«Ρεϊζντεριανά παινέματα» με τη συνοδεία ταψιού. Ρεΐζντερε Ερυθραίας Μικρασίας

9η ανάρτηση «Ρεϊζντεριανά παινέματα»
Δίστιχα σε ρυθμό καρσιλαμά -μπάλου σε ήχο πλάγιο του τετάρτου κατά τριφωνία, με τα οποία διασκέδαζαν οι Ρεϊζνεριανοί. Το ρυθμό τον έδινε το μπακιρένιο ταψί της εποχής εκείνης, με τον γλυκύτατο ήχο του!
Στην παρούσα ανάρτηση, η Ευτυχία Μαρινάκη τραγουδά ένα μέρος των παινεμάτων, όπως τα θυμάται από την Ρεϊζντεριανή μητέρα της, την Γαρύφαλω. Η ηχογράφηση αυτή πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της. Δυστυχώς, το ταψί που χρησιμοποιήθηκε δεν είναι της εποχής εκείνης με τον υπέροχο ήχο, παρόλα αυτά όμως δεν μειώνεται η αξία της όλης καταγραφής ως ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο της πολιτιστικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς…
«Ρεϊζντεριανά παινέματα» στίχοι:
Όρκο ‘καμα στην Παναγιά πια να μην τραγουδήσω,
όρκο ‘καμα στην Παναγιά πια να μην τραγουδήσω,
μα ΄γω για το χατίρι σας τον όρκο θα πατήσω!
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λο!
Τραγούδια έχω περισσά γραμμένα στο τεφτέρι,
τραγούδια έχω περισσά γραμμένα στο τεφτέρι,
μα τα ‘χω στο Ρεΐζντερε και ποιος θα τα φέρει!
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λο!
Ποιος ειν’ αυτός που μπρόβαλε κι ήλαμψ’ ούλος ο κόσμος,
ποιος ειν’ αυτός που μπρόβαλε κι ήλαμψ’ ούλος ο κόσμος,
κι ανθίσανε τα γιασεμιά και ο δικός μου δυόσμος!
Για σένα και για μένα δοθήκαν οι καημοί,
τα βάσανα κι οι πόνοι κι οι αναστεναγμοί!
Ποιος είν’ αυτός που μπρόβαλε κι έχει κι άλλη κοντά του,
ποιος είν’ αυτός που μπρόβαλε κι έχει κι άλλη κοντά του,
αυτός εν’ ο βασιλικός κι άλλη τα κλωνιά του!
Σγουρέ βασιλικέ μου και μαντζουράνα μου,
εσύ θα με χωρίσεις από τη μάνα μου!
Πάλιν εβγήκαν στο χορό τέσσερα μαύρα μάτια,
πάλιν εβγήκαν στο χορό τέσσερα μαύρα μάτια,
που σαϊτεύουν τις καρδιές, τις κάνουνε κομμάτια!
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λο.
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λο!
Όμορφα που ταιριάξατε τα δυο σας ένα μπόϊ,
όμορφα που ταιριάξατε τα δυο σας ένα μπόϊ,
σαν τα κυπαρισσόμηλα που ‘ναι στο περιβόλι!
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λο.
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λο!
Ωχ αμάν, αμάν, αμάν!
Αν είσαστε και συγγενείς, αν είσαστε και φίλοι,
αν είσαστε και φίλοι, ωχ αμάν, αμάν, αμάν!
Αφήτε τα χεράκια σας και πιάστε το μαντήλι!
Και πιάστε το μαντήλι, ωχ αμάν, αμάν, αμάν!
Εγώ δεν είμαι Τσεσμελής, δεν είμαι Παναούσης,
εγώ δεν είμαι Τσεσμελής, δεν είμαι Παναούσης,
μον’ είμαι Ρεϊζντεριανός κι έβγα να μ’ ακούσεις!
Γλυκά -γλυκά με βλέπεις και μου χαμογελάς,
με τα φερσίματά σου δείχνεις πως μ’ αγαπάς!
Ούλος ο κόσμος να το πει κι ο βασιλιάς π’ ορίζει,
ούλος ο κόσμος να το πει κι ο βασιλιάς π’ ορίζει,
και ο Δεσπότης του Τσεσμέ εμάς δε μας χωρίζει!
Τα μάτια βάζεις κάτω και την εμπορεσιά,
την εδική μου γνώμη, δεν την αλλάζεις πια!
Τσεσμελής: ο κάτοικος της Κρήνης -Τσεσμέ Ερυθραίας Μικράς Ασίας.
Παναούσης: ο κάτοικος της Κάτω Παναγιάς Ερυθραίας Μικράς Ασίας.

[@user-ck2gn2dw4i]

Υπέροχο.........Δεν ξεχνάμε!