„Proste równoległe” mnie zachwyciły. Świetna proza i fascynująca historia. „ Ciężar atramentu” wpisuje na listę. Pozdrawiam Pani Aniu i czekam na dalszy ciąg „ kobiecych” poleceń.
Czerwony kaszmir już na mojej wirtualnej półce. Dziękuję! Kaszmir uwielbiam i wierzę, że kiedyś moja szafa będzie się składała tylko z kaszmirowych i jedwabnych ciuszków ❤
Zafascynowała mnie opowieśc o Ester Velasques, szkoda, że nie wiedziałyśmy o niej nim powstał nasz film o kobietach odważnych i zbuntowanych, bo pasowałaby tam :) Książke o niej chętnie przeczytam. Ciesze się, że podobały się pani "Proste równoległe", ja też długo po zakończeniu o niej myślałam a nawet pózniej, kiedy byłam w filharmonii inaczej już patrzyłam na wirtuozów... Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za udział w akcji Kobiecy Marzec :)
Jest Pani bardzo inspirująca kobietą💕. Trafiłam na Pani film o Chłopakach i Pani recenzja zdecydowanie mnie zachęciła o sięgnięcie do tej pozycji. Myślę że kobiecy marzec to super pomysł ! Skończę kosiarzy i dołączam do Was🔥!
Ciekawe propozycje. Najbardziej zainteresowała mnie książka " Ciężar atramentu" i, szczęśliwie, jest w bibliotece miejskiej. Pozdrawiam ciepło z okazji Dnia Kobiet.
6 месяцев назад
To świetnie.Tobie powinna się spodobać?!Pozdrawiam słonecznie.
Sprawdzałam w mojej bibliotece, niestety żadnej z omawianych przez Panią nie ma , a szkoda bo chętnie bym przeczytała. Limit zakupu na marzec został wyczerpany. Jedna z zakupionych wpisuje się w akcję marzec o kobietach jest to Valerie Perrin Zapomniane niedziele którą zaraz przeczytam. A za mną dwie już przeczytane to: Lekcje chemii Bonnie Garmus i Opowieść podręcznej Margaret Atwood. Obydwie bardzo ciekawe i warte przeczytania. Czekam na dalszy ciąg polecajek. Pozdrawiam cieplutko, słonecznie i prawie wiosennie.💐📚🥰❤️❤️❤️
6 месяцев назад
"Zapomniane niedziele" wciąż przede mną!Pozdrawiam gorąco.
Pani Aniu, nikt tak pięknie nie opowiada o literaturze jak Pani. Potrafi Pani niesamowicie zachęcić do czytania książek na które możliwe, że byśmy nawet nie zwrócili uwagi, cudownie Pani Aniu ❤️
Goście pojechali. Filmik wysłuchałam i z negatywną oceną "Strużek " nie zgadzam się. Mnie się ta niewielkiej objętości książeczka bardzo podobała.Język, ale i relacja między dziewczętami świetnie opisana. Aniu, gdy przeczytasz "Ciała" Annie Ernaux to jestem przekonana, że przyznasz mi rację. Komentarz jutro. Takiej jazdy jak u noblistki dawno nie czytałam .I zastanawiam się czy jeszcze po jakąś jej książkę sięgnę. Przeczytałam trzy, może wystarczy!!! Muszę trochę odsapnąć, a jeszcze przede mną Oskary.Zawsze oglądam, tak dobra świecka tradycja.
6 месяцев назад
Czekam więc na komentarz!"Ciał" raczej,na pewno nie przeczytam!Nie dla mnie.Jak wrażenia po Oskarach?"Strużki" dam do przeczytania pewnej maturzystce.Ciekawe,co powie?:)
Oskary przewidujące .Ogromnie żałuję, że Akademia nie doceniła filmu „Maestro”, ale tak jak wszędzie i do tej dziedziny kultury wpycha się polityka. Interesuje mnie film „Biedne istoty”, który jest nie do końca , ponoć, realizacją książki. A teraz do „Strużek”. Dla mnie to strużki życia, strużki historii przyjaźni dwóch dziewcząt. W pierwszym rzędzie zachwycił mnie język, czułam podskórnie, że autorka jest poetką, ale nie sprawdzałam, by nie zaciemniać sobie odbioru. Podobnie, w dniu premiery przeczytałam „Ciała”, by mieć swój odbiór , zanim zacznie wypadać z lodówki. Ernaux za dokładna, a w epatowaniu swoją kobiecością , dla mnie , przekroczyła linię dobrego smaku. Zastanawiałam się czy to publicystyka , czy literatura. Oczywiście, można opisać z całą brutalnością procesy jakie zachodzą w organizmie kobiety, wszystkie jej żądze i nieoczywiste, biologiczne pragnienia. Tylko nie wiem czy znowu chcę czytać to samo. No to pojechałam po noblistce, ale….czułam się zniesmaczona. Wracając do „Strużek”. Zakończenie, zaskakujące i trochę mnie rozczarowało. Tylko tyle, że poznałam imię dziewczyny z domku. I gdzie podziała się Kinga? Już lepiej byłoby, gdyby Agnieszka zastała drzwi zamknięte. Też jestem ciekawa reakcji maturzystki. A że ktoś wskazał powieść do listy lektur wcale mnie nie dziwi. Niech czytają o sobie, niech panienki zobaczą, że przyjaźń między dziewczętami jest trudna. I tak jak wszystkie udane związki powinna być szczera i odpowiedzialna. Wynotowałam sobie sporo złotych myśli, które mogą być wskazówką dla przyjaźniących się. Wszystko w relacjach dziewczyn było prawdziwe do momentu pojawienia się Marcina. I chociaż Kinga zdała Agnieszce relację z pierwszego razu , to od tego momentu przyjaźń zaczęła się psuć.Myślę, że pokazanie takich okoliczności może być pewną nauką nie tylko w odkrywaniu własnej seksualności, ale i zwróceniem uwagi na konsekwencje. Wciągnięcie przyjaciółki w pełne napięcia dni na oczekiwanie czy jest w ciąży i przekonanie , że za pierwszym razem w ciążę się nie zachodzi jest okrutnym doświadczeniem, i brakiem kompletnej wiedzy o biologii własnego ciała. Z drugiej strony, kto jest powiernikiem największych dziewczyńskich tajemnic?- przecież nie matka, nawet taka wyrozumiała. I postawa samego Marcina, który uzależnił dziewczynę od siebie, porzucał ją i wracał, by w końcu nie wziąć odpowiedzialności za swój erotyczny wyczyn i niczym para się ulotnił. A więc uważajcie dziewczyny , tacy są mężczyźni. I takie stwierdzenia ”Młodzież ma teraz trudniej, od rana tylko telefony, laptopy, tablety” - bardzo ciężkie życie w Internecie bez prawdziwego jego oglądu.”A może po prostu spróbujesz być sobą”- zamiast swoją nachalną przyjaźnią uzależniać się od drugiej osoby. Kinga mówiła do Agnieszki „Za bardzo się do mnie przykleiłaś, wciąż przytakiwałaś , wszystko próbowałaś robić, tak jak ja.”- czy naprawdę tak powinna wyglądać przyjaźń? Ta proza, dla mnie, jest naładowana emocjami i te 184 strony w zupełnością wystarczą.
6 месяцев назад
Bardzo,bardzo dziękuję za komentarz!!!Tym bardziej jestem ciekawa opinii mojej maturzystki.:)
Aniu ciekawe propozycje. Ciężar atramentu bardzo mnie zainteresował, wpisany na listę. Coraz dłuższa się robi😁 Czekam na dalsze propozycje. Pozdrawiam serdecznie.
6 месяцев назад
Nie widzisz długości mojej listy!!!Pozdrawiam marcowo.
Ta książka z Wydawnictwo Girls and queens ( pełniej nazwy wydawnictwa nie zrozumiałam ?) Queen - takim słowem określany jest starszy mężczyzna w związku dwóch mężczyzn. Książka Strużki, byłaby w angielskiej bibliotece w sekcji o nazwie Gay and lesbians.
@ no właśnie, muszę Panią przeprosić, bo niestety musiałam ten film usunąć, wstawię jeszcze raz, troszkę poprawiony dziś albo jutro. Dziękuję za przemiły komentarz, serce mi krwawiło, że muszę tak zrobić 😥😥😥
„Proste równoległe” mnie zachwyciły. Świetna proza i fascynująca historia. „ Ciężar atramentu” wpisuje na listę. Pozdrawiam Pani Aniu i czekam na dalszy ciąg „ kobiecych” poleceń.
Będą,będą!Pozdrawiam wieczorowo.
Dziękuję za wspaniałe propozycje książek tylko czytać i czytać😊❤
To ja dziękuję!:)
Zainteresowałam się „Ciężarem atramentu”. „Proste równoległe” czytałam i bardzo przypadła mi do gustu. Pozdrawiam serdecznie ❤
Mam nadzieję,że tak samo będzie z "Ciężarem"!Pozdrawiam słonecznie.
"Ciężar atramentu " mam w planach najbliższych 😊 "Proste równoległe " uwielbiam ❤. Dziękuję za film i pozdrawiam 😻
Bardzo proszę.Pozdrawiam marcowo.
Czerwony kaszmir już na mojej wirtualnej półce. Dziękuję! Kaszmir uwielbiam i wierzę, że kiedyś moja szafa będzie się składała tylko z kaszmirowych i jedwabnych ciuszków ❤
Oj,jakie mięciutkie marzenie.Życzę spełnienia!:)
Zafascynowała mnie opowieśc o Ester Velasques, szkoda, że nie wiedziałyśmy o niej nim powstał nasz film o kobietach odważnych i zbuntowanych, bo pasowałaby tam :) Książke o niej chętnie przeczytam. Ciesze się, że podobały się pani "Proste równoległe", ja też długo po zakończeniu o niej myślałam a nawet pózniej, kiedy byłam w filharmonii inaczej już patrzyłam na wirtuozów... Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za udział w akcji Kobiecy Marzec :)
Jest Pani bardzo inspirująca kobietą💕. Trafiłam na Pani film o Chłopakach i Pani recenzja zdecydowanie mnie zachęciła o sięgnięcie do tej pozycji. Myślę że kobiecy marzec to super pomysł ! Skończę kosiarzy i dołączam do Was🔥!
Już się cieszę,że dołączysz!Pozdrawiam marcowo.
Ciekawe propozycje. Najbardziej zainteresowała mnie książka " Ciężar atramentu" i, szczęśliwie, jest w bibliotece miejskiej. Pozdrawiam ciepło z okazji Dnia Kobiet.
To świetnie.Tobie powinna się spodobać?!Pozdrawiam słonecznie.
Sprawdzałam w mojej bibliotece, niestety żadnej z omawianych przez Panią nie ma , a szkoda bo chętnie bym przeczytała. Limit zakupu na marzec został wyczerpany. Jedna z zakupionych wpisuje się w akcję marzec o kobietach jest to Valerie Perrin Zapomniane niedziele którą zaraz przeczytam. A za mną dwie już przeczytane to: Lekcje chemii Bonnie Garmus i Opowieść podręcznej Margaret Atwood. Obydwie bardzo ciekawe i warte przeczytania. Czekam na dalszy ciąg polecajek. Pozdrawiam cieplutko, słonecznie i prawie wiosennie.💐📚🥰❤️❤️❤️
"Zapomniane niedziele" wciąż przede mną!Pozdrawiam gorąco.
A CIĘŻARU ATRAMENTU już nie było na kanale?
Może?:)
Pani Aniu, nikt tak pięknie nie opowiada o literaturze jak Pani. Potrafi Pani niesamowicie zachęcić do czytania książek na które możliwe, że byśmy nawet nie zwrócili uwagi, cudownie Pani Aniu ❤️
Wszystko dla moich widzów!:)
@ 💗
struga - strumyk
Pani polecenia są zawsze trafione. Nigdy się nie zawiodłam. Dziękuję ❤
To ja bardzo dziękuję za ciepłe słowa.:)
@ czekam z niecierpliwością na dalsze filmy z tej kobiecej serii.
Goście pojechali. Filmik wysłuchałam i z negatywną oceną "Strużek " nie zgadzam się. Mnie się ta niewielkiej objętości książeczka bardzo podobała.Język, ale i relacja między dziewczętami świetnie opisana. Aniu, gdy przeczytasz "Ciała" Annie Ernaux to jestem przekonana, że przyznasz mi rację. Komentarz jutro. Takiej jazdy jak u noblistki dawno nie czytałam .I zastanawiam się czy jeszcze po jakąś jej książkę sięgnę. Przeczytałam trzy, może wystarczy!!! Muszę trochę odsapnąć, a jeszcze przede mną Oskary.Zawsze oglądam, tak dobra świecka tradycja.
Czekam więc na komentarz!"Ciał" raczej,na pewno nie przeczytam!Nie dla mnie.Jak wrażenia po Oskarach?"Strużki" dam do przeczytania pewnej maturzystce.Ciekawe,co powie?:)
Oskary przewidujące .Ogromnie żałuję, że Akademia nie doceniła filmu „Maestro”, ale tak jak wszędzie i do tej dziedziny kultury wpycha się polityka. Interesuje mnie film „Biedne istoty”, który jest nie do końca , ponoć, realizacją książki. A teraz do „Strużek”. Dla mnie to strużki życia, strużki historii przyjaźni dwóch dziewcząt. W pierwszym rzędzie zachwycił mnie język, czułam podskórnie, że autorka jest poetką, ale nie sprawdzałam, by nie zaciemniać sobie odbioru. Podobnie, w dniu premiery przeczytałam „Ciała”, by mieć swój odbiór , zanim zacznie wypadać z lodówki. Ernaux za dokładna, a w epatowaniu swoją kobiecością , dla mnie , przekroczyła linię dobrego smaku. Zastanawiałam się czy to publicystyka , czy literatura. Oczywiście, można opisać z całą brutalnością procesy jakie zachodzą w organizmie kobiety, wszystkie jej żądze i nieoczywiste, biologiczne pragnienia. Tylko nie wiem czy znowu chcę czytać to samo. No to pojechałam po noblistce, ale….czułam się zniesmaczona. Wracając do „Strużek”. Zakończenie, zaskakujące i trochę mnie rozczarowało. Tylko tyle, że poznałam imię dziewczyny z domku. I gdzie podziała się Kinga? Już lepiej byłoby, gdyby Agnieszka zastała drzwi zamknięte. Też jestem ciekawa reakcji maturzystki. A że ktoś wskazał powieść do listy lektur wcale mnie nie dziwi. Niech czytają o sobie, niech panienki zobaczą, że przyjaźń między dziewczętami jest trudna. I tak jak wszystkie udane związki powinna być szczera i odpowiedzialna. Wynotowałam sobie sporo złotych myśli, które mogą być wskazówką dla przyjaźniących się. Wszystko w relacjach dziewczyn było prawdziwe do momentu pojawienia się Marcina. I chociaż Kinga zdała Agnieszce relację z pierwszego razu , to od tego momentu przyjaźń zaczęła się psuć.Myślę, że pokazanie takich okoliczności może być pewną nauką nie tylko w odkrywaniu własnej seksualności, ale i zwróceniem uwagi na konsekwencje. Wciągnięcie przyjaciółki w pełne napięcia dni na oczekiwanie czy jest w ciąży i przekonanie , że za pierwszym razem w ciążę się nie zachodzi jest okrutnym doświadczeniem, i brakiem kompletnej wiedzy o biologii własnego ciała. Z drugiej strony, kto jest powiernikiem największych dziewczyńskich tajemnic?- przecież nie matka, nawet taka wyrozumiała. I postawa samego Marcina, który uzależnił dziewczynę od siebie, porzucał ją i wracał, by w końcu nie wziąć odpowiedzialności za swój erotyczny wyczyn i niczym para się ulotnił. A więc uważajcie dziewczyny , tacy są mężczyźni. I takie stwierdzenia ”Młodzież ma teraz trudniej, od rana tylko telefony, laptopy, tablety” - bardzo ciężkie życie w Internecie bez prawdziwego jego oglądu.”A może po prostu spróbujesz być sobą”- zamiast swoją nachalną przyjaźnią uzależniać się od drugiej osoby. Kinga mówiła do Agnieszki „Za bardzo się do mnie przykleiłaś, wciąż przytakiwałaś , wszystko próbowałaś robić, tak jak ja.”- czy naprawdę tak powinna wyglądać przyjaźń? Ta proza, dla mnie, jest naładowana emocjami i te 184 strony w zupełnością wystarczą.
Bardzo,bardzo dziękuję za komentarz!!!Tym bardziej jestem ciekawa opinii mojej maturzystki.:)
Zainteresowałam się ,,Ciężarem atramentu”. Dziękuję Aniu, że wyszukujesz takie perełki. 🥰
To ja dziękuję.Staram się!:)
Aniu ciekawe propozycje. Ciężar atramentu bardzo mnie zainteresował, wpisany na listę. Coraz dłuższa się robi😁 Czekam na dalsze propozycje. Pozdrawiam serdecznie.
Nie widzisz długości mojej listy!!!Pozdrawiam marcowo.
Ta książka z Wydawnictwo Girls and queens ( pełniej nazwy wydawnictwa nie zrozumiałam ?)
Queen - takim słowem określany jest starszy mężczyzna w związku dwóch mężczyzn. Książka Strużki, byłaby w angielskiej bibliotece w sekcji o nazwie Gay and lesbians.
Wydawnictwo Girls and Queers to the Front.:)
Ależ Pani pięknie opowiada! "Ciężar atramentu" KONIECZNIE znajdzie się w następnej paczce :)
Dziękuję!Ty również pięknie opowiadasz i rejestrujesz ciekawe miejsca np.niemiecka księgarnia.:)
@ no właśnie, muszę Panią przeprosić, bo niestety musiałam ten film usunąć, wstawię jeszcze raz, troszkę poprawiony dziś albo jutro. Dziękuję za przemiły komentarz, serce mi krwawiło, że muszę tak zrobić 😥😥😥