40.Wystarczająco dobre życie. Pochwała nicnierobienia.

Ciągle chcemy coś poprawiać, ulepszać, doskonalić. Tak jakby życie było nieustannie niewystarczająco dobre. To sprawia, że mamy doskwierające poczucie niespełnienia i dojmującego braku.
A świat, przyroda, inne istoty uginają się pod rosnącym ciężarem naszych niespełnionych oczekiwań i wymagań.
Warto więc ten chroniczny stan nienasycenia zreflektować i dać sobie odetchnąć. Nie musimy ciągle gnać na złamanie karku, bo może wystarcza to, co wystarcza. Nicnierobienie nie oznacza jednak bezczynności. To raczej stan połączenia z całością, który jest źródłem działania przeplatanego z odpoczynkiem.
Żyjąc w ten sposób, dajemy sobie i światu szansę na powrót do równowagi, na powrót do ŻYCIA.
Na zakończenie czytamy "Wielką księgę Tao" Lao Tse - Rozdział VIII:
"Najznakomitsi ludzie są jak woda,
woda bowiem znakomicie zaspokaja
potrzeby wszystkiego stworzenia:
nie siłuje się z nimi;
przebywa w miejscach,
którymi człowiek gardzi,
dlatego też jest blisko Tao.
Ludzie tacy
znakomicie potrafią wybrać sobie
miejsce zamieszkania,
opróżnić serca z pragnień
i obdarowywać z czystej dobroci.
Potrafią też doskonale mówić,
łatwo więc uwierzyć w ich słowa.
Umieją sprawnie rządzić
i załatwiać różne sprawy,
dlatego też wiele mogą.
Bezbłędnie wybierają porę na swój ruch.
Z niczym się nie siłują
i dlatego nie popełniają błędu,
i nie mają czego żałować".
Z Ryszardem Kulikiem, pisarzem, dr psychologii rozmawia Barbara Ewa Wojtaszek, polonistka, aktywistka, edukatorka ekologiczna. Razem prowadzimy Szkołę Integralnej Ekopsychologii SIE oraz współprowadzimy Fundację Klub Myśli Ekologicznej z prof. Piotrem Skubałą z Uniwersytetu Śląskiego.
Cykl rozmów "Wystarczająco dobre życie" jest inspirowany książką Rysia Kulika wydaną przez Natuli w lutym 2024.
Jesteśmy też na Spotify! creators.spoti...
#emocje #ekopsychologia #ekologiagłęboka #ekologiagleboka #Wszechkryzys #ekofilozofia #psychologia #filozofia #ekozofia @Natulidziecisawazne