NHM vertelt - Virry de Vries Robles, 15 januari 2017

Regelmatig deelt een ooggetuige zijn of haar herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog aan de hand van een interview met Esther Göbel, projectmedewerker Joods Cultureel Kwartier. Deze unieke verhalen worden vertelt in aanwezigheid van publiek en de gesprekken worden vast gelegd op video.
De groep met overlevenden die de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt wordt steeds kleiner, terwijl de vraag naar informatie juist groeit. De unieke verhalen van de overlevenden geven namelijk niet alleen inzicht over moeilijke vraagstukken uit het verleden, maar ook over het heden. We hebben als doel gesteld om zo veel mogelijk overlevenden vast te leggen om zo hun ervaringen door te geven aan een breed publiek. We hopen dat deze interviews door velen worden bekeken en worden gedeeld.
Virginie (Virry) de Vries Robles werd op 2 juli 1932 in Amsterdam geboren als dochter van Bernard (Bert) de Vries Robles en Suze Adèle de Vries. Haar vader, die in 1906 in Paramaribo was geboren, kwam na de Eerste Wereldoorlog naar Nederland en werd daar huisarts. Tot diep in de oorlog bleef Virry enig kind in een geassimileerd gezin.
Na juli 1942 werkte haar vader als arts in de Hollandsche Schouwburg, waar hij door Walter Süskind, beheerder van de schouwburg, betrokken raakte bij de hulp aan joodse kinderen.
In 1943 werd het gezin De Vries Robles tweemaal opgepakt. De eerste keer, in de zomer werd de familie na een nacht op een verzamelplaats voor joden aan de Polderweg weer vrijgelaten. De tweede maal, begin november, werden zij vastgezet in de gevangenis aan de Weteringschans. Twee weken later werden zij op transport gesteld naar Westerbork. Op last van SS’er Ferdinand aus der Fünten werd haar vader op 10 januari 1944 uit Westerbork ontslagen. Naast zijn functie als arts zal waarschijnlijk ook hebben meegespeeld dat hij op de Calmeyer-lijst stond, waardoor het gezin gesperrt was.
Virry bleef in Westerbork achter met haar zwangere moeder, die in juli 1944 beviel van een zoon, Eric. Op 13 september 1944 moesten zij drieën alsnog op transport, het laatste uit Westerbork. Een half uur voor vertrek naar Bergen-Belsen werden Virry, haar moeder en broertje uit de trein gehaald. In april 1945 werden zij in Westerbork bevrijd.
Al tientallen jaren zet Virry de Vries Robles zich in om de herinnering aan de Sjoa levend te houden en jongeren bewust te maken van de consequenties van discriminatie en intolerantie.
Voor meer getuigenissen zie www.jck.nl/nl/longread/nhm-vertelt-ooggetuige.