Η καλύτερη ερμηνεία του Ερωτόκριτου , απλά σου δίνει την πραγματικό νόημα και σου δημιουργεί υπέροχα αισθήματα για την Κρήτη μας που τόσο όλοι αγαπάμε. Να είστε πάντα καλα να ερμηνεύεται την Κρητική μας μουσική παράδοση .
Γιώργη, μη μου ξεχνάς... Και τα τραγούδια να τ ακούς προσεχτικά. Δεν σούστειλα τούτους τους θεούς χωρίς λόγο! ...Αρχή 'τονε πολλά μικρή κι άφαντη δίχως άλλο, μα το μικρό με τον καιρόν εγίνηκε μεγάλο...
EPΩTOKPITOΣ "Aδέρφι μου, γνωρίζω το, θωρώ τον κόπο χάνω, και τό ζυγώνω έτσι μακρά, ποτέ μου δεν το φτάνω. 240 Kατέχω, κι α' μαθητευτεί εκείνο οπού ξετρέχω, εσίμωσε το τέλος μου, και πλιό ζωή δεν έχω. Mα επιάστηκα, εμπερδεύτηκα, ξεμπερδεμό δεν έχω, μ' όλο που βλέπω το κακό, το βλάψιμο κατέχω. Λογιάζω το, γνωρίζω το, πως πρέπει να τ' αφήσω, 245 και με νερό τα κάρβουνα γλήγορα να τα σβήσω, μην κάμουσιν αναλαμπήν, οπού τη λάμψη δίδει, και φανερώσει το κρουφόν, οπού'ναι στο σκοτίδι· κι ό,τι κι α' χώνω στα βαθιά, τόσες φορές και τόσες, έμπει σε χίλια στόματα, έμπει σε χίλιες γλώσσες. 250 Mα ίντα μου ξάζει να γρικώ και τα πρεπά να γνώθω, εδά που σκλάβος βρίσκομαι και δούλος εις τον Πόθο; Ίντα μου ξάζει να γρικώ; τί με φελά να ξεύρω; Aπό το δρόμον ήσφαλα, δε βλέπω να τον εύρω. Πλιό μπόρεση ο λογαριασμός δεν έχει να βουηθήσει, 255 εκεί όπου ορίζει η Πεθυμιά και τσ' Eρωτιάς η κρίση. Oι λογισμοί είναι σαϊτιές, καρδιά μου είν' το σημάδι, και μάχουνται, και ποιός μπορεί να τα συβάσει ομάδι; 10 O Πόθος, όντε βουληθεί και θέλει να νικήσει, γνώση δεν εί' ουδέ δύναμη να τον-ε πολεμήσει. 260 Πολλά μεγάλην Aφεντιάν, πολλά μεγάλη χάρη έχει τ' ολόγδυμνο παιδί που παίζει το δοξάρι· βαστά κουρφά ψιλή μαγνιά, τα μάτια μας κουκλώνει, και το κακό, που μελετά, δε μας το φανερώνει· την ίσα στράτα δεν πατεί, μα τη στραβή γυρεύγει, 265 φαρμακεμένες μαγεριές πάντα μάς μαγερεύγει. ’λλοι, άξοι, φρονιμότατοι, που'χαν Kαιρού θεμέλιο, του Έρωτα εγενήκασι παιγνίδι του και γέλιο. Eύκολα και τα κάρβουνα κ' η σπίθα αναλαμπάνει τ' άχερα, τα λινόξυλα, πούρι και να τα φτάνει. 270 "Eβάλθηκά το από καιρό, και θέλησα ν' αρχίσω να λιγοπηαίνω στου Pηγός, για να τση λησμονήσω, να'βρω βοτάνι δροσερό, και την πληγή να γιάνω, και πλιό τα ξύλα στη φωτιά να μην τα βάνω απάνω· και σ' άλλα πράματα ήνιωσα το νου μου να μπερδέσω, 275 και τό κρατώ ανημπόρετο, να δω να το μπορέσω. Kι ως το λογιάσω, μου'ρχεται μεγάλη λιγωμάρα, τα μέλη αποκρυγαίνουσι, και μου'ρχεται τρομάρα· θαμπώνουνται τα μάτια μου κ' η όψη απονεκρώνει, ίδρο του ψυχομαχημού το πρόσωπό μου δρώνει· 280 κι οπίσω α' θέλω να συρθώ, η Πεθυμιά μ' αμπώθει σ' εκείνο που ο λογαριασμός κ' η γνώση πλιό δε γνώθει. Λόγιασε σ' ίντα βρίσκομαι, και ξαναδέ το πάλι· πέ' μου, πώς θες να βουηθηθώ σ' έτοια δουλειά μεγάλη; "Aρχή ήτονε πολλά μικρή κι άφαντη δίχως άλλο, 285 μα το μικρό με τον Kαιρόν εγίνηκε μεγάλο. Eλόγιασα να τη θωρώ, κι ώς τη θωριά να σώσω, και μετά κείνη να περνώ, και να μηδέν ξαπλώσω. 11 Kι αγάλια-αγάλια η Πεθυμιά μ' ήβανεν εις τα βάθη, κ' ήκαμε ρίζες και κλαδιά, κλώνους και φύλλα κι ά'θη. 290 Kαι πλήθυνε την Πεθυμιάν το κουζουλό μου αμμάτι, κ' ήρχιζεν κ' εστρατάριζεν, κ' εσιγανοπορπάτει. Tο σιγανό, με τον Kαιρόν, προθυμερόν εγίνη, κ' ήβανε ο Έρωτας κρουφά τα ξύλα στο καμίνι. Kι ωσάν από μικρόν αβγό πουλί μικρόν εβγαίνει, 295 τρεμουλιασμένο κι άφαντο, και με Kαιρόν πληθαίνει, κάνει κορμί, κάνει φτερά, κάθ' ώρα μεγαλώνει, και πορπατεί, χαμοπετά, φτερούγια του ξαπλώνει, κι απ' άφαντο κι από μικρό, που'τον όντεν εφάνη, κορμί, φτερά, και δύναμη, και μεγαλότη κάνει- 300 το ίδιο εγίνη κ' εις εμέ, στην άπραγή μου νιότη. Aρχή μικρή κι αψήφιστη ήτον από την πρώτη, μα εδά'χει τόση δύναμη κ' έτσι μεγάλη εγίνη, οπού μου πήρεν την εξά, και δίχως νου μ' αφήνει.
Oι λογισμοί είναι σαϊτιές, καρδιά μου είν' το σημάδι, και μάχουνται, και ποιός μπορεί να τα συβάσει ομάδι; O Πόθος, όντε βουληθεί και θέλει να νικήσει, γνώση δεν εί' ουδέ δύναμη να τον-ε πολεμήσει.
Δημήτρη παίζατε στις 19 που πήρα το πτυχίο μου (δε πρόλαβα να σε δω) μα θα έρθω σίγουρα στην επόμενή σας μουσική συνάντηση....!!! Διαβλέπω λαμπρό μέλλον...καλή συνέχεια και εύχομαι πολλές πολλές επιτυχίες!!!
Η καλύτερη ερμηνεία του Ερωτόκριτου , απλά σου δίνει την πραγματικό νόημα και σου δημιουργεί υπέροχα αισθήματα για την Κρήτη μας που τόσο όλοι αγαπάμε. Να είστε πάντα καλα να ερμηνεύεται την Κρητική μας μουσική παράδοση .
Όταν επέλεξα να κάνω τη διατριβή μου στον ερωτοκριτο μίλησε το μυαλό μου. Όταν σας άκουσα μίλησε η καρδιά μου! Μπράβο και πάλι μπράβο!
ΛΑΤΡΕΥΩ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΖΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ💕💕💕ΠΕΘΑΙΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ💞💞💞💞💞ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΤΕ
Η μουσική θα σώσει τον κόσμο..ευχαριστώ ρε παιδιά..
η μουσικη σωζει καθε μερα τον ανθρωπο που εχει αυτια, να την ακουσει, ψυχη και ματια να την ψαξει, νομιζω..
Άψογο σχήμα
Είστε παλικάρια... και μπράβο σας!
efxaristo gia to up, exeretiki erminia!!
Απλά θαυμάσιο!
Εξαιρετικό Εύγε παλικάρια!
Μπράβο ρε κοπέλια, ωραία εκτέλεση με σεβασμό και προσήλωση! Ετσά πρέπει!
Μπραβο. Πολυ καλο. Πολυ καλη δουλεια.
Εξαιρετικό...
Καταπληκτική ερμηνεία. Μπραβο παιδια !
Μπράβο παιδιά, σεβασμός στην μουσική μας παράδοση, καταπληκτική ερμηνεία...
Μπράβο φίλε Γιάννη και στην παρέα σου! Συγχαρητήρια!
Γεια σου ρε Γιάννη φωνάρα!Χαιρετίσματα από Τρίκαλα...
εξαιρετικό....!!
πολύ ωραία δουλειά ! respect!
Γιώργη, μη μου ξεχνάς...
Και τα τραγούδια να τ ακούς προσεχτικά. Δεν σούστειλα τούτους τους θεούς χωρίς λόγο!
...Αρχή 'τονε πολλά μικρή κι άφαντη δίχως άλλο,
μα το μικρό με τον καιρόν εγίνηκε μεγάλο...
ομορφιές !
EPΩTOKPITOΣ
"Aδέρφι μου, γνωρίζω το, θωρώ τον κόπο χάνω,
και τό ζυγώνω έτσι μακρά, ποτέ μου δεν το φτάνω. 240
Kατέχω, κι α' μαθητευτεί εκείνο οπού ξετρέχω,
εσίμωσε το τέλος μου, και πλιό ζωή δεν έχω.
Mα επιάστηκα, εμπερδεύτηκα, ξεμπερδεμό δεν έχω,
μ' όλο που βλέπω το κακό, το βλάψιμο κατέχω.
Λογιάζω το, γνωρίζω το, πως πρέπει να τ' αφήσω, 245
και με νερό τα κάρβουνα γλήγορα να τα σβήσω,
μην κάμουσιν αναλαμπήν, οπού τη λάμψη δίδει,
και φανερώσει το κρουφόν, οπού'ναι στο σκοτίδι·
κι ό,τι κι α' χώνω στα βαθιά, τόσες φορές και τόσες,
έμπει σε χίλια στόματα, έμπει σε χίλιες γλώσσες. 250
Mα ίντα μου ξάζει να γρικώ και τα πρεπά να γνώθω,
εδά που σκλάβος βρίσκομαι και δούλος εις τον Πόθο;
Ίντα μου ξάζει να γρικώ; τί με φελά να ξεύρω;
Aπό το δρόμον ήσφαλα, δε βλέπω να τον εύρω.
Πλιό μπόρεση ο λογαριασμός δεν έχει να βουηθήσει, 255
εκεί όπου ορίζει η Πεθυμιά και τσ' Eρωτιάς η κρίση.
Oι λογισμοί είναι σαϊτιές, καρδιά μου είν' το σημάδι,
και μάχουνται, και ποιός μπορεί να τα συβάσει ομάδι;
10 O Πόθος, όντε βουληθεί και θέλει να νικήσει,
γνώση δεν εί' ουδέ δύναμη να τον-ε πολεμήσει. 260
Πολλά μεγάλην Aφεντιάν, πολλά μεγάλη χάρη
έχει τ' ολόγδυμνο παιδί που παίζει το δοξάρι·
βαστά κουρφά ψιλή μαγνιά, τα μάτια μας κουκλώνει,
και το κακό, που μελετά, δε μας το φανερώνει·
την ίσα στράτα δεν πατεί, μα τη στραβή γυρεύγει, 265
φαρμακεμένες μαγεριές πάντα μάς μαγερεύγει.
’λλοι, άξοι, φρονιμότατοι, που'χαν Kαιρού θεμέλιο,
του Έρωτα εγενήκασι παιγνίδι του και γέλιο.
Eύκολα και τα κάρβουνα κ' η σπίθα αναλαμπάνει
τ' άχερα, τα λινόξυλα, πούρι και να τα φτάνει. 270
"Eβάλθηκά το από καιρό, και θέλησα ν' αρχίσω
να λιγοπηαίνω στου Pηγός, για να τση λησμονήσω,
να'βρω βοτάνι δροσερό, και την πληγή να γιάνω,
και πλιό τα ξύλα στη φωτιά να μην τα βάνω απάνω·
και σ' άλλα πράματα ήνιωσα το νου μου να μπερδέσω, 275
και τό κρατώ ανημπόρετο, να δω να το μπορέσω.
Kι ως το λογιάσω, μου'ρχεται μεγάλη λιγωμάρα,
τα μέλη αποκρυγαίνουσι, και μου'ρχεται τρομάρα·
θαμπώνουνται τα μάτια μου κ' η όψη απονεκρώνει,
ίδρο του ψυχομαχημού το πρόσωπό μου δρώνει· 280
κι οπίσω α' θέλω να συρθώ, η Πεθυμιά μ' αμπώθει
σ' εκείνο που ο λογαριασμός κ' η γνώση πλιό δε γνώθει.
Λόγιασε σ' ίντα βρίσκομαι, και ξαναδέ το πάλι·
πέ' μου, πώς θες να βουηθηθώ σ' έτοια δουλειά μεγάλη;
"Aρχή ήτονε πολλά μικρή κι άφαντη δίχως άλλο, 285
μα το μικρό με τον Kαιρόν εγίνηκε μεγάλο.
Eλόγιασα να τη θωρώ, κι ώς τη θωριά να σώσω,
και μετά κείνη να περνώ, και να μηδέν ξαπλώσω.
11 Kι αγάλια-αγάλια η Πεθυμιά μ' ήβανεν εις τα βάθη,
κ' ήκαμε ρίζες και κλαδιά, κλώνους και φύλλα κι ά'θη. 290
Kαι πλήθυνε την Πεθυμιάν το κουζουλό μου αμμάτι,
κ' ήρχιζεν κ' εστρατάριζεν, κ' εσιγανοπορπάτει.
Tο σιγανό, με τον Kαιρόν, προθυμερόν εγίνη,
κ' ήβανε ο Έρωτας κρουφά τα ξύλα στο καμίνι.
Kι ωσάν από μικρόν αβγό πουλί μικρόν εβγαίνει, 295
τρεμουλιασμένο κι άφαντο, και με Kαιρόν πληθαίνει,
κάνει κορμί, κάνει φτερά, κάθ' ώρα μεγαλώνει,
και πορπατεί, χαμοπετά, φτερούγια του ξαπλώνει,
κι απ' άφαντο κι από μικρό, που'τον όντεν εφάνη,
κορμί, φτερά, και δύναμη, και μεγαλότη κάνει- 300
το ίδιο εγίνη κ' εις εμέ, στην άπραγή μου νιότη.
Aρχή μικρή κι αψήφιστη ήτον από την πρώτη,
μα εδά'χει τόση δύναμη κ' έτσι μεγάλη εγίνη,
οπού μου πήρεν την εξά, και δίχως νου μ' αφήνει.
Lucas Sands μπραβο
Απίστευτο έε, λέει όλα αυτά τα λόγια...
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ!!!!!!!
bravo!!!
φοβεροι...
2:57
do u have any released albums?
Oι λογισμοί είναι σαϊτιές, καρδιά μου είν' το σημάδι,
και μάχουνται, και ποιός μπορεί να τα συβάσει ομάδι;
O Πόθος, όντε βουληθεί και θέλει να νικήσει,
γνώση δεν εί' ουδέ δύναμη να τον-ε πολεμήσει.
Δημήτρη παίζατε στις 19 που πήρα το πτυχίο μου (δε πρόλαβα να σε δω) μα θα έρθω σίγουρα στην επόμενή σας μουσική συνάντηση....!!! Διαβλέπω λαμπρό μέλλον...καλή συνέχεια και εύχομαι πολλές πολλές επιτυχίες!!!
γειά σου δάσκαλε!
Συγχαρητήρια παιδιά! Ηχογραφήστε κι άλλα αποσπάσματα..
πολυ καλη δουλεια! Μπραβο σας! Βαλτε τα ονοματα των συντελεστων.
Πραγματικά έξοχο
Ονόματα δεν έχουν βρε πιδιά τα παλικάρια???
Καταπληκτικό ταξίδι....σας ευχαριστώ πολυ αν και μπήκα λαθρεπιβάτης....υπάρχει σε cd;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΥΡΟΣ υπαρχει το cd strovilos. Στειλε του σιδερη μνμ να στο στειλει
I love it
ΑΠΌ ΤΗΣ ΚΑΛΎΤΕΡΕΣ ΕΚΤΈΛΕΣΟΙΣ ΠΙΟΣ ΕΊΝΑΙ Ο ΤΡΑΓΟΎΔΙΣΤΗΣ
Γιάννης Παπατζανης .
Κ ως το λογιάσω μου ρχεται μεγάλη λιγομάρα τα μέλη αποκρυγιένουσει κ πιάνει με τρομάρα...