Ojejku, brzmi znajomo, ważny temat dla mnie, dziękuję za jego poruszenie przez Panią 🙏🌹❤️ Miałam " przyjemność" mieć i nadal mam taką Matkę.... Długo ufałam, że coś się zmieni w niej, teraz już wiem, że jest niereformowalna. Matka narcystyczna w całej okazałości. Odkąd pamiętam - dominacja, kontrola, porównywanie, manipulacje, szantaże emocjonalne, wpędzanie w poczucie winy, brak empatii...wszystko wokół niej się ma kręcić. Dyktatura. Zaprzeczanie faktom... Dla swojego wewnętrznego spokoju przerwałam kontakt. Późno, bo późno...bywa. Mając prawie 60 lat, czułam się przy niej jak 6- latka... ciągle uwagi co mam robić i jak żyć. Dobrze, że dzielą nas kilometry, nie jeżdżę do niej/ po jakiejś dalszej wizycie miałam potężne wymioty/, obecnie również już nie dzwonię, nie ma po co, wciąż ta sama stara melodia pretensji, oczekiwań i porównań mnie do innych, w jej mniemaniu lepszych, bo coś dla niej robią. Ps." Matka, nieważne jaka, może leżeć w rowie, ale to zawsze matka! "- słowa mojej mamy. Jej brat ksiądz, gdy zauważył, że mam z nią nikły kontakt , rzekł- " ale przecież to twoja matka!" Owszem, urodziła mnie i zawsze pezy okazji dnia matki czy moich urodzin dziękuję jej za to. A poza tym była nieobecna, niedostępna emocjonalnie, kontrolująca, narzucająca, a sama żyła swoim życiem/ praca, alkohol, kochanek, wyjazdy w weekendy przez ok.10 lat mojego dzieciństwa/. Gdy opuściłam swoje małżeństwo, rzekła, że jej się starość popsuła przeze mnie... Czasem sobie myślę, że ma tupet rościć sobie jakieś prawa do mnie... I jeszcze jedno- wśród ustawiaczy BH też jest ciągle mowa, że wszystko płynie od matki, że to taka ważna postać itd ... I też nieźle można się zakręcić i samemu zaprzeczyć temu, co się działo naprawdę. Zresztą jak opowiedziałam temu jej bratu księdzu, jak to wyglądało moimi oczami, to rzekł, że to nieprawda. A ja na to, że to moja prawda, jego nie. On ma inną z nią relację, bo to kolejny rodzinny narcyz. Zauważyłam, że przyciągam osoby podobne właśnie do matki, do jej stylu zachowania. Dla mnie ważny temat to stawianie granic, kiedyś zupełnie go nie rozumiałam, wciąż byłam zawłaszczana przez innych, jakbym była bezwolna. Teraz uczę się, krok po kroku, jest coraz lepiej, Koniec iluzji.
To nagranie wbiło mnie w fotel, jak sprzątałam-tak usiadłam, wszystko się zgadza. Mam sieczkę umysłową w głowie. Dziękuję za podzielenie się tą wiedzą, od tej pory już nic nie będzie takie samo.
Ja mam 41 lat, z matką walczę o "te" granice już ze 2 lata, nie jest lekko. Np. wczorajsza "sesja" była, o to co mam jeść (tak dobrze czytacie, ale to nie jedno bo walki dodatkowo są też o ubrania, prace, leki itd... no wie lepiej co mam wybrać i co mam zrobić! 😉) i od wczoraj się do mnie nie odzywa, bo po raz setny (jak nie więcej) grzecznie powiedziałam że sobie nie życzę wtrącania mi się w życie i myśląc że mnie to złamie/zrani, NIE ja poprostu mam wtedy spokój jak się do mnie nie odzywa, bo jak się odzywa to rani nic więcej. Ale jestem twarda i nie odpuszczam. Po obejrzeniu tego poradnika już wiem, wiem że to nie moja wina bo walczę z poczuciem winy, winy że kłótnie są z mojej winy ale nie ... ja jestem dorosła i mam prawo żyć jak ja chce.
Ale dobre nagranie. Mam 40 lat i zerwalem kontakt z matką (nie dzwonię do niej i nie odwiedzam jej; ona tylko przyjeżdża na urodziny i imieniny moje i moich dzieci), a i tak czuję kaganiec na szyi. Jakbym był jej własnością A ona miała do mnie prawo. Czuję się jakbym był przez nią emocjonalnie gwalcony. Rzygać mi się chce.
Doskonale Cie rozumiem. Czulam sie tak samo😔 po kilku latach pracy na psychoterapii i absolutnym zero kontaktu od dlugiego czasu czuje ze powoli sie wyzwalam. To jest mozliwe. Nie trac nadziei.
Ten temat to studnia bez dna, jedno odkrywam to zaraz wyskakuje coś innego. To ogromna praca nad sobą, ktorą w dodatku mało kto widzi,bo tylko gadają: kiedyś taka nie byłaś i wtedy spirala poczucia winy narasta. Szkoda, że tak mało osób pracuje nad powrotem do siebie, ale Ty Ula wykonujesz świetną robotę. Jak dobrze, że jesteś i dzielisz się wiedzą DZIĘKUJĘ ♡
Mam 39 lat, ostatnia próba, to było tłumaczenie logiczne, bez emocji. Co dalej robić, nie wiem. Do tego moja Matka, wysyła swojego partnera by mnie strofował, i kontrolował. Partner to pantoflarz. Ojca nie mam, odszedł jak miałem 13 lat, alkoholik. Matka też zwraca się do mnie, jak do małego chłopczyka. Wcześniej moje ostre stawianie granic, doprowadzało do awantur, i karaniu mnie ciszą. A ja sam mam prawie 40-stke, syndrom Piotrusia pana i kompletnie nie umiem budować trwałej relacji z kobietą. Pozdrawiam.
Bardzo pomocny otwierający oczy przekaz 👌 Kiedyś słyszałam taki cytat Wychowuj swoje dziecko tak by nie musiało leczyć się z dzieciństwa ... Niestety sporo dorosłych to wewnątrz poranione dzieci które próbują ogarnąć głowę z syfu w jakim były zmuszone żyć latami tacy toksyczni rodzice w przyszłości narzekają ile to dla dzieci poświęcili i im dali a nie widzą tego ile brali od dzieci od urodzenia zaspokojali własne rany zazwyczaj odbierali radość życia dzień po dniu pewność siebie wiarę w siebie i takie dzieci zaczynają zazwyczaj życie z wielkim odcięciem od siebie i z brakiem granic bo choć często te granice czujemy wewnątrz to żyjemy na wkurwie i wyparciu bo nie umiemy ich w zdrowy sposób stawiać
Droga Ulu.. byłam jedną z osób ,które prosiły Ciebie o kontynuację filmiku o neurotyzmie..i uwikłaniu dzieci dorosłych...Z całego serca dziękuję Ci za podjęcie tej prośby...ten filmik..to "mistrzostwa świata" w złapaniu problemu za szczękę! Przypływ świadomości.. duża siła.. przejście jakby ze sceny życia oświetlanej jednopunktowcem przez matkę ..na pozycję widza...obserwatora...Teraz poradzić sobie z poczuciem winy...z szantażem emocjonalnym. Postawić granicę...Boję się uczucia żalu...gniewu za nadużycie. To się nie wróci...Utracone zdrowe relacje. Strata swoje osoby. I skutki tego narcystycznego działania w moim dorosłym życiu. Moja Matka już nie żyje...jak...zdobyta świadomość nadużyć...może być wykorzystana w pracy z DW? Bardzo Cię Ula cenię i szanuje..za to, że tak pięknie podzieliłaś się swoją wiedzą i doświadczeniem na ten trudny temat. DZIĘKUJĘ Z CAŁEGO SERCA.:)
Dziękuję z serca za Twój komentarz 🙏 W pracy z Dzieckiem którym kiedyś byłaś ważne jest powiedzieć jej PRAWDĘ - że te zachowania to NIE była miłość, że to było używanie, to jest ważne żeby przestać kontynuować bycie w różnych dysfunkcjach teraz, żeby przestać akceptować nadużycia, żeby zacząć stawiać granice 🙏❤
Ja akurat dobrze wiem, "o co tutaj chodzi" - chodzi o to, że mama chce rządzić, zarządzać, decydować. Najuprzejmiejsze prośby o zaprzestanie są odbieranie jako atak, nieżyczliwość, mój zły humor. Moja matka nie miała własnej matki (zmarła), więc uważa, tak odczuwa, że mieć matkę, zwłaszcza nadopiekuńczą, to najlepsza rzecz w życiu.
Tutaj ważne by było zobaczenie jak Ty sobie radzisz z tym mamy złym humorem, jej nieżyczliwością. Tu może być ten element który pozwala na manipulację Tobą
Tyle prawdy w tych Twoich filmikach, często trudnej, niewygodnej. Tyle tych tematów do ogarnięcia, trzeba to wszystko wprowadzać w życie stopniowo... Dzięki jak zwykle za uświadamianie czegoś, co większość pewnie i tak gdzieś w głębi czuje, ale takie właśnie filmiki lepiej wskazują i naprowadzają na źródło problemu.
To prawda, ale ważne żeby dziecko to widziała. Wtedy może reagować. Jeśli dziecko nie widzi, to bliscy. Może ojciec albo matka chrzestna przecież po coś nimi są.
Mam 24lata. Stawiam granice, odcinam pępowinę a mama mowi ze jej przykro iz sie od niej odsuwam, kazdy zazdroscil jej tego jaki ma ze mną kontakt, mysli co zrobila zle ze sie „odsuwam”, ze przezemnie siedzi i placze, nie tak mnie wychowala….
Takiego prania mózgu dawno nie słyszałem a końcówka to już kompletne „touch the screen”. Nie chce mi się nawet wymieniać niespójności w tym materiale bo musiałbym rozprawkę napisać.
Z tymi prawami to nie do końca tak, jak z byłym prezydentem, ponieważ prawo rodzinne zobowiązuje do wzajemnej pomocy, a także alimentów, jeśli rodzic znajdzie się w niedostatku, który obciąża krewnych w linii prostej i rodzeństwo. Również prawo spadkowe w przypadku braku innego rozrządzenia testamentem czyni zstępnych (w ich braku - wstępnych) uprawnionymi do dziedziczenia. Czyli mówienie, że "matka", "ojciec" to tytułu wyłącznie honorowe, jest nie do końca prawdą - pokrewieństwo pociąga w Polsce prawa i obowiązki. Jedyne co się zmienia w czasie, to sprawa pieczy rodzicielskiej, która zanika z chwilą osiągnięcia dorosłości i sprawa utrzymywania finansowego, do którego rodzice nie są zobowiązani z chwilą usamodzielnienia się potomka. :) Piszę to po to, aby nie zabrnać w drugą skrajność w słusznej obronie przez zawłaszczeniem, uprzedmiotowieniem dorosłych dzieci. Gdy rodzice w pełni sprawni nadużywają swojej pozycji poprzez szantaż emocjonalny, grożenie itp., to wiadomo, że przesadzają i należy ich "ustawić" (w sensie wypuszczać lewym uchem, to co wchodzi prawym, żyć swoim życiem, bo zmienić charakteru to się po prostu nie da).
Porównanie do byłego prezydenta dotyczy praw i obowiązków rodzicielskich - one zanikają wraz z osiągnięciem przez dziecko dorosłości. "Ustawa co prawda zobowiązuje rodziców i dzieci do wzajemnej pomocy, jednocześnie nie daje prawnych podstaw do przymuszenia dziecka do sprawowania opieki na rodzicem, jak również nie nakłada żadnych sankcji w razie uchylania się przez dziecko od tego obowiązku." Poza tym"wpuszczaniem jednym uchem a wypuszczanie drugim" jest w wielu sytuacjach zdecydowanie niewystarczającym podejściem. Jest wiele osób, które doświadczyły ogromnej, a niektóre potwornej przemocy ze strony rodziców.
@@ulakaminska norma niesankcjonowana nie przestaje być normą, obowiązek z niej wynikający nie przestaję być obowiązkiem. Swoją drogą całe szczęście, że niesankcjonowana, choć były takie pomysły, by to wymusić, jak w niektórych krajach, - to nie slużyloby nikomu, nawet matce. Czepiam się porownania, ponieważ były prezydent nie jest prezydentem, a zwracamy się honorowo. Natomiast matka nie przestaję być matką, przestaję być tylko opiekunką. Obowiązek alimenatacji w niedostatku pozostaje, ów niesankcjonowany obowiązek pomagania, a takze dziedziczenie ustawowe i w ogole sam fakt pochodzenia. Ok, rozumiem, że porownanie dotyczylo samego "matkowania", tylko ktoś nie znający prawa może to wziąć dosłownie, dlatego się kłócę. ;) Wiem, co to przemoc ze strony matki, na (prawie) co dzień doświadczam. Jestem od dawna dorosla, samodzielna, a traktowana jak gowniara. Wymieniony sposób - olewanie - jest tylko przykładem, na pewno nie zastąpi psychoterapii, bo toksyna siedzi w głowie. :(( Przyczepiłam się szczegółu, ale ogólnie filmik bardzo cenny.
Od jakiegoś czasu widzę atak na matki, myślę że to element ataku na Rodzinę w ogóle. Nie mówię o matkach patologicznych, które znęcają się nad dziećmi. Wszyscy wyszliśmy z jakichś rodzin, z jakichś środowisk. Nasze matki też, niektóre miały w sobie traumę wojny. Dzisiaj lansuje się egoizm. Wmawia się ludziom, że wszystkie ich niepowodzenia to kwestia matki. Mogła być zimna, stosować zimny "wychów". To bardzo żle . Może za bardzo kochała, była nadopiekuńcza. Bardzo źle. Zostaw matkę, Nie dzwoń do niej, odetnij się. Masz teraz psychologów, kołczów, terapeutów. Oni ci powiedzą ( za pewną opłatą) jak zostałeś skrzywdzony. Opamiętajcie się!
Chyba sobie zartujesz? Ty nie masz kompletnie pojecia o czym piszesz! Atak jest na TOKSYCZNE matki. Jesli jej nie mialas to zamilcz. Niech ogladają kanał osoby ktore potrzebuja pomocy bo mają toksyczna matke ktora NISZCZY swoje dziecko. Dorosle dziecko ktore na samo wspomnienie o matce dostaje bólu brzucha lub slyszy przeklenstwa w swojej glowie. I uwierz mi ze zeby do tego doszlo to matka musi przez wiele lat zatrzuwac krew takiemu dziecku. ZADNA normalna matka nie stosuje kar milczenia na dziecku zostawiajac je w poczuciu winy. Zadna normalna matka nie mowi zebys sie zamknela bo ona nie bedzie cie sluchac bo gadasz glupoty. Ona nie bedzie przy innych pokazywac na sile ze jest lepsza od ciebie. Nie bedzie pozdrawiac twojego bylego faceta ktory cie zdradzil. Moja matka jest histeryczka wariatka ma dwie twarze. Wykancza wszystkich. I wiele wiele innych. Sama sobie szanuj taką kobiete
Jesteście żałosne z tymi waszymi poradami i oskarżeniami matek !Co jedna to mądrzejsza !Ciekawe co wsze dzieci będą o was mówiły kiedy dorosną !A może coś o narcystycznych dzieciach?które za swoje niepowodzenia w życiu dorosłym oskarżają wielokrotnie bezpodstawnie rodziców !
Informacje dotyczące Indywidualnych Sesji Olnine, Kursów oraz Warsztatów online znajdziecie na mojej stronie:
ulakaminska.com.pl/
Zapraszam! 🙏❤
Ojejku, brzmi znajomo, ważny temat dla mnie, dziękuję za jego poruszenie przez Panią 🙏🌹❤️
Miałam " przyjemność" mieć i nadal mam taką Matkę....
Długo ufałam, że coś się zmieni w niej, teraz już wiem, że jest niereformowalna.
Matka narcystyczna w całej okazałości. Odkąd pamiętam - dominacja, kontrola, porównywanie, manipulacje, szantaże emocjonalne, wpędzanie w poczucie winy, brak empatii...wszystko wokół niej się ma kręcić. Dyktatura.
Zaprzeczanie faktom...
Dla swojego wewnętrznego spokoju przerwałam kontakt.
Późno, bo późno...bywa.
Mając prawie 60 lat, czułam się przy niej jak 6- latka... ciągle uwagi co mam robić i jak żyć. Dobrze, że dzielą nas kilometry, nie jeżdżę do niej/ po jakiejś dalszej wizycie miałam potężne wymioty/, obecnie również już nie dzwonię, nie ma po co, wciąż ta sama stara melodia pretensji, oczekiwań i porównań mnie do innych, w jej mniemaniu lepszych, bo coś dla niej robią.
Ps." Matka, nieważne jaka, może leżeć w rowie, ale to zawsze matka! "- słowa mojej mamy.
Jej brat ksiądz, gdy zauważył, że mam z nią nikły kontakt , rzekł- " ale przecież to twoja matka!"
Owszem, urodziła mnie i zawsze pezy okazji dnia matki czy moich urodzin dziękuję jej za to. A poza tym była nieobecna, niedostępna emocjonalnie, kontrolująca, narzucająca, a sama żyła swoim życiem/ praca, alkohol, kochanek, wyjazdy w weekendy przez ok.10 lat mojego dzieciństwa/.
Gdy opuściłam swoje małżeństwo, rzekła, że jej się starość popsuła przeze mnie...
Czasem sobie myślę, że ma tupet rościć sobie jakieś prawa do mnie...
I jeszcze jedno- wśród ustawiaczy BH też jest ciągle mowa, że wszystko płynie od matki, że to taka ważna postać itd ...
I też nieźle można się zakręcić i samemu zaprzeczyć temu, co się działo naprawdę.
Zresztą jak opowiedziałam temu jej bratu księdzu, jak to wyglądało moimi oczami, to rzekł, że to nieprawda. A ja na to, że to moja prawda, jego nie. On ma inną z nią relację, bo to kolejny rodzinny narcyz.
Zauważyłam, że przyciągam osoby podobne właśnie do matki, do jej stylu zachowania.
Dla mnie ważny temat to stawianie granic, kiedyś zupełnie go nie rozumiałam, wciąż byłam zawłaszczana przez innych, jakbym była bezwolna.
Teraz uczę się, krok po kroku, jest coraz lepiej, Koniec iluzji.
To nagranie wbiło mnie w fotel, jak sprzątałam-tak usiadłam, wszystko się zgadza. Mam sieczkę umysłową w głowie. Dziękuję za podzielenie się tą wiedzą, od tej pory już nic nie będzie takie samo.
Cieszę się że mogło dać Ci jakieś Rozpoznanie 🙏❤️
Ja mam 41 lat, z matką walczę o "te" granice już ze 2 lata, nie jest lekko. Np. wczorajsza "sesja" była, o to co mam jeść (tak dobrze czytacie, ale to nie jedno bo walki dodatkowo są też o ubrania, prace, leki itd... no wie lepiej co mam wybrać i co mam zrobić! 😉) i od wczoraj się do mnie nie odzywa, bo po raz setny (jak nie więcej) grzecznie powiedziałam że sobie nie życzę wtrącania mi się w życie i myśląc że mnie to złamie/zrani, NIE ja poprostu mam wtedy spokój jak się do mnie nie odzywa, bo jak się odzywa to rani nic więcej. Ale jestem twarda i nie odpuszczam. Po obejrzeniu tego poradnika już wiem, wiem że to nie moja wina bo walczę z poczuciem winy, winy że kłótnie są z mojej winy ale nie ... ja jestem dorosła i mam prawo żyć jak ja chce.
Ale dobre nagranie.
Mam 40 lat i zerwalem kontakt z matką (nie dzwonię do niej i nie odwiedzam jej; ona tylko przyjeżdża na urodziny i imieniny moje i moich dzieci), a i tak czuję kaganiec na szyi. Jakbym był jej własnością A ona miała do mnie prawo. Czuję się jakbym był przez nią emocjonalnie gwalcony. Rzygać mi się chce.
Doskonale Cie rozumiem. Czulam sie tak samo😔 po kilku latach pracy na psychoterapii i absolutnym zero kontaktu od dlugiego czasu czuje ze powoli sie wyzwalam. To jest mozliwe. Nie trac nadziei.
To osaczenie przez matkę wywołuje uczucie mdłości 🙏
Ten temat to studnia bez dna, jedno odkrywam to zaraz wyskakuje coś innego. To ogromna praca nad sobą, ktorą w dodatku mało kto widzi,bo tylko gadają: kiedyś taka nie byłaś i wtedy spirala poczucia winy narasta. Szkoda, że tak mało osób pracuje nad powrotem do siebie, ale Ty Ula wykonujesz świetną robotę. Jak dobrze, że jesteś i dzielisz się wiedzą DZIĘKUJĘ ♡
Dziękuję! Naszą miską NIE jest zadowalanie innych, naszą misją jest dbanie o swoje królestwo 🙏❤
Mam 39 lat, ostatnia próba, to było tłumaczenie logiczne, bez emocji. Co dalej robić, nie wiem. Do tego moja Matka, wysyła swojego partnera by mnie strofował, i kontrolował. Partner to pantoflarz. Ojca nie mam, odszedł jak miałem 13 lat, alkoholik. Matka też zwraca się do mnie, jak do małego chłopczyka. Wcześniej moje ostre stawianie granic, doprowadzało do awantur, i karaniu mnie ciszą. A ja sam mam prawie 40-stke, syndrom Piotrusia pana i kompletnie nie umiem budować trwałej relacji z kobietą. Pozdrawiam.
Dziękuję za ten film,już 40 lat się męczę w relacji z matką
Czas coś z tym zrobić 🙏❤
To ja uduś !
Bardzo pomocny otwierający oczy przekaz 👌
Kiedyś słyszałam taki cytat
Wychowuj swoje dziecko tak by nie musiało leczyć się z dzieciństwa ...
Niestety sporo dorosłych to wewnątrz poranione dzieci które próbują ogarnąć głowę z syfu w jakim były zmuszone żyć latami tacy toksyczni rodzice w przyszłości narzekają ile to dla dzieci poświęcili i im dali a nie widzą tego ile brali od dzieci od urodzenia zaspokojali własne rany zazwyczaj odbierali radość życia dzień po dniu pewność siebie wiarę w siebie i takie dzieci zaczynają zazwyczaj życie z wielkim odcięciem od siebie i z brakiem granic bo choć często te granice czujemy wewnątrz to żyjemy na wkurwie i wyparciu bo nie umiemy ich w zdrowy sposób stawiać
Dlatego teraz potrzebujemy oddać temu Dziecku w nas wszystko czego mu zabrakło 🙏❤️
Dziękuję.
No to jest o mnie... I mojej matce. Wszystko się zgadza.
Droga Ulu.. byłam jedną z osób ,które prosiły Ciebie o kontynuację filmiku o neurotyzmie..i uwikłaniu dzieci dorosłych...Z całego serca dziękuję Ci za podjęcie tej prośby...ten filmik..to "mistrzostwa świata" w złapaniu problemu za szczękę! Przypływ świadomości.. duża siła.. przejście jakby ze sceny życia oświetlanej jednopunktowcem przez matkę ..na pozycję widza...obserwatora...Teraz poradzić sobie z poczuciem winy...z szantażem emocjonalnym. Postawić granicę...Boję się uczucia żalu...gniewu za nadużycie. To się nie wróci...Utracone zdrowe relacje. Strata swoje osoby. I skutki tego narcystycznego działania w moim dorosłym życiu. Moja Matka już nie żyje...jak...zdobyta świadomość nadużyć...może być wykorzystana w pracy z DW? Bardzo Cię Ula cenię i szanuje..za to, że tak pięknie podzieliłaś się swoją wiedzą i doświadczeniem na ten trudny temat. DZIĘKUJĘ Z CAŁEGO SERCA.:)
Dziękuję z serca za Twój komentarz 🙏
W pracy z Dzieckiem którym kiedyś byłaś ważne jest powiedzieć jej PRAWDĘ - że te zachowania to NIE była miłość, że to było używanie, to jest ważne żeby przestać kontynuować bycie w różnych dysfunkcjach teraz, żeby przestać akceptować nadużycia, żeby zacząć stawiać granice 🙏❤
@@ulakaminska ...BARDZO BARDZO BARDZO DZIĘKUJĘ
Dziękuję ❤
O kurde, mocny przekaz. Tego się nie spodziewałem. BTW. fajne określenie na patologiczne matki "nadopiekuńcza"
Ula bardzo serdecznie dziękuję za to nagranie. Bardzo mi pomogłas. 🤗 💖
Cieszę się! 🙏❤
Ja akurat dobrze wiem, "o co tutaj chodzi" - chodzi o to, że mama chce rządzić, zarządzać, decydować. Najuprzejmiejsze prośby o zaprzestanie są odbieranie jako atak, nieżyczliwość, mój zły humor. Moja matka nie miała własnej matki (zmarła), więc uważa, tak odczuwa, że mieć matkę, zwłaszcza nadopiekuńczą, to najlepsza rzecz w życiu.
Tutaj ważne by było zobaczenie jak Ty sobie radzisz z tym mamy złym humorem, jej nieżyczliwością. Tu może być ten element który pozwala na manipulację Tobą
Świetne👍 dziękuję
Dziękuję! 🙏❤
❤
👏👏👏👏
Tyle prawdy w tych Twoich filmikach, często trudnej, niewygodnej. Tyle tych tematów do ogarnięcia, trzeba to wszystko wprowadzać w życie stopniowo... Dzięki jak zwykle za uświadamianie czegoś, co większość pewnie i tak gdzieś w głębi czuje, ale takie właśnie filmiki lepiej wskazują i naprowadzają na źródło problemu.
Dziękuję! 🙏❤
Ja mam taką matkę. Jakby to było o mnie. A moja siostra uważa, że to normalne. Że moja matka po prostu bardzo się o nas martwi....😢
Ja myślę ze niektóre matki nie maja pojęcia o tym i dlatego tak się dzieje w późniejszych relacjach.
To prawda, ale ważne żeby dziecko to widziała. Wtedy może reagować. Jeśli dziecko nie widzi, to bliscy. Może ojciec albo matka chrzestna przecież po coś nimi są.
Mam 24lata. Stawiam granice, odcinam pępowinę a mama mowi ze jej przykro iz sie od niej odsuwam, kazdy zazdroscil jej tego jaki ma ze mną kontakt, mysli co zrobila zle ze sie „odsuwam”, ze przezemnie siedzi i placze, nie tak mnie wychowala….
Polecam ksia,ke susan forward matki które nie potrafią kochać ( nie zrażaj się tytułem)
A powiedzialas jej dlaczego sie odsuwasz?
Takiego prania mózgu dawno nie słyszałem a końcówka to już kompletne „touch the screen”. Nie chce mi się nawet wymieniać niespójności w tym materiale bo musiałbym rozprawkę napisać.
Dziękuję 🙂
Wymień
Z tymi prawami to nie do końca tak, jak z byłym prezydentem, ponieważ prawo rodzinne zobowiązuje do wzajemnej pomocy, a także alimentów, jeśli rodzic znajdzie się w niedostatku, który obciąża krewnych w linii prostej i rodzeństwo. Również prawo spadkowe w przypadku braku innego rozrządzenia testamentem czyni zstępnych (w ich braku - wstępnych) uprawnionymi do dziedziczenia. Czyli mówienie, że "matka", "ojciec" to tytułu wyłącznie honorowe, jest nie do końca prawdą - pokrewieństwo pociąga w Polsce prawa i obowiązki. Jedyne co się zmienia w czasie, to sprawa pieczy rodzicielskiej, która zanika z chwilą osiągnięcia dorosłości i sprawa utrzymywania finansowego, do którego rodzice nie są zobowiązani z chwilą usamodzielnienia się potomka. :) Piszę to po to, aby nie zabrnać w drugą skrajność w słusznej obronie przez zawłaszczeniem, uprzedmiotowieniem dorosłych dzieci. Gdy rodzice w pełni sprawni nadużywają swojej pozycji poprzez szantaż emocjonalny, grożenie itp., to wiadomo, że przesadzają i należy ich "ustawić" (w sensie wypuszczać lewym uchem, to co wchodzi prawym, żyć swoim życiem, bo zmienić charakteru to się po prostu nie da).
Porównanie do byłego prezydenta dotyczy praw i obowiązków rodzicielskich - one zanikają wraz z osiągnięciem przez dziecko dorosłości.
"Ustawa co prawda zobowiązuje rodziców i dzieci do wzajemnej pomocy, jednocześnie nie daje prawnych podstaw do przymuszenia dziecka do sprawowania opieki na rodzicem, jak również nie nakłada żadnych sankcji w razie uchylania się przez dziecko od tego obowiązku."
Poza tym"wpuszczaniem jednym uchem a wypuszczanie drugim" jest w wielu sytuacjach zdecydowanie niewystarczającym podejściem. Jest wiele osób, które doświadczyły ogromnej, a niektóre potwornej przemocy ze strony rodziców.
@@ulakaminska norma niesankcjonowana nie przestaje być normą, obowiązek z niej wynikający nie przestaję być obowiązkiem. Swoją drogą całe szczęście, że niesankcjonowana, choć były takie pomysły, by to wymusić, jak w niektórych krajach,
- to nie slużyloby nikomu, nawet matce. Czepiam się porownania, ponieważ były prezydent nie jest prezydentem, a zwracamy się honorowo. Natomiast matka nie przestaję być matką, przestaję być tylko opiekunką. Obowiązek alimenatacji w niedostatku pozostaje, ów niesankcjonowany obowiązek pomagania, a takze dziedziczenie ustawowe i w ogole sam fakt pochodzenia. Ok, rozumiem, że porownanie dotyczylo samego "matkowania", tylko ktoś nie znający prawa może to wziąć dosłownie, dlatego się kłócę. ;)
Wiem, co to przemoc ze strony matki, na (prawie) co dzień doświadczam. Jestem od dawna dorosla, samodzielna, a traktowana jak gowniara. Wymieniony sposób - olewanie - jest tylko przykładem, na pewno nie zastąpi psychoterapii, bo toksyna siedzi w głowie. :((
Przyczepiłam się szczegółu, ale ogólnie filmik bardzo cenny.
Od jakiegoś czasu widzę atak na matki, myślę że to element ataku na Rodzinę w ogóle. Nie mówię o matkach patologicznych, które znęcają się nad dziećmi. Wszyscy wyszliśmy z jakichś rodzin, z jakichś środowisk. Nasze matki też, niektóre miały w sobie traumę wojny. Dzisiaj lansuje się egoizm. Wmawia się ludziom, że wszystkie ich niepowodzenia to kwestia matki. Mogła być zimna, stosować zimny "wychów". To bardzo żle . Może za bardzo kochała, była nadopiekuńcza. Bardzo źle. Zostaw matkę, Nie dzwoń do niej, odetnij się. Masz teraz psychologów, kołczów, terapeutów. Oni ci powiedzą ( za pewną opłatą) jak zostałeś skrzywdzony. Opamiętajcie się!
Chyba sobie zartujesz? Ty nie masz kompletnie pojecia o czym piszesz! Atak jest na TOKSYCZNE matki. Jesli jej nie mialas to zamilcz. Niech ogladają kanał osoby ktore potrzebuja pomocy bo mają toksyczna matke ktora NISZCZY swoje dziecko. Dorosle dziecko ktore na samo wspomnienie o matce dostaje bólu brzucha lub slyszy przeklenstwa w swojej glowie. I uwierz mi ze zeby do tego doszlo to matka musi przez wiele lat zatrzuwac krew takiemu dziecku. ZADNA normalna matka nie stosuje kar milczenia na dziecku zostawiajac je w poczuciu winy. Zadna normalna matka nie mowi zebys sie zamknela bo ona nie bedzie cie sluchac bo gadasz glupoty. Ona nie bedzie przy innych pokazywac na sile ze jest lepsza od ciebie. Nie bedzie pozdrawiac twojego bylego faceta ktory cie zdradzil. Moja matka jest histeryczka wariatka ma dwie twarze. Wykancza wszystkich. I wiele wiele innych. Sama sobie szanuj taką kobiete
Jesteście żałosne z tymi waszymi poradami i oskarżeniami matek !Co jedna to mądrzejsza !Ciekawe co wsze dzieci będą o was mówiły kiedy dorosną !A może coś o narcystycznych dzieciach?które za swoje niepowodzenia w życiu dorosłym oskarżają wielokrotnie bezpodstawnie rodziców !
Myślę, że jest to ważny głos i postaram się nagrać coś na ten temat 🙏❤️
Zalosne? A jaka Pani ma relacja z matka? Nikt tu nie oskarza, tylko z punktu widzenia zdrowych relacji, przedstawia sendo problemu!
Ooo toksyczna matka poczuła sie urazona bo jej dzieci mogą wziac ten filmik pod uwage 😂