20 lat temu we wrześniu posypało się moje małżeństwo, praca i życie… nie miałam nic czego mogłabym się uchwycić. Pamiętam ranek, kiedy siedziałam z opakowaniem tabletek i telefonem… wybrałam telefon…. Żyję, ale nadal w chwilach kryzysu zdarza mi się myśleć, że źle wybrałam… życie nas nie oszczędza… Wielki szacunek, dla tych, którzy każdego dnia walczą o siebie i trzymają się jasnej strony życia 🙂
nic zle nie zrobilas.....!!! zrobilas bardzo dobrze....!!! super wybor.....jestes silna et dasz rade....mysl tylko pozytywnie et wszystko sie uda......badz dobrej mysli.....zycie warte jest rozmowy.....et zapewne jestes bardziej szczesliwa sama niz z byle kim......nie warty byl Ciebie....jestem pewna.....pozdraviam....
Mi w młodości też nie chciało się żyć przez to, że byłam prześladowana w szkole. Pamiętam, że wtedy słuchałam też bardzo dołującej muzyki i byłam jednym wielkim chodzącym kompleksem. Nie próbowałam się jednak zabić ale myslałam jakby to było gdyby mnie nie było.... Obecnie mam 33 lata, 2 dzieci, męża, problemy, kłótnie też są, raz jest dobrze raz tragedia i masakra, ale...i tak jestem szczęśliwym człowiekiem.. jakieś 2-3 lata temu Bóg stwierdził, że weźmie mnie w obroty, jakkolwiek to zabrzmi tak się wtedy poczułam i czuję nadal. Ja to odbieram tak: Bóg nie zabiera mi problemów, ale...zmienia moje myślenie o nim. Długo by opowiadać w każdym razie polecam wszystkim właśnie tą drogę: zaufanie Bogu. I jeszcze jedno, moim osobistym sposobem na radzenie sobie z problemami jest szukanie ich rozwiązania (w miarę możliwości) zamiast rozdrabnianie i wielogodzinne rozmyślania nad samym problemem. Jestem trochę jak nawigacja samochodowa, która zamiast krzyczeć "zawróć" gdy pomyli się drogę, wyznacza nową trasę z danego miejsca, w którym aktualnie się znajduję 😉 A gdy już nie wiem co zrobić, po prostu mówię Bogu: cokolwiek się stanie- nie opuszczaj mnie...w swoim życiu przyjmuję chyba każdą możliwą opcję (nie zakładam, że coś na pewno się nie wydarzy albo że coś jest pewne na 200% bo tak naprawdę nie wiadomo co wydarzy się za 5 minut) mimo tego aktualnie mam się bardzo dobrze mimo, że te 15- 20 lat temu nie chciało mi się żyć..tak więc nigdy nie można tracić nadziei, że będzie lepiej. Pozdrawiam 🤗
Straciłem rok temu brata, który popełnił samobójstwo. Nigdy w życiu nie myślałem, że można doświadczyć takiego cierpienia. Wykonał tylko 1 próbę. Wyniosłem z tej traumy 2 wnioski którymi chce się podzielić. Mówcie ważnym dla was osobom co czujecie, że je kochacie bo nigdy nie wiece czy widzicie je po raz ostatni i czy odpiszą na propozycję spotkania (szczególnie mężczyźni, pierwsza myślą było to czy i kiedy ostatnio powiedziałem bratu, że go kocham). Drugi wniosek jest dla osób które są na krawędzi, to jest naprawdę nieodwracalna decyzja i jesteście mega ważni dla innych. Czasem są głupi i wam tego nie mówią. Nawet nie jesteście sobie w stanie wyobrazić ile osób i jak głęboko dotyka taka smierć. Warto szukać pomocy i rozmawiać o emocjach. Trzymajcie się.
Wspólczuję i życzę sił , bo czas tylko pozornie leczy rany, to w nas zostaje Są chwile kiedy wspominasz Kogoś, kto tak odszedł i się uśmiechasz , ale są i takie , kiedy przedmiot , zapach, czyjś głos powoduje lawinę żalu, falę łez, lub złość.
Jestem po próbie samobójczej i po szpitalu psychiatrycznym. Same myśli samobójcze miałam przez większość moich szkolnych lat i ciągły się one do studiów. Żyłam w mniejszej miejscowości w której niby był ośrodek OIK, ale "pomoc" tam mi oferowana była żadna i do zaśmiania przez łzy. Pomoc psychologiczna w szkole dokładnie tak samo. Rodzina do czasu aż trafiłam w szpitalu odwracała tylko głowę. Nie bagatelizujmy tematu. Nie mówmy, że samobójca jest egoistą, leniem, nierobem. Bo nie jesteśmy. Popłakałam się na tym odcinku, przypomniały mi się te najtrudniejsze chwile i to co o sobie myślałam, ale na szczęście i mam nadzieję, jest to już wszystko za mną. Dziękuje za ten odcinek.
2021 A dalej osoby cierpiące mentalnie potrafią trafić na ekwiwalent betonowej ściany w postaci "ogarnij się", "inni mają gorzej", albo "wymyślasz". I to jest gorsze niż nie mówienie nic. Trzymajcie się ci, którzy znaleźli się na krawędzi
trzeba do tego podchodzić dwójnasób. częściowo jest to prawda. często ludzie sami się dobijają wchodząc w te negatywne konteksty. jednocześnie nie oznacza to, że choroba nie ma znaczenia. jednymi słowy trzeba akceptować stan chorobowy i jednocześnie starać się robić dla siebie dobrze ("ogarnąć się")
gorzej jak takie osoby trafia na zwyrodnialcow z krzyzem na piersi ,ktorzy uwazaja ,ze czlowiek ma wolna wole,wiec jesi sie zabija to dlatego ,ze taka mieli wole
@@patimonka ale dziewczyno opowiadasz banialuki, zapoznaj się lepiej z tematem jak ty tak sądzisz o swoich no to twoja sprawa i może masz co do samej siebie racje, lecz u innych może być z tym różnie i też słyszą takie same teksty. Tutaj wykluczę nałogi bo w nie same się wpędzamy lecz doprowadzanie do danych sytuacji czy zaniedbań nie wynika z nas samych tylko z sytuacji w której się znaleźliśmy często wynikających ze zmiennych nie zależnych od nas.
@@ryszardpianecki1340 osoba w kryzysie tak nie myśli..... bardzo często myśli jedno torowo przez zawężenie spowodowane dużym i długotrwałym stresem. Ciekawe jak byś miał rodzinę na utrzymaniu, a straciłeś zdrowie i przez nią prace. To tak samo sobie powiesz "zaakceptuj tą sytuacje i staraj robić dla siebie dobrze"?
To był świetny wywiad. Wielki szacunek dla Pani Halszki za kompetencje, szeroką wiedzę i niezwykle profesjonalny sposób mówienia o problemie. A przy tym piękną polszczyzną. Jednym słowem rozmowa w punkt.
no jej wiedza jest zadna jesli zostaje postawione pytanie dlaczego faceci to wiekscosc ofiar samobojstw. kobiety mniej samobojstw popelniaja i dluzej zyja ,bo......... nie maja żon!!!!!!
@@cathathonium Tez od dawna zauwazam ten problem. Cos sie źle dzieje z nasza populacja ludzką a moze dotyczy to tylko nas Polakow? Moze to kwestia pewnego przeskoku cywilizacyjnego lub wpływ walk o przetrwanie na naszym terenie? zabory, dwie wojny komuna postkomuna po 89r, a teraz srajdemia. W tych zmaganiach na froncie stali mezczyźni to oni czuja sie odpowiedzialni za rodzinę, cierpia gdy nie moga odnosic sukcesow, kobiety w złosci kieruja sie przeciwko nim. Ech duzo tu wszedzie walki nieporozumien złosci zawisci zazdrosci. Jakis diabeł mocno w tym kotle miesza.
@@barbaraszwarczynska3855 nie ma co zwalac winy na diabla bo......moze go wcale nie ma. to co dzieje z nasza populacja jest spowodowane przez ta populacje wlasnie. jesli facet zaczyna posuwac pierwsza lepsza laske ,a ta "wrabia " go w dziecko i w sposob silowy konstruuje "zwiazek" ,by sie w nim potem prostytuowac to takie sa wasnie skutki,ze facet nie moze zniesc tego co sam nawyrabial i tego w czym "pomaga" mu jego wlasna baba.
@@cathathonium No coz prosze Pani (czy moze pana ) ile ludzi tyle opinii i zdan. Uzyte przez Pania słowo "moze " oznacza rownie dobrze ze moze diabeł jednak jest. Jak zwał tak zwał w kazdym razie istnieje siła zupełnie przeciwna do dobra, ktora pcha nas w swoja stronę. Moze zło i dobro jest po to bysmy go doswiadczyli a potem wybrali to co bardziej nam odpowiada? Uzyte przez nas słowo "moze" swiadczy o tym ze wielu rzeczy nie wiemy nie rozumiemy i powtarzamy w kołko te same błedy od wielu pokolen. Jest spora grupa ludzi publikujaca sie w internecie,ktora uwaza np. ze my jestesmy tylko komputerami,ktore ktos kiedys zaprogramował by wykorzystywac do swoich potrzeb. I tu zakonczę swoja wypowiedź poniewaz zajęła by mi ona zbyt wiele miejsca i czsu.
Kult wiecznej produktywności i sukcesu w każdej sferze życia sprawia, że wiele ludzi sobie nie radzi, nie potrafi sprostać narzuconym wymaganiom.. to przyczynia się na pewno do tego,że wiele osób sobie nie radzi z emocjami.. dochodzi neustanna presja, która jest wykańczająca. Samobójstwo to bardzo ważny kulturowo temat. Przepełniony jest stygmatyzacja, dlatego trzeba o tym głośno rozmawiać..
Dokładnie! Kapitalizm, który traktuje pracowników jak przedmioty. I wyniszczył kolektywizm. Teraz każdy sam sobie rzepkę skrobie. A jak już nie ma siły na uskrobanie samemu sobie, to ma pecha, bo przecież masz sobie samemu radzić.
@@martakizner6986 W komunizmie też jest przecież kult pracy, a skrajny kolektywizm nie liczy się z indywidualnymi potrzebami. Kapitalizm i neoliberalizm mają swoje wady, ale ludzie popełniali samobójstwa od zawsze.
Bije od tej pani taka troska. Zwraca uwagę na ważne kwestie w tym temacie. Bardzo potrzebna rozmowa i cenne spotrzeżenia np. odnośnie kampanii zapobiegajacych samobójstwom. Wszystkim, którzy znajdują się w trudnej sytuacji/mają myśli samobójcze - życzę wam dużo siły i odwagi, żeby poprosić o pomoc 🙏✊
Dziękuję... mój syn popełnił samobójstwo 4 lata temu... napisał tylko - "przepraszam Was Wszystkich" ... ten wywiad dał mi wiele odpowiedzi "Dlaczego?" Bardzo dziękuję... 💞
Mi brat napisal o 1 w nocy „nie odbieralas, wiec napisze, ze to wlasnie dzis wyjezdzam. Kocham Was”. Wyjezdzal do trumny w garniturze, ktory sobie wieszal w pokoju kilka dni przed a ja pytalam na jaka okazje ten piekny garniak
Nareszcie ktoś, kto wie o czym mówi. Najczęściej o samobójcach mówi się, że są tchórzami, bo boją się życia, a mało kto zdaje sobie sprawę z jakim bólem do czynienia ma taka osoba i jak bardzo ciężkie walki wewnętrzne toczą się w niej... bój o własne życie
W tym nowym miejscu, brakuje mi zdecydowanie ujęć na obie osoby na raz, oraz mam wrażenie że kamery są ustawione ciut za blisko. Wspaniale poprowadzona rozmowa, smutny temat ale bardzo ważny!
@@magorzatamazur7127 Przecież napisałam że świetnie poprowadzona rozmowa. Nie hejtuje, a zwracam uwagę aby Karol mógł wiedzieć co nam się podoba i czy cos poprawić, na pewno przydatne są dla niego takie informacje zwrotne.
Fenomenalna rozmowa o trudnym, ludzkim problemie. Pani jest zachwycająca - głębokie zrozumienie tematu z różnych perspektyw i empatia. Rzuca Pani światło na wiele specyficznych kwestii (np. weterynarze).
a ja jestem pod wrazeniem jak widze ze kobieta ma nikle pojecie o tym oczym mowi. jak mozna mowic ,ze nie kazdy czlowiek popelniajacy samobojstwo jest chory? kazdego czlowieka chroni instynkt przetrwania i normalny zdrowy czlowiek chocby chcial to nie jest w stanie zwalczyc w sobie tego instynktu i sie zabic. dopiero czlowiek ,ktory z jakiegos powodu stracil ten instynkt,czyli jest chory,wadliwy,niekompletny moze doprowadzic do samobojstwa. normalnemu zdrowemu osobnikowi to sie nie uda chocby chcial. ta pani nie zbadala kazdego samobojce na tym swiecie zeby mowic,iż nie kazdy z nich byl chory!!!!
@@cathathonium Aby wskazać, że nie każdy człowiek popełniający samobójstwo jest chory nie ma potrzeby badania każdego samobójcy. Wystarczy wskazać jeden przykład osoby, która popełniła samobójstwo nie będąc chorą. Czy Pana/Pani post jest jakoś poparty naukowo? Czy po prostu opowiada Pan/Pani o czym się co się wydaje na tzw. "chłopski rozum"?
@@gradufka no wlasnie.....wystarczy wskazac "jeden przykład osoby, która popełniła samobójstwo nie będąc chorą". ani pani halszka ani Pani,Pani Beato nie jest w stanie wskazac ani jednego czlowieka zdrowego,ktory popelnil samobojstwo. powiem wiecej.zaden czlowiek na swiecie nie jest w stanie powiedziec czy samobojca w czasie popelniania samobojstwa byl zdrowy,poniewaz dowod-jego psychika juz nie istnieja. jezeli pyta pani ,czy moja wypowiedz jest poparta naukowo tzn ze nie doczytala pani do konca tego co napisalem. moj post jest poparty naukowo.to nauka twierdzi ,ze kazda istota zywa posiada instynkt przetrwania. to przez nauke organizm ,ktory nie posiada takiego instynktu jest uznawany za niekompletny,chorobliwy itd. rzeczy,ktore opowiadam to nawet nie nauka ,a fakty. fakty ,ktore uznaje rowniez nauka. nauka ,ktora mowi ,ze..... kazdy zdrowy organizm posiada instynkt przetrwania ,ktory prowadzi go do przedluzania zycia a nie do jego skracania. jezeli organizm takiego instynktu nie posiada tzn ,ze jest "chory",niekompletny
Czy może Pan/Pani wskazać jakieś rzetelne źródło naukowe, które wskazuje, że żaden zdrowy psychiczne człowiek nie popełnił samobójstwa oraz, że człowiek, który się zdecydował na taki krok jest wadliwy? Na popełnienie samobójstwa decydowały się choćby osoby uwięzione w WTC po zamachu lotniczym. Uwięzione w płonącym budynku - skakały z okien. By podjąć taką decyzję w takiej sytuacji nie trzeba być osobą chorą. Instynkt przetrwania jednostki nie jest jedynym mechanizmem, który determinuje zachowania tej jednostki. Nawet zwierzęta w określonych warunkach, podejmują działania autodestrukcyjne, skutkujące nieuchronnie ich śmiercią (np. żądlące robotnice pszczół). Samobójcze zachowania dla dobra mrowiska przypisuje się np. mrówkom Forelius pusillus. Niektóre diałania doprowadzające do samozniszczenia jednostek, ukierunkowane na ochronę grupy znadjują więc ewolucyjnie uzasadnione i służą przetrwaniu tej grupy. Samobójstwa o charakterze altruistycznym mogą się spotkać z akceptacją kulturową, wręcz być wychwalane, i prowadzić do budowania w określonych warunkach przekonania, że warto poświęcić własne życie dla większego dobra: by ocalić innych, rodzinę, jakąś społeczność, naród, stanąć w obronie konkretnych wartości, zapewnić sobie przychylność bogów, życie wieczne. Zachowania takie mogą być podejmowane w warunkach wojennych, np. samobójcze ataki kamikadze w czasie II wojny światowej. Adam Czabański w publikacji "Przypadki samobójstw altruistycznych we wspomniach seniorów" opisuje takie zachowania jak np. samoóbjcze rzucenie się żołnierza na granat po to, by ocalić cały oddział, czy samobójstwo konspiratora, który wolał odebrać sobie życie niż zdradzić podczas śledztwa swoich współpracowników i narazić ich na śmierć, albo samobójstwo pilota, który rozbił maszynę wcześniej, aby nie zabić nikogo w strefie zamieszkanej. By podjąć tego typu decyzje w tego typu warunkach nie trzeba być jednostką, jak to Pani opisuje - niekompletną, wadliwą i chorą. Ps. To, że PAn/Pani twierdzi, że post, który Pan/Pani napisał/a jest poparty naukowo, nie czyni go naukowo popartym. ;)
Kurde! Dziękuje za ten odcinek! ❤️💔 jestem w trakcie leczenia depresji, słucham i płaczę, mocno się w tym odnajduje, co tu pani doktor mówi. Temat bardzo, bardzo, bardzo potrzebny! ❤️💔
Płacz jest dla duszy jak chłodny prysznic w upalny dzień dla rozgrzanego ciała . Izajasza 59 Czyż ręka Pańska jest zbyt krótka by nie mogła ocalić Ani słuch Jego zbyt przytepiony by nie słyszał. ...... Boźy wybraniec mówi Przybliźmy się do tronu łaski abyśmy mogli otrzymać pomoc w stosownej chwili . Roman Rabiniak
To był świetny wywiad z olbrzymią wiedzą. Wielki szacunek dla tak młodej osoby. Straciłam Męża a Synowie Ojca, który odszedł od nas we wyniku śmierci samobójczej. Ogromna prośba do Pana Karola, aby ten wywiad nie skończyl się na tym jedynym i właśnie z Tą Panią. To moja prośba a dla Pani ogromne podziękowanie. Życzę wszystkiego co dobre w 2022 roku!
To jest bardzo smutne, aż mi się chce płakać 😔 to jest bardzo ważny wywiad i filmik, dziękuję Karol za zainteresowanie się ta sprawa i propagowaniem wiedzy, to pomoże innym. To może sprawić, że ktoś będzie mógł pomóc osobie mającej myśli samobojczej zachować się dobrze i osobom z myślami samobójczymi o tym, że należy prosic i, że można dostać pomoc i wyjść z tego koszmaru 👍
Osoby co mają myśli samobójcze lub są próbach one nie wiedzą że nawet że jest fajnie poprostu być dlatego że wielokrotnie mają poprzekręcane tak w psychice bo nikt im tego za dziecka nie powiedział nie dał odczuć ze są osobami kochanymi poprostu z tego powodu że są. Jeśli są tu rodzice. Kochajcie swoje dzieci za to że są. A nie ze maja dobre oceny lub wypadają w czymś lepiej od innych bo kiedyś jak w życiu doświadcza porażki z jakiegoś powodu będzie im trudniej wstać z tego. Nie żyjemy po to by rywalizować między sobą. Potrzebujemy ciepła bliskości miłości. Musimy dać ja sobie i bliskim.
Swiete slowa! Ludzie nie potrafia cieszyc sie ze sa,ze zyja! A reszta po prostu mija nas I nie warto nawet zawracac uwagi a tym bardziej brac sobie do serca I zatruwac dusze!
Bardzo dobrze znam omawiany temat. Pani rzeczywiście to rozumie. Prosze o tym mówić, pisać i uczyć innych. Niech Bóg Pani wynagrodzi za rozumienie tego rodzaju cierpienia.
Pani Halszka Witkowska, suicydolożka. Pierwszy raz spotykam się z takim zawodem, pierwszy raz spotykam tą panią i mam nadzieję, że nie ostatni. Wspaniała kobieta, piękna, miły ciepły głos, wielka empatia, niesłychana wiedza i wspaniale przekazana. Jednym słowem , nietuzinkowa osoba. Plaster z balsamem na cierpiące rany zadane życiem. Dziękuję za wywiad zarówno Panu , Panie Karolu, jak i dziękuję Pani Halszce. Pozdrawiam Was bardzo cieplutko.
Jako niedoszła samobójczyni powiem tylko jedno- Terapia to must have To będzie jedna z największych przygód Twojego życia Powoli, zrób sobie na to miejsce, umów się i idź Potrzeba bycia wysłuchanym wydaje mi się niedoceniana
Czasami na korzystanie z terapii może brakować zasobów, biorąc pod uwagę spektrum aspektów z tym związanych. Nadal możliwość korzystania z terapii, zwłaszcza dopasowanej do danego problemu, w wielu przypadkach to "luksus".
Również jako niedoszła samobójczyni - nie stać mnie na terapię, a na NFZ za 2 lata, czego nie dożyję, natomiast polecam za to wizytę u psychiatry - szybciej terminy, a jak prywatnie to taniej bo rzadziej, a leki nie są drogie. Leki naprawdę pomagają, zwłaszcza dobrze dobrane, i wcale nie uzależniają ani nie otępiają. Leki to wprawdzie nie terapia, ale sprawiają, że jest się bardziej stabilnym i zaczyna się zauważać świat dookoła siebie, a to dużo.
@@LennexD dlatego trzeba próbować różnych lekarzy w miarę możliwości. Ja do swojego pierwszego psychiatry straciłem zaufanie po trzeciej wizycie i zdecydowałem się na zmianę. Teraz jestem umówiony u drugiego lekarza i chociaż nie mam dużej nadzieji na poprawę, to na koniec dnia chce móc powiedzieć że próbowałem zrobić co mogłem.
@@pawelzabicki7785 niekoniecznie luksus; rejestrujesz się w przychodni do psychiatry i jesteś "zaopiekowany" - dostajesz skierowanie do psychologa, terapię grupową ewentualnie leki - jedyne co, to trzeba poczekać na wizytę ok. miesiąca 😏
Znam dr Witkowską ze szkoleń i webinariów Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego. Wspaniała osoba. Mega pozytywne zaskoczenie przeżyłam, jak zobaczyłam, że jest u Ciebie na kanale rozmowa z panią Halszką. ☺️ Niech wiedza idzie w świat i coraz więcej osób otrzymuje pomoc!
Z racji wykonywanego zawodu mam do czynienia z samobójstwami. Ogromne przeżycie. Udźwignąć sekcje, ból rodzin, rozmawianie z nimi...czasem jestem jedyną osobą która wysłucha, wytłumaczy, pomoże. Dziś przytuliłam.
Bardzo ciekawy odcinek. Jako depresant po kilku pròbach samobójczych i pobycie w szpitalu psychosomatycznym - uważam, że to niezwykle wnikliwe spojrzenie na temat.
Świetny wywiad, ale na Teutatesa ten wystrój jest koszmarny, przypomina mi apele na sali gimnastycznej w podstawówce. Poprzedni wystrój był o niebo lepszy.
Fajnie, że ktoś o tym mówi bo często ludzie kompletnie nie rozumieją osób w takich sytuacjach czy z takimi myślami. Mam nadzieję, że za jakiś czas świadomość tego tematu wzrośnie, bo często rozmowy z ludźmi nie znającymi tematu tylko pogarszają zły stan kogoś kto potrzebuje pomocy
Mój ojciec zabił się 19 lat temu, miałem wtedy 11 lat. Do dzisiaj mam do niego chyba jednak jakiś żal. Tzn. chyba miałem... Bardzo dziękuję za ten film, dał mi ogromną ulgę... 😢
Księgowym? Dla uspokojenia? ludzie, nie wiecie jak wygląda praca księgowego w czasach tak zmieniających się przepisów, niejednoznacznych, wykluczających się, coraz więcej obciążeń Od roku jestem na prochach...
Z pewnoscią ten zawod nie należy do wyciszających, ale myślę, że w poruszonym tu temacie bardziej chodziło o wyobrażenie sobie siebie przez osobę zmęczoną gonitwą życia w roli " spokojna praca w księgowości". Wśród moich dobrych znajomych mam sporo osób wykonujących ten zawód. Zgadzam się z tym , że jest mega stresujący. Pozdrawiam :)
Bardzo dziękuję za ten wywiad. Ta Pani jest wspaniała. Mòj maż popełnił samobòjstwo 7 lat temu. Jest wiele ludzi takich jak ja i takie rozmowy sa bardzo pomocne. Pięknie dziękuje.
Mega dobry odcinek, bardzo dobry temat o ktorym musimy rozmawiac, ja zmagam sie z głeboką depresją, nie mam z kim porozmawiac na ten temat, kazdy reaguje zesztywnieniem i odpowiedzia ze wszystko bedzie dobrze. A ja tego nie czuje, to wszystko jest tak skomplikowae w naszej glowie, nie chcesz sie tak czuc, nie wiesz skad przychodza takie mysli ale to jest w Twojej głowie, zmagam sie z myslami samobujczymi codziennie. I zostaje z tym sam. Dziś znalazłem strone gdzie mogę znaleźć treści które pomogą mi sie z tym zmagać. dziękuje za ten odcinek.
Witaj Bartku nie wiem jak Ci moge pomoc ale wierze ze sie nie poddajesz i walczysz .Moj jedyny 18 letni syn popelnil samobojstwo nie wiem dlaczego ,minelo 12 lat a ja ciagle nie daje sobie rady. Jak by umarla moja dusza ludzie sie dziwia ze jestem twarda ale to jest bzdura jestem inna osoba dla innych a inna w srodku rzucilam sie pomagac innym i moze to mi pomaga.nie wiem jedno wiem ze specjalisci sa potrzebni ale tak naprawde to my musimy pomoc sami sobie czlowiek jest silny i wszystko zniesie.Bartku ty mozesz byc nadzieja dla ludzi ktorzy maja podobny problem mozecie sie wspierac moze zyskasz przyjaciol .Nie wiem czy chociasz troche Cie pocieszylam ale to ze ci odpisalam napewno troche mi pomoglo.Prosze Cie postaraj sie pomoc sobie i innym .Prosze nie chciej aby twoja mama przezywala to co ja nie jestem nawet wstanie opisac ci co czuje nie umie tego nazwac.Wierze ze dasz rade wiem ze jestes silny pozdrawiam
Walcz chłopie o siebie, pójdź do dobrego specjalisty. Życie mamy tylko jedno, i chociarz może się tobie wydawać że nie ma to sensu. To jeszcze zaświeci dla ciebie słońce. Wtedy nabierzesz powietrza pełną piersią z uśmiechem na twarzy i spojrzysz na to wszystko z innej perspektywy. Ale musisz podjąć ten trud i zawalczyć o siebie i przede wszystkim dla siebie. Trzymam kciuki za ciebie.
Jako osoba borykająca się z myślami samobójczymi i depresją wielokrotnie kiwałem głową słuchając tej pani. Dobre zrozumienie tematu, ciekawy sposób opowiadania
Niesamowicie mądra kobieta, wysłuchałem każdego jej słowa. Sam prowadzący przy niej, no cóż, przynajmniej pozwolił jej spokojnie mówić. Będę dalej przesyłał wśród znajomych ten wywiad!
Pierwszą osobą którą zobaczyłam na stole sekcyjnym był 13-letni samobójca. Do tej pory nie mogę się pogodzić z myślą, że przecież temu można było zapobiec! On nie musiał umierać. To o co walczy fundacja to coś niezbędnego!
Też jestem po próbie samobójczej . Miałam później kilka takich mysli😢 . Byłam w silnej depresji . Nikt ani lekarz ,ani rodzice nie porozmawiali ze mną po tym wydarzeniu. Tylko rodzice mieli pretensje dlaczego im to zrobiłam . Przede wszystkim robiłam krzywdę sama sobie. Było mi przykro.
Muszę przyznać, że nieco mnie irytuje protekcjonalne podejście w stylu "Musisz chcieć żyć." Argument, że rodzina będzie cierpieć jest samolubny. Ja mam cierpieć żyjąc tylko po to żeby rodzina nie cierpiała. A może ja chcę odpocząć od cierpienia, które powoduje samo istnienie. Czemu to nie może być racjonalna decyzja, podjęta w pełni świadomie i poparta argumentami? Nie, to na pewno jest zaburzenie i trzeba mnie przekonać, że się mylę albo siłą uniemożliwić mi decydowanie o moim własnym ciele. Może to argument z innej dyskusji ale wydawało mi się, że "my body my choice".
Tylko, że ludzie raczej nie budzą nie pewnego dnia rano i pomimo, że są w pełni zadowoleni ze swojego życia decydują się popełnić samobójstwo. Najcześniej za taką decyzją stoi olbrzymie cierpienie. Ja nie odebrałam tej rozmowy jako przekazu "musisz żyć", dla mnie ta rozmowa jest o tym co można zrobić, żeby ludziom pomoc, bo jednak przeważająca większość tej pomocy chce i potrzebuje, a nie wie jak szuka lub prosić o nią. Natomiast w temacie rodziny uważam, że jest to bardzo ważne żeby mówić, że dla osób, które zostają jest to trauma, bo jest. Nie ma to być szantaż, ale raczej pokazanie szerokiego kontekstu, że nie jest to tylko prywatna sprawa osoby, która się na to decyduje, ale całego systemu rodzinnego.
bo /moim zdaniem/ tak zostało to złośliwie zaprojektowane albo wyszło samo /z morza/, że nasze życie nie jest wyłącznie nasze ale jest częścią życia wszystkich naszych bliskich
Dziękuję za ten program, moja córka jest po kilku próbach samobójczych, po kilku pobytach w szpitalach psychiatrycznych jestem z tym problemem sama na co dzień mój mąż ma to gdzieś i nazywa ją egoistką która myśli tylko o sobie.
Proszę rozważyć, czy zachowanie męża w stosunku do córki nie jest przyczyną jej zachowania. Niekiedy nieustanna krytyka dzieci przez ich rodziców powoduje powzięcie decyzji o odebraniu sobie życia.
Biedna dziewczyna, szczerze jestem w dość podobnej sytuacji, mój tata kompletnie tego nie rozumie, a mama próbuje mnie wspierać-co bardzo doceniam. Jest strasznie silna kobietą. Życzę pani dużo siły i cierpliwości, wierzę że uda wam się z tego wyjść❤️
Super wywiad i ogrom wartosciowych informacji podanych w przystepny a jednoczesnie bardzo rzeczowy sposob. Bardzo potrzebny wywiad ktory sklania do przemyslen.
Cudny wywiad, Pani z dużą wiedzą i bardzo dobrze się jej słucha. To powinno iść dalej w świat. Idąc w podobnych duchu tematów które są pomijane w życiu społecznym to może warto pomyśleć o odcinku jak rozmawiać z kobietami po stracie dziecka.. chodzi mi o np. poronienia czy urodzenia martwe. To jest dla takich kobiet i ich otoczenia również, wielki dramat, wsparcie jest wtedy im niezbędne a nie wiadomo czasem od czego tą pomoc czy choćby rozmowę zacząć.
Jako studentka weterynarii miło mi, że wspomniałeś Karolu o samobójstwach w moim przyszłym zawodzie, bo jest to poważny problem, a bardzo mało się o tym mówi. Studia też do najlżejszych nie należą i wymagają od nas dużego wysiłku psychicznego, na szczęście nie mam wśród znajomych osób które miały próby samobójcze, ale słyszałam o takich przypadkach i wiem, że trzeba to nagłaśniać i starać się pomóc takim osobą chociażby przez zwykłe rozmowy, bycie przy takiej osobie. Pozdrawiam wszystkich z tego kierunku i zawodu i błagam jeśli czujecie, że jesteście już na skraju wytrzymałości sięgnijcie po pomoc.
Karolu dziękuję Ci za ten temat i bardzo ciekawą rozmówczynię. Kilka miesięcy temu mój bardzo dobry znajomy, młody chłopak (27l) którego znałam od podstawówki popełnił samobójstwo... Wciąż o tym myślę i bardzo żal mi że tak dobry i fajny człowiek nie spotkał gdzieś po drodze kogoś kto by mu pomógł naładować akumulatory... Jego rodzina, narzeczona ale też tacy zwykli znajomi jak ja przeżyli to bardzo i ciągle nie mogą się z tym pogodzić... Jestem pewna, że każdy gdyby wiedział że tak się to skończy to podałby pomocną dłoń ale może właśnie nie dostrzegaliśmy tych małych rzeczy... Jak np tego, że podczas naszej rozmowy przy okazji składania sobie życzeń na święta podsumowałam, że bardzo dużo ma teraz obowiązków i jak sobie z tym radzi? Czy to nie za ciężko? Na co on : " po śmierci sobie odpocznę". Wtedy aż mnie zmroziło bo nie pasował ten komentarz ani do naszego wieku, ani do okazji ale zwyczajnie potraktowałam to jako " żart" a może już wtedy mój kolega potrzebował pomocy.... Nigdy sobie nie wybaczę że nie pociągnęłam tego tematu i wiem że nigdy jego rodzina nie będzie już taka sama... Więc proszę jeśli to czytasz i myślisz o samobójstwie porozmawiaj o tym z profesjonalną pomocą, walcz o swoje życie bo dla wielu obok jesteś bardzo ważny tylko może nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy!
Napisałbym kilka rzeczy,ale nie z prawdziwego konta (a innego nie mam) za granicą ciężko o taką pomoc (chociaż język znam, to nie zależnie w jakim języku o pomóc poprosić nie idzie) Chodź w Polsce też nie jest łatwo, a zwłaszcza takie szpitale pozostawiają wiele do życzenia (trafiłem z nerwica i depresją po próbie, a ci leczyli mnie z palenia ganji, dzięki której jakoś wszystko przetrwałem i pomagała jakkolwiek wszystko znosić) Nawet wiek kolegi mam ten sam.. ostatnio gdyby ojciec w porę nie zadzwonił ( dzwoni co jakiś czas zapytać co u mnie słychać i jak sb radzę) a akurat trafił w moment to już bym "odpoczywał". Raz się przełamałem i poprosiłem o pomoc (właśnie ten szpital wtedy) pomogło mi to tylko trochę odejść od myśli, nic poza tym (chociaż reszcie mówiłem że mi pomogli i jest fajnie bo co miałem powiedzieć. Fakt spędzenia pierwszych świat i sylwestra w Polsce od 8 lat w szpitalu po to żeby mi nie pomogli bardzo "podniósł mnie wtedy na duchu ".. od tego czasu minęły ponad dwa lata i mimo różnych prób poradzenia sobie i starania się żeby było w końcu dobrze i tak kurwa nie jest. I znowu wszystkie plany ch*j strzelił, co rowna się z tym że zamiast nadrobić tutaj z ojcem stracone lata, skończy się to tak, ze jeśli będę wstanie to może uda mi się przyjechać do Polski na jego pogrzeb. I tak napisałem o wiele za dużo,a nie miałem..
Po raz kolejny wraca do mnie wspomnienie- chwila, gdy kilka lat temu uswiadomilam sobie ze wlasciwie w rodzinie kazdego z moich znajomych, blizszych, dalszych, ktos odebral sobie zycie. Brat mojej wspolokatorki, kolezanka z pracy,, ciocia mojej przyjaciolki z liceum, moj dziadek, jakis daleki wuj. Ludzie w roznym wieku, o roznych zawodach, w roznych sytuacjach zyciowych.. Dziękuję za wywiad.
Dokładnie ja to samo pomyślałam w moim środowisku było bardzo dużo osób . Teraz weszłam oglądam wywiad bo chłopak którego bardzo dobrze znałam popełnił kilka dni temu samobójstwo . Zaplanował wszystko . Zawsze był wrażliwy totalny szok dla mnie ,poprostu próbuje ten problem zrozumieć
Po mojej próbie samobójczej, moja rodzina nie tylko mi nie pomogła, ale jeszcze mnie krytykowała. Wiedząc, że nie znajdę u nich wsparcia, udałem się do psychiatry. Dopiero wtedy uzyskałem profesjonalną pomoc. Dziś jestem wdzięczny lekarzom. Od pięciu lat nie mam depresji i staram się doceniać to co mam. Być może w życiu nie zawsze jest kolorowo, ale przynajmniej mam zdrowe ciało - mogę chodzić, podziwiać przyrodę, mam sprawny umysł itp Niby to zwykłe drobiazgi, ale gdyby się na nich skupić, to bardzo pomagają...
Świetna rozmowa. Wstrząsnęło mnie bardzo, dotyka mocno. Od kilku lat noszę w sobie żałobę po bliskiej osobie, która odeszła w taki sposób. Ile to zostawiło pytań, wspomnień, radości, buntu, złości, łez, żalu.....wszystko dziś wróciło. Pani Halszka, ogromna wiedza, doświadczenie, bardzo ciepła kobieta, poruszyła wszystkie bolące struny, ale zadziałała też jak balsam. Mocno kibicuję Jej w tym co robi. Cieszę się, że te trudne tematy wychodzą z cienia . Pojawia się Nadzieja..... Dziękuję za ten wywiad , pozdrawiam.
Karol, oglądam cię od lat, poprzednie studio wyglądało super, profesjonalnie, przyciągało oko i kolor bardzo uspokajał ❤ Nie obraź się, ale ta nowa sceneria to koszmar 🤦♀️ Błagam Karol, zmień zasłony na te niebieskie, wyjdzie na dobre 💙💙💙
No to niech je dalej kolorują w post-pro, niby pierdoła, ale mnie też jakoś odrzuca ten kolor 😜 Słucha się tak samo dobrze, ale jak czasem człowiek chce spojrzeć na rozmówców to nagle opada zasłona 😎
@@jerrych5616 Rozumiem, że ta zmiana jest dla Ciebie zbyt drastyczna. Można jednak spojrzeć na to inaczej. Daje to inny klimat, zmieniła się przecież miejscówka, jest inny stół. Dajmy się Karolowi realizować na jego zasadach.Może nam się niespecjalnie podobać, ale nie zmuszajmy go do zmiany...
Odcinek mega ważny, poruszający ciężko temat, ale TOP komentarze tyczą sie nowego wystroju. "tej karol we no firankę zmień, wcześniej się fajnej oglądało". Ręce mi opadają
Dwa lata temu przeszłam załamanie. Spadło na mnie zbyt wiele naraz, miałam ciężką depresję, nerwicę i zaburzenia osobowości. Zgadzam się prawie ze wszystkim co zostało tu powiedziane. Jedna rzecz mnie nie przekonuje. To, ze najważniejsze, żeby dać sobie czas, ze kolejny dzień może być jakimś ukojeniem... Pamiętam jak się wtedy czułam i jakie miałam myśli. To był stan kompletnej beznadziei. I myślę, że nawet gdybym strzeliła wtedy szóstkę w lotto to nie umiałabym się z tego cieszyć. Każdy kolejny dzień wydawał się być taki sam i nie widziałam szans na to, żeby było inaczej... Dla mnie otrzezwieniem był wyraz twarzy mojej mamy, kiedy powiedziałam jej "nie chce mi się żyć", nigdy nie zapomnę tej chwili, dzięki niej tu jestem...
Zazdroszczę tego, że emocje na twarzy Twojej mamy pomogły Ci wyjść z tego mroku i cieszę się, że dzisiaj jesteś z nami. Ja niestety nie mam prawie żadnej sieci wsparcia poza moim mężem. Ale on też już nie daje rady z wyciąganiem mnie z kryzysu. Około 10 miesięcy temu powiedział mojej mamie, że potrzebuje pomocy bo "Aga ma myśli samobòjcze, ciągle płacze i nie chce się jej żyć". Reakcją mojej mamy był płacz i słowa" lepiej było się nie przejmować dziećmi i wychowaniem tylko stać pod sklepem z wòdą i pić". To tylko pogłębiło moje poczucie winy jaką jestem beznadziejną i niewdzieczną còrką. Przez ostatnie 10 miesięcy mama ani razu nie poruszyła w rozmowie tego tematu, tata milczy jakby tematu w ogòle nie było...a mój kryzys się ciągle pogłębia, mysli samobòjcze wcale nie zniknęły a wręcz pojawiają się częsciej. Nie wiem co mnie trzyma przy życiu. Chyba tylko miłosc do męża. Wielokrotnie planowałam samobòjstwo ale nigdy jeszcze tego planu nie zrealizowałam. Jestem bliska temu z kazdym dniem. Tylko inna osoba w kryzysie zrozumie jak potężny to jest bòl. Wiecie...mam 33 lata i czasem sobie mysle ze się zabiję żeby ukarać moich rodzicòw za ich chłod emocjonalny i obojętność. I chyba tylko miłosc do mojego męża zdaje się byc sillniejsza od żalu do rodzicòw i nie pozwala na dobre pożegnać się z tym światem.
@@MrsAgnieszka Wlasnie ja tez tak mam, ze mnie jeszcze przy zyciu trzymaja moi rodzice, moja mama by tego nie przezyla.. nie wiem jak to bedzie gdy ich zabraknie :(
Serdecznie Dziękuje za fenomenalny i bardzo WARTOŚCIOWY 🙏🏻Temat ( wśród moich bliskich były samobójstwa 13 letniego i dorosłego mężczyzny) wiem , jakie piętno zostaje na bliskich i jak się winią za ta smierć „ ; pracując w służbie zdrowia i będąc przy kilku śmierciach ( Ukłony dla pani doktor i za jej wspaniały wkład dla ludzi 🙏🏻💝
Dziękuję, Karolu, za ten wywiad. Także za to, że zapytałeś jak osoby będące obok mogą pomoc. Wspieram przyjaciela w takiej sytuacji, słucham i staram się być obok. Chociaż już czasami nie wiem na ile to wystarczy, i nie wiem czy coś co powiem właśnie nie przyczyni się do czegoś gorszego. Twoja rozmówczyni uspokajająco rozmawia, dzięki czemu z zaangażowaniem słucha się całości wywiadu.
Dobrze, że poruszane są takie tematy. Sam chciałem się zabić i były już takie chwile, że naprawdę sił. Chwilowo jest lepiej ale zawsze w głowie mam to, że nie muszę się zabijać dzisiaj bo czas na to mam zawsze.
To jest myśl, która mi też pomagała - na samobójstwo zawsze będę miała czas, natomiast cofnąć go nie cofnę, więc jeszcze ten jeden dzień/tydzień/miesiąc dam radę przetrzymać. Na szczęście już jest lepiej.
I tak nic nie ma z tego życia. Każdy powinien móc decydować o swoim życiu i swojej śmierci. Samobójstwo powinno być legalne i dostępne za pomocą środków które to umożliwią jak np zastrzyk, albo pigułka, a nie ze trzeba się wieszać po lasach i piwnicach po kryjomu. Kogoś boli to, że system straci niewolnika, który musi zapierdzielać na utrzymanie polityków i elit.
Święta racja. Chciałem się tu podzielić swoimi spostrzeżeniami na ten temat. Sam choruję na depresję i mam myśli samobójcze już od kilku jak nie kilkunstu lat. Na początku było bardzo źle, silny lęk i niepokój utrudniają funkcjonowanie. Człowiek bardzo cierpi. Ale po wizycie u lekarza i braniu leków jest dużo lepiej. W tym sensie że się nie cierpi, tylko już wszystko zaczyna być takie obojętne. Każdy przeżyty dzień jest dla mnie dużym sukcesem. Jest zwycięstwem życia nad śmiercią. Chociaż wiem, że i tak to kiedyś zrobię, to cieszę się każdym dniem. Samobójstwo powinno być normalną sprawą i decyzją każdego człowieka, tak jak wyjście do sklepu czy wyjazd na wakacje. Dość ze stygmatyzowaniem i mieszaniem z błotem samobójców i osób po próbach!!!
Mnie wkurwia że nie ma eutanazji na życzenie . Jak jestem zdrowy i wolny to poradzę sobie sam . Ale jak by mnie przykuło do wyra, to nie dam rady . Będę srał pod siebie , brzydził się litością współplemieńców itp. Życie ma sens jak jest fajne , a życie by wegetować jest gorsze od śmierci .
wreszcie jakiś głos rozsądku, a nie puste bzdety w stylu kocham was dacie rade Cała psychologia i psychiatria to manipulacja albo faszerowanie lekami bo życie jest beznadziejne, że trzeba nas naćpać, byśmy mogli dalej funkcjonować i zapieprzać Pani w filmie niby tak pięknie mówi - tylko co z tego? Co to dla mnie zmienia? Życie jest spierdolone, będziemy musieli pracować w gównianych pracach, bać się żeby starczyło od do, Większość z nas nie będzie miało mieszkania, dobrej pracy, stabilnego związku. Jak mówi o tym ktoś bogaty i po studiach chce mi się śmiać
Wytrzymałam 11 minut tego wywiadu i musiałam wyłączyć, bo odezwała się silna trauma. Ale z drugiej strony bardzo się cieszę, że na takie tematy w końcu zaczyna się otwarcie mówić - powoli, ale jednak. Większość ludzi wciąż nie wie, jak reagować, jak pomagać. A osoby najbliższe samobójcom pozostawione są zawsze same sobie i muszą się mierzyć z traumą do końca życia (takie osoby serio istnieją, choć zwykle się nie ujawniają).
twoja działalność wpisuję się w trend światowy ratowania tego co jeszcze jest do uratowania /może nie jest za późno/świadczy o tym, że widzisz i rozumiesz więcej, m.in. dzięki traumie, którą przeżywasz; nie umniejszam jej i nie próbuję znaleźć jej pozytywów ale dzięki takim osobom jak Ty, być może uda się uratować choć jedno życie a jak wiemy ratując jedno - ratujesz cały świat; DZIĘKUJĘ !
Bardzo wartościowa rozmowa. Szkoda, że politycy się nie interesują problemem. W tej chwili kolejka do psychoterapeuty na NFZ trwa od 1,5 do 4 lat. Nikt nas nie uczy jak sobie radzić z emocjami, a dostęp do pomocy mają tylko nieliczni.
20 lat temu we wrześniu posypało się moje małżeństwo, praca i życie… nie miałam nic czego mogłabym się uchwycić. Pamiętam ranek, kiedy siedziałam z opakowaniem tabletek i telefonem… wybrałam telefon…. Żyję, ale nadal w chwilach kryzysu zdarza mi się myśleć, że źle wybrałam… życie nas nie oszczędza… Wielki szacunek, dla tych, którzy każdego dnia walczą o siebie i trzymają się jasnej strony życia 🙂
nic zle nie zrobilas.....!!!
zrobilas bardzo dobrze....!!! super wybor.....jestes silna et dasz rade....mysl tylko pozytywnie et wszystko sie uda......badz dobrej mysli.....zycie warte jest rozmowy.....et zapewne jestes bardziej szczesliwa sama niz z byle kim......nie warty byl Ciebie....jestem pewna.....pozdraviam....
Wybranie życia to siła wewnętrzna.
To zwyciestwo
Zwyciężyłaś.
Cierpienie to nie odwieczny towarzysz wielu z nas. 😭
Mi w młodości też nie chciało się żyć przez to, że byłam prześladowana w szkole. Pamiętam, że wtedy słuchałam też bardzo dołującej muzyki i byłam jednym wielkim chodzącym kompleksem. Nie próbowałam się jednak zabić ale myslałam jakby to było gdyby mnie nie było.... Obecnie mam 33 lata, 2 dzieci, męża, problemy, kłótnie też są, raz jest dobrze raz tragedia i masakra, ale...i tak jestem szczęśliwym człowiekiem.. jakieś 2-3 lata temu Bóg stwierdził, że weźmie mnie w obroty, jakkolwiek to zabrzmi tak się wtedy poczułam i czuję nadal. Ja to odbieram tak: Bóg nie zabiera mi problemów, ale...zmienia moje myślenie o nim. Długo by opowiadać w każdym razie polecam wszystkim właśnie tą drogę: zaufanie Bogu. I jeszcze jedno, moim osobistym sposobem na radzenie sobie z problemami jest szukanie ich rozwiązania (w miarę możliwości) zamiast rozdrabnianie i wielogodzinne rozmyślania nad samym problemem. Jestem trochę jak nawigacja samochodowa, która zamiast krzyczeć "zawróć" gdy pomyli się drogę, wyznacza nową trasę z danego miejsca, w którym aktualnie się znajduję 😉 A gdy już nie wiem co zrobić, po prostu mówię Bogu: cokolwiek się stanie- nie opuszczaj mnie...w swoim życiu przyjmuję chyba każdą możliwą opcję (nie zakładam, że coś na pewno się nie wydarzy albo że coś jest pewne na 200% bo tak naprawdę nie wiadomo co wydarzy się za 5 minut) mimo tego aktualnie mam się bardzo dobrze mimo, że te 15- 20 lat temu nie chciało mi się żyć..tak więc nigdy nie można tracić nadziei, że będzie lepiej. Pozdrawiam 🤗
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Straciłem rok temu brata, który popełnił samobójstwo. Nigdy w życiu nie myślałem, że można doświadczyć takiego cierpienia. Wykonał tylko 1 próbę. Wyniosłem z tej traumy 2 wnioski którymi chce się podzielić. Mówcie ważnym dla was osobom co czujecie, że je kochacie bo nigdy nie wiece czy widzicie je po raz ostatni i czy odpiszą na propozycję spotkania (szczególnie mężczyźni, pierwsza myślą było to czy i kiedy ostatnio powiedziałem bratu, że go kocham). Drugi wniosek jest dla osób które są na krawędzi, to jest naprawdę nieodwracalna decyzja i jesteście mega ważni dla innych. Czasem są głupi i wam tego nie mówią. Nawet nie jesteście sobie w stanie wyobrazić ile osób i jak głęboko dotyka taka smierć. Warto szukać pomocy i rozmawiać o emocjach. Trzymajcie się.
Bardzo mi przykro, że Cię to spotkało. :( Trzymaj się i nie poddawaj
Ja 2 lata temu straciłam siostrę masz racje cierpienie okropne cały czas boli
Wspólczuję i życzę sił , bo czas tylko pozornie leczy rany, to w nas zostaje
Są chwile kiedy wspominasz Kogoś, kto tak odszedł i się uśmiechasz , ale są i takie , kiedy przedmiot , zapach, czyjś głos powoduje lawinę żalu, falę łez, lub złość.
Nie tylko poczucie winy. Dla rodziny to szok z którego nie można wyjść przez lata. Osoby chcące popełnić samobójstwo bardzo dobrze się maskulin.
Moja mama popełniła samobójstwo 8 lat temu i ciągle to boli i mam poczucie winy
Jestem po próbie samobójczej i po szpitalu psychiatrycznym. Same myśli samobójcze miałam przez większość moich szkolnych lat i ciągły się one do studiów. Żyłam w mniejszej miejscowości w której niby był ośrodek OIK, ale "pomoc" tam mi oferowana była żadna i do zaśmiania przez łzy. Pomoc psychologiczna w szkole dokładnie tak samo. Rodzina do czasu aż trafiłam w szpitalu odwracała tylko głowę.
Nie bagatelizujmy tematu. Nie mówmy, że samobójca jest egoistą, leniem, nierobem. Bo nie jesteśmy.
Popłakałam się na tym odcinku, przypomniały mi się te najtrudniejsze chwile i to co o sobie myślałam, ale na szczęście i mam nadzieję, jest to już wszystko za mną.
Dziękuje za ten odcinek.
Wyrosniesz z tego
Dziękuje Pani za ten komentarz. Bardzo odważny i odsłaniajacy duszę. Bede trzymać za Pania kciuki. Ciesze sie, że teraz jest lepiej ❤️
Dziękuje za odwagę! To bardzo ważny i odważny komentarz.
@@Chorson dziewczyna skończyła studia kiedy ma wyrosnąć po 40?
@@arachnme12 16
2021 A dalej osoby cierpiące mentalnie potrafią trafić na ekwiwalent betonowej ściany w postaci "ogarnij się", "inni mają gorzej", albo "wymyślasz". I to jest gorsze niż nie mówienie nic.
Trzymajcie się ci, którzy znaleźli się na krawędzi
dołożyłbym jeszcze złoto w postaci „ w sumie sam poniekąd się do tego doprowadziłeś”
trzeba do tego podchodzić dwójnasób. częściowo jest to prawda. często ludzie sami się dobijają wchodząc w te negatywne konteksty. jednocześnie nie oznacza to, że choroba nie ma znaczenia. jednymi słowy trzeba akceptować stan chorobowy i jednocześnie starać się robić dla siebie dobrze ("ogarnąć się")
gorzej jak takie osoby trafia na zwyrodnialcow z krzyzem na piersi ,ktorzy uwazaja ,ze czlowiek ma wolna wole,wiec jesi sie zabija to dlatego ,ze taka mieli wole
@@patimonka ale dziewczyno opowiadasz banialuki, zapoznaj się lepiej z tematem jak ty tak sądzisz o swoich no to twoja sprawa i może masz co do samej siebie racje, lecz u innych może być z tym różnie i też słyszą takie same teksty.
Tutaj wykluczę nałogi bo w nie same się wpędzamy lecz doprowadzanie do danych sytuacji czy zaniedbań nie wynika z nas samych tylko z sytuacji w której się znaleźliśmy często wynikających ze zmiennych nie zależnych od nas.
@@ryszardpianecki1340 osoba w kryzysie tak nie myśli..... bardzo często myśli jedno torowo przez zawężenie spowodowane dużym i długotrwałym stresem.
Ciekawe jak byś miał rodzinę na utrzymaniu, a straciłeś zdrowie i przez nią prace. To tak samo sobie powiesz "zaakceptuj tą sytuacje i staraj robić dla siebie dobrze"?
To był świetny wywiad. Wielki szacunek dla Pani Halszki za kompetencje, szeroką wiedzę i niezwykle profesjonalny sposób mówienia o problemie. A przy tym piękną polszczyzną. Jednym słowem rozmowa w punkt.
no jej wiedza jest zadna jesli zostaje postawione pytanie dlaczego faceci to wiekscosc ofiar samobojstw.
kobiety mniej samobojstw popelniaja i dluzej zyja ,bo.........
nie maja żon!!!!!!
@@cathathonium XD
@@cathathonium Tez od dawna zauwazam ten problem. Cos sie źle dzieje z nasza populacja ludzką a moze dotyczy to tylko nas Polakow? Moze to kwestia pewnego przeskoku cywilizacyjnego lub wpływ walk o przetrwanie na naszym terenie? zabory, dwie wojny komuna postkomuna po 89r, a teraz srajdemia. W tych zmaganiach na froncie stali mezczyźni to oni czuja sie odpowiedzialni za rodzinę, cierpia gdy nie moga odnosic sukcesow, kobiety w złosci kieruja sie przeciwko nim. Ech duzo tu wszedzie walki nieporozumien złosci zawisci zazdrosci. Jakis diabeł mocno w tym kotle miesza.
@@barbaraszwarczynska3855 nie ma co zwalac winy na diabla bo......moze go wcale nie ma.
to co dzieje z nasza populacja jest spowodowane przez ta populacje wlasnie.
jesli facet zaczyna posuwac pierwsza lepsza laske ,a ta "wrabia " go w dziecko i w sposob silowy konstruuje "zwiazek" ,by sie w nim potem prostytuowac to takie sa wasnie skutki,ze facet nie moze zniesc tego co sam nawyrabial i tego w czym "pomaga" mu jego wlasna baba.
@@cathathonium No coz prosze Pani (czy moze pana ) ile ludzi tyle opinii i zdan. Uzyte przez Pania słowo "moze " oznacza rownie dobrze ze moze diabeł jednak jest. Jak zwał tak zwał w kazdym razie istnieje siła zupełnie przeciwna do dobra, ktora pcha nas w swoja stronę. Moze zło i dobro jest po to bysmy go doswiadczyli a potem wybrali to co bardziej nam odpowiada? Uzyte przez nas słowo "moze" swiadczy o tym ze wielu rzeczy nie wiemy nie rozumiemy i powtarzamy w kołko te same błedy od wielu pokolen. Jest spora grupa ludzi publikujaca sie w internecie,ktora uwaza np. ze my jestesmy tylko komputerami,ktore ktos kiedys zaprogramował by wykorzystywac do swoich potrzeb. I tu zakonczę swoja wypowiedź poniewaz zajęła by mi ona zbyt wiele miejsca i czsu.
Kult wiecznej produktywności i sukcesu w każdej sferze życia sprawia, że wiele ludzi sobie nie radzi, nie potrafi sprostać narzuconym wymaganiom.. to przyczynia się na pewno do tego,że wiele osób sobie nie radzi z emocjami.. dochodzi neustanna presja, która jest wykańczająca. Samobójstwo to bardzo ważny kulturowo temat. Przepełniony jest stygmatyzacja, dlatego trzeba o tym głośno rozmawiać..
Znasz kogoś kto się zabił bo nie był produktywny? Czy to kolejne pseudo usprawiedliwiania komunizmu.
Dokładnie! Kapitalizm, który traktuje pracowników jak przedmioty. I wyniszczył kolektywizm. Teraz każdy sam sobie rzepkę skrobie. A jak już nie ma siły na uskrobanie samemu sobie, to ma pecha, bo przecież masz sobie samemu radzić.
@@martakizner6986 no tak bo nie ma żadnych zasiłków zwłaszcza dla chorych.
@@arachnme12 zasiłek pomaga przeżyć tylko ciału
@@martakizner6986 W komunizmie też jest przecież kult pracy, a skrajny kolektywizm nie liczy się z indywidualnymi potrzebami. Kapitalizm i neoliberalizm mają swoje wady, ale ludzie popełniali samobójstwa od zawsze.
Bije od tej pani taka troska. Zwraca uwagę na ważne kwestie w tym temacie. Bardzo potrzebna rozmowa i cenne spotrzeżenia np. odnośnie kampanii zapobiegajacych samobójstwom. Wszystkim, którzy znajdują się w trudnej sytuacji/mają myśli samobójcze - życzę wam dużo siły i odwagi, żeby poprosić o pomoc 🙏✊
Nikt ci nie pomoże, bonikogo twoje życie nie obchodzi.
@@anastazjaserce9055 nie zawsze jest to prawda.
Dziękuję... mój syn popełnił samobójstwo 4 lata temu... napisał tylko - "przepraszam Was Wszystkich" ... ten wywiad dał mi wiele odpowiedzi "Dlaczego?" Bardzo dziękuję... 💞
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
👊
🥺
:(( trzymaj się❤️
Mi brat napisal o 1 w nocy „nie odbieralas, wiec napisze, ze to wlasnie dzis wyjezdzam. Kocham Was”. Wyjezdzal do trumny w garniturze, ktory sobie wieszal w pokoju kilka dni przed a ja pytalam na jaka okazje ten piekny garniak
Bardzo dobrze słucha się tej Pani.
Bardzo mądra kobieta, takie odnoszę wrażenie.
Szacun dla rozmówczyni. Kompetentnie. z zaangażowaniem, interesująco.
Jestem pod wrażeniem, jak prosto i wyczerpująco o temacie pani mówi.
Bez afektacji, konkretnie i z dużą wiedzą. 👍
Afekt to niegodne naukowca. Afekt to godne MLM-owca
Nie mogłam przetrawić na jeden raz. Zatrzymywałam, myślałam, płakałam, wracałam. Zgadzam się ze wszystkim w 100%. Dziękuję za ten wywiad.
🖤
ja również
To najlepsza rozmowa jaka tutaj miałem przyjemność zobaczyć od początku kanału. Dziękuję.
Nareszcie ktoś, kto wie o czym mówi. Najczęściej o samobójcach mówi się, że są tchórzami, bo boją się życia, a mało kto zdaje sobie sprawę z jakim bólem do czynienia ma taka osoba i jak bardzo ciężkie walki wewnętrzne toczą się w niej... bój o własne życie
W tym nowym miejscu, brakuje mi zdecydowanie ujęć na obie osoby na raz, oraz mam wrażenie że kamery są ustawione ciut za blisko. Wspaniale poprowadzona rozmowa, smutny temat ale bardzo ważny!
Mam nadzieję, że to tylko kwestia przeprowadzki i brak czasu na ustawienie wszystkiego.
@@mateuszkrawczyk3047 Zdecydowanie mam tak samo:)
O
Klaudia to zrób lepszy materiał
@@magorzatamazur7127 Przecież napisałam że świetnie poprowadzona rozmowa. Nie hejtuje, a zwracam uwagę aby Karol mógł wiedzieć co nam się podoba i czy cos poprawić, na pewno przydatne są dla niego takie informacje zwrotne.
Co za niesamowita i mądra kobieta, wspaniała rozmowa.
Fenomenalna rozmowa o trudnym, ludzkim problemie. Pani jest zachwycająca - głębokie zrozumienie tematu z różnych perspektyw i empatia. Rzuca Pani światło na wiele specyficznych kwestii (np. weterynarze).
Jestem pod wrażeniem osobowości Halszki. Świetny wywiad, świetna rozmówczyni!
a ja jestem pod wrazeniem jak widze ze kobieta ma nikle pojecie o tym oczym mowi.
jak mozna mowic ,ze nie kazdy czlowiek popelniajacy samobojstwo jest chory?
kazdego czlowieka chroni instynkt przetrwania i normalny zdrowy czlowiek chocby chcial to nie jest w stanie zwalczyc w sobie tego instynktu i sie zabic.
dopiero czlowiek ,ktory z jakiegos powodu stracil ten instynkt,czyli jest chory,wadliwy,niekompletny moze doprowadzic do samobojstwa.
normalnemu zdrowemu osobnikowi to sie nie uda chocby chcial.
ta pani nie zbadala kazdego samobojce na tym swiecie zeby mowic,iż nie kazdy z nich byl chory!!!!
@@cathathonium Aby wskazać, że nie każdy człowiek popełniający samobójstwo jest chory nie ma potrzeby badania każdego samobójcy. Wystarczy wskazać jeden przykład osoby, która popełniła samobójstwo nie będąc chorą. Czy Pana/Pani post jest jakoś poparty naukowo? Czy po prostu opowiada Pan/Pani o czym się co się wydaje na tzw. "chłopski rozum"?
@@gradufka no wlasnie.....wystarczy wskazac "jeden przykład osoby, która popełniła samobójstwo nie będąc chorą".
ani pani halszka ani Pani,Pani Beato nie jest w stanie wskazac ani jednego czlowieka zdrowego,ktory popelnil samobojstwo.
powiem wiecej.zaden czlowiek na swiecie nie jest w stanie powiedziec czy samobojca w czasie popelniania samobojstwa byl zdrowy,poniewaz dowod-jego psychika juz nie istnieja.
jezeli pyta pani ,czy moja wypowiedz jest poparta naukowo tzn ze nie doczytala pani do konca tego co napisalem.
moj post jest poparty naukowo.to nauka twierdzi ,ze kazda istota zywa posiada instynkt przetrwania.
to przez nauke organizm ,ktory nie posiada takiego instynktu jest uznawany za niekompletny,chorobliwy itd.
rzeczy,ktore opowiadam to nawet nie nauka ,a fakty.
fakty ,ktore uznaje rowniez nauka.
nauka ,ktora mowi ,ze.....
kazdy zdrowy organizm posiada instynkt przetrwania ,ktory prowadzi go do przedluzania zycia a nie do jego skracania.
jezeli organizm takiego instynktu nie posiada tzn ,ze jest "chory",niekompletny
Czy może Pan/Pani wskazać jakieś rzetelne źródło naukowe, które wskazuje, że żaden zdrowy psychiczne człowiek nie popełnił samobójstwa oraz, że człowiek, który się zdecydował na taki krok jest wadliwy?
Na popełnienie samobójstwa decydowały się choćby osoby uwięzione w WTC po zamachu lotniczym. Uwięzione w płonącym budynku - skakały z okien. By podjąć taką decyzję w takiej sytuacji nie trzeba być osobą chorą.
Instynkt przetrwania jednostki nie jest jedynym mechanizmem, który determinuje zachowania tej jednostki.
Nawet zwierzęta w określonych warunkach, podejmują działania autodestrukcyjne, skutkujące nieuchronnie ich śmiercią (np. żądlące robotnice pszczół). Samobójcze zachowania dla dobra mrowiska przypisuje się np. mrówkom Forelius pusillus. Niektóre diałania doprowadzające do samozniszczenia jednostek, ukierunkowane na ochronę grupy znadjują więc ewolucyjnie uzasadnione i służą przetrwaniu tej grupy.
Samobójstwa o charakterze altruistycznym mogą się spotkać z akceptacją kulturową, wręcz być wychwalane, i prowadzić do budowania w określonych warunkach przekonania, że warto poświęcić własne życie dla większego dobra: by ocalić innych, rodzinę, jakąś społeczność, naród, stanąć w obronie konkretnych wartości, zapewnić sobie przychylność bogów, życie wieczne. Zachowania takie mogą być podejmowane w warunkach wojennych, np. samobójcze ataki kamikadze w czasie II wojny światowej. Adam Czabański w publikacji
"Przypadki samobójstw altruistycznych we wspomniach seniorów" opisuje takie zachowania jak np. samoóbjcze rzucenie się żołnierza na granat po to, by ocalić cały oddział, czy samobójstwo konspiratora, który wolał odebrać sobie życie niż zdradzić podczas śledztwa swoich współpracowników i narazić ich na śmierć, albo samobójstwo pilota, który rozbił maszynę wcześniej, aby nie zabić nikogo w strefie zamieszkanej. By podjąć tego typu decyzje w tego typu warunkach nie trzeba być jednostką, jak to Pani opisuje - niekompletną, wadliwą i chorą.
Ps. To, że PAn/Pani twierdzi, że post, który Pan/Pani napisał/a jest poparty naukowo, nie czyni go naukowo popartym. ;)
Kurde! Dziękuje za ten odcinek! ❤️💔 jestem w trakcie leczenia depresji, słucham i płaczę, mocno się w tym odnajduje, co tu pani doktor mówi. Temat bardzo, bardzo, bardzo potrzebny! ❤️💔
Dużo dobrych myśli ślę :)!
serdecznie pozdrawiam !
To cierpienie nie jest na zawsze, trzymaj się :)
trzymaj się!!!
Płacz jest dla duszy jak chłodny prysznic w upalny dzień dla rozgrzanego ciała . Izajasza 59 Czyż ręka Pańska jest zbyt krótka by nie mogła ocalić Ani słuch Jego zbyt przytepiony by nie słyszał. ......
Boźy wybraniec mówi
Przybliźmy się do tronu łaski abyśmy mogli otrzymać pomoc w stosownej chwili .
Roman Rabiniak
To był świetny wywiad z olbrzymią wiedzą. Wielki szacunek dla tak młodej osoby. Straciłam
Męża a Synowie Ojca, który odszedł od nas we wyniku śmierci samobójczej. Ogromna prośba do Pana Karola, aby ten wywiad nie skończyl się na tym jedynym i właśnie z Tą Panią. To moja prośba a dla Pani ogromne podziękowanie. Życzę wszystkiego co dobre w 2022 roku!
To jest bardzo smutne, aż mi się chce płakać 😔 to jest bardzo ważny wywiad i filmik, dziękuję Karol za zainteresowanie się ta sprawa i propagowaniem wiedzy, to pomoże innym. To może sprawić, że ktoś będzie mógł pomóc osobie mającej myśli samobojczej zachować się dobrze i osobom z myślami samobójczymi o tym, że należy prosic i, że można dostać pomoc i wyjść z tego koszmaru 👍
Osoby co mają myśli samobójcze lub są próbach one nie wiedzą że nawet że jest fajnie poprostu być dlatego że wielokrotnie mają poprzekręcane tak w psychice bo nikt im tego za dziecka nie powiedział nie dał odczuć ze są osobami kochanymi poprostu z tego powodu że są. Jeśli są tu rodzice. Kochajcie swoje dzieci za to że są. A nie ze maja dobre oceny lub wypadają w czymś lepiej od innych bo kiedyś jak w życiu doświadcza porażki z jakiegoś powodu będzie im trudniej wstać z tego. Nie żyjemy po to by rywalizować między sobą. Potrzebujemy ciepła bliskości miłości. Musimy dać ja sobie i bliskim.
Święte słowa.
Bardzo mądry komentarz. Gratulacje 👏
@@generaewelin3025 to też źle, nie masz swojego celu itp. Idź na jakieś kursy pokarz dziecku właśnie ze coś trzeba robić i się rozwijać dla czegoś żyć
Swiete slowa! Ludzie nie potrafia cieszyc sie ze sa,ze zyja! A reszta po prostu mija nas I nie warto nawet zawracac uwagi a tym bardziej brac sobie do serca I zatruwac dusze!
Sama prawda. Dzieciństwo i wychowanie mają ogromny wpływ na całe późniejsze życie człowieka.
To była chyba najciekawsza rozmowa jakiej słuchałem na Twoim kanale. Świetnie.
Bardzo dobrze znam omawiany temat. Pani rzeczywiście to rozumie. Prosze o tym mówić, pisać i uczyć innych. Niech Bóg Pani wynagrodzi za rozumienie tego rodzaju cierpienia.
Pani Halszka Witkowska, suicydolożka. Pierwszy raz spotykam się z takim zawodem, pierwszy raz spotykam tą panią i mam nadzieję, że nie ostatni. Wspaniała kobieta, piękna, miły ciepły głos, wielka empatia, niesłychana wiedza i wspaniale przekazana. Jednym słowem , nietuzinkowa osoba. Plaster z balsamem na cierpiące rany zadane życiem. Dziękuję za wywiad zarówno Panu , Panie Karolu, jak i dziękuję Pani Halszce. Pozdrawiam Was bardzo cieplutko.
Ogromna wiedza i wrażliwość, dziękuję.
Jako niedoszła samobójczyni powiem tylko jedno- Terapia to must have
To będzie jedna z największych przygód Twojego życia
Powoli, zrób sobie na to miejsce, umów się i idź
Potrzeba bycia wysłuchanym wydaje mi się niedoceniana
Czasami na korzystanie z terapii może brakować zasobów, biorąc pod uwagę spektrum aspektów z tym związanych. Nadal możliwość korzystania z terapii, zwłaszcza dopasowanej do danego problemu, w wielu przypadkach to "luksus".
Również jako niedoszła samobójczyni - nie stać mnie na terapię, a na NFZ za 2 lata, czego nie dożyję, natomiast polecam za to wizytę u psychiatry - szybciej terminy, a jak prywatnie to taniej bo rzadziej, a leki nie są drogie. Leki naprawdę pomagają, zwłaszcza dobrze dobrane, i wcale nie uzależniają ani nie otępiają. Leki to wprawdzie nie terapia, ale sprawiają, że jest się bardziej stabilnym i zaczyna się zauważać świat dookoła siebie, a to dużo.
@@strusbabeczka7977 u mnie prawdziwe plany samobójcze pojawiły się po wizycie u psychiatry, który jako lekarstwo na depresje polecił mi macierzyństwo.
@@LennexD dlatego trzeba próbować różnych lekarzy w miarę możliwości. Ja do swojego pierwszego psychiatry straciłem zaufanie po trzeciej wizycie i zdecydowałem się na zmianę. Teraz jestem umówiony u drugiego lekarza i chociaż nie mam dużej nadzieji na poprawę, to na koniec dnia chce móc powiedzieć że próbowałem zrobić co mogłem.
@@pawelzabicki7785 niekoniecznie luksus; rejestrujesz się w przychodni do psychiatry i jesteś "zaopiekowany" - dostajesz skierowanie do psychologa, terapię grupową ewentualnie leki - jedyne co, to trzeba poczekać na wizytę ok. miesiąca 😏
Znam dr Witkowską ze szkoleń i webinariów Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego. Wspaniała osoba. Mega pozytywne zaskoczenie przeżyłam, jak zobaczyłam, że jest u Ciebie na kanale rozmowa z panią Halszką. ☺️ Niech wiedza idzie w świat i coraz więcej osób otrzymuje pomoc!
Dawno nie słyszałam tak mądrej osoby ,która mnie mówi tak prosto o naszych i moim problemie mnie
Z racji wykonywanego zawodu mam do czynienia z samobójstwami. Ogromne przeżycie. Udźwignąć sekcje, ból rodzin, rozmawianie z nimi...czasem jestem jedyną osobą która wysłucha, wytłumaczy, pomoże. Dziś przytuliłam.
Bardzo ciekawy odcinek. Jako depresant po kilku pròbach samobójczych i pobycie w szpitalu psychosomatycznym - uważam, że to niezwykle wnikliwe spojrzenie na temat.
Świetny wywiad, ale na Teutatesa ten wystrój jest koszmarny, przypomina mi apele na sali gimnastycznej w podstawówce. Poprzedni wystrój był o niebo lepszy.
O tak, stół bardzo ładny ale reszta do zmiany. Serio
Ja (nawet jak odpalam na YT) i tak tylko słucham, więc dla mnie bez różnicy.
… ale fakt - obecne studio jeszcze chyba „na dotarciu” ;)
Kolor tła jest tragiczny. Twarze wydają się ziemiste, niezdrowe.
dziwne, ja na spotyfi nie widzę różnicy.
@@Analog_AI 😂😂
Fajnie, że ktoś o tym mówi bo często ludzie kompletnie nie rozumieją osób w takich sytuacjach czy z takimi myślami. Mam nadzieję, że za jakiś czas świadomość tego tematu wzrośnie, bo często rozmowy z ludźmi nie znającymi tematu tylko pogarszają zły stan kogoś kto potrzebuje pomocy
Pierwszy raz odsłucham wywiadu Karola jeszcze raz ale to zasługa gościa. Ważny, merytoryczny a nade wszystko bardzo potrzebny.
Mój ojciec zabił się 19 lat temu, miałem wtedy 11 lat. Do dzisiaj mam do niego chyba jednak jakiś żal. Tzn. chyba miałem... Bardzo dziękuję za ten film, dał mi ogromną ulgę... 😢
Wspaniała rozmowa. Zdecydowanie za krótka. Świetnie słuchało mi się pani doktor.
Księgowym? Dla uspokojenia? ludzie, nie wiecie jak wygląda praca księgowego w czasach tak zmieniających się przepisów, niejednoznacznych, wykluczających się, coraz więcej obciążeń Od roku jestem na prochach...
O to to, spokojna praca księgowych to jeden z bardziej krzywdzących zawodowych stereotypów...
Właśnie. Zawsze dobrze tam gdzie nas nie ma, ludzie o tym za często zapominają.
Jedna z najnudniejszych prac ever, kiedyś przez chwilę pracowałam w biurze rachunkowym i nigdy więcej tam nie chce wracać.
Z pewnoscią ten zawod nie należy do wyciszających, ale myślę, że w poruszonym tu temacie bardziej chodziło o wyobrażenie sobie siebie przez osobę zmęczoną gonitwą życia w roli " spokojna praca w księgowości". Wśród moich dobrych znajomych mam sporo osób wykonujących ten zawód. Zgadzam się z tym , że jest mega stresujący. Pozdrawiam :)
@@marita7424 zgadza się :) każdy zawód ma swoje plusy i minusy. Nie powinno się zazdrościć i oceniać . No i każdy ma inne predyspozycje.
Bardzo dziękuję za ten wywiad. Ta Pani jest wspaniała. Mòj maż popełnił samobòjstwo 7 lat temu. Jest wiele ludzi takich jak ja i takie rozmowy sa bardzo pomocne.
Pięknie dziękuje.
Mega dobry odcinek, bardzo dobry temat o ktorym musimy rozmawiac, ja zmagam sie z głeboką depresją, nie mam z kim porozmawiac na ten temat, kazdy reaguje zesztywnieniem i odpowiedzia ze wszystko bedzie dobrze. A ja tego nie czuje, to wszystko jest tak skomplikowae w naszej glowie, nie chcesz sie tak czuc, nie wiesz skad przychodza takie mysli ale to jest w Twojej głowie, zmagam sie z myslami samobujczymi codziennie. I zostaje z tym sam. Dziś znalazłem strone gdzie mogę znaleźć treści które pomogą mi sie z tym zmagać. dziękuje za ten odcinek.
Hej....Proszę zgłoś się do terapeuty lekarza ...Nie czekaj ratuj siebie
Witaj Bartku nie wiem jak Ci moge pomoc ale wierze ze sie nie poddajesz i walczysz .Moj jedyny 18 letni syn popelnil samobojstwo nie wiem dlaczego ,minelo 12 lat a ja ciagle nie daje sobie rady. Jak by umarla moja dusza ludzie sie dziwia ze jestem twarda ale to jest bzdura jestem inna osoba dla innych a inna w srodku rzucilam sie pomagac innym i moze to mi pomaga.nie wiem jedno wiem ze specjalisci sa potrzebni ale tak naprawde to my musimy pomoc sami sobie czlowiek jest silny i wszystko zniesie.Bartku ty mozesz byc nadzieja dla ludzi ktorzy maja podobny problem mozecie sie wspierac moze zyskasz przyjaciol .Nie wiem czy chociasz troche Cie pocieszylam ale to ze ci odpisalam napewno troche mi pomoglo.Prosze Cie postaraj sie pomoc sobie i innym .Prosze nie chciej aby twoja mama przezywala to co ja nie jestem nawet wstanie opisac ci co czuje nie umie tego nazwac.Wierze ze dasz rade wiem ze jestes silny pozdrawiam
Walcz chłopie o siebie, pójdź do dobrego specjalisty. Życie mamy tylko jedno, i chociarz może się tobie wydawać że nie ma to sensu. To jeszcze zaświeci dla ciebie słońce. Wtedy nabierzesz powietrza pełną piersią z uśmiechem na twarzy i spojrzysz na to wszystko z innej perspektywy. Ale musisz podjąć ten trud i zawalczyć o siebie i przede wszystkim dla siebie. Trzymam kciuki za ciebie.
Mocno przytulam....mam obok siebie taką osobę. Bardzo chciałabym pomóc by poczuła się lepiej a nie wiem jak😔jawnie mówi o próbach
Pierwszy raz słyszę na yt rozmowę która naprawdę zachęca do sięgnięcia o pomoc❤
Jestem więcej niż pewny że wielu ludziom ocaliło to życie! Brawo i więcej prosimy!
Bardzo ważna rozmowa, rzetelna, pełna zrozumienia, dziękuję!
Jako osoba borykająca się z myślami samobójczymi i depresją wielokrotnie kiwałem głową słuchając tej pani. Dobre zrozumienie tematu, ciekawy sposób opowiadania
Wyjątkowa osoba! Taka naturalna, bardzo ciekawie opowiada o bardzo trudnych sytuacjach. Gdybym miała pójść po pomoc to tylko do tej Pani.
Przyszedłem tu tylko po to, by Wam podziękować za tę rozmowę.
Bardzo mądry wywiad, pouczający, kopalnia wiedzy. Dziękuję.
Niesamowicie mądra kobieta, wysłuchałem każdego jej słowa. Sam prowadzący przy niej, no cóż, przynajmniej pozwolił jej spokojnie mówić. Będę dalej przesyłał wśród znajomych ten wywiad!
Pierwszą osobą którą zobaczyłam na stole sekcyjnym był 13-letni samobójca. Do tej pory nie mogę się pogodzić z myślą, że przecież temu można było zapobiec! On nie musiał umierać. To o co walczy fundacja to coś niezbędnego!
🥺😢😭 Co to dziecko musiało spotkać w życiu, jaka krzywda , że aż odebrało sobie życie. Bardzo tragiczne, smutne, zwłaszcza gdy dot. dziecka.
A Pani zawód ... podziwiam za odwagę. Niesamowite. Tak samo zawód lekarzy, zwłaszcza chirurgów, kardiochir.
Nie sprzedając i nie stosując nawozów sztucznych czy nikotyny też, ale biznes musi się kręcic!
To musiało być ciężkie przeżycie
jebać tą fundacje każdy ma prawo do śmierci
Też jestem po próbie samobójczej . Miałam później kilka takich mysli😢 . Byłam w silnej depresji . Nikt ani lekarz ,ani rodzice nie porozmawiali ze mną po tym wydarzeniu. Tylko rodzice mieli pretensje dlaczego im to zrobiłam . Przede wszystkim robiłam krzywdę sama sobie. Było mi przykro.
Karol, bardzo dobra i bardzo potrzebna rozmowa. Brawo!
Bardzo ciekawy wyklad , Tak wiele cennych informacji na temat , ktorego ludzie bardzo czesto unikają, bo się go boją,. Dziękuję pani doktor,
Ciesze sie bardzo , ze sa takie jednostki wsrod nas jak nasza rozmowczyni , ktore widza to czego inni by nigdy nie dostrzegli.👍👍👍🍀🌷
Muszę przyznać, że nieco mnie irytuje protekcjonalne podejście w stylu "Musisz chcieć żyć." Argument, że rodzina będzie cierpieć jest samolubny. Ja mam cierpieć żyjąc tylko po to żeby rodzina nie cierpiała. A może ja chcę odpocząć od cierpienia, które powoduje samo istnienie. Czemu to nie może być racjonalna decyzja, podjęta w pełni świadomie i poparta argumentami? Nie, to na pewno jest zaburzenie i trzeba mnie przekonać, że się mylę albo siłą uniemożliwić mi decydowanie o moim własnym ciele. Może to argument z innej dyskusji ale wydawało mi się, że "my body my choice".
Chciałabym móc polubić ten komentarz kilka razy
To samo chciałem napisać, ale mnie wyręczyłeś.
Tylko, że ludzie raczej nie budzą nie pewnego dnia rano i pomimo, że są w pełni zadowoleni ze swojego życia decydują się popełnić samobójstwo. Najcześniej za taką decyzją stoi olbrzymie cierpienie. Ja nie odebrałam tej rozmowy jako przekazu "musisz żyć", dla mnie ta rozmowa jest o tym co można zrobić, żeby ludziom pomoc, bo jednak przeważająca większość tej pomocy chce i potrzebuje, a nie wie jak szuka lub prosić o nią. Natomiast w temacie rodziny uważam, że jest to bardzo ważne żeby mówić, że dla osób, które zostają jest to trauma, bo jest. Nie ma to być szantaż, ale raczej pokazanie szerokiego kontekstu, że nie jest to tylko prywatna sprawa osoby, która się na to decyduje, ale całego systemu rodzinnego.
bo /moim zdaniem/ tak zostało to złośliwie zaprojektowane albo wyszło samo /z morza/, że nasze życie nie jest wyłącznie nasze ale jest częścią życia wszystkich naszych bliskich
@@DisMoiEncore Rozwiążę twój problem, bo wyakcentowałaś swoją potrzebę i ja jestem wspaniałą osobą, która... żyje ;)
Załóż kilka kont i voila! xD
Wyjątkowa rozmowa. Ogromna wrażliwość, troska i odpowiedzialność. Szacunek dla Pani. Wyzwanie aby wychodzić poza własny egocentryzm.
Dziękuję za ten program, moja córka jest po kilku próbach samobójczych, po kilku pobytach w szpitalach psychiatrycznych jestem z tym problemem sama na co dzień mój mąż ma to gdzieś i nazywa ją egoistką która myśli tylko o sobie.
Proszę rozważyć, czy zachowanie męża w stosunku do córki nie jest przyczyną jej zachowania. Niekiedy nieustanna krytyka dzieci przez ich rodziców powoduje powzięcie decyzji o odebraniu sobie życia.
Biedna dziewczyna, szczerze jestem w dość podobnej sytuacji, mój tata kompletnie tego nie rozumie, a mama próbuje mnie wspierać-co bardzo doceniam. Jest strasznie silna kobietą. Życzę pani dużo siły i cierpliwości, wierzę że uda wam się z tego wyjść❤️
Takich ludzi nam trzeba! Takiej inteligencji! Piękny człowiek pani Halszka!
Super wywiad i ogrom wartosciowych informacji podanych w przystepny a jednoczesnie bardzo rzeczowy sposob. Bardzo potrzebny wywiad ktory sklania do przemyslen.
Profesor Hołyst wspaniały człowiek, wykładowca - kopalnia wiedzy o samobójstwach.
Turbo potrzebny temat i bardzo merytoryczna rozmowa!
Poziom przygotowania merytorycznego dr Halszki Witkowskiej jest niesamowity. Głębokie ukłony!
Ta rozmowa dała mi zupełnie inny wgląd na problem który i mnie dotyczy. Dzięki!
Szalenie kompetenta osoba z szerolkim jag zakresem wiedzy.🙏👍❤️
Świetna i bardzo ważna rozmowa, czekałam właśnie na kogoś z dziedziny psychologii
Wspaniała rozmowa. Bardzo mądra osoba ta pani . Podziwiam 😘
Cudny wywiad, Pani z dużą wiedzą i bardzo dobrze się jej słucha. To powinno iść dalej w świat.
Idąc w podobnych duchu tematów które są pomijane w życiu społecznym to może warto pomyśleć o odcinku jak rozmawiać z kobietami po stracie dziecka.. chodzi mi o np. poronienia czy urodzenia martwe. To jest dla takich kobiet i ich otoczenia również, wielki dramat, wsparcie jest wtedy im niezbędne a nie wiadomo czasem od czego tą pomoc czy choćby rozmowę zacząć.
Fajnie, że Karol nagrywa podcast z tak różnorodną grupą rozmówców. Niesamowity gość i temat dający do myślenia.
Jako studentka weterynarii miło mi, że wspomniałeś Karolu o samobójstwach w moim przyszłym zawodzie, bo jest to poważny problem, a bardzo mało się o tym mówi. Studia też do najlżejszych nie należą i wymagają od nas dużego wysiłku psychicznego, na szczęście nie mam wśród znajomych osób które miały próby samobójcze, ale słyszałam o takich przypadkach i wiem, że trzeba to nagłaśniać i starać się pomóc takim osobą chociażby przez zwykłe rozmowy, bycie przy takiej osobie. Pozdrawiam wszystkich z tego kierunku i zawodu i błagam jeśli czujecie, że jesteście już na skraju wytrzymałości sięgnijcie po pomoc.
Pomoc ? Chyba nie mówisz o pójściu do psychiatry i łykaniu psychotropów ?
Świetny wywiad, gratulacje za poruszenie tak ważnego tematu!
też uważam, że super że taki ważny temat został poruszony
Karolu wybacz, ale w zeszłym tygodniu sama straciłam w takich okolicznościach bliską osobę. Zapisuje sobie ten filmik i obejrzę, gdy będzie lepiej
serdecznie pozdrawiam i współczuję
Też straciłam bliską osobę wiele lat temu. Czas goi rany. Pozdrawiam serdecznie ♥️
Karolu dziękuję Ci za ten temat i bardzo ciekawą rozmówczynię. Kilka miesięcy temu mój bardzo dobry znajomy, młody chłopak (27l) którego znałam od podstawówki popełnił samobójstwo... Wciąż o tym myślę i bardzo żal mi że tak dobry i fajny człowiek nie spotkał gdzieś po drodze kogoś kto by mu pomógł naładować akumulatory... Jego rodzina, narzeczona ale też tacy zwykli znajomi jak ja przeżyli to bardzo i ciągle nie mogą się z tym pogodzić... Jestem pewna, że każdy gdyby wiedział że tak się to skończy to podałby pomocną dłoń ale może właśnie nie dostrzegaliśmy tych małych rzeczy... Jak np tego, że podczas naszej rozmowy przy okazji składania sobie życzeń na święta podsumowałam, że bardzo dużo ma teraz obowiązków i jak sobie z tym radzi? Czy to nie za ciężko? Na co on : " po śmierci sobie odpocznę". Wtedy aż mnie zmroziło bo nie pasował ten komentarz ani do naszego wieku, ani do okazji ale zwyczajnie potraktowałam to jako " żart" a może już wtedy mój kolega potrzebował pomocy.... Nigdy sobie nie wybaczę że nie pociągnęłam tego tematu i wiem że nigdy jego rodzina nie będzie już taka sama... Więc proszę jeśli to czytasz i myślisz o samobójstwie porozmawiaj o tym z profesjonalną pomocą, walcz o swoje życie bo dla wielu obok jesteś bardzo ważny tylko może nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy!
SERDECZNIE pozdrawiam
Napisałbym kilka rzeczy,ale nie z prawdziwego konta (a innego nie mam) za granicą ciężko o taką pomoc (chociaż język znam, to nie zależnie w jakim języku o pomóc poprosić nie idzie) Chodź w Polsce też nie jest łatwo, a zwłaszcza takie szpitale pozostawiają wiele do życzenia (trafiłem z nerwica i depresją po próbie, a ci leczyli mnie z palenia ganji, dzięki której jakoś wszystko przetrwałem i pomagała jakkolwiek wszystko znosić) Nawet wiek kolegi mam ten sam.. ostatnio gdyby ojciec w porę nie zadzwonił ( dzwoni co jakiś czas zapytać co u mnie słychać i jak sb radzę) a akurat trafił w moment to już bym "odpoczywał". Raz się przełamałem i poprosiłem o pomoc (właśnie ten szpital wtedy) pomogło mi to tylko trochę odejść od myśli, nic poza tym (chociaż reszcie mówiłem że mi pomogli i jest fajnie bo co miałem powiedzieć. Fakt spędzenia pierwszych świat i sylwestra w Polsce od 8 lat w szpitalu po to żeby mi nie pomogli bardzo "podniósł mnie wtedy na duchu ".. od tego czasu minęły ponad dwa lata i mimo różnych prób poradzenia sobie i starania się żeby było w końcu dobrze i tak kurwa nie jest. I znowu wszystkie plany ch*j strzelił, co rowna się z tym że zamiast nadrobić tutaj z ojcem stracone lata, skończy się to tak, ze jeśli będę wstanie to może uda mi się przyjechać do Polski na jego pogrzeb. I tak napisałem o wiele za dużo,a nie miałem..
Wspaniała rozmowa. Dziękuję za takiego gościa👍
Po raz kolejny wraca do mnie wspomnienie- chwila, gdy kilka lat temu uswiadomilam sobie ze wlasciwie w rodzinie kazdego z moich znajomych, blizszych, dalszych, ktos odebral sobie zycie. Brat mojej wspolokatorki, kolezanka z pracy,, ciocia mojej przyjaciolki z liceum, moj dziadek, jakis daleki wuj. Ludzie w roznym wieku, o roznych zawodach, w roznych sytuacjach zyciowych.. Dziękuję za wywiad.
Dokładnie ja to samo pomyślałam w moim środowisku było bardzo dużo osób . Teraz weszłam oglądam wywiad bo chłopak którego bardzo dobrze znałam popełnił kilka dni temu samobójstwo . Zaplanował wszystko . Zawsze był wrażliwy totalny szok dla mnie ,poprostu próbuje ten problem zrozumieć
Bardzo mądra i pomocna rozmowa💚🧡💛
Bardzo, bardzo, bardzo potrzebny wywiad i ważny temat.
Zapala sporo czerwonych lampek nawet wobec siebie samego...
Takie wywiady, wypowiedzi się szanuję i trzeba o tym mówi głośno. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję ślicznie za ten materiał 😊🖤
Po mojej próbie samobójczej, moja rodzina nie tylko mi nie pomogła, ale jeszcze mnie krytykowała. Wiedząc, że nie znajdę u nich wsparcia, udałem się do psychiatry. Dopiero wtedy uzyskałem profesjonalną pomoc. Dziś jestem wdzięczny lekarzom. Od pięciu lat nie mam depresji i staram się doceniać to co mam. Być może w życiu nie zawsze jest kolorowo, ale przynajmniej mam zdrowe ciało - mogę chodzić, podziwiać przyrodę, mam sprawny umysł itp
Niby to zwykłe drobiazgi, ale gdyby się na nich skupić, to bardzo pomagają...
Świetna rozmowa. Wstrząsnęło mnie bardzo, dotyka mocno. Od kilku lat noszę w sobie żałobę po bliskiej osobie, która odeszła w taki sposób. Ile to zostawiło pytań, wspomnień, radości, buntu, złości, łez, żalu.....wszystko dziś wróciło.
Pani Halszka, ogromna wiedza, doświadczenie, bardzo ciepła kobieta, poruszyła wszystkie bolące struny, ale zadziałała też jak balsam. Mocno kibicuję Jej w tym co robi. Cieszę się, że te trudne tematy wychodzą z cienia . Pojawia się Nadzieja.....
Dziękuję za ten wywiad , pozdrawiam.
pozdrawiam serdecznie
Trzymaj się ja tak samo
Karol, oglądam cię od lat, poprzednie studio wyglądało super, profesjonalnie, przyciągało oko i kolor bardzo uspokajał ❤ Nie obraź się, ale ta nowa sceneria to koszmar 🤦♀️ Błagam Karol, zmień zasłony na te niebieskie, wyjdzie na dobre 💙💙💙
Intuicja mi podpowiada, że to te same zasłony... ;)
Tak, na insta kilka razy albo Karol albo Ewa mówili, że te zasłony są kolorowane w postprodukcji
@@wadysawaczerwinska3948 tak widziałam nawet na innych filmikach. 😁
No to niech je dalej kolorują w post-pro, niby pierdoła, ale mnie też jakoś odrzuca ten kolor 😜 Słucha się tak samo dobrze, ale jak czasem człowiek chce spojrzeć na rozmówców to nagle opada zasłona 😎
@@jerrych5616 Rozumiem, że ta zmiana jest dla Ciebie zbyt drastyczna. Można jednak spojrzeć na to inaczej. Daje to inny klimat, zmieniła się przecież miejscówka, jest inny stół. Dajmy się Karolowi realizować na jego zasadach.Może nam się niespecjalnie podobać, ale nie zmuszajmy go do zmiany...
Super wazna rozmowa! Przystepnie, przyjemnie, klarownie! Super👍👍👍
bardzo cenna pozycja ,gratuluje PANI WITKOWSKIEJ i PANU PROWADZACEMU, DZIEKUJE i SERDECZNIE POZDRAWIAM
Świetna dziewczyna, bardzo ciekawa rozmowa.
Odcinek mega ważny, poruszający ciężko temat, ale TOP komentarze tyczą sie nowego wystroju. "tej karol we no firankę zmień, wcześniej się fajnej oglądało". Ręce mi opadają
Dwa lata temu przeszłam załamanie. Spadło na mnie zbyt wiele naraz, miałam ciężką depresję, nerwicę i zaburzenia osobowości. Zgadzam się prawie ze wszystkim co zostało tu powiedziane. Jedna rzecz mnie nie przekonuje. To, ze najważniejsze, żeby dać sobie czas, ze kolejny dzień może być jakimś ukojeniem... Pamiętam jak się wtedy czułam i jakie miałam myśli. To był stan kompletnej beznadziei. I myślę, że nawet gdybym strzeliła wtedy szóstkę w lotto to nie umiałabym się z tego cieszyć. Każdy kolejny dzień wydawał się być taki sam i nie widziałam szans na to, żeby było inaczej...
Dla mnie otrzezwieniem był wyraz twarzy mojej mamy, kiedy powiedziałam jej "nie chce mi się żyć", nigdy nie zapomnę tej chwili, dzięki niej tu jestem...
Btw polecam wszystkim posłuchać tych wywiadow ruclips.net/video/i1iCqFeNb3A/видео.html zwłaszcza od minuty 4.00.
Przezylam cos podobnego. Pomogla mi rodzina i praca.
Zazdroszczę tego, że emocje na twarzy Twojej mamy pomogły Ci wyjść z tego mroku i cieszę się, że dzisiaj jesteś z nami. Ja niestety nie mam prawie żadnej sieci wsparcia poza moim mężem. Ale on też już nie daje rady z wyciąganiem mnie z kryzysu. Około 10 miesięcy temu powiedział mojej mamie, że potrzebuje pomocy bo "Aga ma myśli samobòjcze, ciągle płacze i nie chce się jej żyć". Reakcją mojej mamy był płacz i słowa" lepiej było się nie przejmować dziećmi i wychowaniem tylko stać pod sklepem z wòdą i pić". To tylko pogłębiło moje poczucie winy jaką jestem beznadziejną i niewdzieczną còrką. Przez ostatnie 10 miesięcy mama ani razu nie poruszyła w rozmowie tego tematu, tata milczy jakby tematu w ogòle nie było...a mój kryzys się ciągle pogłębia, mysli samobòjcze wcale nie zniknęły a wręcz pojawiają się częsciej. Nie wiem co mnie trzyma przy życiu. Chyba tylko miłosc do męża. Wielokrotnie planowałam samobòjstwo ale nigdy jeszcze tego planu nie zrealizowałam. Jestem bliska temu z kazdym dniem. Tylko inna osoba w kryzysie zrozumie jak potężny to jest bòl. Wiecie...mam 33 lata i czasem sobie mysle ze się zabiję żeby ukarać moich rodzicòw za ich chłod emocjonalny i obojętność. I chyba tylko miłosc do mojego męża zdaje się byc sillniejsza od żalu do rodzicòw i nie pozwala na dobre pożegnać się z tym światem.
@@MrsAgnieszka Wlasnie ja tez tak mam, ze mnie jeszcze przy zyciu trzymaja moi rodzice, moja mama by tego nie przezyla.. nie wiem jak to bedzie gdy ich zabraknie :(
Świetny projekt. Dużo bardzo potrzebnej pracy!
Genialna rozmowa, szkoda, że taka krótka! Naprawdę widać zmianę na plus jeżeli chodzi o przeprowadzanie wywiadów!🌞
Bardzo wartościowa rozmowa. Dziękuję. Temat istotny, a niestety pomijany. Oby więcej takich rozmów i gości, którzy otworzą nam oczy na rzeczy ważne.
Świetna rozmowa, dziękuję za nią, bardzo dobrze się jej słucha.
Świetna rozmowa! Bardzo potrzebna, ponieważ temat nadal jest zamiatany pod dywan. P.S. Super studio!
Serdecznie Dziękuje za fenomenalny i bardzo WARTOŚCIOWY 🙏🏻Temat ( wśród moich bliskich były samobójstwa 13 letniego i dorosłego mężczyzny) wiem , jakie piętno zostaje na bliskich i jak się winią za ta smierć „ ; pracując w służbie zdrowia i będąc przy kilku śmierciach ( Ukłony dla pani doktor i za jej wspaniały wkład dla ludzi 🙏🏻💝
Dziękuję, Karolu, za ten wywiad. Także za to, że zapytałeś jak osoby będące obok mogą pomoc. Wspieram przyjaciela w takiej sytuacji, słucham i staram się być obok. Chociaż już czasami nie wiem na ile to wystarczy, i nie wiem czy coś co powiem właśnie nie przyczyni się do czegoś gorszego. Twoja rozmówczyni uspokajająco rozmawia, dzięki czemu z zaangażowaniem słucha się całości wywiadu.
Bardzo potrzebny wywiad i za to dziękuję 🙏 Dziękuję wyjątkowej Pani i wspaniałemu prowadzącemu 🙏❤️🌹🥰
Bardzo ciekawa rozmowa, Pani nie tylko mądra ale także piękna 💐
Dobrze, że poruszane są takie tematy. Sam chciałem się zabić i były już takie chwile, że naprawdę sił. Chwilowo jest lepiej ale zawsze w głowie mam to, że nie muszę się zabijać dzisiaj bo czas na to mam zawsze.
Ale w sumie to dlaczego nie dzisiaj? W rozwoju osobistym mówią, że najlepszy moment jest właśnie teraz i nie należy prokrastynować, zwlekać ;)
@@anastazjaserce9055 "Just .. DO IT !!" - jak to gdzieś jakiś 'kołcz' mordę darł.
Patrzenie emocjami na swiat mija-jest przejsciowe.Trzeba czekac cierpliwie.wiem bo to przeszlam.
@@dorotaz6915 'Trzeba czekać cierpliwie.' Na co?
To jest myśl, która mi też pomagała - na samobójstwo zawsze będę miała czas, natomiast cofnąć go nie cofnę, więc jeszcze ten jeden dzień/tydzień/miesiąc dam radę przetrzymać. Na szczęście już jest lepiej.
Bardzo dobra rozmowa i bardzo potrzebna. Mam nadzieje, komuś to pomoże
I tak nic nie ma z tego życia. Każdy powinien móc decydować o swoim życiu i swojej śmierci. Samobójstwo powinno być legalne i dostępne za pomocą środków które to umożliwią jak np zastrzyk, albo pigułka, a nie ze trzeba się wieszać po lasach i piwnicach po kryjomu. Kogoś boli to, że system straci niewolnika, który musi zapierdzielać na utrzymanie polityków i elit.
Święta racja. Chciałem się tu podzielić swoimi spostrzeżeniami na ten temat. Sam choruję na depresję i mam myśli samobójcze już od kilku jak nie kilkunstu lat. Na początku było bardzo źle, silny lęk i niepokój utrudniają funkcjonowanie. Człowiek bardzo cierpi. Ale po wizycie u lekarza i braniu leków jest dużo lepiej. W tym sensie że się nie cierpi, tylko już wszystko zaczyna być takie obojętne. Każdy przeżyty dzień jest dla mnie dużym sukcesem. Jest zwycięstwem życia nad śmiercią. Chociaż wiem, że i tak to kiedyś zrobię, to cieszę się każdym dniem. Samobójstwo powinno być normalną sprawą i decyzją każdego człowieka, tak jak wyjście do sklepu czy wyjazd na wakacje. Dość ze stygmatyzowaniem i mieszaniem z błotem samobójców i osób po próbach!!!
Mnie wkurwia że nie ma eutanazji na życzenie . Jak jestem zdrowy i wolny to poradzę sobie sam . Ale jak by mnie przykuło do wyra, to nie dam rady . Będę srał pod siebie , brzydził się litością współplemieńców itp. Życie ma sens jak jest fajne , a życie by wegetować jest gorsze od śmierci .
wreszcie jakiś głos rozsądku, a nie puste bzdety w stylu kocham was dacie rade
Cała psychologia i psychiatria to manipulacja albo faszerowanie lekami bo życie jest beznadziejne, że trzeba nas naćpać, byśmy mogli dalej funkcjonować i zapieprzać
Pani w filmie niby tak pięknie mówi - tylko co z tego? Co to dla mnie zmienia? Życie jest spierdolone, będziemy musieli pracować w gównianych pracach, bać się żeby starczyło od do, Większość z nas nie będzie miało mieszkania, dobrej pracy, stabilnego związku. Jak mówi o tym ktoś bogaty i po studiach chce mi się śmiać
Dziękuję za tą rozmowę. Z całego serca.
I proszę o poruszanie takich tematów ❤
Wytrzymałam 11 minut tego wywiadu i musiałam wyłączyć, bo odezwała się silna trauma. Ale z drugiej strony bardzo się cieszę, że na takie tematy w końcu zaczyna się otwarcie mówić - powoli, ale jednak. Większość ludzi wciąż nie wie, jak reagować, jak pomagać. A osoby najbliższe samobójcom pozostawione są zawsze same sobie i muszą się mierzyć z traumą do końca życia (takie osoby serio istnieją, choć zwykle się nie ujawniają).
twoja działalność wpisuję się w trend światowy ratowania tego co jeszcze jest do uratowania /może nie jest za późno/świadczy o tym, że widzisz i rozumiesz więcej, m.in. dzięki traumie, którą przeżywasz; nie umniejszam jej i nie próbuję znaleźć jej pozytywów ale dzięki takim osobom jak Ty, być może uda się uratować choć jedno życie a jak wiemy ratując jedno - ratujesz cały świat; DZIĘKUJĘ !
dziękuję...!
Bardzo wartościowa rozmowa. Szkoda, że politycy się nie interesują problemem. W tej chwili kolejka do psychoterapeuty na NFZ trwa od 1,5 do 4 lat. Nikt nas nie uczy jak sobie radzić z emocjami, a dostęp do pomocy mają tylko nieliczni.
:D podaj źródło..... bo chyba z dupy sobie te terminy wzięłąś
Wspaniały wywiad i wiedza Pani Halszki jest olbrzymia w tym temacie. Dziękuję Pani za tą wiedzę którą Pani się dzieli 🙏❤️
Pan to się do tej rozmowy nie przygotował ,na żadnej płaszczyźnie, aż przykro. Pani Doktor Rewelacja ! Dziękuję
Dokładnie, blado wypadł przy pani doktor. Ciągle tylko wzdychanie, jęki i kwitowanie wszystkiego słowem "okej".