En büyük korkularımdan biri sabah 9 akşam 7 bir iş akşam geliyorsun yemeğini yiyorsun, uyuyorsun yarın aynı şey evleniyorsun çocuğun oluyor hiçbir aktiviten, vaktin yok çalış, kazan, harca kazandığında sadece ihtiyaçlar için yani gerçekten hayatım böyle olursa gecelerim ağlamakla geçer.
İnsan olarak en başta bu bahsettiğin şeyleri yapmamız gerekiyor zaten bunları başaramayan veya imkanı olmayan bir çok insan var bunlardan sonra herkes kendi kazancına göre isteklerine göre bi şeyler yapıyor diye düşünüyorum ben sabah işe gidip akşam gelip karınla çocuğunla vakit geçirip hayatını yaşayabiliyorsan bence çok şanslısın
Harika bir hayat tanımı olmuş bence, çalışmak kötü bir şey değil ücretler koşullar ne olursa olsun. En önemli şey; yetenek ve bilginiz ışığında ürettiğinizden mutlu oluyorsanız, bu olabilecek en iyi şeydir zira ürettikçe gelişirsiniz, geliştikçe para gelir, para geldikçe daha verimli üretirsiniz. Gezegende geçirdiğimiz kısıtlı zamanda en iyi ritüel bu bence.
@@yusufozyasar8389Bu hangi işte çalıştığına göre kadar değişir ki.Yazın kasiyerlik yaptım.Ing öğrenecektim sözde ama yorgunluktan eve gelir gelmez uyurdum.ne bir kişisel gelişim ne bir hobi.kitap bile okuyamadım çünkü günümün 10 saati orda 2 satt gidiş geliş.ustune o yorgunluğu 10 saat uykudan az atamıyorsun yani arkadaş sitem etmekte çok çok haklı ki aldığım maaşta 17k yanj ben bir ayımı veriyorum iş verene bana verdiği para dalga geçer gibi bir rakam şimdi bu mu iyi rutiel 😂
Liseye sadece bir dönem gidip AÖL'ye geçtim. Sebebi ise okulun çok büyük bir zaman kaybı olmasıydı, çince ve Korece öğrenimi alıyor ve bir yandan da Aikidoya gidiyordum. Kısacası hem mental hem fiziksel açıdan çökme konumuna gelmiştim. Dillerden birini ve de belki uzun süreli dayanamayacağım için aikidoyu bırakmam gerekebilirdi. Bu karar bütün akrabaların bana cikciklemesi ile sonuçlansa da şu anda daha rahat zaman ayırabildiğim için belgelerimi topladım ve aikidoda asistanlığa kadar geldim. Kısacası en ufak bir kıvılcım bile görüyorsanız sonuna kadar gidin derim. O insanlar hâlâ konuşmaya devam ediyor, ben gece gündüz yorulsam da zevk alarak çalışıyorum onlar ise abuk subuk şeylerle uğraşıp düz liselerde zaman kaybediyor. Üniversteyi de gerekli bulmuyorum Uluslararası sertifika veren kaliteli bir yer bulduğunuz sürece(msa, teknik, plotaj akademileri vb.) hiçbir sorun olmayacaktır Not: Efe abi sana da teşekkür etmek istiyorum bu süreçte senin de payın var. Tavsiyelerin her zaman kıymetlidir, belki farkında olmasan da desteğin büyük.
Vize sınavı öncesi güzel motivasyon oldu. Teşekkürler Efe aybi. Ultra maratoncu olacağım, hem de iyi bir sporcu. Her anlamda kaliteli bir birey olmak çok önemli.
Bu video benim için gerçekten etkili bir motivasyon videosu oldu.. Sana çok teşekkür ederim.Yıllarca özel sektörde sömürüldükten sonra resim yapmaya yöneldim kendimce tablolar yapıyorum henüz 1 tane sattım umudumu yitirmek üzereydim uzun zamandır fırçayı elime almıyorum. Şimdi kalkıp yarım kalan tablomu bitireceğim ve daha fazla emek harcayacağım.Belki picasso olmayacağım ama mutlu olacağım, hayata bir iz bırakacağım..
Ben 36 yaşındayım 20 yaşımda iken müziğe olan yeteneğimi keşfettim 16 senedir söz ve besteler yapıyorum her hangi bir tarza bağlı kalmadan ruh halime göre yazıyorum Ve bunu çok iyi yaptığımı düşünüyorum Hele şu leş piyasayı gördükçe kendime inancım dahada artıyor zamanı nı bekliyorum ve o zamana kadar kendimi dahada geliştirmeye sizlere daha kaliteli müzikler üretmeye çalışıyorum ve hatta üretiyorum Şu ana kadar yazdıklarımı bir egoyla yazmadım Ben şuna inanırım her zaman Yaptığınız bir işte iyi olduğunuzu düşünüyorsanız bunu dile getirmekten asla çekinmeyin Bu ego değildir bu kendinize olan güveni gösterir Eğer bir yeteneğiniz varsa yeteneğinizin üzerine gidin ve kendinize güvenin Yakın bir zamanda görüşmek üzere dostlar
teşekkür ederim. boğazıma kadar yks çalışmalarına batmışken ve hem okumayı hem yazmayı odağım dışına zorla çıkarmışken bunu dinlemek iyi geldi. yazmaya, edebiyata, senaryo kurmaya, metinler oluşturmaya hem ilgim hem yeteneğim var. küçüklüğümden beri öğretmenlerim de bunu fark edip beni devamlı yarışmalara yönlendirdi, büyük meblağlarda maddi ödüller kazandığım da oldu. fakat bu yıl odağımı tek bir yere toplamak istediğim için uzaklaşıyorum bunlardan, yazmaya belki bir süreliğine ara verebilirim ama okumaya verirsem solarım, bunu hatırlattığın için teşekkür ederim. ailemden ve olmak istemediğim biriymişim gibi davranmaya zorlandığım bu hayattan kurtulmak için üniversite sınavı benim için çok büyük bir şans. pozitif bilimler ve araştırma yapmak, laboratuvarlar, denklemler, teoremler de çok ilgimi çekiyor. bu yüzden tamamen yazar olmak yerine güzel bir mühendislik+yazarlık şeklinde gitmeyi çok isterim gelecekteki hayatımda. bu arada tr sınırları içindeki "sayısalcı adamın sözele zerre ilgisi olmaz, sözelcinin de kafası sayısala basmaz, sayısalcıysan edebiyat falan sevemezsin sözelciysen de bilim falan yok sana" sessiz baskısı yüzünden yıllarca kafa karışıklığı yaşadım. umarım hem ekonomik özgürlüğümün olduğu hem de istediğim mesleği yaptığım bir hayat geçiririm. elimden geleni ardıma koymayacağım.
birinci sınıfta yıl sonu gösterisi için tiyatro oyunu düzenlemiştik, ilk kez o şekilde tiyatroyla tanışmıştım ve çok sevmiştim. 3. sınıfta başka bir oyun hazırlamıştık, öğretmenim de yeteneğimi farkedip aileme söylemişti. ne kadar yalvarsam da annem asla demişti, okul için yaparken her şey güzel çünkü çocuğuz, gururla izledi ama bunu okul dışında da yapmak isteyince bir anda günah oldu, daha sonra da hiç bulaşmadım. üniversite 1. sınıftayken tiyatro kulübünü görünce heyecanlandım, seçmelere girdim ama çok kötüydüm, zaten pandemi zamanıydı. yıllar içinde çok içe kapanık birine dönüşmüştüm, hala da öyleyim. özgüvenim de giderek azalmıştı. seçilmedim ve öylece kaldı. yeteneğimi kaybettim diye düşündüm ve bi daha yanaşmadım. aynı şey bale için de geçerli, çok isteyip gidemediğim başka bir kurs. şu an çocukken de olsa bale yapabilmiş insanları görünce kıskanıyorum ve üzülüyorum. ve tabii ki buz pateni, belediyenin buz pistine birkaç kez serbest kayış zamanında gittim, bazen belediye böyle geridönüştürülebilir atık karşılığında girilen pist yapıyordu bazen. kaç kere düştüğümü ve gülerek kalkıp devam ettiğimi hatırlamıyorum bile, ama tabii ki profesyonel olarak yapmak istediğimde olmadı..
Benim hayalim pole dans öğretmeni olmak. 2017 yılında 14 yaşımdayken dansa başladım. Ben ilk başladığımda insanlar bana sen striptizcisin eğeğe der, alay eder, cinsel tacizde bulunurlardı. Hastalık, toplum, aile derken istediğim kadar gelişemedim. Düzgün bir yönlendirme ve antrenmanla şu an olimpik seviyeye yaklaşabilirdim (evet pole olimpiyatları da var). Ama yine de artık normal bir insnaın gözünde inanılmaz hareketler yapabiliyorum. Ters dönüp taklalar atıyorum, "bu nası havada duruyo yaa" dedirten ilginç şekiller yapıyorum, eğitmenlik eğitimimi tamamladım başlangıç seviye öğretmeni oldum, koreo yazmayı esnetme yaptırmayı ısınma soğuma yaptırmayı ve pek çok şeyi öğrendim. Şimfi bunu duyunca insanlar eskisi gibi alay edemiyor, apışıp kalıyorlar. Beni desteklemeyen köstek olan herkes başarımı gördükçe teker teker önümden çekilmeye başladılar. Tüm imkansızlıklara rağmen motivasyon kaybedip vaz geçmedim. Okul vasıtasıyla hollandaya gideceğim, orada bir stüdyoda önce öğrenci olup sonra çalışmaya başlayacağım. Amacım kendi stüdyomu açmak, farklı yerlerde sahne almak ve hayatımda en az bir kere de sirkte çıkmak.
Abi umarım sen yıllardır çaba gösterdiğin konularda istediğin yerlere gelirsin çünkü gerçekten hakediyorsun. Hakettiğini en yakın zamanda almanı umuyorum. Gerçekten şu dünyadan çok fazla bir beklentim yok sadece hak eden insanların gerçekten bir şeyler yapabilme potansiyeline sahip ve bulunduğu konumun hakkını veren insanların hak ettiklerini almasını istiyorum tek istediğim bu.
6 senedir piyano çalıyorum en büyük hayalim piyanist olmakken kendime ait bir piyanom dahi yok resim çiziyorum iyi kalemler kullanmadığım sürece yeterince yansıtamıyorum kendimi kaliteli şeyler çizemiyorum hevesim ve hayallerim var ama gerçekleştirebileceğim bir ülkede yaşamıyorum.
Mükemmel bir podcast. Efe Bey yürekten tebrik ediyorum, ağzınıza sağlık. Herkesin dinlemesini tavsiye ediyorum, bulaşık yıkarken, yürüyüş yaparken, evi toparlarken dinleyin. Tekrar tekrar dinleyin. "Bu şekilde ancak refaha ulaşabilecek bir ekonominiz olabilir..."
7:42 bende sürekli (işten güçten sosyallikten vakit buldukça) olarak bunu yapıyorum dışardan bakanlar için çok garip gözükebiliyor ama gerçekten o an kafamda kurduğum senaryolar çok derin oluyor
Abi bahsettiğin kendi kendine ağzını oynatarak konuşma özelliği bende de var ama hikaye yazamamın iyi olduğunu düşünmüyorum. Çok düşünmenin yada kafanın çok dolu olmasının bi sonucu olabilir bence
Abi "immersive daydreaming" ve "maladaptive daydreaming" kavramlarını araştırmanı öneririm. Seni ilk takip ettiğimden beri bunu düşünüyorum. Bence kesinlikle immersive daydreamer sın
Bu konuyu aynı bakış açısıyla kendi kendime düşünüyordum ama kendimi kandırıyormuş gibi geliyordu, monolog yerine diyaloğa dönüşünce artık daha da eminim Teşekkür Ederim Efe Abi
Güzel bir motivasyon konuşması. Potansiyonelin ve yeteneğinin üstüne yoğunlaşır isen zaman içinde yeteneğin bile evrimleşip kendi potansiyelin hakkında bambaşka keşiflere yönelebilirsin.
Yaş : 15 Boy : 1.84.5 cm Hedef : Basketbol Oyunculuğu / Antrenörlük Açıklama Sebebi : Madem böyle bir video yapıldı öyleyse ben de buraya geleceğim hakkında olan hayalimi yazayım. Seneler sonra gören, okuyan var ise lütfen hatırlatmanızı istiyorum.
7:41 abi bu olay bende de var sanki karşımda bir topluluk varmış gibi öğrendiğim ve hayal ettiğim şeyleri anlatıyorum bağıntılar kuruyorum istemsiz oluyor.Bilgi tekrarı açısından muazzam etkiye sahip ancak insanlar tarafından anormal karşılanabiliyor.Muhtemelen Asperger Sendromu gibi bir beyin farklılığıyla ya da hayalgücünün geniş olmasıyla ilgili
Ben de bu hafta senin dediğin gibi yapıp İzmir'de kendi tiyatro grubumu kurmaya başlamıştım bu video da bana yardımcı oldu hatta ileride yine umutsuz düşününmeye başlarsam diye. Umarım ileride senin filmlerinde de çalışırız.
Yeteneklerimin farkında değildim ve aslında hala da değilim. YKS'ye girene kadar pek bir hedefim yoktu ama ezberi sevmediğimin farkındaydım ve bu yüzden tıp, eczacılık gibi sağlık fakültelere girmek istemiyordum. 2. kere girdiğim YKS'de 30k gibi bir sıralama yaptıktan sonra Sabancı'nın Mühendislik Programı'nı ilk sıraya yazdım hatta orayı baya istiyordum. Ama bilhassa annem ve çevremdekiler yok efendim sen tıpı yapabilirsin de mühendislerin hepsi işsiz de ilerde daha da işsiz olacak da diye baskı yapmaya başladılar. Babamın da maddi yönde razı olduğunu görünce tercihte ilk 3 e istediğim mühendislikleri yazıp arkasına özel tıpları döşedim. Ne yazık ki mühendislikleri tercih eden çokmuş beni Antep'te tıpa yerleştirdi ilk başta çok üzülmedim ama yapamayacağıma dair bir korku vardı içimde. Zaman zaman depresyona girmemin en büyük sebebi korktuğum şeylerin hep başıma gelmesi veya başıma geleceğini bilmek zaten. Nitekim yine korktuğum başıma geldi ve bölümüme alışamadım, ne dersleri dinleyebildim ne evde çalışarak telafi edebildim. Sonuç olarak kaydımı bu ayın sonunda donduracağım. Sınava tekrar girmek isterdim ama ÖSYM ilk sene kayıt olanlardan baya puan düşürüyor. Artık istediğim yerlerde olamasa da bir mühendisliğe yatay geçiş yapıp yoluma devam etmek niyetindeyim. Şimdi beni zorlayan kişiler gelip teselli etmeye çalışıyorlar tecrübe kazandın falan diye ama zaten ben en başında Tıp istemiyordum bu yüzden hepsini bilinçsiz insanlar olarak görüyorum. Tabi benim de suçum yeteneklerimin farkına varamamam. Umarım en kısa sürede bunu görüp hayatımı hizaya sokarım. Sana da hayatında başarılar dilerim umarım hedeflerine ulaşırsın abi.
doğduğumdan beri " sen ne istiyorsan neyi seviyorsan onu yap ben senin destekçinim " diyen bir annem ve aman aman bir desteği olmasa da asla kösteği olmayan bir babam olduğu için şanslıyım sanırım
Abi keşke elimde milyonlarım olsa da sırf hayallerini gerçekleştirebilmen için sana versem. Benim de elbette hayallerim var ancak hepsi keyfi hiç senin gibi idealist olabilsem. Yeterli kaynağı bulsan dünya çapında ülkemizi sinema sektöründe başarıyla temsil edeceğine inancım sonsuz.
dil öğrenmeye eğilimim ve ekstra bir yeteneğim var. iki sene öncesine kadar ingilizce ve ana dilim türkçe haricindeki hırvatça, macarca, almanca gibi dilleri belli bir seviyenin üstünde anlayabiliyor, konuşabiliyor ve öğrenmeye çalışıyordum. dillerin gramer yapılarını çok kısa sürede anlayabiliyor ve kitap üzerinden çalıştığımda bile dilleri kavrayabiliyordum. ancak son iki senedir psikolojik olarak kendimi yıprattım. önce sınav senesi, sonrasında hayattan bezginlik ve yaşama karşı isteksizlik derken şu anda türkçe ve ingilizce harici bana tanıdık gelen yabancı bir kelimeyi aklımda tercüme etmeye bile tahammülüm yok. geç keşfettiğim yeteneğimden erken nefret ettim. hayat yaşamaya değer mi? kendime bunu sorduğumda olumlu cevapların arkasını getiremedim. şu an sadece vademi doldurup ölmeyi bekliyorum
Abi Avicii: True Stories izleyip yorumlar mısın? Avicii'nin intiharından önce çekilmiş bir belgesel ve yaşadığı sıkıntıları direkt kendi ağzından anlatıyor.
Ben bir çok konuda yetenekli olduğumu düşünüyorum. Resim çizmeyi oldum olası sevmişimdir. Ayrıca bez bebekler, maket evler, el işi tarzı şeyler de yapıyorum.Bunlar daha çok geri dönüşüm projleri gibi oluyor. Bu konularda yaratıcı olduğumu düşünüyorum. Bilime özellikle biyolojiye aşırı merakım var. Bunların dışında hikayeler ve şiirler de yazıyorum. Şu sıralar sadece derslere odaklandığım için çizim ve yazma işini bayağı boşladım. Ben hepsini yapmak istiyorum. Biri olmayınca ötekelirini de yapasım gelmiyor.
küçüklüğümden beri piyano çalmak isterdim ta o zamanlar piyanistlerin taklitlerini yapardım. annem piyanonun masrafı ağır gelir diye mandolin kursuna yazdırmıştı fakat hiçbir zaman istemediği bir şeyi yapan bir çocuk olmadım ki hala öyleyim ve istediğim şeyin de peşini bırakmadım. mandolin kursuna bir kez gidip annemin aldığı mandolini bir köşeye koydum ve nefret ettim o enstrümandan. 11 yaşımda beni piyanoya yazdırdılar. sınav döneminde ara verdiğim zamanlar oldu, sıkıcı geldiği zamanlar oldu fakat fark ettim ki ben anlamamışım. beklentimi karşılamadığını düşündüğüm zamanlar oldu ama babam sayesinde kestirip atmadım. bilen bilir 3 yılda grade 4'dan başlayıp bu yıl 8. sınavımı verdim umarım diplomamı alacağım. dersler konusunda hep başarılıydım, bu yıl üniversite sınavlarına hazırlanıyorum. herkesin beklentisi iyi bir üniversite ama ben kendimi bir tek konservatuvar okurken düşünebiliyorum. müzik kulağım çok gelişmiş değil ama bu videoyla fark ettim ki ben öyle düşünüyorum. çabalarsam olacak. umarım başarırım ve kendime en doğru yolh bulurum. teşekkür ederim.
Teşekkürler efe abi. Basketbolu seven ve o konuda yetenekli olduğunu düşünen, sabah 9 akşam 7 sıradan bir işte hemen hemen her günü aynı olan bir hayata sahip olma ihtimalinden nefret eden birisi olarak söylediklerin beni yine motive etti.
Efe abi benim yetenekli olduğum konuda tek sıkıntım çok çalışmak veya maddiyat değildi üstüne ailem de destekliyordu ama bazı işlerde bazı sektörlerde yetenek veya paradan ziyade sosyal açıdan aktif bir insan olmak gerekiyor yoksa istediğin kadar yetenekli başarılı ol aç kalıcaksın bir çok ressam yazar aç ölmüştür bunu sebebi yeteneksiz olmaları veya çok çalışmamaları veya maddiyat değil asosyal oluyorlar bende çok fazla asosyal bir insanım ve yetenekli olduğum konu da direk insanlar ile ilgili. Dövme sanatçılığı konusunda gayet iyiydim fakat korona ve asosyallik konusu yüzünden hem çok çalışamıyorum direk insan bulmam gerekli hemde maddiyat konusundan çünkü dövme yapmadıpım içinde getirisi olmuyor. Yetenekli olduğunuz konu Sanat ise yani spor alanında değil ise İnsanlara bunu ispatlamanız ve bir kitle edinmelisiniz ki çok çalışmanıza ve maddiyat konusundan sorunların üstesinden gelebilin benim diceklerim bu kadar teşekkürler. He bu arada merak eden olur buraya kadar okuyan olursa dövme konusunu bıraktım çünkü başka yetenekli olduğum bir konu buldum para ihtiyacım vardı dövme yapmaya çalıştığım zamanlar borsaya giriştim hisse senedi fonlar criptolar faizler tahviller ne buluyorsam değerlendirdim bir süre sonra dövmenin önüne geçti baktım ki insanların riskli diyip uzak durduğu yerlerde rahatça işlemler açıp kapatabiliyorum ve kazanıyorum kendi kafamda değerlendirdim dövme mi borsa mı dövme daha engelli ama daha gösterişli bir yol iken borsa daha az engelli ama daha hedef odaklı olduğunu gördüm ve ona yöneldim. Şimdide amazona girişicem yani borsadan kastım alım satım yatırım değil insanlar bunu çok karıştırır alıp satmak konusunda iyiyim uzun süre elimde tutup değerlenmesini beklemiyorum birşeyin :D
Efe abi o konuşma olayı bendede var hemde herkesin ortasında seslide yapıyorum neredeyse hiç farketmeden.Geleceğimle alakalı senaryolar çiziyorum mesela neden ben daha iyi "x"im ?Kendi kendime konuşarak çalışmalar yapıyorum en son yaşlı bir dedeyken torunlarıma nasıl hayat öğütleri vereceğimi düşünüyordum
tam aklımda olan bi konu hakkında podcast gelmiş. ama ne yalan söyleyeyim başlığı görünce canım acıdı. sınavda tahminimden biraz kötü yaptığım için tıp yazmak zorunda kaldım fakat maalesef ki yeteneklerim ezber değil matematiksel yönde. çalışırken keyif almıyorum ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. ailem doktor olacak olmama sevindi ama ben başarılı bi doktor olacağımı hissetmiyorum. matematik ve fizikte diğer insanlardan çok daha hızlı kavrama avantajımı tıpta kaybettiğimi hissediyorum. umarım değişir bu umarım yanılıyorumdur ama artık bir mühendislik veya boğaziçinin fizik matematik gibi temel bilimlerine geçmeyi düşünmeye başladım, ama umarım gerek kalmaz umarım severim bu bölümü de.
Efe abi merhaba, bunu okur musun veya bunu okuyan arkadaşlar olur mu bilmiyorum fakat benim için güzel bi motivasyon kaynağı oldun.16 yaşındayım bi güzel sanatlar lisesinin resim bölümündeyim, alanımda yaşıtlarıma göre oldukça başarılıyım fakat eskisi kadar keyf almıyorum. Resim çizerken arkada çalan şarkı, ritimler, ona eşlik etmek işte bunu çok seviyorum. Ailem elbette alanımı değiştirmeme sıcak bakmayacaktır zaten bu kadar başarılı olduğum alandan da hemen kopmak mantıklı gelmiyor. Gerekirse ek işte çalışıp bi enstruman almam için çok iyi bi motivasyon oldu bu bana. Resim veya müzik bilmiyorum ama deneye deneye sevdiğim işte ilerleme motivasyonuna sahibim artık teşekkür ederim.
şu söylediğin kendi kendine konuşma ve diyalog kurma olayı ben ve babamda da var abi. Genetik olabilecek bir özellik olduğunu sanmıyorum. Ama ikimizde de var
Ağabey, tam da ihtiyacım olan konuda video çekmişsin. Ben hayatımı enstrümanımla kazanmak istiyorum. Ama benim çaldığım enstrümanla bir meslek yok ki. Çoğu insan benim çaldığım enstrümanın adını bile bilmez. Ne yapacağımı ben bilmiyorum. Bunun dışındaki meslekler bana ıstırap gibi geliyor. Çaldıklarımı RUclips'a yükleyeyim desem ayda video başına tıklanma 1.000 olur, o da şansım varsa. Aklıma başka da bir şey gelmiyor. Ha, bir de korolar var, onların da verdikleri aylık 500 lira, o da bu koroları kazanabilirsem…
bence herşey bir oyun bu oyunun kurucusu 65 inde yatmak için çocuğunu zorla memur yapmış daha sonra o çocuk da çocuğunu memur yapmış böyle böyle yayıldı bu zinciri kırarsanız oyun biter
Abi sen olmasaydın büyük ihtimal 130-150 kg sabah akşam bilgisayar oynayan ve mutsuz olunca içki sigara içen bir insan olurdum. Her şey için teşekkürler
En büyük korkularımdan biri sabah 9 akşam 7 bir iş akşam geliyorsun yemeğini yiyorsun, uyuyorsun yarın aynı şey evleniyorsun çocuğun oluyor hiçbir aktiviten, vaktin yok çalış, kazan, harca kazandığında sadece ihtiyaçlar için yani gerçekten hayatım böyle olursa gecelerim ağlamakla geçer.
Sabah 9 akşam 11 olan kısmındayım ben evli değilim kuryeyim geçici olarak.(3 yıldır) bakalım aklımda fikirler var
İnsan olarak en başta bu bahsettiğin şeyleri yapmamız gerekiyor zaten bunları başaramayan veya imkanı olmayan bir çok insan var bunlardan sonra herkes kendi kazancına göre isteklerine göre bi şeyler yapıyor diye düşünüyorum ben sabah işe gidip akşam gelip karınla çocuğunla vakit geçirip hayatını yaşayabiliyorsan bence çok şanslısın
Harika bir hayat tanımı olmuş bence, çalışmak kötü bir şey değil ücretler koşullar ne olursa olsun. En önemli şey; yetenek ve bilginiz ışığında ürettiğinizden mutlu oluyorsanız, bu olabilecek en iyi şeydir zira ürettikçe gelişirsiniz, geliştikçe para gelir, para geldikçe daha verimli üretirsiniz. Gezegende geçirdiğimiz kısıtlı zamanda en iyi ritüel bu bence.
@@yusufozyasar8389Bu hangi işte çalıştığına göre kadar değişir ki.Yazın kasiyerlik yaptım.Ing öğrenecektim sözde ama yorgunluktan eve gelir gelmez uyurdum.ne bir kişisel gelişim ne bir hobi.kitap bile okuyamadım çünkü günümün 10 saati orda 2 satt gidiş geliş.ustune o yorgunluğu 10 saat uykudan az atamıyorsun yani arkadaş sitem etmekte çok çok haklı ki aldığım maaşta 17k yanj ben bir ayımı veriyorum iş verene bana verdiği para dalga geçer gibi bir rakam şimdi bu mu iyi rutiel 😂
Liseye sadece bir dönem gidip AÖL'ye geçtim. Sebebi ise okulun çok büyük bir zaman kaybı olmasıydı, çince ve Korece öğrenimi alıyor ve bir yandan da Aikidoya gidiyordum. Kısacası hem mental hem fiziksel açıdan çökme konumuna gelmiştim. Dillerden birini ve de belki uzun süreli dayanamayacağım için aikidoyu bırakmam gerekebilirdi. Bu karar bütün akrabaların bana cikciklemesi ile sonuçlansa da şu anda daha rahat zaman ayırabildiğim için belgelerimi topladım ve aikidoda asistanlığa kadar geldim. Kısacası en ufak bir kıvılcım bile görüyorsanız sonuna kadar gidin derim. O insanlar hâlâ konuşmaya devam ediyor, ben gece gündüz yorulsam da zevk alarak çalışıyorum onlar ise abuk subuk şeylerle uğraşıp düz liselerde zaman kaybediyor. Üniversteyi de gerekli bulmuyorum Uluslararası sertifika veren kaliteli bir yer bulduğunuz sürece(msa, teknik, plotaj akademileri vb.) hiçbir sorun olmayacaktır
Not: Efe abi sana da teşekkür etmek istiyorum bu süreçte senin de payın var. Tavsiyelerin her zaman kıymetlidir, belki farkında olmasan da desteğin büyük.
Vize sınavı öncesi güzel motivasyon oldu. Teşekkürler Efe aybi. Ultra maratoncu olacağım, hem de iyi bir sporcu. Her anlamda kaliteli bir birey olmak çok önemli.
Bu video benim için gerçekten etkili bir motivasyon videosu oldu.. Sana çok teşekkür ederim.Yıllarca özel sektörde sömürüldükten sonra resim yapmaya yöneldim kendimce tablolar yapıyorum henüz 1 tane sattım umudumu yitirmek üzereydim uzun zamandır fırçayı elime almıyorum. Şimdi kalkıp yarım kalan tablomu bitireceğim ve daha fazla emek harcayacağım.Belki picasso olmayacağım ama mutlu olacağım, hayata bir iz bırakacağım..
Ben 36 yaşındayım 20 yaşımda iken müziğe olan yeteneğimi keşfettim 16 senedir söz ve besteler yapıyorum her hangi bir tarza bağlı kalmadan ruh halime göre yazıyorum
Ve bunu çok iyi yaptığımı düşünüyorum
Hele şu leş piyasayı gördükçe kendime inancım dahada artıyor zamanı nı bekliyorum ve o zamana kadar kendimi dahada geliştirmeye sizlere daha kaliteli müzikler üretmeye çalışıyorum ve hatta üretiyorum
Şu ana kadar yazdıklarımı bir egoyla yazmadım
Ben şuna inanırım her zaman
Yaptığınız bir işte iyi olduğunuzu düşünüyorsanız bunu dile getirmekten asla çekinmeyin
Bu ego değildir bu kendinize olan güveni gösterir
Eğer bir yeteneğiniz varsa yeteneğinizin üzerine gidin ve kendinize güvenin
Yakın bir zamanda görüşmek üzere dostlar
teşekkür ederim. boğazıma kadar yks çalışmalarına batmışken ve hem okumayı hem yazmayı odağım dışına zorla çıkarmışken bunu dinlemek iyi geldi. yazmaya, edebiyata, senaryo kurmaya, metinler oluşturmaya hem ilgim hem yeteneğim var. küçüklüğümden beri öğretmenlerim de bunu fark edip beni devamlı yarışmalara yönlendirdi, büyük meblağlarda maddi ödüller kazandığım da oldu. fakat bu yıl odağımı tek bir yere toplamak istediğim için uzaklaşıyorum bunlardan, yazmaya belki bir süreliğine ara verebilirim ama okumaya verirsem solarım, bunu hatırlattığın için teşekkür ederim. ailemden ve olmak istemediğim biriymişim gibi davranmaya zorlandığım bu hayattan kurtulmak için üniversite sınavı benim için çok büyük bir şans. pozitif bilimler ve araştırma yapmak, laboratuvarlar, denklemler, teoremler de çok ilgimi çekiyor. bu yüzden tamamen yazar olmak yerine güzel bir mühendislik+yazarlık şeklinde gitmeyi çok isterim gelecekteki hayatımda. bu arada tr sınırları içindeki "sayısalcı adamın sözele zerre ilgisi olmaz, sözelcinin de kafası sayısala basmaz, sayısalcıysan edebiyat falan sevemezsin sözelciysen de bilim falan yok sana" sessiz baskısı yüzünden yıllarca kafa karışıklığı yaşadım. umarım hem ekonomik özgürlüğümün olduğu hem de istediğim mesleği yaptığım bir hayat geçiririm. elimden geleni ardıma koymayacağım.
birinci sınıfta yıl sonu gösterisi için tiyatro oyunu düzenlemiştik, ilk kez o şekilde tiyatroyla tanışmıştım ve çok sevmiştim. 3. sınıfta başka bir oyun hazırlamıştık, öğretmenim de yeteneğimi farkedip aileme söylemişti. ne kadar yalvarsam da annem asla demişti, okul için yaparken her şey güzel çünkü çocuğuz, gururla izledi ama bunu okul dışında da yapmak isteyince bir anda günah oldu, daha sonra da hiç bulaşmadım. üniversite 1. sınıftayken tiyatro kulübünü görünce heyecanlandım, seçmelere girdim ama çok kötüydüm, zaten pandemi zamanıydı. yıllar içinde çok içe kapanık birine dönüşmüştüm, hala da öyleyim. özgüvenim de giderek azalmıştı. seçilmedim ve öylece kaldı. yeteneğimi kaybettim diye düşündüm ve bi daha yanaşmadım. aynı şey bale için de geçerli, çok isteyip gidemediğim başka bir kurs. şu an çocukken de olsa bale yapabilmiş insanları görünce kıskanıyorum ve üzülüyorum. ve tabii ki buz pateni, belediyenin buz pistine birkaç kez serbest kayış zamanında gittim, bazen belediye böyle geridönüştürülebilir atık karşılığında girilen pist yapıyordu bazen. kaç kere düştüğümü ve gülerek kalkıp devam ettiğimi hatırlamıyorum bile, ama tabii ki profesyonel olarak yapmak istediğimde olmadı..
Benim hayalim pole dans öğretmeni olmak. 2017 yılında 14 yaşımdayken dansa başladım. Ben ilk başladığımda insanlar bana sen striptizcisin eğeğe der, alay eder, cinsel tacizde bulunurlardı. Hastalık, toplum, aile derken istediğim kadar gelişemedim. Düzgün bir yönlendirme ve antrenmanla şu an olimpik seviyeye yaklaşabilirdim (evet pole olimpiyatları da var). Ama yine de artık normal bir insnaın gözünde inanılmaz hareketler yapabiliyorum. Ters dönüp taklalar atıyorum, "bu nası havada duruyo yaa" dedirten ilginç şekiller yapıyorum, eğitmenlik eğitimimi tamamladım başlangıç seviye öğretmeni oldum, koreo yazmayı esnetme yaptırmayı ısınma soğuma yaptırmayı ve pek çok şeyi öğrendim. Şimfi bunu duyunca insanlar eskisi gibi alay edemiyor, apışıp kalıyorlar. Beni desteklemeyen köstek olan herkes başarımı gördükçe teker teker önümden çekilmeye başladılar. Tüm imkansızlıklara rağmen motivasyon kaybedip vaz geçmedim. Okul vasıtasıyla hollandaya gideceğim, orada bir stüdyoda önce öğrenci olup sonra çalışmaya başlayacağım. Amacım kendi stüdyomu açmak, farklı yerlerde sahne almak ve hayatımda en az bir kere de sirkte çıkmak.
Abi umarım sen yıllardır çaba gösterdiğin konularda istediğin yerlere gelirsin çünkü gerçekten hakediyorsun. Hakettiğini en yakın zamanda almanı umuyorum. Gerçekten şu dünyadan çok fazla bir beklentim yok sadece hak eden insanların gerçekten bir şeyler yapabilme potansiyeline sahip ve bulunduğu konumun hakkını veren insanların hak ettiklerini almasını istiyorum tek istediğim bu.
6 senedir piyano çalıyorum en büyük hayalim piyanist olmakken kendime ait bir piyanom dahi yok resim çiziyorum iyi kalemler kullanmadığım sürece yeterince yansıtamıyorum kendimi kaliteli şeyler çizemiyorum hevesim ve hayallerim var ama gerçekleştirebileceğim bir ülkede yaşamıyorum.
Su an nasilsun umarım her şey istediğin gibidir
Sponsor bul mutlaka her şeyi kendin başaramazsın
Hayalleri olan insanlar asla yorulmazlar
8:17 dediğin özellik kısmen bende de var. bazen derin düşüncelere daldığım zaman benimde dudağım kıpraşıyor.
Mükemmel bir podcast. Efe Bey yürekten tebrik ediyorum, ağzınıza sağlık. Herkesin dinlemesini tavsiye ediyorum, bulaşık yıkarken, yürüyüş yaparken, evi toparlarken dinleyin. Tekrar tekrar dinleyin. "Bu şekilde ancak refaha ulaşabilecek bir ekonominiz olabilir..."
7:42 bende sürekli (işten güçten sosyallikten vakit buldukça) olarak bunu yapıyorum dışardan bakanlar için çok garip gözükebiliyor ama gerçekten o an kafamda kurduğum senaryolar çok derin oluyor
Abi bahsettiğin kendi kendine ağzını oynatarak konuşma özelliği bende de var ama hikaye yazamamın iyi olduğunu düşünmüyorum. Çok düşünmenin yada kafanın çok dolu olmasının bi sonucu olabilir bence
Abi "immersive daydreaming" ve "maladaptive daydreaming" kavramlarını araştırmanı öneririm. Seni ilk takip ettiğimden beri bunu düşünüyorum. Bence kesinlikle immersive daydreamer sın
Bu konuyu aynı bakış açısıyla kendi kendime düşünüyordum ama kendimi kandırıyormuş gibi geliyordu, monolog yerine diyaloğa dönüşünce artık daha da eminim Teşekkür Ederim Efe Abi
Güzel bir motivasyon konuşması. Potansiyonelin ve yeteneğinin üstüne yoğunlaşır isen zaman içinde yeteneğin bile evrimleşip kendi potansiyelin hakkında bambaşka keşiflere yönelebilirsin.
Yaş : 15
Boy : 1.84.5 cm
Hedef : Basketbol Oyunculuğu / Antrenörlük
Açıklama Sebebi : Madem böyle bir video yapıldı öyleyse ben de buraya geleceğim hakkında olan hayalimi yazayım. Seneler sonra gören, okuyan var ise lütfen hatırlatmanızı istiyorum.
Durum nedir dostumm
7:41 abi bu olay bende de var sanki karşımda bir topluluk varmış gibi öğrendiğim ve hayal ettiğim şeyleri anlatıyorum bağıntılar kuruyorum istemsiz oluyor.Bilgi tekrarı açısından muazzam etkiye sahip ancak insanlar tarafından anormal karşılanabiliyor.Muhtemelen Asperger Sendromu gibi bir beyin farklılığıyla ya da hayalgücünün geniş olmasıyla ilgili
Ben de bu hafta senin dediğin gibi yapıp İzmir'de kendi tiyatro grubumu kurmaya başlamıştım bu video da bana yardımcı oldu hatta ileride yine umutsuz düşününmeye başlarsam diye. Umarım ileride senin filmlerinde de çalışırız.
Herkes sesimin çizgi film için uyumlu olduğunu söylüyor ama bu konuda pek özgüven sahibi değilim
Yeteneklerimin farkında değildim ve aslında hala da değilim. YKS'ye girene kadar pek bir hedefim yoktu ama ezberi sevmediğimin farkındaydım ve bu yüzden tıp, eczacılık gibi sağlık fakültelere girmek istemiyordum. 2. kere girdiğim YKS'de 30k gibi bir sıralama yaptıktan sonra Sabancı'nın Mühendislik Programı'nı ilk sıraya yazdım hatta orayı baya istiyordum. Ama bilhassa annem ve çevremdekiler yok efendim sen tıpı yapabilirsin de mühendislerin hepsi işsiz de ilerde daha da işsiz olacak da diye baskı yapmaya başladılar. Babamın da maddi yönde razı olduğunu görünce tercihte ilk 3 e istediğim mühendislikleri yazıp arkasına özel tıpları döşedim. Ne yazık ki mühendislikleri tercih eden çokmuş beni Antep'te tıpa yerleştirdi ilk başta çok üzülmedim ama yapamayacağıma dair bir korku vardı içimde. Zaman zaman depresyona girmemin en büyük sebebi korktuğum şeylerin hep başıma gelmesi veya başıma geleceğini bilmek zaten. Nitekim yine korktuğum başıma geldi ve bölümüme alışamadım, ne dersleri dinleyebildim ne evde çalışarak telafi edebildim. Sonuç olarak kaydımı bu ayın sonunda donduracağım. Sınava tekrar girmek isterdim ama ÖSYM ilk sene kayıt olanlardan baya puan düşürüyor. Artık istediğim yerlerde olamasa da bir mühendisliğe yatay geçiş yapıp yoluma devam etmek niyetindeyim. Şimdi beni zorlayan kişiler gelip teselli etmeye çalışıyorlar tecrübe kazandın falan diye ama zaten ben en başında Tıp istemiyordum bu yüzden hepsini bilinçsiz insanlar olarak görüyorum. Tabi benim de suçum yeteneklerimin farkına varamamam. Umarım en kısa sürede bunu görüp hayatımı hizaya sokarım. Sana da hayatında başarılar dilerim umarım hedeflerine ulaşırsın abi.
doğduğumdan beri " sen ne istiyorsan neyi seviyorsan onu yap ben senin destekçinim " diyen bir annem ve aman aman bir desteği olmasa da asla kösteği olmayan bir babam olduğu için şanslıyım sanırım
Abi sen büyüklerini dinlesen sigortalı bir işe girsen ben seni tanıyamayacaktım hayatım ve kafa yapım alt insan olarak devam edip bitecekti.
O kendi kendine konuşma bende de var toplu taşımada deliymişim gibi bakıyorlar
Abi keşke elimde milyonlarım olsa da sırf hayallerini gerçekleştirebilmen için sana versem. Benim de elbette hayallerim var ancak hepsi keyfi hiç senin gibi idealist olabilsem. Yeterli kaynağı bulsan dünya çapında ülkemizi sinema sektöründe başarıyla temsil edeceğine inancım sonsuz.
En iyi podcast tarzı bu, motivasyon podcastleri. Savaşasım geliyor resmen...😎
dil öğrenmeye eğilimim ve ekstra bir yeteneğim var. iki sene öncesine kadar ingilizce ve ana dilim türkçe haricindeki hırvatça, macarca, almanca gibi dilleri belli bir seviyenin üstünde anlayabiliyor, konuşabiliyor ve öğrenmeye çalışıyordum. dillerin gramer yapılarını çok kısa sürede anlayabiliyor ve kitap üzerinden çalıştığımda bile dilleri kavrayabiliyordum. ancak son iki senedir psikolojik olarak kendimi yıprattım. önce sınav senesi, sonrasında hayattan bezginlik ve yaşama karşı isteksizlik derken şu anda türkçe ve ingilizce harici bana tanıdık gelen yabancı bir kelimeyi aklımda tercüme etmeye bile tahammülüm yok. geç keşfettiğim yeteneğimden erken nefret ettim.
hayat yaşamaya değer mi? kendime bunu sorduğumda olumlu cevapların arkasını getiremedim. şu an sadece vademi doldurup ölmeyi bekliyorum
şuanda freelance olarak 2d oyun tasarımları yapıyorum.işim ile ilgili herşeyi kendi sermayem ile aldım.Ailemi dinleseydim sanayii'de çalışıyordum.
Hiçbir konuda yeteneğim yok, nasıl bulacağımı da bilmiyorum.
Gerçekten dost gibisin abi. Son zamanlarda etrafımdaki sesler artmaya başladı ve bu bir o kadar da can acıtıcı olmaya başladi.
en kral kişisel gelişim videosuna bin basar bu podcast..teşekkürler efe aydal..
6:37 Alt insan tanımlaması kesinlikle doğru
Abi Avicii: True Stories izleyip yorumlar mısın? Avicii'nin intiharından önce çekilmiş bir belgesel ve yaşadığı sıkıntıları direkt kendi ağzından anlatıyor.
Aileler konusunda çok haklısın Efe abi.
Şu üniye gidip bireysel olayım artık lütfen
Ne kadar iyi geldi bu podcast, teşekkürler
Çok güzel bir konuya değinmişsin abi.
Yılsonu motivasyon podcastini dört gözle bekliyorum abi
Uzun zamandır kafama taktığım bir konuda duygularıma tercüman olmuşsunuz 👏
Sağ ol abi. Bu tür podcastlerini çok seviyorum. Tekrar tekrar dinliyorum
Ben bir çok konuda yetenekli olduğumu düşünüyorum. Resim çizmeyi oldum olası sevmişimdir. Ayrıca bez bebekler, maket evler, el işi tarzı şeyler de yapıyorum.Bunlar daha çok geri dönüşüm projleri gibi oluyor. Bu konularda yaratıcı olduğumu düşünüyorum. Bilime özellikle biyolojiye aşırı merakım var. Bunların dışında hikayeler ve şiirler de yazıyorum. Şu sıralar sadece derslere odaklandığım için çizim ve yazma işini bayağı boşladım. Ben hepsini yapmak istiyorum. Biri olmayınca ötekelirini de yapasım gelmiyor.
küçüklüğümden beri piyano çalmak isterdim ta o zamanlar piyanistlerin taklitlerini yapardım. annem piyanonun masrafı ağır gelir diye mandolin kursuna yazdırmıştı fakat hiçbir zaman istemediği bir şeyi yapan bir çocuk olmadım ki hala öyleyim ve istediğim şeyin de peşini bırakmadım. mandolin kursuna bir kez gidip annemin aldığı mandolini bir köşeye koydum ve nefret ettim o enstrümandan. 11 yaşımda beni piyanoya yazdırdılar. sınav döneminde ara verdiğim zamanlar oldu, sıkıcı geldiği zamanlar oldu fakat fark ettim ki ben anlamamışım. beklentimi karşılamadığını düşündüğüm zamanlar oldu ama babam sayesinde kestirip atmadım. bilen bilir 3 yılda grade 4'dan başlayıp bu yıl 8. sınavımı verdim umarım diplomamı alacağım. dersler konusunda hep başarılıydım, bu yıl üniversite sınavlarına hazırlanıyorum. herkesin beklentisi iyi bir üniversite ama ben kendimi bir tek konservatuvar okurken düşünebiliyorum. müzik kulağım çok gelişmiş değil ama bu videoyla fark ettim ki ben öyle düşünüyorum. çabalarsam olacak. umarım başarırım ve kendime en doğru yolh bulurum. teşekkür ederim.
Okuduğum bölüm psikoloji ama kendimi ait hissettiğim bölüm görsel iletişim tasarımı...Bu podcast biraz üzdü.
Teşekkürler efe abi. Basketbolu seven ve o konuda yetenekli olduğunu düşünen, sabah 9 akşam 7 sıradan bir işte hemen hemen her günü aynı olan bir hayata sahip olma ihtimalinden nefret eden birisi olarak söylediklerin beni yine motive etti.
Bu videoyu beste yaparken görmem müthiş bir tesadüf... Çok teşekkür ederim
Efe abi benim yetenekli olduğum konuda tek sıkıntım çok çalışmak veya maddiyat değildi üstüne ailem de destekliyordu ama bazı işlerde bazı sektörlerde yetenek veya paradan ziyade sosyal açıdan aktif bir insan olmak gerekiyor yoksa istediğin kadar yetenekli başarılı ol aç kalıcaksın bir çok ressam yazar aç ölmüştür bunu sebebi yeteneksiz olmaları veya çok çalışmamaları veya maddiyat değil asosyal oluyorlar bende çok fazla asosyal bir insanım ve yetenekli olduğum konu da direk insanlar ile ilgili. Dövme sanatçılığı konusunda gayet iyiydim fakat korona ve asosyallik konusu yüzünden hem çok çalışamıyorum direk insan bulmam gerekli hemde maddiyat konusundan çünkü dövme yapmadıpım içinde getirisi olmuyor. Yetenekli olduğunuz konu Sanat ise yani spor alanında değil ise İnsanlara bunu ispatlamanız ve bir kitle edinmelisiniz ki çok çalışmanıza ve maddiyat konusundan sorunların üstesinden gelebilin benim diceklerim bu kadar teşekkürler. He bu arada merak eden olur buraya kadar okuyan olursa dövme konusunu bıraktım çünkü başka yetenekli olduğum bir konu buldum para ihtiyacım vardı dövme yapmaya çalıştığım zamanlar borsaya giriştim hisse senedi fonlar criptolar faizler tahviller ne buluyorsam değerlendirdim bir süre sonra dövmenin önüne geçti baktım ki insanların riskli diyip uzak durduğu yerlerde rahatça işlemler açıp kapatabiliyorum ve kazanıyorum kendi kafamda değerlendirdim dövme mi borsa mı dövme daha engelli ama daha gösterişli bir yol iken borsa daha az engelli ama daha hedef odaklı olduğunu gördüm ve ona yöneldim. Şimdide amazona girişicem yani borsadan kastım alım satım yatırım değil insanlar bunu çok karıştırır alıp satmak konusunda iyiyim uzun süre elimde tutup değerlenmesini beklemiyorum birşeyin :D
Abi teşekkür ederim video için 🙏🏼
En sevdiğim videoların bu tarz bize tavsiye verdiğin videoların abi.
Gördüğüm en iyi motivasyon ve yol gösterme videosu! Başarılarının devamını dilerim. Efe Aydal.
Abi ben öğrenci evinde kalıyorum ve sağlıklı beslenmem çok zor(maliyet olarak) hiçbir kötü alışkanlığım olmadığı halde 65 zor göreceğimi düşünüyorum.
07:51 bende de var millet küfür ediyorum sanıyor:D
Çare nihilizm
Sadece Yalnız başına düşünebilen insanlar başarılı olabilir ama mantıklı bir şekilde
abi sana 100 de 100 hak veriyorum özellikle aile konuşunda
Sabah dinlerken iyice motive ettin abi şimdi :D
Efe abi o konuşma olayı bendede var hemde herkesin ortasında seslide yapıyorum neredeyse hiç farketmeden.Geleceğimle alakalı senaryolar çiziyorum mesela neden ben daha iyi "x"im ?Kendi kendime konuşarak çalışmalar yapıyorum en son yaşlı bir dedeyken torunlarıma nasıl hayat öğütleri vereceğimi düşünüyordum
Ölüm ve yaşam arasındaki ince mesele. Neresinden bakarsan bak yaşam felsefesinin temellerini oluşturan var olmanın anlam ve değerini içeren muhabbet.
teşekkür ederim efe abi
Hayallerinizin peşinden koşun istediğiniz şeyleri yapın.
Bu dünyaya bir kere geliyorsunuz.
Çok doğru istikrar lazım
Son zamanların en iyi motivasyon konuşması olmuş. cCc Efe Aydal cCc
Bu tarz videolarını çok seviyorum.
Şunu dinledikten sonra manga okumaya gidecektim ama pek moralim kalmadı.
tam aklımda olan bi konu hakkında podcast gelmiş. ama ne yalan söyleyeyim başlığı görünce canım acıdı. sınavda tahminimden biraz kötü yaptığım için tıp yazmak zorunda kaldım fakat maalesef ki yeteneklerim ezber değil matematiksel yönde. çalışırken keyif almıyorum ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. ailem doktor olacak olmama sevindi ama ben başarılı bi doktor olacağımı hissetmiyorum. matematik ve fizikte diğer insanlardan çok daha hızlı kavrama avantajımı tıpta kaybettiğimi hissediyorum. umarım değişir bu umarım yanılıyorumdur ama artık bir mühendislik veya boğaziçinin fizik matematik gibi temel bilimlerine geçmeyi düşünmeye başladım, ama umarım gerek kalmaz umarım severim bu bölümü de.
Teşekkürler! Efe abi
Abi bu tür konular çok iyi oluyor. Bunları artırmalısın.
efe abi merhaba, podcast çekerken arkaplanda podcastin çekilme anı ve çekilme ortamnını kaydedebilir misin ? bir kere de olsa
aklına gelen her şeyi yaz, sonra unutursun.
Efe abi merhaba, bunu okur musun veya bunu okuyan arkadaşlar olur mu bilmiyorum fakat benim için güzel bi motivasyon kaynağı oldun.16 yaşındayım bi güzel sanatlar lisesinin resim bölümündeyim, alanımda yaşıtlarıma göre oldukça başarılıyım fakat eskisi kadar keyf almıyorum. Resim çizerken arkada çalan şarkı, ritimler, ona eşlik etmek işte bunu çok seviyorum. Ailem elbette alanımı değiştirmeme sıcak bakmayacaktır zaten bu kadar başarılı olduğum alandan da hemen kopmak mantıklı gelmiyor. Gerekirse ek işte çalışıp bi enstruman almam için çok iyi bi motivasyon oldu bu bana. Resim veya müzik bilmiyorum ama deneye deneye sevdiğim işte ilerleme motivasyonuna sahibim artık teşekkür ederim.
Teşekkürler
Buna ihtiyacım vardı
Abi bende kucuk kardesimde farketmistim cocuklugundan beri yapiyor.
teşekkürler
şu söylediğin kendi kendine konuşma ve diyalog kurma olayı ben ve babamda da var abi. Genetik olabilecek bir özellik olduğunu sanmıyorum. Ama ikimizde de var
Çok seviyorum Abi senin potcatlerini dinlemeyi
En iyi podcastler den biri
Hedefim hep oldu. Artık son hedefime sıkıca sarılmalıyım ve başarmalıyım.
tüm podcast boyunca kafamda doom müziği oynadı. öyle gaza geldim öyle motivasyonum arttı
en sevdiğim podcast konusu
kendi kendine sahne oluşturup dialog kurma bendede var :D
Bu tarz konulu videolar çok güzel
İlham veriyorsun, abi.
Abi ekonomi hikaye ya bu ülkede bilinç kazanılmadıkça hiçbir şey değişmeyecek :/
İçimizdeki ateş dinmesin
Kendime ne kadar boktan bahaneler bulduğumu biliyordum ve bu podcast bunu tasdikledi teşekkürler Efe Aydal.
Iste bu yuzden hayallerimiz icin cok çalışmalı, dilek dilemeyi unutmamaliyiz😊
Çok teşekkürler
Ağabey, tam da ihtiyacım olan konuda video çekmişsin.
Ben hayatımı enstrümanımla kazanmak istiyorum. Ama benim çaldığım enstrümanla bir meslek yok ki. Çoğu insan benim çaldığım enstrümanın adını bile bilmez. Ne yapacağımı ben bilmiyorum. Bunun dışındaki meslekler bana ıstırap gibi geliyor. Çaldıklarımı RUclips'a yükleyeyim desem ayda video başına tıklanma 1.000 olur, o da şansım varsa. Aklıma başka da bir şey gelmiyor. Ha, bir de korolar var, onların da verdikleri aylık 500 lira, o da bu koroları kazanabilirsem…
Abi eskiden yazdığın hikayeleri bizimle paylaşır mısın?
Abi öz abim gibi görüyorum seni. Görürsem sarılacam
Bende de biraz hikaye uydurma var abi kendi kendime konuştuğumu fark ediyorum
Bana da resim çizerken çizdiğim insanların suratlarını taklit ettiğimi söylüyorlardı. Söylenene kadar farketmemiştim.
bence herşey bir oyun bu oyunun kurucusu 65 inde yatmak için çocuğunu zorla memur yapmış daha sonra o çocuk da çocuğunu memur yapmış böyle böyle yayıldı bu zinciri kırarsanız oyun biter
Abi o diyalog işi bendede var kafamda kuruyorum oyuncuların hepsini ben oynuyorum keyifli ama
Dumduz bi insanmisim
Ve o sırada okul denen iğrenç hapishane aklına gelir
Abi sen olmasaydın büyük ihtimal 130-150 kg sabah akşam bilgisayar oynayan ve mutsuz olunca içki sigara içen bir insan olurdum. Her şey için teşekkürler
15:08 gitar aldığımda babam..
Abi bir şeylere yeteneğim varmı bilmiyorum sanırım bende normal insanım