No dobra, myślenie nie musi oznaczać istnienia, a jeśli zastąpimy to innym słowem ? Np. "Chcę", albo "Nie chcę" ? No bo, kto ma chcieć ? A, jeśli ktoś tak naprawdę "Nie chcę", choć myśli, że Chce ? Cóż, to i tak, tylko może ktoś lub coś, co istnieje. Poza tym coś musi być, żeby w ogóle miało dylemat istnienia. Nawet najprostsze organizmy, chcą żyć, przejawiają taką potrzebę. By mieć potrzeby, trzeba być. Albo jeszcze inaczej - by nie być, trzeba być. Więc załóżmy, że Nas i niczego nie ma i nigdy nie było. Skąd to wiemy ? Bo paradoksalnie Byliśmy. No, bo jeśliby nas nie było, to byśmy nie mogli uznać, że Nas nigdy nie było. Paradoks może, który sam sobie zaprzecza i potwierdza.
Chwila, moment. A jeżeli moje myśli to coś czym jestem kierowany, czyli wydaje Nam sie że myślimy, a tak na prawdę cytujemy swego rodzaju regułe niczym lalki na baterie?
@@tomp1888 PS. Niestety, cierpliwość się przyda, bo odpowiedź na Twoje pytanie pojawi się w odcinku, który ukaże się na kanale dopiero 16 lutego. Mimo wszystko: już teraz zapraszam do obejrzenia :D
Jeszcze nie! Jestem okropnym pasjonatem Russella, ale boję się dotykać takich tematów, bo mam wówczas tendencję do mówienia o wszystkim. Russell jest w moich materiałach na razie rozsiany. Dotykam kwestii innych umysłów w filmie "Co siedzi w Twojej głowie?", ale nie poświęciłem mu jeszcze żadnego odcinka. To się z pewnością zmieni. Dzięki!
Dla mnie to płytkie myślenie, że skoro myślę to jestem. Nie ma sensu. Można stworzyć symulacje świadomości, która nie ma materialnego ciała, więc nie istnieje. Jest tylko kodem komputerowym, a więc nie istnieje, mimo posiadania świadomości. Czym byłoby istnienie? Pamięcią komputera? Tego typu i wiele innych kwestii porusza filozofia, ale gdyby spojrzeć od strony naukowej to często wychodzi, że nie sięgamy dna i do fundamentalnej cząstki i nasze teorie mają się do niczego.
Dzięki za sugestię! Tak się składa, że trzy tygodnie temu skończyłem czytać tę książkę. Obawiałem się wprawdzie, że jest nieco zbyt trudna dla niezorientowanego Czytelnika. (Poza tym mam pewne opory przed recenzowaniem prof. Woleńskiego :)). Jeżeli jednak jest taka potrzeba, to chętnie zajmę się tą pozycją.
Wittgensteina jeszcze zdzierżę (tłumaczenie licealistom obrazkowej teorii znaczenia przyniesie wreszcie jakiś plon), ale o Nic Nicuje to już na pewno nie będę miał nic do powiedzenia, więc po wittgensteinowsku zamilknę :) PS. Gratuluję spostrzegawczości!
To jak nie myślę to mnie nie ma? Albo jak medytuję i dochodzę do braku myślenia to mnie nie ma? Nadal zachodzi doświadczanie... Ale czy byt który nie doświadcza nie istnieje? No też, nie... Może istnieje to co wchodzi w interakcje z innymi bytamu? Jak nie wchodzi to nawet jak istnieje nie ma szans się dowiedzieć o istnieniu tego czegoś... Wszystko jest wątpliwe, bo oparte na założeniach, które mogą być nieprawdziwe. Ok, zgadzam się istnieję, to jedyna pewna rzecz, ale nic nie mówi o tym czym/kim jestem... W tej kwesti mogę się mylić... Albo mogę doświadczać mylnych poglądów... Super dowód na Boga, ale się z tym nie zgadzam. Jeśli mam ideę Boga to mogłam ją sobie wymyślić, może to być byt wymyślony, tylko pomyślany, nikt nie musi mi moich wymysłów wkładać do głowy, chociaż tego nie mogę być pewna, bo wiem że doświadczam, ale kim jestem i czego doświadczam to już się opiera na założeniach... Mogę też doświadczać myślenia, a ja jako ja wcale myśleć nie muszę... Czyli mi wychodzi że jedyną pewną rzeczą jest to że coś istnieje i ma wrażenie , że czegoś doświadcza, czyli łatwiej coś istnieje i doświadcza, zostaje tylko ustalić czym jest a czego doświadcza... Doszłam do tego że umysłem nie jestem, umysł jest doświadczany, ew doświadcza sam siebie, ale jako że nie czuję się tym czego doświadczam to i tak w praktyce nie jestem umysłem, ale go doświadczam, tak samo doświadczam myślenia, ono się dzieje. Doświadczam tego co się pojawia w świadomości, doświadczam różnych stanów świadomości... ale nimi nie jestem. Mogę oczywiście nazwać obserwatora świadomością, ale wówczas mam jedno słowo na dwie różne kwestie, na to co obserwuje umysł/ jest świadome umysłu oraz na funkcjonalną część umysłu stanowiacego parę z podświadomością... Pisanie samemu z sobą ma sens, co nie co się poukładało... Ktoś przeczyta , znajdzie luki i zabawa od nowa:D
Ten odcinek przywrócił mi wiarę we własny żywot. Ludzie powinni bardziej doceniać dawnych myślicieli.
Dziękuję😊
Interesujący materiał, zgrabna formuła, wszystko przedstawione przystępnie - po prostu ✩
Mordo, czegos takiego potrzebowałem, dziekuje
dzięki za wina w rockecie pozdrawiam au
Zajebiste jak zawsze łysy
Tak trzymać
Super filmik i bardzo fajne omówienie tematu :) Tak trzymaj !
Dziękuję.
Dzięki za pomoc :)
Nagrywaj więcej!!
No dobra, myślenie nie musi oznaczać istnienia, a jeśli zastąpimy to innym słowem ? Np. "Chcę", albo "Nie chcę" ? No bo, kto ma chcieć ? A, jeśli ktoś tak naprawdę "Nie chcę", choć myśli, że Chce ? Cóż, to i tak, tylko może ktoś lub coś, co istnieje. Poza tym coś musi być, żeby w ogóle miało dylemat istnienia. Nawet najprostsze organizmy, chcą żyć, przejawiają taką potrzebę. By mieć potrzeby, trzeba być. Albo jeszcze inaczej - by nie być, trzeba być. Więc załóżmy, że Nas i niczego nie ma i nigdy nie było. Skąd to wiemy ? Bo paradoksalnie Byliśmy. No, bo jeśliby nas nie było, to byśmy nie mogli uznać, że Nas nigdy nie było. Paradoks może, który sam sobie zaprzecza i potwierdza.
Aureliusz jego przemyślenia
Jestem a nie myślę
❤
Gdzie znajdę materiały Bertranda Russella o wątpliwości tego stwierdzenia?
Chwila, moment. A jeżeli moje myśli to coś czym jestem kierowany, czyli wydaje Nam sie że myślimy, a tak na prawdę cytujemy swego rodzaju regułe niczym lalki na baterie?
nie...
@@XLORDPROPL Domniemanie...
@@Myśl_i_Rzeczywistość nie... xDDDDDD
po prostu... nie chce mi się próbować zrozumieć tego co piszesz...
Myślę , więc jestem . Nie myślę też jestem .
prosta odpowiedz mysle wiec jestem jak mnie niema to nie mysle wiec mnie nie ma
chciałem dodac ze tez jestem
A może być powinno odwrotnie? Istnieję, więc myślę.
O, wezmę sobie ten komentarz do Q&A. Pozwoli mi wyjaśnić kilka rzeczy odnośnie do Kartezjusza. Bo to skomplikowana sprawa ogólnie jest :P
@@PanodFilozofii Czekam z niecierpliwością.
@@tomp1888 PS. Niestety, cierpliwość się przyda, bo odpowiedź na Twoje pytanie pojawi się w odcinku, który ukaże się na kanale dopiero 16 lutego. Mimo wszystko: już teraz zapraszam do obejrzenia :D
@@PanodFilozofii Czekam więc.
Czy poruszyłeś już może na kanale filozofię Russela o której wspominasz pod koniec (w 8:30)? Bardzo mnie to zainteresowało :)
Jeszcze nie! Jestem okropnym pasjonatem Russella, ale boję się dotykać takich tematów, bo mam wówczas tendencję do mówienia o wszystkim. Russell jest w moich materiałach na razie rozsiany. Dotykam kwestii innych umysłów w filmie "Co siedzi w Twojej głowie?", ale nie poświęciłem mu jeszcze żadnego odcinka. To się z pewnością zmieni. Dzięki!
Czekamy!
@@PanodFilozofii cały czas czekam na rusella
hipotezjusz był takim myslicielem
Etapy sceptycyzmu to to co pan wymienił w tym filmie? Te "3argumenty"? :)
Tak, dokładnie :) Nie nazwałbym tego "etapami", no ale na ścisłość ujdzie.
a klasyfikacja nauk kartezjusza?
Dla mnie to płytkie myślenie, że skoro myślę to jestem. Nie ma sensu. Można stworzyć symulacje świadomości, która nie ma materialnego ciała, więc nie istnieje. Jest tylko kodem komputerowym, a więc nie istnieje, mimo posiadania świadomości. Czym byłoby istnienie? Pamięcią komputera?
Tego typu i wiele innych kwestii porusza filozofia, ale gdyby spojrzeć od strony naukowej to często wychodzi, że nie sięgamy dna i do fundamentalnej cząstki i nasze teorie mają się do niczego.
Wykłady o naturalizmie Jana Woleńskiego. Może zrobisz o nich odcinek?
Dzięki za sugestię! Tak się składa, że trzy tygodnie temu skończyłem czytać tę książkę. Obawiałem się wprawdzie, że jest nieco zbyt trudna dla niezorientowanego Czytelnika. (Poza tym mam pewne opory przed recenzowaniem prof. Woleńskiego :)). Jeżeli jednak jest taka potrzeba, to chętnie zajmę się tą pozycją.
Najpierw recenzja Wykładów prof. Woleńskiego, a potem to już Bycie i Czas wraz z Traktem logiczno filozofczinym czekają na odcienek :)
Wittgensteina jeszcze zdzierżę (tłumaczenie licealistom obrazkowej teorii znaczenia przyniesie wreszcie jakiś plon), ale o Nic Nicuje to już na pewno nie będę miał nic do powiedzenia, więc po wittgensteinowsku zamilknę :) PS. Gratuluję spostrzegawczości!
przyda sie na maturke z filozofii
Na maturkę będzie jeszcze sporo materiałów, a nawet streamy. Więc warto śledzić kanał na bieżąco :P
To jak nie myślę to mnie nie ma? Albo jak medytuję i dochodzę do braku myślenia to mnie nie ma? Nadal zachodzi doświadczanie...
Ale czy byt który nie doświadcza nie istnieje? No też, nie... Może istnieje to co wchodzi w interakcje z innymi bytamu? Jak nie wchodzi to nawet jak istnieje nie ma szans się dowiedzieć o istnieniu tego czegoś...
Wszystko jest wątpliwe, bo oparte na założeniach, które mogą być nieprawdziwe.
Ok, zgadzam się istnieję, to jedyna pewna rzecz, ale nic nie mówi o tym czym/kim jestem... W tej kwesti mogę się mylić... Albo mogę doświadczać mylnych poglądów...
Super dowód na Boga, ale się z tym nie zgadzam. Jeśli mam ideę Boga to mogłam ją sobie wymyślić, może to być byt wymyślony, tylko pomyślany, nikt nie musi mi moich wymysłów wkładać do głowy, chociaż tego nie mogę być pewna, bo wiem że doświadczam, ale kim jestem i czego doświadczam to już się opiera na założeniach...
Mogę też doświadczać myślenia, a ja jako ja wcale myśleć nie muszę...
Czyli mi wychodzi że jedyną pewną rzeczą jest to że coś istnieje i ma wrażenie , że czegoś doświadcza, czyli łatwiej coś istnieje i doświadcza, zostaje tylko ustalić czym jest a czego doświadcza...
Doszłam do tego że umysłem nie jestem, umysł jest doświadczany, ew doświadcza sam siebie, ale jako że nie czuję się tym czego doświadczam to i tak w praktyce nie jestem umysłem, ale go doświadczam, tak samo doświadczam myślenia, ono się dzieje. Doświadczam tego co się pojawia w świadomości, doświadczam różnych stanów świadomości... ale nimi nie jestem. Mogę oczywiście nazwać obserwatora świadomością, ale wówczas mam jedno słowo na dwie różne kwestie, na to co obserwuje umysł/ jest świadome umysłu oraz na funkcjonalną część umysłu stanowiacego parę z podświadomością...
Pisanie samemu z sobą ma sens, co nie co się poukładało...
Ktoś przeczyta , znajdzie luki i zabawa od nowa:D
To zdanie nie ma w zamyśle podważyć twojego istnienia, tylko je udowodnić. Proszę, mała ale zawsze luka ;)
jestem
"Jestem wiec mysle", tak powinno brzmiec, by zachowac idee Boga i podmiotowosci czlowieka
♥️
KOPYTO;)
Szczerze, za mało metafor i za prosto...
o kurrrrde weź Panie dźwięk ogarnij, straszny szummmmmmmmmmmmm :/