Tak, sami musimy się o siebie zatroszczyć, bo ani szkoła ani Kościół ani inni ludzie tego nie zrobią. Dawanie sobie uwagi i miłości to też obserwowanie siebie, naszych myśli, emocji i naszych reakcji we wszystkich sytuacjach które, jak Pani powiedziała, to wszystko weryfikują. Oglądając Pani nagranie poszerzyłam swoją wiedzę i w ten sposób również zadbałam o siebie.
Mega materiał. Nikt mi lepiej tego nie objaśnił. Przekonywujące, motywujące do zmian. Dziękuję. Do ej pory utwierdzałem się moim braku doskonałości co trzymało mnie w miejscu. Polane to sosem braku wiary w siebie, aż dobilem do dna. Czas na zmiany tej postawy. Dziękuję za ten film. Piotr
No dobrze, a co z sytuacją kiedy sami widzimy, że odstajemy od reszty, kiedy jest w nas jakieś ciepienie, jakiś krzyż. Np nie jesteśmy elokwentni, tak zdolni jak inni. Tak ładni, tak zręczni, albo jesteśmy niepełnosprawni tj np nie słyszymy innych tak dobrze, pomimo aparatu słuchowego. Przykłady moznaby mnozyc. Suma summarum na wskutek tych niedoskonałości jesteśmy poranieni już od dzieciństwa, bo zawsze znajdzie się ktoś kto wytknie jakiś nasz defekt, i to nie raz. Te rozwiązania sprawdza Sie tylko w przypadku ,,normalnych" osób. Problem jest jeszcze w tym, że z powodu egoizmu czy miłości wlasnej innych nikt nie staje w obronie osób z problemami, bo większość chce obracać się w towarzystwie uprzywilejowanych.
A umiesz stanąć w swojej o obronie ? A widzisz w sobie dobre cechy? A czujesz, że taka jaka jesteś… dokładnie taka wystarczysz. JESTEŚ TU KIMŚ WAŻNYM, POTRZEBNYM… odkryłaś to już czy nadal jesteś ofiarą swoich niedoskonałości. Każdy, każdy z nas jest niedoskonały w swojej doskonałości. I TO JEST OK! Tylko zauważ to w sobie! To jest Twoje wyzwanie. Zobaczyć w sobie WARTOŚĆ, bo jesteś na 100% kimś WAŻNYM I WARTOŚCIOWYM. Problem jest w tym że TY TEGO NIE WIDZISZ. Wartość to coś ponad wykształcenie, uroda… to coś czego masz się nauczyć o sobie kiedy dorośniesz. Nawet jak całe życie mówiono Ci że nie zasługujesz, nie możesz TY MASZ ZROZUMIEĆ że nie oni mieli rację. Ty jesteś po prostu KIMŚ. Po prostu jesteś!
Ja akurat nie mam aż tak źle, życie rodzinne mam poukładane, mam dzięki Panu Bogu kochającego męża, dzieci, ale poza domem już wielkie kłody z nawiązaniem znajomości. Niestety gdziekolwiek się pojawie mam wielu wrogów którzy nastawiają innych przeciwko mnie, są wyniośli i uważają się za niewiadomo kogo. Z niesławieniem i oszczerstwami ciężko wygrać. I chyba nie mam ochoty stawiać temu czoła. Tak czy siak rozłożyłam ☂️, niech opluwają jak mogą, mnie zaś trzyma wiara, że wszystko jest po coś, i wszystko ma swój kres. Wybaczam wszystkim i życzę najlepszego.
Trochę wyczuwam smutku i nostalgii w tym co piszesz. Myślę, że może to być trop do pracy wewnętrznej. Bycie mało ważnym, nic nie znaczącym… pomysl skąd znasz to uczucie. Tam czeka wewnętrzne dziecko na Twoją opiekę i zauważenie
odrzucaja nas bo pokazują nam przez to heej nie tędy droga idź gdzie indziej..ja tak miałam wiele razy i to na tych doświadczeniach zrozumiałam po czasie że gdybym tam weszła to nie było by mi tam dobrze.kuedy to zrozumiałam to znikło odrzucanie
jedno z najgorszych uczuć które dotykają dzieci w krzywdzie im zadanej jest świadomość tego ze nikt nie obstal za nimi w chwili kiedy tego potrzebowali. tu nie chodzi o kupno lizaka bo Zosia Basia ma. Tylko i aż ....wykorzystywanie seksualne dziecka i "odpuszczenie sobie sprawy" niedoprowadzenie do końca sprawy gdzie finalne zakończenie miałoby w sądzie.(wujek pedofil) Świadomość tego ze nikt nic nie zrobił i trauma pozostaje w dziecku dorosłym juz przez całe życie. Twierdzenie to były inne czasy i nic nie można było zrobić pogłębia uczucie beznadziejii w dziecku. chyba tu chodziło o interesy dorosłych typu zla opinia o rodzinie utrudniona droga do kariery itp..... brak zaangażowania rodziców w takim przypadku daje największe odrzucenie...
Dziękuję ❤️❤️❤️
Nie tylko inni Nas ,ale i My innych też często odrzucamy🥰
Tak, sami musimy się o siebie zatroszczyć, bo ani szkoła ani Kościół ani inni ludzie tego nie zrobią. Dawanie sobie uwagi i miłości to też obserwowanie siebie, naszych myśli, emocji i naszych reakcji we wszystkich sytuacjach które, jak Pani powiedziała, to wszystko weryfikują. Oglądając Pani nagranie poszerzyłam swoją wiedzę i w ten sposób również zadbałam o siebie.
Dziekuje za porady .
Mega materiał. Nikt mi lepiej tego nie objaśnił. Przekonywujące, motywujące do zmian. Dziękuję.
Do ej pory utwierdzałem się moim braku doskonałości co trzymało mnie w miejscu. Polane to sosem braku wiary w siebie, aż dobilem do dna. Czas na zmiany tej postawy.
Dziękuję za ten film.
Piotr
👏
Popłakałam się , jak to jest prawdziwe co mówisz , ile błędów popełniłam i popełniam ale jest nadzieja . Dziękuję 🙂
Super!
❤❤❤
czekam na więcej !
No dobrze, a co z sytuacją kiedy sami widzimy, że odstajemy od reszty, kiedy jest w nas jakieś ciepienie, jakiś krzyż. Np nie jesteśmy elokwentni, tak zdolni jak inni. Tak ładni, tak zręczni, albo jesteśmy niepełnosprawni tj np nie słyszymy innych tak dobrze, pomimo aparatu słuchowego. Przykłady moznaby mnozyc. Suma summarum na wskutek tych niedoskonałości jesteśmy poranieni już od dzieciństwa, bo zawsze znajdzie się ktoś kto wytknie jakiś nasz defekt, i to nie raz.
Te rozwiązania sprawdza Sie tylko w przypadku ,,normalnych" osób. Problem jest jeszcze w tym, że z powodu egoizmu czy miłości wlasnej innych nikt nie staje w obronie osób z problemami, bo większość chce obracać się w towarzystwie uprzywilejowanych.
A umiesz stanąć w swojej o obronie ? A widzisz w sobie dobre cechy? A czujesz, że taka jaka jesteś… dokładnie taka wystarczysz. JESTEŚ TU KIMŚ WAŻNYM, POTRZEBNYM… odkryłaś to już czy nadal jesteś ofiarą swoich niedoskonałości. Każdy, każdy z nas jest niedoskonały w swojej doskonałości. I TO JEST OK! Tylko zauważ to w sobie! To jest Twoje wyzwanie. Zobaczyć w sobie WARTOŚĆ, bo jesteś na 100% kimś WAŻNYM I WARTOŚCIOWYM. Problem jest w tym że TY TEGO NIE WIDZISZ. Wartość to coś ponad wykształcenie, uroda… to coś czego masz się nauczyć o sobie kiedy dorośniesz. Nawet jak całe życie mówiono Ci że nie zasługujesz, nie możesz TY MASZ ZROZUMIEĆ że nie oni mieli rację. Ty jesteś po prostu KIMŚ. Po prostu jesteś!
Ja akurat nie mam aż tak źle, życie rodzinne mam poukładane, mam dzięki Panu Bogu kochającego męża, dzieci, ale poza domem już wielkie kłody z nawiązaniem znajomości. Niestety gdziekolwiek się pojawie mam wielu wrogów którzy nastawiają innych przeciwko mnie, są wyniośli i uważają się za niewiadomo kogo. Z niesławieniem i oszczerstwami ciężko wygrać. I chyba nie mam ochoty stawiać temu czoła. Tak czy siak rozłożyłam ☂️, niech opluwają jak mogą, mnie zaś trzyma wiara, że wszystko jest po coś, i wszystko ma swój kres. Wybaczam wszystkim i życzę najlepszego.
@@karolinadoegowska13 chyba to w końcu do Mnie dociera ... bardzo powoli zaczynam stawać w swojej obronie 🥰
Często w pracy naginamy się przesadnie dla firmy i osób które wrazie potrzeby wymieniły by nas w zaledwie kilka tygodni...
Trochę wyczuwam smutku i nostalgii w tym co piszesz. Myślę, że może to być trop do pracy wewnętrznej. Bycie mało ważnym, nic nie znaczącym… pomysl skąd znasz to uczucie. Tam czeka wewnętrzne dziecko na Twoją opiekę i zauważenie
odrzucaja nas bo pokazują nam przez to heej nie tędy droga idź gdzie indziej..ja tak miałam wiele razy i to na tych doświadczeniach zrozumiałam po czasie że gdybym tam weszła to nie było by mi tam dobrze.kuedy to zrozumiałam to znikło odrzucanie
jedno z najgorszych uczuć które dotykają dzieci w krzywdzie im zadanej jest świadomość tego ze nikt nie obstal za nimi w chwili kiedy tego potrzebowali. tu nie chodzi o kupno lizaka bo Zosia Basia ma. Tylko i aż ....wykorzystywanie seksualne dziecka i "odpuszczenie sobie sprawy" niedoprowadzenie do końca sprawy gdzie finalne zakończenie miałoby w sądzie.(wujek pedofil) Świadomość tego ze nikt nic nie zrobił i trauma pozostaje w dziecku dorosłym juz przez całe życie. Twierdzenie to były inne czasy i nic nie można było zrobić pogłębia uczucie beznadziejii w dziecku. chyba tu chodziło o interesy dorosłych typu zla opinia o rodzinie utrudniona droga do kariery itp..... brak zaangażowania rodziców w takim przypadku daje największe odrzucenie...
Okropne to, nie do wyobrażenia co to dziecko przeżywa