36.Wystarczająco dobre życie. Syndrom oddzielenia - cz.11: Oddzielenie od Absolutu

Kolejna odsłona dramatu oddzielenia, to odcinanie się od duchowego wymiaru życia. Nie oznacza to jednak wprost odrzucenia Boga czy jakiejś formy religijności. Duchowość jest bowiem częścią naszego człowieczeństwa i nie musi realizować się w kontekście religijnego dogmatu. Odcinając się od Absolutu (jakkolwiek rozumianego) stawiamy siebie w centrum zdając się na przymus kontroli i nieustanne zyskiwanie znaczenia i władzy. To nie może skończyć się dobrze...
Jednym z przejawów tego oddzielenia jest nasz stosunek do przemijania i śmierci.
Dlatego na zakończenie dzielimy się wierszami Haliny Poświatowskiej:
***
czym jest śmierć
odchodzeniem od wiatru
od chłodnego dotyku prześcieradła
od zapachu żółtych ścian
od uważnego spojrzenia
twoich oczu
które badają oddech
gdy delikatnie rodzi się w głębi
płuc
potem przez cienkie arterie szyi
na wargi
obłoczek -
przesłaniający słońce
niebieską mgłą
uleciał
i oczy twoje - powoli
jak zgubiony okręt
opadły na dno
***
czy świat umrze trochę
kiedy ja umrę
patrzę patrzę
ubrany w lisi kołnierz
idzie świat
nigdy nie myślałam
że jestem włosem w jego futrze
zawsze byłam tu
on - tam
a jednak
miło jest pomyśleć
że świat umrze trochę
kiedy ja umrę
Z Ryszardem Kulikiem, pisarzem, dr psychologii rozmawia Barbara Ewa Wojtaszek. Razem prowadzimy Szkołę Integralnej Ekopsychologii oraz współprowadzimy Fundację Klub Myśli Ekologicznej z prof. Piotrem Skubałą z Uniwersytetu Śląskiego.
Cykl rozmów "Wystarczająco dobre życie" jest inspirowany książką Rysia Kulika wydaną przez Natuli w lutym 2024.
Jesteśmy też na Spotify! podcasters.spo...
#emocje #ekopsychologia #ekologiagłęboka #ekologiagleboka #Wszechkryzys #ekofilozofia #psychologia #filozofia #ekozofia @Natulidziecisawazne

[@magorzatalic3657]

Mądra, wartościowa rozmowa. Dziękuję ❤