Видео

Coż, choć to może zabrzmi dziwnie, ale... cieszę się, że ryczeliśmy przy tych samych książkach.😊Zaskoczyła mnie Pani tym "Traktatem o łuskaniu fasoli" to znaczy książka jest świetna, a autor chyba wyróśł na najznamienitszego polskiego pisarza, (żyjącego), ale nie przypuściłbym, że ta książka może wygrać w tej kategorii. Ciekawe. Cieszę się też, że "Podniebna krucjata" się podoba, no i szczególnie polecam tu zakończenie tej książki, według mnie- kapitalne. Pozdrawiam serdecznie.

Witam serdecznie i pozdrawiam. Cieszę się, że mogłem przypomnieć kilka ciepłych chwil z dawnych czasów i polecam się na przyszłość.

Witam. Do usług i cieszę się, że mogłem przypomnieć tego autora świetnych książek dla młodzieży. Pozdrawiam serdecznie.

@@emigrant41 😀

Witam. "Piękna sentymentalna podróż :-). Bo jednak książki dzieciństwa zdominowały ten odcinek. "Coż, pytania taga (kategorie) były takie, że w musiało to pójść w tym kierunku. "Trudno uwierzyć teraz, że kiedyś książki były towarem deficytowym - aby czytać Winnetou musiałam wypożyczać ją non-stop z biblioteki, w księgarniach nie była". Potwierdzam. Ja też większość książek w dzieciństwie (plus-minus wiek podstawówki) czytałem z biblioteki. W tym serie; Niziurskiego, Wernica, Maya, Tomka. Miałem też ten przywilej w szkolnej bibliotece, że panie pozwalały mi samemu iść w regały i sobie coś wybrać. Jak ja uwielbiałem tę zakurzoną atmosferę ciasnoty między regałami! Człowiek się czuł jakby przeszedł przez jakieś tajemne przejście do innego świata. Lepszego. Pozdrawiam serdecznie.

Genialna, zgadzam się i jedyna w swoim rodzaju. Tej książce O psychiatrach.... przyjrzę się, dziękuję za informację i pozdrawiam.

Ma swój patos. 🤤 Ja już się tak do jego cykania i bicia przywyczaiłem, że śpię przy nim jak niewiniątko.🙂

@@emigrant41 zazdroszczę, tykanie zegara to jak śpiew ptaków 😊😊, szczególnie jak jest cisza w domu, nic nie gra i nie hałasuje, a tak mam, bo nie mam w domu żadnych mediów

​@@joannachrabi3972 Oprócz tykania zegara mam jeszcze w domu zapach drewna (buk, grab, dąb, brzoza) gdy palę w kominku. W takich warunkach można czytać.😊

Historia USA to olbrzymi temat. Ja mam i sie posługuję 5-tomową Historią St. Zj. Am. pod redakcją Andrzeja Bartnickiego: tezeusz.pl/historia-stanow-zjednoczonych-ameryki-5-tomow-andrzej-bartnicki-red To dobre opracowanie, choć nie rewelacyjne. Wiem też, że ludzie chwalą historię pióra Brogana: tezeusz.pl/historia-stanow-zjednoczonych-ameryki-hugh-brogan?gad_source=1&gclid=CjwKCAjwrIixBhBbEiwACEqDJcejS99M2OM6vXTaCwZ5FIVEDdsuEYy30KEPpj6f9zcf2PiBcQ81RxoCUnMQAvD_BwE Ale tu się nie wypowiadam, bo nie czytałem. (Unikaj opracowań Pastusiaka) Do poszczegółnych tematów, to już trzeba się brać za oddzielne monografie. Np. co do wojny secesyjnej najlepsze, co u nas wyszło to "Battle Cry of Freedom. Historia Wojny Secesyjnej Autor: James M. McPherson" Może też być skromniejsze, ale dobre "Wojna secesyjna 1860 do 1865" Leona Korusiewicza. Pozdrawiam.

Witam! Curwood u mnie był tylko z "Włóczęgami północy". 😊 "Znaczy kapitan" to był cichy hit PRLu! Cichy, bo wszyscy to chwalili (i słusznie!) a nigdzie nie można było tej ksiązki dostać. W końcu się udało. Z zakupem następnej "Krążownik spod Somosierry" już łatwiej poszło. Ale "Szaman morski" mi umknął; nie czytałem. Pozdrawiam.

@@emigrant41 "Znaczy kapitan" długo leżała i ostatnio mnie naszło , żeby wreszcie przeczytać. I jak kto lubi takie książki , polecam . Teraz kolejny eksperyment "Bogumił Wiślanin" Pawła Rochali , powieść historyczna o Słowianach i ich wierze. Raz jeszcze pozdrawiam serdecznie.

Witam serdecznie i bardzo się cieszę, że mamy podobne gusta literackie. Jeśli można; jaka jest Pani ulubiona scena z "Trzech panów..."? Bo moja chyba jak Harris ludzi z labiryntu wyprowadzał. 😆

Witam. Niestety, nie mam teraz przy sobie książek LMcM. A czytałem je dawno i musiałbym je co najmniej ponownie przejrzeć. Pozdrawiam serdecznie.

No, tak, to jeszcze "przedniekłajowy" okres pisarstwa Niziurskiego. Do tej książki podszedłem chyba jak jeszcze bylem za młody, bo jej nie skończyłem. Potem już nie wracałem- złapali amerykańskiego szpiega, to złapali i sprawę uznałem za zamkniętą. 😉

U mnie też, jak widać pamięć po ponad 40 latach już nie ta... Chociaż przyczepiło się do mnie... jakoś tak: "Witaj Whittingtonie, mój synu, czterokrotny burmistrzu Londynu. " Sprawdziłem to kiedyś: ten gość to postać historyczna z przełomu XIV i XV wieku. A "Dick Whittington i jego kot" to jedno z najsławniejszych podań angielskich.

Witam i bardzo dziękuję za podzielenie się lekturami z dzieciństwa. Widzę, że czytaliśmy mniej, więcej to samo (chociaż tej książki Gerstaeckera nie znam) Z takich dawnych westernowych lektur, miło wspominam książki Jacka Schaefera "Jeździec znikąd" (świetna ekranizacja!) i "Pierwsza krew"- są to bardzo pouczające lektury (szczerze mówiąc, teraz widzę, że powinienem je ująć w tym filmiku w kategorii książek, które dały do myślenia) No i fajny (choc do łez poprawny politycznie był western Adama Bahdaja "Czarne sombrero" Z wczesnych lektur to bardziej mnie wzruszały takie jak "Łysek z pokładu Idy" Morcinka czy "Nasza szkapa" Konopnickiej głównie ze względy na los zwierząt. (To mi chyba zostało- najbardziej nienawidzę (także w tekstach lektur) okrucieństwa wobec zwierząt. Masz rację- dobrze jest pwospominać... 😊Pozdrawiam serdecznie.

Dzięki! Ale chciałbym też zawsze pamiętać np. po co przyszedłem do sypialni na górze.😁 Pozdrawiam serdecznie.

@@emigrant41 😂 Och jakże Pana rozumiem… Ale zgadzam się, pamięć do książek, faktów i ciekawostek literackich imponująca! 😉

Z "Bullerbyn" zapamiętałem tylko te imiona i klimat - za to ogrzewał mnie przez lata. Tych dalej wymienionych nie znam. A z takich pojedynczych hitów dzieciństwa, to pamiętam (i bardzo polecam do przedstawienia swoim dzieciom w odpowiednim wieku!) książkę Jana Grabowskiego "Puc, Bursztyn i goście" fenomenalna! I też została za mną na całe życie.

Dziewczyny to czytały?🤔 Myślałem, że trzymały się raczej Siesickiej...😁 Pozdrawiam serdecznie.

@@emigrant41 w domu miałam niemal tylko książki po tacie, więc czytałam głównie przygodowe typu Wernic, May, Niziurski, Szklarski haha dziewczyny też lubią przygody

@@kinczyta Wow! To faktycznie czytałaś lektury dla prawdziwych mężczyzn.😉Szacun. Ja w takim razie też się przyznam, że parę razy sięgnąłem po Siesicką ( m.in. "Beethoven i dżinsy") ale tak naprawdę od pierwszych porywów serca był u mnie Domagalik ("Koniec wakacji", zbiór opowiadań "Księżniczka i chłopcy") Tu jednak dobrze pilnowałem, żeby kumple się nie dowiedzieli, że takie książki czytam. Nie było żartów.😁

Potwierdzam, czytały. Niziurski, Nienacki, Szklarscy, Wernic, czy Verne to autorzy także mojego dzieciństwa i wczesnej młodości i nigdy mi nie przyszło do głowy, że to książki nie dla dziewczyn. Taka ograniczona byłam 😂 Pozdrawiam serdecznie. Agnieszka

@@robert799 No, cóż... przyjmuję do wiadomości z pokorą, pani Agnieszko. Dla nas, męskich szowinistów, świat jest ciągle pełen niespodzianek.🤗 Pozdrawiam również.🙂

Witm serdecznie. Ba, Mackiewicze... Temat rzeka. a właściwie dwie rzeki. Za to obie rwące i spienione. Dwóch braci, każdy inny. Młodszy to gigant i literatury i moralności, godzien najwyższego podziwu moim zdaniem, starszy ciekawszy, bo bardziej złożony i kontrowersyjny. Obaj z pewnością zasługują na oddzielne odcinki. Myślałem już o tym, zwłaszcza o Cacie, ale to wymaga wprzypomnienia wielu lektur, którymi się, co prawda, zaczytywałem, ale jeszcze w latach 90-tych. Mam jednak wielką chęć zmierzyć się z tym tematem. Proszę o cierpliwość i pozdrawiam mocno.

Witam. U Gontarczyka rzetelność przekazu gwarantowana, a jako że Panią najwyraźniej interesują te kwestie, to i satysfakcja z lektury będzie z pewnością. Choć, szczerze mówiąc, ciężko sie czyta o tych sprawach, bo wiadomo czym to się wtedy skończyło. Pozdrawiam serdecznie.

Psy wojny zdecydowanie polecam połknąłem w jedną noc nie da się oderwać! Świetna 😃

Ciszę się, że się podobała. Inne książki Forsytha też są dobre (te wcześniejsze głównie), a zwłaszcza "Dzień Szakala" O zamachu na DeGaulle'a.

Filmu nie oglądałem (chyba, bo coś tam kiedyś widywałem w tym temacie, ale nie wiem czy mówimy o tym samym), ale książka jest arcydobra i pożyteczna. No i niesie nadzieję; skoro i ta dziewczyna nie zatraciła w takich warunkach wychowania kompasu moralnego to znaczy, że jednak można. Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo dziękuję za miłe słowa. Co do pasji to i tak się hamuję, żeby mnie nie poniosło. Staram się też panować nad dygresjami, żeby chociaż piętrowych nie było. Pozdrawiam serdecznie. PS. No i to pioruńskie "w każdym BĄDŹ razie" przypczepiło się jak rzep... Jednak walczę z nim dzielnie. Dzięki za zwrócenie mi na to uwagi.

@@emigrant41 Pewien nauczyciel matematyki powiedział do swoich uczniów: Ile razy mam wam powtarzać, że połowy są zawsze równe? Ale co tam. I tak większa połowa z was tego nie zrozumie

@@ukaszkoszewski5333 😆 Dobre! Kupuję to.

Witam. Bardzo jestem ciekawy Pani wrażeń z "Podniebnej krucjaty". Co do "My, dzieci..." to sam się zdzwiłem, kiedy się dowiedziałem (z polskiej vlogosfery zresztą, więc ostatnio), że to nadal popularna pozycja wśród młodych. Dobry pomysł (choć niebezpieczny) z tym ponownym przeczytaniem tego. Chyba sam spróbuję. 🙂 Pozdrawiam serdecznie.

@@emigrant41 "Krucjatę" zamówiłam już w mojej bibliotece, króciutkie to, 140 stron, akurat na wieczór :) A o "Dzieciach" to chyba zrobię osobny film, porównanie wrażeń 16latki i 46latki (prawie) :)

O, tu gwarantuję przyjemność lektury. Są nawet wątki kobiece, choć sam Napcio był przeciwny mieszaniu się kobiet do polityki, o wojaczce już nawet nie wspominając. Pozdrawiam serdecznie.

Witam. Czasem tak bywa i u mnie. Czasem nie jest ten czas na książkę (kiedy indziej wchodzi "od jednego strzału"), czasem po prostu nie podchodzi. Niby wszystko jest, co trzeba a jednak coś przeszkadza i to często człowiek nie bardzo może nawet wskazać co. Moge tylko powiedziec, że na mnie Cieplarnia wywierała podczas lektury wpływ wręcz prawie hipnotyczny. To jedna z tych książek, które swoim kilmatem wciagają jak bagno. Ale klimat rzeczywiście jest specyficzny i pewnie nie każdemu może pasować. Pozdrawiam serdecznie z nadzieją, że i u Pani jednak Cieplarnia "się przetrze."

Witam i dziekuję za miłe słowo. Postaram się nie zawieść i w drugiej części. Pozdrawiam serdecznie.

Witam. Zgadza się- "Non stop" przeczytałem długo po "Cieplarni" i też ją cenię za klimat i zakończenie, jednak "C." wywarła na mnie większe wrażenie. Może dlatego, że czytałem ją będąc dużo młodszym.🙂

Zrobię go jak będę mógł najszybciej. Co do ksiązki Sigrid Undset, to oczywiście jest klasyka i porównałbym to do naszej Malewskiej, przynajmniej, jesli chodzi o klasę literatury. Z książek o wikingach, poleciłbym także z czystym sumieniem "Sagę o jarlu Broniszu" Grabskiego i "Bizancjum" Stephena Lawheada.Cieszę się, że Pani zna "A lasy wiecznie..." bo wygląda na to, że to bardzo mało znana już książka (nie słyszałem, żeby ktoś o niej wspominał we vlogosferze), a z pewnością warta przeczytania. Podobnie ja książki Kishona. Pozdrawiam serdecznie.

@@emigrant41 Sagę o Jarlu Broniszu kiedyś czytałam ale już jej dobrze nie pamiętam .Zapisuje sobie do przeczytania tą drugą pozycję - Bizancjum,bo przyznam , że o niej nie słyszałam.Serdecznie pozdrawiam.

Oj "Czystą robotę" polecam bardzo. Zapomniałem nawet dodać, że opowiadnia te charakteryzują się bardzo niespodzianymi zakończeniami, co dodatkowo uatrakcyjnia lekturę. Co do "Trzynastego..." to chodzi mi o opowiadanie Gruby. Zakończenie w ogóle "zwaliło mnie z nóg" i, jak pisałem, pojąłem jego sens (tak myślę) dopiero później. "Dzieci Warszawy" nie znam, podobnie "Kaktusów..." ale "Chłopcy ze starówki" to była, o ile pamiętam lektura; czytało sie to dobrze, ale nie zostawało na zawsze. Już prędzej "Łysek z pokładu Idy" Morcinka czy "Nasza szkapa" Konopnickiej. Pozdrawiam serdecznie. PS. Ale fucha z tym opowiadaniem lektur! 😊

​@@emigrant41 Masz rację, opowiadanie "Grubas" i dzisiaj jest wstrząsające.Z naiwnością dziecka wierzyłam, że wszystko będzie dobrze, chociaż dobrze nie było, bo stan krytyczny.Zabraklo dręczycielom- przyjaciołom odwagi z wycofania się z karkołomnego nawet dla nich, sprawnych, zadania dla "Grubasa".Z perspektywy czasu nawet dzisiaj opowiadania nie mają smrodku dydaktycznego.I ta ciekawa galeria postaci kolegów, uczniów, nauczycieli, dyrektorów , woźnych , i sąsiadów.Pomysłowość uczniów nie miała granic, podobnie jak nazwiska bohaterów. A Niziurski chyba zapomniany.

@@Joanna55. Co do "Grubasa" to oczywiście końcowa sytuacja wpisuje się w to, co wcześniej napisałem o konsekwencjach nie cofnięcia się, nie zobaczenia tej granicy, kiedy trzeba powiedzić- OK, dość, przeginamy. Mnie jednak w tym osłupieniem i niezrozumieniem od razu chodziło o ostanią scenę pod szpitalem i to, co im powiedział ojciec o tym jak syn ich jemu przedstawiał. To mną dopiero wstrząsnęło aż do osłupieina. Jakieś 12, 13 lat wtedy miałem.

@@emigrant41 Nazywam takie.zschowanie " odwagą Nemeczka", bohaterskiej postawy lojalności wobec kolegów, którzy absolutnie na to nie zasłużyli.

@@Joanna55. O, to bardzo trafne określenie!

Witam. Czyli Pan w takim razie też ma libijski epizod w życiorysie? Ciekawie byłóby prównać wrażenia w takim razie. Pozdrawiam.

Życzę bardzo, żeby się udało, bo tam jest dużo świetnych pozycji i czekam na kolejne Pani filmiki z tych lektur. (Mam tu w oglądaniu zaległości, które z pewnością nadrobię) Pozdrawiam serdecznie.

Cieszę się, że się podobała. W podobnych klimatach są jego "Wilki". W ogóle to autor godzien, moim zdaniem, poznania, bardzo płodny, choć, rzecz jasna, samych arcydzieł nie pisał. Pozdrawiam serdecznie.

Cieszę się w takim że Niziurski podobał się także nastepnym pokoleniom czytelniczym. Od "Awantury w Niekłaju" to ja w ogóle swoją przygodę z nim rozpocząłem i mam do tej książki wielki sentyment. "Siódme wtajemniczenie" też należy do moich ulubionych: "Matusku, wrogu mój śmiertelny, nadęty, drętwy i bezczelny, ..." 🤣 Pozdrawiam serdecznie.

Witam i czekam z niecierpliwością na opinie o tych książkach. Ciekawe czy bedą zbliżone. Pozdrawiam.

@@emigrant41 Dobry wieczór. Trudno cokolwiek do Pana opowieści dodać , niektóre książki czytane w młodości na przykład Niziurski,Nienacki, inne też już czas temu. Mogę tylko coś od siebie dodać .Na początek King , w którymś zbiorze opowiadań ,nie pamiętam ani tytułu zbioru ani tytułu opowiadania , było o facecie który na weekend utkwił w toi toiu gdzieś na odludziu i próbował się wydostać (lubię też opis inspiracji Kinga dzięki której powstało opowiadanie) , efekt opowiadania taki , że od tamtego czasu nie wejdę do czegoś takiego . Zofia Kossak tu dodam jeszcze "Pożoga" i "Przymierze" . Forsyth wszystko . Reszta jeżeli czytana to niekoniecznie mnie zainteresowała. I zgodnie z obietnicą co ja przeczytałam od ostatniego spotkania . "Wspomnienia Kaszuba spod Verdun" Bernard Potrykus, tylko 104 strony , bardzo ciekawa. Tadeusz Konwicki " Kalendarz i klepsydra" przypomnienie bo u Pana też się pojawił autor i przyszykowana: "Rowerem przez II RP. Niezwykła podróż po kraju, którego już nie ma. Reportaż z 1934 roku" Bernard Newman. A jeszcze jest przez Polskę w ruinie i przez Polskę ludową . Pierwsza , interesują mnie czasy II RP.Dwie następne , niekoniecznie. W bonito promocja wyd Filia, to kupione. "Szaleństwo w ciemnościach" Palin, "Pierwsze kroki" DeSilva, po tej dużo sobie obiecuje , zobaczymy . Raz jeszcze pozdrawiam serdecznie i czekam na następne spotkanie.

OK, dzieki, tym bardziej jestem ciekawy. Zobaczymy, jak to wyszło. Pozdrawiam.

Bardzo dziekuję i cieszę się, że mogłem nimi Panią zainteresować. Pozdrawiam.

😊

Witam i dziękuję za tak fajny komentarz. Redliński jest zdecydowanie kilkuwymiarowy; zarówno jesli chodzi o tematykę, styl jak i epokę (po i przed 89 rokiem) i trzeba się dobrze zastanowić jak go przedstawić, żeby było spójnie i całościowo. Co do "Ciemnej strony..." to swoje wrażenia po lekturze określiłbym raczej jako irytację, choć z powodów pozaliterackich. Okres wczesnopiastowski to arcyciekawe czasy głownie ze względu na ich tajemniczość i coraz to nowe odkrycia, które mnożą coraz więcej wątpliwości, choc jakies tam zarysy się wyłaniają. Niestety najbardziej wartościowe pozycje (np. "Spór o początki państwa polskiego. Historiografia, tradycja, mit, propaganda") są trudne do dostania. Podane przez Pana książki Zielińskiego i Roberta F. Barkowskiego to niezłe kompilacje dziennikarskiego pióra dotyczące stanu badań tego okresu i aktualnych teorii. Na pewno warte przeczytania. Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo dobry pomysł z tą trylogią i na pewno jest warta omówienia. Musiałbym takim razie JJonesowi poświęcić dwa odcinki...warte zastanowienia. Dzięki za propozycję i pozdrawiam.

Dzięki za tak ciekawy komentarz. "Bardzo dobre pióro, ale nasz mistrz chyba lepszym był pisarzem niż człowiekiem." Mam dokładnie takie samo zdanie o Odojewskim. " Szkice o twórczości Conrada Zdzisława Najdera są naprawdę znakomite. A na resztę spuśćmy zasłonę milczenia" Właśnie naszła mnie myśl, że coś bardzo często trzeba by spuszczać tę zasłonę jeśli chodzi o to literackie towarzystwo. 😊Graham Greene zdecydowanie wart jest przypomnienia; aż dziw jak tak dobry pisarz zapadł w taki niebyt... Pozdrawiam serdecznie.