Complimenten, Nicky!! Je geeft samen met Paul van Hoek een heel mooi beeld hoe belangrijk het is om in gesprek te kunnen gaan met mensen die suïcidale gedachten hebben. Deel 1 is echt uitnodigend om ook tijd te nemen om deel 2 te gaan zien.
jullie beeld klopt ook ik zeg altijd, een boek met regels richtlijnen mooi, maar ga ook een gevoel achterna, met de mens mee bewegen, gebeurt bijna nooit, gelooft worden ook niet. ik loop al jaar met die gedachtes en heb 0 mensen om mij heen, kan 1000x aangeven help, antwoord niks, je hoort niks terug dan zit je in een hulpverlening, dat ze je horen te helpen, bij de huisarts aangekaart, nee wij zijn geen geestelijke hulp helpen jou niet, daar zit je dan. altijd alleen, bij de geboorte al, als afschreeuw gezien. nooit normaal leven gehad, altijd voor een ander klaar gestaan, en 1 ding verkeerd je bent de slechtste die er is. maar zo jammer, dat alles via regeltjes gaan ipv mensen helpen, crisis, bestaat ja, niet voor DEZE soort problematiek mensen, lijkt wel liever kwijt dan rijk in ggz. als ik zeg kan er iemand helpen nee, ze zitten in crisis en als ik zelf zeg ik ook, en al een hele poos, hebben ze geen boodschap aan. ik trek bijna nooit aan de bel, alarm slaan ook niet, maar ben heel erg open overal in, misschien, is dat de reden dat je dan niet geholpen word. maar is erg fijn om te horen dat ook mensen zijn die naar hun gevoel ook luisteren, en niet, alleen een boekje met stapje voor stapje, helemaal als er aan de noodrem getrokken word. 2 jaar geleden zagen ze het ook niet aan komen, dus ze weten dat ik wel in staat ben om te doen. heb onder de rechter gestaan. rechtbank had gezegd help haar en advocaat ook, maar doen tegen over gestelde, naar mijn gevoel, liever kwijt dan rijk.
Knap dat je jou verhaal deelt. Hopelijk kun je het met iemand in jouw netwerk ook delen zodat je niet zo alleen hoeft te voelen. En ook om uiteindelijk de juiste hulp te krijgen. Soms (vaak) moet je langer zoeken en je verhaal vaker delen voor je de juiste hulp vind die bij je past. 113 kun je ook altijd bellen maar dat weet je misschien al lang. Daarnaast kan met een ervaringsdeskundige praten ook veel opleveren. Je bent niet alleen. Hopelijk heb je hier iets aan. In ieder geval wil ik je bedanken voor je reactie onder de video en je openheid.
wat sterk van je dat je het zo durft te delen. De wanhoop....word weinig gehoord in de ggz, is mijn ervaring ook, ik kreeg zelfs het advies om tijdens een crisis maar een temazapammetje te nemen en naar bed te gaan (het is vast morgen weer beter). De hulpverlener die het niet meer weet maar wel "een soort van wil helpen" biedt dan aan, ik kan je helpen in het euthanasietraject......poeh dat is nogal wat. Voor iedereen is het anders maar voor mij is het zo: eigenlijk wil ik niet dood maar ik kan dit leven (nou leven.....eerder overleven) niet meer aan.
Complimenten, Nicky!! Je geeft samen met Paul van Hoek een heel mooi beeld hoe belangrijk het is om in gesprek te kunnen gaan met mensen die suïcidale gedachten hebben. Deel 1 is echt uitnodigend om ook tijd te nemen om deel 2 te gaan zien.
Dankjewel
Mooi video en mooi om een moeilijk onderwerp bespreekbaar te maken. ;)
jullie beeld klopt ook ik zeg altijd, een boek met regels richtlijnen mooi, maar ga ook een gevoel achterna, met de mens mee bewegen, gebeurt bijna nooit, gelooft worden ook niet. ik loop al jaar met die gedachtes en heb 0 mensen om mij heen, kan 1000x aangeven help, antwoord niks, je hoort niks terug dan zit je in een hulpverlening, dat ze je horen te helpen, bij de huisarts aangekaart, nee wij zijn geen geestelijke hulp helpen jou niet, daar zit je dan. altijd alleen, bij de geboorte al, als afschreeuw gezien. nooit normaal leven gehad, altijd voor een ander klaar gestaan, en 1 ding verkeerd je bent de slechtste die er is. maar zo jammer, dat alles via regeltjes gaan ipv mensen helpen, crisis, bestaat ja, niet voor DEZE soort problematiek mensen, lijkt wel liever kwijt dan rijk in ggz. als ik zeg kan er iemand helpen nee, ze zitten in crisis en als ik zelf zeg ik ook, en al een hele poos, hebben ze geen boodschap aan. ik trek bijna nooit aan de bel, alarm slaan ook niet, maar ben heel erg open overal in, misschien, is dat de reden dat je dan niet geholpen word. maar is erg fijn om te horen dat ook mensen zijn die naar hun gevoel ook luisteren, en niet, alleen een boekje met stapje voor stapje, helemaal als er aan de noodrem getrokken word. 2 jaar geleden zagen ze het ook niet aan komen, dus ze weten dat ik wel in staat ben om te doen. heb onder de rechter gestaan. rechtbank had gezegd help haar en advocaat ook, maar doen tegen over gestelde, naar mijn gevoel, liever kwijt dan rijk.
Knap dat je jou verhaal deelt. Hopelijk kun je het met iemand in jouw netwerk ook delen zodat je niet zo alleen hoeft te voelen. En ook om uiteindelijk de juiste hulp te krijgen. Soms (vaak) moet je langer zoeken en je verhaal vaker delen voor je de juiste hulp vind die bij je past. 113 kun je ook altijd bellen maar dat weet je misschien al lang.
Daarnaast kan met een ervaringsdeskundige praten ook veel opleveren. Je bent niet alleen. Hopelijk heb je hier iets aan. In ieder geval wil ik je bedanken voor je reactie onder de video en je openheid.
wat sterk van je dat je het zo durft te delen. De wanhoop....word weinig gehoord in de ggz, is mijn ervaring ook, ik kreeg zelfs het advies om tijdens een crisis maar een temazapammetje te nemen en naar bed te gaan (het is vast morgen weer beter). De hulpverlener die het niet meer weet maar wel "een soort van wil helpen" biedt dan aan, ik kan je helpen in het euthanasietraject......poeh dat is nogal wat. Voor iedereen is het anders maar voor mij is het zo: eigenlijk wil ik niet dood maar ik kan dit leven (nou leven.....eerder overleven) niet meer aan.
Fir botkttd girn tthen hjnmcine dil fan.motyrn gif jrnsen goc eilfngasn dag fiehvrichatd dlli fn.gif borkrrs gif hrmnrilfn hflpfn ok.hflpnhrm.noog iom.herf mikn.oordet zrlv zotyen.oestfnbemrh gm.past zidjes v hasgvrn fsn fadt hij xivb axnsytkrn ookn