RENIFEREK twórca: Richard Gadd, prod. 2024 (serial Netflix) - wideorecenzja Tomasza Raczka
HTML-код
- Опубликовано: 27 апр 2024
- RENIFEREK twórca: Richard Gadd, prod. 2024 (serial Netflix) - wideorecenzja Tomasza Raczka @TomaszRaczek
Specjalnie dla obserwatorów kanału Tomasza Raczka link do jego książki PERŁA Z LAMUSEM: latarnik.com.pl/tytul/perla-z...
Mediasystem Tomasza Raczka
Kontakt w sprawach współpracy: tomasz.raczek@midstory.pl
Centrum informacji o wszystkich aktywnościach: linktr.ee/tomaszraczek
_________________
Zapraszam na mój profil w serwisie Patronite gdzie można dołączyć do Patronów moich nowych projektów:
patronite.pl/raczek
----------------------------------------------------------------------
Moja ocena: 7/10
----------------------------------------------------------------------
🏳️ Subskrybuj kanał / @tomaszraczek
🎬 Więcej filmów • Wideorecenzje
➡️ Facebook / tomaszraczek.fanpage
📷 Instagram / tomekraczek
🐦Twitter / tomaszraczek
----------------------------------------------------------------------
Tomasz Raczek - teatrolog (absolwent wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza), krytyk filmowy i publicysta, wydawca (Instytut Wydawniczy Latarnik), autor programów telewizyjnych (TVP, Canal+, nFilmHD, Polsat) i radiowych (Radio Nowy Świat, TOK FM, RMF FM, Radio Klasyka, PR 2). Redaktor naczelny miesięczników Playboy, Voyage, Film, Magazyn Filmowy Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Wicedyrektor TVP2, dyrektor kanałów filmowych nFilmHD 1 i 2, kierownik literacki Studia Filmowego OKO i teatrów w Warszawie, Gdyni i Chorzowie, dyrektor programowy prasowego koncernu wydawniczego Gruner & Jahr i portalu internetowego Ahoj.pl. Współtwórca legendarnego programu filmowego Perły z lamusa, który przez kilkanaście lat prowadził z Zygmuntem Kałużyńskim w TVP2. Autor kilkunastu książek o filmie, telewizji, wybitnych postaciach kultury masowej (najnowsza to "Perła z lamusem", 2023), a także leksykonów filmowych "Perły kina" napisanych wspólnie z Zygmuntem Kałużyńskim. Popularyzator kinoterapii, oficer rozrywkowy na ostatnim polskim transatlantyku ts/s Stefan Batory. Laureat Wiktora oraz nagród za osiągnięcia w dziedzinie krytyki artystycznej: Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia, Nagrody Państwowego Instytutu Sztuki Filmowej i Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Ostatnio także laureat nagród za osiągnięcia w Internecie: KREATURA 2022 (za podcast THE ORIGINALS) i BEST STREAM AWARDS 2023 (za kanał TOMASZ RACZEK).
#TomaszRaczek #Raczek #Recenzja #film #kino #wideorecenzja
Serial nieźle mnie sponiewierał. Podczas oglądania targały mną trudne, raczej negatywne emocje. Bardzo dobry serial, nie sposób go zapomnieć.
Mnie sponiewierały 2 odcinki i już dalej nie mogę na to patrzeć. Ta Marha jest potworem.
@@lucynadrazek234jest mi jej żal, jego też...trzeba zobaczyć do końca
@@Dominika-ll1bt Włąśnie zobaczyłam do końca i jakoś nikogo mi nie żal.
@@lucynadrazek234 nie każdy ma wysoką wrażliwość, żeby zrozumieć ofiarę.
@@Dominika-ll1bt Martha nie jest ofiarą, trudne dzieciństwo nie usprawiedliwia agresywnych zachowań dorosłego człowieka. Kwestię o pluszowym reniferku można interpretować jako kolejną manipulację..
Serial przypomnial mi moja historie ze stalkerem. Sledzenie, nekanie przyjaciol, dzwonienie domofonem do sasiadow o 3,4 w nocy bo nie znal numeru mojego mieszkania, itd. Sprawe oddalam w rece policji, ktorzy dali rowniez zakaz kontaktowania sie. Zostal wezwany na rozmowe, wiec napisal mi ze mnie zabije za to . Skonczyl w wiezieniu, bo rowniez zaatakowal narzeczonego swojej bylej zony. Niestety wciaz na widok jego modelu samochodu dostaje stresu.
Aktorka grająca Martę jest super!
Ależ mnie ten serial przeorał emocjonalnie. Naprawdę zostanie ze mną długo.
Jednak co do wersji premium jestem trochę rozczarowana. Panie Tomaszu wychował się pan w inteligenckim domu, dużo z tym przywilejów się wiąże. Z opowiadań pańskich wnioskuję że również w domu była miłość , zrozumienie, dobre stymulacje, wspaniałe możliwości i wiele innych czynników. Talent również. Była więc jakaś pewność i poczucie bezpieczeństwa w życiu co uformowało pana charakter i drogę życiową. Szczęście. Miał pan też zapewne wiele szczęścia i rozpościera taką pozytywną energię. I ten komentarz że trzeba mieć trochę przenikliwości w zawieraniu znajomości jest niesprawiedliwe.
Ludzie z problemami mentalnymi nie mają tej przenikliwości, tego wyłowienie pozytywnych ludzi w życiu bo walczą na codzień o przetrwanie.
Może tu trochę tragizuje i nadinterpretuje bo temat bardzo skomplikowany a nie chce przynudzać długim komentarzem. Po za tym dużo tu upraszczam i generalizuje zapewne ale wierzę w to że nie należy niektórych historii ludzkich zestawiać z własnym życiem lub osobą. Wydaje mi się że dobrze czasem nie przekręcać świateł reflektorów na siebie tylko zostawić historię i nie mówić jak to było u nas.
Och co za długi komentarz. Mam nadzieję że jakoś niezgrabnie udało mi się przekazać to co mam na myśli.
Pana recenzje uwielbiam a pana osobę darze wielką sympatią.
O zobacz! A nawet nie pamiętałam tych słów Tomka o przenikliwości w zawieraniu znajomości (albo może nie dosłuchałam do końca, bo mam coraz większe problemy ze skupieniem - nie pamiętam już nawet, bo od razu po premierze oglądałam - czyli z pamięcią też już mam problemy:)), a przed chwilą napisałam komentarz, że tego właśnie się obawiam, że po tym serialu ludzie jeszcze bardziej staną się obojętni! Na zasadzie- lepiej się nie pakować w problemy.
A komentarz mądry i wcale nie długi względem moich elaboratów. Nie do końca tylko się zgadzam z tym, by nie mówić jak to było u nas, ale rozumiem co masz na myśli.
Ps. Po przeczytaniu kolejnych komentarzy stwierdzam, że chyba jeszcze raz recenzję wysłucham, bo to ciekawy wątek jest. Ja osobiście piszę z pozycji osoby rozpaczliwie pragnącej ludzkiej życzliwości, bezinteresownej pomocy itp. I uprzedzę, bo nierzadko się pytania nasuwają zapewne - a co ty dajesz innym? No niestety jestem w tak złym stanie od dawna, że nie jestem w stanie nic dawać. Choć np za kwotę wpłat z zeszłego roku na siepomaga (jeszcze mogłam wtedy online płacić a już niestety nie mam takiej opcji) mogłabym np kupić szkolenie o depresji o które żebrałam bezpłatnie czy w niższej cenie - i oczywiście nie dostałam. Zresztą nie o to chodzi bym teraz na siłę tutaj wypisywała co w życiu dobrego robiłam, ale uważałam się zawsze za dobrego człowieka i nie oczekuję niczego czego sama bym nie zrobiła. Niestety, by móc dawać, sama potrzebuję najpierw pomocy, którą na pewno próbowałabym oddać potem. Parę dni temu w lombardzie sprzedawca wymienił mi bezpłatnie ładowarkę - taki drobiazg, kawałek przewodu, pewnie 20 czy obecnie 30zł kosztuje, a tak bardzo to doceniłam, że miałam żal za swój spóźniony refleks, bo dopiero na przystanku pomyślałam, że mogłam zostawić mu rogaliki, które z nawyku/nałogu kupiłam, ale niestety nie miałam już siły wrócić (w ogóle dramat jak totalnie sił nie mam i ledwo udało się pojechać po tę ładowarkę... choć może lepiej było mieć przymusową przerwę od tel)
Ps2. Dobrze, że drugi raz recenzji wysłuchałam, bo wcale Pan Tomek tak bardzo nie ostrzegał przed zawieraniem znajomości, jak odebrałam z Twego komentarza.
(Tak przy okazji - zawsze mam dylemat czy pisać Pan Tomek czy Tomek. Przeważnie piszę w necie po imieniu, ale jakoś tak do Pana Tomka zaczęłam pisać Pan Tomek i teraz już sama nie wiem. Panie Tomku, mogę pisać po imieniu?:))
Tak to prawda, niestabilne domy ddd czy dda to zdecydowana większość statystycznie… Pan Tomek jest pod tym względem szczęściarzem …
Mnie też ta pseudopsychologiczna część raziła. Stalkerzy, osoby narcystyczne żerują na emocjach a nad nimi często nie mamy kontroli. Każdy może się znaleźć w sytuacji, gdy ma gorszy moment i pomimo wychowania we wspaniałej rodzinie, mądrości i przenikliwości padnie ofiarą takiego przemocowca.
Serial połknęłam, poruszył mnie mocno. Wzmacnia przekonanie, że bycie ofiarą nie jest winą, że sprawca wyczuwa jakimś zmysłem kogo można zaatakować. Kto ma w sobie jakąś bezbronność, niepewność siebie. Mocne było też wyznanie ojca dotyczące przemocy, której doznał w katolickim kościele. Jakby pokoleniowo kontynuowane były niezamknięte, przemilczane wątki... Życie bywa cudem i trudem. Jakoś tak mi się napisało ;) bez misy tybetańskiej...
Uwielbiam Pana opowieści premium. Był czas, że dużo podróżowałam sama jako studentka i przez to poznalam wielu ciekawych ludzi. Miałam dysonans bo w domu/ szkole raczej zawsze przestrzegano itd., ze świat jest zły i niebezpieczny, pełen psychopatów i dilerów. Potem ktoś mi zwrócił uwagę, że nie ważne dokąd pojedziesz zawsze spotkasz osoby ze swojego świata. To kim jesteśmy rezonuje i przyciąga podobne do nas osoby. Coś w tym jest 😊
Co mi się podoba w Pana recenzjach, to jest to, że Pan zawsze mówi o rzeczach z niuansami. Większość osób nie mówi o rzeczach tak jak Pan, a bardziej płasko, pomijając pewne rzeczy.
Aktorka grajaca Marthę jest boska, byla tak dobra, ze ludzie wręcz pomijają jej osiagniecie, tak jak gdyby ona rzeczywiście była postacią.
Mówi o niuansach okołofilmowych, ale za to o samym filmie mówi dosyć płasko bez głębszej analizy tylko pięknie wszystko opowiadając
Serial Reniferek jest naprawdę dobry. Porusza problemy społeczne, rodzinne współczesnych wrażliwych ludzi. To serial o poszukiwaniu siebie i odwadze do własnych marzeń. Szacunek za szczerość dla bohatera.
Jeden z najlepszych seriali Netflixa! Wyciagnal ze mnie wszystkie mozliwe emocje😵💫
😮
Szczerość autora jest bolesna, również dla nas. Odkrywa całego siebie, jakby chciał się oczyścić, zrzucić ciężar na naszych oczach. Czyni nas świadkami własnego splątania i deformacji, których możemy wręcz dotknąć. Miałam kiedyś podobne doświadczenie. Pewien człowiek, nieco pijany, przewrócił się w autobusie. Nikt mu nie pomógł, tylko ja. Podniosłam go i porozmawiałam z nim, bo było to dla mnie naturalne. Potem śledził mnie, czekał pod moją pracą, szedł za mną po ulicy. Trwało to kilka tygodni. Bałam się, ale niczego nie zrobiłam. Któregoś dnia po prostu zniknął...
tylko właśnie główny bohater odkrył całego siebie, przerobił wszystkie traumy, pokazał się takim jakim jest i g*wno to dało... nic się nie zmieniło, tak jakby nie dało się go już uratować... jedyny minus tego filmu, ale jak dla mnie spory
@@pawel1545 najlepsza jest końcówka, która pokazuje jakieś dziwne uzależnienie bohatera od Marty...To było bardzo mocne, przynajmniej dla mnie. To ich dziwne, pokręcone połączenie. Chore, ale nie umiałam oprzeć się wrażeniu, że może bohater musiał spotkać Martę i musiał doświadczyć tych wszystkich rzeczy, żeby siebie naprawić i zrozumieć.
@@Brzozanagigancie tylko końcówka właśnie wskazuje na to, że nic nie zrozumiał, przez co oceniam ten serial negatywnie... w "Taksówkarzu" Scorsese główny bohater też wrócił do starych nawyków, ale było widać, że teraz jest świadomy tego, że coś jest z nim nie tak, więc nie mieliśmy pewności czy dalej będzie brnął w mrok czy nie... w reniferku to jest jednoznaczne kiedy akceptuje ofertę Dariena
Nie mogę doczekać się Pana recenzji serialu Ripley. Mam nadzieję, że ma Pan ją w planach
Ja również🙂
@@justynaherbut2724 też o to zapytałam w pierwszym poście pod tą recenzja jak sprawdzicie! Więcej łapek może pan Tomasz się skusi!👍
Koniecznie, Panie Tomku! 🙏😊
Panie Tomaszu! Czekam na recenzję Reniferka, ale krótkie pytanie.. czy można się spodziewać recenzji Ripley też na Netflix? Pozdrawiam!❤
Arcydzieło! Takiego serialu jeszcze nie było! Za psychologiczną głębię, odwagę i talent Gadda oraz innowację gatunku, której dokonał na wyślizganym, wyeksploatowanym serialowym polu daję 10 punktów.
W tym serialu nie ma psychologicznej głębi, jest pop psychologiczna papka :(
Oj jest głębia @@marzenagr3523
@@marzenagr3523Nie widziałam nigdy lepiej opisanej psychologii traum. Oglądałam ten serial z osobą, która pracuje jako specjalista zaburzeń psychicznych i on też ocenił, że bardzo dobrze zostało to przestawione
@@marzenagr3523 A ja wpadłam w głębokie bagnisko i w jego czerni kilka dni brodziłam. Choć sama żyję w harmonii, jako empatka zainteresowana i czująca drugiego człowieka (później dowiedziałam się, że to prawdziwa historia twórcy), zapłakałam nad dolą bohaterów. Ten serial to materiał do głębokiej psychoanalizy, Freud, Jung i ich następcy mieliby pełne ręce roboty!
@@user-bi5hg3wp2v ok, każdy ma prawo do swojego zdania. Jednak z zawodowego punktu widzenia, szczególnie mnie to dziwi, bo mnie kilka razy ogarniała złość, że pokazuje się zaburzone osoby w taki sposób. Film jest w gruncie rzeczy o tym jak można sobie podbudować samoocenę kosztem chorej dziewczyny i o nieudolnej próbie usprawiedliwienia dlaczego to robię. Nikt nie wysyła Marthy do lekarza czy szpitala, co szokuje. Już nie mówiąc o innych głupotach i uproszczeniach tego filmu...
Cóż mogę powiedzieć- uwielbiam Pana recenzje, oglądam je z uśmiechem na ustach…. Pana też uwielbiam za niesamowitą wiedzę, kulturę i poczucie humoru….
Serial meeega mnie zmeczyl. Wiem, ze to prawdziwa historia, ale cieszylam sie, ze juz sie skonczyl.
Bardzo dobry serial. Oby Netflix miał więcej takich wysoko kalibrowych produkcji
BoJack Horseman jest jeszcze lepszy.
Zaczelam oglądać mysląc, że to będzie serial o stalkingu a okazał się psychologicznym portreten traum przeróżnych. Bo kazdy z bohaterów przeżył coś okropnego.
Bardzo bardzo dobry serial. Meczy i fascynuje
Panie Tomku, migał mi ten tytuł na Natflix ale teraz już wiem. że to jest the must. Wszystkie moje filmowe emocje zaczynają się od recenzji Raczka😂
Ja mieszkam koło Edynburga i często jestem na tym festiwalu na różnych sztukach. Słabszych i lepszych. Kocham absolutnie ten klimat i Edynburg. Więc proszę napisać następnym razem kiedy Pan będzie a chętnie zorganizuje spotkanie z publicznością.
Panie Tomku i nie jestem stalkerka😂😂😂😂
Pan, który jest bohaterem i autorem tej historii zrobił ten serial, żeby sporo rzeczy w swoim życiu przepracować... Był przegrywem... i w końcu odkrył, że właśnie na tym "luzerstwie" można zyskać zainteresowanie a nawet zarobić...
Do tych nitek dodałbym jeszcze dwie: dość agresywnego w obyciu, niedostępnego emocjonalnie ojca z doświadczeniem traumy seksualnej, matkę byłej dziewczyny, z którą mieszka, a która to matka jest w cieniu nieobecności zmarłego syna, a gł. bohater tę lukę wypełnia.
Część Premium i koncowa refleksja - wybitne
Skojarzył mi się film Misery, Stevena Kinga, z doskonałą Kathy Bates :)
Pochłonęłam ten serial jednym tchem po scenach z brodaczem nie moglam zasnąć. Miałam ochotę potrząsnąć głównego bohatera żeby się opamiętał i zrobil to co trzeba w danej sytuacji. Moim zdaniem to film o obsesji na temat sławy.
Co się tyczy tytułu, to pewnie nie chciał Pan zepsuć, ale w ostatnim odcinku ocieplającym główną antagonistkę Martha wyjaśnia dokładnie dlaczego go tak nazywała.
Natomiast nazwać Edynburski Fringe festiwalem offowym już dziś się nie godzi. Samo słowo dosłownie oznacza (przyciętą) grzywkę, a więc krańcową część uczesania, zatem w przenośni - owszem - coś fringeowego to w sensie kulturalnym dzieła skrajnie marginalne, niekoniecznie w negatywnym tego słowa znaczeniu. Być może kiedy w 1947 po raz pierwszy zorganizowano festiwal fringe obok Międzynarodowego Festiwalu w Edynburgu, to miał on charakter towarzysząco-offowy. Natomiast dziś, zwaszcza jeśli chodzi o komedię, to jest ultraprestiżowa instytucja, zwłaszcza dla początkujących standuperów. Bez słowa przesady, każdy szerzej nieznany standuper anglosaski, już to Brytyjczyk, już to Irlandczyk, Amerykanin, Kanadyjczyk, Aussie, czy Kiwi marzy o występie na Fringe'u i to takim bez 'bomby', czyli skopanego występu. Bez świadomości tego trudno będzie zrozumieć skalę naiwnej ambicji głównego bohatera, jak i skalę jego początkowej porażki z wybitnie paździerzowym sztykiem.
Za to jeśli chodzi o postać rudobrodego koruptora, to coś nadto kojarzy mi się ze sławnym onegdaj szkockim 'ostrym' standuperem, specjalizującym się w idących po bandzie mocno nieobyczajnych gagach...
Według mnie dużo też chodzi o relację głównego bohatera z jego ojcem. I to jedno zdanie, które pada z ust ojca podczas ich rozmowy...To wszystko zmienia i zmieniło. Ale jest jeszcze ostatnia scena w serialu, która zatoczyła koło całej historii..
Serial niesamowity 😊
Dokładnie! Medal ma zawsze dwie strony. I każdy medal ma zwykle rant.
Mnie też słowa ojca dały do myślenia, jakby trauma rodowa przejęta w genach...
Obejrzeliśmy z mężem.mamy swoje przemyślenia i ciekawi jesteśmy Pana wniosków. Włączamy:)
Cudowna recenzja! Historię z sekcji premium już Pan kiedyś opowiadał 🙂ale miło było ponownie posłuchać 👍🏼
Ten serial mnie przeczołgał. Były śmieszne momenty i gagi, a potem było straszno, bardzo straszno i okrutnie. Pierwszy serial, w którym nie pałam sympatią do żadnego bohatera. Każda kolejna pojawiająca się na ekranie osoba budzi we mnie wstręt, strach, lęk, obrzydzenie, a nawet pogardę. Te nie przerobione do końca wątki odbieram jako podtekst autora, że to sie nie skończyło jeszcze, on nadal idzie tą drogą, rany się nie zagoiły, jeszcze nie poukładał sobie tego wszystkiego w głowie na stałym miejscu. Mocny serial, daję 9/10.
Piękna recenzja.Obejrzalam film,a potem wysłuchałam recenzji.I to co Pan Tomasz mówi to trafia w punkt.Brawa!A film na pewno pozastanie na długo w mojej pamięci.
Czułam niepokój i dyskomfort, oglądając. A bohaterowie (wszyscy) nie wzbudzili mojej sympatii. Dziwnie...
To również moje odczucia. Totalnie nieprzyjemny srrial jak dla mnie...
Taki jest tez cel
Dziękuję. @@taqua220
@@joannawinters6592dziękuję
Dobry serial.
Można zastanawiać się kto tutaj jest tak na prawdę ofiarą oraz do czego może doprowadzić chora i niepohamowana potrzeba atencji i potwierdzania rzekomej wyjątkowości.
Reniferek jest cyniczny, cwany, wykorzystuje ludzi oraz ich słabości i sam pozwala się wykorzystywać(?) by osiągnąć swoje cele. Ma ogromne problemy z akceptacją siebie, swoich wyborów i/lub ich braku.
Uwielbia stan bycia "ofiarą", sam podsyca zachowania, które do tego prowadzą.
Warto obejrzeć.
wysłano z mojego samsunga
Dziekuje T R 😘Premium jest zawsze Wyjatkową Chwilą 😊 Serial obejrze jeszcze dzisiaj wieczorem 🎬💥🤗Serdecznosci ślę 🤝🍀🌏
Dzień dobry, Panie Tomku :) Pozdrawiam Pana serdecznie, dziękuję za live'a - i już słucham 🙂
Tuż przed wystawieniem przez Pana oceny, nacisnęłam "stop" - i dałam siódemkę. Ciekawa jestem czy trafiłam ;) Odpalam!
Tak! Trafiłam 😀
Wszystkiego dobrego, Panie Tomku :)
I w ostatniej scenie gość zdaje sobie sprawę,że startuje dokładnie tą samą drogą jak jego stalkerka.
Pierwszy serial netflixa ,który pokazał złożoność postaci,całą gamę różnych emocji, trudności w podejmowaniu decyzji.Ostatnie lata to tak płytkie filmy robione dla nerflixa,że szkoda było czasu na oglądanie. Ten serial zapada w pamięci, wciąga widzą
w świat emocji
i podejmowania decyzji.
😂 beż przesady
Uwielbiam, dziękuję
Co w sytuacji gdyby Marta zachowywała się tak sama a była piękna, seksowna kobieta z klasą? Tylko że uszkodzona...jak wtedy zachował by się nasz główny bohater?
Byłaby miłością jego życia
Uwielbiam Pana wideorecenzje:)
Dla mnie ten serial to studium narcyzmu ukrytego plus problemy z poczuciem wlasnej tozsamosci seksualnej. Temat stalkingu jest wrecz trzeciorzedny.
Bardzo dobry choc bardzo, bardzo meczacy.
Dziękuje za recenzje i za wszelkie ciekawostki z nim związane 😊zaciekawił mnie Pan tym serialem. Jeszcze go nie oglądałam, ale po tym, co usłyszałam od Pana nabrałam chęci, żeby nadrobić tę zaległość.
Łyknęłam ten serial w jeden dzień. Pod koniec rozbolał mnie brzuch z nerwów i tych niepokojących emocji które wywołuje. W pełni zgadzam się z recenzją, moze dalabym jednak 8. Przeszkadza jedynie fakt, że kwestia wykorzystującego co męzczyzny nie zostaje dopowiedziana do końca, a co za tym idzie nie ponosi on kary za swoje winy. Ciekawe dlaczego😢
Bardzo dobry serial ,który mocno mnie poruszył . Wspaniała recenzja i część premium .
Ja jestem zwolennikiem teorii 'likes attracts likes'. Dlatego Pan przyciagnal pozytywna moc w Edinburgh.
Dziękuję❤❤❤
Dla mnie to przede wszystkim scenariusz o nieumiejętności mówienia NIE (sobie, innym, marzeniom z dzieciństwa, uzywkom)
Aktorka grajaca Martę jest naprawde swietna.
Może dlatego że od wielu lat słucham i czytam true crime.ten serial mnie nie przeorał. Oczywiście bardzo ciekawy, momentami trudny w odbiorze, ciekawy temat i pokazanie dwóch emocjonalnie szarpnietych osób, niebezpiecznych dla samych siebie i innych, polecam wszystkim, uczy i daje do myślenia.
Nooo b czekam
Już drugi dzień mam stado rozbieganych chomików w głowie. Zgadzam się z każdym Pana zdaniem, mam podobne odczucia, a nawet przyczyn upatruję również w traumie ojca, źródła są tak rozległe i tak poplątane, że faktycznie czasem można mieć wątpliwości czy to co się wydarzyło to skutek czy przyczyna. Tak jak w życiu każdego z nas. A do tego podane tak emocjonalnie, że zaczęłam się rozglądać po sobie, po otoczeniu. No wbił mi się ten serial do żywego. Pozdrawiam i najlepszego Iwona
Juz obejrzałam i bylam ciekawa Pana opinii.
Panie Tomaszu, takie recenzje kocham, takie pamiętam z dawnych lat, bo malo kto teraz potrafi cokolwiek zrecenzowac, opowiedzieć ot tak o filmie i 'zanęcić", że człowiek już 'leci" obejrzeć i okazuje się totalnie nie w twoim typie, a jednak poznał reżysera, poznał głownych aktorow, to coś jak z Judie Dench u mnie, aktorka doskonała, ale coś nie wiem co z nią mam, a Ty potrafisz opowiedziec o niej tak, o filmie w którym gra, że przebiera sie nogami na myśl o filmie z nią i dzięki tobie, nawet gdy sie nie podoba film, aktorzy, no to nie można, trzeba wbić conajmniej w neta i dokształcić się:) N
Dziękuje bardzo dobrze sie słuchało. Serial 6/10
Rewelacyjny serial!
Wciąga, obejrzałam cały serial na raz, coś w sobie ma
Dziękuję bardzo
Wspaniały festiwal, ale jak się mieszka w Edinburgh od 18 lat to zaczyna sie nie lubić Sierpnia, bo nie da się dojść do pracy tyle jest ludzi na ulicach hahaha. Film świetny, choć ciężki, w Szkocji na poważnie biorą bardzo znecanie się psychiczne już od jakiegos czasu, i naprawdę nie ignoruja już tego typu problemów... Polecam Szkocję piekne miejsce, stare miasto. Jest takie przyszlowie "who you are is where you have been." 🙂
Piękna recenzja:😊
Dzięki za filmik!
Swietna recenzja. ide ogladac, buska dla Pana. Te meditacje mysle ze pomagaja ha ha ha
Trudny, męczący, ale b pokazujący człowieka uwikłanie, współuzależnienie, brak Miłości do siebie. Trudny, ale prawdziwy. W ilu domach osoby są bite, czy odchodzą? 😢
Świetna recenzja nic dodać nic ująć. Serial dobry, ale zryl mi beret. Chętnie bym go " od zobaczyła".
Jak zwykle👍
Rola Marty-stalkerki jest zjawiskowa! Wielowymiarowa i wieloznaczna. Panie Tomaszu, świetna recenzja, zgadzam sie w stu procentach.
Panie Tomaszu, bardzo dziekuje za te recenzje. Pisalam wczesniej komentarz pod inna Pana recenzja z prosba, zeby rozwazyl Pan recenzje Reniferka. Czulam sie jakby ta recenzja byla dla mnie :D Bardzo potrzebowalam, zeby ktos ujal w slowa to co czulam ogladajac ten serial. Ja tez czuje unik - w watku z transplciowa dziewczyna. Tez uwazam, ze aktorka grajaca Marthe grala wybornie. A mnie jako mame dwoch synow najbardziej poruszyl watek relacji Donny'ego z rodzicami. Plakalam. I chcialam go tez tak po matczynemu przytulic. Dziekuje za recenzje
serial obejrzalam jednym tchem i chce obejrzec jeszcze raz, zeby rozgryzc czesc niedomowien.
Tomku, zaciekawiłaś mnie tym serialem, a już miałam go sobie odpuścić ;)
Ja też, kuzyn mi powiedział, że dobry.
Super seria połknęłam 🥰
Zmeczyl troche… raczej nie dla mnie…duzo pominietych watkow, historia nie zaczyna sie tam gdzie chyba powinna, czegos brakuje, ale aktorstwo swietne.. dziekuje za opowiesc o Edynburgu bardzo mnie sie podobala😀
Film tak przygnębiający, że ja osobiście nie byłam w stanie obejrzeć go do końca..
Kolejna świetna historia,pozdrawiam
Serial Reniferek obejrzałam. Moje wrażenia po recenzji p. Raczka.
Ogladam drugi raz od końca tym razem...
Nie chciałam, ale zobaczyłam wywiad P Morgana i zechciałam poznać o czym szum...
Oglądałam, przeżywałam każdy odcinek i bardzo współczułam obojgu bohaterom, jeszcze rozmyślam 😊 postać transpłciowej przyjaciółki cudowna
Pełna geneza określenia "reniferek" używanego przez Marthę wyjaśnia się w końcówce serialu. Sprawia, że nagle zaczynamy znacznie więcej rozumieć i widzimy Marthę w zupełnie innym świetle...
Cenie ten serial, za ukazywanie złożoności natury ludzkiej. Ze nic nie jest tylko czarno- biale
Jeszcze raz słucham recenzji (albo może poprzednio nie dosłuchałam całej, nie pamiętam niestety:>) i nie chcę znowu zabrnąć w elaborat, a zarazem chciałabym coś napisać, jak Pan wspomniał o transseksualiście, co zresztą było w mym pierwszym niewysłanym elaboracie pisanym tu dziś o 4 nad ranem:))
No nic, słucham dalej.
O, loser! To ja. Gdzieś widziałam komentarz jak ktoś się czepiał tego słowa, nawet zaczęłam tam pisać komentarz, ale zrezygnowałam, bo też właśnie używam tego słowa. Nawet jako małolata zbuntowana chciałam tatuaż "born to lose", tatuażu nie zrobiłam (na szczęście, bo niedługo ludzie bez tatuaży to białe kruki będą), ale niestety wykrakałam.
Ja mam jednak początki sklerozy, bo jak w premium mowa o pobycie w Anglii, to kojarzę, że jednak musiałam tego już słuchać wcześniej, chyba, że to było na Kanale Zero, bo pamiętam, że sobie wówczas pomyślałam, że to jest niesamowite jak bogate, ciekawe życie Pan miał (no tym bardziej przy moim). Zapomniałam już o tym wątku imania się różnych prac (bo na pewno kiedyś o tym już była mowa), myślałam, że najciekawsze życie dopiero było jak się pojawiły pieniądze, sława :)
O nie! Reklama znad morza. I to jeszcze blisko Kołobrzegu, a tam najczęściej jeździłam, jak jeszcze było mi dane jeździć nad morze. Chciałabym teraz być nad morzem. Choć jak wczoraj mi wyskoczył filmik z bajecznym widokiem w górach jaki ma pewna znana osoba, to i tam chciałam być.
Ps. Tak na marginesie, to przegina YT z ilością reklam. Celowo nie pomijałam początkowych reklam (choć też coraz dłuższe są), a i tak jeszcze kilka razy były. No wiem, że chcą zmuszać do premium, ale ja bidok jestem i wolę darmowe premium Pana Tomka :) )
A na drugim marginesie, to siedzę tu od czwartej rano a jest siódma czyli 3h! A więc zamiast tej pisaniny, to trzeba było obejrzeć do końca serial, zwłaszcza że to mini serial, czyli jak lubię.
Chociaż kawą mógł mnie Pan poczęstować, ale pewnie bał się Pan konsekwencji widząc moje elaboraty 😝 Nie, no do 40tys maili rocznie to mi daleko, no i oczywiście nie jestem stalkerką, raczej przeciwnie, mam blokady w rozmowach/kontaktach z ludźmi.. Może dlatego tyle piszę, że od lat z nikim nie gadam?
Panie Tomku! Właśnie zaczęłam oglądać - i wciągnęło mnie z mety! Sposób narracji genialny 👌😀 Konwencja serialu w moim ulubionym stylu i tak, miał Pan rację - bo ja też chciałam pomóc tej stalkerce, ale tylko do momentu gdy zaniosła się straszliwym (upiornym wręcz 😧) śmiechem... No i natychmiast przeszła mi ochota na jakąkolwiek pomoc 🥺...😉🤭😄 Ale babka faktycznie gra fantastycznie 👍 Zresztą główny bohater też 😀
Oglądam z zapałem dalej i jeszcze raz pięknie dziękuję za polecajkę ;)
Nie wiem czy to az taki dobry serial. Biorac pod uwage cel glownego bohatera ktory na koncowej scenie wypowiada sie ze zawsze bardzo chcial byc popularny i to jest dla niego najwiekszy cel...teraz dzieki serialowi ten cel osiągnął. Jest popularny to pewne. Bardzo mieszane uczucia. Niby przedstawia baaaardzo pogubionego czlowieka bez krzty charakteru, ktory spotyka chora osobę i tam to wszystko sie sciera i uzupelnia jednosczesnie, ale czy to ma jakas wartosc dla mnie jako odbiorcy? Nie powiedzialabym. Osobiscie ciekawi mnie los tego czlowieka po tym jak sezonowy dym popularnosci opadnie. No bo juz dostal to co chcial. Za wszelka cene mozna powiedziec. Tylko ciekawe, na jak dlugo mu to wystarczy i czy potem nie bedzie spadku nastroju i znowu takiego zycia dokladnie jak w tym serialu... zakladam ze tak
Czekałam na ta recenzje . Obejrzałam serial tydzień temu i ręce mi opadły . Pierwszy raz ciężko mi było ocenić film . Dobrze zagrany film, ale matko jak ten facet mnie wkurzał . Ciężko było wiele jego zachowan zrozumieć . Super zwichrowany człowiek . Pierwszy raz które mnie bardziej wkurzał niż mu współczułem . Bardziej mi było szkoda tej stalkerki
te emocje byly celowe dla rezysera, dlatego tak to wymyslil. Zastanawia mnie to, ze stalkerka wzbudzala w nas litosc, czemu? Czy rezyser chcial usprawiedliwic zaburzenia jakie maja tacy ludzie?
Może dlatego, że bohater nie jest wyidealizowany? Oboje są zaburzeni.
Nie wiem jak Pan to zrobił, ale wyciągnął Pan percepcję tego filmu z mojej glowy i idealne ubral w slowa. W sumie nie powinno to dziwić przy Pana kunszcie krytyka filmowego 🙂
Panie Tomaszu...Jak Anthony Quinn do Alana Bates'a w Greku Zorbie chcę powiedzieć prosto z mostu: ,,Tyle mam Ci do opowiedzenia , szefie'', po obejrzeniu Reniferka.
czekałam na recenzje tego serialu
krótko odnośnie jednej sceny, kiedy to Donny otwiera się przed rodzicami, i ja cały czas myślę tylko o jego ojcu ( tylko go przytul, powiedz mu że go kochasz) uuuuff , tak to ze mną było podczas oglądania tej sceny
Uwielbiam Pana części Premium
Panie Tomasz, bardzo ciekawi mnie czego według Pana unikał bohater.
Cóż... Pierwszy raz sie z Panem nie zgadzam. Uważa, ze najbardzej zaburzony i niebeczny jest Richard Gadd. Zauważa, w swoim końcowym stand upie, ze kiedy opowiada o wszystkich swoich traumach, to empatyczni ludzie, zaczynaja mu współczuć. Staje sie sławny a właśnie do sławy dąży! Nie jest ważne jakim kosztem. Manipuluje wszystkimi, bo biednemu, pokrzywdzonemu należy sie uwaga i szacunek za siłę przetrwania. Gadd przekierowuje nasza uwagę na Martę ale moim zdaniem tez robi to świadomie, brzydka wariatka ale... Każdy tzw. normalny by zgłosił temat na policje, on tego nie robi. Aktorzy w filmie są niejako identyczni jak obecnie żyjące osoby. Dlaczego? Każdy może łatwo wygooglować o kogo chodzi, chociaż Gadd w swoich komentarzach do filmu prosi, żeby tego nie robić. Dlaczego? Może to celowe, może realne postacie mają bardziej uwiarygodnić jego historie? Na koniec powstaje film. Wszyscy są zachwyceni! Grad osiągnął to co chciał, czy mu to wystarczy?
Moim zdaniem film miałby wartość edukacyjną gdyby wskazał widzowi, ze niebezpieczni są ludzie, którzy manipulują innymi wykorzystując ich empatie. Ale nie.... Tego Gadd nie pokazał, bo mamy współczuć jemu! On ma być sławny. Obawiam się, że mu sie udało....Marny standupper został gwiazdą. I nie o to chodzi, ze mu nie współczuje. Współczuję mu, ze wychował go ojciec najprawdopodobniej molestowany w dzieciństwie, wpółczuję mu traumy i braku wsparcia ale przede wszystkim współczuję mu, że nie zatrzymał tego jakaś terapią i przez to wciąga siebie i nas wszystkich w swoją chorą głowę. Pozdrawiam Pana serdecznie i dziękuję, za Pana pracę i wiedzę.
Dokładnie! Uważam, ze najlepiej kwituje jego zachowanie kilka razy Terry. Podsumowuje jego kontakt z Marta idealnie.
@@dzizzz Dokładnie. A dlaczego ona to zobaczyła? Bo była człowiekiem, który zna i akceptuje siebie, bo chciała żyć normalnie. Tylko, że dla Gadda nie była normalna. Był z nią właśnie dlatego, że dla niego była dziwolągiem, które to niejako kolekcjonował. Szkoda Terry, bo ją również potraktował jako swoją drogę do sukcesu. Pozwolił, żeby została znieważona, żeby zachwiane zostało jej poczucie własnej wartości.
Wydaje mi się, że nie do końca chciał żeby mu współczuć. Pokazał właśnie Martę tak, że to jej współczujemy (np na sali sądowej)
Dla.mnie on jest jeszcze bardziej zaburzony niż ona ,święty nie jest i naprawdę kim trzeba być ,żeby sprzedawać historię zaburzonej osoby
Ja również uważam , że on to dopiero jest zaburzony .
Film jest wielowątkowy i uwielbiam takie . Rozszerza horyzonty myślenia , ale nie zgodzę się , że wizyty w domu producenta ( chyba to był prod) zdeformowało chłopaka . Uwazam , że bardziej pasuje terminologia zidentyfikowanie kim zawsze był . Recenzja super 👌wysłane z iphone
Niezły
Panie Tomaszu, generalnie wszystko co Pan powiedział zgadzałoby się - serial jest dobrze zrobiony od strony technicznej, gra aktorska na poziomie conajmniej przyzwoitym (Gadd) a sama historia dość spójna bo napisana w końcu przez życie. Powiedział też Pan że możemy wyciągnąć z tego obrazu pewne wnioski; jakaś naukę dla siebie i z tym też się zgodzę choć uważam że jest to bardziej dzieło przypadku niż świadomy zamysł autora. Pozwolę sobie wyjaśnić.
To co powiedział Pan na temat bohatera "Reniferka" a zarazem na temat Gadd'a jest niezaprzeczalną prawda - to człowiek słaby psychicznie, o troche chwiejnym kompasie moralnym, szargany kompleksami i nieumiejący przejąć kontroli nad swoim życiem - w dużym skrócie taki przegryw właśnie. Ci którzy poszperali w necie i obejrzeli kawałki z jego występów wiedzą że jest on fatalnym standupowcem. Ci którzy poszperali trochę głębiej wiedzą też że od wielu lat Gadd specjalizuje się w wystawianiu sztuk autobiograficznych opowiadających o swojej depresji, byciu ofiarą przemocy seksualnej oraz jego niełatwej relacji z własnym biseksualizmem. Te wszystkie sztuki mają wspólną cechę - są dla Gadd'a wielką tubą na świat dzięki której uzewnętrznia się on ze swoich osobistych problemów, a dzięki temu dowartosciowuje się bo jak sam Pan powiedział jest to człowiek usilnie szukający poklasku i atencji wlu innych.
Nie inaczej jest według mnie z "Rebiferkiem". Było by to magnum opus Gadd'a o największym jak dotąd zasięgu, pozwalające mu na stworzenie kreacji martyrologicznej o której wcześniej mógł tylko pomarzyć. Innymi słowy, Gadd nie zrobił "Reniferka" dla widzów tylko dla samego siebie. A ponieważ żyjemy w czasach kiedy empatia stoi w hierarchii wartości wyżej niż pochwała dla ludzi silnych, stawiających czoło przeciwnościom losu, Gadd jest dla nas, widzów, niczym serialowa Martha - wykorzystuje nasze słabości aby karmić się nimi.
10/10. Właśnie czegoś takiego doświadczyłam od współuzależnionej koleżanki tj. niezwykle zawoalowanej w formie manipulacji bezradnością. To niesamowite co ludzie są w stanie wykreować i do czego ostatecznie doprowadzić, żeby dostać uwagę. Od tego czasu wobec osób, które grają kartą ofiary stosuję wyłącznie empatię poznawczą. W pierwszym odruchu sądziłam, że nie polubiłam głównego bohatera, bo był taką ćmą, która wciąż leci do płomienia, ale końcowa scena w serialu była nader wymowna, co do tego, o co naprawdę toczy się gra. Kiedyś z ust jednej specki od psyche usłyszałam, że osoby straumatyzowane bywają egocentryczne i nie mogłam pojąć, jak w ogóle można zestawiać ze sobą te dwa terminy. Do czasu. Nie jest winą bohatera, że był synem swego ojca, ale było jego odpowiedzialnością, żeby pójść po fachową pomoc. Tymczasem on używał innych ludzi i nadal to robi w celu zaleczania własnych ran. Bardzo dziękuję za ten komentarz.
Prosimy o Ripleya ❣️
Panie Tomaszu, absolutnie się z Panem zgadzam. Potwierdzeniem Pana teorii o osobowości ofiary jest fakt, że autor i aktor to jedna osoba. Wydaje się nawet, że wzięcie udziału w tym filmie, to wystawienie się na publiczną ewaluację. Co gorsza, fakt ten pociągnął za sobą większe konsekwencje. Mimo, że historia wydarzyła się 10 lat temu, internauci przekopali zasoby i odnaleźli stalkerkę, co otworzyło puszkę pandory na nowo. Pani ma ponoć publiczne konto na fb i po otrzymaniu, jak sądzę słusznej ilości wpisów, uruchomiła się i swoim specyficznym stylem dokonuje długich wpisów na temat zarówno bohatera, jak i treści serialu. Potwierdzając tym swoją tożsamość sama stała się ofiarą stalkingu. Świat zwariował, bez wątpienia...
Myślę, że nasze życie w dużej mierze zależy kogo spotkamy w młodości.
Nieprawda,nasze życie zależy od tego co zrobimy z nasza złą przeszłością,teraźniejszością i przyszłością
To też prawda. Mamy wpływ na swoje życie.
@@dorota6481 na tym polega dorosłość ,żeby się od rodziców odpier
❤❤❤❤ uwielbiam Pana recenzje czasami bardziej niz Sam film / serial ☺️🫶🏻
Świetna bluza 🤩 bo recenzja wiadomo 😃🥰
Recenzja lepsza niż serial. Dźwięk misy najlepszy 🙇♀
Historia w premium opowiedziana ponownie, ale podsumowanie wpisane w kontekst recenzji. No i fajnie!:)
Właśnie tak jest z tymi przypowieściami, że miewają kilka potencjalnych kontekstów :)
p.tomaszu wyglada pan cudnie
4 odcinek tego serialu jeden z najmocniejszych odcinków serialowych ever. Ciężko go wymazać z pamięci 🤯
Polecam wywiad z prawdziwą Marthą u Piersa Morgana i późniejsze analizy wywiadu przeprowadzone przez tego samego dziennikarza. Okazuje się, że mocno wyolbrzymiona jest ta historia, a raczej przekłamana. Wszystko się wyjaśni, ale wygląda na to, że duża część ukazanych „faktów” jest po prostu nieprawdziwa. I Netflix nie przedstawił tego jako historia „oparta na faktach”, tylko, że „to jest prawdziwa historia”. Ciekawy wątek się szykuje, ciekawa jestem jak się to skończy.
Panie Tomaszu, polecam serial Fosse/Verde. Pewnie już nazwiska coś Panu mówią ale pokrótce wyjaśnię, że erial pokazuje cześć życia znanej Broadwayowsiej pary artystów z Nowego Yorku: choreografa i chyba tancerki ale też wiele więcej. On był twórca Kabaretu, on bul głowa ona szyją. Ciekawa jestem czy Pan go widział i jakie miałby Pan o ty serialu opinie. Serdecznie pozdrawiam 😊
Oczywiście widziałem i nawet jest moja recenzja na tym kanale RUclips 🤗
O! Nie zauwazylam🤔już szukam
W kazdym z nas spi Marta 😁
Wspaniała historia o pana szczęściu.