Żyłam kilkanaście lat w toksycznym związku i faktycznie tak jest, że wiele razy się rozstawaliśmy i wracałam do niego. Kody z mojego i jego domu rodzinnego były takie, jak Pani opowiada. Pokochałam siebie, dałam sobie poczucie bezpieczeństwa. Pomogło mi czytanie Pani książek, psycholodzy, wychowawcy klasowi, przyjaciele. Odeszłam uciekając od niego wraz z dziecmi. Mieszkam od roku ja i dzieci w małym mieszkanku i jestesmy wolni i możemy się rozwijać. Rzeczywiście ukochałam siebie, przytuliłam siebie, znalazłam w sobie miłość do siebie samej i szacunek do siebie samej. Możemy teraz oddychać pełnymi piersiami. Doświadczam miłości i tak właśnie jest z tym, że miłość rozprasza wszystko inne, co jest niedobre. Tak mówiłam jestem kochana, jestem ważna jestem potrzebna. Bardzo Pani dziękuję, bo to, co Pani mówi i pisze niesamowicie mi pomogło. Nawet Pani nie wie, jak bardzo. Nadal czytam Pani książki i uważam, że jest Pani natchniona przez "Wyższą Siłę" :)
Monika Wrzałek odezwij się do mnie jak możesz na priv. Jestem facetem i właśnie stoję na progu takich decyzji jakievty zrobiłaś. Nie jest jednak łatwo a potrzebuje racjonalnej pomocy od osoby która przeżyła takie rzeczy. Będę wdzięczny za pomoc, Robert. Email do mnie: meblebordo@wp.pl
Dziękuje Pani Beato , wiem to po rozstaniu n narcyzem psychopata zmieniłam swoje życie , jestem na drodze uzdrawiania siebie , mam terapie również jest dobrze . Jestem wdzięczna że jest Pani w moim życiu ♥️🌹
Zgadzam się w 100% z tym co mówisz, bardzo lubię Twój sposób przekazywania wiedzy... Ja w swoim związku byłam najczęściej ofiarą,ale też zamieniłam się w kata, kiedy mój mąż był słabszy np.kiedy wiedział że przesadził po raz kolejny z alkoholem, wtedy potrafiłam być emocjonalnym potforem. Tego typu odkrycia nie są łatwe do przyjęcia, ale właśnie od tych momentów zaczyna się przemiana, jeśli uznasz je za prawdę. Około 8 m-cy temu podjęłam decyzję o rozwodzie po ponad 22 latach małżeństwa, wciąż mieszkamy razem,bo uznałam że potrzebuję czasu na przygotowanie się do nowego etapu , poukładanie pewnych rzeczy również tych praktycznych. Czuję się z tym dobrze, nie mam złości ani żalu do męża choć wyczyniał rzeczy mocno wyniszczające i nigdy nie przestał. Tak czy owak, rozumienie tych zależności w toksycznych związkach i zwrócenie uwagi w swoją stronę niesamowicie porzerza świadomość, przychodzi zrozumienie dla siebie i drugiej strony, aż w końcu przejrzyste decyzje, w moim przypadku jedną z nich odejście, ponieważ widzę że również mój mąż koło mnie się bardzo męczy,bo zaznaczam swoje granice, mówię jak się czuję, czego potrzebuję, wyrażam swoje zdanie lub mówię, że nie zamierzam słuchać krytycznych rzeczy jakie ma do powiedzenia na temat innych osób,co jest normą dla mojego męża itp. U mnie skoleji przyszedł czas kiedy wiem czego pragnę i na co zasługuję. Pozdrawiam wszystkich bardzo ciepło. ❤️
Myśl mi się taka nasunęła, że ludzie krzywdzą swoją krzywdą, nieumiejętnością, niedorosłością, lub brakiem uporania się ze sobą samym. Czyli w sumie niedojrzałością do sytuacji / relacji. Lub dobrym poczuciem w swojej skorupie ... i wtedy właśnie w relacjach jest przykro, tym bardziej jeśli przykładowa szorstkość (...) trafia na osobę wrażliwą, delikatną. A wszystko co się w nas zapisuje i utrwala, a i usztywnia i kostnieje postępuje tak właśnie jak jest to opowiedziane.... Pozdrawiam serdecznie i spełnionych dobrych relacji - czułych wzajemności w drodze dorastania do ról / a i do samego siebie :) Szczęśliwych dróg i mądrości wypada życzyć i spełnień.....
Związek rodziców nigdy nie był moim wzorcem, wzorem było młode małżeństwo jakie zobaczyłem mając 7 lat. Które cieszyło się z tego co mieli a mieli niewiele, za to jak na siebie patrzyli i jak ze sobą rozmawiali utkwiło mi w pamięci. Bo skutkiem ubocznym miłości jest to jak na siebie dwojga ludzi patrzy ;) do końca swojego życia ;) po tym poznaje że to miłość.
100% tak to wygląda. Wchodząc w dorosłe życie miałam w głowie wzór miłości, która musi być trudna, bo przecież tylko wtedy może być prawdziwa jeśli rodzi się w bólu. Dzięki temu przekonaniu dałam się zniszczyć psychicznie w trwającym 10 lat związku. Ten toksyczny związek doprowadził mnie do wykończenia emocjonalnego. Zachorowałam na raka i wiem, że to było spowodowane tymi emocjami. Dopiero w momencie zetknięcia się z tak poważną chorobą moje ciało i moja dusza zaczęły walczyć o siebie. Zobaczyłam to wszystko jakby z boku i czułam, że powinnam odciąć się od tego człowieka. Niestety nie było to takie proste. Doszukiwałam się pozytywów w każdym najdrobniejszym jego zachowaniu, a tych pozytywnych zachowań praktycznie nie było. Mimo to sama chciałam się do niego przekonać, tłumaczyłam go. W końcu sam odszedł, doświadczenie mojej choroby było dla niego za ciężkie. Początkowo bałam się tej sytuacji, a potem okazało się, że ja w końcu czuję, że żyję. Jakby ktoś mi rozwiązał supeł na szyi. Mogłam w końcu oddychać. Zrozumiałam, że muszę sama dla siebie być ważna, pozwolić sobie samej na słabości, polubić siebie. Z tymi nowymi przekonaniami spotkałam człowieka, który pokazał mi, że miłość może być dobra, spokojna, bezpieczna. Wiem, że gdyby ta zmiana nie zaszła we mnie - szukałabym nadal wg złego klucza.
Skąd ja to znam? Po 10 latach związku zachorowałam na ciężką nerwice lękowa połączona z depresja. Czułam się nikim. Byłam na dnie. Mimo że byłam wykształcona, ładna, grzeczna. Mąż sprawił że poczułam się bezwartosciowa. Nigdy nie mogłam spełnić jego oczekiwań. W końcu zostawił mnie z chorobą. Ale to dla mnie było jak przebudzenie. Poczułam ze mogę żyć chociaż przede mną jeszcze długa droga do wyzdrowienia.
dziękuję, bardzo dokładnie i jasno wyjaśniona sprawa. Bardzo mi pomogło.Jużkilka razy zapisałam nowe kody. ale jeszcze za krótko, to proces.Jestem na etapie zachwycania się sobą, teraz akceptuję siebie. Tak i to prawda - kocham siebie a to daje ogromną siłę.I rzeczywiście przyciągam pozytywnych ludzi.:) oni też to czują
Beatka kocham Cie ! Cudownie to przedstawiasz ... dzisiaj nie ma dobrych psychologów. Nie pierwszy raz Cie słucham i nadal jestem pełna podziwu- psychologia u Ciebie jest w małym paluszku 👌🏼 to ciepło które emanuje od Ciebie jest niewiarygodne pozdrawiam 😘
Nie do końca się zgadzam. Wychowałam się w domu toksycznym, z przemocowym ojcem który bił nas i matkę (raz przy dzieciach próbował ją zgwałcić), a ona dla dobra dzieci dawała sobą pomiatać ( i robi to nadal - rodzice nadal są razem). I właśnie to doświadczenie sprawiło, że NIE WYBRAŁAM SOBIE takiego partnera jak mój ojciec. Byłam od najmłodszych lat wyczulona na oznaki szowinizmu czy jakiegoś braku szacunku u mężczyzny - obiecałam sobie, że nie powtórzę błędów matki i nie zwiążę się z kimś podobnym do ojca. Mam cudownego męża i od 12 lat jesteśmy szczęśliwi - niestety moja toksyczna rodzina czasem próbuje wtrącać się w nasze życie, ale coraz lepiej uczę się stawiać granice. Więc do wszystkich osób z toksycznych domów - najważniejsza jest świadomość, rozsądek, nie powtarzanie tych samych błędów, a także wsparcie przyjaciół i walka o samego siebie. Wymaga to wiele pracy nad sobą, ale nie musimy wcale powielać schematów rodzinnych. Wręcz przeciwnie - jesteśmy często mądrzejsi i bardziej wyczuleni na zło niż osoby z tak zwanych szczęśliwych domów, które nie zdają sobie sprawy, jakim piekłem może być zły związek a ich naiwność chwilami nie zna granic. Powodzenia!
Hym no widzisz, a ja zaznalam przemocy od strony ojca i matki, a teraz jestem wlasnie po zakonczeniu 6 letniego zwiazku z alkoholikiem ktory mnie traktowal tak samo. Tez mialam takie myslenie, ze " nigdy nie bede miec takiego zycia jak w domu rodzinnym", a juz jako dorosla osoba uleglam "programowi" i poddalam sie alkoholikowi. To sie wrecz dzialo "samo" jak taka osoba pojawila sie w moim zyciu w "zlym" czyt. trudnym momencie.
Livia mam w rodzinie przykład tego o czym piszesz. Żona z toksycznej rodziny,ma męża z którym jest bardzo szczęśliwa,tyle że mąż niestety dużo mniej szczęśliwy.
Gratuluje Ci, ze szanowalas siebie i dobrze wybralas:-) Niestety jestes w mniejszosci. Ludzie najczesciej postepuja tak, jak tlumaczyla Pani Beata. Pozdrawiam wszystkich, ktorzy przezyli swoje male lub duze pieklo i postanowili cos zmienic na lepsze w swoim zyciu. Moja podswiadomosc niestety zachowala sie jak mowi Pani Beata. Jedyne co sobie obiecalam bedac dzieckiem, to to, ze jesli moj wybranek bedzie nieodpowiednim czlowiekiem, to odejde, znajde w sobie sile i nie bede na zawsze jak moja mama. Z 3 roznych zwiazkow odeszlam. Od 6 lat sama. Szukam, naprawiam i jestem szczesliwa, choc czasem ciezko jest dzwigac rodzicielstwo w pojedynke.
Ciekawe mądre dzieki zgadzam sie wszystko sprowadza się do tego że ludzie nie umieją kochać ..Boże Ty wszystko wiesz nic nie jest ukryte przed Toba pomóż i prowadź daj łaskę nawrócenia uzdrowienia..to co potrzeba godnie iść i pełnić Twoja wolę proszę Cię za mnie i każdego kto potrzebuje i chce .za wszystko dziękuję Ci Boże i błogosławię Ciebie Boże OJCZE..
Ja zawsze myślałam , że jak znajdę mężczyznę który nie pali i nie pije( tak jak mój tato) , to będzie idealnie . No i znalazłam nie pali i nie pije ,ale niszczy mnie w inny sposób już od 24 lat. Uświadomiła mi to pani psycholog do której zaprowadziłam córkę. Mam nadzieję że pokocham siebie na tyle by móc odejść na dobre.
Beatko jesteś niezwykle mądra,dziękuję Ci,wielka prawda powiedziana jasnym językiem!!! przypomnialas mi o ważnych rzeczach o których z lęku chciałam zapomnieć
Dokładnie kochana P. BEATKO.... TAK BO JAK CZŁOWIEK NIE MA OSOBY... KTÓRA GO O TYM ZAPEWNIA... NIE CZUJĘ... SERCEM PODSTAW UCZUCIA CIEPŁA NAMIĘTNOŚCI I SERDECZNEJ MIŁOŚCI DO DRUGIEGO CZŁOWIEKA.... NOTABENE KTÓREGO SAM/SAMA SOBIE WYBRALI.... TO JEDYNA RECEPTA TŁUMACZYĆ SOBIE SAMEMU ŻE SIĘ SIEBIE KOCHA.... NIE DLA JAKIEJŚ CHOREJ FANABERII JAK TU NIERAZ W KOMENTARZACH.... PADALY ŚLOWA ŹLE W STR. P. BEATY... ALE PO TO BY SAMEMU SOBIE POMÓC.... BO PRZECIEŻ.... JEŚLI JESTEŚ ZDOLNY CZUC TAKIE MOCJE SKORO CHCESZ JE DOSTAC OD OSOBY Z KTÓRĄ JESTEŚ.... ALE OSOBA TA OKAZAŁA SIĘ JEDNAK NIEZDOLNA DO DUCHOWEJ WIĘZI.... TO JAKIE WYJŚCIE ŻEBY COŚ MIEĆ I POCZUĆ SIĘ OK. ŻE SOBĄ.... JEDNOCZEŚNIE BĘDĄC OGRABIONA Z UCZUĆ CIEPŁA SERDECZNOŚCI NAMIĘTNOŚCI.... PRZEZ DRUGĄ POŁÓWKA KTÓRA NIE WIDZI NIE CZUJĘ TEGO... JAKIE WYJŚCIE.... BYĆ DLA SIEBIE WZOREM..... I STĄD P. BEATA TO TŁUMACZY ŻE NAJPIERW TRZEBA NALEŻY UKOCHAC SIEBIE I POLUBIĆ SIEBIE CHCIEĆ SOBIE DAĆ DUŻO CIEPŁA.... PO CO PO TO BY STANĄĆ NA NOGI BY.... BĘDĄC TAKA WŁAŚNIE OSOBA.... INNI CZULI ŻE JEST SIĘ STABILNYM EMOCJONALNIE Z WZORCAMI NA WAGĘ.... ZŁOTA..... CZYLI MIŁOŚCI.... A WTEDY.... TEN KTO WIDZI OSOBĘ Z ZASADAMI I OOUKLADANA W ŚRODKU POPROSTU PRZYLGNIE PRĘDZEJ CZY PÓŹNIEJ TWORZĄC.... VOS DOBREGO WARTOŚCIOWEGO... MIŁEGO OWOCNEGO DAJĄCEGO NADZIEJĘ NA LEPSZE JUTRO.... LEPSZE RELACJE ŻE WSPÓLNYMI CELAMI I SZACUNKIEM. DOBRZE P.. BEATKA TO POKAZAŁA GDYŻ.... NIE CZYNIĄC TEGO.... SA DWIE OPCJE.....Z TEJ NIEDOBREJ SYT. A MIANOWICIE PIERWSZA.... ZOSTAJESZ W ZWIĄZKU GODZAC SIĘ NA TO I ŻYCIE NAWET NIE WIESZ KIEDY CI MINIE.... ŻAL ZOSTANIE SMUTEK I RUTYNA. A DRUGA OPCJA WŁAŚNIE TA.... DAJĄCA NOWE ŻYCIE NOWY START ... TO TA... KIEDY WIEDZĄC ŻE JESTEŚ WAZNA/WAŻNA..... PODEJMUJESZ RYZYKO.... I ZAKANCZASZ KULTURALNIE COŚ CO PROWADZI DO NIKĄD ZDRAD I FLUSTRACJI PONIEWAŻ Z CZASEM.... TAK TO SIĘ ODBYWA LUDZIE ZAPOMINAJĄ O TYM ŻE MOŻE! W CO CHCE WIERZYC....!!!! CO ICH POLACZYLO I CZEGO B. CHCIELI A ZACZĘLI..... ŻYĆ JAK LUDZIE KTÓRZY POWIEDZIELI SOBIE NP. TAK..... TAK...... PODPISALI UMOWĘ MAŁŻEŃSKA I W ZASADZIE TYLE Z TEGO..... MAJA SMUTNE TO... BO OGRABIAJA SIEBIE Z.... CZUCIA..... Z RADOŚCI I SPEŁNIENIA WEWNĘTRZNEGO. KTOŚ POWIE ŻYCIE TO NIE BAJKA..... FAKT. BYWA CIĘŻKO...... ALE JAK SIĘ JEST W STANIE TRAFIĆ NA TAKA OSOBĘ JAK MY..... SAMI...... BAJKA MOŻE SIĘ ZDAZYC .... NIE ZMIENIA TO JEDNAK FAKTU IZ....... W BAJKACH... DZIEJE SIĘ DOBRZE... BO KAŻDY DBA O DOBRE GESTY UCZYNKI I MILE PODEJŚCIE I MILE ODZYWANIE MILE SPOJRZENIE.... WIĘC ZYCZE WSZYSTKIM TAKIEGO UCZUCIA A JAK JE MAJĄ TO GRATULUJĘ. PAMIETAC NALEŻY ŻE DRUGA OSOBA NIE CZYTA W MYŚLACH..... TRZEBA SIĘ STARAĆ I PRÓBOWAĆ A POTEM JAK SIĘ DOLOZYLO WSZELKICH MOŻLIWYCH STARAŃ..... OCENI SYT. I PODJĄĆ KROKI O.......... SWOJE WŁASNE SZCZĘŚCIE. MAM TAKA MAMĘ..... ZGORZKNIALA KOBIETĘ..... BO MĄŻ TYRAN I NIGDY NIEODWAZYLA SIĘ POWIEDZIEĆ SOBIE STOP........ SZKODA ŻYCIA.... NIE BYŁO JEJ STAĆ NA TO A BIZNESS WOMEN ITD. TO JEST UZALEŻNIENIE STRACH I POSTEOOWANIE NA ZASADZIE..... DOBRE WŁASNE ZLO..... BO TO PRZYNAJMNIEJ JUŻ ZNAM.... HM. 😪 CIERPIAŁA ŻYJĄC Z GLAZEM I TAK DO DZISIEJSZEGO DNIA..... MY Z SIOSTRĄ..... WIEDZIALYSMY ŻE TO JEST CHORA SYT. I NIE MOŻNA TAK SIĘ PODDAC..... SIOSTRZE NIESTETY MĄŻ ZMARŁ NA ZAWAŁ. JA MAM CUDNEGO MĘŻA I B. GO. KOCHAM.... ALE JEST TAK BO... MY DOKŁADNIE WIEMY ŻE Z MIŁOŚCIĄ BYŁ SZACUNEK. I DBANIE O SIEBIE..... DO DZIŚ MAM DOWODY MIŁOŚCI.... POWODZENIA KAŻDEMU ZYCZE.... I NADZIEJI..... MODLITWY Z PROŚBĄ O KIEROWNICTWO CZY TO W DANEJ SYT. ŻYCIOWEJ CZY KIEROWNICTWO ODNOŚNIE... POSTAWIENIA NA WASZEJ DRODZE OSOBY KTÓRA WAS USZCZESLIWI I WY TAKŻE JA. TO DROGA DWUKIERUNKOWA....... NIGDY JEDNO.... DZIEKUJE. POZDRAWIAM. ☺️
Właśnie,właśnie.Miałem panią o nazwie żona.Mówi taki tekst do mnie cytuję:lubię się z Tobą po sprzeczać,bo ja się wtedy dużo lepiej czuję.Czyli wampiryczna rzecz.Od razu przerwałem związek.A kiedyś ,jako ciekawostkę powiem.Powiedziała że jako mała dziewczynka chodziła do kościółka. Tam Pani starsza,czyli babcia rzuciła urok. Owszem ściągnięto z niej częściowo.Pani po przejściach.A jestem wolny nie zależny samorządny.Więc trzeba też uważać.Różnie bywa w związkach.Już obecnie sam potrafię ściągać uroki,oczywiście po przeszkoleniu.Też trzeba wziąć pod uwagę takie związki,bo bywają.Pozdrawiam wspaniałą sympatyczną Panią Beatę.
Ma Pani rację.Czasami im jesteśmy starsi, tym bardziej dystansujemy się do swojego dzieciństwa.Dystansujemy się do efektów "wow"nad drugą osobą.Dystansujemy się do samego siebie,bo wiemy,że sami nie posiadamy wyjątkowych cech.Im mniej oczekujemy, tym jest lepiej i spokojniej.Nie oczekujmy zbyt wiele od życia i od drugiego człowieka.Miłość, jak ma się pojawić, to będzie.
Miesiąc temu odeszłam. Zajęło mi kilka miesięcy, by wypracować w sobie siłę do tego aby spakować się w jeden dzień i powiedzieć nie oszustwom,manipulacji i ukrytej agresji. Mówi Pani, ze to dwie osoby tworzą toksyczny związek... czasem jest jednak tak, ze jedna osoba gra w otwarte karty, a druga się z początku dopasowuje, zakłada maski, a durna dziewczyna daje się w to wrobić i się zakochuje. Później pojawia się problem, kiedy nie da się dłużej udawać i odkrywa się PRZYPADKIEM wszystkie obłudy i kłamstwa. Ja od początku byłam bardzo szczera ze swoimi planami, ambicjami, tym kim jestem i dokąd zmierzam. Niestety, słabsi ludzie często podczepiaja się pod silnych, bo daje im to poczucie, ze coś znaczą. A że nie są w stanie nadążyć, to zaczynają ambitną jednostkę niszczyć w sposób ukryty i okrutny, aby przypadkiem nie wybiła się za wysoko ponad ich poziom. Byłam tam. Nie czuję się jakbym utraciła połowę duszy. Czuję się jakby mnie ktoś wypuścił z klatki i zastanawiam się jak do licha mogłam wytrzymać w takim stanie w imię „ akceptowania drugiego człowieka i miłości”. Bx
Troszkę późno ale lepiej późno niż wcale. Najgorsze w tym wszystkim jest, że żyjąc w toksycznej relacji czlowiek sam się staje toksykiem - no bo ile można asertywnie czyjeś krzyki i słowne poniżanie, odwracanie kota ogonem, ciche dni i ciągłe wmawiami, że jest sie kimś, kim się tak naprawdę nie jest znieść? Prędzej czy później pęka struna cierpliwości i zaczynasz się bronić i lustracyjnie wygarniesz wszystko, co Cię wkurza w słowach toksyka. Potem już tylko wyrzuty sumienia i psychiczny dolek, bo zaczynasz wierzyć w te bzdury, które ktoś na tobie powiesił. Pani Beato, ma Pani rację-one wszystkie wspaniale gotowały-jak moja mama a może nawet lepiej😉 Dziękuje za uświadomieniem tego małego elementu, który mi do ułożenia całego puzzla brakował. Pozdrawiam serdecznie ♥️
Bo wobec innych kierujemy oczekiwania, jakie chcemy aby dany człowiek spełnił. Gdy przestaniesz oczekiwać czegokolwiek od innych zaczniesz znajdywać wartościowych ludzi.
na związki wpływają wszelkie oprogramowania nas nie tylko w rodzinie, ale też z TV i filmów, medycyny, religii, korporacyjny marketing...i rząd! i jest to celowe... najbardziej zaprogramowane i atakowane jednak są kobiety... gdyż to one głównie odpowiadają za atmosferę domu rodzinnego i kształtują dzieci (bądź nie, i to jest teraz powszechniejsze). toczy się transhumanizm gatunku ludzkiego i inżynieria społeczna jest coraz intensywniejsza.
bujda, w rodzinnym domu miałam święty spokój, nigdy nie słyszałam kłótni rodziców, ani złośliwości. Kochali się prawdziwie i niestety, ale choćby nie wiem co, to nie znalazłabym dziś takiej miłości... a teraz jestem ofiarą przemocy, dokładnie takiej jaką mąż wyniósł z domu rodzinnego
Mądre to co Pani mówi. Muszę kupić jakieś książki Pani autorstwa. Dziękuję,że dzieli się Pani swoimi doświadczeniami, bo to przecież nie są suche teorie, ale widać, że mówi Pani z serca, Z wyrazami szacunku, h.
Wiem że kobiety mają ciężko, ale jeśli facet to patogen, kobieta ma wybór, musi chronić siebie i dzieci, może uciec, zacząć od nowa, a jeśli kobieta to patogen, to normalny facrt nie zostawi dzieci pod opieką, socjopadki,można przypłacić to zdrowiem, ale dzieci wychowsz,,,, pozdrawiam 💖
Dzieki za filmik, odważny, no i ważny temat...rola podświadomości jest ogromna i warto pokochać siebie. czekam na drugi odcinek :-) ps. moim zdaniem źródłem niemiłości w różnej jej postaciach bywa i mężczyzna i kobieta...a czasem to przemoc psychiczna, sprytnie ukryta, jest na dłuższą metę zdecydowanie bardziej niszcząca i trudniejsza do ogarnięcia
Napisze jak kobieta...))Co bowiem innego, niż empatia, każe nam pozostawać w toksycznych relacjach? To przekonanie, że wykorzystywacza można „uratować”, że tak naprawdę to on jest biedny, poszkodowany, nieszczęśliwy, inaczej „nie umie” - a tak naprawdę - to jest dobry człowiek. Tak rodzi się mutant empatii - hiperempatia. Ratowanie przemocowca od wiszących nad nim konsekwencji czyni nas jakby moralnie lepszymi. Takie jesteśmy pełne poświęcenia i szlachetnych intencji. Za życia budujemy sobie postumencik z własnym zdjęciem jako żywej repliki Matki Teresy. Oczywiście, bycie nadempatyczną „robi dobrze” na skrzywione poczucie własnej wartości. Odkupujemy jakieś tam zaprzeszłe, być może niechlubne historie - i mamy z losem stan 1:1. ))-Pozdrawiam bardzo doba audycja.
Chyba nie zawsze tak jest. moi rodzice źle żyli ze sobą, a mi się udaje tworzyć cudowny związek. Ale wierze w to, ze tak jest bardzo często jak Pani mówi
.....Zadałam sobie kiedyś takie pytanie ....On mnie kocha nadzwyczajnie,....dlaczego czuję się osaczona a nie szczęśliwa....teraz wiem.....osaczył mnie miłosnymi listami ...wizytami itd.oraz kontrolował każdy mój ruch...ograniczał dostęp do znajomych ,dyskredytując każdego ....zaufałam -bo byłam niedokochana.....wiele lat trwałam w tym toksycznym związku....w żadnym następnym wcieleniu -nie będzie takiej opcji
popłakałam się.. świetnie wytłumaczone.. proszę o więcej w tej tematyce.. chce wyjść ale tak od razu nie potrafię.. ciągle czuję jak cząstka mnie umiera i znów się godze na klamstwa i wracam.. bliscy powoli odwracają się ode mnie....
to wyobraź sobie Joanno , że uciekłaś z płonącego budynku . I nie wracasz , bo już nie ma do czego ! A poza tym , gdzie Twoja godność , gdzie Twój honor ? Znasz takie pojęcia ? Czy są Ci obce ?
Lelek Lel czemu odnosisz się do niej bez szacunku? Co to znaczy "znasz takie pojęcia, czy są ci obce"? Jak śmiesz tak się do niej zwracać? Powinnaś sama poddać się terapii, a nie "pomagać" innym. Joanna K, powodzenia.
Joanna K polecam przeczytać blog Oli, może chociaż trochę pomoże Ci to. Wiem co przeżywasz, i wiem, ze jest to ciężkie :( trzymam kciuki abyś była silna i nie dała się!! milczenieola.blogspot.com/2017/02/maz-sadysta.html
Ja mialam wzor w dziecinstwie I byli to moi dziadkowie ktorzy przezyli razem 44 lata w malzenstwie I w ktorym bylo czesciej zabawnie niz dramatycznie. I to moj wzorzec malzenstwa. Mysle ze najwazniejsze to nie dac sie zlapac na wzorzec np. rozwiedzionych rodzicow bo wtedy to powielamy, ma pani tu racje. Ja na szczescie moglam zmienic ten wzorzec na moich dziadkow o niedoscignionym poczuciu humoru co pozwolilo im przetrwac tyle lat razem.
Dokładnie tak jest. Po pół wieku jestem nadal single, a faceci musieli być tacy jak narcystyczna matka i zły tato po wódce. SM zamiast przytulania.... Mimo iż znam teoretyczne powody nie mogę się przeprogramować. Gdy próbuję, spotykam się ze strachem i panika i uciekam albo robię wszystko, żeby to zepsuć...
Mam pytanie, które nurtuje mnie od jakiegoś czasu... skąd wiemy co jest właściwe i dobre, jeśli posiadamy źle zaprogramowaną podświadomość? Jeśli to ona podejmuje za nas 80% decyzji? Skąd mam wiedzieć czy decyzja, którą podejmuje jest moja - świadoma czy podświadomości? Pogubiłam się... może ktoś umie mi podpowiedzieć?
sylwiorka88 Decyzja zawsze jest Twoja, ale opiera się ona na podświadomości i doświadczeniach które masz zapisane w sobie. Wybierasz to co jest Ci znane. Bardzo polecam książkę "Miłość toksyczna. Miłość dojrzała." Jest tam wszystko cudownie i dokładnie wytłumaczone
Nie ma toksycznych związków. Jest tylko zatwardziałe i egoistyczne serce które nie rozumie słów przysięgi małżeńskiej i nie potrafi dostrzec uczuć drugiej osoby.
Witaj ostatnio szukam czegoś co.... i czytałem kilka twoich książek no nietylko twoich No i gratuluję zostałeś wpisana na czarną listę twoje książki zostały podeptane potargane i wyrzucone na śmietnik. ...Dlatego Dziękuję Bardzo za słowa i myśli zawarte w ww. Cała sytuacja utwierdza mnie tylko że idę w dobrym kierunku. Czasami twoje słowa wychodzą prosto z mojej głowy no i....
Uważam że taka generalizacja tego tematu może być niebezpieczna i szkodliwa. Osoba która przeżyła trudne chwile ale przepracowała je ze sobą i kocha siebie to wybiera to co dobre. Zawsze kieruje się zdrowym rozsądkiem i kiedy nie jestem czegoś pewna to mówię nie. Świadomość może i rządzi myśleniem ludzi którzy są niedojrzali i boją się wziąć odpowiedzialność za własne życie. Najlepiej mówić do siebie: rezygnuje z tego, bo to nie jest dla mnie dobre sprawia że czuje się nieszczęśliwa, kocham siebie robię to dla mnie. Poznawanie swojego wnętrza i podejmowanie przemyślanych decyzji oraz uważna obserwacja na codzień dokąd zmierza moje życie niweluje takie problemy.
Pani Beatko, bardzo trudno jest określić jakikolwiek związek przy panującej chorej religii, gdzie każą wierzyć w modlitwie w byty święte i inne niewidzialne, a nikt nie określa, kim są takie osoby i jaki mają cel, tym bardziej, że tzw. katoliki takiego mają Boga, który ani nic nie ma, ani nic nie umie, bo Jezus to nie jest ani realny byt, bo nie wiesz, gdzie realnie dostał się po swojej śmierci w tamtejszych wierzeniach hebrajskich, bo przecież nigdy Polakiem nie był, więc taka ich ślepa wiara, uzupełniona modlitwą wspòłodczuwania/bez tej oto modlitwy nie są w stanie wogòle niczego się nauczyć, jakbyś nie miała umysłu /, kościòł daje wokòł ciebie tyle częstotliwości ograbiajăcych, ktoś jak nic nie umie, dają takie byty, aby wspòłodczuwaniem cię ograbiały, jest tylko jeden sposób, aby sobie poradzić, odciąć je i unieruchomić w czasie i przestrzeni, przeszłam to, to wiem. Np. sprzątania uczyłam się z gazet, inni też mają takie możliwości, ale ich duch z ich nogami katolickimi umieszczonymi w lewitacji przypisanej św. Jòzefowi, tak mnie przemieszczał, bez mojej zgody, o czym wiedziałam, do najbrudniejszych domòw, które miałam sprzątać, bo też modlitwami ofiarowania przejmują wszystkie zmysły i dłonie, jak niewolnikòw, to po prostu kaci, ciągle padałam ze zmęczenia i nikt nie brał mojego zdrowia pod uwagę, ani mojego życia i tego że mam 5 ro dzieci i muszę być obecna realnie i ich właściwie wychować, to resztkami mojej świadomości z czasu i przestrzeni pojawiałam się w domu, dzięki mojej miłości do słowiańskiego Boga Peruna, wielogłowego, to tacy mordercy jakich świat nie widział, a jak jesteś niewygodna, czy się buntujesz, to też ich lewitacją przemieszczają cię do innej przestrzeni, albo biją, albo jesteś w ich więzieniu, a twoją rodziną rządzi ich jakiś byt, im posłuszny, na ich usługach, tak robią z rodzinami, jak domagasz się sprawiedliwości, a wiem to stąd, bo sama to przeszłam, a zawsze miałam rozwiniętą Nad świadomość, bo nigdy nie chciałam być dzieckiem, tylko dorosłym bytem. Takich katòw, to świat nie widział, jeszcze przy wierze w krzyż, czyli to co za nim idzie, dają przed nos każdemu w wersji niewidzialnej, a przy tym poziom lęku jest taki, że robisz w majtki. To ja tyle, prawda to podstawa, ale taki mord, co jest po domach.
Czuję, że przekonanie o którym Pani mówi na wstępie, że w toksycznym związku ZAWSZE są dwie toksyczne osoby, jest bardzo krzywdzące dla ofiar, które po kontakcie z toksycznym partnerem wyzute są z jakiegokolwiek poczucia własnej wartości, a Pani dobija je jeszcze mówiąc, że są winne? Przez lata nie rozumiały, nie wiedziały co się dzieje, zagubiły się kompletnie i nie mogły liczyć na pomoc otoczenia, bo toxic idealnie się kamufluje przed otoczeniem, robiąc z takiej osoby wśród znajomych wariata/kę! Nie mówię, że nie istnieją takie osoby jak te o których Pani opowiada, ale nie wszystkie żyjące z wampirem są właśnie takie i nie należy tego generalizować. Żyłam 20 lat z toksycznym mężem i nie zgadzam się, że zawsze to dwie osoby są toksyczne. Ja go nie wybrałam, nie zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia - odtrącałam go przez pół roku, nie widziałam w nim bezpieczeństwa ani oparcia, ale jak wiadomo gdy toxic coś sobie postanowi (zdobyć trofeum), to tak bardzo jest czarujący, że ciężko jest się temu oprzeć, zwłaszcza gdy ma się w sobie dużo empatii... z czasem, pod wpływem ogromnych jego starań, zakochałam się! Empatia podpowiadała mi, że nie powinnam zignorować tak dużego uczucia z jego strony (choć z dzisiejszą wiedzą na temat nienaturalnych starań wampira i tempa rozwoju związku, powinnam go była wówczas pogonić..) Po 3 latach znajomości i 1 roku małżeństwa (nie po 3 miesiącach) wszystko się zmieniło i wtedy czujesz, że coś jest nie tak, nie potrafisz tego nazwać i stopniowo tracisz poczucie bezpieczeństwa, ale nikt nas nigdy nie nauczył co jest toksycznym zachowaniem, więc nawet nie wiesz, że coś takiego jest. Potrzeba lat, żeby zdemaskować i na 100% być pewnym, że u danego człowieka coś jest nie tak z głową - zwłaszcza gdy nie masz żadnej wiedzy psychologicznej. Nie szukałam problemu w osobowości partnera - podejmowałam masę prób poprawy sytuacji i zajęło to wiele lat oraz nie przyniosło poprawy (dzisiaj wiem dlaczego). Gdy do tego jeszcze dojdzie przekonanie, że małżeństwo zawiera się na całe życie i nie bierze się wcale pod uwagę rozwodu, to nie tak łatwo po prostu odejść... a gdy pojawiają się dzieci? staje się to tym trudniejsze. Przysięgałam przecież na dobre i na złe... a skąd mogłam wiedzieć, że tego złego będzie więcej??? Do tego całe otoczenie, które usypia twoją czujność, zapewniając, że nie widzi w partnerze żadnego problemu. Nasze przeżycia z dzieciństwa na pewno wpływają na nasze wybory, ale jeśli wszystkie złe zachowania naszych rodziców (otoczenia) można by było tak łatwo zaszufladkować (kogo pokochamy - kogo wybierzemy), to przecież prawie każdy z nas widział - przeżył w dzieciństwie coś co mogłoby wtłoczyć go na powyższą drogę - nie zgadzam się z tym! Poza tym jest wielu ludzi, którzy mimo traumatycznych przeżyć, zbudowali normalne związki - czyli można! Każdy ma rozum (nawet dzieci) i oczywiście podświadomość, podświadomością (nie mówię o jakiś totalnych traumach), ale nie jesteśmy istotami pozbawionymi logicznego myślenia - można przecież z obserwacji ojca, który źle traktuje matkę wyciągnąć wniosek: ja nigdy nie pozwolę się tak traktować! A to oznacza, że nie zawsze obie osoby w toksycznym związku są toksyczne! Jedyną winą osoby - ofiary jest to, że natychmiast nie odeszła, ale motywów tego dlaczego nie odeszła nie zrozumie nikt, kto nie żył w takim związku. Prędzej czy później odejdzie - potrzebuje się tylko upewnić, że walka o ten związek nie ma sensu, a do tego potrzeba właśnie czasu (gdy się takiego toxica kocha). Mówi Pani, że ofiara zakochuje się we wzorze dopasowanym do naszych wyobrażeń w podświadomości... niby jak??? Toksyczna osoba na początku zupełnie nie pokazuje siebie! Zakochujemy się w wizerunku, który umiejętnie kreuje i przecież nie mamy wówczas pojęcia, że to mistyfikacja (to dlatego z taką łatwością udaje się im to z ludźmi, którzy tej techniki nie znają). Na początku im wierzymy, kochamy ich, a gdy w życiu codziennym wychodzi na jaw ich prawdziwa osobowość, jesteśmy rozczarowani, ale nadal kochamy, więc walczymy o związek! O tym, że ta osoba jest agresywna słownie czy fizycznie dowiadujemy się długo po tym jak się już zakochamy! Nie wierzę, że moja podświadomość umie czytać w podświadomości drugiego człowieka. A decydując się na ślub musiałam przecież kierować się jakimiś wytycznymi, więc trudno mówić tu o wybieraniu czegoś czego nie widzimy w partnerze i widzeniu czegoś, czego on nam nie pokazał (jeśli robił szarlotkę, to chyba logiczny wniosek i oczekiwanie, że będzie ją robił także po ślubie??? ... a jeśli nas nie wyzywał i nie złapaliśmy go na kłamstwie, to logiczny wydaje się wniosek, że taki pozostanie po ślubie???). Nikt nie ma patentu na czytanie drugiemu człowiekowi w myślach - nasza podświadomość też nie! (chyba, że faktycznie były jakieś sygnały - ale u mnie takich nie było). Oczywiście oczekiwania zawsze są większe niż ostatecznie to co otrzymujemy, ale w normalnym związku, to kwestia kompromisów z obu stron. W toksycznym związku, ty dajesz to wszystko co zaoferowałaś przed ślubem (a nawet więcej) i nie dostajesz nic z tego co on oferował tobie - dostajesz za to wszystko czego nie było i czego nikt nie chce, a najgorsze, że przeciwko tobie wykorzystywana jest cała intymna wiedza jaką podzieliłaś się z partnerem, wierząc, że to ten jedyny! Znaki, które według Pani ignoruje nasza podświadomość na początku znajomości, to tak na prawdę wady, które każdy z nas ma i trudno byłoby związać się komukolwiek, gdyby każdy zauważony drobiazg skreślał potencjalnego partnera. To raczej nasza świadoma decyzja czy z tymi wadami będziemy potrafili żyć i jeśli nie, a to zignorujemy, to owszem - jesteśmy sami sobie potem winni. Zresztą w moim przypadku zauważone i zaakceptowane w ten sposób wady męża nie stanowiły większego problemu w związku. Były nimi: manipulowanie, kłamstwa, oszczerstwa, wmawianie, szyderstwo, ubliżanie, naśmiewanie się... i żadnej z tych cech nie pokazał przed ślubem. Gdyby tak było - nigdy nie związałabym się z nim! Znałam i kochałam jednego człowieka (który nigdy nie istniał), a po ślubie dostałam drugiego, którego kompletnie nie znałam i którego nie dało się pokochać! Tacy ludzie są ogromnie nie szczęśliwi i na prawdę unieszczęśliwiają innych! Mówi też Pani, że wychodząc z toksycznego domu, nabieramy podświadomie przekonania, że miłość zawsze musi boleć... no cóż... że musi boleć, to widać w każdym niemalże filmie i podejrzewam, że w każdym związku - wszyscy się kłócą! Osobiście nie znam pary, która książkowo rozwiązuje wszystkie swoje problemy... czyli zgodnie z tym wszyscy powinniśmy nabrać takiego przekonania - miłość musi boleć! A przecież miłości możemy uczyć się na różne sposoby... co z dziećmi wychowywanymi w domu dziecka? Jest tam przemoc o jakiej nam się nie śniło, a jednak znam osoby, które stworzyły ciepły i zdrowy związek - dlaczego? Ich podświadomość powinna być, zgodnie z tym co Pani mówi, pokrzywiona! A znowu z tak zwanego porządnego domu czasami wychodzi totalnie chory młody człowiek! Nie można tego generalizować i wrzucać do jednego worka. Czasami wystarczy miłość jednego rodzica, a czasami nie wystarczy obojga... i zależy to, moim zdaniem, od umiejętności wyciągania wniosków i kształtowania swoich przekonań, a nie wyłącznie od naszej podświadomości. Gdyby podświadomość rządziła wszystkim co robimy, to właściwie po co byłaby nam potrzebna wolna wola, umiejętność dokonywania wyborów, rozum? Po co? ... skoro nic od nas by nie zależało? Ja byłam przez tyle lat w związku z toksycznym mężem, a przecież w dzieciństwie czułam się kochana, potrzebna, ważna i bezpieczna. Uważam, że to Toksyczni ludzie dla zaspokojenia swojego ego, wyszukują takich, którzy im to ego zaspokoją, a ponieważ sami nie są nawet odrobinę empatyczni, więc właśnie takich osób szukają i łatwo je znaleźć, bo empatię się nie tylko widzi, ale i czuje... Ludzie empatyczni nie ukrywają tego i niestety jest to dla nich pewnego rodzaju zgubą, bo to właśnie ta empatia nie pozwala im potem tak łatwo odejść od oprawcy. Decyzję o rozstaniu podjęłam świadomie i nie wróciłam do niego, a uczucie, że połowa mnie została z nim wynika z faktu, że tyle z siebie przez te lata dawałam, a on tylko brał i brał i brał... że na koniec nie wiele zostaje. Człowiek jest zdruzgotany, pozbawiony własnej wartości, wyciśnięty jak gąbka i WŁAŚNIE W TAKIM STANIE MUSI SAM STANĄĆ NA NOGI - to logiczne, że czuje pustkę - zwłaszcza jak w kółko słyszał: Ty sama nic bez mnie nie zrobisz! Jesteś ofiarą losu! Nikt Ci nie pomoże! Nikt Cię nie lubi! itp, i nawet jeśli za każdym razem, wobec tego typu zdań, protestował! Po rozstaniu nie czułam rozpaczy, tylko ulgę i nawet przez myśl mi nie przeszło by pozwolić mu wrócić (choć przez pół roku błagał i oszukiwał jak to wiele przemyślał i się zmieni). Po prostu nie chciałam z nim już być! Widocznie moja podświadomość tego nie zażądała! A może po prostu nie jest pokrzywiona... zawsze sama siebie szanowałam, kochałam, lubiłam i miałam bliskie grono przyjaciół. Nie pozwoliłam się odciąć i nigdy nie dałam się złamać oprawcy, ale mimo to ciągła walka wykańczała. Tematem toksycznych związków bardzo się interesuje i pierwszy raz spotkałam się z taką właśnie teorią - być może prawdziwą w niektórych przypadkach, ale nie zgadzam się, że we wszystkich. Przeprasza za przydługi wywód i Pozdrawiam
Sa dwie toksyczne osoby wiesz czemu ? Bo pozwolilas na to - bo "walczylas" o zwiazek. A inna rzecz - symptomy pewnie byly, ale osoby "podatne" nie zauwazaja tego! Bronisz sie przed tym "no bo jak to ja moglam byc winna, przeciez ja kochalam i walczylam"... Tez tak myslalam. Ale zrozumialam niedawno, ze to byla rowniez moja wina, bo na to pozwolilam. I poniekad pozwalajac na to, sama jestes toksycznym czlowiekiem. To jest bolesne wiem, ale taka jest prawda. Wolimy siebie postrzegac jako "wojowniczki" itd. A prawda jest taka, ze gdybys nie "dawala tyle z siebie" to by nie bral. Tak samo z alkoholizmem - alkoholik pije a partner stawrza "komfort" picia, a przeciez partner chce dobrze chce chronic... Problemem niestety tez sa ofiary - bo przyciagaja takich ludzi i pozwalaja im siebie niszczyc. Bez twojego przyzwolenia nie bylabys niszczona. I nie ma co sie zaslaniac miloscia - dalas mozliwosc sie krzywdzic to krzywdzil.
Piszę dużo, ale to ważne w trosce o ludzki umysł, jak swego czasu siòdmym zmysłem odtruwałam się od nowotworòw mudrą odtruwania i dodałam spotęgowaną potęgę podświadomości do tego i że zmęczenia z tą mudrą usnęłam, to obudziłam się pòźno w nocy z takim smrodem nowotworowym wokòł siebie, że moje przerażenie sięgło granic, no ale miałam za swoje, jak jest się głupią naiwną pielęgniarką uczącą się nowotworòw, to to co swoim umysłem stworzyłam, to musiałam się leczyć, moja sąsiadka zmarła na raka trzustki, bo moim umysłem miała rzutowaną pacjentkę z tą chorobą z moich praktyk na chirurgii, mòj umysł mi to mòwi, mòj ojciec zmarł na raka płuc, bo miał rzutowaną moim umysłem pacjentkę z tym schorzeniem, taką Paulinę Kamińską, ktòrą miałam na dyplomie do opisu, mòj umysł, jego podświadomość mi daje takie odpowiedzi, umysł może sprzyjać, ale może też zabijać, tak że skończyło się tym, że Nieskończona Inteligencja Stwòrcy zwolniła mnie z pracy, o czym nikt nie wie, bo stwierdziła, że nikt mnie do tej pracy nie przygotował, a moi wykładowcy nie wiedzieli nawet, że istnieje umysł, lekarze i magistrzy, psychiatrzy, ci z ktòry i teraz pracuję też tego nie wiedzą i nie chcą wiedzieć, jak mòwię o podświadomości to jakieś brzęczenie bez pokrycia, jak mòwię, że zmarli modlitwami są rzutowani na umysł, często bardzo chorzy i aby ich oczyścić ograbiają cię że zdrowia i tego, co sobie wypracujesz, to psychiatrzy dają na to przyzwolenie choremu Kościołowi i damy większą dawkę leku, pacjenci w jednościach chorych małżeńskich po śmierci jednego z nich są w świecie zmarłych, a diagnozuje się u nich otępienie, też daje się choremu Kościołowi na to pozwolenie, czyli jeden duch jedno ciało,wszędzie mordercze wpływy zmarłych, często chorych bez żadnej odpowiedzialności, a kler specjalnie ładuje ich na łeb ludziom, gdy zaczynają się bronić albo budzi się taka obronna świadomość, gdyby tego nie było ludzie byliby zdrowsi, żywi, nie opętani zmarłymi, bo przy takim ogromie tych modlitw, to żywi to zmarłe kościotrupy, a światy zmarłych żyją tym, czym ograbiły ludzi żywych, przychodzą takie odpowiedzi, że realnie tak jest. Do takiej katastrofy doprowadził kler.
Żyłam kilkanaście lat w toksycznym związku i faktycznie tak jest, że wiele razy się rozstawaliśmy i wracałam do niego. Kody z mojego i jego domu rodzinnego były takie, jak Pani opowiada. Pokochałam siebie, dałam sobie poczucie bezpieczeństwa. Pomogło mi czytanie Pani książek, psycholodzy, wychowawcy klasowi, przyjaciele. Odeszłam uciekając od niego wraz z dziecmi. Mieszkam od roku ja i dzieci w małym mieszkanku i jestesmy wolni i możemy się rozwijać. Rzeczywiście ukochałam siebie, przytuliłam siebie, znalazłam w sobie miłość do siebie samej i szacunek do siebie samej. Możemy teraz oddychać pełnymi piersiami. Doświadczam miłości i tak właśnie jest z tym, że miłość rozprasza wszystko inne, co jest niedobre. Tak mówiłam jestem kochana, jestem ważna jestem potrzebna. Bardzo Pani dziękuję, bo to, co Pani mówi i pisze niesamowicie mi pomogło. Nawet Pani nie wie, jak bardzo. Nadal czytam Pani książki i uważam, że jest Pani natchniona przez "Wyższą Siłę" :)
Monika Wrzałek ub
Monika Wrzałek odezwij się do mnie jak możesz na priv. Jestem facetem i właśnie stoję na progu takich decyzji jakievty zrobiłaś. Nie jest jednak łatwo a potrzebuje racjonalnej pomocy od osoby która przeżyła takie rzeczy. Będę wdzięczny za pomoc, Robert. Email do mnie: meblebordo@wp.pl
@@meblebordo widzę że takich osób jest dużo. Mam ten sam problem. aniab234@wp.pl. mój kontakt.
Monika Wrzałek Piękny, mądry post . Pozdrawiam i życzę szczęścia.
@@meblebordo wogole nie jest łatwo to prawda ...ani żyć w takim związku ani z niego odejść...
Dziękuje Pani Beato , wiem to po rozstaniu n narcyzem psychopata zmieniłam swoje życie , jestem na drodze uzdrawiania siebie , mam terapie również jest dobrze . Jestem wdzięczna że jest Pani w moim życiu ♥️🌹
Zgadzam się w 100% z tym co mówisz, bardzo lubię Twój sposób przekazywania wiedzy...
Ja w swoim związku byłam najczęściej ofiarą,ale też zamieniłam się w kata, kiedy mój mąż był słabszy np.kiedy wiedział że przesadził po raz kolejny z alkoholem, wtedy potrafiłam być emocjonalnym potforem. Tego typu odkrycia nie są łatwe do przyjęcia, ale właśnie od tych momentów zaczyna się przemiana, jeśli uznasz je za prawdę. Około 8 m-cy temu podjęłam decyzję o rozwodzie po ponad 22 latach małżeństwa, wciąż mieszkamy razem,bo uznałam że potrzebuję czasu na przygotowanie się do nowego etapu , poukładanie pewnych rzeczy również tych praktycznych. Czuję się z tym dobrze, nie mam złości ani żalu do męża choć wyczyniał rzeczy mocno wyniszczające i nigdy nie przestał. Tak czy owak, rozumienie tych zależności w toksycznych związkach i zwrócenie uwagi w swoją stronę niesamowicie porzerza świadomość, przychodzi zrozumienie dla siebie i drugiej strony, aż w końcu przejrzyste decyzje, w moim przypadku jedną z nich odejście, ponieważ widzę że również mój mąż koło mnie się bardzo męczy,bo zaznaczam swoje granice, mówię jak się czuję, czego potrzebuję, wyrażam swoje zdanie lub mówię, że nie zamierzam słuchać krytycznych rzeczy jakie ma do powiedzenia na temat innych osób,co jest normą dla mojego męża itp. U mnie skoleji przyszedł czas kiedy wiem czego pragnę i na co zasługuję.
Pozdrawiam wszystkich bardzo ciepło. ❤️
Gdy słucham tego łzy spływają po twarzy. Tyle prawdy i nadziei w Twych słowach ❤️ dziekuje❤️
Dziękuję pani Beato za wspaniałą życiowa radę
Ja to zaczęłam wprowadzać do swojego życia rok temu i efektu jest nieprawdopodobny.
Myśl mi się taka nasunęła, że ludzie krzywdzą swoją krzywdą, nieumiejętnością, niedorosłością, lub brakiem uporania się ze sobą samym. Czyli w sumie niedojrzałością do sytuacji / relacji. Lub dobrym poczuciem w swojej skorupie ... i wtedy właśnie w relacjach jest przykro, tym bardziej jeśli przykładowa szorstkość (...) trafia na osobę wrażliwą, delikatną. A wszystko co się w nas zapisuje i utrwala, a i usztywnia i kostnieje postępuje tak właśnie jak jest to opowiedziane.... Pozdrawiam serdecznie i spełnionych dobrych relacji - czułych wzajemności w drodze dorastania do ról / a i do samego siebie :) Szczęśliwych dróg i mądrości wypada życzyć i spełnień.....
Dariusz Piotr Mazur b
Związek rodziców nigdy nie był moim wzorcem, wzorem było młode małżeństwo jakie zobaczyłem mając 7 lat. Które cieszyło się z tego co mieli a mieli niewiele, za to jak na siebie patrzyli i jak ze sobą rozmawiali utkwiło mi w pamięci. Bo skutkiem ubocznym miłości jest to jak na siebie dwojga ludzi patrzy ;) do końca swojego życia ;) po tym poznaje że to miłość.
Dziekuje bo Dzieki pani "uzdrowilam" wlasnie zycie ! Jest pani wielka ! Boska pawlikowska ! :)
Mogę spytać jak pani uzdrowiła to swoje życie???
100% tak to wygląda. Wchodząc w dorosłe życie miałam w głowie wzór
miłości, która musi być trudna, bo przecież tylko wtedy może być
prawdziwa jeśli rodzi się w bólu. Dzięki temu przekonaniu dałam się
zniszczyć psychicznie w trwającym 10 lat związku. Ten toksyczny związek
doprowadził mnie do wykończenia emocjonalnego. Zachorowałam na raka i
wiem, że to było spowodowane tymi emocjami.
Dopiero w momencie zetknięcia się z tak poważną chorobą moje ciało i moja dusza zaczęły walczyć o siebie. Zobaczyłam to wszystko jakby z boku i czułam, że powinnam odciąć się od tego człowieka.
Niestety nie było to takie proste. Doszukiwałam się pozytywów w każdym najdrobniejszym jego zachowaniu, a tych pozytywnych zachowań praktycznie nie było. Mimo to sama chciałam się do niego przekonać, tłumaczyłam go. W końcu sam odszedł, doświadczenie mojej choroby było dla niego za ciężkie. Początkowo bałam się tej sytuacji, a potem okazało się, że ja w końcu czuję, że żyję. Jakby ktoś mi rozwiązał supeł na szyi. Mogłam w końcu oddychać. Zrozumiałam, że muszę sama dla siebie być ważna, pozwolić sobie samej na słabości, polubić siebie. Z tymi nowymi przekonaniami spotkałam człowieka, który pokazał mi, że miłość może być dobra, spokojna, bezpieczna. Wiem, że gdyby ta zmiana nie zaszła we mnie - szukałabym nadal wg złego klucza.
Skąd ja to znam? Po 10 latach związku zachorowałam na ciężką nerwice lękowa połączona z depresja. Czułam się nikim. Byłam na dnie. Mimo że byłam wykształcona, ładna, grzeczna. Mąż sprawił że poczułam się bezwartosciowa. Nigdy nie mogłam spełnić jego oczekiwań. W końcu zostawił mnie z chorobą. Ale to dla mnie było jak przebudzenie. Poczułam ze mogę żyć chociaż przede mną jeszcze długa droga do wyzdrowienia.
Dziękuję Pani Beatko 😊wspaniałe przesłanie...czekam na kolejny filmik jak pokochać siebie 😘😘😘Dobranoc
UWIELBIAM PANIA, JEST PANI BAAAARDZO MADRA DZIEWCZYNA
ZYCZE DUZO SZCZESCIA 🌹⚘🌷
dziękuję, bardzo dokładnie i jasno wyjaśniona sprawa. Bardzo mi pomogło.Jużkilka razy zapisałam nowe kody. ale jeszcze za krótko, to proces.Jestem na etapie zachwycania się sobą, teraz akceptuję siebie. Tak i to prawda - kocham siebie a to daje ogromną siłę.I rzeczywiście przyciągam pozytywnych ludzi.:) oni też to czują
Bardzo ciekawe treści. :-) Dziękuję Pani za to nagranie, Pani Beato. :-)
Sluchawkip
To w jaki sposób Pani Beata mówi i o czym mówi jest cudowne. Cudowny film, zrobiony przez jedną osobę w 24 minuty. Dziękuję!
jezuuuu... szok.... dokładnie tak wyglądał mój wybór .. osobistego kata....
Beatka kocham Cie ! Cudownie to przedstawiasz ... dzisiaj nie ma dobrych psychologów. Nie pierwszy raz Cie słucham i nadal jestem pełna podziwu- psychologia u Ciebie jest w małym paluszku 👌🏼 to ciepło które emanuje od Ciebie jest niewiarygodne pozdrawiam 😘
Nie do końca się zgadzam. Wychowałam się w domu toksycznym, z przemocowym ojcem który bił nas i matkę (raz przy dzieciach próbował ją zgwałcić), a ona dla dobra dzieci dawała sobą pomiatać ( i robi to nadal - rodzice nadal są razem). I właśnie to doświadczenie sprawiło, że NIE WYBRAŁAM SOBIE takiego partnera jak mój ojciec. Byłam od najmłodszych lat wyczulona na oznaki szowinizmu czy jakiegoś braku szacunku u mężczyzny - obiecałam sobie, że nie powtórzę błędów matki i nie zwiążę się z kimś podobnym do ojca. Mam cudownego męża i od 12 lat jesteśmy szczęśliwi - niestety moja toksyczna rodzina czasem próbuje wtrącać się w nasze życie, ale coraz lepiej uczę się stawiać granice. Więc do wszystkich osób z toksycznych domów - najważniejsza jest świadomość, rozsądek, nie powtarzanie tych samych błędów, a także wsparcie przyjaciół i walka o samego siebie. Wymaga to wiele pracy nad sobą, ale nie musimy wcale powielać schematów rodzinnych. Wręcz przeciwnie - jesteśmy często mądrzejsi i bardziej wyczuleni na zło niż osoby z tak zwanych szczęśliwych domów, które nie zdają sobie sprawy, jakim piekłem może być zły związek a ich naiwność chwilami nie zna granic. Powodzenia!
Baro dobrze powiedziane
Hym no widzisz, a ja zaznalam przemocy od strony ojca i matki, a teraz jestem wlasnie po zakonczeniu 6 letniego zwiazku z alkoholikiem ktory mnie traktowal tak samo. Tez mialam takie myslenie, ze " nigdy nie bede miec takiego zycia jak w domu rodzinnym", a juz jako dorosla osoba uleglam "programowi" i poddalam sie alkoholikowi. To sie wrecz dzialo "samo" jak taka osoba pojawila sie w moim zyciu w "zlym" czyt. trudnym momencie.
Livia mam w rodzinie przykład tego o czym piszesz.
Żona z toksycznej rodziny,ma męża z którym jest bardzo szczęśliwa,tyle że mąż niestety dużo mniej szczęśliwy.
@@annaszady9502 Dokładnie... Znam podobne sytuacje. Często nie jest się ofiarą, ale jest się niestety katem... Bo ten program również jest powielany.
Gratuluje Ci, ze szanowalas siebie i dobrze wybralas:-) Niestety jestes w mniejszosci. Ludzie najczesciej postepuja tak, jak tlumaczyla Pani Beata. Pozdrawiam wszystkich, ktorzy przezyli swoje male lub duze pieklo i postanowili cos zmienic na lepsze w swoim zyciu. Moja podswiadomosc niestety zachowala sie jak mowi Pani Beata. Jedyne co sobie obiecalam bedac dzieckiem, to to, ze jesli moj wybranek bedzie nieodpowiednim czlowiekiem, to odejde, znajde w sobie sile i nie bede na zawsze jak moja mama. Z 3 roznych zwiazkow odeszlam. Od 6 lat sama. Szukam, naprawiam i jestem szczesliwa, choc czasem ciezko jest dzwigac rodzicielstwo w pojedynke.
Ciekawe mądre dzieki zgadzam sie wszystko sprowadza się do tego że ludzie nie umieją kochać ..Boże Ty wszystko wiesz nic nie jest ukryte przed Toba pomóż i prowadź daj łaskę nawrócenia uzdrowienia..to co potrzeba godnie iść i pełnić Twoja wolę proszę Cię za mnie i każdego kto potrzebuje i chce .za wszystko dziękuję Ci Boże i błogosławię Ciebie Boże OJCZE..
Ja zawsze myślałam , że jak znajdę mężczyznę który nie pali i nie pije( tak jak mój tato) , to będzie idealnie . No i znalazłam nie pali i nie pije ,ale niszczy mnie w inny sposób już od 24 lat. Uświadomiła mi to pani psycholog do której zaprowadziłam córkę. Mam nadzieję że pokocham siebie na tyle by móc odejść na dobre.
Dziekuje Ci za to,ze potwierdzsz to do czego doszlam po wielu latach terapii. Wiem,ze nie jestem sama.Dziekuje
Beatko jesteś niezwykle mądra,dziękuję Ci,wielka prawda powiedziana jasnym językiem!!!
przypomnialas mi o ważnych rzeczach o których z lęku chciałam zapomnieć
Dokładnie kochana P. BEATKO....
TAK BO JAK CZŁOWIEK NIE MA OSOBY... KTÓRA GO O TYM ZAPEWNIA... NIE CZUJĘ... SERCEM PODSTAW UCZUCIA CIEPŁA NAMIĘTNOŚCI I SERDECZNEJ MIŁOŚCI DO DRUGIEGO CZŁOWIEKA.... NOTABENE KTÓREGO SAM/SAMA SOBIE WYBRALI.... TO JEDYNA RECEPTA TŁUMACZYĆ SOBIE SAMEMU ŻE SIĘ SIEBIE KOCHA.... NIE DLA JAKIEJŚ CHOREJ FANABERII JAK TU NIERAZ W KOMENTARZACH.... PADALY ŚLOWA ŹLE W STR. P. BEATY...
ALE PO TO BY SAMEMU SOBIE POMÓC.... BO PRZECIEŻ.... JEŚLI JESTEŚ ZDOLNY CZUC TAKIE MOCJE SKORO CHCESZ JE DOSTAC OD OSOBY Z KTÓRĄ JESTEŚ.... ALE OSOBA TA OKAZAŁA SIĘ JEDNAK NIEZDOLNA DO DUCHOWEJ WIĘZI.... TO JAKIE WYJŚCIE ŻEBY COŚ MIEĆ I POCZUĆ SIĘ OK. ŻE SOBĄ.... JEDNOCZEŚNIE BĘDĄC OGRABIONA Z UCZUĆ CIEPŁA SERDECZNOŚCI NAMIĘTNOŚCI.... PRZEZ DRUGĄ POŁÓWKA KTÓRA NIE WIDZI NIE CZUJĘ TEGO... JAKIE WYJŚCIE.... BYĆ DLA SIEBIE WZOREM..... I STĄD P. BEATA TO TŁUMACZY ŻE NAJPIERW TRZEBA NALEŻY UKOCHAC SIEBIE I POLUBIĆ SIEBIE CHCIEĆ SOBIE DAĆ DUŻO CIEPŁA.... PO CO PO TO BY STANĄĆ NA NOGI BY.... BĘDĄC TAKA WŁAŚNIE OSOBA.... INNI CZULI ŻE JEST SIĘ STABILNYM EMOCJONALNIE Z WZORCAMI NA WAGĘ.... ZŁOTA..... CZYLI MIŁOŚCI.... A WTEDY.... TEN KTO WIDZI OSOBĘ Z ZASADAMI I OOUKLADANA W ŚRODKU POPROSTU PRZYLGNIE PRĘDZEJ CZY PÓŹNIEJ TWORZĄC.... VOS DOBREGO WARTOŚCIOWEGO... MIŁEGO OWOCNEGO DAJĄCEGO NADZIEJĘ NA LEPSZE JUTRO....
LEPSZE RELACJE ŻE WSPÓLNYMI CELAMI I SZACUNKIEM.
DOBRZE P.. BEATKA TO POKAZAŁA GDYŻ.... NIE CZYNIĄC TEGO.... SA DWIE OPCJE.....Z TEJ NIEDOBREJ SYT. A MIANOWICIE PIERWSZA.... ZOSTAJESZ W ZWIĄZKU GODZAC SIĘ NA TO I ŻYCIE NAWET NIE WIESZ KIEDY CI MINIE.... ŻAL ZOSTANIE SMUTEK I RUTYNA.
A DRUGA OPCJA WŁAŚNIE TA.... DAJĄCA NOWE ŻYCIE NOWY START ... TO TA... KIEDY WIEDZĄC ŻE JESTEŚ WAZNA/WAŻNA..... PODEJMUJESZ RYZYKO.... I ZAKANCZASZ KULTURALNIE COŚ CO PROWADZI DO NIKĄD ZDRAD I FLUSTRACJI PONIEWAŻ Z CZASEM.... TAK TO SIĘ ODBYWA LUDZIE ZAPOMINAJĄ O TYM ŻE MOŻE! W CO CHCE WIERZYC....!!!!
CO ICH POLACZYLO I CZEGO B. CHCIELI A ZACZĘLI..... ŻYĆ JAK LUDZIE KTÓRZY POWIEDZIELI SOBIE NP. TAK..... TAK......
PODPISALI UMOWĘ MAŁŻEŃSKA I W ZASADZIE TYLE Z TEGO..... MAJA
SMUTNE TO... BO OGRABIAJA SIEBIE Z.... CZUCIA..... Z RADOŚCI I SPEŁNIENIA WEWNĘTRZNEGO.
KTOŚ POWIE ŻYCIE TO NIE BAJKA..... FAKT. BYWA CIĘŻKO...... ALE JAK SIĘ JEST W STANIE TRAFIĆ NA TAKA OSOBĘ JAK MY..... SAMI...... BAJKA MOŻE SIĘ ZDAZYC .... NIE ZMIENIA TO JEDNAK FAKTU IZ....... W BAJKACH... DZIEJE SIĘ DOBRZE... BO KAŻDY DBA O DOBRE GESTY UCZYNKI I MILE PODEJŚCIE I MILE ODZYWANIE MILE SPOJRZENIE.... WIĘC ZYCZE WSZYSTKIM TAKIEGO UCZUCIA A JAK JE MAJĄ TO GRATULUJĘ.
PAMIETAC NALEŻY ŻE DRUGA OSOBA NIE CZYTA W MYŚLACH..... TRZEBA SIĘ STARAĆ I PRÓBOWAĆ A POTEM JAK SIĘ DOLOZYLO WSZELKICH MOŻLIWYCH STARAŃ..... OCENI SYT. I PODJĄĆ KROKI O.......... SWOJE WŁASNE SZCZĘŚCIE.
MAM TAKA MAMĘ..... ZGORZKNIALA KOBIETĘ..... BO MĄŻ TYRAN I NIGDY NIEODWAZYLA SIĘ POWIEDZIEĆ SOBIE STOP........ SZKODA ŻYCIA.... NIE BYŁO JEJ STAĆ NA TO A BIZNESS WOMEN ITD.
TO JEST UZALEŻNIENIE STRACH I POSTEOOWANIE NA ZASADZIE..... DOBRE WŁASNE ZLO..... BO TO PRZYNAJMNIEJ JUŻ ZNAM.... HM. 😪
CIERPIAŁA ŻYJĄC Z GLAZEM I TAK DO DZISIEJSZEGO DNIA.....
MY Z SIOSTRĄ..... WIEDZIALYSMY ŻE TO JEST CHORA SYT. I NIE MOŻNA TAK SIĘ PODDAC.....
SIOSTRZE NIESTETY MĄŻ ZMARŁ NA ZAWAŁ.
JA MAM CUDNEGO MĘŻA I B. GO. KOCHAM.... ALE JEST TAK BO... MY DOKŁADNIE WIEMY ŻE Z MIŁOŚCIĄ BYŁ SZACUNEK. I DBANIE O SIEBIE..... DO DZIŚ MAM DOWODY MIŁOŚCI....
POWODZENIA KAŻDEMU ZYCZE.... I NADZIEJI..... MODLITWY Z PROŚBĄ O KIEROWNICTWO CZY TO W DANEJ SYT. ŻYCIOWEJ CZY KIEROWNICTWO ODNOŚNIE... POSTAWIENIA NA WASZEJ DRODZE OSOBY KTÓRA WAS USZCZESLIWI I WY TAKŻE JA. TO DROGA DWUKIERUNKOWA....... NIGDY JEDNO....
DZIEKUJE. POZDRAWIAM. ☺️
Pani Beato jest Pani...hipnotyzująca...nie można oczu oderwać i tak bardzo ciekawie Pani opowiada...
Jestem pełna podziwu dla Pani mądrości. Bardzo dziękuję za ten filmik :)
Właśnie,właśnie.Miałem panią o nazwie żona.Mówi taki tekst do mnie cytuję:lubię się z Tobą po sprzeczać,bo ja się wtedy dużo lepiej czuję.Czyli wampiryczna rzecz.Od razu przerwałem związek.A kiedyś ,jako ciekawostkę powiem.Powiedziała że jako mała dziewczynka chodziła do kościółka. Tam Pani starsza,czyli babcia rzuciła urok. Owszem ściągnięto z niej częściowo.Pani po przejściach.A jestem wolny nie zależny samorządny.Więc trzeba też uważać.Różnie bywa w związkach.Już obecnie sam potrafię ściągać uroki,oczywiście po przeszkoleniu.Też trzeba wziąć pod uwagę takie związki,bo bywają.Pozdrawiam wspaniałą sympatyczną Panią Beatę.
Miłość jest miłością ,ale często ludzie są w związku bez niej 💕
Cala prawda sama madrosc i Pani aniol ktory spadl z nieba do pomocy wielu pogubionym poranionym i nieswiadomym duszom 💕
Wspaniała refleksja mądrej spełnionej kobiety!
Poczatek dal Mi wiele Do myslenia. Dziekuje.
Ma Pani rację.Czasami im jesteśmy starsi, tym bardziej dystansujemy się do swojego dzieciństwa.Dystansujemy się do efektów "wow"nad drugą osobą.Dystansujemy się do samego siebie,bo wiemy,że sami nie posiadamy wyjątkowych cech.Im mniej oczekujemy, tym jest lepiej i spokojniej.Nie oczekujmy zbyt wiele od życia i od drugiego człowieka.Miłość, jak ma się pojawić, to będzie.
Jesteś cudowna,wszystko co mówisz płynie prosto z Twojego serca!
Chciałabym Cię spotkać
Miesiąc temu odeszłam.
Zajęło mi kilka miesięcy, by wypracować w sobie siłę do tego aby spakować się w jeden dzień i powiedzieć nie oszustwom,manipulacji i ukrytej agresji.
Mówi Pani, ze to dwie osoby tworzą toksyczny związek... czasem jest jednak tak, ze jedna osoba gra w otwarte karty, a druga się z początku dopasowuje, zakłada maski, a durna dziewczyna daje się w to wrobić i się zakochuje. Później pojawia się problem, kiedy nie da się dłużej udawać i odkrywa się PRZYPADKIEM wszystkie obłudy i kłamstwa.
Ja od początku byłam bardzo szczera ze swoimi planami, ambicjami, tym kim jestem i dokąd zmierzam. Niestety, słabsi ludzie często podczepiaja się pod silnych, bo daje im to poczucie, ze coś znaczą. A że nie są w stanie nadążyć, to zaczynają ambitną jednostkę niszczyć w sposób ukryty i okrutny, aby przypadkiem nie wybiła się za wysoko ponad ich poziom.
Byłam tam. Nie czuję się jakbym utraciła połowę duszy. Czuję się jakby mnie ktoś wypuścił z klatki i zastanawiam się jak do licha mogłam wytrzymać w takim stanie w imię „ akceptowania drugiego człowieka i miłości”.
Bx
Troszkę późno ale lepiej późno niż wcale. Najgorsze w tym wszystkim jest, że żyjąc w toksycznej relacji czlowiek sam się staje toksykiem - no bo ile można asertywnie czyjeś krzyki i słowne poniżanie, odwracanie kota ogonem, ciche dni i ciągłe wmawiami, że jest sie kimś, kim się tak naprawdę nie jest znieść? Prędzej czy później pęka struna cierpliwości i zaczynasz się bronić i lustracyjnie wygarniesz wszystko, co Cię wkurza w słowach toksyka. Potem już tylko wyrzuty sumienia i psychiczny dolek, bo zaczynasz wierzyć w te bzdury, które ktoś na tobie powiesił. Pani Beato, ma Pani rację-one wszystkie wspaniale gotowały-jak moja mama a może nawet lepiej😉
Dziękuje za uświadomieniem tego małego elementu, który mi do ułożenia całego puzzla brakował. Pozdrawiam serdecznie ♥️
proszę o jeszcze takich wykładów to potrzebne dziękuję pozdrowienia
tyle jest ludzi a trudno znaleźć człowieka jak to jest
Bo wobec innych kierujemy oczekiwania, jakie chcemy aby dany człowiek spełnił. Gdy przestaniesz oczekiwać czegokolwiek od innych zaczniesz znajdywać wartościowych ludzi.
@@mirekskiba1040 podpisuje się pod tym 🌹🤗
Pozdrawiam, mądre słowa, dużo zdrowia życzę Tobie
na związki wpływają wszelkie oprogramowania nas nie tylko w rodzinie, ale też z TV i filmów, medycyny, religii, korporacyjny marketing...i rząd!
i jest to celowe...
najbardziej zaprogramowane i atakowane jednak są kobiety... gdyż to one głównie odpowiadają za atmosferę domu rodzinnego i kształtują dzieci (bądź nie, i to jest teraz powszechniejsze).
toczy się transhumanizm gatunku ludzkiego i inżynieria społeczna jest coraz intensywniejsza.
Czytałem komentarze i znalazłem jakiś ciekawy. Dziękuję
cudowny film
Dziękuję Pani Beatko za mądre słowa
To prawda znam z doświadczenia.I nie jest łatwo to zmienić ale warto.dziękuje i pozdrawiam
na pewno warto posłuchać ,Pozdrawiam
m
Bardzo dziękuję! Uciekłam z toksycznego związku z mężem z Ukrainy do Polski. Teraz uczę się kochać siebie. Ciężko.
bujda, w rodzinnym domu miałam święty spokój, nigdy nie słyszałam kłótni rodziców, ani złośliwości. Kochali się prawdziwie i niestety, ale choćby nie wiem co, to nie znalazłabym dziś takiej miłości... a teraz jestem ofiarą przemocy, dokładnie takiej jaką mąż wyniósł z domu rodzinnego
Jesteś moją Guru! Dziękuję za każdy film.
Mądre to co Pani mówi. Muszę kupić jakieś książki Pani autorstwa. Dziękuję,że dzieli się Pani swoimi doświadczeniami, bo to przecież nie są suche teorie, ale widać, że mówi Pani z serca,
Z wyrazami szacunku,
h.
dziekuje , bardzo dziekuje .
swietne ;) dziekuje
Sądze, że dziecko widzi, że jego rodzice nie kochają się. Nie sądzę, aby dziecko myliło nienawiść rodziców z miłością.
Dziękuję.
czekam niecierpliwie na kolejny filmik.
piekne slowa proste I prawdziwe
MILOSC jest ogromna POTEGA
:-) dziękuję
Beatko, zaczarowalas mnie swoją opowieścią.
Boze jakie to prawdziwe. jakbym siebie slyszala wtedy, w pokoju przy oknie
Wiem że kobiety mają ciężko, ale jeśli facet to patogen, kobieta ma wybór, musi chronić siebie i dzieci, może uciec, zacząć od nowa, a jeśli kobieta to patogen, to normalny facrt nie zostawi dzieci pod opieką, socjopadki,można przypłacić to zdrowiem, ale dzieci wychowsz,,,, pozdrawiam 💖
Świetny temat i bardzo przystępnie wszystko przedstawione. Czy byłaby Pani tak uprzejma poruszyć temat zdrady i porzucenia? Pozdrawiam serdecznie.
Również bardzo chętnie posłuchałabym o kwestii porzucenia. Dziękuję także za ten film. Miłego dnia!
To prawda, tylko jak to możliwe, kiedy spotykamy kogoś i od razu nie wiemy kim ta osoba jest i jaka jest 🤔 przyciągamy takie osoby automatycznie
Dziękuję
Dzieki za filmik, odważny, no i ważny temat...rola podświadomości jest ogromna i warto pokochać siebie. czekam na drugi odcinek :-) ps. moim zdaniem źródłem niemiłości w różnej jej postaciach bywa i mężczyzna i kobieta...a czasem to przemoc psychiczna, sprytnie ukryta, jest na dłuższą metę zdecydowanie bardziej niszcząca i trudniejsza do ogarnięcia
pani jest bardzo mądra. szkoda ze tak malo ludzi ma takie rozumowanie i tak malo ludzi wierzy ze to dziala
Nie myśl poprostu zrób pierwszy krok
Korzystaj z pomocy aniołów , które Bóg
Stawia na Twojej drodze
Piekny film. Dziekuje.
Napisze jak kobieta...))Co bowiem innego, niż empatia, każe nam pozostawać w toksycznych relacjach? To przekonanie, że wykorzystywacza można „uratować”, że tak naprawdę to on jest biedny, poszkodowany, nieszczęśliwy, inaczej „nie umie” - a tak naprawdę - to jest dobry człowiek. Tak rodzi się mutant empatii - hiperempatia. Ratowanie przemocowca od wiszących nad nim konsekwencji czyni nas jakby moralnie lepszymi. Takie jesteśmy pełne poświęcenia i szlachetnych intencji. Za życia budujemy sobie postumencik z własnym zdjęciem jako żywej repliki Matki Teresy. Oczywiście, bycie nadempatyczną „robi dobrze” na skrzywione poczucie własnej wartości. Odkupujemy jakieś tam zaprzeszłe, być może niechlubne historie - i mamy z losem stan 1:1. ))-Pozdrawiam bardzo doba audycja.
Chyba nie zawsze tak jest. moi rodzice źle żyli ze sobą, a mi się udaje tworzyć cudowny związek. Ale wierze w to, ze tak jest bardzo często jak Pani mówi
Prowansja 85 ula Poczekaj az ty bedziesz miec dzieci.
Art K mam dzieci
@@prowansja85ula32 to pewnie ukryty narcyz, takiego trudno zidentyfikować, zajęło mi to ok. 30 lat.
kocham Pania tez 😚
Dziekuje za ten filmik.
.....Zadałam sobie kiedyś takie pytanie ....On mnie kocha nadzwyczajnie,....dlaczego czuję się osaczona a nie szczęśliwa....teraz wiem.....osaczył mnie miłosnymi listami ...wizytami itd.oraz kontrolował każdy mój ruch...ograniczał dostęp do znajomych ,dyskredytując każdego ....zaufałam -bo byłam niedokochana.....wiele lat trwałam w tym toksycznym związku....w żadnym następnym wcieleniu -nie będzie takiej opcji
Dziekuje, chciałam odpiwiedzi i ją dostałam, Pozdrawiam mega gorąco.
popłakałam się.. świetnie wytłumaczone.. proszę o więcej w tej tematyce.. chce wyjść ale tak od razu nie potrafię.. ciągle czuję jak cząstka mnie umiera i znów się godze na klamstwa i wracam.. bliscy powoli odwracają się ode mnie....
to wyobraź sobie Joanno , że uciekłaś z płonącego budynku . I nie wracasz , bo już nie ma do czego ! A poza tym , gdzie Twoja godność , gdzie Twój honor ? Znasz takie pojęcia ? Czy są Ci obce ?
Lelek Lel czemu odnosisz się do niej bez szacunku? Co to znaczy "znasz takie pojęcia, czy są ci obce"? Jak śmiesz tak się do niej zwracać? Powinnaś sama poddać się terapii, a nie "pomagać" innym. Joanna K, powodzenia.
Katya zejdź ze mnie ! Co to pytań już nie można zadawać ? Czytaj ze zrozumieniem !
Joanna K polecam przeczytać blog Oli, może chociaż trochę pomoże Ci to. Wiem co przeżywasz, i wiem, ze jest to ciężkie :( trzymam kciuki abyś była silna i nie dała się!!
milczenieola.blogspot.com/2017/02/maz-sadysta.html
Ja mialam wzor w dziecinstwie I byli to moi dziadkowie ktorzy przezyli razem 44 lata w malzenstwie I w ktorym bylo czesciej zabawnie niz dramatycznie. I to moj wzorzec malzenstwa.
Mysle ze najwazniejsze to nie dac sie zlapac na wzorzec np. rozwiedzionych rodzicow bo wtedy to powielamy, ma pani tu racje. Ja na szczescie moglam zmienic ten wzorzec na moich dziadkow o niedoscignionym poczuciu humoru co pozwolilo im przetrwac tyle lat razem.
dziękuję :-)
Dokładnie tak jest. Po pół wieku jestem nadal single, a faceci musieli być tacy jak narcystyczna matka i zły tato po wódce. SM zamiast przytulania.... Mimo iż znam teoretyczne powody nie mogę się przeprogramować. Gdy próbuję, spotykam się ze strachem i panika i uciekam albo robię wszystko, żeby to zepsuć...
Dziękuję 🤗
😘 Dziękuję, jesteś wielka
Ja tez bylam w takim zwiazku -POZDRAWIAM PANIA SERDECZNIE
Ja też Jestem w takim związku...
dobrze, choć głośniej jeszcze bym wolała..
Pani Beata tak wytrzeszcza oczy, jak rozenek, podobna mimika.
dziekuje
Pani beato ! Ma pani calkowita racje !
Mam pytanie, które nurtuje mnie od jakiegoś czasu... skąd wiemy co jest właściwe i dobre, jeśli posiadamy źle zaprogramowaną podświadomość? Jeśli to ona podejmuje za nas 80% decyzji? Skąd mam wiedzieć czy decyzja, którą podejmuje jest moja - świadoma czy podświadomości? Pogubiłam się... może ktoś umie mi podpowiedzieć?
Dobre pytanie.
sylwiorka88 Decyzja zawsze jest Twoja, ale opiera się ona na podświadomości i doświadczeniach które masz zapisane w sobie. Wybierasz to co jest Ci znane. Bardzo polecam książkę "Miłość toksyczna. Miłość dojrzała." Jest tam wszystko cudownie i dokładnie wytłumaczone
IHaveAnGoodIdea
dziękuję :)
sylwiorka88 TV
tez mam taki problem tzn zadaje sobie to samo pytanie co ty.Moze Pani Beata nam odpowie.Nie wiem wlasnie jak do niej napisac...................
Mocne i prawdziwe.
prawda z ta podswiadomoscia BEATKO,...,
Nie ma toksycznych związków. Jest tylko zatwardziałe i egoistyczne serce które nie rozumie słów przysięgi małżeńskiej i nie potrafi dostrzec uczuć drugiej osoby.
Jestem i to juz 38 lat ,dzisiaj rocznica slubu
Krótki i piękny przejaz
Dobrze mówi, coś w tym jest , toksyczny związek znam to z autopsji niestety
....ale tak naprawde, to kazdy czlowiek ma cos z toksyka. Jeden wiecej drugi mniej. 😊💤😊idealow nie ma!! 😘 😘
Właśnie o to chciała m spytać czy są wogole nietoksyczne związki
Witaj ostatnio szukam czegoś co.... i czytałem kilka twoich książek no nietylko twoich No i gratuluję zostałeś wpisana na czarną listę twoje książki zostały podeptane potargane i wyrzucone na śmietnik.
...Dlatego Dziękuję Bardzo za słowa i myśli zawarte w ww. Cała sytuacja utwierdza mnie tylko że idę w dobrym kierunku. Czasami twoje słowa wychodzą prosto z mojej głowy no i....
Wiele można przepracować 😊
przykro słuchać , wszystko się zgadza ...
Dziękuję za. Pomoc
Dziękuje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pani Beato, czy kontynuacja tego nagrania jest jak pokochac siebie? Dziekuje za tak wspaniale filmiki jest Pani wspaniala
ruclips.net/video/IdzGNwHSScs/видео.html
Tylko to znalazlam, pozdrawiam
Uważam że taka generalizacja tego tematu może być niebezpieczna i szkodliwa. Osoba która przeżyła trudne chwile ale przepracowała je ze sobą i kocha siebie to wybiera to co dobre. Zawsze kieruje się zdrowym rozsądkiem i kiedy nie jestem czegoś pewna to mówię nie. Świadomość może i rządzi myśleniem ludzi którzy są niedojrzali i boją się wziąć odpowiedzialność za własne życie. Najlepiej mówić do siebie: rezygnuje z tego, bo to nie jest dla mnie dobre sprawia że czuje się nieszczęśliwa, kocham siebie robię to dla mnie. Poznawanie swojego wnętrza i podejmowanie przemyślanych decyzji oraz uważna obserwacja na codzień dokąd zmierza moje życie niweluje takie problemy.
Aleksandra Tomczak Witaj,łatwo powiedzieć...
Ma Pani rację.Bardzo szybko zorientowałam się,ze cos jest nie tak ale zagluszalam ten głos w sobie.
Pani Beato a jak nauczyć się dystansu do siebie i poczucia humoru,kiedy za dużo bierzesz do swojwgo serca zamiast na zarty?
Pani Beatko, bardzo trudno jest określić jakikolwiek związek przy panującej chorej religii, gdzie każą wierzyć w modlitwie w byty święte i inne niewidzialne, a nikt nie określa, kim są takie osoby i jaki mają cel, tym bardziej, że tzw. katoliki takiego mają Boga, który ani nic nie ma, ani nic nie umie, bo Jezus to nie jest ani realny byt, bo nie wiesz, gdzie realnie dostał się po swojej śmierci w tamtejszych wierzeniach hebrajskich, bo przecież nigdy Polakiem nie był, więc taka ich ślepa wiara, uzupełniona modlitwą wspòłodczuwania/bez tej oto modlitwy nie są w stanie wogòle niczego się nauczyć, jakbyś nie miała umysłu /, kościòł daje wokòł ciebie tyle częstotliwości ograbiajăcych, ktoś jak nic nie umie, dają takie byty, aby wspòłodczuwaniem cię ograbiały, jest tylko jeden sposób, aby sobie poradzić, odciąć je i unieruchomić w czasie i przestrzeni, przeszłam to, to wiem. Np. sprzątania uczyłam się z gazet, inni też mają takie możliwości, ale ich duch z ich nogami katolickimi umieszczonymi w lewitacji przypisanej św. Jòzefowi, tak mnie przemieszczał, bez mojej zgody, o czym wiedziałam, do najbrudniejszych domòw, które miałam sprzątać, bo też modlitwami ofiarowania przejmują wszystkie zmysły i dłonie, jak niewolnikòw, to po prostu kaci, ciągle padałam ze zmęczenia i nikt nie brał mojego zdrowia pod uwagę, ani mojego życia i tego że mam 5 ro dzieci i muszę być obecna realnie i ich właściwie wychować, to resztkami mojej świadomości z czasu i przestrzeni pojawiałam się w domu, dzięki mojej miłości do słowiańskiego Boga Peruna, wielogłowego, to tacy mordercy jakich świat nie widział, a jak jesteś niewygodna, czy się buntujesz, to też ich lewitacją przemieszczają cię do innej przestrzeni, albo biją, albo jesteś w ich więzieniu, a twoją rodziną rządzi ich jakiś byt, im posłuszny, na ich usługach, tak robią z rodzinami, jak domagasz się sprawiedliwości, a wiem to stąd, bo sama to przeszłam, a zawsze miałam rozwiniętą Nad świadomość, bo nigdy nie chciałam być dzieckiem, tylko dorosłym bytem. Takich katòw, to świat nie widział, jeszcze przy wierze w krzyż, czyli to co za nim idzie, dają przed nos każdemu w wersji niewidzialnej, a przy tym poziom lęku jest taki, że robisz w majtki. To ja tyle, prawda to podstawa, ale taki mord, co jest po domach.
Dokładnie tak to wyglądało w moim przypadku
Czuję, że przekonanie o którym Pani mówi na wstępie, że w toksycznym związku ZAWSZE są dwie toksyczne osoby, jest bardzo krzywdzące dla ofiar, które po kontakcie z toksycznym partnerem wyzute są z jakiegokolwiek poczucia własnej wartości, a Pani dobija je jeszcze mówiąc, że są winne? Przez lata nie rozumiały, nie wiedziały co się dzieje, zagubiły się kompletnie i nie mogły liczyć na pomoc otoczenia, bo toxic idealnie się kamufluje przed otoczeniem, robiąc z takiej osoby wśród znajomych wariata/kę! Nie mówię, że nie istnieją takie osoby jak te o których Pani opowiada, ale nie wszystkie żyjące z wampirem są właśnie takie i nie należy tego generalizować.
Żyłam 20 lat z toksycznym mężem i nie zgadzam się, że zawsze to dwie osoby są toksyczne. Ja go nie wybrałam, nie zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia - odtrącałam go przez pół roku, nie widziałam w nim bezpieczeństwa ani oparcia, ale jak wiadomo gdy toxic coś sobie postanowi (zdobyć trofeum), to tak bardzo jest czarujący, że ciężko jest się temu oprzeć, zwłaszcza gdy ma się w sobie dużo empatii... z czasem, pod wpływem ogromnych jego starań, zakochałam się! Empatia podpowiadała mi, że nie powinnam zignorować tak dużego uczucia z jego strony (choć z dzisiejszą wiedzą na temat nienaturalnych starań wampira i tempa rozwoju związku, powinnam go była wówczas pogonić..) Po 3 latach znajomości i 1 roku małżeństwa (nie po 3 miesiącach) wszystko się zmieniło i wtedy czujesz, że coś jest nie tak, nie potrafisz tego nazwać i stopniowo tracisz poczucie bezpieczeństwa, ale nikt nas nigdy nie nauczył co jest toksycznym zachowaniem, więc nawet nie wiesz, że coś takiego jest. Potrzeba lat, żeby zdemaskować i na 100% być pewnym, że u danego człowieka coś jest nie tak z głową - zwłaszcza gdy nie masz żadnej wiedzy psychologicznej. Nie szukałam problemu w osobowości partnera - podejmowałam masę prób poprawy sytuacji i zajęło to wiele lat oraz nie przyniosło poprawy (dzisiaj wiem dlaczego). Gdy do tego jeszcze dojdzie przekonanie, że małżeństwo zawiera się na całe życie i nie bierze się wcale pod uwagę rozwodu, to nie tak łatwo po prostu odejść... a gdy pojawiają się dzieci? staje się to tym trudniejsze. Przysięgałam przecież na dobre i na złe... a skąd mogłam wiedzieć, że tego złego będzie więcej??? Do tego całe otoczenie, które usypia twoją czujność, zapewniając, że nie widzi w partnerze żadnego problemu.
Nasze przeżycia z dzieciństwa na pewno wpływają na nasze wybory, ale jeśli wszystkie złe zachowania naszych rodziców (otoczenia) można by było tak łatwo zaszufladkować (kogo pokochamy - kogo wybierzemy), to przecież prawie każdy z nas widział - przeżył w dzieciństwie coś co mogłoby wtłoczyć go na powyższą drogę - nie zgadzam się z tym! Poza tym jest wielu ludzi, którzy mimo traumatycznych przeżyć, zbudowali normalne związki - czyli można! Każdy ma rozum (nawet dzieci) i oczywiście podświadomość, podświadomością (nie mówię o jakiś totalnych traumach), ale nie jesteśmy istotami pozbawionymi logicznego myślenia - można przecież z obserwacji ojca, który źle traktuje matkę wyciągnąć wniosek: ja nigdy nie pozwolę się tak traktować! A to oznacza, że nie zawsze obie osoby w toksycznym związku są toksyczne! Jedyną winą osoby - ofiary jest to, że natychmiast nie odeszła, ale motywów tego dlaczego nie odeszła nie zrozumie nikt, kto nie żył w takim związku. Prędzej czy później odejdzie - potrzebuje się tylko upewnić, że walka o ten związek nie ma sensu, a do tego potrzeba właśnie czasu (gdy się takiego toxica kocha).
Mówi Pani, że ofiara zakochuje się we wzorze dopasowanym do naszych wyobrażeń w podświadomości... niby jak??? Toksyczna osoba na początku zupełnie nie pokazuje siebie! Zakochujemy się w wizerunku, który umiejętnie kreuje i przecież nie mamy wówczas pojęcia, że to mistyfikacja (to dlatego z taką łatwością udaje się im to z ludźmi, którzy tej techniki nie znają). Na początku im wierzymy, kochamy ich, a gdy w życiu codziennym wychodzi na jaw ich prawdziwa osobowość, jesteśmy rozczarowani, ale nadal kochamy, więc walczymy o związek! O tym, że ta osoba jest agresywna słownie czy fizycznie dowiadujemy się długo po tym jak się już zakochamy! Nie wierzę, że moja podświadomość umie czytać w podświadomości drugiego człowieka. A decydując się na ślub musiałam przecież kierować się jakimiś wytycznymi, więc trudno mówić tu o wybieraniu czegoś czego nie widzimy w partnerze i widzeniu czegoś, czego on nam nie pokazał (jeśli robił szarlotkę, to chyba logiczny wniosek i oczekiwanie, że będzie ją robił także po ślubie??? ... a jeśli nas nie wyzywał i nie złapaliśmy go na kłamstwie, to logiczny wydaje się wniosek, że taki pozostanie po ślubie???). Nikt nie ma patentu na czytanie drugiemu człowiekowi w myślach - nasza podświadomość też nie! (chyba, że faktycznie były jakieś sygnały - ale u mnie takich nie było). Oczywiście oczekiwania zawsze są większe niż ostatecznie to co otrzymujemy, ale w normalnym związku, to kwestia kompromisów z obu stron. W toksycznym związku, ty dajesz to wszystko co zaoferowałaś przed ślubem (a nawet więcej) i nie dostajesz nic z tego co on oferował tobie - dostajesz za to wszystko czego nie było i czego nikt nie chce, a najgorsze, że przeciwko tobie wykorzystywana jest cała intymna wiedza jaką podzieliłaś się z partnerem, wierząc, że to ten jedyny! Znaki, które według Pani ignoruje nasza podświadomość na początku znajomości, to tak na prawdę wady, które każdy z nas ma i trudno byłoby związać się komukolwiek, gdyby każdy zauważony drobiazg skreślał potencjalnego partnera. To raczej nasza świadoma decyzja czy z tymi wadami będziemy potrafili żyć i jeśli nie, a to zignorujemy, to owszem - jesteśmy sami sobie potem winni. Zresztą w moim przypadku zauważone i zaakceptowane w ten sposób wady męża nie stanowiły większego problemu w związku. Były nimi: manipulowanie, kłamstwa, oszczerstwa, wmawianie, szyderstwo, ubliżanie, naśmiewanie się... i żadnej z tych cech nie pokazał przed ślubem. Gdyby tak było - nigdy nie związałabym się z nim! Znałam i kochałam jednego człowieka (który nigdy nie istniał), a po ślubie dostałam drugiego, którego kompletnie nie znałam i którego nie dało się pokochać! Tacy ludzie są ogromnie nie szczęśliwi i na prawdę unieszczęśliwiają innych!
Mówi też Pani, że wychodząc z toksycznego domu, nabieramy podświadomie przekonania, że miłość zawsze musi boleć... no cóż... że musi boleć, to widać w każdym niemalże filmie i podejrzewam, że w każdym związku - wszyscy się kłócą! Osobiście nie znam pary, która książkowo rozwiązuje wszystkie swoje problemy... czyli zgodnie z tym wszyscy powinniśmy nabrać takiego przekonania - miłość musi boleć! A przecież miłości możemy uczyć się na różne sposoby... co z dziećmi wychowywanymi w domu dziecka? Jest tam przemoc o jakiej nam się nie śniło, a jednak znam osoby, które stworzyły ciepły i zdrowy związek - dlaczego? Ich podświadomość powinna być, zgodnie z tym co Pani mówi, pokrzywiona! A znowu z tak zwanego porządnego domu czasami wychodzi totalnie chory młody człowiek! Nie można tego generalizować i wrzucać do jednego worka. Czasami wystarczy miłość jednego rodzica, a czasami nie wystarczy obojga... i zależy to, moim zdaniem, od umiejętności wyciągania wniosków i kształtowania swoich przekonań, a nie wyłącznie od naszej podświadomości. Gdyby podświadomość rządziła wszystkim co robimy, to właściwie po co byłaby nam potrzebna wolna wola, umiejętność dokonywania wyborów, rozum? Po co? ... skoro nic od nas by nie zależało? Ja byłam przez tyle lat w związku z toksycznym mężem, a przecież w dzieciństwie czułam się kochana, potrzebna, ważna i bezpieczna. Uważam, że to Toksyczni ludzie dla zaspokojenia swojego ego, wyszukują takich, którzy im to ego zaspokoją, a ponieważ sami nie są nawet odrobinę empatyczni, więc właśnie takich osób szukają i łatwo je znaleźć, bo empatię się nie tylko widzi, ale i czuje... Ludzie empatyczni nie ukrywają tego i niestety jest to dla nich pewnego rodzaju zgubą, bo to właśnie ta empatia nie pozwala im potem tak łatwo odejść od oprawcy.
Decyzję o rozstaniu podjęłam świadomie i nie wróciłam do niego, a uczucie, że połowa mnie została z nim wynika z faktu, że tyle z siebie przez te lata dawałam, a on tylko brał i brał i brał... że na koniec nie wiele zostaje. Człowiek jest zdruzgotany, pozbawiony własnej wartości, wyciśnięty jak gąbka i WŁAŚNIE W TAKIM STANIE MUSI SAM STANĄĆ NA NOGI - to logiczne, że czuje pustkę - zwłaszcza jak w kółko słyszał: Ty sama nic bez mnie nie zrobisz! Jesteś ofiarą losu! Nikt Ci nie pomoże! Nikt Cię nie lubi! itp, i nawet jeśli za każdym razem, wobec tego typu zdań, protestował! Po rozstaniu nie czułam rozpaczy, tylko ulgę i nawet przez myśl mi nie przeszło by pozwolić mu wrócić (choć przez pół roku błagał i oszukiwał jak to wiele przemyślał i się zmieni). Po prostu nie chciałam z nim już być! Widocznie moja podświadomość tego nie zażądała! A może po prostu nie jest pokrzywiona... zawsze sama siebie szanowałam, kochałam, lubiłam i miałam bliskie grono przyjaciół. Nie pozwoliłam się odciąć i nigdy nie dałam się złamać oprawcy, ale mimo to ciągła walka wykańczała. Tematem toksycznych związków bardzo się interesuje i pierwszy raz spotkałam się z taką właśnie teorią - być może prawdziwą w niektórych przypadkach, ale nie zgadzam się, że we wszystkich.
Przeprasza za przydługi wywód i Pozdrawiam
Małgorzata Ossendowska zgadzam się w 100 %
Kochana, zapraszam na kawę !
Sa dwie toksyczne osoby wiesz czemu ? Bo pozwolilas na to - bo "walczylas" o zwiazek. A inna rzecz - symptomy pewnie byly, ale osoby "podatne" nie zauwazaja tego! Bronisz sie przed tym "no bo jak to ja moglam byc winna, przeciez ja kochalam i walczylam"... Tez tak myslalam. Ale zrozumialam niedawno, ze to byla rowniez moja wina, bo na to pozwolilam. I poniekad pozwalajac na to, sama jestes toksycznym czlowiekiem. To jest bolesne wiem, ale taka jest prawda. Wolimy siebie postrzegac jako "wojowniczki" itd. A prawda jest taka, ze gdybys nie "dawala tyle z siebie" to by nie bral. Tak samo z alkoholizmem - alkoholik pije a partner stawrza "komfort" picia, a przeciez partner chce dobrze chce chronic... Problemem niestety tez sa ofiary - bo przyciagaja takich ludzi i pozwalaja im siebie niszczyc. Bez twojego przyzwolenia nie bylabys niszczona. I nie ma co sie zaslaniac miloscia - dalas mozliwosc sie krzywdzic to krzywdzil.
@Aga Heksa,
on byl toksyczny dla niej,
ona nie byla toksyczna dla niego. Czyli jedna toksyczna osoba.
Toksyczny zwiazek to kat i ofiara.
Piszę dużo, ale to ważne w trosce o ludzki umysł, jak swego czasu siòdmym zmysłem odtruwałam się od nowotworòw mudrą odtruwania i dodałam spotęgowaną potęgę podświadomości do tego i że zmęczenia z tą mudrą usnęłam, to obudziłam się pòźno w nocy z takim smrodem nowotworowym wokòł siebie, że moje przerażenie sięgło granic, no ale miałam za swoje, jak jest się głupią naiwną pielęgniarką uczącą się nowotworòw, to to co swoim umysłem stworzyłam, to musiałam się leczyć, moja sąsiadka zmarła na raka trzustki, bo moim umysłem miała rzutowaną pacjentkę z tą chorobą z moich praktyk na chirurgii, mòj umysł mi to mòwi, mòj ojciec zmarł na raka płuc, bo miał rzutowaną moim umysłem pacjentkę z tym schorzeniem, taką Paulinę Kamińską, ktòrą miałam na dyplomie do opisu, mòj umysł, jego podświadomość mi daje takie odpowiedzi, umysł może sprzyjać, ale może też zabijać, tak że skończyło się tym, że Nieskończona Inteligencja Stwòrcy zwolniła mnie z pracy, o czym nikt nie wie, bo stwierdziła, że nikt mnie do tej pracy nie przygotował, a moi wykładowcy nie wiedzieli nawet, że istnieje umysł, lekarze i magistrzy, psychiatrzy, ci z ktòry i teraz pracuję też tego nie wiedzą i nie chcą wiedzieć, jak mòwię o podświadomości to jakieś brzęczenie bez pokrycia, jak mòwię, że zmarli modlitwami są rzutowani na umysł, często bardzo chorzy i aby ich oczyścić ograbiają cię że zdrowia i tego, co sobie wypracujesz, to psychiatrzy dają na to przyzwolenie choremu Kościołowi i damy większą dawkę leku, pacjenci w jednościach chorych małżeńskich po śmierci jednego z nich są w świecie zmarłych, a diagnozuje się u nich otępienie, też daje się choremu Kościołowi na to pozwolenie, czyli jeden duch jedno ciało,wszędzie mordercze wpływy zmarłych, często chorych bez żadnej odpowiedzialności, a kler specjalnie ładuje ich na łeb ludziom, gdy zaczynają się bronić albo budzi się taka obronna świadomość, gdyby tego nie było ludzie byliby zdrowsi, żywi, nie opętani zmarłymi, bo przy takim ogromie tych modlitw, to żywi to zmarłe kościotrupy, a światy zmarłych żyją tym, czym ograbiły ludzi żywych, przychodzą takie odpowiedzi, że realnie tak jest. Do takiej katastrofy doprowadził kler.
Jesteś kochana Beatko