Bu intihar eden arkadaşları çok iyi anlıyorum çünkü artık ben de neredeyse onların seviyesine geldim. Benim kafamda her gün bu düşüncelerin gezmesinin sebebi birinin beni sevmemesi falan değil. Tüm hayatımın iğrenç bir hal almış olması. Biraz hayatımdan bahsedeyim. 19 yaşındayım kazanmış olduğum üniversiteye maddi durumumuz yetmediği için gidemedim. Üniversiteye gidemeyince KPSS'ye girip kâtip olmayı kafama koydum tam ders çalışma sistemimi oturttum derken maddi durumumuzun çok kötü olması sebebiyle acilen işe girmem gerekti ve işe girdim. Şuan 2022'de asgari ücrete zam yapılmış olmasına rağmen 2021 asgari ücretini alarak (2800₺) bir işte hafta sonu olmadan her gün 11 saat çalışıyorum. Eve gelemem, yemek yemem, ufak tefek işlerimi halletmem derken genelde bir günde kendime ayırabildiğim vakit 2 saati geçmiyor. O 2 saatse göz açıp kapayana kadar bitiyor ve uyuyup sonraki gün işe gitmem gerekiyor. Durum böyle olunca KPSS çalışma planlarım yıkıldı, 5 aydır yaptığım sporu bırakmak zorunda kaldım, sosyallikten tamamen uzaklaştım ve hiçbir arkadaşım, beni dinleyen insan kalmadı. Şuan hayatımda yaptığım tek şey yapayalnız şekilde çalışmak. Gençliğim gözlerimin önünde ölüp gidiyor ve bu beni çok üzüyor. Ve buraya yazamadığım birsürü şey... Artık bazı şeyler o kadar üstüme geliyor ki yaşamamın ne anlamı var diyorum. Ama benim kurduğum cümle Efe Abinin kurduğu gibi değil ben bunu şöyle olsa da ölsem kurtulmuş olurum diye görmeyi geçeli çok oldu. Artık intihar etme düşüncesi her gün acaba yapmalı mıyım yapmamalı mıyım diye kafamın etini yiyen bir hale geldi. Köleden farksız bir hayat yaşıyorum ve asla düzeleceğini düşünmüyorum. Psikolojik olarak her geçen gün daha da zorlanıyorum. Yardım alamıyorum, kafa dağıtamıyorum, bunları birine bile anlatamıyorum. Gün geçtikçe daha çok eziliyor, ölüme daha çok yaklaşıyorum.
Özgüvenim var ama yeni bir insanla tanışıp ona ilgi göstermek bana çok zor geliyor insanlarla konuşmak bile beni yoruyor tek isteğim bir köşeye geçip yalnız kalmak ama buda beni depresyona sokuyor kendi kendimi bitiriyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum bazen kendimi çirkin görüyorum ama bu sadece kendimi kotulemkten olsa gerek
günlük gerçeklik dozum. lise ve öncesinde sevilmek umrumda değildi, üniye başladım ve artık umrumda. umarım tekrar eskisi kadar sağlam bir psikolojim olur. konuşmaların cidden faydalı, teşekkürler.
34 yasindayim 10 sene once bi sevgilim oldu 1 sene surmustu ve simdiye kadar kimse sevmedi ama ben kendimi seviyorum baska seylerle ugrasiyorum dizi izliyorum dil ogreniyorum bisiklet kullaniyorum, 1-2 saglam arkadasim var tum bunlar bana yetiyor.
"yardıma ihtiyacı olan dostunuza nasıl öğüt verirseniz ve ona nasıl davranacak olursanız , kendinize de öyle davranıp öğütler verin" , Jordan Peterson da bu tarz öğütler veriyor. Ne olursa olsun intahar etmeyin siz öldüğünüzde arkanızdan sevinecek kötü insanları mutlu etmeyin gerekirse onlara inat olsun diye yaşayın.
Askerden geleli 1 ayı geçti, iş güç yok malum ülke şartlarından dolayı heralde. 1 aydır ilk kez bugün bi dışarı çıktım da gerçekten sosyal aktiviteler insanın düşüncelerini tamamen değiştiriyor. Sanki yaşama sevincim yeniden geldi. Hiç bisey yapamasak da mahallenin sokaklarında iki tur atmak bile iyi geliyor emin olabilirsiniz.
Ben de tam olarak böyle düşünüyorum. Kendi kendime düşünerek ulaşmıştım bu sonuca. Ama sonradan öğrendim ki bu Stoacılığın temelini oluşturuyor. Bilmeyenler açıp bakabilir ne olduğuna. Bildikten sonra daha farklı düşünüyorsunuz.
İnsanlar bir şeyler yapıyor ve karşılığını almadıkça çöküyor. Belki de yaşamayı öğrenemiyoruz. Sosyal fobi,odak bozukluğu ve ataklar geçiriyorum her gün insanların bana kötü davranmasını geçtim kendime neden kötü davrandığımı anlamıyorum çok garip bir dönem
Sevilmediğini düşünen insanlar varsa diye kendi hikayemi anlatmak istiyorum: Çalışkan olmayan ama zeki bir öğrenciydim. İtüyü kazandım, okulu çok umursamadım, bilgisayar bağımlısı oldum. Kilo aldım, tek bildiğim(ve iyi yaptığım şey) pcde oyun oynamaktı. Herkesin yaşadığı sıkıntıları yaşadım, sevilmediğimi düşündüm, özgüven eksikliğim çok barizdi. Sonra canıma tak etti, ben neden böyleyim, değişmem lazım dedim. İnternette çok şey okudum, çok şey izledim. Değişim sadece benim elimde olan bir şeydi. Spor salonuna gitmeye karar verdim. İlk gün aşırı iyi gelmişti, neden daha önce gitmemişim ki dedim. Sonraki günler kı*ımı kaldırıp gitmek zor geldi ama kendimi zorladım, zorladım, zorladım. Birkaç ayın sonunda alışkanlık oldu, gitmediğim zamanlar kötü hissetmeye başlamıştım. Sonra kilo verdim, kaslarımın belirginleştiğini gördüm ve özgüven patlaması yaşadım. Yanlış anlaşılmasın, yalnızca fazlasan kilolarım gitmişti ve spor sonrası hafif kaslı gözüküyordum. Sonra bu özgüven ile kızlarla daha çok iletişime geçmeye başladım, yapmaktan korktuğum şeyleri yapmaya çalıştım. Otobüste beğendiğim o kızla konuşmaya çalıştım mesela, genelde bir yabancı olduğun için konuşmuyorlar ama en azından denedim diye bakıyorum, instadan o beğendiğim ve bana bakmaz dediğim kıza yazdım. En son ne oldu biliyo musunuz arkadaşlar? O bana bakmaz dediğim kızla birkaç kez buluştum ve aslında benim o kıza bakmamam gerektiğini, benim çok daha iyilerini hak ettiğimi anladım. Zaman böyle geldi geçti ve şu anda çok sevdiğim ve beni çok sevdiğinden emin olduğum bir kadın var hayatımda. İlk buluşmamızda ben ciddi ilişki düşünmüyorum, seninle de arkadaş olarak konuşuyorum demişti bu arada bana :) demem o ki, tek yapmanız gereken kendinizi iyi hissettiren, yaparken zevk aldığınız bir şey bulun. Bu benim için spor salonu oldu; yediğim şeyler değişti, yaptığım şeyler değişti, birlikte zaman geçirdiğim insanlar değişti, hayatımdaki her şey değişti. Ve bunu kendi başıma yaptım. Hepimiz birer insanız, her şey kafamızda bitiyor ve bu değişimi yapabilecek güce hepimiz sahibiz. En kötüsünü yaşadığınızı düşünseniz bile intihar ederek bir şey kazanamazsınız unutmayın. Kendinizi değiştirdiğiniz an hayatınız değişiyor, ne gerek var öyle saçma şeylere :)
Çok kıymetli sözler hocam Muhtemelen bazi hayatlar kurtardiniz. Bana da harika bir ilham kattiniz. Böyle insanlar sayesinde guzel gunlere inancim oluyor
Size tavsiyem; bulunduğunuz ortamlardaki insanlar kafa yapınızda değil diye onlardan uzak durmayın, onlara arkadaşlık edin, pozitif ve güler yüzlü olun. Bir sürü arkadaşınız olursa illaki onların tanıdıkları tam da sizin aradığınız yapıdaki insanlarla da tanışmış olursunuz. DENENDİ-ONAYLANIDI
Kızımın öğretmeni de intihar etti daha 1 hafta önce. Sebebini bilmiyoruz, keşke bilseydik, keşke birilerine anlatsa idi, bu kadar mı hallolmayacak bir mesele idi, kafam çok dolu, neden?
Açıkçası insanlara cidden iyi davranan kibar nazik güler yüzlü kısaca iyi bir insan olsanda sevilmediğin oluyor belkide aylar önce intihar eden yunusta çok iyi bir insandı ama herkes bir avuç sevgiyi çok gördü ona, belki arkadaş edinemedi belki ailesi ne kadar iyi bir çocuk olsada sevmedi onu, insanların sevilmeme nedenini bilemeyiz bence bazen sevilmeyince sevilmiyorsun eğer cidden ben iyi biriyim kimseye kötülüğüm dokunmadı diyorsak o zaman neden kimse sevmiyor yalnızım diye üzülmemek gerek çünkü suçlusu sen olmuyorsun bu durumda, tabi bazı insanlar depresyonda olduğu için farkında olmuyor kimse beni sevmiyor çünkü kötüyüm onlara göre diyor, özetle siz kendinizden eminseniz insanların sizi sevmemesi sizi üzmesin
Efe abi beni az önce intihar ve umutsuzluk düşüncemden kurtardın. Aradığım şeyi senin sayende buldum. Teşekkürler, harekete geçerek başlayacağım. Tam senin bahsettiğin döngünün içindeydim. Şu an bundan nasıl kurtulacağımı anladım. ( Bence tam olması gerektiği gibi konuşmussun.)
Yeni girdiğim ortamlarda çok sessizim, bu yüzden ön plana çıkamıyorum. Daha önce lisedr basket oynuyordum okul takımında ama sessiz olduğum için hep yedek kaldım arka planda kaldım. Bu yüzden bir spora başlamak istrdiğim de tek gitmek istemiyorum (en fazla ne kaybedebilirim biliyorum ama isteksizlik oluyor üstüne gidemiyorum) şuanda da çevremde arkadaşım kalmadı universiteler başlayınca farklı şehirlerde kaldık tek başıma ne yapacağım bilmiyorum sadece online oyunlar oynuyorum gün boyu. Okulda da pek arkadaş edinemedim
Bende 9 aydır bu durumdayım yakında böyle olucam hissediyorum,kız arkadaşım beni aldattı onu bi cocukla yakaladım,ve cocugu hakkım olarak yumrukladım,cocugu döverken abisi diger akrabası kesici aletle yaraladılar kız benim uzaktanda olsa kuzenimdi olayı abisi sordugunda beni tacizle suclamış ve onu onunla konuşmam icin zorladıgını tehdit ettigimi söylemiş abisi ve babasıda pesime düsmüş amcam tarafından yasadıgım sehirden cesme calısmaya gonderildim ama ordada isimi iyi yaptıgım icin moppinglere maruz kaldım,buraya geri donügümde intikamımı almak icin defalarca ugrastım ama beceremedim öncelikle eski sevgilim ve bu kavgada beni yanlız bırakan hic kimseye hakkımı helal etmiyorum
Muhtaç olmamak hayatta bir çok şeyle baş etmeyi bir hayli kolaylaştırıyor, kendi kıymetinizin farkında olduktan sonra insanların size bakış açısını umursamazsınız
8 ay önce yazmıştım yine yazıyorum Her ne olursa olsun Nerde olursam olayım Mücadeleyi bırakmayacağıma yemin ediyorum. Bana bu bakış açısını kazandırdığın için çok teşekkürler abi.
Çocukluğumun büyük bir kısmı yalnız geçti şu an birkaç arkadaşım var bir de sevgilim var ama yine de yalnızlığın veya insanların beni sevmemesi beni korkutabileceğini sanmıyorum
Müslümanım ve sana her konuda sonuna kadar katılıyorum Efe kardeşim yıllardır takipçinim her lafının altına imza atarım yaşım 34 bağımsız milleti vekili ol oy vermeyen adam değildir.
Konfor alanı sosyal çevreden ziyade geçim konusumda eşim ve cocuklarıma yetemeyeceğim bir raddede intiharın daha kötü olacağını biliyorum. Zira bisikletle zaman geçiriyordum sırf bir ayım daha kurtulsum diye onuda sattım. Öyleki borç zaten ayı, gıda ve temel ihtiyacları karşılamak için edinmiştim. Herkes ayni durumda diyerek rahatlamaktan ziyade ne yapacağım konusunda oldukça zorlanıyorum. Şunu bunu onu herşeyi denedim. Ancak elle tutulur bir sonuca kavuşamadım. Son olarak kendimi kurtarma fikri ile intihari arzulamamsa çok bencil olduğundan bunu yaomak istemiyorum. Öyleki bensiz bir aile olarak cok yarım ve ömür boyu yüksek derece eksiklik yaşayacaklar. Bu yorum kendime bir itiraf olduğu için kendimle olan çatışmalarım rasyonel bir dürtüyle ölen öldü yapacak birşey yok durumunamı gelirler yoksa sefil bir yaşammı bekliyir onları.. bilmiyorum hala hayal kurmaya çabalıyorum ama sabah gözümü açar açmaz veya gece çişe kalksam taksitleri ve ay sonu nasıl gelir gelsede aynı bok diyerek zihnimi bitirdiğim bir kemirgene dönüştüm. Piskolojik desteğin şarlatanlık olduğu ve bir boka yaramadığını biliyorum.
Yanlış yerde doğmuş olabilirsin ama orada da seni sevebilecekler çıkar ha çıkmıyosa çabalayıp oradan göçmek gerekebilir aktif biriysen iyi bir insansan sevilmeme ihtimalin yok sadece çabalama problemi var biraz kıçını kaldırıp çabalıyacaksın hayat böyle
Arkadaş seçerken çok dikkatli olun ucuz ve dallama insanları hayatınızdan çıkarın belki sorunların kaynakları onlardır. Ve en önemlisi Efe abinin dediği gibi olabildiğince pozitif ve özgüvenli olun
Kendiniz dışında hiç kimseyi cezalandıramıyorsunuz bunun bilincinde olun. İntihar eder ve eğer ölürseniz gömüldükten sonra acı çeksin, üzülsün, ders alsın diye düşündüğünüz herkes aynı biçimde hayatına devam ediyor. Üstelik aynı karaktersizlikleriyle. İntiharı düşünen varsa şunu da düşünsün sizden daha değerli hiç kimse yok hayatınızda. Ölmekten korkmuyorsanız ekstrem sporlar yapın. Paranız yoksa bile sırtınıza bir çanta takın yanınıza su alın köy köy gezin, dağ bayır yürüyüş yapın. Hayatınızdan çıktığında bir daha görmeyeceğiniz insanlar için de kendinizi üzmeyin, takılmayın
Okul kulübüne katıldım ardından ben yeniyim diye dışlandım. Bunun öncesinde bir dans kursuna gittim onda da beni arka plana attılar. Neyse bakalım yeni şeyler deneyeceğim kovid de bu uni hayatimin içine etti son sınıfa dayandık.
Aslında mutsuzluk insanı başarıya götüren bir şey. Mutsuz olduğunda sahte yoldan mutlu olmayıp o konuda bir şey yapan insanlar sürekli mutsuz ama başarılı olurlar. Ya bunla savaşacaksın ya da kaçacaksın dürtüsü limbik sistemde gerceklesen bir dürtüdür sorunlardan kaçtıkça çözüm bulamazsınız tek çözüm yolu savaşmaktır. İntihar eden arkadaşa üzüldüm kimse mükemmel olmak zorunda değil ki kimse mükemmel de değil hepimiz farklı insanlarız herkesin farklı bir özelliği, yeteneği, huyları var. Mükemmel olmaya uğraşmak yerine birlikte mükemmel olduğunuz kişileri bulmakta çabalamak en mantıklısı. Muhtemelen arkadaş depresyondaydı ve sağlıklı düşünemiyordu ki olabilir çevresinden de yardımcı olmak isteyen olmuş olabilir de olmayadabilir belki kendisi reddetti bilemiyorum ama bi insan kolay kolay canına kıymaz. Artık son zamanlarda da rastladığım bir şey kimse kimseyle konuşmuyor derdini anlatmıyor sosyalleşmiyor. Unutmayın insan sosyal bir hayvandır ne kadar çevresini değiştirirse değiştirsin hayvandır bizi diğer hayvanlardan ayıran şey büyük korteksimizdir sadece. Bugüne kadar doğru insanı doğru ortamı bulamamışsanız bugünden sonra da bulamayacağınız anlamına gelmez siz çabalayıp zamana bıraktıkça elbet bir gün huzurlu olduğunuz ve saygı gördüğünüz bir yerde olursunuz.
Abi söylediklerine tamamen katılıyorum ama mesela muay thai yapacaktım param ve zamanım yetmedi yaş 18 bir an önce para kazanmaya başlamam gerek gerçek bir meslek sahibi olmadan birşey yapamıyorsun baban zengin değilse.
Yine çok bilgilendirici bir podcast. Bende yaşamımın anlamsızlığı üzerine düşünüyorum. Bir karar vermek zorundayım.yeni şeyler deneyebilirim. Teşekkürler abi
" İster güneş ol yak beni, yağmurum ol ağlat beni, Acılarla sevinçlerle yaşat beni" diyen sezen ablayı hatırladım nedense... Acılarla sevinçlerle yaşıycaz abi. Olayımız tam olarak bu. Bazen acıyacak, bazen farklı hisler yaşıycaz. Ama yaşıycaz... Kaçan toptur 😏
Bence mesele birinin seni sevip sevmemesi değil sevgiye olan güvenin yitirilmesi. Yani insanların seni seviyorum sözüne de inancı kalmıyor. Ve izlenimlerime göre insanlar hayatta eksilttikleri insanlar yerine biseyler katıyorlar bunu yapmaya çalışıyorum bir kişi değil de belki bir hayvan ya da bir hobi belki bir eğitim.
Dışarıdan müdahaleye kapalı bir süreç olduğunu düşünüyorum. İnsan belli yaştan sonra üç aşağı beş yukarı yapması gerekenin farkına varıyor ama iş hayatına entegre etme kısmına geldiğinde toprağa ekilmiş bir tohum gibi yeşermek için vaktinin gelmesini bekliyor. Her defasında deneme yanılma usulü birey kendi tecrübesini edinip ancak bu takdirde kendine yetebilir seviyeye erişebiliyor. Bu gibi ender örneklerde de mevsim gelmeden tohumu zemheri çalabiliyor. Onun harici suçu dış bir kaynağa atamak yalnızca kendi üzerinde ki sorumluluk yükünü hafifleterekten süreci deterministik bir trajediye çevirme çabası ki ayrıyeten incelenmesi gereken bir savunma mekanizmasıda bu. Seçilimsel süreçte hayatta kalmamazı sağlayan çok temel bir prensibin patolojik bir yan çıktısı olarak minumum efor maksimum tatmin mantığının belli bir eşiğin altında-bu örnekte suçu başkalarına yüklemek fakat başklarının tümden bu sürecin dışında olması neticesinde yanıtsız kalmak- kendini sönümleyen kısır bir döngüyü girmesi sonucu. Tesadüf eseri aksi yönde bir değişimiz meydana gelmezse birey dönüşü olmayan bir yola girebiliyor. Bunun psikogenetik altyapısı da bu durumda intiharla bağdaşıp bağdaşmayacağın da kilit rol oynuyor.
İntihar mektuplarına yeni bir tarz getiren Mehmet Pişkin… “Bu bir intihar mektubudur” “bu bir anlık bir karar değildir” “kesinlikle alkol ya da madde etkisi altında değilim”
Sosyalleşmenin sebebini anlayamıyorum. Ben her zaman bir kapalı odada yaşamak istiyorum, dışarı dahi çıkmak istemiyorum. İnsanlardan nefret falan da etmiyorum, sadece gereksiz iletişim kurmak çok saçma geliyor.. Bir insanın bir başka insana ihtiyacı olması bana çok aşağılık geliyor. Elinin altında binlerce oyun var , binlerce kitap var. Bütün gününü bir bilime adasan en üst seviyeye çıkarsın hatta nobel ödülü bile alırsın. İnsan ilişkileri hem insana zarar veren , gururunu kıran bir şey. ( ortamın dalga konusu olmak ya da kızların sana maymunmuşsun gibi davranması ne kadar iyi olabilir ? ) Bütün günümü yurtta geçiriyorum, sürekli çalışıyorum ve sınıf arkadaşlarım yanıma dahi yaklaşamıyorlar. Bir hayat yaşayacağız, sonra sonsuza gömüleceğiz. O yüzden vakit kaybı olan insan ilişkilerini boşverdim , kendimi bir şeye adıyorum. Ne yazık ki dış dünya ile iletişim kurmak zorunda kalıyorum bazen , o da olmasa bütün ömrüm boyunca odamdan çıkmam.
Abi merhaba ben yaklaşık 5 yıldır aikidoyla ilgileniyorum. Senin aikido yaptığından haberim yoktu birebir konuşma imkanımız var mı ? Sormak istediğim sorular var.
Şu online oyun meselesini bizzat yaşadım sosyalleşmişsin hissiyatı veriyor ama emin olun bataklık hem oyunun sonu yok hem de fazla tanımadığın insanlar iletişimin kopuk vss. Seri bırakın bende herşey tamam bir tek eksiğim pozitif olamıyorum aslında içimdekileri arada dışarıya vuruyorum pozitifim enerjik bir insanım ayrıyetten sporu çok seviyorum fakat bilmiyorum içimde bir his var benim moralimi alt üst ediyor onu yenersem eğer tamam olucam Şu yakışıklılık olayına da katılıyorum umarım ben negatif olmayı bırakırım Yakışıklı olup kullanamamak koyuyor bir süre sonra Bonus: oldum olası arabesk olsun üzüntülü hüzünlü vs. Şarkılardan nefret etmişimdir Ailemdekiler de çok sever djskskjsnd
![I.N "HALLUCINATION" | [Stray Kids : SKZ-PLAYER]](http://i.ytimg.com/vi/n5B5q1Hwt_U/mqdefault.jpg)
Bu intihar eden arkadaşları çok iyi anlıyorum çünkü artık ben de neredeyse onların seviyesine geldim. Benim kafamda her gün bu düşüncelerin gezmesinin sebebi birinin beni sevmemesi falan değil. Tüm hayatımın iğrenç bir hal almış olması. Biraz hayatımdan bahsedeyim. 19 yaşındayım kazanmış olduğum üniversiteye maddi durumumuz yetmediği için gidemedim. Üniversiteye gidemeyince KPSS'ye girip kâtip olmayı kafama koydum tam ders çalışma sistemimi oturttum derken maddi durumumuzun çok kötü olması sebebiyle acilen işe girmem gerekti ve işe girdim. Şuan 2022'de asgari ücrete zam yapılmış olmasına rağmen 2021 asgari ücretini alarak (2800₺) bir işte hafta sonu olmadan her gün 11 saat çalışıyorum. Eve gelemem, yemek yemem, ufak tefek işlerimi halletmem derken genelde bir günde kendime ayırabildiğim vakit 2 saati geçmiyor. O 2 saatse göz açıp kapayana kadar bitiyor ve uyuyup sonraki gün işe gitmem gerekiyor. Durum böyle olunca KPSS çalışma planlarım yıkıldı, 5 aydır yaptığım sporu bırakmak zorunda kaldım, sosyallikten tamamen uzaklaştım ve hiçbir arkadaşım, beni dinleyen insan kalmadı. Şuan hayatımda yaptığım tek şey yapayalnız şekilde çalışmak. Gençliğim gözlerimin önünde ölüp gidiyor ve bu beni çok üzüyor. Ve buraya yazamadığım birsürü şey... Artık bazı şeyler o kadar üstüme geliyor ki yaşamamın ne anlamı var diyorum. Ama benim kurduğum cümle Efe Abinin kurduğu gibi değil ben bunu şöyle olsa da ölsem kurtulmuş olurum diye görmeyi geçeli çok oldu. Artık intihar etme düşüncesi her gün acaba yapmalı mıyım yapmamalı mıyım diye kafamın etini yiyen bir hale geldi. Köleden farksız bir hayat yaşıyorum ve asla düzeleceğini düşünmüyorum. Psikolojik olarak her geçen gün daha da zorlanıyorum. Yardım alamıyorum, kafa dağıtamıyorum, bunları birine bile anlatamıyorum. Gün geçtikçe daha çok eziliyor, ölüme daha çok yaklaşıyorum.
Selamlar dostum, aradan 1 yıldan fazla geçmiş şuan nasılsın ne yapıyorsun? Umarım her şey daha iyi bir hale gelmiştir ve hala aramızdasındır...
@@selamben1310 cevap vermemesi bir tık endişe verdi bana.
Asla vazgeçme....
dostum nasılsın
Dostum durumun nasıl şuan
Özgüvenim var ama yeni bir insanla tanışıp ona ilgi göstermek bana çok zor geliyor insanlarla konuşmak bile beni yoruyor tek isteğim bir köşeye geçip yalnız kalmak ama buda beni depresyona sokuyor kendi kendimi bitiriyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum bazen kendimi çirkin görüyorum ama bu sadece kendimi kotulemkten olsa gerek
''Kendinize depresyon ya da itibar kaybı teşhisi koymadan önce, çevrenizde ki insanların aşağılık insanlar olmadığından emin olun.''
-WİLLİAM GİBSON
günlük gerçeklik dozum.
lise ve öncesinde sevilmek umrumda değildi, üniye başladım ve artık umrumda. umarım tekrar eskisi kadar sağlam bir psikolojim olur. konuşmaların cidden faydalı, teşekkürler.
34 yasindayim 10 sene once bi sevgilim oldu 1 sene surmustu ve simdiye kadar kimse sevmedi ama ben kendimi seviyorum baska seylerle ugrasiyorum dizi izliyorum dil ogreniyorum bisiklet kullaniyorum, 1-2 saglam arkadasim var tum bunlar bana yetiyor.
"yardıma ihtiyacı olan dostunuza nasıl öğüt verirseniz ve ona nasıl davranacak olursanız , kendinize de öyle davranıp öğütler verin" , Jordan Peterson da bu tarz öğütler veriyor. Ne olursa olsun intahar etmeyin siz öldüğünüzde arkanızdan sevinecek kötü insanları mutlu etmeyin gerekirse onlara inat olsun diye yaşayın.
yine başkası için mi yaşayalım?
hayir ben slavoj zizek dinleyecem
bu podcastteki tavsiyeler çok iyiydi abi
Abi bu video tam doğru zamanda geldi rededilme korkusu konuşmayı bilmeme insanlar neden beni sevmiyor
Askerden geleli 1 ayı geçti, iş güç yok malum ülke şartlarından dolayı heralde. 1 aydır ilk kez bugün bi dışarı çıktım da gerçekten sosyal aktiviteler insanın düşüncelerini tamamen değiştiriyor. Sanki yaşama sevincim yeniden geldi. Hiç bisey yapamasak da mahallenin sokaklarında iki tur atmak bile iyi geliyor emin olabilirsiniz.
Yakında askere gideceğim ve sanırım hayatımın son günlerini orada geçireceğim..
@@marj2nale umarım fikrin değişmiştir
İnsan en çok kendine acımıyor arkadaşlar , en çok kendinizi sevin.
Ben de tam olarak böyle düşünüyorum. Kendi kendime düşünerek ulaşmıştım bu sonuca. Ama sonradan öğrendim ki bu Stoacılığın temelini oluşturuyor. Bilmeyenler açıp bakabilir ne olduğuna. Bildikten sonra daha farklı düşünüyorsunuz.
Ne olursa olsun kendinize saygı duyun,sevin kimseden sevgi dilenmeyin.
İnsanlar bir şeyler yapıyor ve karşılığını almadıkça çöküyor. Belki de yaşamayı öğrenemiyoruz. Sosyal fobi,odak bozukluğu ve ataklar geçiriyorum her gün insanların bana kötü davranmasını geçtim kendime neden kötü davrandığımı anlamıyorum çok garip bir dönem
1:02 I felt that.
Başka arkadaşlar da söylemiş aynısını ama gerçekten bu videodaki tavsiyeler ve tecrübeler çok zamanında geldi ve çok yerinde oldu. Sağlıcakla kalın.
Sevilmediğini düşünen insanlar varsa diye kendi hikayemi anlatmak istiyorum:
Çalışkan olmayan ama zeki bir öğrenciydim. İtüyü kazandım, okulu çok umursamadım, bilgisayar bağımlısı oldum. Kilo aldım, tek bildiğim(ve iyi yaptığım şey) pcde oyun oynamaktı. Herkesin yaşadığı sıkıntıları yaşadım, sevilmediğimi düşündüm, özgüven eksikliğim çok barizdi. Sonra canıma tak etti, ben neden böyleyim, değişmem lazım dedim. İnternette çok şey okudum, çok şey izledim. Değişim sadece benim elimde olan bir şeydi. Spor salonuna gitmeye karar verdim. İlk gün aşırı iyi gelmişti, neden daha önce gitmemişim ki dedim. Sonraki günler kı*ımı kaldırıp gitmek zor geldi ama kendimi zorladım, zorladım, zorladım. Birkaç ayın sonunda alışkanlık oldu, gitmediğim zamanlar kötü hissetmeye başlamıştım. Sonra kilo verdim, kaslarımın belirginleştiğini gördüm ve özgüven patlaması yaşadım. Yanlış anlaşılmasın, yalnızca fazlasan kilolarım gitmişti ve spor sonrası hafif kaslı gözüküyordum. Sonra bu özgüven ile kızlarla daha çok iletişime geçmeye başladım, yapmaktan korktuğum şeyleri yapmaya çalıştım. Otobüste beğendiğim o kızla konuşmaya çalıştım mesela, genelde bir yabancı olduğun için konuşmuyorlar ama en azından denedim diye bakıyorum, instadan o beğendiğim ve bana bakmaz dediğim kıza yazdım. En son ne oldu biliyo musunuz arkadaşlar? O bana bakmaz dediğim kızla birkaç kez buluştum ve aslında benim o kıza bakmamam gerektiğini, benim çok daha iyilerini hak ettiğimi anladım. Zaman böyle geldi geçti ve şu anda çok sevdiğim ve beni çok sevdiğinden emin olduğum bir kadın var hayatımda. İlk buluşmamızda ben ciddi ilişki düşünmüyorum, seninle de arkadaş olarak konuşuyorum demişti bu arada bana :) demem o ki, tek yapmanız gereken kendinizi iyi hissettiren, yaparken zevk aldığınız bir şey bulun. Bu benim için spor salonu oldu; yediğim şeyler değişti, yaptığım şeyler değişti, birlikte zaman geçirdiğim insanlar değişti, hayatımdaki her şey değişti. Ve bunu kendi başıma yaptım. Hepimiz birer insanız, her şey kafamızda bitiyor ve bu değişimi yapabilecek güce hepimiz sahibiz. En kötüsünü yaşadığınızı düşünseniz bile intihar ederek bir şey kazanamazsınız unutmayın. Kendinizi değiştirdiğiniz an hayatınız değişiyor, ne gerek var öyle saçma şeylere :)
Çok kıymetli sözler hocam
Muhtemelen bazi hayatlar kurtardiniz. Bana da harika bir ilham kattiniz. Böyle insanlar sayesinde guzel gunlere inancim oluyor
Arkadaşlar, eğer çevreniz sizi sevmediğini düşünüyorsanız, çevre değiştirin. Zor ama yeni yaşamlar sağlayacaktır.
Size tavsiyem; bulunduğunuz ortamlardaki insanlar kafa yapınızda değil diye onlardan uzak durmayın, onlara arkadaşlık edin, pozitif ve güler yüzlü olun. Bir sürü arkadaşınız olursa illaki onların tanıdıkları tam da sizin aradığınız yapıdaki insanlarla da tanışmış olursunuz. DENENDİ-ONAYLANIDI
İntiharlara ayrı bir hassasiyetin var. Bir çok kişinin belki olumsuz düşüncelerini değiştirdin. Eyvallah...
İnsanların hayatını çok ciddi etkileyebilecek bir podcast. Teşekkürler
Kızımın öğretmeni de intihar etti daha 1 hafta önce. Sebebini bilmiyoruz, keşke bilseydik, keşke birilerine anlatsa idi, bu kadar mı hallolmayacak bir mesele idi, kafam çok dolu, neden?
Bazen zamanla geçiyor çoğu şey durum ne kadar vahim olursa olsun
İnan içimdeki bir çok şeye yıllardır yaptığın gibi yine dokundun. Teşekkürler Efe Aydal.
Açıkçası insanlara cidden iyi davranan kibar nazik güler yüzlü kısaca iyi bir insan olsanda sevilmediğin oluyor belkide aylar önce intihar eden yunusta çok iyi bir insandı ama herkes bir avuç sevgiyi çok gördü ona, belki arkadaş edinemedi belki ailesi ne kadar iyi bir çocuk olsada sevmedi onu, insanların sevilmeme nedenini bilemeyiz bence bazen sevilmeyince sevilmiyorsun eğer cidden ben iyi biriyim kimseye kötülüğüm dokunmadı diyorsak o zaman neden kimse sevmiyor yalnızım diye üzülmemek gerek çünkü suçlusu sen olmuyorsun bu durumda, tabi bazı insanlar depresyonda olduğu için farkında olmuyor kimse beni sevmiyor çünkü kötüyüm onlara göre diyor, özetle siz kendinizden eminseniz insanların sizi sevmemesi sizi üzmesin
Efe abi beni az önce intihar ve umutsuzluk düşüncemden kurtardın.
Aradığım şeyi senin sayende buldum. Teşekkürler, harekete geçerek başlayacağım.
Tam senin bahsettiğin döngünün içindeydim. Şu an bundan nasıl kurtulacağımı anladım.
( Bence tam olması gerektiği gibi konuşmussun.)
Abi 23 senedir hiç kız arkadaşım olmadı kimse ile flört bile etmedim ve hiç beni kötü etkilemedi. Hiç sormadım niye sevilmiyorum diye.
Ben hiç sevilmedim hiç kimse sevmedi beni sevilmiyorum cesaretim olsa intihar ederdim o derece mutsuzum ayrıca yasin ilerleyince takarsın
@@ardasarban4734 adam 23 senedir diyor daha ne kadar ilerleyebilir
Yeni girdiğim ortamlarda çok sessizim, bu yüzden ön plana çıkamıyorum. Daha önce lisedr basket oynuyordum okul takımında ama sessiz olduğum için hep yedek kaldım arka planda kaldım. Bu yüzden bir spora başlamak istrdiğim de tek gitmek istemiyorum (en fazla ne kaybedebilirim biliyorum ama isteksizlik oluyor üstüne gidemiyorum) şuanda da çevremde arkadaşım kalmadı universiteler başlayınca farklı şehirlerde kaldık tek başıma ne yapacağım bilmiyorum sadece online oyunlar oynuyorum gün boyu. Okulda da pek arkadaş edinemedim
Abi bize online abilik yapıyorsun; gerçekten teşekkürler.
Bende 9 aydır bu durumdayım yakında böyle olucam hissediyorum,kız arkadaşım beni aldattı onu bi cocukla yakaladım,ve cocugu hakkım olarak yumrukladım,cocugu döverken abisi diger akrabası kesici aletle yaraladılar kız benim uzaktanda olsa kuzenimdi olayı abisi sordugunda beni tacizle suclamış ve onu onunla konuşmam icin zorladıgını tehdit ettigimi söylemiş abisi ve babasıda pesime düsmüş amcam tarafından yasadıgım sehirden cesme calısmaya gonderildim ama ordada isimi iyi yaptıgım icin moppinglere maruz kaldım,buraya geri donügümde intikamımı almak icin defalarca ugrastım ama beceremedim öncelikle eski sevgilim ve bu kavgada beni yanlız bırakan hic kimseye hakkımı helal etmiyorum
düşündüklerimizle yaptıklarımız tutmuyor bazen, alışmaktan ziyade gelişmek önemli her daim
Kız meselesi olayından dolayı dün gece ve bugün bu poscasti 4 kez dinledim.O kadar haklı ki
Muhtaç olmamak hayatta bir çok şeyle baş etmeyi bir hayli kolaylaştırıyor, kendi kıymetinizin farkında olduktan sonra insanların size bakış açısını umursamazsınız
8 ay önce yazmıştım yine yazıyorum
Her ne olursa olsun
Nerde olursam olayım
Mücadeleyi bırakmayacağıma yemin ediyorum. Bana bu bakış açısını kazandırdığın için çok teşekkürler abi.
Teşekkürler Efe Aydal. Bu tavsiyeler önemliydi.
Çocukluğumun büyük bir kısmı yalnız geçti şu an birkaç arkadaşım var bir de sevgilim var ama yine de yalnızlığın veya insanların beni sevmemesi beni korkutabileceğini sanmıyorum
Müslümanım ve sana her konuda sonuna kadar katılıyorum Efe kardeşim yıllardır takipçinim her lafının altına imza atarım yaşım 34 bağımsız milleti vekili ol oy vermeyen adam değildir.
Konfor alanı sosyal çevreden ziyade geçim konusumda eşim ve cocuklarıma yetemeyeceğim bir raddede intiharın daha kötü olacağını biliyorum. Zira bisikletle zaman geçiriyordum sırf bir ayım daha kurtulsum diye onuda sattım. Öyleki borç zaten ayı, gıda ve temel ihtiyacları karşılamak için edinmiştim. Herkes ayni durumda diyerek rahatlamaktan ziyade ne yapacağım konusunda oldukça zorlanıyorum. Şunu bunu onu herşeyi denedim. Ancak elle tutulur bir sonuca kavuşamadım. Son olarak kendimi kurtarma fikri ile intihari arzulamamsa çok bencil olduğundan bunu yaomak istemiyorum. Öyleki bensiz bir aile olarak cok yarım ve ömür boyu yüksek derece eksiklik yaşayacaklar. Bu yorum kendime bir itiraf olduğu için kendimle olan çatışmalarım rasyonel bir dürtüyle ölen öldü yapacak birşey yok durumunamı gelirler yoksa sefil bir yaşammı bekliyir onları.. bilmiyorum hala hayal kurmaya çabalıyorum ama sabah gözümü açar açmaz veya gece çişe kalksam taksitleri ve ay sonu nasıl gelir gelsede aynı bok diyerek zihnimi bitirdiğim bir kemirgene dönüştüm. Piskolojik desteğin şarlatanlık olduğu ve bir boka yaramadığını biliyorum.
Yanlış yerde doğmuş olabilirsin ama orada da seni sevebilecekler çıkar ha çıkmıyosa çabalayıp oradan göçmek gerekebilir aktif biriysen iyi bir insansan sevilmeme ihtimalin yok sadece çabalama problemi var biraz kıçını kaldırıp çabalıyacaksın hayat böyle
Hiç sevilmedim hiç kimse sevmedi beni sevilmiyorum cesaretim olsa intihar ederdim o derece mutsuzum
konuşmak ister misin
Şu konuşman bana o kadar iyi geldi ki 25 yaşındayım boşuna sıkıntı yasiyormuşum
Arkadaş seçerken çok dikkatli olun ucuz ve dallama insanları hayatınızdan çıkarın belki sorunların kaynakları onlardır. Ve en önemlisi Efe abinin dediği gibi olabildiğince pozitif ve özgüvenli olun
23 yaşındayım, hiç sevgilim olmadı, aşk hissetmedim. Bende intihar eşiğindeyim neredeyse.
Ben 99luyum beni de kimse sevmiyor hiç sevilmedim hiç kimse sevmiyor beni ben de intihar eşiğindeyim
@@ardasarban4734sevilmediğini mi hissediyorsun yoksa somut olarak sevilmediğini mi görüyorsun
Ben Kız arkadaşımı hamile bıraktım hakkımda dava açıldı sen sen ol kimseyi sevme kimsede seni sevmesin
@@Similasyon..yav ne alakası var kardeşim
Sorunun kaynağı kendin olabilir misin?
Gerçekten kötü bir durumda olan biri olarak yazıyorum; çok çok teşekkür ederim. Bu harika bir podcastti, hiç unutmayacağım.
Efe ağbi böyle konulara arada değinirmisin cidden iyi geldi
Mektubun sonundaki ifade, joker filminde geçiyordu sanki.
evet ya artık bu reklamlardan bıktık arkadaş bi haber izlemek için 100 tane reklam sokuyolar gözümüze ama inadına hiçbirine bakmıyorum
Efe abi bazen öyle uçurumun ucundan çekip alıyorsun ki, maddi bir destek veremiyorum ama sözlü olarak teşekkür etmek istedim. Çok teşekkür ederim
Kendiniz dışında hiç kimseyi cezalandıramıyorsunuz bunun bilincinde olun. İntihar eder ve eğer ölürseniz gömüldükten sonra acı çeksin, üzülsün, ders alsın diye düşündüğünüz herkes aynı biçimde hayatına devam ediyor. Üstelik aynı karaktersizlikleriyle. İntiharı düşünen varsa şunu da düşünsün sizden daha değerli hiç kimse yok hayatınızda. Ölmekten korkmuyorsanız ekstrem sporlar yapın. Paranız yoksa bile sırtınıza bir çanta takın yanınıza su alın köy köy gezin, dağ bayır yürüyüş yapın. Hayatınızdan çıktığında bir daha görmeyeceğiniz insanlar için de kendinizi üzmeyin, takılmayın
Sosyal fobisi olan insan ne yapsın peki? Insanlarla iletisim kuramayan? Sorun da bu aslında bazı insanlar için. Ben de yolun sonuna geldim sanırım
@@flowerbutterfly1insanlarla konusamiyorsan konusmassin za xd zamazingo
Abi hep erkeklere Karsi konusuyosun evet kızlar az ama lütfen biraz bize karşıda konuş çünkü düşüncelerin çok güzel
intihar eden erkek daha çok.
Eğer o olmazsa ben ne yaparım, o benim her şeyim diyorsanız muhtemelen bu sevgi değil, bağımlılıktır.
Demek ki yalniz değilmişim. Teşekkürler Efe Aydal♥
Harikaydı Efe abi, ağzına sağlık. Tam ihtiyacım olduğu zamanda karşıma çıktı video ve kendime geldim.
Kendisi ile 1.5 yıl ev arkadaşlığı yapmıştım üzdü bizi
Çok haklısın abi cidden
Okul kulübüne katıldım ardından ben yeniyim diye dışlandım. Bunun öncesinde bir dans kursuna gittim onda da beni arka plana attılar. Neyse bakalım yeni şeyler deneyeceğim kovid de bu uni hayatimin içine etti son sınıfa dayandık.
Aslında mutsuzluk insanı başarıya götüren bir şey. Mutsuz olduğunda sahte yoldan mutlu olmayıp o konuda bir şey yapan insanlar sürekli mutsuz ama başarılı olurlar. Ya bunla savaşacaksın ya da kaçacaksın dürtüsü limbik sistemde gerceklesen bir dürtüdür sorunlardan kaçtıkça çözüm bulamazsınız tek çözüm yolu savaşmaktır. İntihar eden arkadaşa üzüldüm kimse mükemmel olmak zorunda değil ki kimse mükemmel de değil hepimiz farklı insanlarız herkesin farklı bir özelliği, yeteneği, huyları var. Mükemmel olmaya uğraşmak yerine birlikte mükemmel olduğunuz kişileri bulmakta çabalamak en mantıklısı. Muhtemelen arkadaş depresyondaydı ve sağlıklı düşünemiyordu ki olabilir çevresinden de yardımcı olmak isteyen olmuş olabilir de olmayadabilir belki kendisi reddetti bilemiyorum ama bi insan kolay kolay canına kıymaz. Artık son zamanlarda da rastladığım bir şey kimse kimseyle konuşmuyor derdini anlatmıyor sosyalleşmiyor. Unutmayın insan sosyal bir hayvandır ne kadar çevresini değiştirirse değiştirsin hayvandır bizi diğer hayvanlardan ayıran şey büyük korteksimizdir sadece. Bugüne kadar doğru insanı doğru ortamı bulamamışsanız bugünden sonra da bulamayacağınız anlamına gelmez siz çabalayıp zamana bıraktıkça elbet bir gün huzurlu olduğunuz ve saygı gördüğünüz bir yerde olursunuz.
Efe abi yeri gelince hem güldürüyorsun hem de düşündürüyorsun
Dinlediğim en iyi Efe Aydal podcastiydi. Tebrikler👍
yemin ediyorum aynı durumdayım. ramak kaldı.
Özet : 09:47 üniversite arkadaşım tam da bu sebepten intihar etmişti kısmen egolu birisiydi . o zamanlar çok üzülmüştüm
abi sığ şehirlerde yaşayanlara tavsiye podcasti çekebilir misin.spor aktivitelerindekiler bile aşırı çomar...
Hassas bir kalbe sahip olmak çok zor ne yazık ki.
Abi söylediklerine tamamen katılıyorum ama mesela muay thai yapacaktım param ve zamanım yetmedi yaş 18 bir an önce para kazanmaya başlamam gerek gerçek bir meslek sahibi olmadan birşey yapamıyorsun baban zengin değilse.
abi sen var ya tam cennetliksin
abi cidden iyi ki varsın
Ağzına sağlık Efe Aydal
Yararlı bir video olmuş kesinlikle.
Umarım ölümüm yaşamımdan daha değerli olur jokerdeki söz değil miydi
haber sitelerinin artık bi temizlenmesi lazım
İnanılmaz güzel bi podcast olmuş abi...
Yine çok bilgilendirici bir podcast. Bende yaşamımın anlamsızlığı üzerine düşünüyorum. Bir karar vermek zorundayım.yeni şeyler deneyebilirim. Teşekkürler abi
Abim yine doğru konuşuyor, seviyoruz abim seni.
" İster güneş ol yak beni, yağmurum ol ağlat beni,
Acılarla sevinçlerle yaşat beni" diyen sezen ablayı hatırladım nedense... Acılarla sevinçlerle yaşıycaz abi. Olayımız tam olarak bu. Bazen acıyacak, bazen farklı hisler yaşıycaz. Ama yaşıycaz... Kaçan toptur 😏
Anlamlı bir podcast.
Spor, spor , spor... Gercekten de spor ozguven icin cok onemli....
Bu konuşma, ulusal televizyonlarda gençlere dinletilmeli
Canlı yayına finallerden dolayı katılamadım. Yükleyecek misiniz? Çok ihtiyacım var.
Ben bu podcasti neden mi çok sevdim? İşte detaylar...
Bence mesele birinin seni sevip sevmemesi değil sevgiye olan güvenin yitirilmesi. Yani insanların seni seviyorum sözüne de inancı kalmıyor. Ve izlenimlerime göre insanlar hayatta eksilttikleri insanlar yerine biseyler katıyorlar bunu yapmaya çalışıyorum bir kişi değil de belki bir hayvan ya da bir hobi belki bir eğitim.
Abi pozitif nlp aldım resmen saol
yardımcı olan bir video oldu
bu sıralar ihtiyacım olan düşünce tarzı cidden ...
Dışarıdan müdahaleye kapalı bir süreç olduğunu düşünüyorum. İnsan belli yaştan sonra üç aşağı beş yukarı yapması gerekenin farkına varıyor ama iş hayatına entegre etme kısmına geldiğinde toprağa ekilmiş bir tohum gibi yeşermek için vaktinin gelmesini bekliyor. Her defasında deneme yanılma usulü birey kendi tecrübesini edinip ancak bu takdirde kendine yetebilir seviyeye erişebiliyor. Bu gibi ender örneklerde de mevsim gelmeden tohumu zemheri çalabiliyor. Onun harici suçu dış bir kaynağa atamak yalnızca kendi üzerinde ki sorumluluk yükünü hafifleterekten süreci deterministik bir trajediye çevirme çabası ki ayrıyeten incelenmesi gereken bir savunma mekanizmasıda bu. Seçilimsel süreçte hayatta kalmamazı sağlayan çok temel bir prensibin patolojik bir yan çıktısı olarak minumum efor maksimum tatmin mantığının belli bir eşiğin altında-bu örnekte suçu başkalarına yüklemek fakat başklarının tümden bu sürecin dışında olması neticesinde yanıtsız kalmak- kendini sönümleyen kısır bir döngüyü girmesi sonucu. Tesadüf eseri aksi yönde bir değişimiz meydana gelmezse birey dönüşü olmayan bir yola girebiliyor. Bunun psikogenetik altyapısı da bu durumda intiharla bağdaşıp bağdaşmayacağın da kilit rol oynuyor.
ben insanları sevmiyorum
Friedrich Nietzsche bak işine aslanım efe adamın onlarca kitap da açıklamaya çalıştığıni 10 dakika da açıklamış
Sen de pozitif ol diyorsansa, o zaman kafaya koymam lazım artik bunu
İntihar mektuplarına yeni bir tarz getiren Mehmet Pişkin… “Bu bir intihar mektubudur” “bu bir anlık bir karar değildir” “kesinlikle alkol ya da madde etkisi altında değilim”
Zor bi zamanımda ilaç gibi gelen video oldu. Teşekkürler Efe Aydal
Sosyalleşmenin sebebini anlayamıyorum. Ben her zaman bir kapalı odada yaşamak istiyorum, dışarı dahi çıkmak istemiyorum. İnsanlardan nefret falan da etmiyorum, sadece gereksiz iletişim kurmak çok saçma geliyor.. Bir insanın bir başka insana ihtiyacı olması bana çok aşağılık geliyor. Elinin altında binlerce oyun var , binlerce kitap var. Bütün gününü bir bilime adasan en üst seviyeye çıkarsın hatta nobel ödülü bile alırsın. İnsan ilişkileri hem insana zarar veren , gururunu kıran bir şey. ( ortamın dalga konusu olmak ya da kızların sana maymunmuşsun gibi davranması ne kadar iyi olabilir ? )
Bütün günümü yurtta geçiriyorum, sürekli çalışıyorum ve sınıf arkadaşlarım yanıma dahi yaklaşamıyorlar.
Bir hayat yaşayacağız, sonra sonsuza gömüleceğiz. O yüzden vakit kaybı olan insan ilişkilerini boşverdim , kendimi bir şeye adıyorum. Ne yazık ki dış dünya ile iletişim kurmak zorunda kalıyorum bazen , o da olmasa bütün ömrüm boyunca odamdan çıkmam.
teşekkür ederim.
2 sene sonra gördüm. ama videodaki tavsiyeler gerçekten çok iyi abi.
Abi merhaba ben yaklaşık 5 yıldır aikidoyla ilgileniyorum. Senin aikido yaptığından haberim yoktu birebir konuşma imkanımız var mı ? Sormak istediğim sorular var.
Anladığım kadarıyla sanırım nebi vuralı takip ediyorsun, eğer ediyorsan, seminerlerde denk bile gelmiş olabişriiz
Sevgilimden ayrıldıktan hemen sonra dinlemek iyi geldi
Güzel bir motivasyon konuşması...
abi canlı yayının nerde acaba?
Origin of Efe Aydal
iyi ki varsın
Yardıma ihtiyacı olanlara yardım edebilecek bir içerik...
Şu online oyun meselesini bizzat yaşadım sosyalleşmişsin hissiyatı veriyor ama emin olun bataklık hem oyunun sonu yok hem de fazla tanımadığın insanlar iletişimin kopuk vss. Seri bırakın bende herşey tamam bir tek eksiğim pozitif olamıyorum aslında içimdekileri arada dışarıya vuruyorum pozitifim enerjik bir insanım ayrıyetten sporu çok seviyorum fakat bilmiyorum içimde bir his var benim moralimi alt üst ediyor onu yenersem eğer tamam olucam
Şu yakışıklılık olayına da katılıyorum umarım ben negatif olmayı bırakırım
Yakışıklı olup kullanamamak koyuyor bir süre sonra
Bonus: oldum olası arabesk olsun üzüntülü hüzünlü vs. Şarkılardan nefret etmişimdir
Ailemdekiler de çok sever djskskjsnd