That was at that time na wala pang GMA PRIME at that time with "Black Rider" at "Widow's War" na halos sakop na ang evening programming. Uso dati ang mga ganyang (weekly) primetime programming, iba-iba at hindi nagsasawa. I'm not judging the today's primetime programming, it's just some sort of throwback na dapat i-adapt ng TV networks for this generation, hindi yung puro patayan, suntukan, sabunutan, about sa kabit... everything na punapalabas araw-araw. Another CLASSIC bumpers compilation finally digged ❤ I wasn't even born in 1990.
Siguro, hindi lang dahil pumatok sa masa ang “horizontal programming” (i.e., shows running daily) na puro drama sa primetime, pero dahil - unfortunately or otherwise - naging mas cost-effective para sa networks ang mag-produce ng mga daily show sa primetime vs. several weekly shows from Monday to Friday. Isipin mo rin na, for both ABS and GMA sa nakalipas na 20 years or so, lahat ng local programming nila sa primetime ay network-produced - hindi katulad sa States na iba-ibang kumpanya ang nagpo-produce ng bawat show para sa isang network (kaya nagagawa pa rin nila doon ang “vertical programming” sa primetime). Hindi ‘yun ang gusto ng marami sa aming mga nakaabot sa “vertical programming” sa primetime…pero…’and’yan na ‘yan. TV production is still a business.
Actually, there's no sufficient cable at that time here in the Philippines. Back in the early 60s to late 90s still nagiging vertical programming pagdating sa top rated na US Shows imagine parang Netflix nung mga panahon yun. Tapos low cost production pa pagdating sa Filipino shows except ang malakas na local shows which is IBC-13.
@@mangdannyboyAt isa pa, mas gusto ng masa yung tuloy tuloy ang napapanood nila mula Monday hanggang Friday. Ayaw nila ng paiba iba kasi mabibitin sila at malilito o mahihirapang sundan yung mga sinusubaybayan nila
@@mangdannyboy Dati, pareho ang sa Philippine TV at American TV pagdating sa scheduling ng genres ng anumang TV shows. From 70s to 90s, sa hapon, araw-araw ang ilang local daytime soap operas (like the original Anna Liza, Anna Luna, the original Yagit, etc.); sa gabi, iba-iba ang programming between weeknights, mapa-local or foreign. Sa US hanggang ngayon, sa hapon, may daily afternoon soap operas doon (e.g. The Young and the Restless); sa gabi, iba-iba bawat gabi (e.g. Law & Order franchise with Law & Order: Special Victims Unit, Chicago franchise with Chicago Fire, etc.).
Ah yes. The 70s to early 90s era of the Kapuso network. Ang sarap manood sa kanila dati kasi hitik na hitik sila sa mga US series at US movies. They did have their own local in-house content, though most of them were either a coprod, 3rd party produced or a blocktimer. Cos when ABS returned after People Power, they focused more on producing their own content, although they did try adding US dramas and animated series to their Friday night lineup, especially during the early to the mid 90s
Dalawa lang kasi ang studio noon ng GMA (na naging tatlo when they started leasing sa Broadway Centrum in 1987). Kaya hindi rin basta-basta makagawa ng masyadong maraming network-produced content, unlike the Broadcast City networks, and the government network noong okupado pa nila ang building ng ABS.
Also that time sumikat ang Channel 7 pagdating sa local programs such as That's Entertainment, Eye to Eye, Vilma, Kapwa Ko, Mahal Ko, Lunch Date, Tanghalan ng Kampeon, Penthouse LIVE!, Lovingly Yours Helen, at marami pang iba. That time RPN 9 and IBC 13 ang sakalam pagdating sa top rated TV local shows. Uso pa dati ang vertical programming ng mga US shows especially re-run the air ng ABS CBN 2, RPN 9, IBC 13, and GMA 7.
It strikes me that na noong nag-bagong bihis ang imahen ng GMA bilang Rainbow Satellite Network noong 1992, pinagpatuloy yata ni The Mole ang pagvo-voiceover sa mga plugs bago mapalitan na ni Al Torres noong sumunod na taon.
@@BrigManiaXX9”Only”? Maybe the only station na nagpo-produce ng sarili nilang content during that time…but it was NOT “the only regional station.” Hindi lang “kung meron man,” but it’s a fact: GMA had other provincial relay and “translator” stations, and affiliate stations. Mas marami pa nga silang provincial stations during that time compared to ABS-CBN (pero siyempre, nalamangan sila dahil ABS went DOMSAT already, same with RPN earlier in the ‘80s).
Oh yeah but now The Flying House was now on A2Z while the Superbook in the 90s is 2D in a original but today as Superbook Reimagined with 3D Animation, also on A2Z Trivia:Superbook is popular among kids and adults alike especially on churches and I watched that 😊😊
Since English Voice Over in GMA Radio Television ARTS from 1990's to 2000's and Currently English and Filipino Voice Over is AL TORRES in starting 2000's until TODAY. #sentisunday #throwback
1996 ako ipinangak. Hindi ko pa napanood na palabas na Magnum PI na pinagbibidahan ni Tom Selleck at yung sinasakyan niya ang Ferrari 308 GTS at nilalakbay niya ang Oahu sa Hawaii USA. Ipinalabas yan sa US noon December 11, 1980, hanggang May 1, 1988. Gusto ko sana magkaroon ng laruan na Ferrari 308 GTS ang ganda kasi ng design.
3:36 - Back when Miss Universe was owned by an American company Gulf and Western Industries instead of today's Thai company JKN Holdings. Aired live the following day (April 15, Sunday night in the USA, April 16, Monday morning in the Philippines) due to time differences between USA and the Philippines. The 1990 edition of the pageant took place in Shubert Theatre, Los Angeles, California, and was won by Norway's Mona Grudt. Bb. Pilipinas-Universe 1990 Gem Padilla represented the Philippines in the pageant. Hosted by the late Dick Clark, Leeza Gibbons, and Margaret Gardiner (Miss Universe 1978 from South Africa). Those days when Miss Universe used to hold its finals on May from 1987 to 2007. The 1990 edition was the exception, having been taken place on April.
1:51, a little night of music was hosted by Mr. John Lesaca... I remember, Lesaca once guested in ABS-CBN's Ryan Ryan Musikahan in 1991, and Ryan Cayabyab which was host of the show congratulate him (john Lesaca) for winning as best musical show in the PMPC Star awards for television ❤
@@undustfixation it was Joseph Esmilla and Jay Cayuca and here's the link for 1991 episode of Ryan Ryan musikahan where Mr. John Lesaca was guested on that show... ruclips.net/video/Wxjr_tk6g4E/видео.htmlsi=3EY7_G9GXAYpgtE9
@@undustfixation, it was Joseph Esmilla and Jay Cayuca and here's the link for the 1991 episode where Mr. John Lesaca guested on that show ruclips.net/video/Wxjr_tk6g4E/видео.htmlsi=3EY7_G9GXAYpgtE9
There are cable channels for those kinds of shows, to be appreciated in their un-dubbed, unadulterated glory. Mas ma-appreciate ba ‘yun ng masa audience na mas target ngayon ng GMA at ng TV5? I don’t think so. Besides…kung puro imported series lang din ang meron ngayon, I’m sure, hindi lang iisa ang magrereklamo, “paano naman ang sariling atin?” or something like that. Sure, we can be idealistic. Pero ang industriya ng telebisyon lalo na sa ‘Pinas ay business pa rin. Hatakan ng mas maraming viewers. At ‘pag mas maraming viewers, mas may advertising. At ‘pag mas maraming advertising, mas maraming kita. Sad reality…but it’s reality. Kagaya ng mga kuwento ng kabit - ‘wag nating i-deny at magmalinis. ‘Yan din ang reality ngayon. (And…before anyone says it: No, hindi ‘yan “itinuturo” ng mga teleseryeng may ganyang storyline ngayon. But that’s for another conversation.)
@@mangdannyboy hindi marunong gumawa ng script ang mga drama writers ng gma. Voltes V binaboy nila (lalo na si Suzette) yung eksena, may love scene may agawan, may bed scene. Tapos yung upcoming show na Shining Inheritance may kabit kumpara sa South Korea, eh wala namang away sa South Korea. Kakornihan ng mga Pinoy.
@@mangdannyboyMagandang punto 'yun! Pero paano naman natin matitiyak na magkakaroon ng balanse? Ang mga imported series ay madalas na may mas malaking budget at mas mataas na production value. Paano kaya makakagawa ang mga lokal na produksiyon ng mga palabas na makakapang-akit sa mga manonood kung kulang sila sa resources? Maaaring kailangan ng mas malaking suporta mula sa gobyerno o mula sa pribadong sektor para sa mga lokal na produksiyon. Maaari rin namang mag-focus ang mga network sa pag-develop ng mga orihinal na kuwento at konsepto na unique sa Pilipinas, mga kwentong hindi kaya ng ibang bansa na gayahin. Kailangan ng pagiging malikhain at pagiging strategic sa pagpili ng mga kuwento at sa pag-market nito. Hindi naman sa kailangan nating iwasan ang mga imported series nang tuluyan. Marami naman tayong matututunan sa kanila, lalo na sa technical aspects ng paggawa ng palabas. Pero dapat nating siguraduhin na hindi tayo mawawalan ng identidad. Dapat nating suportahan ang mga lokal na talento at ang paggawa ng mga palabas na mayroong sariling kulay at kwento. Ang balanse ay hindi lang tungkol sa bilang ng mga imported at lokal na palabas. Ito ay tungkol sa pagbibigay ng sapat na oportunidad sa mga lokal na artista at production teams, at sa paglikha ng mga palabas na may mataas na kalidad at may kakayahang makipagkompetensiya sa mga imported series. Kailangan ng pagtutulungan ng lahat - ng mga network, ng mga producers, ng mga artista, at ng mga manonood - upang makamit ang balanseng ito. Ang pagsuporta sa lokal na industriya ay hindi lang tungkol sa nasyonalismo; ito ay tungkol sa pag-unlad ng ating sariling creative industry. Ang paghahanap ng balanse sa pagitan ng mga imported at lokal na programa ay nangangailangan ng mas malalim na pagsusuri kaysa sa simpleng pagbilang ng bilang ng mga palabas. Kailangan nating tingnan ang kalidad ng mga palabas, ang uri ng mga kuwento na ipinapalabas, at ang epekto nito sa mga manonood. Halimbawa, maaaring magkaroon ng mas maraming imported series na may mataas na production value, ngunit kulang naman sa pagiging relatable sa mga Pilipino. Sa kabilang banda, maaaring may mga lokal na programa na may mas simpleng production, pero may malalim na koneksyon naman sa karanasan ng mga Pilipino. Ang tunay na balanse ay nakasalalay sa kakayahan ng mga network na mag-alok ng magkakaibang uri ng programa na nakaka-engganyo sa iba't ibang segment ng mga manonood, habang sinusuportahan din ang paglago ng lokal na talento at industriya. Isa pang mahalagang aspeto ay ang pag-aaral ng market trends. Ano ang gusto ng mga manonood ngayon? Paano natin mapagsasama-sama ang kagustuhan ng mga manonood sa pagsuporta sa lokal na industriya? Maaaring kailangan ng mas malalim na market research para matukoy ang mga puwang sa programming at ma-develop ang mga lokal na programa na makakapuno sa mga puwang na ito. Hindi lang basta paggawa ng programa ang kailangan, kundi ang pag-unawa sa target audience at ang pag-customize ng mga programa para sa kanila. Sa ganitong paraan, mas magiging matagumpay ang mga lokal na programa sa pag-akit ng mga manonood at sa pagkamit ng kanilang suporta.
Magandang punto 'yun! Pero paano naman natin matitiyak na magkakaroon ng balanse? Ang mga imported series ay madalas na may mas malaking budget at mas mataas na production value. Paano kaya makakagawa ang mga lokal na produksiyon ng mga palabas na makakapang-akit sa mga manonood kung kulang sila sa resources? Maaaring kailangan ng mas malaking suporta mula sa gobyerno o mula sa pribadong sektor para sa mga lokal na produksiyon. Maaari rin namang mag-focus ang mga network sa pag-develop ng mga orihinal na kuwento at konsepto na unique sa Pilipinas, mga kwentong hindi kaya ng ibang bansa na gayahin. Kailangan ng pagiging malikhain at pagiging strategic sa pagpili ng mga kuwento at sa pag-market nito. Hindi naman sa kailangan nating iwasan ang mga imported series nang tuluyan. Marami naman tayong matututunan sa kanila, lalo na sa technical aspects ng paggawa ng palabas. Pero dapat nating siguraduhin na hindi tayo mawawalan ng identidad. Dapat nating suportahan ang mga lokal na talento at ang paggawa ng mga palabas na mayroong sariling kulay at kwento. Ang balanse ay hindi lang tungkol sa bilang ng mga imported at lokal na palabas. Ito ay tungkol sa pagbibigay ng sapat na oportunidad sa mga lokal na artista at production teams, at sa paglikha ng mga palabas na may mataas na kalidad at may kakayahang makipagkompetensiya sa mga imported series. Kailangan ng pagtutulungan ng lahat - ng mga network, ng mga producers, ng mga artista, at ng mga manonood - upang makamit ang balanseng ito. Ang pagsuporta sa lokal na industriya ay hindi lang tungkol sa nasyonalismo; ito ay tungkol sa pag-unlad ng ating sariling creative industry.
Looking at these bumpers, I kinda wonder if the reason why they offered so much Western content back then was partly because they were trying to capture the local American audience back when the US military bases in the country were still present.
Not at all. Based on GMA’s history, it was part-intent, part-circumstance. The network had only two small studios from Day 1 of its TV operations, until they began leasing the old Westside Theater of Broadway Centrum and converted that into a TV studio in 1987 (making it 3 studios)…so they were limited with the amount of network-produced shows for years. Also, they wanted to target primarily the A-B classes then - especially when the GMA branding started in 1974.
IBC 13 and RPN 9 kasi yung top channels for decades (70s, 80s) and that had to do with their Pinoy shows. The Champoys, the John and Marshas, the Chika Chika Chicks, and so on. Nakita siguro nung dalawa (ABS-CBN being the other) and copied the formula.
Yes! Actually back the early 80s and 90s that time ang mga shows ng Channel 7 ay mostly top rated US Shows. Malakas pa ang Pinoy shows ng GMA 7 such as That's Entertainment, Kapwa Ko Mahal Ko, Vilma!, Lunch Date, Eye To Eye, Tanghalan ng Kampeon, and so forth. Malakas that time ang mga programming pagdating sa RPN 9 and IBC 13 lalo na yung mga classic TV shows. Kaya nung nagbalik ang ABS CBN after the EDSA revolution dito na kinuha ang lahat mostly sa channel 13 shows such as The Sharon Cuneta Show, Loveliness, Bad Bananas, Chicks to Chicks at that time.
@@undustfixationIt’s too amusing that the rise of GMA with its predominantly-foreign lineup, and the resurrection of ABS-CBN from 1987 on (plus its gradual transition to an entirely-local primetime lineup) can both be attributed to Freddie Garcia.
Mas maganda mga palabas dati. Mga English shows na literal English Ngayon naka dub na sa Tagalog. Pati mga cartoons noon English. Haysst kaka miss sobra.
Usong uso talaga mga late night musicals dati. Dati nababaduyan ako nung bata dyan pero ngayon parang naappreciate ko na kahit hindi naman ako fan ng classical music.
Wala pa exclusive contracts dati kaya okay lang yung mga artista na nasa 1-3 channels if schedule permits. Eric Quizon was a host on Vilma nung time na ito while also being on IBC13's Computer Man and RPN's Buddy en Sol.
@@EPS15P’wede namang hanapin ang mismong show sa RUclips or anywhere else online. The show itself not “lost media” per se. Wala namang pinagkaiba sa kung ano’ng ipinalabas sa GMA noon.
“Nagtutunog karera ng kabayo” how? Sa pagkakatanda ko, mabilis at halos monotone ang barker sa karera ng kabayo - something that Al Torres (the current VO of GMA) isn’t. Balikan mo kahit ‘yung mga recent na promo plugs for any GMA show at pakinggan mo uli nang mabuti.
True lakas maka American Network yung voice over dati kesa now na parang ewan HAHA! Kahit ibang tao napapangitan sa voice over ng GMA ngayon di lang ako HAHA!
Airing American shows or speaking in English isn't colonial mentality, lol. Colonial mentality means na you find your own race inferior and may pagka-racist ka sa sarili mo. Given that this bumper alone proudly shows Lea Salonga and may mga in-house programs sila like MAD, Vilma, and Little Night of Music which celebrates Filipino talent and culture, this simply isn't true.
They’re…pretty much from the same generation. ‘Tsaka, na-pirate si The Mole ng ibang network (from GMA/LS-FM, kinuha siya ng ABC para mag-DJ sa Kool 106 for a time…then he went to DM 95.5).
@@mangdannyboy...and now napunta siya sa Bohol thanks to his friend, Peter Dejaresco, who is the owner of Kiss 102.3 FM Bohol back in late 2022. Kiss 102.3 FM Bohol, branding of callsign DYRD-FM is a sister station of DYRD-AM of Bohol Chronicle Radio Corporation, a sister enterprise of The Bohol Chronicle, the province's longest-running newspaper. Prior to his current stint at Kiss FM, nag-disc jockey siya sa 911 FM (DYTR-FM), ka-kompetensya ng Kiss FM until February 2023.
Back when laging gamit pa yung branding ng GMA like yung mga promo nila same sa graphic o logo nila. Kesa now na ang tamad na nilagay lang yung logo plus time ng show ok na.
![GMA News Live - Broadcast Compilation [1991-2001]](http://i.ytimg.com/vi/I7mXzh5fZJw/mqdefault.jpg)
OMG, I can still remember watching the Making of Miss Saigon on GMA. I was 6 years old back then
The voice over of GMA (before Al Torres came) is Mr. Emmanuel Casaclang alias The Mole. He is now currently at 102.3 KISS FM in Bohol.
What year that Al Torres started voice over work for GMA?
@@DennisTamayo mga 1994 i guess
@@DennisTamayo 1992
@@BrigManiaXX9 Correction, 1993.
The Mole of pinoy radio DM 95.5?
Couldn't help but notice GMA using footage from CBS' iconic and long-running "A SPECIAL Presentation" titlecard as part of their bumper at 2:39
Same
I hope they have gained license to it.
That was at that time na wala pang GMA PRIME at that time with "Black Rider" at "Widow's War" na halos sakop na ang evening programming. Uso dati ang mga ganyang (weekly) primetime programming, iba-iba at hindi nagsasawa. I'm not judging the today's primetime programming, it's just some sort of throwback na dapat i-adapt ng TV networks for this generation, hindi yung puro patayan, suntukan, sabunutan, about sa kabit... everything na punapalabas araw-araw.
Another CLASSIC bumpers compilation finally digged ❤ I wasn't even born in 1990.
Siguro, hindi lang dahil pumatok sa masa ang “horizontal programming” (i.e., shows running daily) na puro drama sa primetime, pero dahil - unfortunately or otherwise - naging mas cost-effective para sa networks ang mag-produce ng mga daily show sa primetime vs. several weekly shows from Monday to Friday. Isipin mo rin na, for both ABS and GMA sa nakalipas na 20 years or so, lahat ng local programming nila sa primetime ay network-produced - hindi katulad sa States na iba-ibang kumpanya ang nagpo-produce ng bawat show para sa isang network (kaya nagagawa pa rin nila doon ang “vertical programming” sa primetime).
Hindi ‘yun ang gusto ng marami sa aming mga nakaabot sa “vertical programming” sa primetime…pero…’and’yan na ‘yan. TV production is still a business.
Actually, there's no sufficient cable at that time here in the Philippines. Back in the early 60s to late 90s still nagiging vertical programming pagdating sa top rated na US Shows imagine parang Netflix nung mga panahon yun. Tapos low cost production pa pagdating sa Filipino shows except ang malakas na local shows which is IBC-13.
yung puro infidelity po diba kaya boring na manood ng mga iyan ehh
@@mangdannyboyAt isa pa, mas gusto ng masa yung tuloy tuloy ang napapanood nila mula Monday hanggang Friday. Ayaw nila ng paiba iba kasi mabibitin sila at malilito o mahihirapang sundan yung mga sinusubaybayan nila
@@mangdannyboy Dati, pareho ang sa Philippine TV at American TV pagdating sa scheduling ng genres ng anumang TV shows. From 70s to 90s, sa hapon, araw-araw ang ilang local daytime soap operas (like the original Anna Liza, Anna Luna, the original Yagit, etc.); sa gabi, iba-iba ang programming between weeknights, mapa-local or foreign. Sa US hanggang ngayon, sa hapon, may daily afternoon soap operas doon (e.g. The Young and the Restless); sa gabi, iba-iba bawat gabi (e.g. Law & Order franchise with Law & Order: Special Victims Unit, Chicago franchise with Chicago Fire, etc.).
Ah yes. The 70s to early 90s era of the Kapuso network. Ang sarap manood sa kanila dati kasi hitik na hitik sila sa mga US series at US movies. They did have their own local in-house content, though most of them were either a coprod, 3rd party produced or a blocktimer. Cos when ABS returned after People Power, they focused more on producing their own content, although they did try adding US dramas and animated series to their Friday night lineup, especially during the early to the mid 90s
Dalawa lang kasi ang studio noon ng GMA (na naging tatlo when they started leasing sa Broadway Centrum in 1987). Kaya hindi rin basta-basta makagawa ng masyadong maraming network-produced content, unlike the Broadcast City networks, and the government network noong okupado pa nila ang building ng ABS.
Also that time sumikat ang Channel 7 pagdating sa local programs such as That's Entertainment, Eye to Eye, Vilma, Kapwa Ko, Mahal Ko, Lunch Date, Tanghalan ng Kampeon, Penthouse LIVE!, Lovingly Yours Helen, at marami pang iba. That time RPN 9 and IBC 13 ang sakalam pagdating sa top rated TV local shows. Uso pa dati ang vertical programming ng mga US shows especially re-run the air ng ABS CBN 2, RPN 9, IBC 13, and GMA 7.
04:30
1:04 the classic Ms. Saigon ❤
4 years later, ABS-CBN would bag the rights for Miss Universe (also held in the PH).
1994: ABS CBN
1995 - 1998: ABC 5
1999 - 2006: RPN 9
2007 - present: ABS CBN/A2Z
It strikes me that na noong nag-bagong bihis ang imahen ng GMA bilang Rainbow Satellite Network noong 1992, pinagpatuloy yata ni The Mole ang pagvo-voiceover sa mga plugs bago mapalitan na ni Al Torres noong sumunod na taon.
90's hindi pa inaabot ng GMA ang mga nasa probinsya. RPN 9 lang karamihan
@@ronaldomendez1349 kung Meron man, delayed. Cebu was their only regional station at that time.
@@BrigManiaXX9”Only”? Maybe the only station na nagpo-produce ng sarili nilang content during that time…but it was NOT “the only regional station.” Hindi lang “kung meron man,” but it’s a fact: GMA had other provincial relay and “translator” stations, and affiliate stations. Mas marami pa nga silang provincial stations during that time compared to ABS-CBN (pero siyempre, nalamangan sila dahil ABS went DOMSAT already, same with RPN earlier in the ‘80s).
@mangdannyboy Parang half of their stations were affiliates such as in Davao. And by only, I mean only originating regional station.
Back in the early to mid 90s, GMA aired 2 Christian anime shows like Superbook & The Flying House.
Oh yeah but now The Flying House was now on A2Z while the Superbook in the 90s is 2D in a original but today as Superbook Reimagined with 3D Animation, also on A2Z
Trivia:Superbook is popular among kids and adults alike especially on churches and I watched that 😊😊
@@darwinqpenaflorida3797 Flying House is now dubbed in Filipino on A2Z?
@@DennisTamayo Ah but in English my friend 😊😊
@@darwinqpenaflorida3797 Oh, so Superbook Reimagined was dubbed in Filipino right?
@@DennisTamayo Yes 😊😊
mas maganda ang mga palabas dati kaysa ngayon, kina-cut agad ang mga buong episodes, sana katulad ng dati.
0:30 This reminds me of Eat Bulaga's Bayanihan portion
Since English Voice Over in GMA Radio Television ARTS from 1990's to 2000's
and Currently English and Filipino Voice Over is AL TORRES in starting 2000's until TODAY.
#sentisunday #throwback
Until 2024.
Weng Dela Peña is now the new VO of GMA since 2025, and as part of 75th anniversary of Kapuso network.
1996 ako ipinangak. Hindi ko pa napanood na palabas na Magnum PI na pinagbibidahan ni Tom Selleck at yung sinasakyan niya ang Ferrari 308 GTS at nilalakbay niya ang Oahu sa Hawaii USA. Ipinalabas yan sa US noon December 11, 1980, hanggang May 1, 1988. Gusto ko sana magkaroon ng laruan na Ferrari 308 GTS ang ganda kasi ng design.
I wonder who is the voice of GMA in the late 80s before Albert Torres sitting in as VO in 1994?!?
Emmanuel Casaclang.
3:36 - Back when Miss Universe was owned by an American company Gulf and Western Industries instead of today's Thai company JKN Holdings. Aired live the following day (April 15, Sunday night in the USA, April 16, Monday morning in the Philippines) due to time differences between USA and the Philippines. The 1990 edition of the pageant took place in Shubert Theatre, Los Angeles, California, and was won by Norway's Mona Grudt. Bb. Pilipinas-Universe 1990 Gem Padilla represented the Philippines in the pageant. Hosted by the late Dick Clark, Leeza Gibbons, and Margaret Gardiner (Miss Universe 1978 from South Africa).
Those days when Miss Universe used to hold its finals on May from 1987 to 2007. The 1990 edition was the exception, having been taken place on April.
1:51, a little night of music was hosted by Mr. John Lesaca... I remember, Lesaca once guested in ABS-CBN's Ryan Ryan Musikahan in 1991, and Ryan Cayabyab which was host of the show congratulate him (john Lesaca) for winning as best musical show in the PMPC Star awards for television ❤
Who are the musical guests? Can't hear it properly. I have that ep and need it for caption purposes. :)
@@undustfixation it was Joseph Esmilla and Jay Cayuca and here's the link for 1991 episode of Ryan Ryan musikahan where Mr. John Lesaca was guested on that show... ruclips.net/video/Wxjr_tk6g4E/видео.htmlsi=3EY7_G9GXAYpgtE9
@@undustfixation, it was Joseph Esmilla and Jay Cayuca and here's the link for the 1991 episode where Mr. John Lesaca guested on that show ruclips.net/video/Wxjr_tk6g4E/видео.htmlsi=3EY7_G9GXAYpgtE9
@@imjayveesoriano20 Thanks! How about the ladies? Pianist and singer?
@@undustfixation, just 3 of them po, violin episode po... ❤
GMA was the official broadcaster of Miss Universe Pageant from the 70s until 1993.
Any idea who covered Miss International historically?
Definitely not the one held in Manila in 1974 - RPN-9 had it.
@@BrigManiaXX9as far as I can remember, during the 90's it was televised (taped) via RPN 9. And GMA in the early 2000s.
@MinYoonGil people may have had discovered Christelle first via Ms Int.
Ganito dapat ang palabas ngayon english drama (tagalog dubbed). Hindi puro kabit at awayan.
There are cable channels for those kinds of shows, to be appreciated in their un-dubbed, unadulterated glory. Mas ma-appreciate ba ‘yun ng masa audience na mas target ngayon ng GMA at ng TV5? I don’t think so.
Besides…kung puro imported series lang din ang meron ngayon, I’m sure, hindi lang iisa ang magrereklamo, “paano naman ang sariling atin?” or something like that.
Sure, we can be idealistic. Pero ang industriya ng telebisyon lalo na sa ‘Pinas ay business pa rin. Hatakan ng mas maraming viewers. At ‘pag mas maraming viewers, mas may advertising. At ‘pag mas maraming advertising, mas maraming kita. Sad reality…but it’s reality. Kagaya ng mga kuwento ng kabit - ‘wag nating i-deny at magmalinis. ‘Yan din ang reality ngayon. (And…before anyone says it: No, hindi ‘yan “itinuturo” ng mga teleseryeng may ganyang storyline ngayon. But that’s for another conversation.)
@@mangdannyboy hindi marunong gumawa ng script ang mga drama writers ng gma. Voltes V binaboy nila (lalo na si Suzette) yung eksena, may love scene may agawan, may bed scene. Tapos yung upcoming show na Shining Inheritance may kabit kumpara sa South Korea, eh wala namang away sa South Korea. Kakornihan ng mga Pinoy.
@@mangdannyboyMagandang punto 'yun! Pero paano naman natin matitiyak na magkakaroon ng balanse? Ang mga imported series ay madalas na may mas malaking budget at mas mataas na production value. Paano kaya makakagawa ang mga lokal na produksiyon ng mga palabas na makakapang-akit sa mga manonood kung kulang sila sa resources?
Maaaring kailangan ng mas malaking suporta mula sa gobyerno o mula sa pribadong sektor para sa mga lokal na produksiyon. Maaari rin namang mag-focus ang mga network sa pag-develop ng mga orihinal na kuwento at konsepto na unique sa Pilipinas, mga kwentong hindi kaya ng ibang bansa na gayahin. Kailangan ng pagiging malikhain at pagiging strategic sa pagpili ng mga kuwento at sa pag-market nito.
Hindi naman sa kailangan nating iwasan ang mga imported series nang tuluyan. Marami naman tayong matututunan sa kanila, lalo na sa technical aspects ng paggawa ng palabas. Pero dapat nating siguraduhin na hindi tayo mawawalan ng identidad. Dapat nating suportahan ang mga lokal na talento at ang paggawa ng mga palabas na mayroong sariling kulay at kwento.
Ang balanse ay hindi lang tungkol sa bilang ng mga imported at lokal na palabas. Ito ay tungkol sa pagbibigay ng sapat na oportunidad sa mga lokal na artista at production teams, at sa paglikha ng mga palabas na may mataas na kalidad at may kakayahang makipagkompetensiya sa mga imported series. Kailangan ng pagtutulungan ng lahat - ng mga network, ng mga producers, ng mga artista, at ng mga manonood - upang makamit ang balanseng ito. Ang pagsuporta sa lokal na industriya ay hindi lang tungkol sa nasyonalismo; ito ay tungkol sa pag-unlad ng ating sariling creative industry.
Ang paghahanap ng balanse sa pagitan ng mga imported at lokal na programa ay nangangailangan ng mas malalim na pagsusuri kaysa sa simpleng pagbilang ng bilang ng mga palabas. Kailangan nating tingnan ang kalidad ng mga palabas, ang uri ng mga kuwento na ipinapalabas, at ang epekto nito sa mga manonood.
Halimbawa, maaaring magkaroon ng mas maraming imported series na may mataas na production value, ngunit kulang naman sa pagiging relatable sa mga Pilipino. Sa kabilang banda, maaaring may mga lokal na programa na may mas simpleng production, pero may malalim na koneksyon naman sa karanasan ng mga Pilipino. Ang tunay na balanse ay nakasalalay sa kakayahan ng mga network na mag-alok ng magkakaibang uri ng programa na nakaka-engganyo sa iba't ibang segment ng mga manonood, habang sinusuportahan din ang paglago ng lokal na talento at industriya.
Isa pang mahalagang aspeto ay ang pag-aaral ng market trends. Ano ang gusto ng mga manonood ngayon? Paano natin mapagsasama-sama ang kagustuhan ng mga manonood sa pagsuporta sa lokal na industriya? Maaaring kailangan ng mas malalim na market research para matukoy ang mga puwang sa programming at ma-develop ang mga lokal na programa na makakapuno sa mga puwang na ito. Hindi lang basta paggawa ng programa ang kailangan, kundi ang pag-unawa sa target audience at ang pag-customize ng mga programa para sa kanila. Sa ganitong paraan, mas magiging matagumpay ang mga lokal na programa sa pag-akit ng mga manonood at sa pagkamit ng kanilang suporta.
Magandang punto 'yun! Pero paano naman natin matitiyak na magkakaroon ng balanse? Ang mga imported series ay madalas na may mas malaking budget at mas mataas na production value. Paano kaya makakagawa ang mga lokal na produksiyon ng mga palabas na makakapang-akit sa mga manonood kung kulang sila sa resources?
Maaaring kailangan ng mas malaking suporta mula sa gobyerno o mula sa pribadong sektor para sa mga lokal na produksiyon. Maaari rin namang mag-focus ang mga network sa pag-develop ng mga orihinal na kuwento at konsepto na unique sa Pilipinas, mga kwentong hindi kaya ng ibang bansa na gayahin. Kailangan ng pagiging malikhain at pagiging strategic sa pagpili ng mga kuwento at sa pag-market nito.
Hindi naman sa kailangan nating iwasan ang mga imported series nang tuluyan. Marami naman tayong matututunan sa kanila, lalo na sa technical aspects ng paggawa ng palabas. Pero dapat nating siguraduhin na hindi tayo mawawalan ng identidad. Dapat nating suportahan ang mga lokal na talento at ang paggawa ng mga palabas na mayroong sariling kulay at kwento.
Ang balanse ay hindi lang tungkol sa bilang ng mga imported at lokal na palabas. Ito ay tungkol sa pagbibigay ng sapat na oportunidad sa mga lokal na artista at production teams, at sa paglikha ng mga palabas na may mataas na kalidad at may kakayahang makipagkompetensiya sa mga imported series. Kailangan ng pagtutulungan ng lahat - ng mga network, ng mga producers, ng mga artista, at ng mga manonood - upang makamit ang balanseng ito. Ang pagsuporta sa lokal na industriya ay hindi lang tungkol sa nasyonalismo; ito ay tungkol sa pag-unlad ng ating sariling creative industry.
Yung BG music ng Magnum PI ginamit sa Juan For All, All For Juan (Sugod Bahay) ng Eat Bulaga.
2:40 - Tuesday Special Specials with a part of CBS Special Presentation bumper/identification
Iba pala ang pronunciation ng Chopin. Akala ko literal na chopping ang apelido.
Sinong VO dito ng GMA bago dumating si Al Torres?
The Mole. He's now active on DYRD-FM in Bohol.
@@OskeeMediaAno ang real name nya plus what FM station ba yan doon?
@@TD_Heather4TW Mr. Emmanuel Casaclang alias The Mole, he is now at DYRD-FM 102.3 KISS FM in Bohol.
@@OskeeMedia Timing nga nmn doon pa ako sa Bohol last week pero di ko naabutan. Sayang.
Looking at these bumpers, I kinda wonder if the reason why they offered so much Western content back then was partly because they were trying to capture the local American audience back when the US military bases in the country were still present.
Not at all.
Based on GMA’s history, it was part-intent, part-circumstance. The network had only two small studios from Day 1 of its TV operations, until they began leasing the old Westside Theater of Broadway Centrum and converted that into a TV studio in 1987 (making it 3 studios)…so they were limited with the amount of network-produced shows for years. Also, they wanted to target primarily the A-B classes then - especially when the GMA branding started in 1974.
Panahon na maganda pa ang palabas sa tv
IBC 13 and RPN 9 kasi yung top channels for decades (70s, 80s) and that had to do with their Pinoy shows. The Champoys, the John and Marshas, the Chika Chika Chicks, and so on. Nakita siguro nung dalawa (ABS-CBN being the other) and copied the formula.
Yes! Actually back the early 80s and 90s that time ang mga shows ng Channel 7 ay mostly top rated US Shows. Malakas pa ang Pinoy shows ng GMA 7 such as That's Entertainment, Kapwa Ko Mahal Ko, Vilma!, Lunch Date, Eye To Eye, Tanghalan ng Kampeon, and so forth. Malakas that time ang mga programming pagdating sa RPN 9 and IBC 13 lalo na yung mga classic TV shows. Kaya nung nagbalik ang ABS CBN after the EDSA revolution dito na kinuha ang lahat mostly sa channel 13 shows such as The Sharon Cuneta Show, Loveliness, Bad Bananas, Chicks to Chicks at that time.
@@undustfixationIt’s too amusing that the rise of GMA with its predominantly-foreign lineup, and the resurrection of ABS-CBN from 1987 on (plus its gradual transition to an entirely-local primetime lineup) can both be attributed to Freddie Garcia.
Mas maganda mga palabas dati. Mga English shows na literal English Ngayon naka dub na sa Tagalog. Pati mga cartoons noon English. Haysst kaka miss sobra.
4:40 GMA as For Peace Plug from 1988-1994
English speaking network ang GMA dati?
Yes! Truelaloo! Kahit sa RPN 9 and PTV 4 din. English Speaking Network.
Yes.... GMA only took the masa approach mga late 90s na. I remember pang A and B crowd ang GMA. Ang ABS naman pang masa.
sayang di ko inabit little night of music hehe
Usong uso talaga mga late night musicals dati. Dati nababaduyan ako nung bata dyan pero ngayon parang naappreciate ko na kahit hindi naman ako fan ng classical music.
Puro US series pa palabas ng GMA sa prime time noon.
Ang layo na din narating ng gma afaik wala pa silanh sariling artistas dati if meron konto lang. At hindi pa masafied ang channels
Wala pa exclusive contracts dati kaya okay lang yung mga artista na nasa 1-3 channels if schedule permits. Eric Quizon was a host on Vilma nung time na ito while also being on IBC13's Computer Man and RPN's Buddy en Sol.
Kagagawan to ni Mr. M, eh. Ang imbentor ng exclusive contracts. Ang pangit.
May Married With...Children Sa GMA Rainbow That Time?
Yes. They later moved it to Citynet.
@undustfixation so Married with Children Sa GMA Footage Is Still Lost. I don't Know
@@EPS15P’wede namang hanapin ang mismong show sa RUclips or anywhere else online. The show itself not “lost media” per se. Wala namang pinagkaiba sa kung ano’ng ipinalabas sa GMA noon.
Exactly. Wala rin watermark GMA nung time na yan, so nothing makes it stand out from a DVD release.
Mas bet ko voice over ng GMa dito… yung ngayon nagtutunog karera ng kabayo 😅
“Nagtutunog karera ng kabayo” how? Sa pagkakatanda ko, mabilis at halos monotone ang barker sa karera ng kabayo - something that Al Torres (the current VO of GMA) isn’t. Balikan mo kahit ‘yung mga recent na promo plugs for any GMA show at pakinggan mo uli nang mabuti.
@@mangdannyboy we have opinions naman sir 😊
True lakas maka American Network yung voice over dati kesa now na parang ewan HAHA! Kahit ibang tao napapangitan sa voice over ng GMA ngayon di lang ako HAHA!
@@triplem8238Of course. Doesn’t mean you’re right. But sure. Anyway…
mga panahong may pagka-colonial mentality pa ang GMA
Airing American shows or speaking in English isn't colonial mentality, lol. Colonial mentality means na you find your own race inferior and may pagka-racist ka sa sarili mo. Given that this bumper alone proudly shows Lea Salonga and may mga in-house programs sila like MAD, Vilma, and Little Night of Music which celebrates Filipino talent and culture, this simply isn't true.
GMA then was highly influenced by USA since the network was owned by Robert "Uncle Bob" Stewart.
Sana di nalang pinalitan yung voice over ng GMA kasi mas okay siya pakinggan kesa kay Al HAHAHA!
matanda na din yung dating DJ ng WLS FM pareho naman sila magaling
They’re…pretty much from the same generation. ‘Tsaka, na-pirate si The Mole ng ibang network (from GMA/LS-FM, kinuha siya ng ABC para mag-DJ sa Kool 106 for a time…then he went to DM 95.5).
@@mangdannyboy...and now napunta siya sa Bohol thanks to his friend, Peter Dejaresco, who is the owner of Kiss 102.3 FM Bohol back in late 2022. Kiss 102.3 FM Bohol, branding of callsign DYRD-FM is a sister station of DYRD-AM of Bohol Chronicle Radio Corporation, a sister enterprise of The Bohol Chronicle, the province's longest-running newspaper.
Prior to his current stint at Kiss FM, nag-disc jockey siya sa 911 FM (DYTR-FM), ka-kompetensya ng Kiss FM until February 2023.
Back when laging gamit pa yung branding ng GMA like yung mga promo nila same sa graphic o logo nila. Kesa now na ang tamad na nilagay lang yung logo plus time ng show ok na.