Tęsknota za krajem - AI Song

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 30 сен 2024
  • Lyrics:
    A znasz ty kraj, gdzie brzegiem strumieni
    Niezapominajki i kaliny rosną;
    Gdzie zbóż falami niwa się płomieni,
    A bory ćmią się jedliną i sosną; -
    Gdzie chmiel złociste rozwiesza festony
    Po szczytach olszyn, usrebrzonych mchami,
    Gdzie biała brzoza i jawór zielony
    Błyszczą malownie nad łąk kobiercami?
    Oh! za tym krajem,
    Jakby za rajem,
    Co dzień wzdycham i płaczę;
    I nie będę szczęśliwy,
    Aż te lasy, te niwy
    Jeszcze raz choć obaczę!
    A znasz ty kraj ten, gdzie wzdłuż bitej drogi,
    Co płynie wstęgą pod topoli cieniem,
    Każdy wędrowiec, czy pan, czy ubogi,
    Wita przechodniów Chrystusa imieniem; -
    Gdzie szary bocian na dachu przedsienia
    Wije swe gniazdo za wiosny powrotem;
    Gdzie krzyże z drzewa lub święci z kamienia
    Stoją na straży przed wiosk kołowrotem?
    Oh! za tym krajem,
    Jakby za rajem,
    Co dzień wzdycham i płaczę;
    I nie będę szczęśliwy,
    Aż te sioła, te niwy
    Jeszcze raz choć obaczę!
    A znasz ty kraj ten serdeczny, wesoły,
    Gdzie się gospodarz pełen uprzejmości
    Wszystkim, co może, dzieli z przyjacioły
    I tęskni w domu, kiedy niema gości;
    Gdzie lud, choć biedny, rad w święto się stroi.
    W tańcu, czy w pracy zawsze piosnki śpiewa;
    Gdzie czapka chłopca i warkocz dziewoi
    Szychem się świeci, wstęgami powiewa?
    Oh! za tym krajem,
    Jakby za rajem,
    Co dzień wzdycham i płaczę;
    I nie będę szczęśliwy,
    Aż te stroje, te niwy
    Jeszcze raz choć obaczę!
    A znasz ty kraj ten, gdzie w chwilę wesołą,
    Gdy grzmi od ucha zapustna kapela,
    Sunie poważnie poloneza koło,
    Jak szyk pancernych na nieprzyjaciela;
    Gdzie rześka młodzież przy hucznym mazurze
    Brzękiem podkówek gromko takt wybija;
    Gdzie żywym wieńcem przy piosenek chórze
    W rączych się pląsach krakowiak przewija?
    Oh! za tym krajem,
    Jakby za rajem,
    Co dzień wzdycham i płaczę;
    I nie będę szczęśliwy,
    Aż te tańce, te niwy
    Jeszcze raz choć obaczę.
     A znasz ty kraj ten, gdzie na głos ojczyzny
    Mąż rzuca żonę, kochanek kochankę;
    Gdzie starzec z chlubą wskazuje swe blizny,
    A młodzian cieszy się na bojów wzmiankę?
    Gdzie każdy pomnik starożytnej chwały
    Ma swych czcicieli i swój liść wawrzynu;
    Kraj, choć go losy w obcą przemoc dały,
    Silny na duchu i skory do czynu?
    Oh! za tym krajem,
    Jakby za rajem,
    Co dzień wzdycham i płaczę;
    I nie będę szczęśliwy,
    Aż tych ludzi, te niwy
    Jeszcze raz choć obaczę!
    Created by Suno AI

Комментарии •