~ΣΤΙΧΟΙ~ Τί στο διάολο θες; Το μυαλό μου στροβιλίζεται σε σκέψεις, τίγκα στις εμμονές. Παντά σε κυνηγάει το χθες, μικρέ να βγεις και να προσέχεις, οι ουλές που 'χεις ανοίξει θα γυρίσουν, κι όσα πιώματα θυμίζουν κάποιον που δεν είναι εδώ πια, είναι απόδειξη πως κάποτε το ζούσαμε γαμάτα, πως κάποτε το ζούσαμε μαλάκα, τώρα δες, όλα αλλάξαν. Οι ελπίδες για ένα μέλλον φωτεινό γίνανε ήσκιος να σταθώ μέσα στον καύσωνα. Άστονα.. Πάρ' το από μπροστά μου, δεν αντέχω άλλο άγχος πια. Στροβιλίζουν αγχολυτικά και γαστρικά και είμαι ένα βήμα πριν το χάσω. Κι είμαι δυο αστικά μακριά να έρθω να σε πάρω μια αγκαλιά να ησυχάσω πριν με χάσω, πριν σε χάσω όλοι χαθείτε! Διαβάζω το ‘’Καλοί τρόποι να φέρεσαι’’, όσο σκέφτομαι: δεν πα' να γαμηθείτε; Ζωή σε δύο κείμενα που μείνανε αδιάβαστα. Στα αδιάβατα μονοπάτια περπάτησα, καρέ - καρέ το γράφω. Ο, τι έχω δει μόνο πιστεύω και ότι πράττω είναι αλάτι στις πληγές όσων αγάπησα. Συγγνώμη, κάπου κόλλησα και άργησα, άργησα, άργησα.. Κέρνα ένα τσιγάρο να στα πω, πιες το μπουκάλι μου. Δε θέλω άλλο, παρ' το πια! Δεν ξέρω αν προτιμώ την θολούρα ή να τα βλέπω νηφάλια. Πείτε στο θεό σας, αν υπάρχει, να με πάρει τα μεσάνυχτα..
~ΣΤΙΧΟΙ~
Τί στο διάολο θες;
Το μυαλό μου στροβιλίζεται σε σκέψεις, τίγκα στις εμμονές.
Παντά σε κυνηγάει το χθες, μικρέ να βγεις και να προσέχεις,
οι ουλές που 'χεις ανοίξει θα γυρίσουν,
κι όσα πιώματα θυμίζουν κάποιον που δεν είναι εδώ πια,
είναι απόδειξη πως κάποτε το ζούσαμε γαμάτα,
πως κάποτε το ζούσαμε μαλάκα, τώρα δες, όλα αλλάξαν.
Οι ελπίδες για ένα μέλλον φωτεινό
γίνανε ήσκιος να σταθώ μέσα στον καύσωνα.
Άστονα..
Πάρ' το από μπροστά μου, δεν αντέχω άλλο άγχος πια.
Στροβιλίζουν αγχολυτικά και γαστρικά
και είμαι ένα βήμα πριν το χάσω.
Κι είμαι δυο αστικά μακριά να έρθω να σε πάρω μια αγκαλιά
να ησυχάσω πριν με χάσω, πριν σε χάσω όλοι χαθείτε!
Διαβάζω το ‘’Καλοί τρόποι να φέρεσαι’’,
όσο σκέφτομαι: δεν πα' να γαμηθείτε;
Ζωή σε δύο κείμενα που μείνανε αδιάβαστα.
Στα αδιάβατα μονοπάτια περπάτησα, καρέ - καρέ το γράφω.
Ο, τι έχω δει μόνο πιστεύω
και ότι πράττω είναι αλάτι στις πληγές όσων αγάπησα.
Συγγνώμη, κάπου κόλλησα και άργησα, άργησα, άργησα..
Κέρνα ένα τσιγάρο να στα πω, πιες το μπουκάλι μου.
Δε θέλω άλλο, παρ' το πια!
Δεν ξέρω αν προτιμώ την θολούρα ή να τα βλέπω νηφάλια.
Πείτε στο θεό σας, αν υπάρχει, να με πάρει τα μεσάνυχτα..
και είμαι ένα βήμα πριν το χάσω.
Κι είμαι δυο αστικά μακριά να έρθω να σε πάρω μια αγκαλιά !!
Καλοτάξιδο ψυχάρες!!
Πείτε στο Θεό σας αν υπάρχει να με πάρει τα μεσάνυχτα..