Nee, niet zoals jij dat in deze video zo goed en zeer interessant uitlegt. Dank je wel hiervoor! Nu weet ik iig precies hoe een trauma in het lichaam en via welk geheugen werkt en zodoende dus dan ook via die diepere liggende en nog vastzittende gevoelens en via/dmv dat specifieke geheugen eruit moet zien te laten komen en ze dan los te kunnen laten!
Dank voor je fijne video's en de heldere uitleg. Ik ben 4 maanden terug begonnen met fasciatherapie. Hierbij word je subtiel uitgenodigd om vanuit je hoofd terug te gaan in je lichaam om zo trauma te 'releasen'. Na de vijfde sessie heb ik liggen beven, schudden, schokken en huilen. Dit onder kundige begeleiding van de therapeute. Ik kan het nog niet goed uitleggen, maar sindsdien komt er van alles omhoog bij me, en heb ik de indruk dat ik nu alsnog in staat gesteld word om ervaringen uit het (verre) verleden te 'doorvoelen', af te maken en in een ander daglicht (reframen?) te zetten. Het geeft ruimte en dit ervaar ik als ontzettend fijn. Wat ik verbazingwekkend vind is dat het zo ontzettend simpel is, gewoon lichaamswerk en geen eindeloze gesprekken met bijvoorbeeld een psycholoog. Een persoonlijke casus: Ik ben als kind totaal ondergesneeuwd door mijn vader, die zelf leed aan oorlogstrauma opgedaan gedurende de Japanse bezetting van Nederlands Indië en de daaropvolgende Bersiap periode. Als gevolg hiervan ben ik gaan ‘slikken’ en ‘pleasen’. Indisch zwijgen zal u welbekend in de oren klinken. Maar nu realiseer ik mij dat ik nooit geleerd heb ‘nee’ te zeggen en op gezonde wijze mijn emoties te reguleren. Vooral woede en verdriet, wat (mits gezond geuit) totaal valide emoties zijn, heb ik meer dan 40 jaar ingeslikt. Maar onderwijl was ik van binnen een vulkaan van emoties en sensaties. En als ik dan een keer boos werd dan zou een buitenstaander denken dat ik rijp was voor de Bascule Amsterdam. Dit is nu anders. Ik zal lichaamswerk voor de rest van mijn leven blijven doen. Immers blijft het leven ervaringen naar je toe gooien dus we zijn nooit zonder een vorm van trauma. Ik zie lichaamswerk nu als een APK.
Heb jij ervaring met trauma therapie? Wat zou jij willen toevoegen?
Nee, niet zoals jij dat in deze video zo goed en zeer interessant uitlegt.
Dank je wel hiervoor!
Nu weet ik iig precies hoe een trauma in het lichaam en via welk geheugen werkt en zodoende dus dan ook via die diepere liggende en nog vastzittende gevoelens en via/dmv dat specifieke geheugen eruit moet zien te laten komen en ze dan los te kunnen laten!
Graag gedaan Lex! Fijn dat de inhoud van deze video iets toevoegt.
Dank voor je fijne video's en de heldere uitleg.
Ik ben 4 maanden terug begonnen met fasciatherapie. Hierbij word je subtiel uitgenodigd om vanuit je hoofd terug te gaan in je lichaam om zo trauma te 'releasen'. Na de vijfde sessie heb ik liggen beven, schudden, schokken en huilen. Dit onder kundige begeleiding van de therapeute. Ik kan het nog niet goed uitleggen, maar sindsdien komt er van alles omhoog bij me, en heb ik de indruk dat ik nu alsnog in staat gesteld word om ervaringen uit het (verre) verleden te 'doorvoelen', af te maken en in een ander daglicht (reframen?) te zetten. Het geeft ruimte en dit ervaar ik als ontzettend fijn. Wat ik verbazingwekkend vind is dat het zo ontzettend simpel is, gewoon lichaamswerk en geen eindeloze gesprekken met bijvoorbeeld een psycholoog.
Een persoonlijke casus:
Ik ben als kind totaal ondergesneeuwd door mijn vader, die zelf leed aan oorlogstrauma opgedaan gedurende de Japanse bezetting van Nederlands Indië en de daaropvolgende Bersiap periode. Als gevolg hiervan ben ik gaan ‘slikken’ en ‘pleasen’. Indisch zwijgen zal u welbekend in de oren klinken. Maar nu realiseer ik mij dat ik nooit geleerd heb ‘nee’ te zeggen en op gezonde wijze mijn emoties te reguleren. Vooral woede en verdriet, wat (mits gezond geuit) totaal valide emoties zijn, heb ik meer dan 40 jaar ingeslikt. Maar onderwijl was ik van binnen een vulkaan van emoties en sensaties. En als ik dan een keer boos werd dan zou een buitenstaander denken dat ik rijp was voor de Bascule Amsterdam. Dit is nu anders.
Ik zal lichaamswerk voor de rest van mijn leven blijven doen. Immers blijft het leven ervaringen naar je toe gooien dus we zijn nooit zonder een vorm van trauma. Ik zie lichaamswerk nu als een APK.
Wat fijn om te horen dat je effectieve hulp hebt gevonden! Dank voor het delen van je persoonlijke casus.
Dank je Felix. Klaar en duidelijk.
Dit boek lijkt mij zeer interessant. Fijn deze upload😊
Super! Fijn om te horen!