Dziękuje Wam dziewczyny, za gigantyczna porcje wiedzy na temat traumy- przedstawionej w tak przystępny sposób. Słucha się tej rozmowy z otwartymi szeroko oczami, uszami, ciałem i umysłem. Każda minuta powoduje za chcesz wiedzieć więcej. Słucham już 3 raz. Tyle informacji tak ważnych. Myśle, ze w każdym z nas kryje USD trauma- w każdym. Jeszcze raz. Bardzo dziękuje. Kama tobie za zawsze interesujące gościnie i gości a tobie Karolina za to co nam przekazujesz. To była uczta, przyjemność, nauka, życie, podróż, wspinanie się na szczyt. Pozdrawiam i życzę spokoju w tym ciężkim dla wszystkich czasie ❤️❤️❤️💛💙💛💙💛💙
Ponieważ popłynęłam wstępem 😎 do odpowiedzi i zaskutkowało to brakiem jasnej odpowiedzi na pytanie Kamy o to, czy dla uznania doświadczenia za traumatyczne konieczne jest subiektywnie odczuwane lub faktyczne zagrożenie życia - doprecyzowuję! Według najnowszej (2022) wersji klasyfikacji chorób ICD (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób wydawana przez WHO) w nowo dodanej jednostce CPTSD (złożone zaburzenie po stresie pourazowym) zagrożenie życia nie jest konieczne. W opisie CPTSD czytamy, że jest to "zaburzenie, które może rozwinąć się wskutek ekspozycji na zdarzenie lub serię zdarzeń o ekstremalnie zagrażającej lub przerażającej naturze, najczęściej powtarzających się lub zachodzących przez długi czas, w których ucieczka jest trudna lub niemożliwa (np. tortury, niewolnictwo, kampanie ludobójcze, przedłużona przemoc domowa, powtarzające się nadużycia seksualne lub fizyczne w dzieciństwie)".
Moja matka wyjechala kiedy mialam 8 lat. Bylam akurat u babci na weekend i kiedy wrocilam do domu juz jej nie bylo. Nigdy wiecej jej noe zobaczylam, ani z nią nie rozmawialam. Ojciec podrzucil mnie babci, a sam wiązal sie z roznymi kobietami. Bylam dzieckiem niewidzialnym. I o takich dzieciach - zaniedbanych emocjonalnie, porzuconych, osamotnionych, jest bardzo malo materialow. Glownie jest o DDA i DDD, ale gdzie są obecni rodzice.
Ogromnie współczuję tego doświadczenia, dla dziecka jest bez wątpienia czymś wstrząsającym, co bez odpowiedniego wsparcia zabieramy później do dorosłości - w siebie i w nasze relacje. Mam nadzieję, że mimo tak trudnych przeżyć odnalazłaś wspierający gabinet i ludzi 💛 Warto poszukać materiałów dotyczących traumy złożonej lub CPTSD - one najbliżej leżą traumie zaniedbania, DDA/DDD.
To bardzo zasadne pytanie i myślę, że warto przyglądać się temu pytaniu z odpowiednio wyspecjalizowanym psychoterapeutą lub psychotraumatologiem. Zaburzenia potraumatyczne i zaburzenia osobowości borderline często współwystępują, dlatego to ważne, żeby zgłębiać ten temat w fachowym towarzystwie.
Dziękuje Wam dziewczyny, za gigantyczna porcje wiedzy na temat traumy- przedstawionej w tak przystępny sposób. Słucha się tej rozmowy z otwartymi szeroko oczami, uszami, ciałem i umysłem. Każda minuta powoduje za chcesz wiedzieć więcej. Słucham już 3 raz. Tyle informacji tak ważnych. Myśle, ze w każdym z nas kryje USD trauma- w każdym. Jeszcze raz. Bardzo dziękuje. Kama tobie za zawsze interesujące gościnie i gości a tobie Karolina za to co nam przekazujesz. To była uczta, przyjemność, nauka, życie, podróż, wspinanie się na szczyt. Pozdrawiam i życzę spokoju w tym ciężkim dla wszystkich czasie ❤️❤️❤️💛💙💛💙💛💙
Turbo wywiad. Ultra wiedzą. Mega dziękuję.
Dziękuję bardzo za ten temat, za wspaniałe i mądre (w moim odczuciu) podejście do tego zagadnienia. Bardzo wiele ta rozmowa wniosła do mojego życia ❤️
Ponieważ popłynęłam wstępem 😎 do odpowiedzi i zaskutkowało to brakiem jasnej odpowiedzi na pytanie Kamy o to, czy dla uznania doświadczenia za traumatyczne konieczne jest subiektywnie odczuwane lub faktyczne zagrożenie życia - doprecyzowuję!
Według najnowszej (2022) wersji klasyfikacji chorób ICD (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób wydawana przez WHO) w nowo dodanej jednostce CPTSD (złożone zaburzenie po stresie pourazowym) zagrożenie życia nie jest konieczne. W opisie CPTSD czytamy, że jest to "zaburzenie, które może rozwinąć się wskutek ekspozycji na zdarzenie lub serię zdarzeń o ekstremalnie zagrażającej lub przerażającej naturze, najczęściej powtarzających się lub zachodzących przez długi czas, w których ucieczka jest trudna lub niemożliwa (np. tortury, niewolnictwo, kampanie ludobójcze, przedłużona przemoc domowa, powtarzające się nadużycia seksualne lub fizyczne w dzieciństwie)".
wielkie dzięki, wspaniałe treści
Wspaniała rozmowa ❤ Bardzo za nią dziękuję
Wspaniała emisja. Bardzo ciekawy temat. Bardzo dziękuję 💚
Super, bardzo dziękuję i proszę o kontynuację :)
Dziękuję, jak dobrze to słyszeć! 💙Polecam odcinki z Igorem Rotbergiem i Katarzyną Schier - super do kompletu ;)
Moja matka wyjechala kiedy mialam 8 lat. Bylam akurat u babci na weekend i kiedy wrocilam do domu juz jej nie bylo. Nigdy wiecej jej noe zobaczylam, ani z nią nie rozmawialam. Ojciec podrzucil mnie babci, a sam wiązal sie z roznymi kobietami.
Bylam dzieckiem niewidzialnym. I o takich dzieciach - zaniedbanych emocjonalnie, porzuconych, osamotnionych, jest bardzo malo materialow. Glownie jest o DDA i DDD, ale gdzie są obecni rodzice.
Ogromnie współczuję tego doświadczenia, dla dziecka jest bez wątpienia czymś wstrząsającym, co bez odpowiedniego wsparcia zabieramy później do dorosłości - w siebie i w nasze relacje. Mam nadzieję, że mimo tak trudnych przeżyć odnalazłaś wspierający gabinet i ludzi 💛 Warto poszukać materiałów dotyczących traumy złożonej lub CPTSD - one najbliżej leżą traumie zaniedbania, DDA/DDD.
Ksiaźka ,, Kwiat pustyni,, autobiografia modelki poddanej female genital
mutilation najgłębszego stopnia.
💙🦋💙
💙
Proszę powiedziec jak rozroznic czy nadmierna reaktywnosc jest wynikiem traumy czy np ktos ma borderline.
To bardzo zasadne pytanie i myślę, że warto przyglądać się temu pytaniu z odpowiednio wyspecjalizowanym psychoterapeutą lub psychotraumatologiem. Zaburzenia potraumatyczne i zaburzenia osobowości borderline często współwystępują, dlatego to ważne, żeby zgłębiać ten temat w fachowym towarzystwie.