Polecam książkę "Wojna na słowa", sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa Jest to praktyczny podręcznik napisany dla wielu sympatycznych ludzi, którzy mają problemy ze skutecznym poradzeniem sobie z różnymi konfliktami i wyzwaniami w kontaktach z innymi. Możesz kupić zarówno w wersji papierowej, jak i jako ebook czy audiobook. Też w korzystnych cenowo zestawach, bo jest to świetny prezent.
@@alenabelaya8599 Niestety sprzedajemy praktycznie tylko przez internet. Ale to jest proste, proszę wejść na link powyżej i zamówić płacąc albo od razu, albo później przelewem. W razie problemów proszę do mnie napisać
Miałam kilka lat temu taką sytuację z rodzicami. Byłam w wieku ok. 35 lat. Mój brat kupił sobie za długie spodnie. Ja mam umiejętności krawieckie i moi rodzice z góry założyli mówiąc "Zosia Ci je skróci". Zwróciłam wtedy uwagę mówiąc "a czy ktoś mnie zapytał czy ja w ogóle chcę i mam na to czas?". Wtedy dostałam karcącą odpowiedź mojego taty "nie spodziewałem się, że wychowałem Cie na taką egoistkę". Ja mu wtedy odpowiedziałam, że nie jestem egoistką i że po prostu nie podoba mi się jak ktoś za mnie podejmuje decyzje. Za to dostałam od taty otwartą dłonią po głowie... Przy moich dzieciach i mężu... Mój mąż stanął w mojej obronie. Nawrzeszczał na teścia. Zostałam później przeproszona. Dopiero wczoraj opowiadając tę sytuację mojemu terapeucie i widząc jego reakcję zdałam sobie sprawę jak bardzo przemocowe to było...Takie zachowania mojego ojca chyba dość mocno wpłynęły na moją cichość, unikanie konfliktów i nieumiejętność stawiania granic. Próbowałam być asertywna i dostałam za to po głowie...Teraz się uczę, że to moje prawo siebie chronić i chcę się zaopiekować sobą. Pana filmy są dla mnie bardzo pomocne. Dziękuję!
Współczuję, teraz przechodzę piekło z moim ojcem. Rzecz jasna narcyzem, dzisiaj była wściekłość ponieważ wczoraj zacząłem stawiać granicę. Dzisiaj był part 2 wściekłości narcystycznej.
Należy wziąć pod uwagę całokształt. Wiek ojca poprzednie zachowanie, aktualne czy nie nastąpiła zmiana w charakterze w ostatnim czasie co mogłaby świadczyć o chociażby początku choroby alzheimera.
Bardzo fajny temat👌 wręcz nieśmiertelny! Moja siostra miała taką sytuację ostatnio: była na zakupach i w sklepie spotkała koleżankę. Rozmawiały wesoło i nagle podeszła do nich znajoma mojej siostry, która kilka razy w przeszłości krytykowała wygląd mojej siostry. A to, że wygląda na zmęczoną, a to że widać po mojej siostrze, że jest niewyspana itd. kiedy moja siostra kątem oka dostrzegła nadchodzącą w jej kierunku tą znajomą krytykantkę od razu pomyślała, że Tim razem będzie czujna i nie zbagatelizuje jej przytyków jeśli takie będą. Kiedy tamta podeszła zapytała moją siostrę o przeprowadzkę (bo się niedawno przeprowadzili z mężem do nowego domu) i moja siostra powiedziała, że już dużo za nią ale jeszcze mnóstwo pracy ją czeka w nowym domu żeby było ukończone. I wtedy tamta zaczęła mówić, że widać po mojej siostrze, że jest przemęczona🙄 więc moja siostra zamiast się tłumaczyć, że to od niewyspania, przez pakowanie rzeczy, wstawanie do dziecka itd odpaliła jej w sekundę z uśmiechem na twarzy, że również źle wygląda. Niby nic takiego. Ale chodzi o to, że ta znajoma się nie spodziewała, bo do tej pory dogryzanie było tylko z jej strony. Kiedy moja siostra przez telefon mi opowiadała jaką tamta miała minę to śmiałam się głos😅 myślę, że moja siostra ma już z nią spokój. Wygląda na to, że wystarczy czasem dosłownie tylko odrobinę pewności siebie i dwa słowa żeby nie dać sobie wejść nas głowę. Pozdrawiam serdecznie😁
Dziękuję za ten przykład. Jak piszemy w książce "Wojna na słowa" ważnym jest natychmiastowe zepsucie przyjemności atakującemu :-) Siostra i tak zrobiła to delikatnie, można było spowodować, że atakujące będzie potrzebowała terapii :-)
Obejrzałem dopiero dwa filmy Pana Barszczewskiego, więc może jestem w błędzie, ale wygląda to raczej na reklamę książki, bez względu na koszta. Koszta ludzi, którzy go słuchają. Raz, że to są truizmy (oczywiście dla mnie, bo może dla kogoś innego to "odkrycie Ameryki"), a dwa zgoda w odbiorze sytuacji Pani siostry, która Pani opisała, jest dla mnie "słaba". Ja to widzę inaczej, a mianowicie, że Pani siostra ma problem z akceptacją rzeczywistości i opiniami innych ludzi. Jeśli jest przemęczona (przez przeprowadzkę) to po niej to widać, więc jaki problem w tym... Że to ktoś widzi? Dla mnie żaden, a dla kogoś kto chce, aby ludzie postrzegali go w inny sposób niż zgodny z rzeczywistością, to może być to problem. I jeszcze kwestia "ataku". Wyrażenie opinii, takiej jak "wyglądasz na zmęczonego" może być też troską. Założymy, że jest to jednak atak. Czy lepszą reakcją nie było by, "Dziękuję za opinię, nie zdawałam sobie z tego sprawy, bo tyle dzieje się w moim życiu"? Albo "Proszę Cię, mów mi tylko dobre rzeczy o minim wyglądzie, albo nic, bo jestem przeciążona i potrzebuję pozytywnego kopa". Za to tutaj widać, że lepsze są przepychanki jak w przedszkolu "Jesteś głupi. Nie! To ty jesteś głupi".
@@TheZ056mylisz się i to bardzo. Z przykrością muszę stwierdzić że filmy Alexa dały mi więcej niż terapia u psychologa. Efekty bez porównania. Bez owijania w bawełnę, konkret
Doroto, kiedyś, kiedyś dawno, mój złośliwy kolega, komplementujący kobiety tylko w przypadku realizacji swoich potrzeb, podszedł do mnie do mnie z uśmiechem stewardesy (czytaj sztucznym i wyuczonym) i z tekstem "znakomicie wyglądasz". Ja mu na to, wzruszając ramionami, "a ty jak zwykle beznadziejnie". Powiedziałam to tak od niechcenia. Efekt był piorunujący. Koleżanki (świadkinie) były zachwycone. Ja sama sobą też, przez tydzień, ha ha.... Pozdrawiam Cię.
Mimo, że przeczytałam chyba wszystkie książki dotyczące komunikacji, na rynku i obejrzałam chyba wszystkie filmy, zauważam dwie kwestie, których one nie poruszają: 1. Jak uporać się z powolnym myśleniem przy formułowaniu riposty? Owszem można zastosować „nie życzę sobie takiego zachowania” ale w większości wypadków należy je uzupełnić o szczegóły. Nie życzę sobie takiego zachowania... czyli konkretnie jakiego? Tu proces myślowy zajmuje mi dużo czasu. Może też zdarzyć się, że kuriozalne i chamskie zachowanie odbiera nam mowę. Mnie zdarza się to nader często. Może też być konieczne zastosowanie ostrzejszej riposty, ale tu zaczynasz zastanawiać się jak ją sformułować żeby nie przestrzelić i nie strzelać z armaty do wróbla. A czasem nawet jak nie był to wróbel tylko coś wyjątkowo chamskiego, możesz z różnych powodów nie chcieć mocno ranić agresora. Często też samo zastanawianie się czy to był wróbel czy tyranozaur, zajmuje mnóstwo czasu. Ja muszę przeanalizować, znaleźć wszystkie za i przeciw, zastanowić się czy nie jestem przewrażliwiona albo czy czyjeś zachowanie było w normie czy zostały przekroczone wszelkie granice. Jak zareagować ADEKWATNIE zajmuje mi kolejne... kilka godzin 😅 2. Mowa ciała. Nawet jeśli zastosujesz neutralną ripostę, wcześniej wykutą na pamięć, twoja mimika, tembr głosu, intonacja, mogą wskazywać na skrajne wzburzenie i kulturalne merytorycznie słowa mogą zabrzmieć nadmiernie agresywnie. Mnie wzburzenie odbiera jakikolwiek luz i poczucie humoru. Grzeczna odpowiedź wypowiedziana nieodpowiednim tonem z towarzyszącym spojrzeniem bazyliszka i kolorami mieniącymi się na buzi czasem może być zbyt agresywna. Cora nova stara sie zapanować nad rozszalałym układem limbicznym, a to znowu zabiera czas. Nie da się tego wyćwiczyć gdyż emocje biorą górę nad wyćwiczonym odruchem. Dlatego często rezygnuję z riposty - żeby głos nie uwiązł mi w gardle. Osoby, dla których konfrontacja wiąże się z dużym stresem, zrozumieją o czym piszę. Jak się tego pozbyć, albo czym zastąpić?
Teraz krótko. Punkt 1) W moich filmach i książce podałem kilka uniwersalnych ripost, które można się po prostu nauczyć i stosować je odruchowo, bez potrzeby zastanawiania się. W wypadkach wątpliwych lepiej za ostro niż za miękko. To przecież nie my zaczęliśmy. Punkt 2) Przed wszystkim trzeba się nauczyć wyluzowanej reakcji na ataki werbalne. Mówiłem o tym w filmie ruclips.net/video/ACA0rhx_bFU/видео.html jest też cały rozdział w "Wojna na słowa" To jest tak ważna umiejętność, jak dla dziecka umiejętność załatwiania się w toalecie a nie w pieluchy :-) Może nagram film Pozdrawiam
@@AlexBarszczewski Punkt 1) Wyżej napisałam dlaczego gotowe riposty nie są uniwersalne. Punkt 2) Znaczna część ludzi, dla których konfrontacja jest dużym stresem to osoby z wdrukowanym potężnym poczuciem winy oraz niskim poczuciem wartości. To wymaga terapii. Stosowanie okruchowych odpowiedzi to łatanie za pomocą gwoździ i młotka, domu, w którym wali się fundament. „Wyluzuj”? Pomogło to kiedykolwiek komuś? Uznani psychologowie, mówią, że treningi asertywności na niewiele się zdadzą, komuś kto jest przekonany, że jest nic niewart. A to musi być duża część twoich odbiorców. Tacy ludzie i tak mierzą się z niezawinionymi przeciwnościami i cierpią. Porównałeś takie osoby do dzieci robiących pod siebie... Sprawiłeś ogromną przykrość... Rozumiem, że było to niezamierzone, prawda?
@@agnieszkatyszecka3373 Pkt 1) Lepsza niedoskonała riposta "uniwersalna" niż żadna Pkt 2) Jak przeczytasz uważnie to stwierdzisz że nie porównywałem tych osób do czegokolwiek, tylko brak pewnej umiejętności do braku innej. Zakładam, że moi Widzowie znają na tyle jeżyk polski, aby wyłapać tę różnicę 🙂
Dziekuje za film❤caly czas ucze sie stawiac granice, robie postepy i to mnie cieszy. Juz teraz moje zycie jest o niebo lepsze.Naprawde warto, polecam. Pozdrawiam Pana i wszystkich ogladajacych🤩
Myślę, że ten film będzie potrzebny dla bardzo wielu sympatycznych ludzi :-) Potem warto jeszcze przestudiować książkę "Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa aby nie dać się w różnych sytuacjach życiowych
@@AlexBarszczewski. Bardzo podoba mi się sposób przekazywania tej wiedzy przez Pana. Robię sobie notatki, co zajmuje mi wiele czasu. Chętnie zakupiła bym obie książki. Niestety, nie radzę sobie w Internecie. Jak mogę dokonać zamówienia? Mam sprawy w sądzie, gdzie są przekraczane wszelkie moje granice przez korporacją, jaką są dwa sądy, które pomijają procedury i przez rok czasu nie mogę uzyskać uzasadnienia, dlaczego odrzucono moją apelację. Czy może się Pan zająć takim tematem, jak sobie radzić z ludźmi (czytaj sędzia), którzy nie biorą pod uwagę dowodów w sprawie i odrzucają wszelkie argumenty?
Miałam dziś na cmentarzu taką sytuację jak w zeszłym roku dokładnie, stałam sobie przy grobie dziadków od mamy strony z mamą bo mama koniecznie chciała być na całej mszy, po pewnym czasie zjawiła się pewna jej ciotka, której ja praktycznie nie znam ale ona np komentowała że dziecko mojej siostry już w tej klasie jest, a potem zapytała nagle, czy mieszkam z mamą, ja odruchowo odpowiedzialam że tak ale to wydało mi się dziwne. W końcu nie żegnając się nawet, poszła. W tym roku gdy stałam znów przy mamie na mszy bo chciała być do końca, miałam wcześniej przeczucie, że ta osoba znowu może się pojawić, więc uprzedziłam mamę, żeby nie przepraszała za mnie czy coś w tym rodzaju, gdy będę chciała coś odpowiedzieć dosadniej na komentarze, których nie chcę. Modliłam się, by był już koniec mszy ale oczywiście, ta ciotka znów podeszła. Tym razem niby miło się zaczęło, gadala z mamą głównie, lecz nagle znowu zapytała, czy ja z nią mieszkam i jeszcze się zaśmiała, zanim zdarzyłam coś odpowiedziec, mama odpowiedziała za mnie, że tak, ale to nie powód do wstydu. Ja poczułam, że we mnie już się gotuje, zaczęłam mówić, że przyszłam odwiedzić groby dziadków i takie komentarze burza mój spokój, że mieszkałam z chłopakiem, że lepiej być samemu niż z byle kim, ta ciotka coś tam mówiła że jej to nie interesuje, a mama jeszcze do mnie, że ona nie miała nic złego na myśli. W końcu nie wytrzymałam i odeszłam od nich. Po chwili, gdy ochlonelam, wróciłam i spytałam tej ciotki, czy ona mieszka sama i też się lekko zaśmiałam, na co mama zwrcilsmi uwagę, żebym tak nie mówiła. To był koszmar dla mnie wewnętrznie, a tamta widząc, że mama ulagadza sprawę, pewnie się cieszyła, tym razem w końcu wstała, pożegnała się jakby nigdy nic i poszla. Mówiłam później mamie, że ja o coś prosiłam, mama później przyznała mi rację, że tamta źle się zachowywała, ale ze ona myślała, że tak nie wypada nagle odchodzić. Ja wewnętrznie jestem z siebie nawet dumna, bo do tej pory mnie zatykało, nie wiedziałam czy coś mówić czy nie, bo patrzyłam ns reakcje bliskich. A dziś sama ze sobą poczułam się lepiej, jednak i tak samotnie w tym..
Jeżeli, ktoś próbuje mną manipulować, narzucać swój "punkt widzenia", wtedy dziękuję jemu za TROSKĘ i chęć pomocy, oczywiście wypowiadając jasno swoje zdanie. Takie działanie totalnie rozwala manipulatora i wytrąca argumenty
Wspaniałą rzecz Pan zrobił i robi👏👏jest to nie ocenione dla wielu kobiet w różnym wieku które szukają ciepła i miłości jest Pan wspaniały a mnie ujęły słowa że mówię to jak do córki którą kocham by przestrzec ją przed złem które nie wiadomo z której strony przyjdzie ! Jak bronić siebie i stawiać granice nie myląc z prawdziwymi intencjami wilków ubranych w ocze skóry ,jestem pod wrażeniem
Dziękuję za bardzo miłe słowa :-) Staram się skompoensowac poważna lukę edukacyjną, która istnieje w naszym społeczeństwie. Jest więcej moich materiałów, jeśli zna Pani sympatyczne osoby, to proszę im polecić. Pozdrawiam serdecznie :-)
@@AlexBarszczewski Napewno to uczynię prowadzi to Pan wspaniałe rzeczowo i fachowo z ogromną przyjemnością i ciekawością się Pana słucha jeszcze raz wielkie podziękowania za całą pracę jaką Pan wkłada🤗👏👏
@@AlexBarszczewski Ja dzisiaj obejrzałam chyba cztery Pana filmy, które bardzo mi się podobają, jak Pan to mówi. Już od wielu lat próbuję stawiać granice z różnym efektem. Jednak udało mi się odsunąć od siebie toksyczne osoby, które mnie totalnie lekceważyły i z tego jestem dumna. Szkoda, że dopiero po wielu latach mnie się to udało.
Takich filmów nigdy dość, inspirujesz i motywujesz👍 W stawianiu granic jestem całkiem niezła i daje to cudowne rezultaty, ale już nie raz uświadomiłeś mi, że jeszcze jest dużo do poprawy.
Odmawiając lepiej użyć sformułowania "Niestety muszę odmówić" niż "Przykro mi, muszę odmówić". Chroniąc swoje granice nie jest nam przecież przykro, wręcz przeciwnie, raczej odczuwamy satysfakcję, że nie wprowadziliśmy się w poczucie dyskomfortu. zatem mówienie, że "przykro" robi z nas ludzi nieszczerych. Dziękuję za film.
Bardzo lubię Pańskie filmy i uczę się asertywności.Mam też swoje sprawdzone metody.Np.jeśli ktoś usiłuje mnie wypytywać o jakieś sytuacje czy zdarzenia( o których nie chcę mówić ) odpowiadam z uśmiechem przeciągając teatralnie słowa OOCH...To dłuuuga historia.Możee przy okazji ci opowiem ? Po czym zmieniam temat SZYBKO zadając rozmówcy obojętnie jakie pytanie typu,,A co tam słychać u twoich rodziców ? Mama lepiej się czuje ? POLECAM WSZYSTKIM WYPRÓBOWAŁAM WIELE RAZY.DZIAŁA:)
Zgadzam się, że bardzo ważne jest by granice komunikować na samym początku znajomości. Niestety nie zawsze to działa w relacji z dziećmi. Mam wychowanka, który ma zaburzenia systemu swoich granic i nie szanuje granic innych osób. Praca wychowawcza z nim rujnuje mi zdrowie dosłownie. Gdyby nie fakt, że jego młodsze rodzeństwo jest mi bliskie i nie chcę ich stracić, już dawno pozbyłanym się tej toksycznej relacji. Na szczęście zostały tylko 3 lata do jego pełnoletności... Mam nadzieję, że wytrzymam. Dobrze, że uczy Pan ludzi, żeby sami definiowali i respektowali własne granice. Ma Pan u mnie za to wielki szacunek. Dziękuję za wszystkie Pana filmy.. Chociaż nie ze wszystkimi wskazówkami się zgadzam, to nie zmienia to faktu, że podziwiam, że się Panu chce, tak poprostu.
W rodzinie miałam zupełnie inne wzorce uczono mnie bycia miłą grzeczna i pokorną przez co wiele w swoim życiu i straciłam i chyba też zepsułam. Dziękuję za Pana filmy są konkretne treściwe i zdecydowanie najlepsze z tych jakie do tej pory oglądałam o podobnej tematyce. Odczuwać to jedno a upewnić się że te odczucia są słuszne i zacząć zmieniać swoje życie to drugie i właśnie za to z całego serca dziękuję
Bardzo wiele osób w Polsce było tak uczonych, ja też. Dlatego aby dobrze funkcjonować w świecie musimy się sami doedukować. Zna Pani naszą książkę "Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa ? To specjalny podręcznik napisany w tym celu Pozdrawiam serdecznie :-)
Zapłaciłam za to najwyższą cenę ; zawłaszczenia narcysycznego, utraty zdrowia, życia w pogardzie i wyzysku itp. Aż przychodzi mi myśl, że należaloby pozwać władze za brak wiedzy w szkołach o tym zagrożeniu.
Alexie, dziękuję za kolejny wartościowy odcinek. Temat jest na czasie, bo zbliżają się święta Bożego Narodzenia, podczas których spotykamy się (ci, którzy świętują) również z krewnymi, z którymi w ciągu roku mamy słaby kontakt. Mam w rodzinie taką krewną, która przez cały rok nie chce mieć kontaktu z rodziną, nie interesują jej nawet najważniejsze sprawy typu czyjaś operacja czy utrata pracy, a w czasie Wigilii wygłasza teatralne słowa o rodzinie ("musimy się trzymać razem") oraz wymusza zwierzenia na ważne tematy, o których nie chciała słyszeć w ciągu roku (rodzina ma jej nie zawracać głowy swoimi sprawami). Czuję się w pewnym sensie zaliczona w ten sposób, jest to przekraczanie granic mojej prywatnosci. W tym roku uprzedziłam ją, że przy wieloletnim braku stałego kontaktu ja nie będę z nią podczas świąt rozmawiać o ważnych sprawach. Tymczasem ona odwraca kota ogonem, że ja na święta nie chcę z nią rozmawiać (to chyba projekcja). Przy tej okazji zauważę, że Ty chyba w omawianiu różnych trudnych zachowań koncentrowałeś się na chamskich. Czy masz też odcinek, jak reagować, gdy ktoś manipuluje płaczem? Właśnie ta krewna, o której piszę, ma w sytuacjach trudnych dwie reakcje: albo płacz i robienie z siebie ofiary (jak dziecko), albo rzucenie słuchawką. Ciężko mi sobie z nią poradzić, bo jest to układ ciągnący się od naszego dzieciństwa (tylko jej sprawy były w rodzinie wysłuchiwane, inni mieli sobie radzić sami). Serdecznie pozdrawiam.
Nagrał Pan tyle tych filmów, ze do końca roku nie dam rady wszystkich obejrzeć. Postaram się zostawic przy każdym obejrzanymi komentarz i like, żeby zwiększyć zasięgi i zaznaczyć sobie co już widziałem ;)
Super film Alex! Bardzo dziękuje, bo z każdym Twoim słowem nabierałam większej pewności to tego, że moja prywatność jest ważna i powinna być najważniejsza przede wszystkim dla mnie. Wierzę, że dzięki takim przesłaniom nasz polskie społeczeństwo zacznie się zmieniać na lepsze. 😉
Czy całe społeczeństwo, to nie jestem pewien. Ale jeśli fajni ludzie będą się lepiej bronić i będą mieli dobre życie, to warto to robić. Pozdrawiam :-)
Bardzo potrzebny film.Sama mam ogromny problem z asertwnoscia i stosowaniem granic.W mlodosci nie bylismy tego uczeni.Teraz powoli ucze sie jak zachowac wlasna niezaleznosc.Nie jest to latwe ,ale pobyt zagranica bardzo mi pomogl w tej dziedzinie.Ogromnie dziekuje Alex za cenne wskazowki.Serdecznie pozdrawiam.
Właśnie dlatego nagrywam te filmy i napisaliśmy "Wojnę na słowa", aby nie trzeba było wyjeżdżać za granicę. Będę kontynuował. Pozdrawiam serdecznie :-)
Pozbyłem się problematycznych znajomych i zastanawiałem się, czy przyda mi się przeczytanie "Wojny na słowa". Tym filmikiem zaciekawiłeś mnie i przekonałeś, że warto przeczytać tą książkę. Zdałem sobie sprawę, że dużo jeszcze nie wiem :-). Pozdrawiam i życzę miłego dnia!
Filmy z konieczności zajmują się tylko pewnymi aspektami. Książka jest dość kompletnym podręcznikiem. Karolina uważa, że np. adwokaci powinni studiować opisane tam techniki :-) Pozdrawiam serdecznie :-)
Dziekuję za film🥰 Ostatnio zastanawiam się jak postępować z koleżanką z pracy, o której wiem, że oczernia mnie za moimi plecami przed inną osobą i opowiada jej zmyślone historie na mój temat. Co prawda nie mam na to jak dotąd twardych dowodów, ale jestem tego prawie na sto procent pewna, ponieważ łatwo można poznać to po zachowaniu tych osób. Przede mną koleżanka udaje miłą i niewinną, próbuję wyciągać różne informacje, żeby mieć jeszcze więcej tematów do plotek. Konsekwencje są takie, że tamta druga koleżanka ma do mnie negatywny stosunek (próby wyjaśnienia sytuacji z nią nie przyniosły rezultatów, ponieważ udaje ona że nic się nie dzieje i nie chce wsypać plotkary).
Masz rację Alex z tym "tresowaniem". Zastanawia mnie to czemu rodzice robią to swoim dzieciom. Oczywiście nie zawsze. I nie wszystkim. Ale zdarza się. Albo twierdząc, że swoje dzieci "traktują jednakowo" jedno rozpieszczają a drugie (świadomie lub nie) sprowadzają do roli tzw. Kopciuszka (np. mówią: bądź mądrzejszy/-a, ustąp. I tak całe życie). Każda próba wyrwania się z takiego chorego układu jest zdecydowanie tłumiona. Bo tak jest wygodnie - wytresować posłuszną, potulną marionetkę niż wykształcić silną osobowość. Czy tacy rodzice kochają te swoje dzieci traktując je w taki sposób? Moim zdaniem robią im straszną krzywdę.
Wiele niedobrego dzieje się bo rodzice sami nie są świadomi ("wybacz im bo nie wiedzą co czynią") Dlatego dla wielu młodych ludzi jestem "zastępczym" ojcem lub dziadkiem (ponad 40 milionów wyświetleń na tik-toku) Ten kanał i książki to tez taka moja misja społeczna, bo duże pieniądze zarabiam jako międzynarodowy konsultant negocjacyjny
@@AlexBarszczewski I całe szczęście, że przekazujesz innym swoje bogate doświadczenie. Często taki spacyfikowany młody człowiek nawet nie dostrzega, że najbliżsi go krzywdzą, myśli, że wszystko jest w najlepszym porządku. Dopiero ktoś "z zewnątrz" potrafi skutecznie otworzyć oczy i rozwiązać problem.
Bardzo trudno jest wykształcić silną i niezależną jednostkę, bo po pierwsze, samemu trzeba być silnym i niezależnym, a po drugie, jak Pan zauważył, jest to tłumione na wielu poziomach. Książkę można by było napisać o szeregu problemów, które z tego wynikają, szczególnie dla tych młodych kształtowanych charakterów w świecie dzieci i młodzieży wsadzonych w ramki rodzicielskich wyobrażeń, które mogą spokojnie przejść pod przygotowaną dla nich poprzeczką. Szkolne zebrania rodziców to koszmar połączony z horrorem, kopalnia kreciej roboty wołów co zapomniały jak cielętami były, sami od siebie nic, a wymagania jak do gwiazd. Są dzieci, które już w 5kl podstawówki 'wiedzą', gdzie i co będą studiowały po którym liceum. Ta 'wiedza' odbija się rykoszetem szczególnie na tych, którzy mogą być sobą, mieć swoje zdanie, rozwijać się wg własnych predyspozycji. Co do polecania Alexa /yt, tiktok, książka/ to najczęściej mam dwa komunikaty zwrotne: albo słyszę, że nic dziwnego, że jestem taka nawiedzona, skoro łykam takie głupoty, albo pretensje, że nastolatki się stawiają i ogólnie zaczęły sprawiać problemy. W społeczeństwie neurozy/neurotyzmu/neurotyczności, stabilne, niezależne jednostki naprawdę nie są pożądane - nie wiadomo co z nimi robić i jak je obsłużyć. Dlatego tak ważne jest to, o czym ciągle przypomina Alex, im więcej ludzi się poznaje, tym większe prawdopodobieństwo, że wyłuska się tych, którzy pasują. Pozdrawiam serdecznie! i proszę się nie poddawać.
@@Renia.Z Dziękuję za bardzo wartościowy komentarz 🙂 Ciekawe dla mnie są te reakcje na polecanie moich materiałów (z których wszystko za wyjątkiem książek jest bezpłatne) 🙂 NW tym pierwszym przypadku to niezła kombinacja arogancji i niewiedzy, bardzo rozpowszechniona w społeczeństwie. W tym drugim, to po tym, jak stałem się "gwiazdą" tik-toka z ponad 40 milionami wyświetleń, to pewnie naraziłem się wielu rodzicom 🙂 W końcu uczę tam młodzież podstaw retoryki i negocjacji :-) 🙂 Pozdrawiam serdecznie 🙂
Super!!! Warto jeszcze przestudiować podręcznik "Wojna na słowa", specjalnie na trudne sytuacje sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa Pozdrawiam :-)
Ja wpakowałam się w taką, dla mnie trudną sytuację. Moja dosyć nowa koleżanka zawsze dzwoniła i prowadziła niby zwykłą rozmowę „co tam słychać, co robię w kolejnych dniach, czy pracuję itp”. Po takim wywiadzie wiedziała, kiedy jestem w domu i „nic nie robię”. Po czym STWIERDZAŁA,że przyjeżdża w odwiedziny. W tej sytuacji nie potrafiłam już nic wymyślić, żeby odmówić, bo nie chciałam jej robić przykrości, skoro przecież „nic nie robię”. Jak wybrnąć, co powiedzieć? (Wiem, że byłam z byt otwarta na początku znajomości).
@@AlexBarszczewski Wielkie dzięki za filmową odpowiedź. Oprócz dobrych rad, sprawił mi Pan niesamowitą radość. Normalnie jakbym z Panem rozmawiała na żywo 😀. Pozdrawiam serdecznie. Będę w kontakcie komentując, bo jeszcze dużo przede mną pracy.
@@AlexBarszczewski Do tej pory czytałam i oglądałam wiele materiałów, ale dopiero Pana filmy do mnie trafiają i są skuteczne. W końcu uwierzyłam, że ja i moje uczucia są ważne. Że ludzie nie mogą nas tak ciągle atakować, oceniać. Wcześniej często czułam się źle, ale nie wiedziałam dlaczego. Szukałam przyczyny w sobie, analizowałam ciagle, jak to psychologia robi, całe życie od dzieciństwa począwszy. Teraz po prostu widzę wyraźnie, gdy ktoś mnie atakuje, przekracza granice, i mogę zareagować. Ale przede wszystkim nie obwiniam już siebie, za czyjeś zachowanie. Ponadto dzięki Pana filmom, pracuję także nad sobą. Nie byłam świadoma wielu swoich błędów.
Szkoda ze nie trafiłem na Pana, Panie Alex, tak z 15 lat temu. Dziś już sam krótko i ostatecznie usuwam ludzi którzy maja na mnie negatywny wpływ lub przekraczają pewne granice które w moim mniemaniu są bądź powinny być sprawą oczywistą dla przyzwoitego człowieka. Szkoda czasu w życiu na ludzi którzy nie szanują innych. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo cenię Pana wykłady, są dla mnie bardzo pomocne, rozwijam się i buduje swoją sile. Zakupiłam Pana książkę ,dzisiaj będzie przesyłka. Będzie lektura na Święta 😊
Tydzień temu zaczęłam słuchać Pana. Koleżanka mi podała namiary. Uwielbiam Pana słuchać… mówi Pan tak zrozumiale… mądrze i pięknie… że zakochałam się w tym co Pan przekazuje… proszę nagrywać i nagrywać… nawet zamówiłam sobie ksiazki❤
WITAM PANA ! ❤To jest prawda co poniżej opisała pani o swojej siostrze jak obgadała koleżanka .U mnie taka sytuacja była , ale bym musiała pisać dlugo , ale wiadomo o co chodzi Są razdrosne i tak mówią .Przychodziła do mnie gdzes 8 lat kolezankę ,ktorą ja ją sama zaczepiłam bo mniała problemy to zaprosiłam ja na kawę i tak było przez 8 lat i tak mnie obgadywala ,a ja o niczym nie wiedziałam aż w końcu przyjaciółka mi to wszystko poiedziała .😮 Wtedy zadzwoniłam do niej i powiedziałam jej co myslę o tym wszystko i zablokowalam numer tel i koniec kropka 😮 I taka to jest przyjazń. Z sasiadami żyje sie dlugo lat i jest przyjazń .Dziekuję Panu żę pan poruszył ten temat trochę mi ulżyło na sercu .Pozdrawiam 😢❤😢😢❤😢
Alex ,a jak reagować kiedy ktoś mówi Ci o czymś co jest oczywiste. Wiadomo,że we wtorek masz podlewać kwiatki . Pewna osoba co poniedziałek Ci mówi ,wiesz ,że masz podlać kwiatki we wtorek . Co jest oczywistością i ma się wrażenie ,że ma Cię za głupka . Co warto jej odpowiedzieć? Np" o dziękuję jesteś wspaniała gdyby nie ty ,nie wiedziałabym tego ,jesteś wielka" . Jaki masz pomysł ?
Podpinam się do tego pytania. Ja w takiej sytuacji często pytam - boisz się, że zapomnę? Pozwala mi to dociec motywów pytającego. Ale czasami to jest rzeczywiście wkurzające.
Witam. Bardzo dobre rady, muszę spróbować. Mam koło domu dwie toksyczne osoby i jedyne co na nich działa to UNIKANIE, ZERWANIE WSZELKICH KONTAKTÓW. ŻADNA rozmowa nie przynosi skutku, ani na spokojnie ani w gniewie. DYSTANS i krótkie, zdecydowane słowa dają efekty. Pozdrawiam
Alex, mam jeszcze pytanie z gatunku trudnych. Kilka miesięcy temu zdarzyło mi się stanąć w obronie matki prawdopodobnie autystycznego dziecka. Podczas zakupów w markecie samoobsługowym zauważyłam matkę, której syn skutecznie uniemożliwiał zakupy zrzucając towary z półek i rzucając się z krzykiem na podłogę. Wyraźnie wyczerpana kobieta sprawiała wrażenie zrezygnowanej. Zaoferowałam jej przyniesienie do koszyka potrzebnych produktów. Komentarze, które słyszałam od innych klientów na jej temat były ohydne i podniosły mi ciśnienie. Zignorowałam je i ruszyłam do kas przepuszczając tę kobietę przed sobą. Podczas gdy płaciła, jej dziecko krzyczało w sposób bolesny dla uszu, biło ją, rozrzucało towary, szarpało za ubranie i robiło mnóstwo innych rzeczy charakterystycznych dla dzieci z zaburzeniami rozwojowymi. Zachowanie kasjerki i osób stojących w kolejce było niedopuszczalne. Agresywne, upokarzające ją komentarze, wywracanie oczami, chwytanie się za czoło, wymądrzanie się, pouczanie... nie wiem co we mnie wstąpiło, nigdy nie spodziewałabym się po sobie - mało asertywnej osobie - takiej reakcji. Zniszczyłam je dosłownie. Z emocji nie pamiętam co mówiłam. Chyba je zwyzywałam. Cały czas wracam myślami do tej sytuacji. Co by było gdyby mnie tam nie było? Przecież ta kobieta na co dzień musi się spotykać z takimi sytuacjami i to wielokrotnie. Druzgocące. Moje pytanie brzmi - jak ona powinna się zachować w ich obliczu? Co mogłaby powiedzieć? Jak zareagować na taki brak empatii, znieczulicę, brak wyobraźni i zwykłe chamstwo? Kobieta była wyraźnie w trybie przetrwania, półprzytomna, zamknięta w bańce własnego bólu i lojalności wobec dziecka. Domyślam się, ze te wszystkie idiotyczne komentarze i kręcenie głową z dezaprobatą, docierają do niej jak przez gęstą mgłę, sprawiała wrażenie jakby ich nie słyszała... ale przecież słyszała prawda? To musi do niej wracać. Co ma odpowiedzieć ludziom komentującym zachowanie jej dziecka? Komentującym bezmyślnie metody wychowawcze? Komentującym pod nosem lub do swojego towarzysza lub robiącym gesty dezaprobaty, zniecierpliwienia i pogardy gdy jest ich tak wiele naraz, a ona musi jednocześnie skupiać uwagę na dziecku? Trudne prawda?
Trudne...Ale nie zawsze odpowiadanie riposta jest rozwiązaniem na wszystko. Na miejscu tej kobiety,w miarę możliwości, rozwazylabym wykonywanie zakupów online,aby większą część przynosił po prostu kurier. Niektóre sklepy oferują też pakowanie "na wynos ", czyli personel sklepu przygotowuje siatkę zakupów,a ty jedynie odbierasz. Ułatwiloby to sporo logistyki, ale też uciążliwośc jej i dziecka odbija się na komforcie pozostałych i rozprasza uwagę podczas zakupów. Ja sama,jak i wiele moich znajomych, przechodzimy często fobie socjalną albo agorafobie, trenujemy wyjścia, i spotkanie takiego incydentu,gdzie dziecko zachowuje się nieobliczalnie, pogłębi strach... Egoizm egoizmem, szukałabym sposobu holistycznie, bo jakże źle musi się czuć jej dziecko na zakupach że jest aż tak wściekłe
@@monikadamtier4714 Nie podoba mi się to, co napisałaś. Większość ludzi nie cierpi na agorafobię, prawdopodobnie nikt z klientów sklepu podczas tego incydentu. Ludzie z niepełnosprawnościami żyją wśród nas i proponowanie aby zamknęli się w domach jest pozbawione empatii. Czy ty robisz zakupy online żeby autystyczne dzieci mogły swobodnie korzystać z miejsc publicznych, czy tylko żądasz tego od innych abyś ty mogła swobodnie robić zakupy? Jeśli dziecku zakupy sprawiały dyskomfort to można być absolutnie pewnym, że matka nie miała innego wyjścia. Prawda? Potrzebowała pieluch i podstawowych rzeczy. Mimo, że mam dużo czasu na organizację i pomocnego męża, mnie też się zdarza, że czegoś nagle zabraknie. Czasem dzieci coś zniszczą (np wykąpią otwartą paczkę pieluch w wanience), czasem czegoś zapomnę albo nagle trzeba zmienić planowane menu. Liczba niespodziewanych sytuacji gdy trzeba spontanicznie reagować to kilkanaście razy na dobę - przy zdrowych dzieciach. Wyobrażam sobie jak to musi wyglądać u samotnej kobiety przy dziecku z niepełnosprawnością. A ty? W twoich słowach słyszę całkowity brak empatii. Taki, z jakim spotkałam się w tym sklepie. Nie wyobrażam sobie żeby mój „komfort” zakupów był ważniejszy od komfortu tej matki i jej pilnych potrzeb. Rzeczywiście ciężko reagować kulturalną ripostą gdy na taką znieczulicę na usta ciśnie się język raczej podwórkowy.
@@monikadamtier4714 Twoja propozycja ezakupów jest jak najbardziej praktyczna i ok. Ja to rozumiem. Matka tamtego dziecka nie miała siły na zakupy a co dopiero na jakąkolwiek walkę słowną.
@@monikadamtier4714 Mysle tak samo jak Ty Moniko, ze dokonywanie zakupow online byloby dobrym rozwiazaniem dla tej kobiety, jej dziecka i innych ludzi w sklepie. Ja tez bardzo zle znosze halas w sklepie, glosne rozmowy, cierpie na zawroty glowy z powodu stresu, a na zakupy chodzi glownie moj maz.
Trafione w punkt, z tym że powiedziano bardzo delikatnie. Jeżeli traficie naprawdę na Predatora -Toksyka -Narcyca tzw czerwona strefa ,to stawianie granic skończy się na interwencji Policji i to trzykrotnej. Piszę w własnego doświadczenia ;-).
Witam serdecznie. Używam tego sformułowania, a ostatnio do własnego męża. Na moje: ja sobie nie życzę on odpowiada: ale to nie jest koncert życzeń. No i koniec dyskusji.
ciekawy temat, zaraz posłucham, interesuje mnie szczególnie jak postawić granice wobec osoby będącej w gronie osób komuś życzliwych, np. "miła, przyjazna sąsiadka" (z takich co t o przyniesie ciasto i siedzi potem 3 h żaląc się na męża lub dzieci; i nawet jak podpowiesz jej jakieś możliwe rozwiązania to za trzy dni... przyjdzie po kubek cukru, opowie że zrobiła jednak inaczej, po czym następnego dnia znów przyjdzie z tym samym żalem, a jak nie z tym to z innym...)... Jak stawiać granice osobom, które uważamy za nasze przyjaciółki, koleżanki, kolegów, kolegów w pracy, którzy otwarcie nie są agresywni, ale czujemy, że w jakiś sposób zawłaszczają emocjonalnie. Dodatkowo, mamy wrażenie, że sąsiadka się o nas w jakiś sposób troszczy, bo a to zapyta o zdrowie, a to o samopoczucie, zawsze mówi dzień dobry itd itp Czy "wina" za nieumiejętność ograniczenia kontaktu leży może po stronie "ofiary"? Typu osobowości ofiary? Ale czy można winić jagnię, że złapał je wilk?
Dzień dobry, mogę Pani polecić filmik "Jak uciszyć narzekacza" na kanale Dobre Źródło, tak mi się skojarzyło z opisaną sytuacją. Co do jagnięcia i wilka, myślę że jagnię jest trochę winne tego, że nie chroni się przed drapieżnikiem.
mój tato notorycznie narusza moje granice. od pewnego czasu na to nie pozwalam, bo uświadomiłam sobie, że źle to na mnie wpływa, źle się z tym czuję. Jeden z przykładów: wchodząc do mojego domu bez wcześniejszej zapowiedzi (odwiedza mnie kiedy chce), nie puka tylko od razu łapie za klamkę i dzwoni dzwonkiem. Prosiłam, by nie dzwonił a pukał, bo np córka jeszcze śpi. W odpowiedzi usłyszałam: 1. Jak to śpi? Śpi o 11.00???? 2. Na pewno nie usłyszysz pukania, więc muszę dzwonić. Zapewniłam go, że usłyszę bez problemu. No, nie, na pewno nie usłyszysz. Efekt: dzwoni dzwonkiem. Przepychanki-obrażanki trwają od jakiegoś czasu. Przekonanego nie przekonasz. Może ktoś ma jakiś pomysł?
Panie Alexie, jak skonczyć taką wymianę zdań: - (Dowolne pytanie na które nie chcemy odpowiadać) - Czemu pytasz? / Do czego jest Ci potrzebna ta informacja? - Pytam z ciekawości. Co powinniśmy odpowiedzieć żeby z klasą zakończyć rozmowę bez udzielania odpowiedzi?
1)wariant grzeczny uprzejmy - dziś musisz obejść się ta ciekawością 2) wariant grzeczny - dlaczego miałbym teraz zaspokajać Twoją ciekawość albo Daj mi dobry powód, dla którego miałbym teraz zaspokajać twoją ciekawość
Witam, Panie Alexie mam takie pytanko: u mnie w pracy mam 1 z szefów, który często przychodzi do mnie i mówi żebym zrobiła kawę dla niego i jego gości. Zaznaczam że to nie jest w mojej gestii robić kawę..bo on tak chce. Ale z tego powodu że nie za bardzo wiem jak odmówić. To za każdym razem robię. Dlatego mam pytanie : jak grzecznie odmówić robienia tej kawy. Drugi z szefów sobie sam robi kawę. Zaznaczam że ten 1 szef to wszystkim w pracy działa na nerwy. Taki typ. Pozdrawiam
na liscie moze byc mnostwo rzeczy nawet zlodziejstwo czasu ,uwagi ,sil.witalnych w zamian za goscinnosc, ciasteczko ,kawka czekoladka w zamian za "och Ty zawsze jestes taka wspaniala" wmawianie rzeczy ,ktore nie powiedzialas jęczenie ,użalanie sie nad soba ,wykorzystywanie na zasadzie zrob mi tylko to ,kiedy bedziesz mogla... przychodzisz tracisz pol dnia na dziesiec pierdol dawanie calej sumy za uslugi na zas gdzie potem lista uslug zmienia sie i wydluza i czas tez kwestia /niezrecznie mi bylo przerwac/ przy osobach ,ktore zarzucaja non stop swoimi sprawami ,gadulstwem, roztrzasaniem do absurdu sprawy... prosza o pomoc i mowia ,ze nie dadza rady robisz to z poswieceniem czasu ,srodkow a one zmieniaja zdanie i /albo mowia ,ze to nie to ze sami juz sobie zrobili ... mnostwo jest tego mistrzami w manipulacji bywaja nasi starsi bracia i siostry , mniej lub bardziej chorzy im tez trzeba stawiac granice bo potrafia wykonczyc
Czasem przewidując czego będzie chciał rozmowca, wiem że odp będzie negatywna. Przerywa szybkim NIE i zmieniam temat uznając poprzedni za zakończony. Szok w jakim są ludzie jest zabawny
Co jest w tym zabawnego? Ktoś dostał z buta zanim się wypowiedział. Może trudno mu ogarnąć, że akurat z tej strony. Skoro potraktowany butem dycha, to pokażę mu jakie piękne są gwiazdy. Przecież to znęcanie się. Faktycznie, niezwykle zabawne... ale chyba tylko dla osobników z psychopatycznymi ciągotkami... Fatalnie ubrał Pan to w słowa.
@@AlexBarszczewski oczywiście czynię tak w sprzyjających okolicznościach. Zawsze muszę mieć żelazne pokrycie dla tak stanowczej odpowiedzi. Dotyczy to Głownie spraw małego kalibru.
Moj mezus (od 40 lat) powiedzial mi kiedys ze "gdy Cie poznalem, bylas zawsze wesola i zadowolona. Taka Cie pokochalem. Co sie stalo?" Spojrzalam mu prosto w oczy i mowie: "Wyszlam za Ciebie za maz!" 🤣🤣 I to zalatwilo sprawe. Od tej pory nie mowi mi juz takich bzdur.
Dziękujne Ci szybką odpowiedź i wartość merytoryczną. Dziś już urzylem w pracy i lepiej się z tym czyje. A co w przypadku gdy skrzydła są podcinane w žyciu zawodowym i prywatnym? Co proponujesz?
@@tomimiszcz8672 1) najpierw trzeba się zorientować, że to się dzieje 2) potem poważnie porozmawiać z tymi po drugiej stronie 3) jak nie pomoże, to krótkoterminowo ich zwalczać (patrz 'Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa a długoterminowo poszukać lepszego otoczenia
Kilka lat pod rząd "zaprzyjaźniona" sąsiadka (dużo starsza, wykształcona, uważającą się za bardzo kulturalną) wprasza się po wieczerzy Wigilijnej z życzeniami (kawka,ciastko 1-1,5 godz.). Nigdy nie zapraszając, nie proponując rewizyty. Dużo pracuję, sama wychowuje dziecko. Po kolacji mam ochotę otulić się z dzieckiem w koc i nic nie robić... a nie odbywać kurtuazyjne e wizyty, będąc ocenianą-niby komplementowania, wypytywanie, porównywanie itd. Gdy raz odmówiłam z powodu żałoby i braku ochoty na cokolwiek i tak przyszła... Jak kulturalnie odmówić (tak, to fakt przyzwyczaiła się, ale już wielokrotnie niechętnie -specjslnie- tak by delikatnie dać do zrozumienia- zgadzałam się ). Jak odmówić kulturalnie ale stanowczo? Tak, by mimo odmowy, nie ignorowała mni i i tak zadzwoniła domofonem z prezencikiem ). Chętnie poszłabym na drugi dzień do niej na kawkę... Ale ona zawsze ma plany. Proszę o pomoc.
Podłączam się pod to pytanie, mam podobny problem. Co robić, gdy osoba przekraczająca nasze granice ma bardzo kulturalną powierzchowność albo gdy jej sposobem na otrzymanie tego co chce są sceny płaczu i robienie z siebie ofiary? Serdecznie pozdrawiam.
Dziękuję. A co robić w sytuacji gdy mama podważa wszystkie moje uczucia? Np. mówię: "ktoś mi coś powiedział i źle się z tym czuję", pada odpowiedż: "ach przestań, wszyscy dobrze się z tym czują a ty nie". Mówię: zirytowałam się bo..." i słyszę odpowiedź: nie możesz się ciągle irytować...". I tak od lat. Próbowałam wytłumaczyć, że mama nie może negować moich uczuć bo to są MOJE uczucia, to się popłakała, że ze mną się nie da rozmawiać. Jak to rozwiązać? gdzie poszukać odpowiedzi? Co mogę zmienić w sobie?
Płacz to kolejna forma manipulacji :-( Mama to trudny problem, opisałem to w książce 'Wojna na słowa", musiałbym tutaj wkopiować cały rozdział. Może w przyszłości nagram o tym film
@@AlexBarszczewski koniecznie. Zdradzę panu tajemnicę, że pewien pan astrolog Ryszard aktualnie lat 66, był nawet na portalu Fotka. Aktualnie ma bardzo dużo pracy. Zamierza wrócić na Fotkę, bo naprawdę szkoda mi młodych ludzi, którzy nie mają dobrych doradców.
Nie wiem czy to pytanie już padło, spróbuję. Jak można zareagować w kontakcie z osobą, która zachowuje się jak Kwoka z wiersza Brzechwy. Nieustannie komentuje każdą niezręczność, która przecież każdemu może się zdarzyć, komentuje maniery, wychowanie... Dodatkowo, całkowicie brak jej empatii i zrozumienia dla przyczyn tych niezręczności. Ja nie wyobrażam sobie mieć pretensji o jakąś pominiętą grzeczność wobec osoby, która jest na przykład niewyspana lub zestresowana. Nie oczekuję tez żadnych przeprosin ani tłumaczeń, tak jak ta wiecznie zbulwersowana osoba. W efekcie, wiele osob odruchowo tłumaczy się temu człowiekowi, kryguje i zachowuje sztucznie do granic absurdu.
Tak jak wielokrotnie mówiłem w filmach i napisałem w "Wojna na słowa" trzeba spowodować duży dyskomfort tej osobie za każdym razem, kiedy próbuje takiego zachowania. Nagram może film na ten temat
@@AlexBarszczewski To już wiadomo. Pytanie brzmi jak? Cieszę się na film ❤️Może, później, podam konkretne przykłady z życia być może pomocne przy tworzeniu filmu.
@@AlexBarszczewski 1. Manifestowanie swojego oburzenia (westchnięcia, przewracanie oczami, kąśliwe aluzje) ZANIM zdążysz przeprosić lub zorientować się, że popełniłeś jakiś drobny nieintencjonalny nietakt. Wiadomo, że przeprosisz, jednak zniechęca cię to do tłumaczenia się bo to i tak nie spotka się ze zrozumieniem powodując serię kolejnych westchnień. Możesz, na przykład spóźnić się, niezależnie od tego czy miałeś szansę wcześniej poinformować o tym gospodarza czy nie, on zaczyna robić aluzyjne uwagi i gesty dezaprobaty zanim zdążysz przeprosić i się wytłumaczyć. Oczywiście przepraszasz gospodarza w takim wypadku i okazujesz zrozumienie dla jego sytuacji, ale wzmaga tylko jego złośliwe aluzje i miny wyrażające odrazę dla twojego zachowania. Możesz też się zdarzyć, że nie odpowiedziałeś na grzeczność bo nie usłyszałeś, niechcący pominąłeś kogoś przy nalewaniu wina do kieliszków, zapomniałeś przynieść obiecanej rzeczy, niechcący potrąciłeś kogoś, nadepnąłeś mu na stopę, zapomniałeś zrewanżować się za uczynioną przyjemność lub rozlałeś herbatę... Popełniłeś jakikolwiek niezamierzony nietakt i zamiast wybaczenia napotkasz urażone ego, kręcenie głową oraz ironiczne aluzje. Co, oprócz unikania takich osób, można zrobić gdy zachowanie powtarza się? Zanim zaczniesz unikać chciałbyś zachować godność i zareagować tak kulturalnie, jak asertywnie. Przy jednej z powyższej sytuacji, po szczerych przeprosinach, zdarzyło mi się kąśliwie nazwać swój błąd „niewybaczalnym” na co dostałam prawdziwy wykład na temat dobrych manier i swojej niekompetencji w tym zakresie. Takie osoby nawet jeśli przyjmują przeprosiny czynią to z taką łaską i wspaniałomyślnością, że czujesz się sponiewierany.
@@AlexBarszczewski 2. Dzieci. Gdy masz kilkoro małych dzieci, twoje życie może zacząć przypominać lawinę faux pas. Dobrze jest się wtedy trzymać z innymi rodzicami, tam wzajemna tolerancja sięga zenitu. Wszyscy wiedzą jak jest. Niestety inne osoby mogą nie rozumieć specyfiki sytuacji. I tego, że małe dzieci dopiero uczą się kompetencji społecznych, niektóre nabędą dopiero w przyszłości. • dzieci bywają boleśnie szczere - „ciociu śliczne te twoje ciastka, niestety ohydne w smaku” 🙂 • dzieci dopiero uczą się empatii, na przykład potrafią ukradkiem wyjeść deser przeznaczony dla wszystkich gości • dzieci biegają, głośno się zachowują, potrafią niespodziewanie wypluć na talerz coś co im nie smakuje, włożyć palec w tort, a czasem coś zniszczą Zanim zdążysz obrócić sytuację w żart, przeprosisz lub obiecasz zapłacić za poczynione szkody, otrzymujesz gesty dezaprobaty, komentarze dotyczące wychowania, tyrady i pouczenia. I głośne żądanie abyś natychmiast pouczył i przywołał do porządku swoje dziecko. Oczywiście osoba, która dzieci nie ma. Próba wyjaśnienia, że dzieci dopiero pracują nad swoimi kompetencjami społecznymi przynosi opłakany efekt. Zbulwersowana osoba poucza cię, że zna wiele dzieci, które przeciwieństwie do twojego głośnego i nieznośnego potomstwa są wychowane i siedzą cicho. Osoba ta doprowadziła moją pięcioletnią córkę do płaczu mówiąc „nie poczęstuję cię czekoladką bo wyżarłaś mi babeczki” To nie było żartobliwe przekomarzanie się tylko realna wściekłość. Na płacz dziecka zareagowała wzruszeniem ramion.
Witam Jak postawić granicę , co odpowiedzieć narcyzowi lub innych zaburzeń gdy chce z nas zrobić latająca małpę i realizować swoją taktykę w stosunku do tych ktorych chce niszczyć np. zasiewać watpliwosci na temat tej osoby , opiwuadanie historii jskoby ta osoba powiedziala cos a natcyz bohater cnotliwy chce ostrzec , komentarze oceny stawianie w negatywnym swietle . Cala paleta kampanii oszczerstw. Natcyz bez tego nie istnieje . I jak skutecznie pozbawiać go tego narzedzia . Oni bez izolacji zew. Ofiary nie istnieją i szukają i wykorzystują każda okazje . Jakis poradnik dla przeciwtnych zauważali gdzie zaczyna byc naruszana przestrzen innych . Pozdrawiam ❤
@@AlexBarszczewski rozumiem i czekam z niecierpliwością tym bardziej że ten chłopak jest obcokrajowcem ale już przez rok bronimy się przed tym tylko że to jest bardzo silne
Hi Alex , były mąż.... aż wstyd powiedzieć mąż..... cały czas przekracza granice mojej strefy prywatnej.... Uważa że nic nie jestem mu w stanie zrobić!!!! Powinnam oskarżyć o Stalking?! Poblokowalam go gdzie się dało.....Wiem że chce wyłudzić ode pieniądze ,bo sam od lat nie pracuje...
Polecam książkę "Wojna na słowa", sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa Jest to praktyczny podręcznik napisany dla wielu sympatycznych ludzi, którzy mają problemy ze skutecznym poradzeniem sobie z różnymi konfliktami i wyzwaniami w kontaktach z innymi.
Możesz kupić zarówno w wersji papierowej, jak i jako ebook czy audiobook. Też w korzystnych cenowo zestawach, bo jest to świetny prezent.
Czy można kupić pana książkę w Poznaniu? Nigdy niczego jeszcze nie kupowałam przez Internet
@@alenabelaya8599 Niestety sprzedajemy praktycznie tylko przez internet. Ale to jest proste, proszę wejść na link powyżej i zamówić płacąc albo od razu, albo później przelewem. W razie problemów proszę do mnie napisać
@@AlexBarszczewski
Dziękuję panu za odpowiedź !
To wielkie szczęście, móc posłuchać mądrych ludzi.
:-)
Zgadzam się 😊
Gdyby szkola miala jakilkolwiek pozytywny cel dla ucznia, to wlasnie takich rzeczy by nas uczono.
Ale jest tak, jak jest i dlatego musimy sobie sami pomóc. Z tego powodu publikuję takie rzeczy. Każdy może pomoc polecając takie materiały dalej
niestety, szkola w Polsce nie ma zadnego pozytywnego celu
@@kopytkohehe7386 ma tworzenie kolejnych podrzędnych pracowników 😉
@@fipciu1 i poddańców
@@kopytkohehe7386 bo jak wiadomo, głupimi i przestraszonymi łatwiej się kieruje
Miałam kilka lat temu taką sytuację z rodzicami. Byłam w wieku ok. 35 lat. Mój brat kupił sobie za długie spodnie. Ja mam umiejętności krawieckie i moi rodzice z góry założyli mówiąc "Zosia Ci je skróci". Zwróciłam wtedy uwagę mówiąc "a czy ktoś mnie zapytał czy ja w ogóle chcę i mam na to czas?". Wtedy dostałam karcącą odpowiedź mojego taty "nie spodziewałem się, że wychowałem Cie na taką egoistkę". Ja mu wtedy odpowiedziałam, że nie jestem egoistką i że po prostu nie podoba mi się jak ktoś za mnie podejmuje decyzje. Za to dostałam od taty otwartą dłonią po głowie... Przy moich dzieciach i mężu... Mój mąż stanął w mojej obronie. Nawrzeszczał na teścia. Zostałam później przeproszona. Dopiero wczoraj opowiadając tę sytuację mojemu terapeucie i widząc jego reakcję zdałam sobie sprawę jak bardzo przemocowe to było...Takie zachowania mojego ojca chyba dość mocno wpłynęły na moją cichość, unikanie konfliktów i nieumiejętność stawiania granic. Próbowałam być asertywna i dostałam za to po głowie...Teraz się uczę, że to moje prawo siebie chronić i chcę się zaopiekować sobą. Pana filmy są dla mnie bardzo pomocne. Dziękuję!
Dobrze, że to nie była moja sytuacja, bo skończyłoby się to też fizycznie źle dla teścia
Brawo! Uświadomiła mi Pani, że ja mam tak cały czas z moją mamą, a jestem już 50-letnią kobietą! 😢😢😢
@@MyMrsKate Nigdy nie jest za późno, żeby coś zmienić na lepsze. Życzę zaopiekowania się sobą i walki o siebie
Współczuję, teraz przechodzę piekło z moim ojcem. Rzecz jasna narcyzem, dzisiaj była wściekłość ponieważ wczoraj zacząłem stawiać granicę. Dzisiaj był part 2 wściekłości narcystycznej.
Należy wziąć pod uwagę całokształt. Wiek ojca poprzednie zachowanie, aktualne czy nie nastąpiła zmiana w charakterze w ostatnim czasie co mogłaby świadczyć o chociażby początku choroby alzheimera.
Dziękuję za te filmy, dzięki nim probuje się pozbierać. To moje codzienne wieczorne kino.
Bardzo fajny temat👌 wręcz nieśmiertelny!
Moja siostra miała taką sytuację ostatnio: była na zakupach i w sklepie spotkała koleżankę. Rozmawiały wesoło i nagle podeszła do nich znajoma mojej siostry, która kilka razy w przeszłości krytykowała wygląd mojej siostry. A to, że wygląda na zmęczoną, a to że widać po mojej siostrze, że jest niewyspana itd. kiedy moja siostra kątem oka dostrzegła nadchodzącą w jej kierunku tą znajomą krytykantkę od razu pomyślała, że Tim razem będzie czujna i nie zbagatelizuje jej przytyków jeśli takie będą. Kiedy tamta podeszła zapytała moją siostrę o przeprowadzkę (bo się niedawno przeprowadzili z mężem do nowego domu) i moja siostra powiedziała, że już dużo za nią ale jeszcze mnóstwo pracy ją czeka w nowym domu żeby było ukończone. I wtedy tamta zaczęła mówić, że widać po mojej siostrze, że jest przemęczona🙄 więc moja siostra zamiast się tłumaczyć, że to od niewyspania, przez pakowanie rzeczy, wstawanie do dziecka itd odpaliła jej w sekundę z uśmiechem na twarzy, że również źle wygląda. Niby nic takiego. Ale chodzi o to, że ta znajoma się nie spodziewała, bo do tej pory dogryzanie było tylko z jej strony. Kiedy moja siostra przez telefon mi opowiadała jaką tamta miała minę to śmiałam się głos😅 myślę, że moja siostra ma już z nią spokój. Wygląda na to, że wystarczy czasem dosłownie tylko odrobinę pewności siebie i dwa słowa żeby nie dać sobie wejść nas głowę. Pozdrawiam serdecznie😁
Dziękuję za ten przykład. Jak piszemy w książce "Wojna na słowa" ważnym jest natychmiastowe zepsucie przyjemności atakującemu :-) Siostra i tak zrobiła to delikatnie, można było spowodować, że atakujące będzie potrzebowała terapii :-)
dobre
Obejrzałem dopiero dwa filmy Pana Barszczewskiego, więc może jestem w błędzie, ale wygląda to raczej na reklamę książki, bez względu na koszta. Koszta ludzi, którzy go słuchają. Raz, że to są truizmy (oczywiście dla mnie, bo może dla kogoś innego to "odkrycie Ameryki"), a dwa zgoda w odbiorze sytuacji Pani siostry, która Pani opisała, jest dla mnie "słaba". Ja to widzę inaczej, a mianowicie, że Pani siostra ma problem z akceptacją rzeczywistości i opiniami innych ludzi. Jeśli jest przemęczona (przez przeprowadzkę) to po niej to widać, więc jaki problem w tym... Że to ktoś widzi? Dla mnie żaden, a dla kogoś kto chce, aby ludzie postrzegali go w inny sposób niż zgodny z rzeczywistością, to może być to problem. I jeszcze kwestia "ataku". Wyrażenie opinii, takiej jak "wyglądasz na zmęczonego" może być też troską. Założymy, że jest to jednak atak. Czy lepszą reakcją nie było by, "Dziękuję za opinię, nie zdawałam sobie z tego sprawy, bo tyle dzieje się w moim życiu"? Albo "Proszę Cię, mów mi tylko dobre rzeczy o minim wyglądzie, albo nic, bo jestem przeciążona i potrzebuję pozytywnego kopa". Za to tutaj widać, że lepsze są przepychanki jak w przedszkolu "Jesteś głupi. Nie! To ty jesteś głupi".
@@TheZ056mylisz się i to bardzo. Z przykrością muszę stwierdzić że filmy Alexa dały mi więcej niż terapia u psychologa. Efekty bez porównania. Bez owijania w bawełnę, konkret
Doroto, kiedyś, kiedyś dawno, mój złośliwy kolega, komplementujący kobiety tylko w przypadku realizacji swoich potrzeb, podszedł do mnie do mnie z uśmiechem stewardesy (czytaj sztucznym i wyuczonym) i z tekstem "znakomicie wyglądasz". Ja mu na to, wzruszając ramionami, "a ty jak zwykle beznadziejnie". Powiedziałam to tak od niechcenia. Efekt był piorunujący. Koleżanki (świadkinie) były zachwycone. Ja sama sobą też, przez tydzień, ha ha.... Pozdrawiam Cię.
Mimo, że przeczytałam chyba wszystkie książki dotyczące komunikacji, na rynku i obejrzałam chyba wszystkie filmy, zauważam dwie kwestie, których one nie poruszają:
1. Jak uporać się z powolnym myśleniem przy formułowaniu riposty? Owszem można zastosować „nie życzę sobie takiego zachowania” ale w większości wypadków należy je uzupełnić o szczegóły. Nie życzę sobie takiego zachowania... czyli konkretnie jakiego? Tu proces myślowy zajmuje mi dużo czasu. Może też zdarzyć się, że kuriozalne i chamskie zachowanie odbiera nam mowę. Mnie zdarza się to nader często. Może też być konieczne zastosowanie ostrzejszej riposty, ale tu zaczynasz zastanawiać się jak ją sformułować żeby nie przestrzelić i nie strzelać z armaty do wróbla. A czasem nawet jak nie był to wróbel tylko coś wyjątkowo chamskiego, możesz z różnych powodów nie chcieć mocno ranić agresora. Często też samo zastanawianie się czy to był wróbel czy tyranozaur, zajmuje mnóstwo czasu. Ja muszę przeanalizować, znaleźć wszystkie za i przeciw, zastanowić się czy nie jestem przewrażliwiona albo czy czyjeś zachowanie było w normie czy zostały przekroczone wszelkie granice. Jak zareagować ADEKWATNIE zajmuje mi kolejne... kilka godzin 😅
2. Mowa ciała. Nawet jeśli zastosujesz neutralną ripostę, wcześniej wykutą na pamięć, twoja mimika, tembr głosu, intonacja, mogą wskazywać na skrajne wzburzenie i kulturalne merytorycznie słowa mogą zabrzmieć nadmiernie agresywnie. Mnie wzburzenie odbiera jakikolwiek luz i poczucie humoru. Grzeczna odpowiedź wypowiedziana nieodpowiednim tonem z towarzyszącym spojrzeniem bazyliszka i kolorami mieniącymi się na buzi czasem może być zbyt agresywna. Cora nova stara sie zapanować nad rozszalałym układem limbicznym, a to znowu zabiera czas. Nie da się tego wyćwiczyć gdyż emocje biorą górę nad wyćwiczonym odruchem. Dlatego często rezygnuję z riposty - żeby głos nie uwiązł mi w gardle. Osoby, dla których konfrontacja wiąże się z dużym stresem, zrozumieją o czym piszę. Jak się tego pozbyć, albo czym zastąpić?
Teraz krótko.
Punkt 1)
W moich filmach i książce podałem kilka uniwersalnych ripost, które można się po prostu nauczyć i stosować je odruchowo, bez potrzeby zastanawiania się. W wypadkach wątpliwych lepiej za ostro niż za miękko. To przecież nie my zaczęliśmy.
Punkt 2)
Przed wszystkim trzeba się nauczyć wyluzowanej reakcji na ataki werbalne. Mówiłem o tym w filmie ruclips.net/video/ACA0rhx_bFU/видео.html jest też cały rozdział w "Wojna na słowa"
To jest tak ważna umiejętność, jak dla dziecka umiejętność załatwiania się w toalecie a nie w pieluchy :-)
Może nagram film
Pozdrawiam
@@AlexBarszczewski
Punkt 1)
Wyżej napisałam dlaczego gotowe riposty nie są uniwersalne.
Punkt 2)
Znaczna część ludzi, dla których konfrontacja jest dużym stresem to osoby z wdrukowanym potężnym poczuciem winy oraz niskim poczuciem wartości. To wymaga terapii. Stosowanie okruchowych odpowiedzi to łatanie za pomocą gwoździ i młotka, domu, w którym wali się fundament. „Wyluzuj”? Pomogło to kiedykolwiek komuś? Uznani psychologowie, mówią, że treningi asertywności na niewiele się zdadzą, komuś kto jest przekonany, że jest nic niewart. A to musi być duża część twoich odbiorców. Tacy ludzie i tak mierzą się z niezawinionymi przeciwnościami i cierpią. Porównałeś takie osoby do dzieci robiących pod siebie... Sprawiłeś ogromną przykrość...
Rozumiem, że było to niezamierzone, prawda?
@@agnieszkatyszecka3373
Pkt 1) Lepsza niedoskonała riposta "uniwersalna" niż żadna
Pkt 2) Jak przeczytasz uważnie to stwierdzisz że nie porównywałem tych osób do czegokolwiek, tylko brak pewnej umiejętności do braku innej. Zakładam, że moi Widzowie znają na tyle jeżyk polski, aby wyłapać tę różnicę 🙂
Reaguję podobnie, też rezygnuję z riposty z tych samych powodów. Pozdrawiam.
Ma Pani rację i świetnie to Pani ujęła. U mnie riposta przychodzi ale za późno
Dziekuje za film❤caly czas ucze sie stawiac granice, robie postepy i to mnie cieszy. Juz teraz moje zycie jest o niebo lepsze.Naprawde warto, polecam. Pozdrawiam Pana i wszystkich ogladajacych🤩
Myślę, że ten film będzie potrzebny dla bardzo wielu sympatycznych ludzi :-)
Potem warto jeszcze przestudiować książkę "Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa aby nie dać się w różnych sytuacjach życiowych
@@AlexBarszczewski. Bardzo podoba mi się sposób przekazywania tej wiedzy przez Pana. Robię sobie notatki, co zajmuje mi wiele czasu. Chętnie zakupiła bym obie książki. Niestety, nie radzę sobie w Internecie. Jak mogę dokonać zamówienia? Mam sprawy w sądzie, gdzie są przekraczane wszelkie moje granice przez korporacją, jaką są dwa sądy, które pomijają procedury i przez rok czasu nie mogę uzyskać uzasadnienia, dlaczego odrzucono moją apelację. Czy może się Pan zająć takim tematem, jak sobie radzić z ludźmi (czytaj sędzia), którzy nie biorą pod uwagę dowodów w sprawie i odrzucają wszelkie argumenty?
Miałam dziś na cmentarzu taką sytuację jak w zeszłym roku dokładnie, stałam sobie przy grobie dziadków od mamy strony z mamą bo mama koniecznie chciała być na całej mszy, po pewnym czasie zjawiła się pewna jej ciotka, której ja praktycznie nie znam ale ona np komentowała że dziecko mojej siostry już w tej klasie jest, a potem zapytała nagle, czy mieszkam z mamą, ja odruchowo odpowiedzialam że tak ale to wydało mi się dziwne. W końcu nie żegnając się nawet, poszła. W tym roku gdy stałam znów przy mamie na mszy bo chciała być do końca, miałam wcześniej przeczucie, że ta osoba znowu może się pojawić, więc uprzedziłam mamę, żeby nie przepraszała za mnie czy coś w tym rodzaju, gdy będę chciała coś odpowiedzieć dosadniej na komentarze, których nie chcę. Modliłam się, by był już koniec mszy ale oczywiście, ta ciotka znów podeszła. Tym razem niby miło się zaczęło, gadala z mamą głównie, lecz nagle znowu zapytała, czy ja z nią mieszkam i jeszcze się zaśmiała, zanim zdarzyłam coś odpowiedziec, mama odpowiedziała za mnie, że tak, ale to nie powód do wstydu. Ja poczułam, że we mnie już się gotuje, zaczęłam mówić, że przyszłam odwiedzić groby dziadków i takie komentarze burza mój spokój, że mieszkałam z chłopakiem, że lepiej być samemu niż z byle kim, ta ciotka coś tam mówiła że jej to nie interesuje, a mama jeszcze do mnie, że ona nie miała nic złego na myśli. W końcu nie wytrzymałam i odeszłam od nich. Po chwili, gdy ochlonelam, wróciłam i spytałam tej ciotki, czy ona mieszka sama i też się lekko zaśmiałam, na co mama zwrcilsmi uwagę, żebym tak nie mówiła. To był koszmar dla mnie wewnętrznie, a tamta widząc, że mama ulagadza sprawę, pewnie się cieszyła, tym razem w końcu wstała, pożegnała się jakby nigdy nic i poszla. Mówiłam później mamie, że ja o coś prosiłam, mama później przyznała mi rację, że tamta źle się zachowywała, ale ze ona myślała, że tak nie wypada nagle odchodzić. Ja wewnętrznie jestem z siebie nawet dumna, bo do tej pory mnie zatykało, nie wiedziałam czy coś mówić czy nie, bo patrzyłam ns reakcje bliskich. A dziś sama ze sobą poczułam się lepiej, jednak i tak samotnie w tym..
Dobrze posłuchać mądrego człowieka
Jeżeli, ktoś próbuje mną manipulować, narzucać swój "punkt widzenia", wtedy dziękuję jemu za TROSKĘ i chęć pomocy, oczywiście wypowiadając jasno swoje zdanie. Takie działanie totalnie rozwala manipulatora i wytrąca argumenty
Bardzo dobrze!
W życiu masz to co tolerujesz :]
Mniej więcej :-)
Dokładnie. Krótko i na temat. Dzięki.
Dokladnie....ale, tolerujesz bo: chcesz mieć "święty spokój"
@@wiesawakajdrowicz6064 Kto toleruje ten toleruje :] Święty spokój to ma się na tamtym świecie : ]
@@adiadmira962 Jaki "święty spokój " !
Ja👧, śpię sobie snem wiecznym, a robaczki "pracują"...ufff...brrrr....aż mnie potrzepało....☹
Wspaniałą rzecz Pan zrobił i robi👏👏jest to nie ocenione dla wielu kobiet w różnym wieku które szukają ciepła i miłości jest Pan wspaniały a mnie ujęły słowa że mówię to jak do córki którą kocham by przestrzec ją przed złem które nie wiadomo z której strony przyjdzie ! Jak bronić siebie i stawiać granice nie myląc z prawdziwymi intencjami wilków ubranych w ocze skóry ,jestem pod wrażeniem
Dziękuję za bardzo miłe słowa :-) Staram się skompoensowac poważna lukę edukacyjną, która istnieje w naszym społeczeństwie. Jest więcej moich materiałów, jeśli zna Pani sympatyczne osoby, to proszę im polecić.
Pozdrawiam serdecznie :-)
@@AlexBarszczewski Napewno to uczynię prowadzi to Pan wspaniałe rzeczowo i fachowo z ogromną przyjemnością i ciekawością się Pana słucha jeszcze raz wielkie podziękowania za całą pracę jaką Pan wkłada🤗👏👏
@@AlexBarszczewski Ja dzisiaj obejrzałam chyba cztery Pana filmy, które bardzo mi się podobają, jak Pan to mówi. Już od wielu lat próbuję stawiać granice z różnym efektem. Jednak udało mi się odsunąć od siebie toksyczne osoby, które mnie totalnie lekceważyły i z tego jestem dumna. Szkoda, że dopiero po wielu latach mnie się to udało.
Takich filmów nigdy dość, inspirujesz i motywujesz👍 W stawianiu granic jestem całkiem niezła i daje to cudowne rezultaty, ale już nie raz uświadomiłeś mi, że jeszcze jest dużo do poprawy.
Prawie każdy z nas ma jeszcze dziedziny, w których może stać się lepszy. Ja też :-)
Odmawiając lepiej użyć sformułowania "Niestety muszę odmówić" niż "Przykro mi, muszę odmówić". Chroniąc swoje granice nie jest nam przecież przykro, wręcz przeciwnie, raczej odczuwamy satysfakcję, że nie wprowadziliśmy się w poczucie dyskomfortu. zatem mówienie, że "przykro" robi z nas ludzi nieszczerych.
Dziękuję za film.
To zależy. Może mi być faktycznie przykro :-)
Bardzo lubię Pańskie filmy i uczę się asertywności.Mam też swoje sprawdzone metody.Np.jeśli ktoś usiłuje mnie wypytywać o jakieś sytuacje czy zdarzenia( o których nie chcę mówić ) odpowiadam z uśmiechem przeciągając teatralnie słowa OOCH...To dłuuuga historia.Możee przy okazji ci opowiem ? Po czym zmieniam temat SZYBKO zadając rozmówcy obojętnie jakie pytanie typu,,A co tam słychać u twoich rodziców ? Mama lepiej się czuje ? POLECAM WSZYSTKIM WYPRÓBOWAŁAM WIELE RAZY.DZIAŁA:)
To też jest sposób :-) Nie działa niestety przy wścibskich i natarczywych ludziach
Dziękuję za ten film . Daje do myślenia ,trzeba działać zanim nas zdepczą chamy.
Najlepiej działać od razu! Napisaliśmy cały podręcznik jak to zrobić "Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa
Miło Pana słuchać. Jeśli czegoś mi brakowało, to konkretnych przykładów na ten temat.
Konkretne przykłady są w 3 części naszej książki "Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa
Film wyszedłby za długi
Pozdrawiam
Zgadzam się, że bardzo ważne jest by granice komunikować na samym początku znajomości. Niestety nie zawsze to działa w relacji z dziećmi. Mam wychowanka, który ma zaburzenia systemu swoich granic i nie szanuje granic innych osób. Praca wychowawcza z nim rujnuje mi zdrowie dosłownie. Gdyby nie fakt, że jego młodsze rodzeństwo jest mi bliskie i nie chcę ich stracić, już dawno pozbyłanym się tej toksycznej relacji. Na szczęście zostały tylko 3 lata do jego pełnoletności... Mam nadzieję, że wytrzymam.
Dobrze, że uczy Pan ludzi, żeby sami definiowali i respektowali własne granice. Ma Pan u mnie za to wielki szacunek. Dziękuję za wszystkie Pana filmy.. Chociaż nie ze wszystkimi wskazówkami się zgadzam, to nie zmienia to faktu, że podziwiam, że się Panu chce, tak poprostu.
Dziękuję za komentarz :-) Nie musimy się we wszystkim zgadzać, ja też nie jestem nieomylnym "guru" :-)
Pozdrawiam serdecznie
@@AlexBarszczewski Może nie jesteś ,,guru'',ale Twoje rady są cenne.Pozdrawiam.
@@magorzatafrancewicz4178 Cieszę się, że są przydatne. Po to je nagrywam
Pozdrawiam 🙂
Bardzo cenne wskazówki, serdecznie pozdrawiam 😍
Dziękuję za feedback :-) Proszę polecić innym to więcej osób skorzysta :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Film na czasie. Bardzo bardzo dziękuję Alex.
Wiedziałem, dlatego solidnie się do niego przyłożyłem :-)
I tu kłania się intuicja, jak się czuję w tym momencie… 😇 Dziękuję za wartościowy film 👌🏻🍀💚
Proszę bardzo :-)
W rodzinie miałam zupełnie inne wzorce uczono mnie bycia miłą grzeczna i pokorną przez co wiele w swoim życiu i straciłam i chyba też zepsułam. Dziękuję za Pana filmy są konkretne treściwe i zdecydowanie najlepsze z tych jakie do tej pory oglądałam o podobnej tematyce. Odczuwać to jedno a upewnić się że te odczucia są słuszne i zacząć zmieniać swoje życie to drugie i właśnie za to z całego serca dziękuję
Bardzo wiele osób w Polsce było tak uczonych, ja też.
Dlatego aby dobrze funkcjonować w świecie musimy się sami doedukować.
Zna Pani naszą książkę "Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa ?
To specjalny podręcznik napisany w tym celu
Pozdrawiam serdecznie :-)
Było takie wychowanie… prawda
Zapłaciłam za to najwyższą cenę ; zawłaszczenia narcysycznego, utraty zdrowia, życia w pogardzie i wyzysku itp. Aż przychodzi mi myśl, że należaloby pozwać władze za brak wiedzy w szkołach o tym zagrożeniu.
Alexie, dziękuję za kolejny wartościowy odcinek.
Temat jest na czasie, bo zbliżają się święta Bożego Narodzenia, podczas których spotykamy się (ci, którzy świętują) również z krewnymi, z którymi w ciągu roku mamy słaby kontakt. Mam w rodzinie taką krewną, która przez cały rok nie chce mieć kontaktu z rodziną, nie interesują jej nawet najważniejsze sprawy typu czyjaś operacja czy utrata pracy, a w czasie Wigilii wygłasza teatralne słowa o rodzinie ("musimy się trzymać razem") oraz wymusza zwierzenia na ważne tematy, o których nie chciała słyszeć w ciągu roku (rodzina ma jej nie zawracać głowy swoimi sprawami). Czuję się w pewnym sensie zaliczona w ten sposób, jest to przekraczanie granic mojej prywatnosci. W tym roku uprzedziłam ją, że przy wieloletnim braku stałego kontaktu ja nie będę z nią podczas świąt rozmawiać o ważnych sprawach. Tymczasem ona odwraca kota ogonem, że ja na święta nie chcę z nią rozmawiać (to chyba projekcja).
Przy tej okazji zauważę, że Ty chyba w omawianiu różnych trudnych zachowań koncentrowałeś się na chamskich. Czy masz też odcinek, jak reagować, gdy ktoś manipuluje płaczem? Właśnie ta krewna, o której piszę, ma w sytuacjach trudnych dwie reakcje: albo płacz i robienie z siebie ofiary (jak dziecko), albo rzucenie słuchawką. Ciężko mi sobie z nią poradzić, bo jest to układ ciągnący się od naszego dzieciństwa (tylko jej sprawy były w rodzinie wysłuchiwane, inni mieli sobie radzić sami).
Serdecznie pozdrawiam.
To jest bardzo dobry temat na cały film. Zanotowałem i nagram, obiecuję
Pozdrawiam serdecznie
Jesteś wielki tyle mi pomogłeś dziękuję za twoja pracę
Proszę bardzo, poleć proszę innym :-)
Nagrał Pan tyle tych filmów, ze do końca roku nie dam rady wszystkich obejrzeć. Postaram się zostawic przy każdym obejrzanymi komentarz i like, żeby zwiększyć zasięgi i zaznaczyć sobie co już widziałem ;)
Warto nie tylko obejrzeć, ale tez przestudiować :-) Dziękuję za wsparcie w popularyzacji tych treści i pozdrawiam :-)
@@AlexBarszczewski co ciekawe już sobie zażyczyłem na prezent Pana książkę na święta, także będę miał komplet ;)
@@sensitivity7207 Życzę pożytecznej lektury 🙂 I Wesołych Świąt 🙂
Dziękuję Alex. Znów mogę się wzmocnić.
Proszę bardzo :-) Korzystaj i poleć innym, niech też skorzystają :-)
Super film Alex! Bardzo dziękuje, bo z każdym Twoim słowem nabierałam większej pewności to tego, że moja prywatność jest ważna i powinna być najważniejsza przede wszystkim dla mnie. Wierzę, że dzięki takim przesłaniom nasz polskie społeczeństwo zacznie się zmieniać na lepsze. 😉
Czy całe społeczeństwo, to nie jestem pewien. Ale jeśli fajni ludzie będą się lepiej bronić i będą mieli dobre życie, to warto to robić.
Pozdrawiam :-)
Okryłem dzis kanał pana żony. I aktualnie oglądam 5ty film u Pana. Super!!!!
Bardzo mnie to cieszy :-)
Zapraszam do korzystania!
Bardzo potrzebny film.Sama mam ogromny problem z asertwnoscia i stosowaniem granic.W mlodosci nie bylismy tego uczeni.Teraz powoli ucze sie jak zachowac wlasna niezaleznosc.Nie jest to latwe ,ale pobyt zagranica bardzo mi pomogl w tej dziedzinie.Ogromnie dziekuje Alex za cenne wskazowki.Serdecznie pozdrawiam.
Właśnie dlatego nagrywam te filmy i napisaliśmy "Wojnę na słowa", aby nie trzeba było wyjeżdżać za granicę. Będę kontynuował.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Pozbyłem się problematycznych znajomych i zastanawiałem się, czy przyda mi się przeczytanie "Wojny na słowa". Tym filmikiem zaciekawiłeś mnie i przekonałeś, że warto przeczytać tą książkę. Zdałem sobie sprawę, że dużo jeszcze nie wiem :-). Pozdrawiam i życzę miłego dnia!
Filmy z konieczności zajmują się tylko pewnymi aspektami. Książka jest dość kompletnym podręcznikiem. Karolina uważa, że np. adwokaci powinni studiować opisane tam techniki :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Jak zawsze ciekawie. Przyjemnie sie Pana slucha.
Pozdrawiam
Prosze bardzo :-)
Dziekuję za film🥰 Ostatnio zastanawiam się jak postępować z koleżanką z pracy, o której wiem, że oczernia mnie za moimi plecami przed inną osobą i opowiada jej zmyślone historie na mój temat. Co prawda nie mam na to jak dotąd twardych dowodów, ale jestem tego prawie na sto procent pewna, ponieważ łatwo można poznać to po zachowaniu tych osób. Przede mną koleżanka udaje miłą i niewinną, próbuję wyciągać różne informacje, żeby mieć jeszcze więcej tematów do plotek. Konsekwencje są takie, że tamta druga koleżanka ma do mnie negatywny stosunek (próby wyjaśnienia sytuacji z nią nie przyniosły rezultatów, ponieważ udaje ona że nic się nie dzieje i nie chce wsypać plotkary).
powiedz jej ze wiesz ze obmawia cie za plecami i nie chcesz dawac jej tematow do plotek:)
@@MrPocztex25 Zdecydowanie powinna wiedzieć że nie robi tego anonimowo🙂
To narcyzka...
Wspaniałe i wartościowe słowa. Dziękuję i Serdecznie Pozdrawiam 🧚♀️
Proszę bardzo :-) Proszę stosować i polecić innym, którym się to może przydać
Pozdrawiam :-)
Masz rację Alex z tym "tresowaniem". Zastanawia mnie to czemu rodzice robią to swoim dzieciom. Oczywiście nie zawsze. I nie wszystkim. Ale zdarza się. Albo twierdząc, że swoje dzieci "traktują jednakowo" jedno rozpieszczają a drugie (świadomie lub nie) sprowadzają do roli tzw. Kopciuszka (np. mówią: bądź mądrzejszy/-a, ustąp. I tak całe życie). Każda próba wyrwania się z takiego chorego układu jest zdecydowanie tłumiona. Bo tak jest wygodnie - wytresować posłuszną, potulną marionetkę niż wykształcić silną osobowość. Czy tacy rodzice kochają te swoje dzieci traktując je w taki sposób? Moim zdaniem robią im straszną krzywdę.
Wiele niedobrego dzieje się bo rodzice sami nie są świadomi ("wybacz im bo nie wiedzą co czynią")
Dlatego dla wielu młodych ludzi jestem "zastępczym" ojcem lub dziadkiem (ponad 40 milionów wyświetleń na tik-toku)
Ten kanał i książki to tez taka moja misja społeczna, bo duże pieniądze zarabiam jako międzynarodowy konsultant negocjacyjny
@@AlexBarszczewski I całe szczęście, że przekazujesz innym swoje bogate doświadczenie. Często taki spacyfikowany młody człowiek nawet nie dostrzega, że najbliżsi go krzywdzą, myśli, że wszystko jest w najlepszym porządku. Dopiero ktoś "z zewnątrz" potrafi skutecznie otworzyć oczy i rozwiązać problem.
@@marekolszko7502 Dziękuję
Bardzo trudno jest wykształcić silną i niezależną jednostkę, bo po pierwsze, samemu trzeba być silnym i niezależnym, a po drugie, jak Pan zauważył, jest to tłumione na wielu poziomach. Książkę można by było napisać o szeregu problemów, które z tego wynikają, szczególnie dla tych młodych kształtowanych charakterów w świecie dzieci i młodzieży wsadzonych w ramki rodzicielskich wyobrażeń, które mogą spokojnie przejść pod przygotowaną dla nich poprzeczką. Szkolne zebrania rodziców to koszmar połączony z horrorem, kopalnia kreciej roboty wołów co zapomniały jak cielętami były, sami od siebie nic, a wymagania jak do gwiazd. Są dzieci, które już w 5kl podstawówki 'wiedzą', gdzie i co będą studiowały po którym liceum. Ta 'wiedza' odbija się rykoszetem szczególnie na tych, którzy mogą być sobą, mieć swoje zdanie, rozwijać się wg własnych predyspozycji.
Co do polecania Alexa /yt, tiktok, książka/ to najczęściej mam dwa komunikaty zwrotne: albo słyszę, że nic dziwnego, że jestem taka nawiedzona, skoro łykam takie głupoty, albo pretensje, że nastolatki się stawiają i ogólnie zaczęły sprawiać problemy. W społeczeństwie neurozy/neurotyzmu/neurotyczności, stabilne, niezależne jednostki naprawdę nie są pożądane - nie wiadomo co z nimi robić i jak je obsłużyć. Dlatego tak ważne jest to, o czym ciągle przypomina Alex, im więcej ludzi się poznaje, tym większe prawdopodobieństwo, że wyłuska się tych, którzy pasują.
Pozdrawiam serdecznie!
i proszę się nie poddawać.
@@Renia.Z Dziękuję za bardzo wartościowy komentarz 🙂
Ciekawe dla mnie są te reakcje na polecanie moich materiałów (z których wszystko za wyjątkiem książek jest bezpłatne) 🙂 NW tym pierwszym przypadku to niezła kombinacja arogancji i niewiedzy, bardzo rozpowszechniona w społeczeństwie. W tym drugim, to po tym, jak stałem się "gwiazdą" tik-toka z ponad 40 milionami wyświetleń, to pewnie naraziłem się wielu rodzicom 🙂 W końcu uczę tam młodzież podstaw retoryki i negocjacji :-) 🙂
Pozdrawiam serdecznie 🙂
Super film, cieszę się że w końcu udało mi się poszukać czasu aby wrócić do Pana filmów. Pozdrawiam 👍
Super!!! Warto jeszcze przestudiować podręcznik "Wojna na słowa", specjalnie na trudne sytuacje
sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa
Pozdrawiam :-)
Zgadza sie wpajali mi to od malego i przez to omalo nie dostalam depresji z hamem po hamsku z panem po pansku
Dobra zasada
❤️❤️❤️🌹jest pan wspaniały 👍
Dziękuję :-) Proszę rozwinąć Pani wspaniałość! Czeka na to :-)
Alexie świetnie, że dalej działasz! Pozdrawiam
Dziękuję :-) Pozdrawiam :-)
Ja wpakowałam się w taką, dla mnie trudną sytuację. Moja dosyć nowa koleżanka zawsze dzwoniła i prowadziła niby zwykłą rozmowę „co tam słychać, co robię w kolejnych dniach, czy pracuję itp”. Po takim wywiadzie wiedziała, kiedy jestem w domu i „nic nie robię”. Po czym STWIERDZAŁA,że przyjeżdża w odwiedziny. W tej sytuacji nie potrafiłam już nic wymyślić, żeby odmówić, bo nie chciałam jej robić przykrości, skoro przecież „nic nie robię”. Jak wybrnąć, co powiedzieć? (Wiem, że byłam z byt otwarta na początku znajomości).
Nagram filmik na ten temat, bo jest trochę wyjaśniania, zgoda?
@@AlexBarszczewski zgoda, jak najbardziej!
@@AlexBarszczewski Wielkie dzięki za filmową odpowiedź. Oprócz dobrych rad, sprawił mi Pan niesamowitą radość. Normalnie jakbym z Panem rozmawiała na żywo 😀. Pozdrawiam serdecznie. Będę w kontakcie komentując, bo jeszcze dużo przede mną pracy.
@@AlexBarszczewski Do tej pory czytałam i oglądałam wiele materiałów, ale dopiero Pana filmy do mnie trafiają i są skuteczne. W końcu uwierzyłam, że ja i moje uczucia są ważne. Że ludzie nie mogą nas tak ciągle atakować, oceniać.
Wcześniej często czułam się źle, ale nie wiedziałam dlaczego. Szukałam przyczyny w sobie, analizowałam ciagle, jak to psychologia robi, całe życie od dzieciństwa począwszy.
Teraz po prostu widzę wyraźnie, gdy ktoś mnie atakuje, przekracza granice, i mogę zareagować. Ale przede wszystkim nie obwiniam już siebie, za czyjeś zachowanie.
Ponadto dzięki Pana filmom, pracuję także nad sobą. Nie byłam świadoma wielu swoich błędów.
😊 Dziękuję 😊
Proszę bardzo :-)
Szkoda ze nie trafiłem na Pana, Panie Alex, tak z 15 lat temu. Dziś już sam krótko i ostatecznie usuwam ludzi którzy maja na mnie negatywny wpływ lub przekraczają pewne granice które w moim mniemaniu są bądź powinny być sprawą oczywistą dla przyzwoitego człowieka. Szkoda czasu w życiu na ludzi którzy nie szanują innych. Pozdrawiam serdecznie
Lepiej późno niż wcale :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Bardzo cenię Pana wykłady, są dla mnie bardzo pomocne, rozwijam się i buduje swoją sile. Zakupiłam Pana książkę ,dzisiaj będzie przesyłka. Będzie lektura na Święta 😊
Życzę pożytecznej lektury :-)
Twoje filmy świetnie pozwalają utrwalić rady zawarte w książce, pozdrawiam 😀
Przeczytałeś już "Wojna na słowa"? To szybko poszło :-)
@@AlexBarszczewski Jestem przed połową, ale część o stawianiu granic już za mną. Bardzo przyjemnie się czyta 😀
@@michal_kotarba No to super, tak powinno być 🙂
z ta lista dobry pomysl👍
Dziękuję serdecznie❤
Dziękuję za ten wykład. ❤
Proszę bardzo :-)
Już udostępniam ,bardzo przydatny materiał👍
Dziękuję, to jest dla mnie ważne aby jak najwięcej osób skorzystało :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Tydzień temu zaczęłam słuchać Pana. Koleżanka mi podała namiary. Uwielbiam Pana słuchać… mówi Pan tak zrozumiale… mądrze i pięknie… że zakochałam się w tym co Pan przekazuje… proszę nagrywać i nagrywać… nawet zamówiłam sobie ksiazki❤
Bardzo mnie to cieszy :-) Proszę korzystać a w razie pytań pisać w komentarzach lub na maila.
Wszystkiego najlepszego :-)
WITAM PANA ! ❤To jest prawda co poniżej opisała pani o swojej siostrze jak obgadała koleżanka .U mnie taka sytuacja była , ale bym musiała pisać dlugo , ale wiadomo o co chodzi Są razdrosne i tak mówią .Przychodziła do mnie gdzes 8 lat kolezankę ,ktorą ja ją sama zaczepiłam bo mniała problemy to zaprosiłam ja na kawę i tak było przez 8 lat i tak mnie obgadywala ,a ja o niczym nie wiedziałam aż w końcu przyjaciółka mi to wszystko poiedziała .😮 Wtedy zadzwoniłam do niej i powiedziałam jej co myslę o tym wszystko i zablokowalam numer tel i koniec kropka 😮 I taka to jest przyjazń. Z sasiadami żyje sie dlugo lat i jest przyjazń .Dziekuję Panu żę pan poruszył ten temat trochę mi ulżyło na sercu .Pozdrawiam 😢❤😢😢❤😢
Pozdrawiam :-)
Bardzo przyjemnie się Pana słucha. Ciekawy temat.
Proszę korzystać :-) Jest więcej materiałów na ten temat
Wujek niech Ci będzie zostawię suba bo to było ciekawe pozdrawiam
:-)
pracuję nad tym ... dziękuję za wskazówki
Życzę powodzenia :-)
Świetnie...jak zawsze 👌👍💪
Dziękuję :-) Postarałem się bo temat jest bardzo ważny :-)
Mądry i sympatyczny Pan
Dziękuję :-)
Dziękuję!
Proszę bardzo :-)
Jesteś świetnym człowiekiem Alex. Bardzo się cieszę, że trafiłem na Twój kanał ! :)
Dziękuję za komplement :-) Korzystaj :-) Znasz najnowszą książkę "Wojna na słowa"?
To jest podręcznik :-) sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa
@@AlexBarszczewski Dziękuję, na pewno skorzystam. :)
Czy ja Was znam!!!!!!!!!!!!!!!!!!Blaga!!!!!!!!!!!!!!!!Marek.
Alex ,a jak reagować kiedy ktoś mówi Ci o czymś co jest oczywiste. Wiadomo,że we wtorek masz podlewać kwiatki . Pewna osoba co poniedziałek Ci mówi ,wiesz ,że masz podlać kwiatki we wtorek . Co jest oczywistością i ma się wrażenie ,że ma Cię za głupka . Co warto jej odpowiedzieć? Np" o dziękuję jesteś wspaniała gdyby nie ty ,nie wiedziałabym tego ,jesteś wielka" . Jaki masz pomysł ?
Podpinam się do tego pytania. Ja w takiej sytuacji często pytam - boisz się, że zapomnę? Pozwala mi to dociec motywów pytającego. Ale czasami to jest rzeczywiście wkurzające.
@@PetrovVIII Czyli nagminnie traktuja innych "jak glupkow". Motyw jest zawsze, choc moze nieuswiadomiony, a kazda reakcja cos mowi o czlowieku.
Wielokrotnie obejrzę ten film i będę ćwiczyć 👌🔥ostro ,bo łagodnie już próbowałam
Warto też przestudiować techniki opisane w "Wojna na słowa" :-) Wtedy będzie Pani nie do ruszenia :-)
Dziękuję
Proszę bardzo :-) Proszę stosować i dobrze żyć :-)
Jak zawsze w punkt.😀
Dziękuję :-)
Witam. Bardzo dobre rady, muszę spróbować. Mam koło domu dwie toksyczne osoby i jedyne co na nich działa to UNIKANIE, ZERWANIE WSZELKICH KONTAKTÓW. ŻADNA rozmowa nie przynosi skutku, ani na spokojnie ani w gniewie. DYSTANS i krótkie, zdecydowane słowa dają efekty. Pozdrawiam
Dokładnie tak trzeba robić
Dokładnie, rozmowa z toksyczną osobą to jak kopanie się z koniem... Szkoda czasu....
Alex, mam jeszcze pytanie z gatunku trudnych. Kilka miesięcy temu zdarzyło mi się stanąć w obronie matki prawdopodobnie autystycznego dziecka. Podczas zakupów w markecie samoobsługowym zauważyłam matkę, której syn skutecznie uniemożliwiał zakupy zrzucając towary z półek i rzucając się z krzykiem na podłogę. Wyraźnie wyczerpana kobieta sprawiała wrażenie zrezygnowanej. Zaoferowałam jej przyniesienie do koszyka potrzebnych produktów. Komentarze, które słyszałam od innych klientów na jej temat były ohydne i podniosły mi ciśnienie. Zignorowałam je i ruszyłam do kas przepuszczając tę kobietę przed sobą. Podczas gdy płaciła, jej dziecko krzyczało w sposób bolesny dla uszu, biło ją, rozrzucało towary, szarpało za ubranie i robiło mnóstwo innych rzeczy charakterystycznych dla dzieci z zaburzeniami rozwojowymi. Zachowanie kasjerki i osób stojących w kolejce było niedopuszczalne. Agresywne, upokarzające ją komentarze, wywracanie oczami, chwytanie się za czoło, wymądrzanie się, pouczanie... nie wiem co we mnie wstąpiło, nigdy nie spodziewałabym się po sobie - mało asertywnej osobie - takiej reakcji. Zniszczyłam je dosłownie. Z emocji nie pamiętam co mówiłam. Chyba je zwyzywałam. Cały czas wracam myślami do tej sytuacji. Co by było gdyby mnie tam nie było? Przecież ta kobieta na co dzień musi się spotykać z takimi sytuacjami i to wielokrotnie. Druzgocące. Moje pytanie brzmi - jak ona powinna się zachować w ich obliczu? Co mogłaby powiedzieć? Jak zareagować na taki brak empatii, znieczulicę, brak wyobraźni i zwykłe chamstwo?
Kobieta była wyraźnie w trybie przetrwania, półprzytomna, zamknięta w bańce własnego bólu i lojalności wobec dziecka. Domyślam się, ze te wszystkie idiotyczne komentarze i kręcenie głową z dezaprobatą, docierają do niej jak przez gęstą mgłę, sprawiała wrażenie jakby ich nie słyszała... ale przecież słyszała prawda? To musi do niej wracać.
Co ma odpowiedzieć ludziom komentującym zachowanie jej dziecka? Komentującym bezmyślnie metody wychowawcze? Komentującym pod nosem lub do swojego towarzysza lub robiącym gesty dezaprobaty, zniecierpliwienia i pogardy gdy jest ich tak wiele naraz, a ona musi jednocześnie skupiać uwagę na dziecku?
Trudne prawda?
Trudne...Ale nie zawsze odpowiadanie riposta jest rozwiązaniem na wszystko. Na miejscu tej kobiety,w miarę możliwości, rozwazylabym wykonywanie zakupów online,aby większą część przynosił po prostu kurier. Niektóre sklepy oferują też pakowanie "na wynos ", czyli personel sklepu przygotowuje siatkę zakupów,a ty jedynie odbierasz. Ułatwiloby to sporo logistyki, ale też uciążliwośc jej i dziecka odbija się na komforcie pozostałych i rozprasza uwagę podczas zakupów. Ja sama,jak i wiele moich znajomych, przechodzimy często fobie socjalną albo agorafobie, trenujemy wyjścia, i spotkanie takiego incydentu,gdzie dziecko zachowuje się nieobliczalnie, pogłębi strach... Egoizm egoizmem, szukałabym sposobu holistycznie, bo jakże źle musi się czuć jej dziecko na zakupach że jest aż tak wściekłe
@@monikadamtier4714 Nie podoba mi się to, co napisałaś. Większość ludzi nie cierpi na agorafobię, prawdopodobnie nikt z klientów sklepu podczas tego incydentu. Ludzie z niepełnosprawnościami żyją wśród nas i proponowanie aby zamknęli się w domach jest pozbawione empatii.
Czy ty robisz zakupy online żeby autystyczne dzieci mogły swobodnie korzystać z miejsc publicznych, czy tylko żądasz tego od innych abyś ty mogła swobodnie robić zakupy?
Jeśli dziecku zakupy sprawiały dyskomfort to można być absolutnie pewnym, że matka nie miała innego wyjścia. Prawda? Potrzebowała pieluch i podstawowych rzeczy. Mimo, że mam dużo czasu na organizację i pomocnego męża, mnie też się zdarza, że czegoś nagle zabraknie. Czasem dzieci coś zniszczą (np wykąpią otwartą paczkę pieluch w wanience), czasem czegoś zapomnę albo nagle trzeba zmienić planowane menu. Liczba niespodziewanych sytuacji gdy trzeba spontanicznie reagować to kilkanaście razy na dobę - przy zdrowych dzieciach. Wyobrażam sobie jak to musi wyglądać u samotnej kobiety przy dziecku z niepełnosprawnością. A ty?
W twoich słowach słyszę całkowity brak empatii. Taki, z jakim spotkałam się w tym sklepie. Nie wyobrażam sobie żeby mój „komfort” zakupów był ważniejszy od komfortu tej matki i jej pilnych potrzeb.
Rzeczywiście ciężko reagować kulturalną ripostą gdy na taką znieczulicę na usta ciśnie się język raczej podwórkowy.
@@monikadamtier4714 Twoja propozycja ezakupów jest jak najbardziej praktyczna i ok. Ja to rozumiem. Matka tamtego dziecka nie miała siły na zakupy a co dopiero na jakąkolwiek walkę słowną.
@@monikadamtier4714 Mysle tak samo jak Ty Moniko, ze dokonywanie zakupow online byloby dobrym rozwiazaniem dla tej kobiety, jej dziecka i innych ludzi w sklepie. Ja tez bardzo zle znosze halas w sklepie, glosne rozmowy, cierpie na zawroty glowy z powodu stresu, a na zakupy chodzi glownie moj maz.
@@agnieszkatyszecka3373 , masz rację.
thx! bardzo wazna umiejenosc. . . pozdrowienia z,,mojejmiescinki,,
Pozdrawiam z ... lotniska :-)
Dziękuję ❣️❣️❣️
Proszę bardzo :-)
Trafione w punkt, z tym że powiedziano bardzo delikatnie. Jeżeli traficie naprawdę na Predatora -Toksyka -Narcyca tzw czerwona strefa ,to stawianie granic skończy się na interwencji Policji i to trzykrotnej. Piszę w własnego doświadczenia ;-).
Współczuję interwencji policji, dobrze że nie była konieczna interwencja pogotowia!
A tu mądrze pan mówi pozdrawiam wiem o czym pan mowi
Pozdrawiam :-)
Dziękuje 😊
Powodzenia w stosowaniu :-)
Dziekuje;)
Proszę bardzo :-)
Super pogadanka
:-)
Super Gość
:-)
Proponuję np. " nie mówi tak/w taki sposób do mnie ", zamiast "nie życzę sobie..żebyś do mnie tak mówił" , bo usłyszysz "to nie koncert życzeń".
Najlepiej nie mieć oporów, aby wywalać z naszego życia problematycznych ludzi. Robią miejsce dla tych sympatycznych
Super temat :)
Tym się trzeba praktycznie zająć - zrobi dużą różnicę :-)
Świetny i pomocny materiał, bardzo dokładnie i zrozumiale wytłumaczony temat:)) Dziękuję!
Proszę bardzo :-) Więcej w naszej książce "Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa
@@AlexBarszczewski Poważnie zastanawiam się nad nią! Zachęca mnie fakt, że są tam przykłady starć słownych:)
@@zuzannafiaa3459 🙂
Witam serdecznie.Jak się cieszę że na pana trafiłam.
wspaniały film
Powodzenia w stosowaniu :-)
Dobra robota. pozdrawiam
Pozdrawiam :-)
Dziekuje
Powodzenia w obronie!
Witam serdecznie. Używam tego sformułowania, a ostatnio do własnego męża. Na moje: ja sobie nie życzę on odpowiada: ale to nie jest koncert życzeń. No i koniec dyskusji.
ciekawy temat, zaraz posłucham, interesuje mnie szczególnie jak postawić granice wobec osoby będącej w gronie osób komuś życzliwych, np. "miła, przyjazna sąsiadka" (z takich co t o przyniesie ciasto i siedzi potem 3 h żaląc się na męża lub dzieci; i nawet jak podpowiesz jej jakieś możliwe rozwiązania to za trzy dni... przyjdzie po kubek cukru, opowie że zrobiła jednak inaczej, po czym następnego dnia znów przyjdzie z tym samym żalem, a jak nie z tym to z innym...)... Jak stawiać granice osobom, które uważamy za nasze przyjaciółki, koleżanki, kolegów, kolegów w pracy, którzy otwarcie nie są agresywni, ale czujemy, że w jakiś sposób zawłaszczają emocjonalnie. Dodatkowo, mamy wrażenie, że sąsiadka się o nas w jakiś sposób troszczy, bo a to zapyta o zdrowie, a to o samopoczucie, zawsze mówi dzień dobry itd itp Czy "wina" za nieumiejętność ograniczenia kontaktu leży może po stronie "ofiary"? Typu osobowości ofiary? Ale czy można winić jagnię, że złapał je wilk?
Dzień dobry, mogę Pani polecić filmik "Jak uciszyć narzekacza" na kanale Dobre Źródło, tak mi się skojarzyło z opisaną sytuacją. Co do jagnięcia i wilka, myślę że jagnię jest trochę winne tego, że nie chroni się przed drapieżnikiem.
@@PowiemPrawde dzięki. Chętnie obejrzę 🙏🏻
mój tato notorycznie narusza moje granice. od pewnego czasu na to nie pozwalam, bo uświadomiłam sobie, że źle to na mnie wpływa, źle się z tym czuję. Jeden z przykładów: wchodząc do mojego domu bez wcześniejszej zapowiedzi (odwiedza mnie kiedy chce), nie puka tylko od razu łapie za klamkę i dzwoni dzwonkiem. Prosiłam, by nie dzwonił a pukał, bo np córka jeszcze śpi. W odpowiedzi usłyszałam: 1. Jak to śpi? Śpi o 11.00???? 2. Na pewno nie usłyszysz pukania, więc muszę dzwonić. Zapewniłam go, że usłyszę bez problemu. No, nie, na pewno nie usłyszysz. Efekt: dzwoni dzwonkiem. Przepychanki-obrażanki trwają od jakiegoś czasu. Przekonanego nie przekonasz. Może ktoś ma jakiś pomysł?
Odłącz dzwonek 😊
Panie Alexie, jak skonczyć taką wymianę zdań:
- (Dowolne pytanie na które nie chcemy odpowiadać)
- Czemu pytasz? / Do czego jest Ci potrzebna ta informacja?
- Pytam z ciekawości.
Co powinniśmy odpowiedzieć żeby z klasą zakończyć rozmowę bez udzielania odpowiedzi?
1)wariant grzeczny uprzejmy - dziś musisz obejść się ta ciekawością
2) wariant grzeczny - dlaczego miałbym teraz zaspokajać Twoją ciekawość albo Daj mi dobry powód, dla którego miałbym teraz zaspokajać twoją ciekawość
@@AlexBarszczewski Dziękuję!
Ciekawość to pierwszy stopień do piekła 😊
Mogłabym książkę napisac, uff jest roboda do zrobienia 🎉
Proszę pisać :-)
Witam, Panie Alexie mam takie pytanko: u mnie w pracy mam 1 z szefów, który często przychodzi do mnie i mówi żebym zrobiła kawę dla niego i jego gości. Zaznaczam że to nie jest w mojej gestii robić kawę..bo on tak chce. Ale z tego powodu że nie za bardzo wiem jak odmówić. To za każdym razem robię. Dlatego mam pytanie : jak grzecznie odmówić robienia tej kawy. Drugi z szefów sobie sam robi kawę. Zaznaczam że ten 1 szef to wszystkim w pracy działa na nerwy. Taki typ. Pozdrawiam
na liscie moze byc mnostwo rzeczy
nawet zlodziejstwo czasu ,uwagi ,sil.witalnych w zamian za goscinnosc, ciasteczko ,kawka czekoladka
w zamian za "och Ty zawsze jestes taka wspaniala"
wmawianie rzeczy ,ktore nie powiedzialas
jęczenie ,użalanie sie nad soba ,wykorzystywanie na zasadzie zrob mi tylko to ,kiedy bedziesz mogla...
przychodzisz tracisz pol dnia na dziesiec pierdol
dawanie calej sumy za uslugi na zas
gdzie potem lista uslug zmienia sie i wydluza i czas tez
kwestia /niezrecznie mi bylo przerwac/
przy osobach ,ktore zarzucaja non stop swoimi sprawami ,gadulstwem, roztrzasaniem do absurdu sprawy...
prosza o pomoc i mowia ,ze nie dadza rady
robisz to z poswieceniem czasu ,srodkow
a one zmieniaja zdanie i /albo
mowia ,ze to nie to
ze sami juz sobie zrobili
...
mnostwo jest tego
mistrzami w manipulacji bywaja nasi starsi
bracia i siostry , mniej lub bardziej chorzy
im tez trzeba stawiac granice
bo potrafia wykonczyc
Alex możesz zrobić odcinek z atakiem niewerbalnym - przedrzeźnianie, kopiowanie zachowania, śmianie się pod nosem
Musiałbym mieć bardzo konkretny przykład. Jest już taki odcinek na Tik-Tok, może przerobimy na Short
Możesz zapodać linka?
O tak prawda
:-)
Czasem przewidując czego będzie chciał rozmowca, wiem że odp będzie negatywna. Przerywa szybkim NIE i zmieniam temat uznając poprzedni za zakończony. Szok w jakim są ludzie jest zabawny
Też tak można, choć czasem warto powiedzieć "Nie" nie używając tego słowa :-) Pisałem o tym w ksiażce :-)
Co jest w tym zabawnego? Ktoś dostał z buta zanim się wypowiedział. Może trudno mu ogarnąć, że akurat z tej strony. Skoro potraktowany butem dycha, to pokażę mu jakie piękne są gwiazdy. Przecież to znęcanie się. Faktycznie, niezwykle zabawne... ale chyba tylko dla osobników z psychopatycznymi ciągotkami...
Fatalnie ubrał Pan to w słowa.
@@Renia.Z ta interpretacja też mogła urodzić sie tylko w twojej głowie
@@AlexBarszczewski oczywiście czynię tak w sprzyjających okolicznościach. Zawsze muszę mieć żelazne pokrycie dla tak stanowczej odpowiedzi. Dotyczy to Głownie spraw małego kalibru.
@@radosny4056 Wszystko możliwe. Przeczytałam to, co zostało napisane. Druga z Pana wypowiedzi na już kompletnie inny wydźwięk.
Komentarz taktyczny 😎
Dziękuję :-)
Moj mezus (od 40 lat) powiedzial mi kiedys ze "gdy Cie poznalem, bylas zawsze wesola i zadowolona. Taka Cie pokochalem. Co sie stalo?" Spojrzalam mu prosto w oczy i mowie: "Wyszlam za Ciebie za maz!" 🤣🤣
I to zalatwilo sprawe. Od tej pory nie mowi mi juz takich bzdur.
Ale ciągle jest mężem?
Pański kanał jest dla mnie bardzo ważny
Super! Proszę polecać innym sympatycznym ludziom, niech też korzystają :-)
@@AlexBarszczewski 👍
Aleks, robisz b. dobra robotę ps. Jak wzmocnić pewność siebie
Nagrałem kiedyś film na ten temat
Dziękujne Ci szybką odpowiedź i wartość merytoryczną. Dziś już urzylem w pracy i lepiej się z tym czyje. A co w przypadku gdy skrzydła są podcinane w žyciu zawodowym i prywatnym? Co proponujesz?
@@tomimiszcz8672 1) najpierw trzeba się zorientować, że to się dzieje
2) potem poważnie porozmawiać z tymi po drugiej stronie
3) jak nie pomoże, to krótkoterminowo ich zwalczać (patrz 'Wojna na słowa" sklep.klinikanegocjacji.pl/wojna-na-slowa a długoterminowo poszukać lepszego otoczenia
Kilka lat pod rząd "zaprzyjaźniona" sąsiadka (dużo starsza, wykształcona, uważającą się za bardzo kulturalną) wprasza się po wieczerzy Wigilijnej z życzeniami (kawka,ciastko 1-1,5 godz.). Nigdy nie zapraszając, nie proponując rewizyty. Dużo pracuję, sama wychowuje dziecko. Po kolacji mam ochotę otulić się z dzieckiem w koc i nic nie robić... a nie odbywać kurtuazyjne e
wizyty, będąc ocenianą-niby komplementowania, wypytywanie, porównywanie itd. Gdy raz odmówiłam z powodu żałoby i braku ochoty na cokolwiek i tak przyszła... Jak kulturalnie odmówić (tak, to fakt przyzwyczaiła się, ale już wielokrotnie niechętnie -specjslnie- tak by delikatnie dać do zrozumienia- zgadzałam się ). Jak odmówić kulturalnie ale stanowczo? Tak, by mimo odmowy, nie ignorowała mni i i tak zadzwoniła domofonem z prezencikiem ). Chętnie poszłabym na drugi dzień do niej na kawkę... Ale ona zawsze ma plany. Proszę o pomoc.
Podłączam się pod to pytanie, mam podobny problem. Co robić, gdy osoba przekraczająca nasze granice ma bardzo kulturalną powierzchowność albo gdy jej sposobem na otrzymanie tego co chce są sceny płaczu i robienie z siebie ofiary? Serdecznie pozdrawiam.
Nagram film na ten temat, bo jest kilka wariantów, zgoda?
@@AlexBarszczewski Będę bardzo wdzięczna. Serdecznie pozdrawiam.
@@ElzbietaM.M. To może chwilkę potrwać, ale nagram, już zapisałem 🙂
Pozdrawiam serdecznie 🙂
@@AlexBarszczewski Bardzo dziękuję. Pozdrawiam
Dziękuję. A co robić w sytuacji gdy mama podważa wszystkie moje uczucia? Np. mówię: "ktoś mi coś powiedział i źle się z tym czuję", pada odpowiedż: "ach przestań, wszyscy dobrze się z tym czują a ty nie". Mówię: zirytowałam się bo..." i słyszę odpowiedź: nie możesz się ciągle irytować...". I tak od lat. Próbowałam wytłumaczyć, że mama nie może negować moich uczuć bo to są MOJE uczucia, to się popłakała, że ze mną się nie da rozmawiać. Jak to rozwiązać? gdzie poszukać odpowiedzi? Co mogę zmienić w sobie?
Płacz to kolejna forma manipulacji :-(
Mama to trudny problem, opisałem to w książce 'Wojna na słowa", musiałbym tutaj wkopiować cały rozdział. Może w przyszłości nagram o tym film
@@AlexBarszczewski Poproszę o takim film, u mnie też mama neguje uczucia....
@@CassiopeiaUniverse Postaram się nagrać, ale chwile to potrwa
O tak, mam tak samo. Od zawsze 🙈🙈🙈
@@anka-nv2jt Czas to zmienić
Polecam robić o stałej porze live na Facebooku. Tym sposobem dotrze pan do znacznie większej ilości kobiet i mężczyzn.
Pomyślę o tym, dziękuję :-)
@@AlexBarszczewski koniecznie. Zdradzę panu tajemnicę, że pewien pan astrolog Ryszard aktualnie lat 66, był nawet na portalu Fotka. Aktualnie ma bardzo dużo pracy. Zamierza wrócić na Fotkę, bo naprawdę szkoda mi młodych ludzi, którzy nie mają dobrych doradców.
❤️❤️❤️
:-)
Nie wiem czy to pytanie już padło, spróbuję. Jak można zareagować w kontakcie z osobą, która zachowuje się jak Kwoka z wiersza Brzechwy. Nieustannie komentuje każdą niezręczność, która przecież każdemu może się zdarzyć, komentuje maniery, wychowanie...
Dodatkowo, całkowicie brak jej empatii i zrozumienia dla przyczyn tych niezręczności. Ja nie wyobrażam sobie mieć pretensji o jakąś pominiętą grzeczność wobec osoby, która jest na przykład niewyspana lub zestresowana. Nie oczekuję tez żadnych przeprosin ani tłumaczeń, tak jak ta wiecznie zbulwersowana osoba.
W efekcie, wiele osob odruchowo tłumaczy się temu człowiekowi, kryguje i zachowuje sztucznie do granic absurdu.
Tak jak wielokrotnie mówiłem w filmach i napisałem w "Wojna na słowa" trzeba spowodować duży dyskomfort tej osobie za każdym razem, kiedy próbuje takiego zachowania. Nagram może film na ten temat
@@AlexBarszczewski To już wiadomo. Pytanie brzmi jak? Cieszę się na film ❤️Może, później, podam konkretne przykłady z życia być może pomocne przy tworzeniu filmu.
@@agnieszkatyszecka3373 Im bardziej konkretne tym lepszy film mogę nagrać 🙂
@@AlexBarszczewski
1. Manifestowanie swojego oburzenia (westchnięcia, przewracanie oczami, kąśliwe aluzje) ZANIM zdążysz przeprosić lub zorientować się, że popełniłeś jakiś drobny nieintencjonalny nietakt. Wiadomo, że przeprosisz, jednak zniechęca cię to do tłumaczenia się bo to i tak nie spotka się ze zrozumieniem powodując serię kolejnych westchnień.
Możesz, na przykład spóźnić się, niezależnie od tego czy miałeś szansę wcześniej poinformować o tym gospodarza czy nie, on zaczyna robić aluzyjne uwagi i gesty dezaprobaty zanim zdążysz przeprosić i się wytłumaczyć. Oczywiście przepraszasz gospodarza w takim wypadku i okazujesz zrozumienie dla jego sytuacji, ale wzmaga tylko jego złośliwe aluzje i miny wyrażające odrazę dla twojego zachowania.
Możesz też się zdarzyć, że nie odpowiedziałeś na grzeczność bo nie usłyszałeś, niechcący pominąłeś kogoś przy nalewaniu wina do kieliszków, zapomniałeś przynieść obiecanej rzeczy, niechcący potrąciłeś kogoś, nadepnąłeś mu na stopę, zapomniałeś zrewanżować się za uczynioną przyjemność lub rozlałeś herbatę...
Popełniłeś jakikolwiek niezamierzony nietakt i zamiast wybaczenia napotkasz urażone ego, kręcenie głową oraz ironiczne aluzje.
Co, oprócz unikania takich osób, można zrobić gdy zachowanie powtarza się? Zanim zaczniesz unikać chciałbyś zachować godność i zareagować tak kulturalnie, jak asertywnie.
Przy jednej z powyższej sytuacji, po szczerych przeprosinach, zdarzyło mi się kąśliwie nazwać swój błąd „niewybaczalnym” na co dostałam prawdziwy wykład na temat dobrych manier i swojej niekompetencji w tym zakresie.
Takie osoby nawet jeśli przyjmują przeprosiny czynią to z taką łaską i wspaniałomyślnością, że czujesz się sponiewierany.
@@AlexBarszczewski
2. Dzieci. Gdy masz kilkoro małych dzieci, twoje życie może zacząć przypominać lawinę faux pas. Dobrze jest się wtedy trzymać z innymi rodzicami, tam wzajemna tolerancja sięga zenitu. Wszyscy wiedzą jak jest.
Niestety inne osoby mogą nie rozumieć specyfiki sytuacji. I tego, że małe dzieci dopiero uczą się kompetencji społecznych, niektóre nabędą dopiero w przyszłości.
• dzieci bywają boleśnie szczere - „ciociu śliczne te twoje ciastka, niestety ohydne w smaku” 🙂
• dzieci dopiero uczą się empatii, na przykład potrafią ukradkiem wyjeść deser przeznaczony dla wszystkich gości
• dzieci biegają, głośno się zachowują, potrafią niespodziewanie wypluć na talerz coś co im nie smakuje, włożyć palec w tort, a czasem coś zniszczą
Zanim zdążysz obrócić sytuację w żart, przeprosisz lub obiecasz zapłacić za poczynione szkody, otrzymujesz gesty dezaprobaty, komentarze dotyczące wychowania, tyrady i pouczenia. I głośne żądanie abyś natychmiast pouczył i przywołał do porządku swoje dziecko. Oczywiście osoba, która dzieci nie ma.
Próba wyjaśnienia, że dzieci dopiero pracują nad swoimi kompetencjami społecznymi przynosi opłakany efekt. Zbulwersowana osoba poucza cię, że zna wiele dzieci, które przeciwieństwie do twojego głośnego i nieznośnego potomstwa są wychowane i siedzą cicho.
Osoba ta doprowadziła moją pięcioletnią córkę do płaczu mówiąc „nie poczęstuję cię czekoladką bo wyżarłaś mi babeczki” To nie było żartobliwe przekomarzanie się tylko realna wściekłość. Na płacz dziecka zareagowała wzruszeniem ramion.
Witam
Jak postawić granicę , co odpowiedzieć narcyzowi lub innych zaburzeń gdy chce z nas zrobić latająca małpę i realizować swoją taktykę w stosunku do tych ktorych chce niszczyć np. zasiewać watpliwosci na temat tej osoby , opiwuadanie historii jskoby ta osoba powiedziala cos a natcyz bohater cnotliwy chce ostrzec , komentarze oceny stawianie w negatywnym swietle . Cala paleta kampanii oszczerstw.
Natcyz bez tego nie istnieje . I jak skutecznie pozbawiać go tego narzedzia .
Oni bez izolacji zew. Ofiary nie istnieją i szukają i wykorzystują każda okazje .
Jakis poradnik dla przeciwtnych zauważali gdzie zaczyna byc naruszana przestrzen innych .
Pozdrawiam ❤
Panie Alexie A mógłby pan nagrać film o związku starszej kobiety o 15 lat z młodym mężczyzną jestem teraz w takiej sytuacji i jestem pełna obaw
Zanotowałem, ale chwilę to potrwa
@@AlexBarszczewski rozumiem i czekam z niecierpliwością tym bardziej że ten chłopak jest obcokrajowcem ale już przez rok bronimy się przed tym tylko że to jest bardzo silne
Hi Alex , były mąż.... aż wstyd powiedzieć mąż..... cały czas przekracza granice mojej strefy prywatnej....
Uważa że nic nie jestem mu w stanie zrobić!!!! Powinnam oskarżyć o Stalking?! Poblokowalam go gdzie się dało.....Wiem że chce wyłudzić ode pieniądze ,bo sam od lat nie pracuje...
przykro mi :-(
Polecam skorzystanie z dobrego wsparcia prawnego, na stalking sa już paragrafy