📌 Yalnızca kurgudan ibarettir. “Mafya Eşin Sana Bağırır” ⭐️ Min Yoongi 26 - Kim Minjae 26 ⭐️ “Size kaç kere tembihledim! Nasıl hata yapabilirsiniz!!!” Sanki aynı odanın içerisindeymişiz gibi kulağımda yankılanıyordu sesi. Yoongi, sert, kaba, soğuk bir mafya. Düşünülenin aksine benim yanımda böyle değildi. Oldukça naif, dokunmaya kıyamayan bir adamdı. Mafya olmasını evlenmeden önce çok kafaya takmıştım her gün ‘acaba bugün de yaralanacak mı?’ ‘Bir bebeğimiz olduğunda nasıl bakacağız? Bu kadar tehlikeli ortamda kendimizi bile zar zor koruyorken bebeğimize nasıl sahip çıkacağız?’ diye binbir türlü şeyleri düşünmüştüm, ancak öyle olmamıştı. Yoongi evlendiğimizden bu yana sevgili olduğumuz zamanın aksine devamlı yanımdaydı. İşlerini korumalar yapıyordu. Bazen de az önceki işittiğim ses gibi hatalar da çıkabiliyordu. İşleri yüzünden sinirlenebiliyordu, açıkçası konulara pek hakim olmadığı için bir şey demeyip sakinleşmesini bekliyordum. “Hâlâ yanlışlık oldu diyorsunuz!! Size bu işin ne kadar önemli olduğunu söylemiştim!” Sesler devam edince yanına gitme kararı almıştım. Koltuğumdan kalkıp elimdeki kahve dolu kupayı masanın üzerine koydum, çalışma odası yukarı katta olduğu için merdivenlerden yukarı çıkmıştım. Merdivenleri çıkarken attığım her bir basamakta sesler kademe kademe artıyordu. Kapının önüne gidip, kapıyı tıklattım. Ancak bu ses de duyması mümkün değildi. Bir kez daha yüksek şekilde kapıyı tıklattım. En sonunda içeriye girdim. “Sevgilim..” Yoongi beni görmesiyle telefonunda konuştuğu kişiye bir şeyler söyleyip kapattı. “Minjae ne işin var burada? Telefonla konuşuyordum farkındaysan.” “Farkındaydım Yoongi. Çok bağırdığın için ne olduğunu sormaya gelmiştim. Önemli bir durum mu var?” “İş işte önemli değil.” “Önemli olmasa bu kadar bağırmazdın Yoongi, istersen konuşabiliriz.” “İş dedim ya Minjae! Sen git uyu benim işlerim var!” “Yoongi istersen ses tonuna dikkat et. karşında azarladığın korumaların yok, eşin var. Buna göre konuşsan iyi olur.” Sinirden gülüp ellerini saçlarına çıkartıp gözlerime baktı. “Bu gün tanrının beni sınadığı gündeyim galiba! Minjae gidip uyur musun rica ediyorum! Halletmem gereken işlerim var!” “Yoongi hâlâ farkında olmadan sesini arttırıyorsun karşında eşin var sesini kısarak konuş!” “Tanrım!! Minjae hadi git kartlardan alışveriş falan yap bende işlerimi halledeyim, hadi!” “Çocuk muyum ben ya! Alışveriş yapınca geçecek bir şey mi?” “Minjae gerçekten uzatıyorsun!” “Uzatan sensin asıl! Sen ‘işlerini’ hallet ben gidiyorum!” Arkamdan bir şeyler konuşurken ben takmayıp odadan çantamı ve kabanımı alıp evden çıkmıştım. “Efendim, dilerseniz istediğiniz yere ben götüreyim.” “Teşekkür ederim, gerek yok Joongu. Kendi aracımla gideceğim.” “Peki efendim.” Garaja gidip arabama bindim, yan koltuğa kabanımı ve çantamı bıraktım. Hastaneye doğru sürdüm. Ev ile hastanenin arasında 30 dakikalık bir mesafe vardı. Şehirden biraz uzakta yaşıyorduk. ^^ Otopark da boş ver görmem ile hemen arabayı park edip kabanım ve çantamı alıp arabadan indim. Kapıları kilitleyip hastaneye girdim. “Bayan Kim! Hoşgeldiniz!” “Hoşbuldum, Bayan Park.” Muhasebe’ye gittim. “Eunya geçen ameliyatına girdiğim Bay Park’ın durumu nedir?” “Hemen bakıyorum Bayan Kim.” Bilgisayar başında bir süre baktı. “Efendim şuan da durumu gayet iyi. 2 gün sonra taburcu olacak. Bugünkü kontrolleri Bayan Kang yaptı.” “Anladım, Bay Park’ın hangi odada öğrenebilir miyim?” “Tabii, 2743. odada kalıyor.” “Teşekkür ederim. Bu arada Bayan Kang’ın ameliyatı var mı?” “Hayır, yok. Hatta 3 saate hastaneden ayrılacak. Son kontrolleri yapmak için gelmişti.” “Tekrardan çok teşekkür ederim Eunya.” “Rica ederim Bayan Kim!” İlk önce arkadaşım olan Ryusa’nın odasına gittim. Kapıyı tıklatıp ‘gel’ sesini duyduğumda içeri girdim. “Ah Minjae! Nerelerdesin sen?” Sarılıp sandalyeye oturdum. “Asistanların deneyimini arttırmak ve önlerini açmak için sadece ameliyat günleri geliyorum biliyorsun. Geri kalan şeyleri hallediyorlar.” “Haklısın, haftaya bana da asistanlar gelecek. Ne yapılması gerektiğini söyler senin gibi sadece ameliyattan ameliyata gelirim. Neyse ya ne içersin tatlım?” “Kahve olur.” “Tamamdır.” ^^ Kahvelerimiz eşliğinde biraz sohbet ettik. “Ah Ryusa ben artık kalkayım. Bay Park’ın kontrollerine bakıp çıkarım.” “Ben bugün yapmıştım kontrolleri aklın kalmasın.” “Teşekkür ederim Ryusa. Çıkmadan bir uğrayayım.” “Tamam tatlım, bende birazdan çıkacağım zaten sonra tekrar görüşürüz.” Sarılıp odadan çıktım. 2743. oda için asansöre binip 16. Kata çıktım. Oda numarasını görmem ile kapının açık olduğunu fark ettim. Hemşire serumları kontrol ediyordu. “Hana, ben hallederim çıkabilirsin.” “Tabi Bayan Kim.” Saygı ile eğilip çıktı odadan. Bay park uyuyordu. Serumları bir de ben kontrol ediyorken Bay Park uyandı. “Ah Bayan Kim.” Yerinde dikleşmeye kalkında durdurdum. “Bay Park rahatsız olmayın lütfen, ameliyat geçirdiniz unutmayın. Yavaş hareket etmelisiniz.” “Dün eşim sizinle konuşmak istemişti ama yokmuşsunuz hastanede, Bayan Kang yardımcı oldu.” “Evet yoktum. Eşiniz burada ise konuşabiliriz.” “Maalesef, bugün refakatçi olarak oğlum yanımda. Su almak için kafeterya’ya indi.” “Anlıyorum. Sorun değil yarın yine geleceğim eşiniz olursa konuşuruz.” “Tabii, yarın gelir.” “Pekâlâ, şimdi bakalım bir dosyanıza.” Dosyasını inceleyip Bay Park’a döndüm. “Bay Park, her hangi aksi bir durum yok ancak bu süreçte çok dikkat etmelisiniz. Dikişleriniz henüz yapışmadı. Gerekmedikçe hareket etmeyin. Yalnızca 2 gün sabredin, iki günün sonrasında dikişlerinizi alacağız.” “Her şey için çok teşekkür ederim Bayan Kim.” “İşimi yaptım Bay Park. Şimdi gitmem gerekiyor. İyi günler.” “İyi günler Bayan Kim.” Odadan çıkıp çantamda telefonumu aradım. Kahretsin, evde unutmuştum galiba.. Evdedir diye düşünürken asansör ile aşağı kata indim. Otoparka gidip arabaya yerleştim. ^^ Yarım saatin sonunda eve geldiğimde yanıma koşturarak Joongu geldi. “Efendim Bay Min çok sinirli.” “Halledeceğim Joongu arabayı garaja götürür müsün?” Anahtarı uzatıp eve girdim. Sinirle evde adımlar atan Yoongi’nin beni fark etmesiyle üzerime gelirken aynı zamanda da bağırıyordu. “MİNJAE NERDESİN SEN?! HER YERDE ADAMLAR SENİ ARIYOR!! BENİ ÇILDIRTMAYA MI ÇALIŞIYORSUN HA?!!” “Bıraktığım halinden eser yok! Hâlâ bağırıyorsun!” “SENİ MERAK ETTİM! TELEFONUNU DA ALMAMIŞSIN YANINA!” “Unutmuşum.” Bir şey demesine izin vermeden odama çıkıp pijama takımı giyindim. Banyoda makyajımı çıkartıp, saçlarımı topladım. Yatağıma uzanıp biraz dinlenmek istiyordum. “Minjae..” ses vermedim. “Konuşabilir miyiz?” Sakinleşmişti. “Yarın Yoongi, uyumak istiyorum. Ayrıca senin işlerin yok mu gidip onlarla ilgilensene sen.” Yatağa uzanıp yüzünü boynuma yerleştirdi. Ne kadar kızarsam kızayım ben bu adama deliler gibi aşıktım işte. “Özür dilerim, bağırmamam gerekirdi. Ama hata yapmışlar.” “Olabilir Yoongi. Her insan hata yapabilir bu çok normal bir şey. Ama her sinirlendiğinde hıncını insanlardan, ‘eşinden’ çıkaramazsın.” “Haklısın gerçekten çok özür dilerim. Bir daha olmayacak, asla sesimi yükseltmeyeceğim.” Sessizce kalmıştım öyle. “Bugün çok merak ettim seni telefonda burada kalmış, aklımı kaybettim ben.. çok korktum.” Ona doğru döndüm. “Ne için korktun?” “Beni bıraktığını düşündüm, çok korktum. Minjae seni çok seviyorum sensiz yapamam.” “Yoongi evet tartışabiliriz bu her evlilikte olur, ama ben seni bırakmam. Seni bu kadar çok seviyorken ve birlikte her şeyin üstesinden geliyorken asla ayrılamayız biz. Aklına böyle şeyler getirme tamam mı?” Belimden kendine çekip başımı göğüsüne yasladı. “Özürümü kabul ettin mi?” Usulca başımı salladım. “Seni çok seviyorum, her şeyden çok.” “Bende seni seviyorum, her şeyden çok.” -SON-
![I.N "HALLUCINATION" | [Stray Kids : SKZ-PLAYER]](http://i.ytimg.com/vi/n5B5q1Hwt_U/mqdefault.jpg)
📌 Yalnızca kurgudan ibarettir.
“Mafya Eşin Sana Bağırır”
⭐️ Min Yoongi 26 - Kim Minjae 26 ⭐️
“Size kaç kere tembihledim! Nasıl hata yapabilirsiniz!!!”
Sanki aynı odanın içerisindeymişiz gibi kulağımda yankılanıyordu sesi. Yoongi, sert, kaba, soğuk bir mafya. Düşünülenin aksine benim yanımda böyle değildi. Oldukça naif, dokunmaya kıyamayan bir adamdı.
Mafya olmasını evlenmeden önce çok kafaya takmıştım her gün ‘acaba bugün de yaralanacak mı?’ ‘Bir bebeğimiz olduğunda nasıl bakacağız? Bu kadar tehlikeli ortamda kendimizi bile zar zor koruyorken bebeğimize nasıl sahip çıkacağız?’ diye binbir türlü şeyleri düşünmüştüm, ancak öyle olmamıştı.
Yoongi evlendiğimizden bu yana sevgili olduğumuz zamanın aksine devamlı yanımdaydı. İşlerini korumalar yapıyordu. Bazen de az önceki işittiğim ses gibi hatalar da çıkabiliyordu. İşleri yüzünden sinirlenebiliyordu, açıkçası konulara pek hakim olmadığı için bir şey demeyip sakinleşmesini bekliyordum.
“Hâlâ yanlışlık oldu diyorsunuz!! Size bu işin ne kadar önemli olduğunu söylemiştim!”
Sesler devam edince yanına gitme kararı almıştım. Koltuğumdan kalkıp elimdeki kahve dolu kupayı masanın üzerine koydum, çalışma odası yukarı katta olduğu için merdivenlerden yukarı çıkmıştım. Merdivenleri çıkarken attığım her bir basamakta sesler kademe kademe artıyordu.
Kapının önüne gidip, kapıyı tıklattım. Ancak bu ses de duyması mümkün değildi. Bir kez daha yüksek şekilde kapıyı tıklattım. En sonunda içeriye girdim.
“Sevgilim..” Yoongi beni görmesiyle telefonunda konuştuğu kişiye bir şeyler söyleyip kapattı. “Minjae ne işin var burada? Telefonla konuşuyordum farkındaysan.”
“Farkındaydım Yoongi. Çok bağırdığın için ne olduğunu sormaya gelmiştim. Önemli bir durum mu var?”
“İş işte önemli değil.”
“Önemli olmasa bu kadar bağırmazdın Yoongi, istersen konuşabiliriz.”
“İş dedim ya Minjae! Sen git uyu benim işlerim var!”
“Yoongi istersen ses tonuna dikkat et. karşında azarladığın korumaların yok, eşin var. Buna göre konuşsan iyi olur.”
Sinirden gülüp ellerini saçlarına çıkartıp gözlerime baktı.
“Bu gün tanrının beni sınadığı gündeyim galiba! Minjae gidip uyur musun rica ediyorum! Halletmem gereken işlerim var!”
“Yoongi hâlâ farkında olmadan sesini arttırıyorsun karşında eşin var sesini kısarak konuş!”
“Tanrım!! Minjae hadi git kartlardan alışveriş falan yap bende işlerimi halledeyim, hadi!”
“Çocuk muyum ben ya! Alışveriş yapınca geçecek bir şey mi?”
“Minjae gerçekten uzatıyorsun!”
“Uzatan sensin asıl! Sen ‘işlerini’ hallet ben gidiyorum!”
Arkamdan bir şeyler konuşurken ben takmayıp odadan çantamı ve kabanımı alıp evden çıkmıştım.
“Efendim, dilerseniz istediğiniz yere ben götüreyim.”
“Teşekkür ederim, gerek yok Joongu. Kendi aracımla gideceğim.”
“Peki efendim.”
Garaja gidip arabama bindim, yan koltuğa kabanımı ve çantamı bıraktım. Hastaneye doğru sürdüm. Ev ile hastanenin arasında 30 dakikalık bir mesafe vardı. Şehirden biraz uzakta yaşıyorduk.
^^
Otopark da boş ver görmem ile hemen arabayı park edip kabanım ve çantamı alıp arabadan indim. Kapıları kilitleyip hastaneye girdim.
“Bayan Kim! Hoşgeldiniz!”
“Hoşbuldum, Bayan Park.”
Muhasebe’ye gittim. “Eunya geçen ameliyatına girdiğim Bay Park’ın durumu nedir?”
“Hemen bakıyorum Bayan Kim.”
Bilgisayar başında bir süre baktı. “Efendim şuan da durumu gayet iyi. 2 gün sonra taburcu olacak. Bugünkü kontrolleri Bayan Kang yaptı.”
“Anladım, Bay Park’ın hangi odada öğrenebilir miyim?”
“Tabii, 2743. odada kalıyor.”
“Teşekkür ederim. Bu arada Bayan Kang’ın ameliyatı var mı?”
“Hayır, yok. Hatta 3 saate hastaneden ayrılacak. Son kontrolleri yapmak için gelmişti.”
“Tekrardan çok teşekkür ederim Eunya.”
“Rica ederim Bayan Kim!”
İlk önce arkadaşım olan Ryusa’nın odasına gittim. Kapıyı tıklatıp ‘gel’ sesini duyduğumda içeri girdim. “Ah Minjae! Nerelerdesin sen?”
Sarılıp sandalyeye oturdum. “Asistanların deneyimini arttırmak ve önlerini açmak için sadece ameliyat günleri geliyorum biliyorsun. Geri kalan şeyleri hallediyorlar.”
“Haklısın, haftaya bana da asistanlar gelecek. Ne yapılması gerektiğini söyler senin gibi sadece ameliyattan ameliyata gelirim. Neyse ya ne içersin tatlım?”
“Kahve olur.”
“Tamamdır.”
^^
Kahvelerimiz eşliğinde biraz sohbet ettik. “Ah Ryusa ben artık kalkayım. Bay Park’ın kontrollerine bakıp çıkarım.”
“Ben bugün yapmıştım kontrolleri aklın kalmasın.”
“Teşekkür ederim Ryusa. Çıkmadan bir uğrayayım.”
“Tamam tatlım, bende birazdan çıkacağım zaten sonra tekrar görüşürüz.”
Sarılıp odadan çıktım. 2743. oda için asansöre binip 16. Kata çıktım. Oda numarasını görmem ile kapının açık olduğunu fark ettim. Hemşire serumları kontrol ediyordu. “Hana, ben hallederim çıkabilirsin.”
“Tabi Bayan Kim.” Saygı ile eğilip çıktı odadan. Bay park uyuyordu. Serumları bir de ben kontrol ediyorken Bay Park uyandı. “Ah Bayan Kim.”
Yerinde dikleşmeye kalkında durdurdum. “Bay Park rahatsız olmayın lütfen, ameliyat geçirdiniz unutmayın. Yavaş hareket etmelisiniz.”
“Dün eşim sizinle konuşmak istemişti ama yokmuşsunuz hastanede, Bayan Kang yardımcı oldu.”
“Evet yoktum. Eşiniz burada ise konuşabiliriz.”
“Maalesef, bugün refakatçi olarak oğlum yanımda. Su almak için kafeterya’ya indi.”
“Anlıyorum. Sorun değil yarın yine geleceğim eşiniz olursa konuşuruz.”
“Tabii, yarın gelir.”
“Pekâlâ, şimdi bakalım bir dosyanıza.”
Dosyasını inceleyip Bay Park’a döndüm.
“Bay Park, her hangi aksi bir durum yok ancak bu süreçte çok dikkat etmelisiniz. Dikişleriniz henüz yapışmadı. Gerekmedikçe hareket etmeyin. Yalnızca 2 gün sabredin, iki günün sonrasında dikişlerinizi alacağız.”
“Her şey için çok teşekkür ederim Bayan Kim.”
“İşimi yaptım Bay Park. Şimdi gitmem gerekiyor. İyi günler.”
“İyi günler Bayan Kim.”
Odadan çıkıp çantamda telefonumu aradım. Kahretsin, evde unutmuştum galiba..
Evdedir diye düşünürken asansör ile aşağı kata indim. Otoparka gidip arabaya yerleştim.
^^
Yarım saatin sonunda eve geldiğimde yanıma koşturarak Joongu geldi. “Efendim Bay Min çok sinirli.”
“Halledeceğim Joongu arabayı garaja götürür müsün?”
Anahtarı uzatıp eve girdim. Sinirle evde adımlar atan Yoongi’nin beni fark etmesiyle üzerime gelirken aynı zamanda da bağırıyordu. “MİNJAE NERDESİN SEN?! HER YERDE ADAMLAR SENİ ARIYOR!! BENİ ÇILDIRTMAYA MI ÇALIŞIYORSUN HA?!!”
“Bıraktığım halinden eser yok! Hâlâ bağırıyorsun!”
“SENİ MERAK ETTİM! TELEFONUNU DA ALMAMIŞSIN YANINA!”
“Unutmuşum.”
Bir şey demesine izin vermeden odama çıkıp pijama takımı giyindim. Banyoda makyajımı çıkartıp, saçlarımı topladım. Yatağıma uzanıp biraz dinlenmek istiyordum.
“Minjae..” ses vermedim. “Konuşabilir miyiz?”
Sakinleşmişti. “Yarın Yoongi, uyumak istiyorum. Ayrıca senin işlerin yok mu gidip onlarla ilgilensene sen.”
Yatağa uzanıp yüzünü boynuma yerleştirdi. Ne kadar kızarsam kızayım ben bu adama deliler gibi aşıktım işte.
“Özür dilerim, bağırmamam gerekirdi. Ama hata yapmışlar.”
“Olabilir Yoongi. Her insan hata yapabilir bu çok normal bir şey. Ama her sinirlendiğinde hıncını insanlardan, ‘eşinden’ çıkaramazsın.”
“Haklısın gerçekten çok özür dilerim. Bir daha olmayacak, asla sesimi yükseltmeyeceğim.”
Sessizce kalmıştım öyle. “Bugün çok merak ettim seni telefonda burada kalmış, aklımı kaybettim ben.. çok korktum.”
Ona doğru döndüm. “Ne için korktun?”
“Beni bıraktığını düşündüm, çok korktum. Minjae seni çok seviyorum sensiz yapamam.”
“Yoongi evet tartışabiliriz bu her evlilikte olur, ama ben seni bırakmam. Seni bu kadar çok seviyorken ve birlikte her şeyin üstesinden geliyorken asla ayrılamayız biz. Aklına böyle şeyler getirme tamam mı?” Belimden kendine çekip başımı göğüsüne yasladı.
“Özürümü kabul ettin mi?” Usulca başımı salladım. “Seni çok seviyorum, her şeyden çok.”
“Bende seni seviyorum, her şeyden çok.”
-SON-
Dilsiz kız'ın mafya kocası ona bağırır🥺 lütfen bunu yaaaaaaap ask
@Yej_eat Üzgünüm aşkım, istek almıyorum🩷
@@rrouteeSorun değil aşkım★
Benmi bilmiyorum ya burda hiç bişey yazmıyo😢
@Nooooooooooooo-w1h Yorumlarda mı gözükmüyor?
Best yazarım döktürmüş yine hadi ben okumaya
@@NssksBskansgs Yaa iyi okumalar dilerim, umarım beğenirsin🩷🩷
@jeongr4s beğendim gitti
Çok güzel olmuş mükemmelsin💖
@Jungkook-w1h6o Çookk teşekkür ederim, beğenmenize çok sevindim🩷
Çok güzel olmuş
@@yagmurdalgic63 Çok teşekkür ederim beğenmenize çok sevindim🩷
Cok güzel olmuş
@Mirna-m5p Çok teşekkür ederim🩷
@jeongr4s ricaa ederimmm 🤍