Efe'ciğim, şöyle düşün, çocuk şehir dışında okuyor, eve gidemez. Tıp okuyor, hem okuyup hem çalışamaz. Okulu bırakmak zorundaydi. Ailesi tarafından baskı gören diğer gençler zaten öyle bir evde yaşamak istemedikleri için bunalıma giriyor. Yani durumları cidden çok zor. Ben de yaşadım aynı şeyleri. 47 yaşındayım hâlâ bütün ailem benden nefret ediyor. Bakırköy de yattim, sinir ilaçları kullanıyorum ve ömrüm boyunca kullanmak zorundayım. Kullanmadığım takdirde intihara yöneliyorum. Bana umut veren tek sey senin podcastlerin ve kitaplarim. Emin ol insanın hayatını bitiriyorlar. Diğer kardeşlerime evler, ceyizler, her türlü destek sağlandı. Ben hem okudum hem geceleri garsonluk yaptım. Seni dinliyorum, kızima dinletiyorum, öğretiyorum. Benim hayatım kaydı ama kızımı kurtardim. Çok da güzel yetiştirdim. Bana verdiğin umut ve kızımin düşüncelerine yaptığın katkı için çok teşekkür ederim. Iyi ki varsın. Çalışmalarında başarılarının devamını dilerim.
Bu sene İzmir'de üniversite kazandım. Kalacak yer bulamamaktan dolayı ben de bu dönemimi aynı cemaatin İzmir yurtlarının birinde geçirdim. Enes'in anlattığı her şey doğru. Öncelikle yurt denemez çünkü herhangi resmiyeti veya izni yok. Bildiğiniz apartman dairesinde 7 8 kişilik öğrenci grubuyla beraber başlarında 'vakıf' dedikleri yaşını almış bir 'abi' ile kalınıyor. Haftanın her günü bir öğrenciye veriliyor. Bana pazartesi günü verilmişti ve o gün yapılacak olan kahvaltı, akşam yemeği , temizlik ve diğer ev işleri ile ben ilgileniyordum. Haftaya böyle başladığınızı düşünün.. Haftaiçi her günüm okulda geçerken Cuma akşamları Bornova'da toplu sohbete gidilir , Cumartesi akşamları evde sohbet düzenlenir ve Pazar günü de size diğer semtlerdeki öğrencilerle 'okuma' yaptırarak 1 gününüzün bile boş olmasına izin verilmezdi. Bu saydıklarımın hepsi her hafta olur ve evde kalmak için hepsine katılmak zorundasınız. Namazın zaten zorunlu olduğunu söylememe gerek yok herhalde.. 'Okuma' dedikleri şey bahsettikleri risaleler. Her gün 1 saat okumak zorunluydu. Bunu yapmadan evde kalamıyordunuz , hoş kimse kalmak istemiyordu ama çaresizlik böyle bir şey işte.. 1 saatlik okumada benim günümü kurtaran bluetooth kulaklığım oluyordu. Kapşonlu giyip efecast dinliyordum :)) .. Bu şekilde her günüm tabiri caizse 'sistemi kırmak' ile geçiyordu. Kendime ayırabildiğim zaman aralığı sadece akşam 20-21 den sonraydı. O mental yorgunlukla zaten hiçbir şey yapasınız gelmiyordu. Enes'i çok iyi anlayabiliyorum çünkü onlar için kafesteki kuş gibisiniz. Özgürlüğünüz nerdeyse yok. Bu yüzden de ayda 600 lira gibi İzmir şartlarına göre komik bir fiyata kalıyordunuz. Amaçlarının para olmadığını zaten hepimiz biliyoruz :) .. Gece acıktığımız zamanlar kırdığımız 2 yumurtaya laf edilir ama bir yandan da 'hamdolsun' diyip hükümet güzellemeleri yapılırdı. Yaptığınız herhangi bir hatada herkesin önünde ima yoluyla yanlışınız 'diğer talebelere ders olsun' diye söylenir , iyi bir hareketinizde kafa sallayıp geçilirdi.. Şu anki durumu anlatmam gerekirse dönemin başındaki 8 kişilik gruptan benle beraber 6 kişi ayrıldı. Ama o gidenlerin yeri hep doldu. Ertesi gün yeni biri geldi çünkü ben de biliyorum ki o da "çaresiz".. Orada kaldıkça kendi benliğinizi unutup kaybetmeye başlıyorsunuz. "Biz" oluyorsunuz. Ben şanslıydım çünkü anlayışlı bir ailem vardı. Düştüğüm batağa saplanmayıp bir sürü yeni arkadaşlıklar kurdum ve çevremi tanıdım. Şimdi ise yakın bir arkadaşımla eve çıkıp kendimi 'kurtardım'. Enes için çok üzüldüm. İsimlerimiz gibi sonlarımız da aynı olabilirdi.. Benim motivasyonum kabullenmemek oldu. Kader diyip geçmemek oldu. Kader , siz onun varlığını kabullendiğinizde sizi ele geçirmeye başlar.
Ben ateistim fakat aileme bunu söylersem olacaklar: ilk başta şaka sanarlar, ondan sonra yavaş yavaş sormaya başlarlar “ciddi misin?” Diye, sonra azarlamaya başlarlar, sonra yallah evlatlıktan red İstemediğim halde 5 vakit namaz kılıyorum
Zamanında aynı sorunları başka bir cemaat yurdunda yaşamıştım ailem bağlı olduğundan ve başka yerde kalmamın onların inancına göre yetişmeyeceğim sonucuna varacağından oraya gönderildim. İlk başta kabul etmiştim yapcak bi şey yok mecbur gidecektim çünkü küçüklükten ben de inanıyordum az çok ama gittiğim zamanlarda aldığım bi kaç notu şimdi görünce o zaman da sorgulayan biri olduğumu fark ettim. Notlardan örnek olarak; “herkes aynı doğruya göre yaşamak zorunda mı?” yazmışım.. daha sonrasında yaşadığım bu yurtlardan bağımsız bi kaç olay neticesinde ailemin dolayısıyla cemaatin fikir yapısına iyice ters düşmeye başladım ve kin gütmeye başladım sonrasında da bi kaç haber üstüne twitterda uzuuunca flood yazıp paylaştım ve ağır küfürler ederek hashtag altında paylaştım. Sonrasında tabi olay büyüdü ve bu yurttan atıldım bi nevi zafer kazanmıştım ama ailem yanımda durmadı ve orası dışında baika yerde kalırsam maddi desteklerini çekeceklerini söylemişlerdi. Olaylar iyice büyüdü 1-2 ay evsiz parasız arkadaşlarımın yanında kaldım ve en sonunda beni destekleyen bi kaç farklı akrabam ile işi yatıştırmaya çalıştım. Param yoktu ve kalacak yerim de yoktu mecbur aile desteğini alacaktım (iş de aradım ama bulamamıştım). Sonunda da burda dediğin şeyleri yapmaya başladım işi iyice büyütmeye çalıştım sosyal medyadan kendimi anlatıp yardım bulmaya çalıştım ne yazık ki destek bulamadım.. bunun nedenini de çok sorguladım neden destek bulamadım diye sonra farkettim ki sosyal medya istediği kişilere destek veriyor bizim gibilere sus pus oluyor. İntihar etmeyi çok düşündüm ama hep kendime engel oldum henüz değil diyerek ve şuanda da ölmemeye sebep olarak yapmak istediklerim var yani henüz ölmeyeceğim :) Çok uzattım neticeye geliyorum, ailemle arayı düzelttim ateist olduğumu biliyorlar sağolsunlar bi tık daha anlayışlı çıktılar şuan birbirmizi anlamaya çalışarak yaşıyoruz. Ben onları da anlıyorum yıllarca yaşam tarzları hayat görüşleri bu şekilde yerine oturmuş ve benim inanmamam onlar için çok zor biliyorum ama bi şekilde aştık şuan bi arkadalımla eve çıktım, istediğim bölümde ve istediğim şehirde okuyorum(2-3 yıl kaybettim ama şuan memnunum). Demem o ki dayanın arkadaşlar. Eninde sonunda bi çıkış bulacaksınız erken veya geç farketmez. Dayanın gerekirse onların yanında onlardan gibi görünün çok zor biliyorum özellikle arkadaş çevresinde buralarda kalındığını söylemek zordur ama sizi anlayacak insanlarla arkadaşlık kurulduğunda bu da önemsiz gelecek. Dayanın, ölmeyin, henüz vakti gelmedi!
Şeytan diyor ki(!) aileye de arkadaşlara da ateist olduğunu açıkla sonrasına bakma. Senelerdir ateist olduğumu saklıyorum. 37 yaşında adamım. Aileme ben bakıyorum o sebeple onları üzmek istemiyorum. Kamuda çalışıyorum ve bu sebeple inanılmaz baskı göreceğimi biliyorum. Saklıyorum o sebeple, ama içim içimi yiyor. Deliriyorum çevremdeki saçmalıklara ve saçma söylemlere ses çıkaramıyorum diye. Eminim benim gibi yığınla insan vardır. Aslında neler yapılabileceğine dair bir video çekilebilir hocam. Esenlikler.
Bir üniversitenin korumalı futbol(amerikan futbolu) sporunu yapıyorum ve takımı yönetiyorum aynı zamanda şu zamana kadar bu cemaat yurtlarından ne eziyet çektirdiğini neler yapıldığını hepsini gördüm nerdeyse yurttan dolayı istanbuldan kaçan ailesine haber vermeyen insanlar ne korkunç şeyler yapanı gördüm ama yapıcak birşey yok bu durumlar yüzünden kendisi ayrılmak istiyordu aileside ayrılmasını istiyordu ama yurt olmadığı için orda kalmak zorunda kaldı çok korkunç
Azerbaycanlıyım. Türkiyeye eğitim almaya gelmeden önce müslümandım. Türkiyede dini baskıyı o kadar hissettim ki sorgulamaya başladım. Sonuç şimdi inançlı biri değilim. Yaşadığımız devirde baskı yapmak ters tepiyor. O yüzden eninde sonunda kaybedecekler.
Efe abi sen "Intihar eden seyircim" adlı videonda demistinki "Biz, bizim gibiler intihar edersek arkamızdan gülerler." Yandaş kanallara baktım. Evet, öyle oldu...
Benim bir önerim var. Böyle hisseden tüm insanlara bir grup kuralım. Birbirimizle dertleşelim, içimizi dökelim ki bu duruma gelmeliyim. İntihar etmek gerçekten çözüm gibi duruyor ben de intiharın eşiğinde yaşıyorum aslında sırf din baskısı yüzünden. Bana katılan var mı
Ben Konya'da yaşıyorum. Rahmetli annem çarşaflıydı. Ben de kapalıydim en az 10 yıl. Neler yaşadım burada uzun uzun yazmayacağım. Ben bile başımı açmayı başarıp bizzat babama ateist olduğumu söyledim. Bu benim için kelimenin tam anlamıyla 'imkansızdı'. Unutmayın yapabileceklerimizi ne kulaklarımız duydu, ne gözlerimiz gördü. Yapabiliriz. "insan aşılması gereken bir varlıktır" Nietzsche
Ebedi bir hayatı tercih etmeni dilerdim. Sonuçta müslüman bir anneden müslüman bir babadan dünyaya geldin ve bununla hükümlüsün. Bence hergün şükretmen lazım derim.
Bende Konya'lıyım. 4 yıl oldu kapanalı Hiç istemeyerek çarşafa zorlandım .Kaç kere tehdit edildim.Daha erken yaşta18 mişim gibi muamele gördüm.Sözler yetersiz benim için.İnsanın kendi kararlarını vermesi kendi yolunu çizmesini gerektiğini anlamamış insanlar hepsi. Artık cahilden başka bir şey olduklarını düşünmüyorum. Ben de senin gibi imkansızı başaracağım günü bekliyorum..
daha on altı yasında olmama ragmen karsı karsıya oldugum aılemı ve baskılarını gorseydınız dudagınız ucuklardı emınım. taaa ne zaman basımın kapatıldıgını bıle hatırlamayacak kadar erken basıma baglandı ortu. ortaokulda da ımamhatıpte okuttukları ıcın cevremde cok vardı benım gıbısı. hepımız bırbırımıze bakıp normal olanın bu oldugunu dusunuyorduk. ben bunun anormal bır baskı oldugunu taa 8. sınıftayken farkettım. tabı o zamanlara kadar sadece bas ortusu degıl, bes vakıt namaz da kıldırmıslardı. o baskıyı yasamayan anlamaz 1 vakıt namazım gectıgınde annem bana 80 yıl cehennem azabı eklendı lıstene dıyordu. daha yasım on ıkı on uc falan sız dusunun onun korkusunu. ben 8. sınıftayken kolumu jıletlemekten param parca etmıstım. canımı almaya gozum yemıyordu ama tonlarca da ıntıhar mektubum var. kendı canımı almadım belkı ama olmekten beter hale getirdim kendımı. bırde o donemde okuldan bı tane kıza tutulmustum. tabıı aılede lgbt nası absurt korkunc bır sekılde anlatılıyor tahmin edebılırsınız emınım kı. kendımden yuz kat daha cok nefret etmeye baslamıstım. sen nası boyle bır sey yaparsın, lanetlendın allahın en sevmedıgı kulusun, ıgrenc pıslık. bunların hepsını kendıme dıyordum. her gun onun acısı ve kabul edememıslık o kadar kotuydu kı. okuldan gelınce dama cıkar otururdum. dogru olan ne, mutlak bır dogrunun olması mantıklı olan mı dıye. kısacası o donemı de canım sag bır sekılde atlatabıldım. sımdı 10. sınıfın yaz ayındayım. baskı aynı baskı, aıle aynı aıle. degısen tek sey benım. dusuncelerım. ınsanlıga karsı bakıs acım. hala ıntıhar kelebeklerı kafamdan hıc eksılmedı. sadece onları bastırabılmeyı bıraz da olsa ogrendım. arkadas cevresı edındım kendıme. bır kac kısının ne olursa olsun arkamda duracagını bılıyorum en azından suanlık. ayaklarım daha saglam basıyor yere. ama hala stres ve endıseden kalbımın atısı sabıtlenmıyor. aılem hala bes vakıt namazımı kılmadıgım ıcın azar ustune azar carpıyor. bazenlerı zorla kıldırıyorlar. hala o lanet turbandan kurtulamadım. hala unıye gecınce cemaat evıne gonderılecegım soylenıyor. hala zorla ıkı uc aksama bır o kırmızı rısalelerden ders yapıyor babam. rısalelerı okursam eger odullendırıyolar falan. bana namazlarını kılarsan eger su kadar su kadar para verırız bıle dedıler sız dusunun ajapdnağdnal aılenın bıle sana guven vermemesı korkunc arkadaslar. bır ayagım cukurda yasıyomus gıbı hıssettırıyor. her an tekmeyı basabılırler gıbı. nefret soylemlerı cok buyuk ve bunu bu yasta ben kaldıramıyorıö artık. tum bunları bana yasatırken kendılerını kusursuz bır aıle olarak gorup, benı de cok sanslı bır cocuk olarak nıtelendırıyorlar. ben kendımde bır gelecek goremıyorum. daha fazla guclu kalabılecek mıyım bılemıyorum ama her zaman sızın kotunuzden daha kotu bır hayat oldugunu unutmayın derım
abi geçen günlerde bizim fakülteden bir çocuk intihar etti konya neü üniversitesi mühendislik fakültesi arkasında bir not bırakmış işte ülkedeki maddi zorluklar öğrenci olmanın zorlukları "hocaların kendi kafasına göre not vermesi" bana bi gram sevgiyi çok gördünüz tarzı uzun uzun yazmış bu olay senin dediğin gibi clickbaiti bırak haberlere bile çıkmadı
Beni de yurtta gece 4 te namaza kaldırmaya geldi biri siktir git gece gece namaz mı olur dedim.Gerçi hiç bir şeylerine uymadık 4 arkadaş kovulduk şükürler olsun.
Aynen, intihar çözüm değil. Kavga et, güçlü ol, beş para etmez vizyonsuz kişileri sevindirmek yerine , onlara inat yaşa. Yaşaki, kendileri kahrindan ölsün gitsin. Ben o noktaya geldidimde bu şekil hayatta kalmayı başardım. İnatçı olmak bazen guzeldir.😔
Öncelikle bende o "yurt" denen yere gittim ve kesinlikle sabahtan akşama kadar ayaktayız yok kitap okuma yok toplanma yok sohbet bunlar zorunlu olduğu için gününüz size zehir oluyor (bu arada müslümanın) ama gerçekten bunalıyor insan ve tıp asla çekilmiyor ayrıca orda 8 kişi aynı oda da kalıyorduk ahır dan farksız ve yurt falan değil orası bildiğin binayı dikmişler ve yurt demişler enes ne dediyse aşırı haklı bu arada ben bazen orda 1-2 gün uykusuz kalıyordum çünkü oruç ayında oruç tutmazsanız sizi atıyolar bildiğin atıyolar ve sabahın köründe akşam öğlen her dakika namaza kaldırılıyorsunuz ben akşam 2 de falan ders çalışmaya kalkıyordum gerçekten Allah ordakilere yardım etsin 😐🫤
Muhalefetin de suçlu olduğunu düşünüyorum ben. Gelecek için umut aşılamak yerine sadece bu dönemin ne kadar berbat olduğunu anlatarak insanların umusuzluğunu pekiştiriyor.
Ben de bu sene üniversiteye başladım, kalacak yer bulamadığım için mecburen bir cemaat yurduna gitmek zorunda kaldım. Namaz ve sohbetler zorunluydu. Şansıma karşı odadaki arkadaşlarda dine uzak insanlardı. Namaza çağırıldığımızda sağda solda saklaniyorduk fakat gitgide daha baskıcı olmaya başladılar. Çalışma odasında ders çalışırken namaza cagiriyorlardi gitmeyince gelip ışığı kapatiyorlardi. Belli bir süre hayvan gibi durtmelerine rağmen uyuyor numarası filan yaptım yeri gelince saklandım. Fakat bir yerden sonra anladılar namaza gitmediğimi, namaz ve sohbetlerin zorunlu olduğunu söylediler ben de dinde zorlama olmadığını bunları yapmaya hakları olmadığını söyledim, bunun üzerine yurdun Gençlikspor bakanlığına bağlı olduğunu, yurdun kurallarına uymazsam bana uyarı vereceklerini devam edersem de ceza alıp 5 sene boyunca girdiğim sınavlarda atamalarımın engellenecegini söylediler. Ben buna pek inanmadım fakat tarikatların ülkemizde neler yaptığını çok iyi biliyoruz. Bunun üzerine aileme olanları anlattım ve burada kalmak istemediğimi söyledim. Hocalarıma da anlattım ve KYK yurdu çıkana kadar devamsızlık izni aldım ve memleketime geri döndüm. Yaklaşık bir buçuk ayda yedeklerden KYK çıktı ve bu şekilde kurtulmuş oldum. Fakat KYK yurdu çıkmayan veya ailesi anlayışsız olan çok fazla arkadaş var. Benim gittiğim yurtta da konuştuğum çoğu kişi çaresizlikten oradaydı ve zorlamayla ibadet yapıyordu. Arkadaşlar ben de çok dindar bir aileden geliyorum ve bir dönem intihar etmeyi düşünüyordum. Aileme en uzak durduğum dönem bu dönem olsa da bir gün beni ne kadar anlamayacağını düşünsem de anneme ağlayarak intihar etmek istediğimi ve sıkıntılarımi anlattım. Beni bu şekilde kabullenmelerini istediğimi eğer böyle devam ederlerse bir gün benim sadece geriye cesedimin kalacağını yüzüne söyledim. Babam ne kadar bagirsa kızsa da annem ne kadar üzülüp ağlasa da benim o dönem ne kadar kötü durumda olduğumu da biliyorlardı. Kimseyle konuşmuyor, günlerce yemek yemiyor odamdan cikmiyordum. Şanslıydım ki beni seven bir ailem varmış. Arada yine ufak tartışmalar olsa da beni böyle kabul ettiler ve sıkıntılarınızı anlatabildiginiz, arkanızda duran bir aile olunca hayat daha kolaylaşıyor. Herkesin bu kadar şanslı olmadığını biliyorum ama umarım hepiniz ailenizle bir gün konuşacak cesareti bulabilirsiniz. Muhtemelen o gün konuşma cesaretini bulamasaydim geriye sadece cesedim kalmış olurdu.
Ben 2010 ramazan ayinda orda kalmaya başladım 19 yasindaydim .. o zamana kadar hayatimda bir boşluk vardi evet dinimi bilmiyordum namaz kilmiyordum kuran okumayı bilmiyordum dini bir ilmim yoktu .. oraya grirnce hayatim cok degisti butaya yazamayacagim kadar cok olumsuz dusunceye sahip oldum kaldığım 3 ay boyunca sürekli agladim kendimi jotu hissetmeye basladim suçluluk yetersizlik ahiret endişesi..sonuc olarak uykum beni terketti uyumamaya basladim agir depresyona girdim .. carsaf giymemek namaz kilmamak risale okumamak cok günahti.. ailem hatta cxogu insan cehenmme gixecek diyordum uyumamiza b8le izin vermiyorlardi kabirde cok uyursunuz diyorlardi ben ben olmaktan çıktım yemek yiyemiyor uyuyamıyordum o ağır deprsyonla yapmamam gereken bir evlilik yaptim yemek yemeden ve uyumadan gecirilen bir hamilelik çocuklarım cok zayif doğdu cok ağladım kendimi suclu hissediyordum cunku çocuk yapmak lükstür onlara gore.. hala daha uyuyamıyorum su an b8le bas8m ağrıyor ilaç kullaniyorum
Güncelleme yapacağım. Mezun olup ailemin yanına döndüm. Atanıncaya kadar idare ederim, atanınca da kurtulur giderim biraz dişimi sıkacağım dedim. Yeni kararla bu da güme gitti. Hiç insan içine karışmadan evde sadece namaz ve din baskısı içinde geçiyor günlerim. Kapanmak istemediğim halde kapalıyım ve iliğimi kemiğimi, ruhumu sömürdüler enerjimi çaldılar. Enesi anlamaya o kadar yaklaştım ki.. mezun olduğumdan gidecek yerim de olmadığı için Enes'in yanına gideceğim yakında bu gidişle
zamanında ben de cemaat yurdunda kaldım ama senin dediğin tarikatların aksine bu yurtlar 'resmi' idi fakat yurtta pek çok kez karşılaştığım üzere yurdun resmiliği siyasi bağlantılar ve rüşvetle dönüyordu (müfettişlere verilen rüşvet) bu yurtların hepsi yanyana ve küçük binalar değil nerdeyse 3-4 apartman büyüklüğünde ve hepsi nin bütün daireleri yurda ait bu kadar büyük olmasına rağmen gerçekten çok kalabalık geliyordu bi daire büyüklüğünde yerlere 12 tane ranza 12 tane dolap giyinme dolapları ve unuttuğum diğer şeylerle dolduruyorlardı yurtta nerdeyse 200 kişi kaldığı için hastalık kol geziyprdu biri hasta olunca diğer 200 kişide kolayca hasta oluyordu yurttan okul harici çıkmak yasaktı :) o kadar öğrenci olmasına rağmen 2 haftada dönen bir yemekhaneyi toplama bulaşık yıkama sırası vardı günde maksimim 4 saat uyuyabiliyorduk ramazan ayları o bile yoktu sürekli namaz kuran vs. vs. tek iyi yanı o zamanki teoga çalışmak için etüt ve 30 40 kişinin girdiği 'özel' dersler vardı yurtta telefon kullanmak yasaktı eğer herkes kurallara uyarsa 2 3 günde bir 1 saatlik telefon iznimiz olurdu o zamanlar cennete gideceğimi düşünerek katlanabiliyordum ama benden üsttekilere baktım ortaokul bir şekilde geçip gidiypr fakat lisede herkesi açık öğretime çekip o yurtlarda çakışan hafız tarzı şeyler yapılmaya dünyayla ilişkinizi bitirmeye çalışıyorlardı ailemi çıkmak için ikna edemedim ben de büyük bi suç işleyip yurttan atıldım şimdi sırf bunun yüzünden tertemiz sicilimde bir kara lekem var
Umarım bu mesaji okursun Efe abi, ben 5 ,7,8,9,10 yaşlarımın hepsinde yaz tatillerimi cemaat yurtlarinda kalarak gecirmis birisiyim en son cemaat yurdunda 8.sınıfta kalmıştım geçen güne kadar da müslümandım,anlatilanlari birinci agizdan duymus isitmis ve cani gonulden inanmis birisiydim , ancak anlatilanlarin yalan oldugunu yasim geldikce daha iyi anlayabildim , bizim cemaat liderimiz mars'a gitti diyenler mi dersin... marstaki kardeslerimize vaazdan donerken üşüttüm bahaneleri mi dersin... o zamanlar ergenim aile yapisi geregi osmanliya ve islama hayranim zaten boyle seyler beni dine yaklastiriyordu . Son 4 senedeki arastirma ve sorgulama evremden sonra son 1 haftadir seni cok sıkı takip ediyorum ve sen bana icimde ki o susturamadigim ya dogruysa '' cümlesini susturmayi öğreten kişi oldun bknz külçe altin dini , tonton ve arkadaslarindaki mucizeler videolarin . Teşekkür ederim abi doğru olan tek şeyin kişisel gelişim ve iyi insan olmak oldugunu görmemi sagladigin icin. Geceleri karanlikta cin korkusuna uyuyamayan ve hayata karşı hep islami bakan ben , şuan da bir tüy kadar hafifim ,ölüp cehennemde yanicam korkusuyla değil '' ölüm dogal bir süreç ve yaptigim her sey evrime bir katki '' gozuyle yasiyorum ve ölecegim. Saygilarimla
Bende bu yollardan geçtim belli bir duruma kadar sabır ettim. Kendimi geliştirdim arkaşlar meslek edindim çevre edindim aileme bağlı olamadan kendi ayaklarımın üstünde durak yaşabiliriyorum hayatta insanın kendinden başka kimsesi yok hayat çok kısa intihar edip ne yapacaksın.(İster inanın ister inanmayın bundan 1-2 sene öncesine kadar intar notu mu yazıp intiharımı planlıyordum şu saate evden çıkarım çantamı şuraya saklarım falan.) Hayatta hayeller kurmak yerine sorunlarımı dert edip bunalıma girmektense onllar ile baş etmeyi öğrendim inanın kendimden başma kimsem yok boşverin abi oymuş buymuş şuymuş yaşayın sadece kendiniz için yaşayın insanın kendine yararı olmadıkça kimseye bir yararı olmaz. Ne dün bizde kaldı nede yarın bizim şimdiden ve kendinizden başka kimsemiz yok.
7 sene falan önce adı kanuniden gelenlerin yurdunun sınavını kazanmıştım girdiğim sınavın bunun için olduğu dahi bilmiyordum, her sabah 6,30 da sabah namazı din dersleri büyükler tarafından yapılan zorbalıklar derken 1 hafta olmadan canımdan bıkmıştım (o zamanlar) bu tür dini zorlamalara alışık olmama rağmen . Yurttan canımı tehlikeye atıcak şekilde 2. Katından demirlere tutunarak kaçtım sokakta ağlarken ilkokul hocam beni gördü ve dediğin gibi durumu ağırlaştırarak kendisine anlattım ve aileme baskılı bir şekilde kızarak yurttan geri aldırdı ve o günden sonra her şeyimi korkmadan yaşadım çok muhafazakar olmalarına rağmen agnostik olduğumu ,kız arkadaşlarımı, sigara ,alkol kullandığımı, söyledim sıfırın gücü yoktur ama kaybedecek bir şeyi de yoktur. Bu hayatı size zindan etmeye çalışanlara inat korkma , yaşa.
Arkdaşlar o intihar psikolojisini biliyorum uyanınca içindeki o sancı doğan güneşe bile küfür etmeler ama emin olun bitmeyen acı yok çok düşünmeyin geçer hayat mükemmel olmaz ama geriye baktığınızda birsürü güzel anı var ve daha fazlası olacak ha bitmiyo mu ozaman korkacak neyin var? Benim hayalim özgürce gezmekti, berbat bir psikolojide çıktım otosopla Türkiye turu yaptım sokaklarda yattım baktımki ulan hayat sürekli süpriz dolu görecek yer öğrenecek şey dolu şimdide daha çok gezmek için para biriktiriyorum ama artık ölümden korkuyorum daha dikkatli geziyorum😁
O kadar haklısınki. 15 yaşındayım ve baskıcı bir ailem olmadığı için seviniyorum. Bu intihar çok büyük birşey aklım almıyor. Ama intihar edenleri anlıyorum. Ama senin dediğin çok daha mantıklı intihar ediyorsan kaybedecek şeyin kalmamıştır. Ozaman yapmak istediğim herşeyi yap
Ben de benzer bir durumdayım ve bir sorum var. Bir an önce para biriktirip yeni bir eve çıkmak istiyorum fakat şu anda yeterli miktarda param ve gelirim yok. Üniversite sınavlarına hazırlanıyorum ve girişimci olmaya, projeler üretmeye çalışıyorum. Şimdilik bu tarz yurtların baskısındansa aile baskısı nispeten hafif geldiği için yeterli parayı elde edene kadar ailemle yaşamam gerekiyor... Ben direniyorum yurda gitmemek için ama onların isteklerini yapmazsam beni evden atacaklarını vs. söylüyorlar. Şu anda 17 yaşındayım ve her türlü haklı olduğumu biliyorum. Ama 3 ay sonra 18 yaşıma giricem ve 18den sonra iş polise vs. gitse onlar haklı çıkmaz mı ? Artık çok sıkıldım ben bu hayattan ama beni üzenlere inat yaşamaya devam edeceğim...
Aslında başını açmak isteyen ve cesareti olmayan veya aile baskısından ötürü açılamayan kadınların kurduğu " yalnız yürümeyeceksin" hareketi gibi bir oluşum kurulabilir gerçekten intiharı düşünenler için. Yalnız yürümeyeceksin hareketinin birçok kıza ne kadar iyi geldiğine kendi gözlerimle şahit oldum. Sadece senin gibi olan başka insanların olduğunu bilmek, onlarla tanışmak bile hayatında çok şey değiştirebiliyor.
Bu yorumumu okuyan arkadaşlar, yalnız değilsiniz. Sadece sizin gibi olan insanlarla aynı yerde değilsiniz. Seviyorum hepinizi, lütfen dikkat edin kendinize.
Ailemden dolayı lisede bu cemaat evlerinde kaldım amaçları seni bir şekilde cennete göndermek olduğundan mütevellit ruhban bir hayat yaşamaya / yaşatmaya çalışıyorlar istek olmadığı takdirde katlanılması imkansız bir hayat
Güya çocuk ateistmiş. Diyelim öyle olsun. O halde de şunu sormak lazım: Kendinizden olmayan birinin intihar etmesine neden olacak kadar ne yaşatıyorsunuz o kişiye?
Çok güzel podcast olmuş. Anlayamadığım nokta Said-i Nursi kimdir, ne okumuştur, tahsili nedir ki bu kadar yıldır kitapları bu kurumlarda insanlara zorla okutuluyor. Dili de oldukça ağır ve anlaşılır değil. Kendisi benim nazarımda psikolojik sorunları olan bir insan.
Kirmizi hap gercekten cok iyi. Ben eskidende sorguluyordum ama kirmizi hapi izledikten sonra emin oldum fikrimden. Bu arada ateist oldugumu ailem biliyor ama cevreye soylemiyirum küfür yememek icin.
Genç tıp öğrencisinin ayrıca özellikle son 1 ayda içine kapanık olduğu ve arkadaşlarına da tıp okumayı sevmediğini söylediği ifade edildi. Kara'nın son 1 ayda birçok dersine de girmediği aktarıldı. akitin haberi şaka gibi
abi attığın prof adam var ya sebebi ateizmdir diyen hakkında konuşur musun 2dakika olsa bile, biz bu insanlara neyi nasıl anlatıcaz bu gibi tipler gelip safsata sıkarken
KYK yurdu çıkmadığı için özel yurtlara bakıyorduk ve bir süleymancı yurduna denk geldik. Namaz kılmak, sohbetlere katılmak gibi zorunlulukları vardı tabii ki. Ailem muhafazakar ama beni tanıdıkları için teklif bile etmediler. Ama herkes bu kadar baskın karakter olamayabiliyor. Onların bu baskılara maruz kaldıklarını ve sonuçlarını duymak gerçekten çok üzücü. Bu baskıların yıkılması için elimizden geleni yapmalıyız.
Abi bu olay da dahil bir benzeri olduğunda da maktülün babası nerdeyse o kutsal camiada öldüğü için memnunuz gibisinden açıklamalar yapmiştı bence bu gibi aile bireylerine de dava açılabilmeli
çevremde ateist olduğumu bilen kişi sayısı üç ve bunu daha da çoğaltma konusunda cesaretsiz biriyim, intihar etmeyi hiç düşünmedim ama insanın içini umutsuzluk ister istemez kaplıyor, bu konularda sizi dinlemek insana hem umut hem güç veriyor, teşekkürler.
Bizim öğretmenimiz bugün bu durumu çok farklı bir şekilde anlattı dedi ki zaten ataistmiş lan zor mu falan gibi bahsetti o dini şeyleri yapmak sordum yurtta kalan değil miydi diye evet dedi ama işte baskıdan hiç bahsetmedi ya da ailesinin hala çocuğu suçlamasından içten içe sinir olsam da sustum çünkü suçlu ben olucaktım İmam hatipte olarak öğretmen + sınıf arkadaşları artık bana laf atardı kesin
Ailem beni göndermek icin bir cemaat yurdunu aradı. Sadece kapali öğrenci aldıklarını soylediler ve benim basim acik. Sirf beni alsınlar diye yalvardilar resmen yurda. İyi ki de almadilar su an da bir cemaat yurdundayim ama diğeri kadar kötü değil. Keske hiçbirimiz bu saçmalıklarla ugrasmak zorunda kalmasaydik. Umarim en kisa zamanda hepimiz kurtuluruz
Bu video kaldırılmadan izlediğim için kendimi şanslı hissediyorum. İnsanların özellikle genç bireylerin konfordan uzak yaşamaktan korkmamaları gerekiyor. Kaybettiğiniz konfor, kazanmış olduğunuz huzur tarafından yerini fazlasıyla doldurucaktır.
Benimde anne tarafım ve annem benim kapanmamı ,onların dediklerinde herşeyi yapmam için psikolojik şiddet uyguluyorlar susmaları için kapanmıştım ve daha sonra bileğimi kesip açmaları için zorlamistm.Açıldım ve hala psikolojik şiddet devamlı oluyor annemin babası bile açık olduğum için gebermemi söylüyor komik olan durum ise şu annemin onu haklı bulması psikolojik geçtim çoğunlukla fiziksel şiddette görüyorum.Çocuğun psikolojisini gerçekten çok iyi anlıyorum yazık gerçekten bu dindar gibi gözüküp aslında dinsiz olan bu şahıslar bir çok kişinin hayatını mahvediyor.Kötü olan bi durum ise şu her konuda ona anneme bağlı olduğum için onu yapmam bunu yapmam istersem seni okutturmam tarzinda laflar işitiyorum ve maalesef ki elimden hiçbişey gelmiyor koca bir hiç...
Ben intihar etmesini asla kınamıyorum ama hiç mi başka yol yoktu ya? Çıkamaz mıydı oradan? Biraz pasif birisi erkek olmasına rağmen. Babası belki intihar etmesini bekliyordu ve istiyordu. Belki de kendisi kendi yolundan giderse kız kardeşlerine bir zarar gelir diye korktu onun için boyun eğdi belki bilmiyorum ama intihar hiçbir zaman tek çözüm olmamalı ya. Kız kardeşlerinin hali ne olacak acaba babanın üzülmüş olma ihtimali sıfır çünkü hatta bundan sonra daha sıkı bile olabilir. O kızları kurtarsalar bari çocuğun sesini kimse duymamış son ana kadar. Size çocukça gelebilir ama ben bu yaşananların bize geri döneceğini düşünüyorum er ya da geç bunların düzeni bitecek. Muhalefetten pek umudum yok ama 2019 seçimi de beklenmedik değil miydi? Ben orada bu kadar büyük başarı yakalamalarını beklemiyordum şahsen. İleride umarım daha da başarılı bir sonuçla kazanırlar.
Efe'ciğim, şöyle düşün, çocuk şehir dışında okuyor, eve gidemez. Tıp okuyor, hem okuyup hem çalışamaz. Okulu bırakmak zorundaydi. Ailesi tarafından baskı gören diğer gençler zaten öyle bir evde yaşamak istemedikleri için bunalıma giriyor. Yani durumları cidden çok zor. Ben de yaşadım aynı şeyleri. 47 yaşındayım hâlâ bütün ailem benden nefret ediyor. Bakırköy de yattim, sinir ilaçları kullanıyorum ve ömrüm boyunca kullanmak zorundayım. Kullanmadığım takdirde intihara yöneliyorum. Bana umut veren tek sey senin podcastlerin ve kitaplarim. Emin ol insanın hayatını bitiriyorlar. Diğer kardeşlerime evler, ceyizler, her türlü destek sağlandı. Ben hem okudum hem geceleri garsonluk yaptım. Seni dinliyorum, kızima dinletiyorum, öğretiyorum. Benim hayatım kaydı ama kızımı kurtardim. Çok da güzel yetiştirdim. Bana verdiğin umut ve kızımin düşüncelerine yaptığın katkı için çok teşekkür ederim. Iyi ki varsın. Çalışmalarında başarılarının devamını dilerim.
Bu sene İzmir'de üniversite kazandım. Kalacak yer bulamamaktan dolayı ben de bu dönemimi aynı cemaatin İzmir yurtlarının birinde geçirdim. Enes'in anlattığı her şey doğru. Öncelikle yurt denemez çünkü herhangi resmiyeti veya izni yok. Bildiğiniz apartman dairesinde 7 8 kişilik öğrenci grubuyla beraber başlarında 'vakıf' dedikleri yaşını almış bir 'abi' ile kalınıyor. Haftanın her günü bir öğrenciye veriliyor. Bana pazartesi günü verilmişti ve o gün yapılacak olan kahvaltı, akşam yemeği , temizlik ve diğer ev işleri ile ben ilgileniyordum. Haftaya böyle başladığınızı düşünün.. Haftaiçi her günüm okulda geçerken Cuma akşamları Bornova'da toplu sohbete gidilir , Cumartesi akşamları evde sohbet düzenlenir ve Pazar günü de size diğer semtlerdeki öğrencilerle 'okuma' yaptırarak 1 gününüzün bile boş olmasına izin verilmezdi. Bu saydıklarımın hepsi her hafta olur ve evde kalmak için hepsine katılmak zorundasınız. Namazın zaten zorunlu olduğunu söylememe gerek yok herhalde.. 'Okuma' dedikleri şey bahsettikleri risaleler. Her gün 1 saat okumak zorunluydu. Bunu yapmadan evde kalamıyordunuz , hoş kimse kalmak istemiyordu ama çaresizlik böyle bir şey işte.. 1 saatlik okumada benim günümü kurtaran bluetooth kulaklığım oluyordu. Kapşonlu giyip efecast dinliyordum :)) .. Bu şekilde her günüm tabiri caizse 'sistemi kırmak' ile geçiyordu. Kendime ayırabildiğim zaman aralığı sadece akşam 20-21 den sonraydı. O mental yorgunlukla zaten hiçbir şey yapasınız gelmiyordu. Enes'i çok iyi anlayabiliyorum çünkü onlar için kafesteki kuş gibisiniz. Özgürlüğünüz nerdeyse yok. Bu yüzden de ayda 600 lira gibi İzmir şartlarına göre komik bir fiyata kalıyordunuz. Amaçlarının para olmadığını zaten hepimiz biliyoruz :) .. Gece acıktığımız zamanlar kırdığımız 2 yumurtaya laf edilir ama bir yandan da 'hamdolsun' diyip hükümet güzellemeleri yapılırdı. Yaptığınız herhangi bir hatada herkesin önünde ima yoluyla yanlışınız 'diğer talebelere ders olsun' diye söylenir , iyi bir hareketinizde kafa sallayıp geçilirdi.. Şu anki durumu anlatmam gerekirse dönemin başındaki 8 kişilik gruptan benle beraber 6 kişi ayrıldı. Ama o gidenlerin yeri hep doldu. Ertesi gün yeni biri geldi çünkü ben de biliyorum ki o da "çaresiz".. Orada kaldıkça kendi benliğinizi unutup kaybetmeye başlıyorsunuz. "Biz" oluyorsunuz. Ben şanslıydım çünkü anlayışlı bir ailem vardı. Düştüğüm batağa saplanmayıp bir sürü yeni arkadaşlıklar kurdum ve çevremi tanıdım. Şimdi ise yakın bir arkadaşımla eve çıkıp kendimi 'kurtardım'. Enes için çok üzüldüm. İsimlerimiz gibi sonlarımız da aynı olabilirdi.. Benim motivasyonum kabullenmemek oldu. Kader diyip geçmemek oldu. Kader , siz onun varlığını kabullendiğinizde sizi ele geçirmeye başlar.
Ben ateistim fakat aileme bunu söylersem olacaklar: ilk başta şaka sanarlar, ondan sonra yavaş yavaş sormaya başlarlar “ciddi misin?” Diye, sonra azarlamaya başlarlar, sonra yallah evlatlıktan red
İstemediğim halde 5 vakit namaz kılıyorum
Din baskısı korkunç. Biz korkacagimiza onlar korkmalı
Teknik çözüm partisi yeni vaat: Clickbait haber yasaklanacak
Zamanında aynı sorunları başka bir cemaat yurdunda yaşamıştım ailem bağlı olduğundan ve başka yerde kalmamın onların inancına göre yetişmeyeceğim sonucuna varacağından oraya gönderildim. İlk başta kabul etmiştim yapcak bi şey yok mecbur gidecektim çünkü küçüklükten ben de inanıyordum az çok ama gittiğim zamanlarda aldığım bi kaç notu şimdi görünce o zaman da sorgulayan biri olduğumu fark ettim. Notlardan örnek olarak; “herkes aynı doğruya göre yaşamak zorunda mı?” yazmışım.. daha sonrasında yaşadığım bu yurtlardan bağımsız bi kaç olay neticesinde ailemin dolayısıyla cemaatin fikir yapısına iyice ters düşmeye başladım ve kin gütmeye başladım sonrasında da bi kaç haber üstüne twitterda uzuuunca flood yazıp paylaştım ve ağır küfürler ederek hashtag altında paylaştım. Sonrasında tabi olay büyüdü ve bu yurttan atıldım bi nevi zafer kazanmıştım ama ailem yanımda durmadı ve orası dışında baika yerde kalırsam maddi desteklerini çekeceklerini söylemişlerdi. Olaylar iyice büyüdü 1-2 ay evsiz parasız arkadaşlarımın yanında kaldım ve en sonunda beni destekleyen bi kaç farklı akrabam ile işi yatıştırmaya çalıştım. Param yoktu ve kalacak yerim de yoktu mecbur aile desteğini alacaktım (iş de aradım ama bulamamıştım). Sonunda da burda dediğin şeyleri yapmaya başladım işi iyice büyütmeye çalıştım sosyal medyadan kendimi anlatıp yardım bulmaya çalıştım ne yazık ki destek bulamadım.. bunun nedenini de çok sorguladım neden destek bulamadım diye sonra farkettim ki sosyal medya istediği kişilere destek veriyor bizim gibilere sus pus oluyor. İntihar etmeyi çok düşündüm ama hep kendime engel oldum henüz değil diyerek ve şuanda da ölmemeye sebep olarak yapmak istediklerim var yani henüz ölmeyeceğim :) Çok uzattım neticeye geliyorum, ailemle arayı düzelttim ateist olduğumu biliyorlar sağolsunlar bi tık daha anlayışlı çıktılar şuan birbirmizi anlamaya çalışarak yaşıyoruz. Ben onları da anlıyorum yıllarca yaşam tarzları hayat görüşleri bu şekilde yerine oturmuş ve benim inanmamam onlar için çok zor biliyorum ama bi şekilde aştık şuan bi arkadalımla eve çıktım, istediğim bölümde ve istediğim şehirde okuyorum(2-3 yıl kaybettim ama şuan memnunum). Demem o ki dayanın arkadaşlar. Eninde sonunda bi çıkış bulacaksınız erken veya geç farketmez. Dayanın gerekirse onların yanında onlardan gibi görünün çok zor biliyorum özellikle arkadaş çevresinde buralarda kalındığını söylemek zordur ama sizi anlayacak insanlarla arkadaşlık kurulduğunda bu da önemsiz gelecek. Dayanın, ölmeyin, henüz vakti gelmedi!
Şeytan diyor ki(!) aileye de arkadaşlara da ateist olduğunu açıkla sonrasına bakma. Senelerdir ateist olduğumu saklıyorum. 37 yaşında adamım. Aileme ben bakıyorum o sebeple onları üzmek istemiyorum. Kamuda çalışıyorum ve bu sebeple inanılmaz baskı göreceğimi biliyorum. Saklıyorum o sebeple, ama içim içimi yiyor. Deliriyorum çevremdeki saçmalıklara ve saçma söylemlere ses çıkaramıyorum diye. Eminim benim gibi yığınla insan vardır. Aslında neler yapılabileceğine dair bir video çekilebilir hocam. Esenlikler.
Bir üniversitenin korumalı futbol(amerikan futbolu) sporunu yapıyorum ve takımı yönetiyorum aynı zamanda şu zamana kadar bu cemaat yurtlarından ne eziyet çektirdiğini neler yapıldığını hepsini gördüm nerdeyse yurttan dolayı istanbuldan kaçan ailesine haber vermeyen insanlar ne korkunç şeyler yapanı gördüm ama yapıcak birşey yok bu durumlar yüzünden kendisi ayrılmak istiyordu aileside ayrılmasını istiyordu ama yurt olmadığı için orda kalmak zorunda kaldı çok korkunç
Salla
Azerbaycanlıyım. Türkiyeye eğitim almaya gelmeden önce müslümandım. Türkiyede dini baskıyı o kadar hissettim ki sorgulamaya başladım. Sonuç şimdi inançlı biri değilim. Yaşadığımız devirde baskı yapmak ters tepiyor. O yüzden eninde sonunda kaybedecekler.
Efe abi sen "Intihar eden seyircim" adlı videonda demistinki "Biz, bizim gibiler intihar edersek arkamızdan gülerler."
Yandaş kanallara baktım.
Evet, öyle oldu...
Benim bir önerim var. Böyle hisseden tüm insanlara bir grup kuralım. Birbirimizle dertleşelim, içimizi dökelim ki bu duruma gelmeliyim. İntihar etmek gerçekten çözüm gibi duruyor ben de intiharın eşiğinde yaşıyorum aslında sırf din baskısı yüzünden. Bana katılan var mı
Ben Konya'da yaşıyorum. Rahmetli annem çarşaflıydı. Ben de kapalıydim en az 10 yıl. Neler yaşadım burada uzun uzun yazmayacağım. Ben bile başımı açmayı başarıp bizzat babama ateist olduğumu söyledim. Bu benim için kelimenin tam anlamıyla 'imkansızdı'. Unutmayın yapabileceklerimizi ne kulaklarımız duydu, ne gözlerimiz gördü. Yapabiliriz.
"insan aşılması gereken bir varlıktır" Nietzsche
Ebedi bir hayatı tercih etmeni dilerdim. Sonuçta müslüman bir anneden müslüman bir babadan dünyaya geldin ve bununla hükümlüsün. Bence hergün şükretmen lazım derim.
Bende Konya'lıyım. 4 yıl oldu kapanalı Hiç istemeyerek çarşafa zorlandım .Kaç kere tehdit edildim.Daha erken yaşta18 mişim gibi muamele gördüm.Sözler yetersiz benim için.İnsanın kendi kararlarını vermesi kendi yolunu çizmesini gerektiğini anlamamış insanlar hepsi. Artık cahilden başka bir şey olduklarını düşünmüyorum. Ben de senin gibi imkansızı başaracağım günü bekliyorum..
Üzüldüğüm bir haber. Efe iyi ki podcast yaptı. Bir aile bu kadar duyarsız olur. Umarım Enes'in kardeşleri kurtulur.😔
daha on altı yasında olmama ragmen karsı karsıya oldugum aılemı ve baskılarını gorseydınız dudagınız ucuklardı emınım. taaa ne zaman basımın kapatıldıgını bıle hatırlamayacak kadar erken basıma baglandı ortu. ortaokulda da ımamhatıpte okuttukları ıcın cevremde cok vardı benım gıbısı. hepımız bırbırımıze bakıp normal olanın bu oldugunu dusunuyorduk. ben bunun anormal bır baskı oldugunu taa 8. sınıftayken farkettım. tabı o zamanlara kadar sadece bas ortusu degıl, bes vakıt namaz da kıldırmıslardı. o baskıyı yasamayan anlamaz 1 vakıt namazım gectıgınde annem bana 80 yıl cehennem azabı eklendı lıstene dıyordu. daha yasım on ıkı on uc falan sız dusunun onun korkusunu. ben 8. sınıftayken kolumu jıletlemekten param parca etmıstım. canımı almaya gozum yemıyordu ama tonlarca da ıntıhar mektubum var. kendı canımı almadım belkı ama olmekten beter hale getirdim kendımı. bırde o donemde okuldan bı tane kıza tutulmustum. tabıı aılede lgbt nası absurt korkunc bır sekılde anlatılıyor tahmin edebılırsınız emınım kı. kendımden yuz kat daha cok nefret etmeye baslamıstım. sen nası boyle bır sey yaparsın, lanetlendın allahın en sevmedıgı kulusun, ıgrenc pıslık. bunların hepsını kendıme dıyordum. her gun onun acısı ve kabul edememıslık o kadar kotuydu kı. okuldan gelınce dama cıkar otururdum. dogru olan ne, mutlak bır dogrunun olması mantıklı olan mı dıye. kısacası o donemı de canım sag bır sekılde atlatabıldım. sımdı 10. sınıfın yaz ayındayım. baskı aynı baskı, aıle aynı aıle. degısen tek sey benım. dusuncelerım. ınsanlıga karsı bakıs acım. hala ıntıhar kelebeklerı kafamdan hıc eksılmedı. sadece onları bastırabılmeyı bıraz da olsa ogrendım. arkadas cevresı edındım kendıme. bır kac kısının ne olursa olsun arkamda duracagını bılıyorum en azından suanlık. ayaklarım daha saglam basıyor yere. ama hala stres ve endıseden kalbımın atısı sabıtlenmıyor. aılem hala bes vakıt namazımı kılmadıgım ıcın azar ustune azar carpıyor. bazenlerı zorla kıldırıyorlar. hala o lanet turbandan kurtulamadım. hala unıye gecınce cemaat evıne gonderılecegım soylenıyor. hala zorla ıkı uc aksama bır o kırmızı rısalelerden ders yapıyor babam. rısalelerı okursam eger odullendırıyolar falan. bana namazlarını kılarsan eger su kadar su kadar para verırız bıle dedıler sız dusunun ajapdnağdnal aılenın bıle sana guven vermemesı korkunc arkadaslar. bır ayagım cukurda yasıyomus gıbı hıssettırıyor. her an tekmeyı basabılırler gıbı. nefret soylemlerı cok buyuk ve bunu bu yasta ben kaldıramıyorıö artık. tum bunları bana yasatırken kendılerını kusursuz bır aıle olarak gorup, benı de cok sanslı bır cocuk olarak nıtelendırıyorlar. ben kendımde bır gelecek goremıyorum. daha fazla guclu kalabılecek mıyım bılemıyorum ama her zaman sızın kotunuzden daha kotu bır hayat oldugunu unutmayın derım
Şimdi nasılsın
abi geçen günlerde bizim fakülteden bir çocuk intihar etti konya neü üniversitesi mühendislik fakültesi arkasında bir not bırakmış işte ülkedeki maddi zorluklar öğrenci olmanın zorlukları "hocaların kendi kafasına göre not vermesi" bana bi gram sevgiyi çok gördünüz tarzı uzun uzun yazmış bu olay senin dediğin gibi clickbaiti bırak haberlere bile çıkmadı
Beni de yurtta gece 4 te namaza kaldırmaya geldi biri siktir git gece gece namaz mı olur dedim.Gerçi hiç bir şeylerine uymadık 4 arkadaş kovulduk şükürler olsun.
Aynen, intihar çözüm değil. Kavga et, güçlü ol, beş para etmez vizyonsuz kişileri sevindirmek yerine , onlara inat yaşa. Yaşaki, kendileri kahrindan ölsün gitsin. Ben o noktaya geldidimde bu şekil hayatta kalmayı başardım. İnatçı olmak bazen guzeldir.😔
Öncelikle bende o "yurt" denen yere gittim ve kesinlikle sabahtan akşama kadar ayaktayız yok kitap okuma yok toplanma yok sohbet bunlar zorunlu olduğu için gününüz size zehir oluyor (bu arada müslümanın) ama gerçekten bunalıyor insan ve tıp asla çekilmiyor ayrıca orda 8 kişi aynı oda da kalıyorduk ahır dan farksız ve yurt falan değil orası bildiğin binayı dikmişler ve yurt demişler enes ne dediyse aşırı haklı bu arada ben bazen orda 1-2 gün uykusuz kalıyordum çünkü oruç ayında oruç tutmazsanız sizi atıyolar bildiğin atıyolar ve sabahın köründe akşam öğlen her dakika namaza kaldırılıyorsunuz ben akşam 2 de falan ders çalışmaya kalkıyordum gerçekten Allah ordakilere yardım etsin 😐🫤
babamın işi nedeniyle bu cemaatin içinde büyüdüm 15 yaşımdan beri dinsizim. 90 doğumluyum.
ben her gittiğim cemaat yurdunu yoldan çıkardım onlar kim mk
ailem beni zorla cemaat yurduna yazdırdı ama saçım uzun olduğu için almadılar kurtuldum 1 hafta misafir edicez dediler cidden eziyet gibiydi
Ben de crop şort giysem almazlar belki 😔
Muhalefetin de suçlu olduğunu düşünüyorum ben. Gelecek için umut aşılamak yerine sadece bu dönemin ne kadar berbat olduğunu anlatarak insanların umusuzluğunu pekiştiriyor.
Bu yüzden ben de podcast yapıyorum abi. Tanıdıklarım kızıyor, karşı çıkıyor ama yine de durmak yok
Enes’in kanı yerde kalmayacak. Adalet geç de olsa gelecek bir gün.
Cemaat yurduna gitmediğim için babamla kavga ettikten sonra yine dönüp izlediğim video
Ahshdh aynı durumdayiz
Ben de bu sene üniversiteye başladım, kalacak yer bulamadığım için mecburen bir cemaat yurduna gitmek zorunda kaldım. Namaz ve sohbetler zorunluydu. Şansıma karşı odadaki arkadaşlarda dine uzak insanlardı. Namaza çağırıldığımızda sağda solda saklaniyorduk fakat gitgide daha baskıcı olmaya başladılar. Çalışma odasında ders çalışırken namaza cagiriyorlardi gitmeyince gelip ışığı kapatiyorlardi. Belli bir süre hayvan gibi durtmelerine rağmen uyuyor numarası filan yaptım yeri gelince saklandım. Fakat bir yerden sonra anladılar namaza gitmediğimi, namaz ve sohbetlerin zorunlu olduğunu söylediler ben de dinde zorlama olmadığını bunları yapmaya hakları olmadığını söyledim, bunun üzerine yurdun Gençlikspor bakanlığına bağlı olduğunu, yurdun kurallarına uymazsam bana uyarı vereceklerini devam edersem de ceza alıp 5 sene boyunca girdiğim sınavlarda atamalarımın engellenecegini söylediler. Ben buna pek inanmadım fakat tarikatların ülkemizde neler yaptığını çok iyi biliyoruz. Bunun üzerine aileme olanları anlattım ve burada kalmak istemediğimi söyledim. Hocalarıma da anlattım ve KYK yurdu çıkana kadar devamsızlık izni aldım ve memleketime geri döndüm. Yaklaşık bir buçuk ayda yedeklerden KYK çıktı ve bu şekilde kurtulmuş oldum. Fakat KYK yurdu çıkmayan veya ailesi anlayışsız olan çok fazla arkadaş var. Benim gittiğim yurtta da konuştuğum çoğu kişi çaresizlikten oradaydı ve zorlamayla ibadet yapıyordu. Arkadaşlar ben de çok dindar bir aileden geliyorum ve bir dönem intihar etmeyi düşünüyordum. Aileme en uzak durduğum dönem bu dönem olsa da bir gün beni ne kadar anlamayacağını düşünsem de anneme ağlayarak intihar etmek istediğimi ve sıkıntılarımi anlattım. Beni bu şekilde kabullenmelerini istediğimi eğer böyle devam ederlerse bir gün benim sadece geriye cesedimin kalacağını yüzüne söyledim. Babam ne kadar bagirsa kızsa da annem ne kadar üzülüp ağlasa da benim o dönem ne kadar kötü durumda olduğumu da biliyorlardı. Kimseyle konuşmuyor, günlerce yemek yemiyor odamdan cikmiyordum. Şanslıydım ki beni seven bir ailem varmış. Arada yine ufak tartışmalar olsa da beni böyle kabul ettiler ve sıkıntılarınızı anlatabildiginiz, arkanızda duran bir aile olunca hayat daha kolaylaşıyor. Herkesin bu kadar şanslı olmadığını biliyorum ama umarım hepiniz ailenizle bir gün konuşacak cesareti bulabilirsiniz. Muhtemelen o gün konuşma cesaretini bulamasaydim geriye sadece cesedim kalmış olurdu.
Ben 2010 ramazan ayinda orda kalmaya başladım 19 yasindaydim .. o zamana kadar hayatimda bir boşluk vardi evet dinimi bilmiyordum namaz kilmiyordum kuran okumayı bilmiyordum dini bir ilmim yoktu .. oraya grirnce hayatim cok degisti butaya yazamayacagim kadar cok olumsuz dusunceye sahip oldum kaldığım 3 ay boyunca sürekli agladim kendimi jotu hissetmeye basladim suçluluk yetersizlik ahiret endişesi..sonuc olarak uykum beni terketti uyumamaya basladim agir depresyona girdim .. carsaf giymemek namaz kilmamak risale okumamak cok günahti.. ailem hatta cxogu insan cehenmme gixecek diyordum uyumamiza b8le izin vermiyorlardi kabirde cok uyursunuz diyorlardi ben ben olmaktan çıktım yemek yiyemiyor uyuyamıyordum o ağır deprsyonla yapmamam gereken bir evlilik yaptim yemek yemeden ve uyumadan gecirilen bir hamilelik çocuklarım cok zayif doğdu cok ağladım kendimi suclu hissediyordum cunku çocuk yapmak lükstür onlara gore.. hala daha uyuyamıyorum su an b8le bas8m ağrıyor ilaç kullaniyorum
Bu saatte namaza zorla uyandırıldığım için Enes Kara geldi aklıma ve şimdi burdayım. Dinleyelim...
Güncelleme yapacağım. Mezun olup ailemin yanına döndüm. Atanıncaya kadar idare ederim, atanınca da kurtulur giderim biraz dişimi sıkacağım dedim. Yeni kararla bu da güme gitti. Hiç insan içine karışmadan evde sadece namaz ve din baskısı içinde geçiyor günlerim. Kapanmak istemediğim halde kapalıyım ve iliğimi kemiğimi, ruhumu sömürdüler enerjimi çaldılar. Enesi anlamaya o kadar yaklaştım ki.. mezun olduğumdan gidecek yerim de olmadığı için Enes'in yanına gideceğim yakında bu gidişle
@@meryemtasc43612 sene daha atama yok değil mi.
zamanında ben de cemaat yurdunda kaldım ama senin dediğin tarikatların aksine bu yurtlar 'resmi' idi fakat yurtta pek çok kez karşılaştığım üzere yurdun resmiliği siyasi bağlantılar ve rüşvetle dönüyordu (müfettişlere verilen rüşvet) bu yurtların hepsi yanyana ve küçük binalar değil nerdeyse 3-4 apartman büyüklüğünde ve hepsi nin bütün daireleri yurda ait bu kadar büyük olmasına rağmen gerçekten çok kalabalık geliyordu bi daire büyüklüğünde yerlere 12 tane ranza 12 tane dolap giyinme dolapları ve unuttuğum diğer şeylerle dolduruyorlardı yurtta nerdeyse 200 kişi kaldığı için hastalık kol geziyprdu biri hasta olunca diğer 200 kişide kolayca hasta oluyordu yurttan okul harici çıkmak yasaktı :) o kadar öğrenci olmasına rağmen 2 haftada dönen bir yemekhaneyi toplama bulaşık yıkama sırası vardı günde maksimim 4 saat uyuyabiliyorduk ramazan ayları o bile yoktu sürekli namaz kuran vs. vs. tek iyi yanı o zamanki teoga çalışmak için etüt ve 30 40 kişinin girdiği 'özel' dersler vardı yurtta telefon kullanmak yasaktı eğer herkes kurallara uyarsa 2 3 günde bir 1 saatlik telefon iznimiz olurdu o zamanlar cennete gideceğimi düşünerek katlanabiliyordum ama benden üsttekilere baktım ortaokul bir şekilde geçip gidiypr fakat lisede herkesi açık öğretime çekip o yurtlarda çakışan hafız tarzı şeyler yapılmaya dünyayla ilişkinizi bitirmeye çalışıyorlardı ailemi çıkmak için ikna edemedim ben de büyük bi suç işleyip yurttan atıldım şimdi sırf bunun yüzünden tertemiz sicilimde bir kara lekem var
Enes Kara gitti. O yok artık. Boşluğu hiç geçmeyecek. Başka Enes' leri nasıl kurtarabiliriz
Bu arkadaşı kendime çok benzettim sessiz içe kapanık biriymiş hiç kimseye anlatamamış ah bi anlatsa onu anlayan sadece bir kişi olsa şuan aramızdaydı
Umarım bu mesaji okursun Efe abi, ben 5 ,7,8,9,10 yaşlarımın hepsinde yaz tatillerimi cemaat yurtlarinda kalarak gecirmis birisiyim en son cemaat yurdunda 8.sınıfta kalmıştım geçen güne kadar da müslümandım,anlatilanlari birinci agizdan duymus isitmis ve cani gonulden inanmis birisiydim , ancak anlatilanlarin yalan oldugunu yasim geldikce daha iyi anlayabildim , bizim cemaat liderimiz mars'a gitti diyenler mi dersin... marstaki kardeslerimize vaazdan donerken üşüttüm bahaneleri mi dersin... o zamanlar ergenim aile yapisi geregi osmanliya ve islama hayranim zaten boyle seyler beni dine yaklastiriyordu . Son 4 senedeki arastirma ve sorgulama evremden sonra son 1 haftadir seni cok sıkı takip ediyorum ve sen bana icimde ki o susturamadigim ya dogruysa '' cümlesini susturmayi öğreten kişi oldun bknz külçe altin dini , tonton ve arkadaslarindaki mucizeler videolarin . Teşekkür ederim abi doğru olan tek şeyin kişisel gelişim ve iyi insan olmak oldugunu görmemi sagladigin icin. Geceleri karanlikta cin korkusuna uyuyamayan ve hayata karşı hep islami bakan ben , şuan da bir tüy kadar hafifim ,ölüp cehennemde yanicam korkusuyla değil '' ölüm dogal bir süreç ve yaptigim her sey evrime bir katki '' gozuyle yasiyorum ve ölecegim. Saygilarimla
Bende bu yollardan geçtim belli bir duruma kadar sabır ettim. Kendimi geliştirdim arkaşlar meslek edindim çevre edindim aileme bağlı olamadan kendi ayaklarımın üstünde durak yaşabiliriyorum hayatta insanın kendinden başka kimsesi yok hayat çok kısa intihar edip ne yapacaksın.(İster inanın ister inanmayın bundan 1-2 sene öncesine kadar intar notu mu yazıp intiharımı planlıyordum şu saate evden çıkarım çantamı şuraya saklarım falan.)
Hayatta hayeller kurmak yerine sorunlarımı dert edip bunalıma girmektense onllar ile baş etmeyi öğrendim inanın kendimden başma kimsem yok boşverin abi oymuş buymuş şuymuş yaşayın sadece kendiniz için yaşayın insanın kendine yararı olmadıkça kimseye bir yararı olmaz. Ne dün bizde kaldı nede yarın bizim şimdiden ve kendinizden başka kimsemiz yok.
7 sene falan önce adı kanuniden gelenlerin yurdunun sınavını kazanmıştım girdiğim sınavın bunun için olduğu dahi bilmiyordum, her sabah 6,30 da sabah namazı din dersleri büyükler tarafından yapılan zorbalıklar derken 1 hafta olmadan canımdan bıkmıştım (o zamanlar) bu tür dini zorlamalara alışık olmama rağmen . Yurttan canımı tehlikeye atıcak şekilde 2. Katından demirlere tutunarak kaçtım sokakta ağlarken ilkokul hocam beni gördü ve dediğin gibi durumu ağırlaştırarak kendisine anlattım ve aileme baskılı bir şekilde kızarak yurttan geri aldırdı ve o günden sonra her şeyimi korkmadan yaşadım çok muhafazakar olmalarına rağmen agnostik olduğumu ,kız arkadaşlarımı, sigara ,alkol kullandığımı, söyledim sıfırın gücü yoktur ama kaybedecek bir şeyi de yoktur. Bu hayatı size zindan etmeye çalışanlara inat korkma , yaşa.
Arkdaşlar o intihar psikolojisini biliyorum uyanınca içindeki o sancı doğan güneşe bile küfür etmeler ama emin olun bitmeyen acı yok çok düşünmeyin geçer hayat mükemmel olmaz ama geriye baktığınızda birsürü güzel anı var ve daha fazlası olacak ha bitmiyo mu ozaman korkacak neyin var? Benim hayalim özgürce gezmekti, berbat bir psikolojide çıktım otosopla Türkiye turu yaptım sokaklarda yattım baktımki ulan hayat sürekli süpriz dolu görecek yer öğrenecek şey dolu şimdide daha çok gezmek için para biriktiriyorum ama artık ölümden korkuyorum daha dikkatli geziyorum😁
O kadar haklısınki. 15 yaşındayım ve baskıcı bir ailem olmadığı için seviniyorum. Bu intihar çok büyük birşey aklım almıyor. Ama intihar edenleri anlıyorum. Ama senin dediğin çok daha mantıklı intihar ediyorsan kaybedecek şeyin kalmamıştır. Ozaman yapmak istediğim herşeyi yap
Ben de benzer bir durumdayım ve bir sorum var. Bir an önce para biriktirip yeni bir eve çıkmak istiyorum fakat şu anda yeterli miktarda param ve gelirim yok. Üniversite sınavlarına hazırlanıyorum ve girişimci olmaya, projeler üretmeye çalışıyorum. Şimdilik bu tarz yurtların baskısındansa aile baskısı nispeten hafif geldiği için yeterli parayı elde edene kadar ailemle yaşamam gerekiyor... Ben direniyorum yurda gitmemek için ama onların isteklerini yapmazsam beni evden atacaklarını vs. söylüyorlar. Şu anda 17 yaşındayım ve her türlü haklı olduğumu biliyorum. Ama 3 ay sonra 18 yaşıma giricem ve 18den sonra iş polise vs. gitse onlar haklı çıkmaz mı ? Artık çok sıkıldım ben bu hayattan ama beni üzenlere inat yaşamaya devam edeceğim...
Aslında başını açmak isteyen ve cesareti olmayan veya aile baskısından ötürü açılamayan kadınların kurduğu " yalnız yürümeyeceksin" hareketi gibi bir oluşum kurulabilir gerçekten intiharı düşünenler için. Yalnız yürümeyeceksin hareketinin birçok kıza ne kadar iyi geldiğine kendi gözlerimle şahit oldum. Sadece senin gibi olan başka insanların olduğunu bilmek, onlarla tanışmak bile hayatında çok şey değiştirebiliyor.
Nasıl ulaşabilirim böyle hareketlere 🥺
Bu yorumumu okuyan arkadaşlar, yalnız değilsiniz. Sadece sizin gibi olan insanlarla aynı yerde değilsiniz.
Seviyorum hepinizi, lütfen dikkat edin kendinize.
Ailemden dolayı lisede bu cemaat evlerinde kaldım amaçları seni bir şekilde cennete göndermek olduğundan mütevellit ruhban bir hayat yaşamaya / yaşatmaya çalışıyorlar istek olmadığı takdirde katlanılması imkansız bir hayat
akitin haberi ve babasının lafları ayrı berbat
Çok şükür ben dinsiz olduğumu söylediğimde ailem saygı duydu
Güya çocuk ateistmiş. Diyelim öyle olsun. O halde de şunu sormak lazım: Kendinizden olmayan birinin intihar etmesine neden olacak kadar ne yaşatıyorsunuz o kişiye?
kendimizi asla bırakmayalım arkadaşlar. çok zor bir süreç geçiriyoruz ama bizim, bizim gibi gençlerden başka bir çaremiz yok. asla yalnız değilsiniz.
Çok güzel podcast olmuş. Anlayamadığım nokta Said-i Nursi kimdir, ne okumuştur, tahsili nedir ki bu kadar yıldır kitapları bu kurumlarda insanlara zorla okutuluyor. Dili de oldukça ağır ve anlaşılır değil. Kendisi benim nazarımda psikolojik sorunları olan bir insan.
Kırmızı hap ile uyanan birisiyim :) sağolasın abi
Kirmizi hap gercekten cok iyi. Ben eskidende sorguluyordum ama kirmizi hapi izledikten sonra emin oldum fikrimden. Bu arada ateist oldugumu ailem biliyor ama cevreye soylemiyirum küfür yememek icin.
Adamsın ya
ve bilinçsiz seçmen kitle tanrının fantezitatörlerine sınırsız güç vermiştir
Genç tıp öğrencisinin ayrıca özellikle son 1 ayda içine kapanık olduğu ve arkadaşlarına da tıp okumayı sevmediğini söylediği ifade edildi. Kara'nın son 1 ayda birçok dersine de girmediği aktarıldı. akitin haberi şaka gibi
abi attığın prof adam var ya sebebi ateizmdir diyen hakkında konuşur musun 2dakika olsa bile, biz bu insanlara neyi nasıl anlatıcaz bu gibi tipler gelip safsata sıkarken
Yemin ederim izlerken gözlerim yaşardı.Asla pes etmeyeceğiz!
KYK yurdu çıkmadığı için özel yurtlara bakıyorduk ve bir süleymancı yurduna denk geldik. Namaz kılmak, sohbetlere katılmak gibi zorunlulukları vardı tabii ki. Ailem muhafazakar ama beni tanıdıkları için teklif bile etmediler. Ama herkes bu kadar baskın karakter olamayabiliyor. Onların bu baskılara maruz kaldıklarını ve sonuçlarını duymak gerçekten çok üzücü. Bu baskıların yıkılması için elimizden geleni yapmalıyız.
Abi bu olay da dahil bir benzeri olduğunda da maktülün babası nerdeyse o kutsal camiada öldüğü için memnunuz gibisinden açıklamalar yapmiştı bence bu gibi aile bireylerine de dava açılabilmeli
Umutsuzluğa düştüğümüzde yol göstermeye çalışmana bayılıyorum
Bir insan bu kadar mı doğru konuşabilir helal olsun kralll
çevremde ateist olduğumu bilen kişi sayısı üç ve bunu daha da çoğaltma konusunda cesaretsiz biriyim, intihar etmeyi hiç düşünmedim ama insanın içini umutsuzluk ister istemez kaplıyor, bu konularda sizi dinlemek insana hem umut hem güç veriyor, teşekkürler.
burhi abiyle böyle bi yayın olursa cok faydalı olur lütfen yapın
Enesin ölümü üzerine Ali Babacan söyledikleriyle bir kez daha seni haklı çıkardı Efe
Bizim öğretmenimiz bugün bu durumu çok farklı bir şekilde anlattı dedi ki zaten ataistmiş lan zor mu falan gibi bahsetti o dini şeyleri yapmak sordum yurtta kalan değil miydi diye evet dedi ama işte baskıdan hiç bahsetmedi ya da ailesinin hala çocuğu suçlamasından içten içe sinir olsam da sustum çünkü suçlu ben olucaktım İmam hatipte olarak öğretmen + sınıf arkadaşları artık bana laf atardı kesin
Yorumlar kötü anılarla dolu
Üzücü !! Gençlerimiz heba oluyor. ne idüğü belirsiz fikirleri olan piyonlar yüzünden.
Ne olur ölmeyin !!!!!!! Pes etmeyin.
Dilipak suçu bilgisayar oyunlarına atmaya çalışmış :)
18 yaş değil de TMK'ye göre eğitim-öğretim hayatın devam bitene kadar bakmak zorunda
Efe Aydal bile umutlu sözler ettiyse ben tamamım
Ailem beni göndermek icin bir cemaat yurdunu aradı. Sadece kapali öğrenci aldıklarını soylediler ve benim basim acik. Sirf beni alsınlar diye yalvardilar resmen yurda. İyi ki de almadilar su an da bir cemaat yurdundayim ama diğeri kadar kötü değil. Keske hiçbirimiz bu saçmalıklarla ugrasmak zorunda kalmasaydik. Umarim en kisa zamanda hepimiz kurtuluruz
Olayı büyütmeyince, sindirilmeye daha yakın oluruz.
Karaktersiz işte bazı insanlar
Aydali yurduna katılmak istiyorum
enes demir ve KF. Yazılarınızı okurken duygulandım.
Bıktım artık bu düzenden.
Bu video kaldırılmadan izlediğim için kendimi şanslı hissediyorum.
İnsanların özellikle genç bireylerin konfordan uzak yaşamaktan korkmamaları gerekiyor. Kaybettiğiniz konfor, kazanmış olduğunuz huzur tarafından yerini fazlasıyla doldurucaktır.
Bu durumda olan arkadaşlara ayrıca, profesyonel, psikolojik danışmanlık hizmeti sağlanmalı.
Seni seviyorum abi teşekkür ederim
teşekkürler abi
Benimde anne tarafım ve annem benim kapanmamı ,onların dediklerinde
herşeyi yapmam için psikolojik şiddet uyguluyorlar susmaları için kapanmıştım ve daha sonra bileğimi kesip açmaları için zorlamistm.Açıldım ve hala psikolojik şiddet devamlı oluyor annemin babası bile açık olduğum için gebermemi söylüyor komik olan durum ise şu annemin onu haklı bulması psikolojik geçtim çoğunlukla fiziksel şiddette görüyorum.Çocuğun psikolojisini gerçekten çok iyi anlıyorum yazık gerçekten bu dindar gibi gözüküp aslında dinsiz olan bu şahıslar bir çok kişinin hayatını mahvediyor.Kötü olan bi durum ise şu her konuda ona anneme bağlı olduğum için onu yapmam bunu yapmam istersem seni okutturmam tarzinda laflar işitiyorum ve maalesef ki elimden hiçbişey gelmiyor koca bir hiç...
Hepsini kaydedip ifşala derim. Özellikle "gebermeni" isteyeni.
Şimdi nasılsın?
Yazık bu gençlere.
Böyle aileden din baskısı gibi baskı ve psikolejik şiddet gören arkadaşlar varsa beraber dertleşebiliriz isteyen bana yazsın
nereden
Abi 18 yaşın üstündeysem ailem beni evden atabilir mi? Artık benim sorumluluğumda değilsin diyerek.
Abi adini vermek istemdigim bir yasli bunak var. Diyor ki: "Islam ulkelerinde intihar sıfırdır!" Bu kisi hakkinda video yapmalisin
vallahi öyle bir yurt açarsanız direk katılırım efe bey [!]
TEKNİK ÇÖZÜM PARTİSİ GELSİN 1+
Ben bu durumdayım ...
Süper bir yayın olmuş tebrikler
Ben intihar etmesini asla kınamıyorum ama hiç mi başka yol yoktu ya? Çıkamaz mıydı oradan? Biraz pasif birisi erkek olmasına rağmen. Babası belki intihar etmesini bekliyordu ve istiyordu. Belki de kendisi kendi yolundan giderse kız kardeşlerine bir zarar gelir diye korktu onun için boyun eğdi belki bilmiyorum ama intihar hiçbir zaman tek çözüm olmamalı ya. Kız kardeşlerinin hali ne olacak acaba babanın üzülmüş olma ihtimali sıfır çünkü hatta bundan sonra daha sıkı bile olabilir. O kızları kurtarsalar bari çocuğun sesini kimse duymamış son ana kadar. Size çocukça gelebilir ama ben bu yaşananların bize geri döneceğini düşünüyorum er ya da geç bunların düzeni bitecek. Muhalefetten pek umudum yok ama 2019 seçimi de beklenmedik değil miydi? Ben orada bu kadar büyük başarı yakalamalarını beklemiyordum şahsen. İleride umarım daha da başarılı bir sonuçla kazanırlar.
+1
2:24 ctrl-c-3:30
👍
👍 👍 👍
:(