Далей, на адкрытай прасторы ніякае солі выкарыстоўваць неабходнасьці ня мае: соль выкарыстоўваюць у якасьці абсарбенту пры пракальваньні чугуннага посуду ў жытловых памяшканьнях - каб скараціць колькасьць дыму і непрыемнага паху ад згарэлай алеі.
Дадам, што пракальваць неабходна да зьмены колеру з чорнага на шэры - пры неабходнасьці, посуд трэ куляць, каб алей прагарэў з усіх бакоў без прагалаў. Таксама асобна варта адзначыць, што НІКОЛІ ня варта ставіць на вялізны вагонь ледзяны чыгунны посуд, альбо тым больш - ліць на разагрэты ваду, ці кідаць у яго сьнег і лёд: ён папросту можа луснуць, альбо ў самым лагодным варыянце - дэфармавацца. Пасьля пракалу, таксама трэ даць яму час самастойна састыць без рэзкіх перападаў тэмператур - аднолькава датычыць як казана, гэтак і патэльні: прыгатавалі - далі састыць і толькі потым можна мыць.
Ну і на конт алею: няма ніякае неабходнасьці ліць яе ў падобнае вялізнае колькасьці: дастаткова прайсьціся некалькі разоў якой вехацю, змочанай алеем па гарачым посудзе. Зусім ужо гарэць алей не павінен - толькі трохі дыміць. І тое, гэта болей для патэльні ("cast iron seasoning" у дапамогу) - для казана дастаткова проста наліць алей і пачаць гатаваць - усё роўна ў ім бальшыня страваў робіцца з вялізнай колькасьцю алею.
Какой же ты молодец! Золотце! Удач тебе сынок!❤
А с Алюминиевым казаном тоже нужно такие манипуляции проводить??)) 😂😂😂
Для пачатку варта было б абраць якасны выраб замест узбекскага, адлітага з рознага лому не зразумела чаго.
Далей, на адкрытай прасторы ніякае солі выкарыстоўваць неабходнасьці ня мае: соль выкарыстоўваюць у якасьці абсарбенту пры пракальваньні чугуннага посуду ў жытловых памяшканьнях - каб скараціць колькасьць дыму і непрыемнага паху ад згарэлай алеі.
Дадам, што пракальваць неабходна да зьмены колеру з чорнага на шэры - пры неабходнасьці, посуд трэ куляць, каб алей прагарэў з усіх бакоў без прагалаў.
Таксама асобна варта адзначыць, што НІКОЛІ ня варта ставіць на вялізны вагонь ледзяны чыгунны посуд, альбо тым больш - ліць на разагрэты ваду, ці кідаць у яго сьнег і лёд: ён папросту можа луснуць, альбо ў самым лагодным варыянце - дэфармавацца. Пасьля пракалу, таксама трэ даць яму час самастойна састыць без рэзкіх перападаў тэмператур - аднолькава датычыць як казана, гэтак і патэльні: прыгатавалі - далі састыць і толькі потым можна мыць.
Ну і на конт алею: няма ніякае неабходнасьці ліць яе ў падобнае вялізнае колькасьці: дастаткова прайсьціся некалькі разоў якой вехацю, змочанай алеем па гарачым посудзе.
Зусім ужо гарэць алей не павінен - толькі трохі дыміць.
І тое, гэта болей для патэльні ("cast iron seasoning" у дапамогу) - для казана дастаткова проста наліць алей і пачаць гатаваць - усё роўна ў ім бальшыня страваў робіцца з вялізнай колькасьцю алею.