📌 Sadece kurgudan ibarettir. “Kamptayken Seri Katil Seni Kaçırır” ⭐️ Min Yoongi 26 - Kim Minjae 22⭐️ “Yuna uyudun mu?” Uyku tutmamıştı, o yüzden Yunaya seslendim ama o mışıl mışıl uyuyordu. Yattığım yerden kalktım ve üstüme hırkamı giydim dışarısı biraz serindi. Çadırın fermuarını açıp dışarı çıktım. Görünüşe göre diğerleri de uyumuştu dışarıda kimse yoktu. Herkes yataklara dağılmadan önce birlikte oturduğumuz ateşin başına gittim. Ateş sönmek üzereydi, hemen biraz odun topladım ve ateşi canlandırdım. Saate baktım telefonumdan ve tam olarak 1.30du. Asla uykum yoktu ve yalnızken de çok sıkıcıydı. O yüzden kulaklıklarımı takıp şarkı dinlemeye başladım.(Me, Myself & I) Bir yandan da şarkıyı mırıldanıyordum. Ayağa kalktım ve poşetlerin arasından marshmellow aramaya başladım. Ateşin başında başka ne yapılırdı ki :) En sonunda bir paket bulmuştum. “Şanslı günüm sanırım.” Kendi kendime mırıldandım. Normalde bu kadar şanslı değilimdir ama neyse. Hemen çucukları da alıp ateşin başına geri oturdum. Tabi o sırada hem şarkı söylüyordum hem de hafifçe dans ediyordum. “Expect the beat that’s in my heart Yeah, It’s keeping me alive” Şarkıyı mırıldanırken marshmellowlarımı ateşin üstünde eritiyordum. Sonunda olduğunda biraz üzerlerine üfleyip hemen yemeye başladım. Tadları enfesti! “Çok güzelsinizz!!!” Hepsini yiyip bitirdikten sonra kulaklıklarımı kulağımdan çıkartıp ateşin önünde ellerimi ısıttım biraz hava gerçekten akşamları çok soğuk oluyordu Mayıs ayında olmamıza rağmen. Aniden çalıların ordan bir çıtırtı sesi gelmesiyle o tarafa döndüm. Kalbim hızla çarpmaya başladı. Kurt falan olabilir miydi ki? Umarım kurt değildir.. Çalıların ardından bir sincap çıkmasıyla derin bir nefes verdim “Tanrı aşkına.. Çok korkuttun beni sevimli şey.” Gülümsedim ve korkmaması için hiçbir harekette bulunmadım ama gitmedi. Bana yaklaştı, yaklaştı, ayağımın dibine geldi , tırmandı ve dizimin üstüne çıktı. Dizimin üstündeyken bana bakmaya devam ediyordu. Bana bir şey mi anlatmak istiyordu? Bu nasıl mümkün olabilir ki? Bana bakarken sesler çıkarmaya başladı. Gerçekten bir şeyler anlatmaya çalıştı ama onu anlamıyordum. “Seni anlamıyorum.” Üzgünce ona baktım ve bana son bir kez bakıp koşarak gözden kayboldu. “Daha demin ne yaşandı..” Çalıların oradan bir çıtırdı daha geldi. Sanırım yine o küçük sincaptı. O tarafa bakmadım bu sefer sadece gelmesini bekledim. “Yine sen mi geldin küçük şey.” Birinin yüzümü kavrayıp burnuma bes tutmasıyla şok olmuş gözlerle ona baktım. “Pek de küçük değilim küçük hanım.” Gözlerim kararmaya başlarken bana yaklaştığını gördüm ve kulağıma fısıldadı. “İyi uykular.” - Başımdaki katlanılmaz ağrıyla yüzümü buruşturdum. Katlanılmaz bir ağrıydı. “Siktir başım çatlıyor.” Gözlerimi açmamla nerde olduğumu anlayamadım. Etrafıma baktım kollarımı kendime çektim ama başarısız oldum. Siktir, neredeydim lan ben? Sandalyeye bağlıyım. En son ne olmuştu.. En son. Bayılmıştım, siktir. Gerçekten siktir. Kalbim hızla çarpmaya başladı. Korkuyordum. Kim olduğunu bilmiyordum bunu yapanın. Psikopat olmalıydı. Gerçekten hapı yutmuştum. Kalbim günlerken bir şeyler düşünmeye çalıştım. Buradan kaçmalıydım. Bir depoda olmalıydım. Ses seda yoktu o halde burada değildi. Aklıma bir fikir gelmesiyle yüzümü buruşturdum çünkü gerçekten acıyacaktı. Kollarımı iple bağlamış olmalıydı. Baş parmağımı diğer elimle tutup üstüne bastırmaya başladım. En sonunda çıt sesi geldiğinde sessiz olmaya çalıştım. Parmağımı kırmıştım ve bu pek de mümkün değildi. Acısının dinmesini bekledim ve en sonunda bir elimi ipten kurtardım. Başarılı olmuştum hemen ayaklarımdaki ipleri de çözdüm ve ayağa kalktım. Elimi duvarda gezdirerek ışığı aramaya başladım etrafta hiçbir şey görünmüyordu. En sonunda ışık düğmesini bulduğumda hızla ışığı açtım ve gözlerim ışığa alıştıktan sonra etrafıma baktım. Arkamdan gülme sesi gelmesiyle hızla arkamı döndüm. Sandalyeye ters şekilde oturmuş bana bakarak gülüyordu. Bu oydu. Beni buraya getiren. Lanet olsun. Bir dakika… Bu adam, Min Yoongi olamaz değil mi? Ülkenin aranan psikopatı değildir. Hayır olamaz, değildir. Hassiktir. Bu o… Korkuyla ona baktım. Sanırım hapı yutmuştum. “Düşündüğümden de cesurmuşsun.” Oturduğu sandalyeden kalkıp bana doğru adımlamaya başladı. Elleri deri ceketinin ceplerimdeydi. “Parmağını kırmak ha?” Başını yana eğerek bana baktı, sırıttı. “Etkileyici.” Bana yaklaşmaya devam etti. Aramızda 10 adımlık mesafe vardı kapının dibindeydim ve elimi kapının kulbuna atıp açmaya çalıştım. “Şansına küs kapıyı kilitledim.” Elindeki anahtarları yüzüme doğru sallayarak hemen yanına fırlattı. Diş etkerini gösterecek derecede sırıtmıştı. Psikopatça. Bana doğru adımlamaya devam etti. “Yaklaşma!” Ellerimi kendime siper edip ona doğru yüksek sesle konuştum. “Yoksa ne yaparsın? Parmağımı mı kırarsın, küçük?” Korkuyormuş gibi bir haldı yüzü. Benimle dalga geçiyordu. Güldü. Gözlerim yan tarafına attığı anahtarlara kaymıştı. Bir şansım vardı. Dikkatini dağıtmam gerekiyordu. “Para mı istiyorsun? İstediğinin 10 katını veririm.” Beni çok ciddiye almıyormuş gibi bir yüz ifadesiyle baktı. “Pekala 10 Milyon dolar istiyorum, 10 katını verebilir misin ki?” Hızla kafamı evet anlamında salladım. “Veririm, gerçketen inan bana.” Bana ifadesiz şekilde bakmaya başladı. “O kadar zengin görünmüyorsun. Ben de dışarıdan aptal görünmüyorum. Birbirimizi kandırmaya gerek yok.” Pekala bu başarısız bi denemeydi o halde biraz risk almam gerekiyordu. Derin bir nefes verdim ve bir adım atıp ona yaklaşmaya başladım. Aramızda 2 adımlık mesafa kalmıştı neredeyse. Gözlerine baktım, benim hareketlerimi izliyordu. Gözlerime baktı. “Ne yapmaya çalışıyorsun?” “Sadece sana biraz daha yakından bakmak istedim. Sonuçta ölücem ve bu yakışıklı yüzü daha yakından görmem de benim hakkın olmalı değil mi?” Dememle alayla güldü ve bana baktı. “Hmm öyle mi küçük hanım?” Yüzüme doğru eğilerek konuştu. İşte fırsat bu fırsat! Aniden ayağımla kasığına tekme attım ve çevik bir hareketle yerdeki anahtarları alıp kapıya doğru koştum. Tek anahtarları deneyip en sonunda doğru olanı bulmuştum. Kapıyı açtım ve ona baktım. Sinirli gözlerle bana doğru koşmaya başlamıştı. Kalbim deli gibi atıyordu. Başarısız olursam daha şansım kalmazdı. Hızlı koşmak zorumdaydım. Ormanda koşmaya başladım deli gibi. Peşimden beni takip ediyordu biliyorum. Zaman kaybetmemek için arkama bile bakmıyordum. O kadar korkuyordum ki gül eye başladım. Neden güldüğümü bile bilmiyordum, sadece gülüyordum. Arabaların geçtiği otoban yolunu görmemle dern bir nefes aldım ve hızımı kaybetmeden koşmaya devam ettim. Kendimi yolun ortadına atmamla gözlerimden yaş akmaya başlamıştı. “BAŞARDIM!” Arabalar bana korna basıyordu ama umrumda bile değildi. Arkama baktım ve ağaçların arasından bana bakan onu gördüm. Yanıma insanlar toplaşmaya başlayınca daha fazla ayakta duramayıp yere yığıldım. Gözlerim kararmadan önce gördüğüm tek şey Min Yoongi’nin ağaçların arasından kaybolmasıydı. -SON-
📌 Sadece kurgudan ibarettir.
“Kamptayken Seri Katil Seni Kaçırır”
⭐️ Min Yoongi 26 - Kim Minjae 22⭐️
“Yuna uyudun mu?” Uyku tutmamıştı, o yüzden Yunaya seslendim ama o mışıl mışıl uyuyordu. Yattığım yerden kalktım ve üstüme hırkamı giydim dışarısı biraz serindi. Çadırın fermuarını açıp dışarı çıktım. Görünüşe göre diğerleri de uyumuştu dışarıda kimse yoktu.
Herkes yataklara dağılmadan önce birlikte oturduğumuz ateşin başına gittim. Ateş sönmek üzereydi, hemen biraz odun topladım ve ateşi canlandırdım. Saate baktım telefonumdan ve tam olarak 1.30du. Asla uykum yoktu ve yalnızken de çok sıkıcıydı. O yüzden kulaklıklarımı takıp şarkı dinlemeye başladım.(Me, Myself & I) Bir yandan da şarkıyı mırıldanıyordum.
Ayağa kalktım ve poşetlerin arasından marshmellow aramaya başladım. Ateşin başında başka ne yapılırdı ki :) En sonunda bir paket bulmuştum. “Şanslı günüm sanırım.” Kendi kendime mırıldandım. Normalde bu kadar şanslı değilimdir ama neyse. Hemen çucukları da alıp ateşin başına geri oturdum. Tabi o sırada hem şarkı söylüyordum hem de hafifçe dans ediyordum.
“Expect the beat that’s in my heart
Yeah, It’s keeping me alive” Şarkıyı mırıldanırken marshmellowlarımı ateşin üstünde eritiyordum. Sonunda olduğunda biraz üzerlerine üfleyip hemen yemeye başladım. Tadları enfesti!
“Çok güzelsinizz!!!” Hepsini yiyip bitirdikten sonra kulaklıklarımı kulağımdan çıkartıp ateşin önünde ellerimi ısıttım biraz hava gerçekten akşamları çok soğuk oluyordu Mayıs ayında olmamıza rağmen. Aniden çalıların ordan bir çıtırtı sesi gelmesiyle o tarafa döndüm. Kalbim hızla çarpmaya başladı. Kurt falan olabilir miydi ki? Umarım kurt değildir..
Çalıların ardından bir sincap çıkmasıyla derin bir nefes verdim “Tanrı aşkına.. Çok korkuttun beni sevimli şey.” Gülümsedim ve korkmaması için hiçbir harekette bulunmadım ama gitmedi. Bana yaklaştı, yaklaştı, ayağımın dibine geldi , tırmandı ve dizimin üstüne çıktı. Dizimin üstündeyken bana bakmaya devam ediyordu. Bana bir şey mi anlatmak istiyordu? Bu nasıl mümkün olabilir ki?
Bana bakarken sesler çıkarmaya başladı. Gerçekten bir şeyler anlatmaya çalıştı ama onu anlamıyordum. “Seni anlamıyorum.” Üzgünce ona baktım ve bana son bir kez bakıp koşarak gözden kayboldu. “Daha demin ne yaşandı..”
Çalıların oradan bir çıtırdı daha geldi. Sanırım yine o küçük sincaptı. O tarafa bakmadım bu sefer sadece gelmesini bekledim. “Yine sen mi geldin küçük şey.” Birinin yüzümü kavrayıp burnuma bes tutmasıyla şok olmuş gözlerle ona baktım. “Pek de küçük değilim küçük hanım.” Gözlerim kararmaya başlarken bana yaklaştığını gördüm ve kulağıma fısıldadı.
“İyi uykular.”
-
Başımdaki katlanılmaz ağrıyla yüzümü buruşturdum. Katlanılmaz bir ağrıydı. “Siktir başım çatlıyor.” Gözlerimi açmamla nerde olduğumu anlayamadım. Etrafıma baktım kollarımı kendime çektim ama başarısız oldum. Siktir, neredeydim lan ben? Sandalyeye bağlıyım. En son ne olmuştu..
En son.
Bayılmıştım, siktir. Gerçekten siktir. Kalbim hızla çarpmaya başladı. Korkuyordum. Kim olduğunu bilmiyordum bunu yapanın. Psikopat olmalıydı. Gerçekten hapı yutmuştum. Kalbim günlerken bir şeyler düşünmeye çalıştım. Buradan kaçmalıydım. Bir depoda olmalıydım. Ses seda yoktu o halde burada değildi. Aklıma bir fikir gelmesiyle yüzümü buruşturdum çünkü gerçekten acıyacaktı.
Kollarımı iple bağlamış olmalıydı. Baş parmağımı diğer elimle tutup üstüne bastırmaya başladım. En sonunda çıt sesi geldiğinde sessiz olmaya çalıştım. Parmağımı kırmıştım ve bu pek de mümkün değildi. Acısının dinmesini bekledim ve en sonunda bir elimi ipten kurtardım. Başarılı olmuştum hemen ayaklarımdaki ipleri de çözdüm ve ayağa kalktım.
Elimi duvarda gezdirerek ışığı aramaya başladım etrafta hiçbir şey görünmüyordu. En sonunda ışık düğmesini bulduğumda hızla ışığı açtım ve gözlerim ışığa alıştıktan sonra etrafıma baktım. Arkamdan gülme sesi gelmesiyle hızla arkamı döndüm.
Sandalyeye ters şekilde oturmuş bana bakarak gülüyordu. Bu oydu. Beni buraya getiren. Lanet olsun. Bir dakika… Bu adam, Min Yoongi olamaz değil mi? Ülkenin aranan psikopatı değildir. Hayır olamaz, değildir. Hassiktir. Bu o…
Korkuyla ona baktım. Sanırım hapı yutmuştum. “Düşündüğümden de cesurmuşsun.” Oturduğu sandalyeden kalkıp bana doğru adımlamaya başladı. Elleri deri ceketinin ceplerimdeydi.
“Parmağını kırmak ha?” Başını yana eğerek bana baktı, sırıttı. “Etkileyici.” Bana yaklaşmaya devam etti. Aramızda 10 adımlık mesafe vardı kapının dibindeydim ve elimi kapının kulbuna atıp açmaya çalıştım. “Şansına küs kapıyı kilitledim.”
Elindeki anahtarları yüzüme doğru sallayarak hemen yanına fırlattı. Diş etkerini gösterecek derecede sırıtmıştı. Psikopatça. Bana doğru adımlamaya devam etti. “Yaklaşma!” Ellerimi kendime siper edip ona doğru yüksek sesle konuştum.
“Yoksa ne yaparsın? Parmağımı mı kırarsın, küçük?” Korkuyormuş gibi bir haldı yüzü. Benimle dalga geçiyordu. Güldü. Gözlerim yan tarafına attığı anahtarlara kaymıştı. Bir şansım vardı. Dikkatini dağıtmam gerekiyordu.
“Para mı istiyorsun? İstediğinin 10 katını veririm.” Beni çok ciddiye almıyormuş gibi bir yüz ifadesiyle baktı. “Pekala 10 Milyon dolar istiyorum, 10 katını verebilir misin ki?” Hızla kafamı evet anlamında salladım. “Veririm, gerçketen inan bana.” Bana ifadesiz şekilde bakmaya başladı. “O kadar zengin görünmüyorsun. Ben de dışarıdan aptal görünmüyorum. Birbirimizi kandırmaya gerek yok.”
Pekala bu başarısız bi denemeydi o halde biraz risk almam gerekiyordu. Derin bir nefes verdim ve bir adım atıp ona yaklaşmaya başladım. Aramızda 2 adımlık mesafa kalmıştı neredeyse. Gözlerine baktım, benim hareketlerimi izliyordu. Gözlerime baktı. “Ne yapmaya çalışıyorsun?”
“Sadece sana biraz daha yakından bakmak istedim. Sonuçta ölücem ve bu yakışıklı yüzü daha yakından görmem de benim hakkın olmalı değil mi?” Dememle alayla güldü ve bana baktı.
“Hmm öyle mi küçük hanım?” Yüzüme doğru eğilerek konuştu. İşte fırsat bu fırsat! Aniden ayağımla kasığına tekme attım ve çevik bir hareketle yerdeki anahtarları alıp kapıya doğru koştum. Tek anahtarları deneyip en sonunda doğru olanı bulmuştum.
Kapıyı açtım ve ona baktım. Sinirli gözlerle bana doğru koşmaya başlamıştı. Kalbim deli gibi atıyordu. Başarısız olursam daha şansım kalmazdı. Hızlı koşmak zorumdaydım. Ormanda koşmaya başladım deli gibi. Peşimden beni takip ediyordu biliyorum.
Zaman kaybetmemek için arkama bile bakmıyordum. O kadar korkuyordum ki gül eye başladım. Neden güldüğümü bile bilmiyordum, sadece gülüyordum. Arabaların geçtiği otoban yolunu görmemle dern bir nefes aldım ve hızımı kaybetmeden koşmaya devam ettim. Kendimi yolun ortadına atmamla gözlerimden yaş akmaya başlamıştı.
“BAŞARDIM!” Arabalar bana korna basıyordu ama umrumda bile değildi. Arkama baktım ve ağaçların arasından bana bakan onu gördüm. Yanıma insanlar toplaşmaya başlayınca daha fazla ayakta duramayıp yere yığıldım. Gözlerim kararmadan önce gördüğüm tek şey Min Yoongi’nin ağaçların arasından kaybolmasıydı.
-SON-
Normalde asla okuduğum hikayelere yorum yazmam ama acilen bunun devamı gelmeli meraktan ölürüümmmm
@MyCrushJenn1ee Devamı gelicekk🩷
@@rroutee Ohh şükür içimde kalırdı yoksaa
@ ahahahshsh😽🫶🏻
Offf müqq
OHAAAA MÜKEMMEL OLMUŞŞŞ❤️❤️
Merhaba güzelim bende yeniyim seni yeni tanıyorum.Hikayelerin çok güzel.Ellerine sağlıkk❤
Çok teşekkür ederim🩷🩷
Seni yeni tanıdım hikayalerin mükemmel lütfen bırakma sakın❤
@@chanie-ev3lb Çok teşekkür ederimm, bırakmayı düşünmüyorum, daha iyi OneShot ve seriler ile karşınızda olacağım🩷
Devam devam devammm😊
İki bölümlüktü balım.. yakında benzer konularda seriler gelecek🩷
@@rroutee tmm ama istek alıyomusun
@@BTSJ-HOPE-b9j Maalesef aşkım..💖