Это видео недоступно.
Сожалеем об этом.
Czarna niedoskonałość [TOWARY MODNE 8]
HTML-код
- Опубликовано: 23 авг 2019
- O płytach winylowych, szelakowych i ebonitowych, a także o gramofonach i fonografach, singlach, longplayach i maxi singlach.
Część druga: • Winylowe mity [TOWARY ...
Zapraszam do wsparcia mojego kanału: patronite.pl/smialekadam
oraz do subskrybowania: ruclips.net/user/AdamSmialek?...
Napisy: Anna Śmiałek
!["Młody Technik", część pierwsza: rzeczywistość [TOWARY MODNE 25]](http://i.ytimg.com/vi/cCHw0G7BKdg/mqdefault.jpg)
!["Młody Technik", część pierwsza: rzeczywistość [TOWARY MODNE 25]](/img/tr.png)
![Kasety po przejściach [TOWARY MODNE 32]](http://i.ytimg.com/vi/JfBlfMnd3Mg/mqdefault.jpg)
Jeden z najbardziej wartościowych i merytorycznych kanałów na RUclips. Zero przymilania, samo mięso
Haha, uwielbiam za komentarz o Edisonie. 😀👍
Z jakiejś audycji radiowej o jazzie dowiedziałem się jak to było z szybkimi utworami jazzowymi na płytach. Jazz jest muzyką wolną a było sporo płyt z utworami szybkimi. Otóż wolne utwory które normalnie trwały by kilkanaście minut MUZYCY GRALI W SZYBKIM TEMPIE po to ażeby zmieściły się one na ówczesnych kilkuminutowych płytach.
Dzięki więc pierwszym płytom z krótkim czasem odtwarzania o mało nie powstał nowy gatunek muzyki.
Świetny kanał, Pana materiały nadają się także do tradycyjnej telewizji, są po prostu świetnie przygotowane technicznie jak i merytorycznie. Kawał dobrej roboty Panie Adamie! A dźwięk takiej płyty jest magiczny, nie wiedziałem o tych prędkościach i szerokościach pasma przenoszenia, bardzo ciekawe informacje fakty i ciekawostki. Życzę rozwoju kanału i miliona subskrybentów.
Dziękuję za miłe słowo :)
Bardzo ciekawy materiał. Dla mnie było tu wiele nowych informacji. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam.
Pana kanał jest lepszy niż stara SONDA. Gorąco pozdrawiam.
Dziękuję za miłe słowa i również pozdrawiam :)
Na wielu pocztówkach są dwa nagrania. Trudno oba odtworzyć na cywilizowanym gramofonie bo drugie nagranie podchodzi aż pod szpindel talerza. Da to się odtwarzać tylko na sprzęciorach typu Bambino i innych WG. Jest jedna cecha pocztówek która czyni je absolutnie unikalnymi. Rejestrowano na nich niekiedy nagrania których w bardzo wielu przypadkach nie ma w żadnych radiowych archiwach ani nie występowały nigdy na innych nośnikach. W dawnych czasach można było nagrać będąc na wakacjach na przykład nad morzem pocztówkę i dźwiękowo przesłać pozdrowienia własnym głosem.
Takiego starego sprzętu na obroty 78 , słuchałem u znajomego w Tarnowskich Górach, w prywatnym muzeum starych radioodbiorników(tylko modele przed wojenne), płyta Jana Kiepury straszna jakość tego, ale działa nadal.
Miałem takiego "Artura". Modyfikowałem go na różne sposoby, m. in. dostosowując do obrotów 78.
Ostatecznie zdołałem w nim zamontować wkładkę MF100 oraz zaimprowizowaną przeciwwagę, przyłączyłem na krótko do nowo nabytego Radmora i ... oszalałem ze szczęścia!
Kropką nad "i" było przełożenie transformatora daleko poza obudowę. O VTA, azymucie, kącie prowadzenia, itp. nie miałem wówczas żadnego pojęcia.
Niemniej działało to na tyle dobrze, że zakupiony później gramofon "Altus" mocno mnie rozczarował znacznie wyższym poziomem zakłóceń elektrycznych i mechanicznych w stosunku do mojej "samoróbki".
Znakomity cykl. Bardzo dziękuję 😁
Była taka ciekawostka wydana w Wielkiej Brytanii - płyta żart zawierająca żarty czyli "The Monty Python Matching Tie and Handkerchief" wydany na winylu z dwiema niezależnymi "równoległymi" ścieżkami. W zależności gdzie na początku trafiła igła, tak później otrzymywało się zupełnie inną treść - dla wielu osób, które o tym nie wiedziały, ponoć, to był istny szok - płyta, która raz odtwarza jedno a innym razem co innego ;)
super. Przyznam, że parę rzeczy nowych się dowiedziałem.:)
Bardzo interesujące informacje przedstawiłeś w ciekawy sposób.
"Kogos kto nie zdążył go zastrzec" :)
szacun dla Adama i dla Tesli
No niestety, Edison nabroił niemało.
@ no cóż, takie czasy, taka sytuacja ;)
Edison bardziej lubił dźwięk monet niż gramofonu ;). Jedyne co wynalazł to mikrofon i słuchawka, od której zresztą prawie ogłuchł, reszta "wynalazków" to tak jak w filmie, czego nie ukradł to nie wynalazł ;), ot takie podejście do pracy ;). A na czasy nie ma co zwalać, niewielu kradlo cudze wynalazki ;).
Akurat w tym przypadku analogia nie za bardzo pasuje bo to zadziałało odwrotnie. Ro Thomas Edison wynalazł fonograf (fonautograf był dużo mniej funkcjonalnym wcześniejszym urządzeniem które nie umiało odtwarzać dokonanych nań nagrań) ale Edison nagrywał na cynowej folii a pomysł wałków woskowych pochodzi od braci Bell (w tym tego od telefonu) kiedy ci stworzyli graphophon i zaczęli zarabiać na pomyśle Edisona ten przypomniał sobie o swoim wynalazku i aż do lat 20-tych toczył batalie prawne z Columbią (bracia Bell stworzyli najstarszą oficynę działającą do dziś)
@@filipbarski6990, no niby tak, taki był właśnie Edison, jego ludzie coś tam wymyślili, coś podkradl z patentów innych, ulepił z tego całość, która zazwyczaj nie działała lub działała źle ;) i próbował to wciskać ludziom. Taki mały kombinatorek ;). Generalnie znaczącą większość "jego" wynalazków to były unowocześnienie lub doprowadzone do końca lub prawie końca wynalazki-prototypy innych ludzi od których patenty odkupił lub ukradł wiedząc, że tamci z braku środków nie wytoczą mu procesu ;). Wynalazca kiepski ale bardzo dobry biznesmen, oj do tego to miał smykalke. Zawsze wiedział z kim pogadać, do kogo się uśmiechnąć, z kim zjeść obiad i komu dać "w łapę" ;), i to mi się w nim najbardziej podoba :).
Ładnie podsumował Pan Edisona, taka prawda. Tesla przekonał się o tym na własnej skórze, niestety...
Super film!
Kapanie wody na płycie Pink Floyd "Atom Heart Mother", istotnie ;) Zdajsie, że jeszcze The Beatles zrobiły podobny zabieg, ale nie pamiętam na jakiej płycie.
Miałem jako dziecko gramofon z 3 prędkościami chyba z Włoch i miałem plyty z obrazkami DISNEYA na srodku kladło się stożkowe lusterko płyta pracowała na prędkości 78 imiała po 1 piosence z disneya w języku włoskim na każdej stronie wielkości singla ale była giętka jak pocztówki , patrząc w lusterko na srodku widać było bohaterów Disneya np sknerusa który skakał na główkę w stertę złota tam i z powrotem szkoda że ten sprzęt zaginą . wspomnienia pozostały
Panie Adamie jestem fanem zarówno słuchania płyt gramofowonowych jak i z CD. Każdy z nośników ma swoje wady i zalety. Muzyka rockowa, metalowa mi osobiscie bardziej sie podoba na płytach winylowych słychać jakby wiecej i głębiej, ale..muzyka ambientowa, elektroniczna zdecydowanie na Cd, ponieważ czasem "trzask: z winyla podczas spokojnej muzyki potrafi wybić mnie z klimatu:). serdeczne pozdrowienia
Dodam kilka informacji uzupełniających i doprecyzowujących temat płyt szelakowych 78 oraz urządzeń je odtwarzających,oraz cechy pozytywne tych rozwiązań.Ktoś możne oczywiście zarzucić mi małą wiedzę na ten temat choć mam ok. 4.5tyś tych płyt plus 200 rzadkich i z pęknięciami i w sumie kilkanaście urządzeń odtwarzających od starych po najnowsze (2019) Zacznijmy od powszechnego mitu lecz wciąż obecnego.Dotyczy z używalności igły po jednym odtworzeniu to prawda i mit jednocześnie.Polega to na tym jak szybko chcemy zdegradować nasza płytę.Dla tych wartościowych stosuje się igły miękkie i tu może być zaskok dla wielu i te rzeczywiście wymiana się wraz z płytą i są pochodzenia naturalnego jak sam szelak.Takie igły są z drewna,roślin trawiastych lub kaktusów.Metalowe przy późniejszych konstrukcjach wytrzymują dość długo.Mechanizmy napędowe posiadały stabilizator odśrodkowy i jeśli mechanizm jest w dobrej kondycji naprawdę daje radę a odchyłki są praktycznie nie słyszalne.Kolejnym mitami jest to że tak źle brzmią ogólnie oraz że nie dają się odtwarzać na zwykłych gramofonach.Oczywiście pomijam prędkość.Są szlify igieł uniwersalnych i jest całkiem dobrze nie tak dobrze jak na dedykowanych (zielonych) ale ciekawostką jest to że im bardziej zużyta klasyczna igła tym lepiej zaczyna odtwarzać płyty 78 choć oficjalnie kompletnie się do tego nie nadaje i powinna lądować na śmietniku.Po przez zużycie dopasowuje się do rowka.Duża waga igły destrukcyjnie wpływającej na płyty celowo oczywiście to wczesna forma marketingu i założenie 30 krotnego odtworzenia a potem recykling oraz specjalne limity i podatki od płyt szczególnie w latach 40 ubiegłego wieku lecz ta waga wynikała z konieczności współpracy bezpośrednio z sound box'em i to on był winowajcą wagi.Teraz pozytywne informacje ale może jeszcze o kruchości te płyty potrafią się roztrzaskać w drobny mak więc nie denerwujcie żon,mężów czy kochanek bo nie ma szansy,że przeżyją kontakt z podłogą jakość potrafi zaskoczyć i choć oczywiście nie było choć dziś się pojawiają zapisów stereo to były hifi oraz full-range i te rzeczywiście potrafią zaskoczyć jakością u schyłku produkcji były bez szumowe i bez trzasków.A wczesne produkcje były przecież całkowicie analogowe 1:1 wystarczy dziś posłuchać przeciętnego gwiazdora sceny D-P bez obróbki cyfrowo studyjnej by zauważyć analogię.Może zakończę bo mógłbym tak godzinami ale jeszcze na jedno zwrócę uwagę wśród kilkunastu najbardziej rozpoznawalnych producentów tamtych czasów te same nagrania różniły się gigantycznie jakością.Więc jeśli traficie na takiego macie prawo uważać że jakość była słaba lecz jeśli odnajdziecie to samo nagranie wytoczone przez jednego z moich trzech faworytów sytuacja ulega natychmiastowej zmianie.Uważam,że masa użyta do płyt też jest inna.Do lat 40 płyty miały ducha stroju życzę każdemu by mógł go doświadczyć.Pozdrawiam Serdecznie dziękuje ci za kolejny ciekawy materiał.Pozdrawiam Serdecznie
Odcinek jak zawsze supper !
Jeszcze panie Autorze, zapomiał przytoczyć jeszcze jedną odmianę: małych płyt 7” przystosowanych do odtwarzania z szybkością 33obr. Sam osobiście mam w swoich zbiorach taką płytę wydaną przez Tonpress, zawiera cztery utwory grupy Perfect: Nie płacz Ewka, Chcemy być sobą, Bla Bla, i coś tam jeszcze. Ale nie był to tylko polski wynalazek, bo mam również taką płytę wydaną przez brytyjską wytwórnię. Mogę służyć zdjęciami.
Dużo było tych odmian, niektóre kolorowe, nawet pachnące :)
ten gramofon Artur był tylko wizualnie przystosowany do lansu wśród znajomych nowoczesną na owe czasy stylistyka. To niby samo opadające ramię, które de facto waliło w płytę jak cegła, zaopatrzone w piezoelektryka, bodajże Uf-50, przetwornik który wyciskał sztucznie wysokie tony ścinając niskie jak gilotyna i rżnący płytę jak pług na wiosennej orce. Nawet talerz miał podziałkę stroboskopową, ale niestety bez żadnej regulacji i źródła impulsów. ( Ja sobie zainstalowałem obok niego w małej obudowie neonówkę z żelazka i nawet fajnie to wyglądało) Ta regulacja nacisku igły na płytę oparta na pokrętle ze sprężyną kompensującą ( w zamyśle) nie dawała niczego oprócz bajeranckiego wyglądu. Wystarczyło kichnąć mocniej obok pracującego gramofonu i ramie leciało do góry jak messerschmitt. Talerz plastikowy , przeniesienie napędu oparte na pasku gumowym. Słowo - antyskating niedostępne dla tej klasy samograja. Właściwie ten Artur, niczym się nie różnił od starszego o tysiąc lat "Bambino", może jedynie wbudowanym wzmacniaczem . Dopiero urządzenie o nazwie Bernard, można było nazwać gramofonem
Powiedzmy sobie szczerze: wszystkie te gramofony były kiepskie, łącznie z Bernardami, Adamami, Danielami (przerost sensorowej ambicji nad sensem) i tak dalej. Elektronicy to widzieli: w środku te same kiepskie rozwiązania. Ale te gramofony miały odtwarzać polskie płyty, które były ich warte. Taki Artur i tak dostawał pokrzywioną, totalnie nieliniową płytę, która brzmiała równie źle na nim jak na topowych zachodnich sprzętach.
Jak już audio w pececie można było "uprawiać" profesjonalnie, przegrałem wszystkie swoje płyty (za pomocą Bernarda z własnym przedwzmacniaczem) i dopiero po mocnej korekcji jako tako zagrały. W przypadku kilku płyt pasma rzędu pół oktawy były podbite o kilkanaście decybeli. A ja myślałem: co to tak brzęczy w kółko...
Świetny film! Bardzo dziękuję!
Szacun... Uczymy się cały czas...
Bardzo fajnie, super.
Jednym z wyjątków tłoczenia jest Bolero Ravela, najczęściej odtwarzane "od środka".
Tego nie wiedziałem. Ale po chwili zastanowienia wydaje się to jak najbardziej logiczne.
Jak zawsze bardzo merytoryczny film. Pozdrawiam serdecznie.
Jak zwykle super filmik!
Jejku, wróciłem do okresu szkoły średniej. Tego nie uczyli, jak się obecnie oczekuje. Ta wiedza szła z pism branżowych i książek. Internet był w trybie tekstowym, dopiero ONET się rodził.
super kanał - subskrybuje od dawna - ciekawa i merytoryczna (czasem aż za bardzo) odskocznia od goowna na YT o tym jak zalać ajfona wrzątkiem czy płaskoziemcach
Szanowny panie Adamie Smialek. Gratuluje takiego wlasnie popularno - naukowego opracowania samej idei klasycznej plyty gramofonowej, nawet polaczonego na poczatku z geneza jej powstania jako nosnik audio. Ja rowniez podswiadommie uwazam, ze Thomas Alva Edison byl klasycznym ... ~ "Alfonsem Cudzych Talentow" ~, czyli innych uzdolnionych osob - ktore pracowaly lub nawet i nie pracowaly dla niego. Mowie to chociazby na podstawie tego co stalo sie z uzdolnionym panem Nicola Tesla !!!! >>> Ale wracajac do samej winylowej plyty gramofonowej, to nie zaglebial sie pan specjalnie w szczegoly czysto techniczne - to i dobrze nawet sie stalo, bo zapewne bylyby dla bardzo wielu osob za trudnie do zakumania i tak :o)) Pracowalem jakis czas w "Muza" przy produkcji plyt winylowych jako Kontroler Muzuczny i dlatego mysle, ze mam panu za co podziekowac, bo uwazam pana video za wyjatkowo ciekawe z natury, ... oraz doskonale prowadzone i swietnie zmontowane, z przeznaczeniem dla szerokiego spektrum widzow pana kanalu na You Tube. Dodatkowo jestm przekonany, ze jest pan KOPALNIA wiedzy w tematach audio-visualnych, czego moge tylko pozazdroscic !! Dziekuje i pozdrawiam serdecznie bardzo >> Das~Boot
Miło mi spotkać kolegę, który miał z tą historią styczność bezpośrednią :) Pozdrawiam również.
Zapis wgłębny był w przypadku płyt patefonowych, szelaki (gramofonowe) miały od początku zapis poziomy, ba! Sam Emil Berliner zaczął z zapisem poziomym.
Ja Jako dzieciak miałem dostęp do płyt analogowych ? ( pocztówek dźwiękowych ) na gramofonie zasilanym tylko bateriami - i mile to wspominam !!!
Jak zwykle fachowo !
U mnie w domu było radio z "magicznym okiem" i na górze miało gramofon z 78 obrotami. UKF też miało 😅.
i to prawdopodobnie 88-104 Mhz - dziś jak znalazł, bez przestrajania! :)
Panie Adamie nie wie czy ktoś już to pisał ale ten gramofon powinien obsługiwać tempo 78. Jeśli się nie mylę to da się wcisnąć dwa przyciski (od tempa) na raz. A przynajmniej tak było w fonomasterze.
W niektórych gramofonach to nie było tempo 78, ale wypadkowa rezystancji połączonych równolegle potencjometrów od obrotów 33 i 45 obrotów. Ile w praktyce - trudno powiedzieć. W Arturze natomiast wciskanie dwóch naraz przełączników nic nie dawało, ponieważ jeden był ślepy i służył tylko ustaleniu pozycji drugiego. Na schemacie dobrze to widać.
Niegdyś uzyskałem w Arturze 78 rpm dodając potencjometr, który wisiał sobie na drutach i umożliwiał regulację według ręcznie wykreślonej na brystolu tarczy strobo (przy zwykłym oświetleniu 220V). Prędkość ta była współdzielona z którąś standardową, chyba 45, do której wracałem potencjometrem według fabrycznego strobo na brzegu talerza. Wkładka UF70 miała dwie igły do wyboru, więc wystarczyło przełożyć na "grubą". Niestety na płytach 78 muzyka klasyczna (tylko taką wtedy miałem) brzmiała tak okrutnie, że prędko zrezygnowałem.
A co z minilongplayami? Plytami o średnicy 10'? W takim formacie ukazał się koncertowy krążek U2 "Under The Blood Red Sky".
Druga solowa płyta Eno "Taking Tiger Mountain (By Strategy)" również miała zapętlony koncowy rowek. Ale na koncu pierwszej strony.
Super film pozdrawiam😀
gdy miałem nie więcej niż pięć lat rodzice kupili gramofon w zielonej walizce oklejonej skajem... do tego był na początek singiel Rodowiczki _ Prawdziwych cyganów już nie ma... Płytę odsłuchaliśmy w trójkę i adapter (tak się wtedy mówiło) się zepsuł bo nie chciał się wyłączyć i płyta ciągle kręciła się... rodzice dali sobie na luz a ja zostałem przy adapterze i rozkmniniłem co trzeba zrobić z ramieniem by zatrzymać kręcącą się płytę i włączyć odtwarzanie ponownie... byli niespotykanie zdziwieni że ja miastowy (bo urodzony już w mieście) wykazałem wyższość intelektualną nad wieśniakami z Dubiażyna i Wólki Wygonowskiej
Gramofony braci Patie, to z tąd pochodzi określenie patefon - czyli magnetofon:) tak mówiono u nas na Sosnowcu jeszcze w latach 80 :)
Dawne pocztówki dźwiękowe z Polski zostały zauważone. ruclips.net/video/shisgymvKZ8/видео.html
W mojej kolekcji współczesnych płyt winylowych, posiadam winylową wersję albumu, która w przeciwieństwie do wersji CD miała inną kolejność utworów. Właśnie ze względu na stylistykę od hi-fi do lo-fi.
Mam też maxi singla, którego strona A musi być odtwarzana w przękdości 33 obrótów na minutę a strona B, 45. Albo 12-calowe winylowe albumy do odtworzenia z prędkością 45 zamiast standardowej 33.
Płyta o różnych obrotach na stronach to rzeczywiście ciekawostka. Duże płyty jako maksisingle wypuszczano na 45 obrotów, brzmiały bardzo dobrze.
@ nie wszystkie duże maxi single wypuszczano na 45 obrotów. Istniało trochę tego typu wydawnictw na obroty 33 1/3. Przykłady: Marillion - "Market Square Heroes" (strona B zawiera 17-minutowy kawałek), większość Italo Boot Mixów, Trans-X "Living on Video" wersja z podwójną stroną A, Trans-X "Ich Liebe Dich" wydanie zawierające poza dwiema wersjami tego numeru także dłuższą wersję "Living on Video". To tak na szybko przykłady, z którymi sam się zetknąłem. Istniały też maxi single o nietypowym wymiarze 10" (25cm) na obroty 45. Ja w swej kolekcji mam tylko jeden taki krążek (Marillion : "Dry Land"). Ale też niektóre LP w latach 60 były wypuszczane w takim rozmiarze (na obroty 33 1/3).
Jako miłośnik czarnej płyty bardzo dziękuję za ten felieton.
Konieczne wydaje mi się jednak sprostowanie: dla "typowej przedwojennej płyty szelakowej" powszechny był zapis boczny. Widać to nawet na porównawczym powiększeniu 3'48", gdzie po prawej stronie kadru obserwujemy falowanie rowka na boki, oraz jego płaskie dno, jednorodne na całym widocznym obszarze.
Za bocznym systemem przemawia także konstrukcja najbardziej rozpowszechnionych, akustycznych głowic (1'20", 1'39", a zwłaszcza 1'53"), gdzie membrana "stoi" równolegle nad rowkiem, aby odbierać poprzeczne ruchy igły.
System wgłębny, typowy dla cylindrów Edisona oraz znikomej części płyt (np. Pathe), łatwo poznać po membranie "stojącej" poprzecznie do rowka (1'11"), względnie "leżącej" nad nim (0'38", 0'46"), co umożliwia odbieranie pionowych ruchów igły.
Natomiast za główny powód złego odtwarzania przy pomocy współczesnej wkładki (3'00") uznałbym brak należytego kontaktu wąskiej igły z bokami szerokiego rowka, oraz bardzo duże rozmiary "ziaren" szelaku wobec mikroskopijnego ostrza.
Serdecznie pozdrawiam Autora oraz wszystkich widzów kanału.
Poczyniłem pewne uproszczenia znalezione w źródłach, które określały zapisem wgłębnym niezbyt precyzyjnie to, co nie było zapisem drobnorowkowym. Dzięki za wyjaśnienia.
Przedwojenne płyty gramofonowe były również, tak samo jak współczesne, nacinane bocznie. Nacinanie boczne nie miało z początku nic wspólnego ze stereofonią - odróżniało za to GRAMOFONY (zapis boczny) od PATEFONÓW i wałków Edisona (zapis wgłębny). Odtwarzanie przedwojennych płyt na współczesnym gramofonie jest jak najbardziej możliwe, ale trzeba kupić specjalną wkładkę (koniecznie monofoniczną) ze wzmocnioną igłą do pracy w znacznie szerszym rowku - no i mieć odpowiednie obroty.
Dobrze wytłumaczone. Mimo że wiem wiele z tego filmu, takie sprostowanie i przypomnienie jest niezłym filmikiem. Natomiast prosiłbym o pokazanie przegrywania z płyty na taśmę :)
W planach mam pokazanie nie tylko samego przegrywania, ale restauracji płyt zużytych. Co do samego przegrywania - zależy od przetwornika. Takie jak ten z filmu, piezzoceramiczny, wystarczy podłączyć choćby do karty muzycznej lepszej klasy przez dodatkowe rezystory o wartości co najmniej pół megaoma (inaczej znikną basy). Przetworniki lepszej klasy, magnetoelektryczne wymagają już specjalnych wysokoczułych wejść korekcyjnych, które na wyjściu dają sygnał liniowy, kompatybilny z rejestratorami bądź magnetofonami.
Ach, to i o tym spróbuję przy okazji odcinka o magnetofonach, który z pewnością nadejdzie. W skrócie: potrzebny lepszy nieco magnetofon, koniecznie z ręczną regulacją poziomu i odpowiednimi wejściami, czyli w przypadku gramofonów wyższej klasy, z korekcją RIAA, a niższych, z wkładką piezzo - z wysokoczułym. To drugie można uzyskać z niskoczułego wejścia liniowego montując szeregowo rezystor 470k - 1M, zapas czułości powinien wystarczyć. Wejść z korekcją zwykle nie ma i najlepiej korzystać z takiego we wzmacniaczu albo specjalnie zaprojektowanego przedwzmacniacza do gramofonu. Potem już wyszukujemy najgłośniejszy kawałek na płycie, ustawiamy poziomy, żeby nie było przesterowania i uzbrajamy się w cierpliwość. Jeśli dysponujemy zaawansowanym doborem prądu podkładu, możemy próbować kombinować albo oddać regulację automatom. Co do systemu redukcji szumu, zdania są podzielone. Ja zalecam dystans, po latach te systemy są często rozstrojone i psują dynamikę (słychać pompowanie, zwłaszcza na wysokich tonach). Trzeba to sprawdzić w konkretnym wypadku.
@ Dodałbym, że znaleźć ten najgłośniejszy kawałek może pomóc przyjrzenie się ścieżkom na płycie - głośne fragmenty zazwyczaj są dobrze widoczne, zwłaszcza na płytach khm... nieco nowszych (gdzieś od końca lat 50.), gdzie stosowano zmienny krok ścieżki - węższy dla cichych fragmentów i szerszy dla głośniejszych. P.S. Brakuje mi czasów świetności pl.rec.foto(.cyfrowa)...
To prawda, rzut oka na płytę i już wiele wiadomo.
Grupy usenetowe padły, trochę ze względu na "postęp", a trochę dzięki trollom. Tu przynajmniej trolli nie będzie, dostają kopniaczek zanim się rozkręcą :)
Mogę udostępnić Panu bambino 3 hah bo one mają 78rpm. BTW ładnie ponad 100g nacisku przy starym gramofonie a ludzie się czepiają bambino 😆 Super materiał Pozdrawiam
To ograniczenie pasma blisko środka płyty może wynikać z użycia igły zużytej, lub też (w mniejszym stopniu) po prostu taniej, ze szlifem symetrycznym, o kształcie końcówki będącym wycinkiem sfery. Lepsze i droższe igły radziły sobie z tym lepiej, w mniejszym stopniu niszcząc też przy tym powierzchnię rowków, i przy okazji o wiele lepiej odtwarzając płyty zużyte przez gorsze igły (paskudne zniekształcenia "zjechanych" rowków zmieniają się w dużo mniej nieprzyjemny modulowany szum).
3:43 poltora, nie poltorej g.!
Macie problem😊
Adamie, w kwestii odtwarzania płyt szelakowych na współczesnym sprzęcie, to można kupić stosowne igły i wkładki. Ale oczywiście jak zwykle ciekawy odcinek.
A wiem, warto zainwestować jeśli się chce takich płyt słuchać. Te z lat trzydziestych i późniejsze potrafią zabrzmieć zaskakująco dobrze, choć oczywiście w mono.
Fajny odcinek 😎👍🤝
Do widzenia!
Panie Adamie ... prosze mi przypomniec, jaki to model gramofonu z magnetyczna wkladka DYNAMICZNA, lodzka FONICA wyprodukowala niebawet zaraz po modelu "Daniel" na sensorach ?? Zawodzi mnie juz pamiec, ale pamietam ze byl to model caly czarny jak smola :o)) No i wowczas to bylo cacko z polskiej wyzszej polki i nawet ciezko dostepne na poczatku lat 80-tych.
Z tych legendarnych były Fryderyk, Adam, Daniel i Bernard. Ale te miały nazwy, było też dużo oznaczanych tylko symbolem, często przystosowanych wzorniczo do konkretnych wież. Trudno też mówić o kolejności, bo produkowano je równolegle i z dużymi modyfikacjami. Generalnie najdłużej z tej czwórki Bernarda (i taki właśnie miałem). Co ciekawe, część rozwiązań mechanicznych nie różniło się niczym od najtańszych serii Artoropodobnych czy Emanuelów, inna była tylko obudowa i talerz, dużo cięższy, metalowy.
Nie znalazłem w komentarzach, a i Pan nie wspomniał, o ciekawym sposobie na ominięcie problemu zbyt zagęszczającego się zapisu pod koniec płyty - nagrywanie sygnału od środka do zewnątrz płyty. Tak można nagrać utwory zaczynające się delikatnie, a kumulujące ilość i głośność dźwięku pod koniec nagrania. Przykładem może być Bolero M. Ravel'a.
A to prawda, było kilka takich rzadkich płyt.
kto teraz słucha Ravela??? Zenka się słucha a on kumuluje od samego początku
super
no niedawno rzuciłem w gronie znajomych rzuciłem, że CD są nowocześniejsze niż winyle... Matko, myślałem, że zemdleją...
Nie pojmuje tej wiecznej debaty co jest lepsze co gorsze. Są gusta i guściki, wychowałem się w dobie mc i cd, dziś wolę słuchać z winyli, nie potrafię tego wytłumaczyć i nawet nie chciał bym, po prostu lubie trzymać winyl w ręku, gdy b6 cd były trwalsze jak i mc pewnie też bym je zbierał😂
Z modulacją starych płyt wgłąb a nowych na boki to tak nie jest. Nowe płyty są modulowane pod kątem 45stopni i to połączenie ruchu góra dół i prawo lewo tworzy stereo. Stare płyty mają modulację zazwyczaj boczną z paroma wyjątkami jak np. płyty Edison Diamond Disc(które nie są z szelaku) i Pathé. Wałki mają modulację góra dół. Generalnie fajny film miło że ktoś się zajmuje tematem :)
Trochę uprościłem opis, ale forma ogranicza. Systemów było sporo. Przyglądałem się natomiast wielu starym płytom i raczej nie widziałem jakoś modulacji na boki, ale może po prostu takie mi się trafiły.
Adam Śmiałek szelak trzymany w filmie (który chyba jest późniejszy możliwe że z lat 50) na 100% ma boczną modulację
A co do jakości szelaków to w latach 30-tych wychodziły naprawdę dobrze nagrane płyty, oczywiście to dalej nie było hifi ale starczyło by zapoczątkować audiofilizm. Wtedy zachwycaną się tymi lepszymi radiolami (te które ówcześnie były z górnej półki moim zdaniem przebijają jakością standard lat 50-tych) a ci bardziej ekscentryczni mieli akustyczne maszyny jak Bond Cascade czy EMG Xb (odsyłam do zdjęć w sieci wyglądają dość niestandardowo)
To prawda, dużo przedwojennych nagrań brzmi naprawdę dobrze. Później bywało różnie. To co popularne było marne, także na etapie masteringu (z tym klozetowym pogłosem w każdej piosence), ale muzyka ambitna broniła jakość.
Mam pytanko. Z tego co pamiętam ta popularna niszczarka płyt winylowych zwana Arturem, z wkładką UF-70 miała pasmo przenoszenia poniżej 15 kHz. I tu moje pytanie skąd na teście wyszedł wynik powyżej 20 kHz
Pasmo przenoszenia to zakres, w którym utrzymywana jest pewna umowna liniowość, którą producent deklaruje. Ale nie znaczy to, że poza tym pasmem nic nie słychać, po prostu nieliniowość jest większa (tłumienie rośnie, ale nie do nieskończoności).
Oj jak dobrze, ze sie już Pan tak nie śpieszy ...
Wg mnie trochę błąd. Sygnał monofoniczny i "baza" stereo zapisywane są nadal wgłąb a na boki zapisywana jest różnica stereo. Zabieg celowy ze względu na wsteczną kompatybilność
To raczej wynika z mechaniki zapisu. Jeśli oba kanały są zapisywane pod kątem 45 stopni względem pionu, do mając tę samą zawartość sprawią, że suma wektorów ruchu będzie miała kierunek wgłębny. Zabieg nie tyle celowy, co "przy okazji". A w czasach współistnienia płyt stereo i mono powstały wkładki monofoniczne, które mogły pracować także w kierunkach poziomych, po to tylko by nie niszczyć płyt stereofonicznych.
Jest dokładnie odwrotnie: składowa monofoniczna jest zapisywana na boki, a wgłębnie sygnał różnicowy. Też kiedyś tego nie rozumiałem. Oba kanały są zapisane pod kątem 45 stopni, a sygnał monofoniczny musi być przesunięty w fazie, by zmusić igłę to ruchu na boki. Dopiero różnica tych dwóch sygnałów na zboczach rowka daje w efekcie ruch igły wgłąb.
@ Pomyłka. Kierunek wgłębny wypadkowa przyjmie, gdy L= -R, czyli w przypadku przeciwfazy. W przypadku L=R (mono) igła chodzi na boki, tę zasadę utrzymano od czasów Berlinera.
Panie Adamie, oglądam Pana od dawna na bieżąco. Więcej o audio prosimy 😉
www.audiostereo.pl/topic/151970-orygina%C5%82-czy-pirat-p%C5%82yty-cd/?do=findComment&comment=5029870
Pozwolilem sobie zamieścić Pana film na forum, chyba nie ma Pan za złe?
Raczej bardzo mi przyjemnie :)
Trzeba miec odwagę, by do prezentacji użyć takiej frezarki, jak gramofon (a wlasciwie adapter) ARTUR.
Gramofon, adapter to wkładka. W przypadku płyt wygrzebanych praktycznie ze śmietnika odwagi nie trzeba mieć specjalnej :) Zresztą tych gramofonów powstały miliony i jakoś świat się nie zawalił.
@
Potocznie zwyklo sie nazywać "adapterem" gramofony niższej klasy, niektore bambinopodobne wrecz dedykowane glownie do pocztówek dzwiekowych i mialy inny nacisk igly. Specyfika "Artura" niewiele odbiega od tego. Niektore "Artury" mialy prymitywną regulację nacisku, a niektore w ogole nie mialy.
Ludzie mówili na gramofony "adapter", bo brzmiało nowocześniej (gramofony kojarzyły się z wielką tubą). Gramofony wyższej klasy (z wkładkami magnetycznymi) stanowiły jakiś ułamek rynku, znakomita większość to krystaliczne gramofony z naciskiem igły równym kilka gramów. Przy tak marnej jakości płyt, jakie były wydawane w peerelu, nie miało to żadnego znaczenia.
@
Gramofony ktore zaslugiwaly na nazwę "gramofon" (a ktore nie nazywano "adapterami"), to nie byl znów taki skromny ulamek rynku.
Te wszystkie Adamy, Daniele, Bernardy byly juz jednak modelami, ktore wstydu Unitrze nie przynosiły.
Owszem, było ich sporo jeśli chodzi o modele, ale ilościowo niewiele. Cena... ludzie w peerelu za dużo pieniędzy nie mieli.
Wśród materiałów na płyty był jeszcze ebonit. Właściwości miał pośrednie pomiędzy szelakiem, a winylem.
0:58 :)
Hej, widzę, że masz stary gramofon unitra, pozwól, że zapytam ... w jaki sposób podłączyłeś głośniki?
Do wyjść głośnikowych, to gramofon ze wzmacniaczem. Trzeba tylko znaleźć gdzieś wtyczki starczego typu.
@ tak mam taki tylko, że patry stereo, sprawny tyle, że końcówki din 5 jak i dwu pinowe mają wyjście jack czyli gdybym podlonczyl do kompa to by wykryło jaoo słuchawki a do głośnika nie ma wejścia jack
Do głośników trzeba kupić przejściówki.
@ a jakie kable ty masz?
Koniec odcinka? W takim momencie? Skandal... :-)
Była jeszcze jedna prędkość obrotowa płyt winylowych - 16 2/3 obr./min. Jednak, ze względu na trudności techniczne w produkcji płyt, nie zyskała na popularności.
Jako ciekawostkę dodam, że mechaniczne odtwarzanie dźwięku (bo na takim opiera się gramofon, nawet z wkładką dynamiczną) występowało też postaci nagrań odtwarzanych z odpowiednio spreparowanej, grubej taśmy ze sztucznego tworzywa, gdzie były rowki z zapisem dźwięku. To urządzenie nazywało się tefifon. Dziś to już wielka gratka dla kolekcjonera starych urządzeń odtwarzających dźwięk. Często tefifon był dodatkiem do wyższej klasy radioodbiornika lampowego. W latach sześćdziesiątych XX wieku zaprzestano produkcji tefifonów. Przegrały one ze znacznie lepszą płytą długogrającą.
O płytach 16 2/3 obrotów opowiedziałem w drugiej części. Stosowano je głównie do audycji słownych i nauki języków.
@ Gdzieś w zakamarkach moich zbiorów mam adapter Ziphona, który jako jedyny dostępny w Polsce miał tę niską prędkość obrotową. Montowany był w radioli Viola. Była też druga wersja Violi, z magnetofonem Melodia.
o której płycie Pink Floyd mowa? Można gdzieś tego posłuchać?
ok, znalazłem ruclips.net/video/_69j8kbuKbg/видео.html
Działa tylko na gramofonach bez autostopu :)
Proszę Pana Pańska wiedza jest nieoceniona. Pozdrawiam i zdrowia życzę ....
Dziękuję i wzajemnie :)
Filmy tak merytoryczne az szkoda ze takie krotkie
Merytoryka wymaga przygotowań, a pracować trzeba i czasu wciąż brakuje :) Może kiedyś znajdzie się sponsor, będzie można się można zaangażować mocniej.
Pomylił Pan zapis patefonowy z gramofonowym.
Panie Adamie. Co Pan natomiast powie na manie kupowania dziś nowoczesnych winyli nagrywanych z cyfrowych kopii ?
Na pewno mają większy potencjał niż te sprzed lat, miks można wykonać dużo dokładniej, gospodarując skromne zasoby nośnika do granic możliwości. Ale jeszcze większy potencjał ma cyfrowy oryginał :) Moda, ładnie się kręci, lecz nigdy nie zrozumiem fenomenu akustycznego. Dla mnie to jest cofka do czasów kompromisu.
@ ok zatem jak sa cyfrowe to beda graly jak CD tylko z cala ta niewygoda (choc jak rozumiem, czesc to lubi)
Zwykle nie będą, bo winyl nie da rady przyjąć materiału przeznaczonego dla CD i trzeba taki materiał popsuć nieco (w drugą stronę natomiast nie ma żadnych przeszkód, ale zwykle nikt nie wydaje CD z materiałem "popsutym" na potrzeby winyli). Jeśli chodzi o źródło, nie ma na świecie człowieka, który potrafi uchem rozróżnić źródło cyfrowe od analogowego (jeśli oba są dobrej jakości, a rozumiem, że o takich tu mówimy).
W każdym razie najlepiej szukać materiałów zmasterowanych w ten sposób, by brzmiały miło i używać wobec nich nośników współczesnych. Dla mnie np. najlepsze mastery to często pierwotne, niestety często także osiągalne wyłącznie jako zgrania winyli, z całymi ich ograniczeniami, bo właściciel matki nie kwapi się do reedycji bez poprawiania. Często późniejsze mastery są już przesadnie skompresowane, a np. słynne japońskie wydania dla mnie są zbyt agresywne. Ze szkół masteringu nie lubię tych, angielskich i niemieckich, a lubię francuskie i amerykańskie, ale to jest bardzo ogólne i pełne wyjątków. Tak na marginesie, polska szkoła masteringu poza wyjątkami jest chyba najgorsza na świecie, a równocześnie mamy znakomitych realizatorów - ale oni w komercji nie siedzą albo robią fuchy zagranicą.
@ moje pytanie jest efektem rozmow ze znajomymi (ktory srednio sie znaja ogolnie na audio i technice). Ja kupuje CD co jakis czas. Mam CD i AMP Primare podlaczone do VA Bach. Moim zdaniem tro sprzey bardzo dobry. Ich zdaniem, ze kupuje CD zamiast vinyle to robie glupio :) Jak powiedzialem, ze masa vinyli dzis to rekonstrukcje z digitali a ja wole jednak dobre i wgodne CD to sie smiali. Dalej uwazam, ze malo zostalo dobrych analogowych plyt vinylowych na runku a wiekszosc dzis to skok na kase przez mode z biedronki a ludzie kupuje cyfrowe kopie upchane na vinyl cieszac sie, ze i sluchac to na badziewnym sprzecie. Jednak uwazajac, ze jak vinyl to juz najlepsze co ich trafilo.
W tej dziedzinie panuje ogromna niewiedza, począwszy od fizyki, na zagadnieniach czysto muzycznych skończywszy. A na niewiedzy łatwo zarabiać. Każdy powinien po prostu zamknąć oczy i wsłuchać się w dźwięk: jeśli coś będzie nie tak, warto szukać dalej. Ale nie na forach czy w reklamach, tylko samemu. Dla mnie dźwięk cyfrowy wypuszczony z nawet tanich, ale nowoczesnych monitorów masteringowych (do kupienia za ~1000 zł) jest szczytem osiągnięć w dziedzinie audio przez rodzaj ludzki. Fajnie, że dożyliśmy tych czasów. Pozostaje do tego zestawu dobrać dobrze nagrane realizacje i dalej szukać nie trzeba :)
Gramofony "z napędem ręcznym" miały napęd sprężynowy, tak więc prędkość kręcenia korbką nie wpływała na prędkość obrotową płyty.
Były takie i takie, ale to w bardzo dawnych początkach technologii.
Artura dostałem na komunię
Fajnie się ogląda nie można się oderwać może pan zrobi kiedyś materiał o muzyce z kaset y VHS pozdrawiam.
Największy przebój grupy ELO „Mr. Blue sky“ kończy się słowami „please turn me over“ co świadczy o tym że wydawca nie oglądał tego odcinka, skoro umieścił ten na dodatek mocno dynamiczny hit jako ostatni na stronie A longplaya...
Nie zawsze stosowano się do tej reguły.
PółtoRA grama!!!
Uwielbiam Pan filmy ale błagam półtora grama nacisku a nie półtorej grama - gram = rodzaj męski
Podpisuję się pod tymi słowami.
Pan jest z Krakowa, tam tak mają.
👍
Płyty zdarte na Arturze dobrze odtwarza Shure M44-7,
Ta mała płyta to "czwórka" a nie singiel.
Czwórka zawiera więcej niż 1 utwór na stronie, niekiedy "czwórka" czyli EPka była na obroty 33 (a czasem na 45). Niektóre EPki również były wydawane w formacie 12" 45 obrotów (czasem 33 obroty, gdy na jednej ze stron zawierały dłuższy kawałek - przykład: Marillion - "Market Square Heroes").
Wczoraj miałem Płyte Wilelową jak tak że Słucham na Gramafonach
Gramofon Artur, to mój pierwszy "poważny" sprzęt audio. Za pomocą małych przeróbek wykorzystywałem go jako wzmacniacz by przez jego kolumny puszczać muzykę z chińskiego walkmana . To były fajne czasy , również dla tych , których nie było stać na wierze Unitry , Radmora
wieże a nie wierze - mądralo
Ja wierze w wieże
@@shuxu8789 Moja jest wyjątkowa. Dlatego p[rzez RZ
@@shuxu8789 Jak już, to "wierzę" 😅
Gramofon Artur nie byl kompatubilny z jednym gatunkiem muzycznym - nie byl w stanie poprawnie odtworzyć muzyki drum n bass/jungle. Ta ba rdzo dynamiczna muzyka, z dużą ilością basu i bębnów, wyrzuciła igłe ze ścieżki. A to wszystko przez brak mozliwosci regulacji siły nacisku - obciążenia igly, co np mial Bernard.
No niestety, ale tak pracowała większość gramofonów z peerelu. Te z wkładkami magnetycznymi były dużo mniej popularne.
Była regulacja, nawet była waga dołączana
Wyrzucała w przenośni czy dosłownie?
@@porucznikkazubek1544 doslownie, wizne z dnb mialy tak nieregularnie usiane ścieżki - igła wypadała i lubiła cel.
@@mirosawmiskiewicz1366 mój egzemplarz tej regulacji nie posiadał
Dla mnie czarna płyta to kompletna tragedia . Ale mam niezły gramofon i małą kolekcję płyt .I nie pozbędę się ich nigdy . Sam zrobiłem kilka preampów phono i dalej szukam co by poprawić . Pozdro dla wielbicieli winyla , dla Ciebie .Robisz fajne programy . ( niestety winyl jest b. niewygodny . Czasem doprowadza do nerwów . Ale jak włączę czar rozlewa się po salonie razem z muzyką ) .
Rzadki głos rozsądku :) Miewam podobnie, też czasem sobie odpalam jakieś dziwne stare medium, choć sensu to teoretycznie nie ma.
Coś w tym jest .Często słucham muzyki z plików Wave Flac , o mp3 nie wspomnę bo to standard . Ale jak odpalę winyla wszystko jest inaczej .Może to magia obracającej się płyty , może szumy , trzaski - nie wiem .Wiem że będę GO słuchał , i zawsze z pewnym dreszczykiem .Pozdrawiam Ciebie .
Przez takie "ARTURKI" większość płyt z tamtych lat jest nie do odsłuchania........
One już takimi były po przyniesieniu ze sklepu.
Prowadzący mógłby wspomnieć o zasadniczo podstawowej zasadzie w audiofonii stereofonicznej.
Najbardziej jest to uwidocznione w płytach gramofonowych - prowadzącym, a bardziej to określając wodzącym kanałem jest kanał lewy. Mógłby to być osobny odcinek dla fanatyków audio i elektroakustyki, ale że zdecydowana większość odbiorców jest atechniczna - byłoby to nudne i nużące.
Drugim zobrazowaniem to wszechobecne (nie dotyczy produktów i****) wtyki typu jack - zaczynające się od styku kanału właśnie lewego :-)
Może Pan zamieszczać utwory znane w filmikach. RUclips po prostu umieści przed takim filmikiem reklamę, żeby wydawca muzyki mógł zarobić na wykorzystaniu utworu.
Wolę zamieszczać własne, tylko na to też trzeba czasu, a tego nigdy nie za wiele.
I bardzo dobrze, to wspaniałe kompozycje. Odniosłem się tylko do Pana obaw dotyczących zdejmowania filmików.
Staram się tutaj uważać i korzystać ze źródeł, które do tego nie dopuszczą, nawet jeśli zablokują zarobek.
Fajny filmik,zapraszam na moje filmy w podobnym klimacie.
Panie Adamie. Nie do końca się z panem zgodzę. A na pewno nie pod kątem jakości dźwięku, który w dzisiejszych czasach niestety jest często nie do przyjęcia. Np. w Tidalu ( i nie tylko ) większość ( na szczęście nie wszystkie) współczesnych nagrań jest przesterowana i nie da się tego słuchać i nie jest to wina serwisów streamingowych tylko wytwórni płytowych. Ostatnio się natknąłem na ciekawy Vlog, pewnie panu znany, gdzie udowadnia moje stwierdzenie ruclips.net/video/ydg-ajN1u9o/видео.html
Wiele płyt jest zniszczonych złym masteringiem, ale nie wszystkie, a do tego następuje tendencja odchodzenia od tej mody. Poza tym to nie ma nic wspólnego z technologią, a z modą właśnie. CD można doskonale zmiskować, lepiej niż winyla, bo na więcej pozwala.
@ Miejmy nadzieję, że ta moda odejdzie z masteringu mimo, że to samonakrecajaca się spirala. Oczywiście zalety CD czy innego cyfrowego zapisu dźwięku są niezaprzeczalne ale pod warunkiem odpowiedniego podejścia do jej obróbki. Niestety coraz mniej jest reżyserów dźwięku jak i tzw. akustykow nagłaśniających koncerty, którzy rozumieją pojęcie wyważonego dźwięku. Ps. Dziękuję za ciekawie pana programy .
No ale właśnie to "zgłaśnianie" technicznie robi się na etapie miksu i masteringu. Jeśli chodzi o poziom szczytowy, każda prawidłowo nagrana płyta sięga maksymalnego poziomu dostępnego dla medium, natomiast subiektywna głośność to poziom średni i nie ma możliwości prostego zwiększenia poziomu ogólnego, lecz tylko przy użyciu różnego rodzaju kompresorów i pochodnych, co ma miejsce między zgraniem śladów, a stworzeniem gotowca dla tłoczni.
Problemem są tez same 'nowoczesne' technologie odtwarzajace CD. Pasmo przenoszenia, dynamika jest na zenujaco niskim poziomie, nizszym niz mialy dobre magnetofony w latach 80. Coz z tego ze plyta jest cyfrowym zapisem jesli pozniej odtwarzamy to z max czestotliwoscią 16kHz ?
Jest jeszcze kwestia LP odtwarzanych na 45 obr. :-)))
Wspomniałem o tym w filmie, zwyczajowo mówi się o nich maxisingle i miewają jeden - dwa utwory na stronie.
@ ale mi chodzi o 12 calowe płyty które odtwarza się szybciej co poniekąd zwiększa dynamikę brzmienia. Ale materiał super. Pozdrawiam.
1:30 chyba obroty to 33 no i rowki są dosyć gęste :):)
Przykład tych fałszów zrobiłem tym, co miałem, czyli wydaniem późniejszym, drobnorowkowym. Ale tu chodziło o usłyszenie efektu, nie mam niestety dostępu do gramofonu na korbę.
Adam Śmiałek , nie krytykuję , robisz dobrą robotę, akurat może poproszę o porady hehehe mój tutejszy kanał polityczny został zdemonetyzowany kompletnie a przy okazji też muzyka z nowego projektu Polka Music , to zrobiłem nowy Polka Music Channel :) mam sporo 78 i muszę ustawić nagrywanie podobne do 33 POLKA MUSIC: ruclips.net/p/PLIWUm-NhSoovukdqj1vrE-1S4OnaZlkgq
0.30 SINGLE Z JEDNA PIOSENKĄ?!🤣strona d bez nagrania.?troche przekłamanie.
Single to single, a mowa o maxi singlach, często mających z drugiej strony remix albo wersję instrumentalną.
jaka nazwa płyty 5:35
5:23
Jaka nazwa tej muzyki 5:40
No przecież kilka sekund wcześniej jest pokazana okładka tej płyty :)
@ Dziarski fryz , panie Adamie .
Jestes genialny, dokladnie tak to scierwo edison nigdy sam nic nie wymyslil tylko kradl jak kazdy amerykanin
@@michasj9 Jaka kulture? Ich potrawa narodowa to 'beens on toast'.
W Rosji nie ma praw autorskich można piracić do woli.
Mam taki gramofon.Dostałem na komunię.
a co to kogo obchodzi się pytam?
@@brudgerfrudger2174 jak cię nie obchodzi to się nie pytaj.
Jutubek po prostu kasę z reklam dałby autorowi piosenki...
Odrobinę być może. Nagrywając jeden z odcinków musiałem zmienić przykłady własnej muzyki, bo podobno ktoś gdzieś użył brzmień z mojego syntezatora. Miałem pecha, że on pierwszy :) Prawo autorskie dotyczące muzyki na YT osiągnęło poziom absurdu. Dlatego między innymi w tło serii wrzucam muzykę z wygasłymi prawami autorskimi.
Proszę obejrzeć - RUclips zabiera twórcy 2/3 kasy jeśli uzna że naruszono prawa. I wystarczy że zanucisz znany utwór. ruclips.net/video/uHh8nPj5SDY/видео.html
Panie Adamie , nie ma takiego slowa jak "gestsiejsze" , jest "gestsze" . Pozdrawiam
To jest regionalizm
@@Jeremi5b To jest bledem
Nie ma takiego słowa jak "gestsze", jest "gęstsze".
@@jraszczyk Tak ,dokladnie. Po prostu nie mam polskiej czcionki , myslalem ,ze to proste do pojecia ,ale jak widac niezbyt 😁
lepszym cwaniakiem od edi-sona był tylko ajn-sztajn
Panie Adamie, rozkręć Pan to: ruclips.net/video/pnd4vXZf_JU/видео.html
Jak tylko trafi mi w łapy, chętnie.
@ nawet nie wiedziałem, że coś takiego istnieje