Heel wat bedrijven die beweren naar "talent" te zoeken, zoeken vooral naar het "talent" om in het gareel te lopen en zich zonder morren uit te laten buiten.
Wat heb je aan iemand met ervaring een echte vakman. Als die plots verantwoordelijkheid krijgt om 10 mensen aan te sturen. Wat is de waarde nog van zijn handigheid en structuur om alleen te werken… Idd niets
Mijn tip is om zo snel mogelijk voor jezelf te beginnen. Voor mij was dat een verademing. Ik heb een eenvoudig timmerbedrijf maar ik kan de hele dag luisterboeken en podcasts luisteren.
Sinds kort is ook bij mij hoogbegaafdheid vastgesteld. Ik kan niet hard genoeg benadrukken in wat voor een hel ik de hele tijd heb geleefd. Hoogbegaafdheid is niet altijd een geschenk maar vaak ook een last. Ik volg nu begeleiding via een hoogbegaafdheidscoach en mijn psychologe helpt me ook zeer goed. Ik heb o.a. moeten leren dat minder intelligente mensen niet "niet willen", maar gewoon "niet kunnen".
Hahahah zwaar herkenbaar, ik vond andere mensen altijd gigantische idioten en retards maar toen kwam ik erachter dat ze dat ook gewoon echt waren 🌝 best een opluchting 😂😂
@@VigilanteTheFirst Precies. Mensalen ondereen hebben vaak aan een paar zinnen voldoende om elkaar te begrijpen. Bijvoorbeeld: wat Timmy schrijft is glashelder. Als iemand niet meteen snapt wat je zegt, dan gaat die je vaak raar aankijken of vragen om een betere formulering van je verhaal. Zo heb ik een vriend die regelmatig een onlogische mening verkondigt. Voordat je hebt uitgevist waar de gedachtenkronkel zit, en uiteindelijk een aanknopingspunt hebt om het uit te leggen, ben je een half uur verder. En dan komt de uitspraak: "je hebt gelijk", en volgt de volgende onzin. En dat is erg vermoeiend...
Zeer herkenbaar helaas. Waar ik tevens tegenaan gelopen heb , is met mn hoofd boven het meiveld uitkomen. Dit word niet altijd geapprecieerd.. Mijn talenten werden niet gewaardeerd,eerder afgestraft.Ik ervaarde alsof ik een zalm was..😢
@@patrickstoute4085 Aan de andere kant heeft die weerstand wel een signaal-functie. Krijg je geen gedonder, dan doe je iets fout. Alleen dooie vissen "zwemmen" altijd met de stroom mee.
Hoogbegaafdheid en hooggevoeligheid lopen in mijn geval parallel. Mijn leven is kwa studie en werk een ware hel. Geweest, hoop ik te kunnen zeggen. Onderprikkeling kwa lesstof en overprikkeld kwa sociale omgang, ook gepest. Op mijn 26e enkele foutieve diagnoses gekregen blijkt nu op mijn 45. Meerdere malen in burn-out en burn-out kan ook ontstaan door onderprikkeling / disbalans in uitdaging. Ik zou een autisme spectrum stoornis hebben terwijl ik juist heel sociaal hoogvoelend ben. Mijn hele leven loop ik vast in (laaggeschoold) werk. Sterker nog ik heb geen diploma. Ik raak gefrustreerd door de simpelheid. "Hobbymatig", in vrijwilligerswerk kom ik met de grootste oplossingen en vondsten, wat werkelijk spectaculair te noemen is, en zo wordt dat door de mensen om mij heen beschouwd. Ik heb altijd geweten en geloofd dat ik veel kan, en dat ook gedaan. Maar ook vaak onbegrepen omdat mensen mijn vooruitziende blik niet kunnen "comprehenderen", dat heb ik als zeer frustrerend ervaren tot bewust moedwillig tegenwerken. Ik zie verbanden ver vooruit, voel en maak koppelingen die voor anderen veel tijd nodig hebben. En altijd mensen die naar mijn lage opleidingsniveau (neer) kijken. Maar het is niet bewust realiseer ik mij. En nu ga ik leven. Geloof.
Doordat hoogbegaafden weinig gehoor ondervinden van hun superieuren zijn er een hoop klungels aan het werk die met hun grote mond onderhand overal de baas zijn en ervoor verantwoordelijk zijn dat er momenteel in bijna heel de wereld zoveel ontevredenheid en ellende heerst!
Op de ambachtschool in nederland had ik slechte cijfers voor wiskunde....ik lerrde voor metselaar en had voor de theorie en praktijk de beste cijfers mijn wiskunde leraar zij dat als mijn cijfers niet goed zouden zijn ik geen examen kon doen of niet zou slagen ik vroeg hem ...ik heb 90% van al mijn vakken de beste cijfers hoe kun je mij laten zitten voor 10% wiskunde....toen moest ie nadenken ik ben geslasgt met een slecht cijfer voor wiskunde en heb al 26 jaar mijn eigen bedrijf en al in veel landen gewerkt op uitvoerders niveu....... ben nu 52 en top nog steeds op de werkvloer hoe andere er een puinzooi van maken en er mee weg komen....dank voor dit filmpje zo herkenbaar mvg mark
Heel herkenbaar. Ik vind het altijd suuuuper frustrerend om met mensen samen te werken, omdat de conclusie die ik al binnen enkele minuten trek om vergaderingen vragen. En dan word ik geirriteerd. En dan vinden mensen mij vervelend, dus gaan ze mij tegenwerken door elke andere optie langs te gaan om dan vaak bij hetzelfde uit te komen als wat ik al bedacht had maar dan anders geformuleerd en daardoor niet mijn idee.
haha dat ken ik....die mensen die in heel veel woorden samenvatten wat jij aan het begin al gewoon zei.Nog leuker is het dat er eerst gelachen is om je opmerking en dat je 'dat zei ik toch' wordt genegeerd. Maar het is best ingewikkeld voor jezelf op den duur als je probeert je aan te passen door maar niets meer te zeggen. Want dan ben je weer niet betrokken. Pffff......
Dan is voor jou nu de opdracht, hoe kan ik datgene wat ik zo snel zie, nu ook overbrengen bij de ander. Al die extra woorden die zei nodig hebben om hun oplossing tot het probleem te beargumenteren, is precies datgene waaraan jij nu zou moeten werken. Hoe kan ik datgene wat ik wel zie, overbrengen aan mensen die dat niet zo snel zien. Als je dat leert, dan wordt je echt waardevol voor een bedrijf, en gaat jouzelf waarschijnlijk veel voldoening geven.
Als iemand die al sinds de schooltijd ongelukkig was, omdat ik niet bewust was dat mijn hersenen anders werkten, vond ik deze presentatie erg herkenbaar. Dit weekend heb ik, op aanraden van mijn studiebegeleider nagedacht over de kernaspecten die ik nodig heb om te functioneren op mijn hbo eindstage. Vreemd genoeg denk ik maar drie nodig te hebben: het globale plaatje in mijn hoofd is compleet, er is duidelijkheid voor beide partijen en er is een vaste basisstructuur. Raadt het echt aan om hier zelf ook over na te gaan denken wat jij nodig hebt, als je hier ook mee worstelt! Handig is om te kijken bij vorige ervaringen: waarom werkte de ene situatie wel en de andere situatie niet voor jou? Veel succes voor iedereen die ook op zelfonderzoek is hierover :)
Herkenbaar. Ik heb namelijk ook ongeveer dezelfde 3 zaken. Maar ik zit dan vast met de vraag: Hoe verdien je geld met zo'n kernwaarden? Want meeste jobs zijn repetitief en saai waar er niet per se van je wordt verwacht dat je het begrijpt....
Het is alsof ik mijn leven geschetst zie worden. Mijn werkzame leven was een hel. En het duurde inderdaad een hele tijd voordat ik erachter kwam dat niet iedereen zo dacht als ik. Voelde me door mijn goede bedoelingen die anderen niet konden volgen waardoor er een sfeer van vijandigheid ontstond volledig onbegrepen en miskend.
Geboren 1962, ontslag genomen 2007. Zonder uitkering/regulier inkomen maar met mijn vrijheid terug. Ondanks dat ik de organisatie veel opbracht werd niet naar mijn pijnpunten geluisterd. Vanwege mijn begaafdheid werd ik uitgebuit en gedesillusioneerd. Mijn uitweg was niet jobhoppen maar een huwelijk. Ik heb nooit meer aan minder begaafde mensen verantwoording hoeven afleggen.
Ik kan me goed in vinden. In mijn loopbaan als ICT'er heb ik redelijk wat oplossingen voor problemen bedacht. En dan toch je te min voelen niet beseffende hoe uniek een oplossing was, voor mij was de oplossing een logisch en simpel iets en daarbij denkende dat iedereen dit kon en het niets bijzonders was. Wat mij wel opviel dat ik vaak de opdrachten kreeg die voor andere personen of zelfs andere bedrijven teveel bleken te zijn. Sociaal heb ik het ook altijd moeilijk gevonden om te communiceren met andere mensen, wat voor mij logisch was keken mensen mij aan zo van "Waar heb je het over?" of "oh, het zal wel". Dus ik was vaak stil en terug getrokken en deed gewoon me ding. En gelukkig voelen op de werkvloer, tja, ook niet echt eerlijk gezegd. Het was saai. Ik ging altijd zelf extra werk zoeken om me bezig te houden. Oplossingen veel breder te maken dat nodig was, puur om mezelf bezig te houden. En schooltijd zal ik maar niet over beginnen. Als je wat slimmer schijnt te zijn dan de rest en daarbij sociaal ook minder vaardig ben je niet echt populair zo gezegd...
Ik ben hoogbegaafd, maar als ik zo slim ben, waarom ben ik dan geen eigen baas? Waarom ben ik niet al lang binnen? Het enigste wat mij interesseert is wetenschap en techniek: Ik geef niks om geld, en misschien is dat wel het probleem..
Inge Craamer dat is dus niet waar. Goede bazen omringen zich met specialisten en zijn zelf meer van de aansturing, dus zij kunnen in grote lijnen dingen begrijpen maar zullen juist slimme mensen om zich heen verzamelen 😅😉
Ronald van Kemenade Omdat je dat moet doen 💪🏻 Eigen baas zijn is keihard werken. Al ben ik daar ook niet zo’n fan van... Maar je moet er vol voor gaan en er echt in geloven. Tja en als geld niet belangrijk voor je is word het lastig. Dat zal je eerst anders mogen bekijken. Vaak zit daar een belemmering op gebied van geld 🤑☹️ Bedrijven gaan om geld en anders moet je een stichting beginnen. Daarbij kan je ook je financiën uitbesteden. Kortom je hoeft lang niet alles zelf te kunnen, zolang jij de regie maar hebt en weet wat je wilt. En met techniek en wetenschap zit je wel in een goede sector qua geld verdienen 👌🏻 Alleen het idee wat veel mensen hebben is dat je maar slim moet zijn en dan loop je binnen, vaak is het juist andersom, domme doeners lopen binnen en slimme mensen zoals hoogbegaafden lopen vast 😪 Toch niet getreurd, hoe het nu is hoeft het niet te blijven 😉 Alles valt te leren ook ondernemen!
Deze maatschappij houdt ook geen rekening met mensen die zo niet slim zijn. Ze worden in de armoede geduwd en uitgebuit.... Hoogbegaafden mensen zijn oude zielen. Als jou piano spelen makkelijk af gaat dan wil dat zeggen dat jij daar in je vorig leven al mee te maken hebt gehad. We dragen allemaal onze vorige levens mee in het nieuwe leven.
Ik herken mezelf in dit verhaal. Mijn eerste baan na mijn studie, moest ik 1,2 miljoen omzet draaien. Mijn manager kon mij niet managen. Ik voelde me niet erkend in wat ik aan werk verzette. Ik dacht anders en sneller. Ik had gelukkig een collega waar ik goed mee samenwerkte en we kwamen tegelijk op sollicitatiegesprek en we gingen binnen 1 jaar ook samen weer weg. Er kwamen 5 collega’s voor ons terug. De volgende baan vonden collega’s dat niet zo hard moest “lopen.” Ik had het getroffen met mijn manager. Hij vertrok en ik werd diep ongelukkig daar. Terugkijkend had ik een Bore Out. Ik miste de gesprekken met mijn manager. Ik vertrok en wat bleek ik was de enig van de ambtenaren die haar target had gehaald. Ik kan beter zelfstandige zijn. Helaas ben ik getroffen door de toeslagen affaire. Ook hier heb ik mijn tanden in staan en dit gaat me toch wat opleveren ✨🥳✨
Ik heb als hoogbegaafde een gouden kans gekregen in een NGO, die meer dan 20 jaar geleden projecten deed om ex-Joegoslavie opnieuw op te bouwen na een periode van intense conflicten. Ik kreeg het vertrouwen van mijn leidinggevende, zodat ik de logistieke afdeling van die NGO kon uitbouwen tot een referentie in de sector. De NGO bestaat niet meer, maar nog altijd ben ik blij om de kans die ik toen gekregen en benut heb.
Fascinerend betoog en het klinkt heel herkenbaar. Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben maar ik heb wel dezelfde problemen. Ik denk vaak sneller dan anderen heb ik het idee en snap ook de logica van anderen vaak niet. Mijn werkgever kan hier slecht mee omgaan en noemt me een probleem denker. Dat demotiveert me en ik sluit me af, stop met het geven van ideeen. Totdat ik ergens weer motivatie vandaan haal en ik weer begin met het cirkeltje. Gelukkig remt het ouder worden me af in mijn felheid en frustratie maar ik blijf het zonde vinden dat mijn potentieel niet goed benut wordt, en dat ik er niets aan doe om dat te veranderen..
Ik ben niet hoog begaafd maar zeker wel beter dan het gemiddelde. Anderzijds heb ik een slecht geheugen. Wiskundig goed aangelegd maar taalkundig eerder een ramp. Ik neem meer tijd om alles goed door te denken dan gemiddeld. Elk brein werkt zo divers, met betere en mindere eigenschappen. Volgens de iQ-test van wetenschap in beeld haal ik toch 120. Maar sociaal ervaar ik dezelfde problemen als hoog begaafden. Zo heb je veel misschien wel harde werkers die mentaal lui zijn. En ze weten alles beter! Tja hoe minder je weet, hoe meer je denkt te weten zeker!
@@zwekkerboy716 een IQ test KAN een indicatie geven, maar de correlatie van hoogbegaafdheid en een hoog IQ gaat niet altijd op. Dit effect kan soms groter worden, doordat een hoogbegaafd persoon bv onderontwikkeld is door verkeerde sturing. Hierdoor bv niet een bepaalde basis heeft meegekregen. Er zijn tal van andere punten waar ook op gelet en getoetst wordt.
Toen ik in de jaren 70 naar school ging was ik ook super lui, maar super creatief, natuurlijk werdt vroeger niet naar kinderen gekeken en wat hun mogelijkheden zijn , sinds ik van school kom verveel ik mij dood, geen werk dat mij langer vast kan houden dan 6 maanden. Weinig uitdagingen in mijn leven , te veel omgang met (dommere) mensen. Nu ik 53 ben voel ik hoe langer ik hier ben , hoe dommer ik wordt, en ja ik ben extreem gevoelig en best creatief met veel mensen kennis (dat vergrootglas), heb een hoog EQ, dat alles zorgt toch voor veel problemen , en vraag me vaak af wat ik in godsnaam hier moet op aarde, je past er gewoon niet bij/tussen .. Heel jammer, want mijn leven in deze tijd voelt nutteloos aan, er zijn simpelweg geen uitdagingen in dit leven, of ik heb het niet gevonden nog, alhoewel psychologie (mensenkennis) altijd wel een uitdaging blijft en soms ook leuk om mensen te helpen en doorgronden, moeilijke problemen oplossen is ook heel leuk om te doen. Helaas heb ik bepaalde begeleiding en scholing gemist om verder te denken dan ik eigenlijk zou kunnen. Gewoon jammer dat ik niet later ben geboren, maar in een tijd dat niemand er bewust van was en ik voor de leraren en mijn ouders maar een vervelende luie kwast was die je goed op zijn donder moest geven om te leren, terwijl de andere kinderen naar de lerares luisterde keek ik naar buiten naar de vogeltjes en de bomen. Ik heb gewoon het gevoel dat ik mijn tijd verdoe op deze wereld alhoewel ik wel goede ideen had, problemen oplossen blijft leuk, iets nieuws verzinnen of een sociaal probleem aanpakken , maar wordt niet gewaardeerd, en als het een goed idee is stelen mensen het van je en lopen er mee weg, zal niet de eerste keer zijn. Het helpt ook niet als je een perfectionist bent, perfectionisten nemen weinig risico en vaak zien dingen die er misschien niet zijn, de angst om te falen is te groot en belemmert mij in het maken van mijn toekomst. Gewoon in de verkeerde tijd geboren denk ik.....
Je bent echt niet dom je had zich gewoon aangepast op de rest van de maatschappij. "Teveel omgang met domme mensen" vertelt al dat je gewoon net als hun begon te funcioneren als je veel met hun omging. Als je hoogbegaafd bent, nog steeds heel creatief en gevoelig dan ben je nog steeds hoogintelligent maar je hebt gewoon geen redenen om die te gebruiken
De hele wereld draait niet om intelligentie. Ik ben zelf waarschijnlijk hoogbegaafd en ik zit op het VMBO kader. Eerst vond ik het ook superjammer dat ik mezelf zo erg heb verspild maar toen besefte ik me dat je niet alleen intelligentie nodig hebt voor school. Ik ben ook superlui en ik had gewoon geen zin om verder te presteren. Je moet ook zoiets bedenken wat laat zien dat het niet jouw schuld is. Ga iets doen wat je leuk vind, voek een hobby of ga dingen onderzoeken of nieuwe dingen leren.
Fred Lakota, ik herken mij helemaal in jouw verhaal. Ik voelde mij altijd al totaal anders dat de rest, keek op school ook veel liever naar buiten dan die bijna nooit leuke lessen te volgen. Ik was een heel creatief (buiten)kind, kon o.a. tekenen als de beste, maar werd niet geloofd nog gestimuleerd in mijn prestaties. Ik had veel jaloerse mensen (waaronder een bekende kunstenaar) om mij heen. Die hooggevoeligheid en dat bekende vergrootglas, ja natuurlijk! Alles komt wel 20 x zo hard binnen. Heb er soms zo'n last van. Een flinke onverwachte sneer kan al voldoende zijn om er minimaal een hele week stress van te krijgen en wakker van te liggen. Het was en is nu nog steeds niet gemakkelijk. Je word vaak niet begrepen door je omgeving en voor domme doedel verklaard. Dat laatste overkwam mij al heel vroeg in mijn jeugd (helaas getreiterd door eigen broer die jaloers was en altijd zei dat ik dom was, alleen omdat ik vaders (mijn vader was zelf hoogbegaafd) oogappeltje was) waar hij jaloers op was en ik heel lang onder geleden heb. Als je je pad niet meer kunt vinden (of het duurt heel lang eer je het uiteindelijk eens zal vinden), kan het zomaar zijn dat je ahw implodeert en je in een niet passende leefomgeving terecht komt. Je lijkt veelal in een soort van eindeloze zoektocht te zitten. Je ziet zoveel 'domheid' om je heen dat je er bijna zot van zou worden. Het enige wat je kunt doen is proberen terug te keren naar je eigen, ware kern en daar te onderzoeken waar je nou werkelijk gelukkig van werd/word en daar op voort te borduren. Problemen zullen er vrees is altijd zijn, maar ik probeer mij zoveel als mogelijk af te sluiten voor negatieve invloeden, die zijn alleen maar schadelijk voor mijn gezondheid.
Heb je weleens gedacht om naar de psycholoog te gaan om een diagnose te halen? Jouw verhaal klink heel bekend en in mijn geval hadden de verveling en het naar buiten staren te maken met zowel mijn hoogbegaafdheid als mijn ADD. Werk verveelde mij ook heel makkelijk maar het gaat beter nu ik een functie heb waarin ik ruimte heb om verschillende dingen op te pakken én medicijnen slik, waardoor ik veel minder snel opbrand.
@@sanfran91 Zonder profesionele diagnose krijg je zowiezo de ruimte niet in je werk, je toekomstige werknemer moet wel op de hoogte zijn van jouw kunnen ... en probeer maar een functie te vinden die je ligt ... makkelijker gezegd dan gedaan , stapels diplomas en certificaten gehaald in de jaren , maar geen 1 werk tot nu toe waarvan ik zeg.. dat zou ik nu de rest van mijn leven willen doen, geen ADD hier.. eerder het tegenover gestelde
Antwoord: omdat het werk onder hun niveau is, of ze mogen niets nieuws uitproberen, of er is geen uitdaging, of ze worden niet gewaardeerd vanwege hun talenten.
Elk werk is uiteindelijk onder je niveau zodra je de inns and outs ken, dat is in iedergeval mijn gevoel en dat is ook wanneer de verveling toeslaat, het moment dat dingen automatisch gaan zonder na te denken is het moment dat je een andere uitdaging moet zoeken, anders ga je net als ik innerlijk dood uiteindelijk
Fijn en helder verhaal. Dit leg ik al 3jr of meer uit aan mijn omgeving en familie en leuk om het nu uitgelegd te zien door een autoriteit. Goed te weten waar het aan ligt en wat er fout gaat alleen is de conclusie helaas dat heel veel bedrijven en organisaties totaal niet zitten te wachten op slimme mensen. Ze willen eigenlijk doeners die weinig tot geen vragen stellen en met oogkleppen op doen wat de anderen in het rijtje bureaus doen. Ze willen over het algemeen geen denkers en zeker niet denkers die ze niet kennen. Uit het eigen nest is "altijd goed". En als ik soecifiek naar NL kijk dan speelt het achterlijke Calvinisme ook heel sterk mee waarin je absoluut niet met je kop boven het maaiveld uit mag steken. Met de nek aankijken, afgunst en jaloezie tot ongeloof worden je realiteit en je kop wordt er afgehakt. Zoals een bekende eens zei na 5min toen ik vertelde over een gave zakenreis naar het Midden Oosten: "Nederland is de klein voor jou". Die opmerking is gaande weg gaan leven en ik besefte wat hij daar daadwerkelijk zei, helaas. Typerend is hoe bedrijven kijken naar langere CV’s: inderdaad de convervatieve angstige reactie dat het een jobhopper CV zou zijn. Terwijl diegene al zijn tijdelijke opdrachten succesvol heeft afgerond in soms erg korte tijd zonder sector of bedrijfservaring daar. En nog belangrijker: zulke kortzichtige HR mensen zien niet dat bedrijven de belangrijkste oorzaak zijn van een lange CV. Sollicitanten worden gezien als potentieel financieel risico i.p.v. een kans en worden dus wantrouwig benaderd. Vervolgens wordt als tussenweg een tijdelijk contract gegeven en dan zakt de prijs van de aandelen of de omzet weer iets en wordt het contract niet verlengd van flex werkers die op zoek kunnen naar het volgende stukje werk. Een opmerking als "jobhopper" of "rommelig arbeidsverleden" is dan beledigend richting mensen die alles aangrijpen om aan het werk te komen maar continu tegen budgetaire beperkingen van organisaties aanlopen. Investeringsmaatschappijen hebben een grotere HR pet op tegenwoordig dan managers of HR afdelingen zelf. Bijvoorbeeld 10 mensen er op Legal uit gooien terwijl die afdeling ineens een maand later verantwoordelijk wordt alle in- en verkooporders te checken en de helft van de mensen net van burnout is teruggekomen? En dan 3 dure interimmers inhuren om de overloop in 5mnd op te vangen en daarna de achterstand weer te laten oplopen? Korte termijn werk, geen visie en puur aandeelwaarde creatie. Dat is de focus op resources als R in HR en niet Human Capital of Human Relations.
Ik ken 2 banen die wel slimme mensen zoeken, Ziggo customer care teleperformance, of Home Instead Thuiszorg, Allebei is een karig loon per maand maar allebei kei leuk om te doen
@@missyc13 wow..onzin! Ik heb 3 jaar op ziggo's help desk gewerkt en ik heb er oprecht een boreout/depressie aan over gehouden die me nog achtervolgt. Micro management /scripten / verplichte e-learnings op kleuter niveau/ karaktermoord. Ik heb het meegemaakt. NOOIT DOEN!!
1) Typische "Betweters" houden niet altijd rekening met alle factoren die belangrijk zijn voor een bedrijf. Vanuit een enkel perspectief, nl het jouwe, heb je altijd gelijk. 2) Genoeg job hoppers die gewoon veel willen verdienen voor minimale inspanning op kortere tijd. Volgens mij de nr 1 reden voor job hopping van de mensen die ik gekend heb. 3) Hoogbegaafden zijn soms ook gewoon redelijk dom op bepaalde vlakken. Ik ben zelf redelijk arrogant geweest op bepaalde vlakken toen ik jonger was, maar men moet niet vergeten dat het leven draait om leven en laten leven. De meeste collega's op de werkvloer zijn mensen die gewoon hun brood willen verdienen om hun gezin te onderhouden, en het is niet de droom van elke werknemer in een bedrijf om alles om te gooien en extra te werken voor beperkte winsten die misschien een kost hebben op andere vlakken. Wanneer je jong bent wil je de top bereiken, jezelf bewijzen ed... maar eigenlijk is het tegelijk een vorm van immaturiteit waarbij je een beperkte visie tentoon spreid: nl die van jezelf en utopische dromen. Bv op zeker punt heb ik alle administratieve taken in een groot energie bedrijf mbt trading activities geautomatiseerd. Hierdoor werden miljoenen aan fout marges uitgespaard en kon het team verkleind worden. Was dat werkelijk een goed idee? Of was het een egocentrisch idee om mijn rol in het bedrijf te verbeteren en ego te strelen; waarbij collega's in de problemen waren wanneer ik er niet was in geval van bugs, over tijd sommige collega's niet meer wisten wat er achter de automatiseringen zat, minder mensen aangenomen werden, verhoogde standaarden, hogere verwachtingen etc etc... een slim idee is dus niet altijd een goed idee. Waar ik wél mee akkoord ben (zoals de presentatie aan geeft) is dat mensen die hoogbegaafd zijn (of denken dat zij het zijn), hun eigen weg moeten gaan. Maw, je moet het bewijzen, en niet verwachten dat bedrijven het aan je voeten komen leggen. Ik heb het geprobeerd, en ook wanneer je uitblinkt in een bedrijf, kan het uiteindelijk veel moeilijker blijken te zijn wanneer je op je eigen benen moet leren staan.
Je hebt de presentatie duidelijk niet begrepen en snapt ook niet wat hoogbegaafdheid inhoudt. En ik snap heel goed dat je zo over jezelf denkt, want je manier van denken is inderdaad niet heel empatisch.
Bedankt voor dit. Ik heb mijn hele leven al last dat ik niet uitgedaagd wordt. Op school deed ik nooit mijn huiswerk, leerde weinig voor mijn tentamens en stelde alles uit. Op het werk is het nog erger. Ik werk zo'n 1/2 uur per dag, als ik meer ga doen wordt iedereen gek van me. Ik ben al een aantal keer zo vastgelopen dat ik me nu maar inhoud. Ik ben gelukkig nu veel thuis aan het werken en lees dan over economie en politiek, anders heb ik geen uitdaging.
Tijdens het covid thuiswerken werkte ik maar 4 uur en sliep de overige 4; niet omdat er niets te doen was, maar uit pure verveling; ik zit in customer service en deze job kent echt saaie kanten op momenten dat er geen urgent probleem is. Nu dat we langzaamaan de covid-periode uitgaan en thuiswerken niet meer gewenst is, heb ik geen flauw idee welke kant op te gaan. Een job die ik opnieuw echt wil (marketing manager, of bv. een PhD in Communicatie) maar waar ik schrik heb om fouten te maken, of hier blijven en me dood vervelen maar tenminste geen fouten maken.
Ik heb geen hoogbegaafd IQ maar scoor wel onzettend hoog op informatieverwerkingsnelheid en ik herken ontzettend veel van deze video. Vaak is anderen vragen om mee te denken of een overleg plegen ontzettend irritant, want ze komen inderdaad met dingen waar ik allang aan voorbij ben. Soms als er iets nieuws omhoog komt, dan merk ik dat ik het razendsneldoordenk en dan al vijf stappen voor loop op de rest. Daardoor meot ik zelf steeds op de rem trappen, anders volgen de andere mensen mij niet meer. Ik denk niet dat al dit per se met hoogbegaafdheid te maken heeft, maar ook met snel kunnen denken.
Okay, maar hoogbegaafheid staat los van IQ net zoals IQ los staat van intelligentie. Als je snel kunt denken, en voorloopt op de rest, dan is de kans extreem hoog dat je hoogbegaaft bent. Of je dat nou gelooft of niet, dit is echt hetgeen wat ik het meest voorbij hoor komen in groepen met hoogbegaafden. Dus ja, het heeft inderdaad te maken met snel kunnen denken, maar waar in deze hele video hoor je haar praten over een hoog IQ?
Misschien is de oplossing voor een mooie wereld niet zo zeer te zoeken in de hoogbegaafdheid van mensen maar in de wil/potentie tot samenleven. Het probleem dat we niet veroorzaken hoeven we niet op te lossen. Verbinding is het allerbelangrijkste en wat mij betreft het grootste probleem voor de mens.
Heel herkenbaar. Ik vraag me af of het lezen van die boeken voldoende kan zijn voor een hoogbegaafde om zijn eigen leerproces aan te gaan zonder die begeleiding.
Er is een groot verschil tussen hoogbegaafdheid en hoogintelligentie! Een hoog IQ wijst op hoogintelligentie, niet op hoogbegaafdheid. - Hoogintelligentie gaat over mensen die moeilijke redeneringen kunnen maken (op logisch, ruimtelijk, verbaal, ... vlak). - Hoogbegaafdheid gaat over mensen die een hoog aantal "gaven" lijken te hebben, in de praktijk hebben ze meer "ervaring" dan anderen omdat ze meer leren uit dezelfde gebeurtenissen. Hoogbegaafden zijn typisch sterk in metacognitie (ze kunnen hun eigen handelen als een soort objectieve buitenstaander zeer genuanceerd en correct analyseren waardoor ze meer en correcter leren dan anderen), empathie (ze kunnen zich goed in andere mensen/dieren/planten/systemen inleven waardoor ze ook leren uit de ervaringen van anderen) en echte creativiteit (ze denken standaard out-of-the-box waardoor ze een diversere set aan ervaringen opbouwen en dus een rijkere leerervaring hebben). Mensen met hoogbegaafdheid zijn dikwijls ook hoogintelligent (hun ruimere, genuanceerde en rijkere ervaringsverwerking traint hun redeneervermogen tot een hoger niveau). Mensen met hoogintelligentie zijn dikwijls niet (!) hoogbegaafd (ze missen de typische empathie, creativiteit en soms ook metacognitie die een ervaringsvoorsprong genereert). Veel hoogintelligente mensen zijn eerder alleen zeer gespecialiseerd (HI) en in mindere mate zeer gegeneraliseerd (HB)... Het merendeel van deze video is echter wel van toepassing op beiden, zowel de zeer gespecialiseerden als de zeer gegeneraliseerden worden dikwijls misbegrepen en krijgen dikwijls niet het vertrouwen in hun kunnen dat ze eigenlijk verdienen.
Bart de Haas Waarom zou je HB willen zijn? De meeste HB hebben last van hun creativiteit (altijd abnormaal denken/doen ligt moeilijk in de meeste groepen) en van hun empathie (te veel inleven is zwaar en leidt dikwijls tot zichzelf wegcijferen of verliezen). Ze doorzien dikwijls problemen voor ze opduiken, maar ze kunnen niet uitleggen of bewijzen waarom problemen gaan opduiken en dus krijgen ze de mensen niet overtuigd om die stappen te zetten die het probleem vermijden. Heel frustrerend. Ze zijn dikwijls ook enorm hooggevoelig, verantwoordelijk, ethisch, perfectionist, controlefreak, intens, koppig en een beetje autistisch. Maar als dat allemaal niet in de weg zit, doen ze soms wel fantastische dingen 😁
Ik heb dit eens naar ze gestuurd: //Ik kwam dit filmpje tegen: ruclips.net/video/oFCLdJVoHVg/видео.html En heb me verder niet in jullie onderzoek verdiept dus ik geef ter overweging kort mijn visie over hoogbegaafdheid (vreselijk woord, het is gewoon een state of mind). Hoogbegaafden: 1. zijn oplossingsgericht. Dat is alles. Ze kunnen blijkbaar niet tegen problemen. 2. zijn extreem lui. 3. herkennen feilloos (zelfs van grote afstand) gelijken. 4. denken nooit: 1+1=2 maar: 2. 5. denken nooit out of the box want ze hebben geen box. 6. hebben vrienden die 10-15 jaar ouder zijn. 7. hebben een onstilbare honger naar informatie. 8. maken zich onzichtbaar. Goed filmpje, goed verhaal maar toch moest ik meteen denken aan een ontmoeting op een camping in Frankrijk met een vrouw die zei en plein public: mijn kleinzoon heeft ADHD en is ook hoogbegaafd. Die 3% klopt niet. 0,3% is waarschijnlijker. Let wel: punt acht doen ze al als ze twee jaar zijn. Misschien heeft u hier iets aan. // Ik heb ook geen goed gevoel met hun definitie. Overeenkomsten met jouw verhaal.
Dag Marieke Leuk dat je er iets aan hebt! Er is wel wat discussie rond dit onderwerp. Hetgeen ik uitlegde, is een eigen theorie die ik grondig getest heb, maar die nog nergens gepubliceerd is (ik ben bezig met er een boek over te schrijven). Sommige mensen kunnen zich hier helemaal niet in vinden, voor anderen klinkt het heel aannemelijk. Wat in elk geval algemeen aanvaard is, is dat hoogintelligentie en hoogbegaafdheid niet hetzelfde zijn (al gaan de meeste wetenschappers er wel van uit dat HI een voorwaarde is voor HB, waar ik het dus niet mee eens ben). Als we ooit een manier vinden om in de mensen hun hoofd te kunnen kijken, zullen we misschien vooruitgang boeken in dit vakgebied. Tot dan moeten we ons behelpen met de verschillende theorieën en is het aan de deskundigen om een afweging te maken tussen de verwarring die we scheppen en het voortschrijdend inzicht dat we versterken als we niet allemaal dezelfde boodschap verspreiden...
Iets voor de stad. Als ze zien dat je contacten kunt leggen met mensen die wat moeilijker zijn door wat ze meegemaakt hebben en je voor hen een goede woning kunt vinden en dat je initiatief je zo ver heeft gebracht dat je kon bellen met het kabinet omdat daar de macht werkt....dan nemen ze het van je af en mag je voor deze mensen niet meer op zoek voor hun welzijn. Het gevolg was groot onbegrip bij deze mensen. Het mag gewoon niet verbeteren voor deze mensen. Spreek me niet over sommige maatschappelijke assistenten.
En nu denkt iedereen hier : ik wist het, ik ben een genie! 🧐 maar geen enkel die eventjes denkt bij zichzelf of dit een video is om u gewoon goed te doen voelen over jezelf aangezien je niet blij bent met je werk en voldoeningen zoekt als motivatie.. je zal wel morgen weer gaan werken maar het is toch een dag meer dat je werkt voor een bedrijf en staat die 0 waarde toont aan je levenssituatie.. allemaal dankzij dit verhaaltje dat zo mooi verteld is aan jou ❤ opleiding van slavernij op zijn best 😂
Veel mensen snappen niet dat je brein je helemaal gek maakt wanneer je telkens onder je denk en werkniveau moet werken als hoogbegaafde. Je brein vraagt dan telkens om geprikkeld te worden. Vaak zie je ook hoe dingen verbeterd kunnen worden, maar dan kom je inderdaad snel over als de beterweter. Je wordt er letterlijk depressief van.
Ik herken sommige zaken, maar zie wel sterk hokjesdenken in de presentatie. Ook kan ik me niet vinden in de enge definitie van hoogbegaafdheid die teveel focust op cognitie alleen. Het lijkt me dat sommige problemen hier besproken ook te wijten zijn aan een gebrek van EQ en andere eigenschappen (laat ik nu even in het midden). De toespraak doet me soms wel wat denken aan ASS (Autisme Spectrum Stoornis) in die zin dat men nu meer van een spectrum spreekt bij autisme (vroegere term), maar bij hoogbegaafheid zit men precies zo ver nog niet? Tenzij... je het natuurlijk enkel over snelle denkers hebt (duidelijker afgebakend begrip) en dan past de toespraak wel beter in dat hokje.
oplossingen zijn er al, voor alles wat we maar nodig zouden kunnen hebben en meer dus ... misschien meer aandacht besteden aan het werk dat gratis is uitgegeven
volgens dit filmpje zouden er meer dan 1 miljoen werkende hoogbegaafden zijn in loondienst in België en Nederland waarbij beweerd wordt dat bijna 80% van deze groep jobhopt. België telt 4,1 miljoen mensen in loondienst en Nederland telt 9 miljoen mensen in de werkzame beroepsbevolking. Dat zou dus betekenen dat ongeveer 1 op de 13 van de werkende beroepsbevolking hoogbegaafd is en dat er zo'n 800.000 hoogbegaafden aan jobhoppen doen. Interessant om te zien dat de wetenschap eerder riep dat er ongeveer 1 kind per klas hoogbegaafd is en niet 2. Waar komt deze verdubbeling vandaan? Hoe betrouwbaar zijn statistieken over dit onderwerp??
@@sanfran91 uit mijn berekening kun je afleiden dat de getallen uit het filmpje zich herleiden tot de verhouding 1:13, d.w.z. 1 hoogbegaafde werkende per 13 werkenden. Deze werkenden hebben vroeger op school gezeten. Dan zouden er dus gemiddeld 2 kinderen in een klas van 26 kinderen hoogbegaafd moeten zijn geweest terwijl (toen ik voor de klas stond) algemeen aangenomen (ook in de literatuur uit die tijd over dit onderwerp) werd dat er ongeveer gemiddeld 1 kind per klas hoogbegaafd zou zijn. Met terugwerkende kracht beweert dit filmpje dus het dubbele. Ik stel dus mijn vraagtekens bij de getallen, that's all.
Ik wil ten sterkste benadrukken dat het leven (ook van een hb) niet gaat over presteren. Dat is slechts een (prestatie)maatschappelijk perspectief. Waar het wel om gaat is welzijn. En als onderdeel daarvan enrichment, verrijking. Een hb heeft een onvoorstelbare behoefte aan enrichment. Dat is een need. Niet een want. Maar een need. En als je je needs vervult krijgt ben je gezond, in balans en heb je een goede welzijn. Dit is de reden waarom hb geholpen moeten worden met werk. Niet omdat ze zogenaamd zoveel kunnen betekenen in de (prestatie)maatschappij. De waarde en bestaansrecht van een mens is niet gekoppeld aan wat die kan geven aan de maatschappij. De waarde en bestaansrecht van een mens is er gewoon zonder voorwaarden of tegenprestaties. Je mag er zijn, punt. En je welzijn is belangrijker dan moeten geven aan de maatschappij. Kijk verder dan de maatschappij. De wereld en het leven zijn zoveel meer dan de maatschappij. De maatschappij is een onderdeel van de wereld. De wereld is geen onderdeel van de maatschappij.
Ik denk dat het voorbeeld van de werkvloer paradox meer zegt over gebrek aan leiderschap en ervaring in veranderingsprocessen dan over hoogbegaafdheid. En dat kan verschillende oorzaken hebben. Ik denk dat de voorbeelden veel schrijnender zijn. Bv altijd betere ideeën hebben dan je baas maar tevens beseffen dat je baas te veel narcistische kenmerken heeft waardoor je weet dat je in de problemen komt als je ze voor zou stellen ook omdat je baas niet in staat is om alle gevolgen te kunnen overzien en je vervolgens verliezen in een toxische werk cultuur, omdat je gaat twijfelen aan je inschattingen en je je maar aanpast. Om dan vervolgens steeds weer tegen datzelfde issue aan te lopen. Waardoor je gaat onderpresteren. Totdat je er achter komt hoe het werkelijk zit. Jullie methode heet compassie.
Ik wou dat ik goede hulpverleners had gehad toen ik in 2017 mij meldde met een Burnout. En in 2018 met HSS-HSP en Burnout. En in 2019 met HSS-HSP, een burnout en Whiplash. En dat ik een goede werkgever had gehad.
ik ben ook een HSS-HSP en heb meerdere malen burn-out gehad en zeker ook bore-out. Een goede werkgever vinden in de juiste werkomgeving met de juiste uitdaging is ontzettend moeilijk 😭😭
Wie kan mij meer vertellen over hoogbegaafd en traumaverwerking van bijvoorbeeld een familielid? Wat ik merk als hoogbegaafd en HSP is dat ik mijn emotie, gevoel en gedachten voortdurend voor de gek kan houden. Sinds mijn jongere leeftijd bescherm ik mijzelf maar ondertussen stoot ik meer geluk af dan dat ik aantrek. Heeft iemand een aanvulling hierop?
Ik ben zeker niet hoogbegaafd, maar dit alles is zo extreem herkenbaar hahahaha. Misschien heb ik een selectieve hoogbegaafdheid, want als iets me niet boeit lukt het me niet
Tja en daarom werk ik vanaf m’n 21e voor mezelf ✌🏻😉 Al schept dit filmpje wel duidelijkheid! Grappig dat ze Richard Branson en Elon Musk noemt, dat zijn beiden mijn voorbeelden. O en btw ik voelde me vaak dom en dacht overal te moeilijk over na volgens m’n omgeving. Inmiddels weet ik dat ik hoogbegaafd ben en dat ik gewoon continue problemen zoek om ze op te lossen 🤪🤞🏻 Ik kies vaak voor de moeilijkste manier. Met games begin ik ook gelijk op expert level, waarom zou je tijd verspillen met die saaie langzame opstart. En helaas heb ik die bore-out al gehad en dat is geen pretje. Heb 2 jaar half depressief thuis gezeten en had geen flauw idee meer van wie ik ben en wat ik nou wil. Compleet mezelf kwijt. Inmiddels met coaching de boel weer op de rit aan het krijgen... Dus dat kost helaas ook tijd, maar ondertussen geloof ik wel in m’n dromen en dat ik ze ga waarmaken. Onder andere het energieprobleem, de klimaatverandering en vervuiling zijn onderwerpen waar ik me op wil richten. En ja dat zijn geen eenvoudige opgaven. 😅
Dat doe jij dus goed , na mijn burnout, die zo'n 5 tot 7 jaar duurde is het bij mij nooit meer echt goed gekomen, heb ook nooit hulp gehad met mijn burnout en moest alles zelf oplossen, vaak over nagedacht om zelf in probleem oplossing te gaan , maar mijn ervaringen zijn heel negatief, meerdere malen liepen mensen met mijn ideen weg, waarvan ik er 1 zeker weet milljonair is geworden in Canada, daar pas ik voor en doe ik het niet voor, en eigen bedrijf is voor mij een risico, mede omdat ik nogal een perfectionistisch ingesteld persoon ben , en dat betekent in de praktijk.. faalangst. dus dat zit er ook niet echt in
Fred Lakota dankjewel 🙏🏻 dat betekent veel voor me! Jammer om te lezen dat het jou niet zo lekker vergaat. Ik zal wel even wat misvattingen uit de weg ruimen gelijk. Ik heb echt al honderden keren overwogen om te stoppen met m’n bedrijfje, maar ik ben heel slecht in opgeven, als ik me ergens in vastbijt laat ik niet meer los. Verder ben ik ook megaperfectionistisch wat echt een valkuil is. Hoewel ik daardoor juist veeleisende klanten krijg die meer van me verwachten, wat niet vervelend is. Faalangst is een ding waar ik nog steeds mee struggle. Dus voordat je denkt dat ik het geweldig doe, nee helaas, ik ga nu weer naar een psycholoog omdat coaching niet voldoende helpt. En ja met ideeën moet je oppassen. Er zijn nou eenmaal mensen die overal geld uit willen slaan... Ik ben soms te gul en vrijgevig maar in het zaken doen kom je er niet altijd goed uit op zo’n manier. Je kan geven als je weet dat die persoon te vertrouwen is en het waardeert, in zo’n geval wil ik mensen nog weleens voor niets helpen in ruil voor een goed gesprek en soms ruilen van diensten met gesloten beurzen. Maar ja, conclusie is dat het lastig is allemaal en een hele zoektocht en zelfs nu op 30 jarige leeftijd zoek ik nog naar wat nou wel goed werkt... 🤞🏻🤓 Nou het beste en bedankt voor je optimisme 🙏🏻
Beste Bert, ik herken veel in wat je zegt. Ik ben zelf nooit getest op hoogbegaafdheid maar de basisschool ging me extreem makkelijk af. Ik was overal goed in en wou ook overal goed in zijn.(voetbal, piano, school, sociaal) Op de middelbare kreeg ik het lastiger, het was een andere stad andere omgeving nieuwe mensen, nieuwe prikkels dus ik paste m’n persoonlijkheid heel erg aan om dat allemaal te kunnen verwerken. Terwijl ik niet de goede lijn voortzette waarmee ik begon. Inmiddels studerende maar twee studies niet gehaald en denk anders dan anderen en soms sneller of juist langzamer en pas me aan. Ik ben ook creatief en wil altijd graag dat alles één coherent geheel is. Ik heb er moeite mee dat mensen dat niet begrijpen. Ik heb een zachtaardige natuur terwijl anderen heel hard zijn en onnodig schreeuwen(ten minste zo komt het over). Ik probeer het vertrouwen en zelf-respect terug te vinden dat ik vroeger had. Als je me nu zo hoort denk je dan dat ik hoogbegaafd ben? Lijkt me ook leuk om een keer te chatten om te kijken of je dingen in mij herkent. Mooi dat je je dromen achterna gaat!
Improving Man hi 👋🏻. Sorry dat ik dit nu pas zie en inhoudelijk probeer te reageren. Zoek even m’n website op en daar vind je m’n nummer en stuur me dan een appje met verwijzing naar dit gesprek. Kan nogal vergeetachtig zijn, dus help me herinneren 🤓🤞🏻😉 Ik ben geen officiële coach al heb ik wel een NLP opleiding gevolgd - en niet afgerond 😏😂🤪 - maar uit contact met lotgenoten herken ik veel. Heb zelf megaveel geld in coaching gestopt en dat heeft me wel dit inzicht gegeven. Ik vermoed wel dat jij hoogbegaafd ben. Herken alles wat je zegt. Heb zelf ook 2 hbo opleidingen niet afgemaakt. Het probleem met hb’ers is dat we vaak niet geleerd hebben om een goede basis te creëren van waaruit je the next level kan bereiken waarop we op ons best zijn. Oftewel wij hebben extra speciale eisen aan de randvoorwaarden waarop we op ons best zijn. Dat komt oa door onze gevoeligheid. Schreeuwende of negatieve mensen tolereer ik ook niet. Dan kan ik daar nog lang over doorpiekeren waarom iemand zo tegen mij deed... niet handig. Mezelf leren afschermen helpt wel hiertegen. Maar dat is dus iets wat ik nog onvoldoende toepas. Wat tips: 1. Wil je een zeer betrouwbare test (helaas wel 600-700 euro) die beter werkt dan een IQ test ga dan naar CoreTalents een test waarmee niet bewuste hoogbegaafden vaak de conclusie trekken dat ze hoogbegaafd zijn. Zo werkte het voor mij wel 👌🏻 2. Zoek op Gidted People. Dan kom je bij een hb-coach uit. 3. Ga naar een hb-café met lotgenoten. Daaraan kan je relateren of je herkenning hebt 😅 Dus zoek me op en laat wat van je horen. Al ben ik zelf ook nog aan het zoeken. Good luck with your search for meaning! ✨
Ik ben 25 nu en nu wil ik ook voor mezelf werken ik voel me te hoogbegaafd om nog voor andere mensen te werken ik ben er veel te snel voor en dan laten ze mij alles doen en krijg ik een te grote werkdruk
Mijn oplossing voor de hele problematiek rond meer of minder 'begaafd' zijn is het Flat Earth Model - weg met de hiërarchie en de promoties, want je krijgt een functie binnen een groot veld. Het model vindt z'n kleinste vorm in het concept van een zorgteam binnen het koninklijk atheneum aan de Rooseveltplaats - een multidisciplinair team dat gecuretteerd wordt uit de diverse bestaande zorgcentra en gesubsidieerde activiteiten. De basis zit in mijn werk binnen het Atelier en wat ze vertelt over een verkeerd imago creëren, herinnerde mij aan het 'kookatelier', niet dat ik gelijk de messen ging uitdelen, maar ik keek naar de kinderen, die niet altijd even enthousiast waren over ons 'menu'. Toen we na de vakantie bij elkaar kwamen om het eerste halfjaar werken met ateliers en homogene niveau-groepen te evalueren, viel gelijk het doek over mijn bijdrage, want ik had een paramedisch diploma en moest maar therapeutisch werken, terwijl dat niet verder van een normaal leerprogramma kan af staan. Ik was BLIJ dat de stichting geen passend werk meer voor me had, want het verplichtte mij om me te gaan herbezinnen over hoe ik mijn opgedane kennis optimaal kon benutten. Ik besliste de dag, dat de ontslagformulieren door de bus vielen, om me in te schrijven voor een ba-na-ba, die als een maatpak aansloot bij mijn werkervaring. Ook daar klampte ik me vast aan het idee dat de klok ongenadig verder tikte en (ook al zullen ze dat in alle toonaarden ontkennen) ik werd de beste student, die ze ooit zullen hebben. Voor mij had de opleiding namelijk zin en het had moeten leiden naar een nieuw plekje binnen het Vlaamse basisonderwijs, maar het onvoorstelbare gebeurde, met als gevolg dat ik volledig gecrasht ben (en daar is dan het idee van de KA In A uit gekomen). Dingen gebeuren omdat ze moeten gebeuren op het moment en in de vorm dat ze dienen te gebeuren, alles wat ik voor mijn 50 e heb gedaan, was het tegengewicht voor de sprong, die ik op mijn 5 e zou maken, maar het pakte heel anders uit dan verwacht en tegen mijn 52 e was ik alles kwijt, waarin ik heel mijn leven geïnvesteerd had. LEREN is iets waar je heel je leven mee bezig bent, zelfs als je door een beroerte je vermogen om te communiceren kwijt bent geraakt, moet je leren om met de middelen, die overgebleven zijn minimaal te communiceren en het grootste probleem is de omgeving, die dat als extra last ervaart. Door naar dit soort van RUclips video's te kijken, besef ik hoe extreem hard men zich in mij en de veroorzaakte situatie vergist heeft, want ik had de bagage al, maar moest die op een efficiënte manier combimeren. Alleen al het feit dat men combimeren toelaat, buiten combineren, vertelt me dat de algemene opinie over mij niet zo negatief is als men me probeert wijs te maken en ook daar blijk ik veel sneller te denken dan de mensen, die nu het verschil hadden kunnen maken, want oplossingen zitten doorgaans in het probleem vervat. Bij de Kok van de week mocht 1 kind de hele kookles leiden, ik zat er wel bij om desnoods bij te sturen, maar eigenlijk is dat nooit nodig geweest. Marlons (ook op 3 mei geboren) vader was een echte kok en toen de collega's uit andere scholen kwamen kijken naar het vernieuwde schoolgebouw, vertelde hij trots dat zijn vader OOK kok was - wat meer kan je willen, want verder blonk hij niet uit wat assertiviteit betreft. Kortom, wat ik ervaren heb is doodgewoon een ijskoude afrekening en ze hebben zich nooit de vraag gesteld - wat, als ze nu eens gelijk heeft, welk pasgeboren kind zitten we dan hier te vermoorden? Tot 2015 heb ik nog de ijdele hoop gehad dat het opgelost kon worden (op de manier die ik me had voorgesteld), daarna wist ik dat ik tegen een groep mensen stond, die mij hooguit voor hun karretje zouden spannen en, nu het echt een aflopende zaak is, blijven er alleen de namen over van de projecten die enorme potentie hadden, maar waarvoor men nog niet klaar was. Ik heb nergens over gelogen, maar moest wachten tot nu voor ik doorkreeg dat men mij bewust in de war gebracht heeft - laten we zeggen dat we een goederentrein moesten laten passeren voor we doorkregen dat je dit niet met geld gaat oplossen. Op al mijn 'concepten' is er een patent genomen, juist omdat ze gingen feesten met mijn ideeën, maar aan opruimen kwamen ze niet toe en daarom spreek ik over the Boston Tea Party 2.0 (de kostbare thee werd in zee gekapt om de gewone handelaren een hak te zetten en had dus niks met belastingen te maken, maar het was puur vandalisme. Natuurlijk hebben ze voor zichzelf een paar zakken op het droge gezet en daar komt het meestal wel op neer - zolang ik het maar goed heb - de mens is nu eenmaal een opportunistisch wezen en het is die moedwillige blindheid die me inwendig razend maakt. Ondertussen hebben mijn 4 mannen ook niet stil gezeten en we hebben meer dan genoeg tijd gehad om het kaf van het koren te scheiden. Ik weet dat alles aan mij is aangepast, dus na de teleurstelling zal de verrassing komen en is die evenwaardig, dan breken nu de beste jaren aan.
Ik heb mijzelf altijd als Dian Fossey gevoeld. Zij was een anthropologe die een groep gorilla's aan het bestuderen was. 90% van de "mensen" om mij heen zie ik als dieren.
Hoe mooi zou de wereld eruitzien als je wordt betaald voor u kwaliteiten in een bedrijf dat is helaas niet zo of dat vergt veel ambras en geduld dusja als een hoogbegaafde evengoed is als hij hem 60 of 70 procent geeft waarom dan verderdoen das toch logisch dat 4 op 5 gewoon stoppen of 1 op 5 rebeleren
Mijn zoontje kreeg in de kleuterklas het label "ass" (autisme spectrum). Nog steeds verzet ik me tegen deze diagnose maar de strijd is vermoeiend. Hoe en/of waar kan ik met mijn zoon terecht om te zien of hij al dan niet hoogbegaafd is?
Beste Kurt, Prof. Venderickx runt samen met collega prof. Kieboom een expertisecentrum voor hoogbegaafdheid. Meer info daarover vind je hier: www.exentra.be/
Ik ben volgens bepaalde tests en volgens verschillende therapeuten hoogbegaafd, hoge IQ in combinatie met zeer hoge gevoeligheid en empathie. Ik vind het zeer jammer voor mezelf want mijn leven is bijna een nachtmerrie :/ Communicatie met anderen buiten het werk vind ik in veruit meeste gevallen niet interessant omdat ik niet of nauwelijks word uigedaagd. Heel vaak vind ik zelfs dat men onzin uitkraamt (al zeg ik het uiteraard slechts uitzonderlijk). Vaak hoor ik dingen als 'mijnheer u speelt zo kort op de bal' of zelfs 'ik vind dat u een arrogante rare man bent'. Ik vind dat de meeste mensen traag van begrip zijn en als ze iets uitleggen is het bijna altijd meteen evident wat ze gaan zeggen, soms onderbreek ik die mensen dan met 'get to the point' en dat wordt soms niet geapprecieerd. In vergaderingen heb ik een soort spelletje om minuten te tellen omdat alles zo saai en traag lijkt. Op het werk krijg ik vrij snel een 'raar geval' stempel met alle gevolgen die eruit vloeien. In mijn geval is het geen zegen maar een vloek :///
Voor iemand met zeer hoge gevoeligheid en empathie zou je moeten begrijpen dat mensen onderbreken met ''get to the point'' denigrerend en onaardig kan overkomen. Ook zou je je kunnen afvragen waarom mensen je arrogant noemen. Je mag dan wel slimmer zijn dan veel anderen, maar je bent uiteindelijk gelijkwaardig aan elk ander mens. Het is lastig als anderen veel langzamer denken, het vereist geduld. Maar als je echt wil dat mensen je niet als een arrogante rare man zien, raad ik aan communicatiestijlen te bestuderen, jezelf gelijk te stellen aan anderen en erachter te komen waarin je zelf kan ontwikkelen.
@@rachel9744 Rachel u hebt zeker gelijk over de grote lijn. Eerst en vooral: ik stel mezelf gelijk aan anderen. Niemand is perfect, ik ook niet, verre van, en imperfecties van anderen die op mijn zenuwen werken is uiteraard mijn probleem, net als het hun probleem is dat mijn imperfecties bij hen voor een negatieve respins kunnen zorgen. 2. Met 'get to the point' bedoel ik enkel "lets save each others time" en niet "hou je mond, het interesseert mij niet". 3. Ik ervaar de wereld alsof het in slow motion gebeurt, waar de meesten zeer traag zijn in handelingen en in hun denkvermogen. Heel vaak kunnen zelfs professionele medewerkers van bedrijven geen relatief gemakkelijke job gerichte vragen aan en zijn ze ronduit incompetent. In deze zee van slow motion kom ik soms plots figuren tegen die wel snel zijn, dat doet deugd.
Komt heel bekend over. Ik raad aan gelijkwaardigen te bevrienden. Eigen doelen te stellen, niet perse in loondienst. Verdiep je eens in New Thought, misschien klikken de verklaringen van wat het leven is en wat het niet is wel. Als je fysieke realiteit beschouwt als een level in een computerspel met geheime opdracht en verborgen scoretelling, en dat je dit leven zelf uitkoos voor de specifieke uitdagingen en leerkansen...biedt dat misschien hoop? Er is ongelooflijk veel te lezen, maar een paar boeken of videos zijn misschien al genoeg om alles een plekje te geven. Je bent immers niet standaard.
Ik ga new thought zeker onderzoeken hoor. En ja, het leven is idd een avontuur. Soms denk ik zelfs dat ik de enige mens ben en dat al de rest van de wereld uitsluitend als een soort decoratie geldt. = very speculative thought yes. Thx for the tip!
Jij bent het duidelijk niet, anders zou je zo nooit denken ;) Ik wil mezelf niet op de borst kloppen met het etiket "hoogbegaafd" (en ik hou niet van de term). Ik ben erop uitgekomen omdat ik mijn draai niet vond in het beroepsleven, en naar antwoorden zocht.
1 op 30 wordt hoogbegaafd genoemd. Terwijl 1 op de 100.000 mensen daadwerkelijk geïnteresseerd zijn in de wetenschap. Gevolg echtte hoogbegaade mensen worden niet eens herkend.
Hallo Kenchan1337, het speelt zich inderdaad ook af op scholen. Hierbij ons eerste videocollege met prof. Venderickx over hoogbegaafde kinderen: ruclips.net/video/oFCLdJVoHVg/видео.html
@@UniversiteitvanVlaanderen gekeken, al ben ik bang dat een oplossing verder weg is dan zeg 25 jaar geleden gezien het tekort aan leerkrachten voor 'gewoon' basisonderwijs.
Dat verhaal van "Marie" met die vergadering, dat heeft minder te maken met het verschil in snelheid van denken, en meer met het feit dat zij als enige gevraagd is om op te schrijven wat volgens haar de oplossing zou worden. Had je het aan eender welke andere deelnemer gevraagd, die zou op ongeveer hetzelfde moment ook tot dezelfde conclusie gekomen zijn. Ik zie dat constant in vergaderingen: we weten allemaal wat er zal moeten gebeuren, we weten allemaal hoe het zal moeten opgelost worden, maar iedereen wil zijn ei kwijt, iedereen wil dat hun problematiek ook besproken wordt. Uiteindelijk hebben al die dingen weinig tot geen effect op welke oplossing uiteindelijk gekozen wordt, maar mensen willen gewoon zekerheid dat de boel ook vanuit hun noden bekeken wordt om zich ervan te vergewissen dat de oplossing daar niet mee conflicteerd. En al deze dingen uitklaren kost nu eenmaal tijd. Bv. halverwege de zin weet je al wat de andere gaat zeggen, en het antwoord flitst in een fractie van een seconde in je hoofd. Maar je moet beleefd wachten tot die persoon is uitgesproken, en dan moet je die gedachte van een fractie van een seconde in moeizame woorden gieten die misschien wel tien, twintig seconden duren om uit te spreken. En afhankelijk van de reactie van de andere moet je eventueel nog toelichten, wat nog meer tijd kost, of een al even triviale opvolgvraag beantwoorden. Die fractie van een seconde dat jij hebt moeten nadenken wordt al gauw een stukje conversatie van anderhalve minuut of meer.
Precies, en wie houdt er in godsnaam 3 overleggen van 2 uur? Bij een vergadering in die vorm gaat het niet om het uitdenken van een oplossing. Voor de meeste problemen kun je binnen 15 minuten duidelijk krijgen wat het probleem is en wat mogelijke vervolgstappen zijn. Als dat niet lukt binnen 15 minuten dan komt dat wellicht omdat er ter plekke iets wordt uitgezocht of bedacht, dat kun je beter buiten de vergadering doen. Het probleem is na 15 minuten niet opgelost, maar wel is duidelijk wat er moet gebeuren en kan de vergadering worden gesloten.
Toch is dit exact mijn ervaring, keer op keer. Ik heb antwoorden binnen een kwartier bedacht, stel vragen in die richting, mensen volgen me niet, snappen me niet, maar komen dan aan het einde van de vergadering of zelfs een vergadering later tot exact mijn conclusie. Collega's die dit zien gebeuren zeggen dan: je denkt veel sneller dan de rest en je moet mensen meenemen in hoe je bij die conclusie bent gekomen. Dus het klinkt misschien overdreven, Marie's verhaal, maar het is voor mij dagelijkse realiteit.
@@sanfran91 Het lijkt me dan dat jij intellectueel geen goede fit bent met je team. Of je zit in een rol die veel contact met de klant vereist. Waarmee ik niet noodzakelijk wil zeggen dat de klant per definitie onintelligent is. Maar vaak is de dienst die jouw bedrijf aanbiedt iets waar ze niet echt mee bezig zijn en weinig kennis van hebben, en dan is't moeilijk om mee te denken natuurlijk. Ik loop ook vaak kilometers voor op andere mensen, maar da's vooral als ik met "normale" mensen spreek. Mogelijk heb ik gewoon geluk; ik werk in de IT, bij een bedrijf dat een redelijk goede selectieprocedure heeft. Iedereen die bij ons werkt heeft een zeker niveau of groeipotentieel. Dus ik maak dat soort situaties gewoon nooit mee. Maar inderdaad, ik kan me voorstellen dat als ik bij pakweg een bouwbedrijf of een gemeentebestuur zou werken, ik me ook mateloos zou ergeren aan de "domme collega's". Ik ben liever de domste persoon in de kamer, want dat wil zeggen dat ik kan bijleren. De slimste persoon in de kamer zijn is in't begin misschien even leuk voor je ego. Maar dat verveelt al snel, en verder heeft het weinig te bieden.
@@EvenTheDogAgrees Dat is nu net het punt van Marie. Zij zit niet in een groep van slimme collega's, dus verveelt zij zich. In IT ervaar je dat misschien niet, maar niet alle slimme mensen werken in IT.
@@Octochiken Oh, geloof me, het omgekeerde is ook waar: niet iedereen die in de IT werkt is per definitie bovengemiddeld intelligent. Het is een breed vakgebied, en niet voor alles heb je een sterk redeneervermogen nodig.
Je moet zodanig begaafd zijn dat je doorhebt dat er altijd al hoogbegaafden zitten op een bedrijf, namelijk de leidinggevenden. Jij moet keihard werken (op een bescheiden manier !!!) om hen zo meer tijd te geven om briljante ideeën te hebben.
Leidinggevenden zijn zeker niet hoogbegaafd per definitie. Niet waar. Je kunt de baas spelen met macht, en respect verdienen uit nobelheid, eer, prestatie, voorbeeldfunctie
@@jean-pierredevent970 Lol. Mjah, ironie werkt het beste als het publiek je gezichtsuitdrukking ziet. Hier kunnen we hooguit een leesteken toevoegen, zoals achter mijn reactie: "zo ?) " Doen we da nie, dan krijg je soms serieuze reacties. ^^
Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben, ik denk van niet. Maar dit verhaal is steeds weer de story of my working life. En het wordt alleen maar erger, want meer ervaring en kennis om te gebruiken. Ik snap niet dat werk zo vaak draait om relatie, positie, je plek kennen etc. ipv het werk en het doel. Het zo efficiënt mogelijk werken lijkt mij logisch. Ik zie in een nieuwe baan na een paar dagen al waar een leidinggevende maanden over doet en er misschien niet naar gaat handelen. En dan moet ik me naar die trage vierkante-wiel-situatie schikken. Erg deprimerend.
Jouw commentaar omschrijft ook mijn werkzame leven! Ik vond mezelf altijd naief want ik dacht dat alle medewerkers hetzelfde doel hadden, nl.: De zaak vooruit helpen. Niets is minder waar. Binnen praktisch ieder bedrijf is er een ondoorzichtige hierarchie, een "zo doen wij het hier nou eenmaal" mentaliteit, maar ook "koninkrijkjes" met eigen belangen die soms regelrecht tegen het algemeen belang vd zaak ingaan. Als voorbeeld: ik had een mooie internationale baan gekregen, en binnen een week voorzag ik meerdere grote problemen op de werkvloer en ik dacht goed te doen om het op een zakelijke manier op te sommen en voorzichtig te formuleren (op papier). Dit heb ik vervolgens met de CEO van het bedrijf gedeeld. Hij was niet boos, maar woest! "Nog 1 keer zoiets, en je vliegt de deur uit!" was zijn reactie. Uiteindelijk ben ik zelf weggegaan. En de grote problemen die ik genoteerd had? Stuk voor stuk zijn ze uitgekomen zoals ik toen had voorzien. Ben ik daar blij om? Totaal niet.
Herkenbaar... voor mij voelt het vaak alsof ik een andere taal spreek... en dan maanden soms jaren later roept iedereen wat ik daarvoor al had proberen te verkondigen... oms zijn mensen daar gewoon nietklaar voor, en voor mij is dat best een eenzaam bestaan op de werkvloer...
We kunnen de wereld naar onze wil omvormen. Zeker als we als hoogbegaafden samenwerken. Steeds vallen we voor separatie en vervallen in onzekerheid/blokkades. Als we als team werken, hoeveel bereiken we dan wel niet? Ik heb veel aan de New Thought leringen, alles klopt veel beter nu. De gaven dringen zich op. Onze voorouders waren niet stoned toen ze tekenden en schreven over het 3e oog. En toch vergat de mensheid het, precies als ze al vreesden. Dus denken we dat we mensen zijn met gekke ervaringen, terwijl we zielen zijn met 1 van vele menselijke ervaringen voor we naar het volgende hogere level gaan. De wereld is een soort game, er zijn punten te halen maar er wordt niet gezegd hoe, dat mogen we zelf bepalen of uitvinden. Wat voelt als waardevol, het doen en leren waard? Ik zie nu een pad dat het lopen waard is en ik kan het redelijk op eigen voorwaarden leven.
Knowledge is only real when shared ... je kan alle kennis van de wereld hebben, maar kan je die niet doorgeven dan is dat a waste of time and energy ... Daar dacht ik aan, toen ik Leen Stoffels (mijn trajectbegeleidster in de ba-na-ba Zorgverbreding en remediërend leren) vertelde waarom Peter (met een IQ van 153 en een oplossingsvermogen dat niet eens op de curve stond) niet kon SAMENWERKEN, want hij was niet in staat om in te schatten wat de anderen konden bevatten en in dit hele verhaal over hoogbegaafdheid mis ik dat leer-aspect, wat ons collectief op een hoger niveau gebracht heeft. Ik werkte op een school voor zogenaamd zwak-begaafde kinderen, alhoewel ik dat zou nuanceren - deze kinderen hadden een blokkade in hun leerproces en konden hun eigen leervermogen niet gebruiken. Door de negatieve reacties van hun omgeving, zagen ze de noodzaak niet van investeren in je eigen rugzakje, want zelfs de 'goede' leerlingen stranden ergens tijdens de ratrace. Toen Nieuwlandgaarde het Atelier werd (en Atelier wordt Atelier.be, zodat geen Boston Tea Party 2.0 wordt), moest ik meedraaien op teamniveau en we stonden onder het 'gezag' van de orthopedagoge, Margriet. Om de zoveel tijd moesten we de kinderen testen (om te kijken of ze nog wel in het juiste groepje zaten voor de circuits) en ik kreeg het groepje van de hopeloze reken-gevallen. Veel van de opdrachten waren extra moeilijk omdat ze zelf een tekst in cijfers moesten vertalen, als logopediste weet ik als geen ander hoe taal en rekenen een eigen kweekvijver heeft, dus maakte ik de zinnen eenvoudiger en hielp ik ze met een voorbeeld op weg. Margriet was not pleased dat deze kinderen veel hoger scoorden dan bij de eerdere testen en ik bood aan om het opnieuw te doen, me nu sec aan de testvorm te houden, maar zelfs dan scoorden ze te hoog in de ogen van de orthopedagoge. Wat ik daarmee wil zeggen is, dat verwachtingspatronen een grote invloed hebben op de uitkomst - ik weet dat ik een heel creatief denkvermogen heb, maar ga ik me ergens op focussen, dan blokkeer ik, dus moet ik zonder verwachtingen ergens mee bezig zijn, dan komt het aha moment vanzelf. De beste teams zijn de heterogene teams en ook daar is een voorbeeld van te vinden in het Atelier. Om ons imago op te krikken, moesten we onze niet-leerling gebonden tijd invullen met zaken, die veel tijd kostten en weinig opbrachten, we moesten 'druk' lijken om te ontkennen dat we meer vakantie hadden dan de gemiddelde werknemer. Als ik mocht samenwerken met Angela, Petra en Resi, dan waren we in geen tijd klaar, want ik was een logopediste, Petra een zeer begaafde klasse assistente en Angela heeft uiteindelijk gekozen voor een coaching carrière. Dat, wat goed werkt, ga je toch niet vervangen door iets dat bewezen heeft de boel lam te slaan - denk je - maar helaas, het was belangrijker om een statement te maken (en het was toch een sterfhuisscenario, bleek achteraf) dan te kijken wat aanspreekt en wat alleen een 'moetje' is. Met z'n vieren waren wij een 'superteam' en dat is mooi meegenomen als je echt werk maakt van efficiënt met je middelen om te gaan. Ik ZIE letterlijk de oplossingen en probeer dat dan vast te houden met trefwoorden, maar het gelijk kunnen doorgeven aan iemand die er z'n eigen surplus aan kan toevoegen is het beste wat je je wensen kan, dus moeten we af van dat idee dat hoogbegaafde mensen het best presteren in hun eigen clubje, want maken ze dan een fout, dan is er niemand die hen kan corrigeren. Ik kijk naar RUclips video's om voldoende input te hebben en dat werkt geniaal, want men heeft me zo hard doen walgen van alles dat met intellectueel snobisme te maken heeft, dat ik snak naar een bord puree en boerenworst (als je begrijpt wat ik bedoel). Ik voel me pas intelligent als ik een oplossing gevonden heb, tijdens het proces voel ik me nog dommer dan degenen, die er geen last van hebben en daarmee is de cirkel rond, want eenmaal je een goede naam hebt wat oplossingsgericht presteren betreft, mag jij al het werk van de anderen erbij nemen en die sparen hun krachten voor de slechte kritieken, waarmee jij op je plaats gezet wordt. Mijn eerste project, waarbij ze mij als pispaal gebruikten, was het paasfeest ('07) en nu weet ik dat ik de kinderen iets te hoog had ingeschat, maar ik heb het creatief opgelost. Bij de nabespreking waren de opmerkingen zo negatief, dat ik besliste nooit nog mijn best te doen om iets te laten slagen (maar zo werkt dat natuurlijk niet). Anderen kregen een compliment voor zaken, die ik bedacht had en ik slikte mijn frustratie verdrietig weg. Alleen Jan Hermans vond dat het een 'dynamisch' spektakel was, de rest claimde dat geen kind er iets van belang uit geleerd had (what about the collegues?). Het wringt behoorlijk en toch leren we het meeste als het ons VERRAST heeft en ergens hoop ik dat we van de bekende paden af stappen en weer eens NORMAAL gaan doen wat prioritair, wenselijk en bonussen betreft. Misschien ben ik van hetzelfde kaliber als Peter (want ik begreep hem tenminste en kon er nog zaken aan toevoegen, waar hij nog niet aan gedacht had), maar voor mijn gevoel heb ik alleen maar gefaald, omdat niemand het nodig vond om me eerlijk te bedanken voor al dat extra dat ik er ongevraagd aan toevoegde. De kwaliteit zit 'm in de GTW (Gratis Toegevoegde Waarde) en niet in de btw (belastbaar toegevoegde waarde). Je had me ook kunnen helpen in plaats van te wachten tot ook ik bewees dat er voor sommige problemen geen pasklare oplossingen bestaan.
Wat u zegt allemaal komt voor ook in mij leven. U haald alles naar voren waar ik ook mee kamp. Niemand die je begrijpt en toch ondanks alles toch probeert je weg te bepalen. Toen jan limbourg bij mij kwam zij hij tegen mij. Zo wat zit er veel in mij. Ik voelde mij altijd maar vertrapt. Het leven is zo hoe het is. Je valt altijd buiten de groep. Maar wat je doet. Word ook altijd tegen gewerkt en lukt de opdracht wel. Dab zie je iedereen raar kijken. De waarheid mag nooit gesproken worden. Iedereen probeert je uit te schakelen. Omdat ze bang zij dat je ze voorbij loop. En zo vind je niet de plek waar je wilt zijn. Mij testen waren ook iq van 136. Ik kwan er achter pas. Op mij 36 jaarleventijd. Je bent 1 prooi voor de onderwereld
dus eigenlijk hebben jullie zijn identiteit geweizigt? Op welke manier werden die opleidingen en operaties eigenlijk gedaan? was dit met kennis of zonder mede kennis van Hem?
Not just work, life in general. This is almost word for word my life, now I sit at home, barely even talk to people anymore, just my computers and my toys. I'm decently happy where I am, can entertain myself well enough surfing away on the patterns of life, oh well....We are just stupid humans after all, enjoy it while it lasts.
If youre ok with that why mention it anyway ? If not, limit yourself and schedule your time. Do sports, learn a craft, Cook, invite others. Ive got friends who are developers, programmers. Even they schedule/limit their screen time. People are not built to be digital zombies
Het kan best zijn dat jouw ervaringen nauw aansluiten bij het verhaal dat professor Venderickx uit de doeken doet zonder dat je ook effectief hoogbegaafd bent!
Ach ja, ik mag mezelf ook zo noemen op basis van testjes en ook de praktijk, maar ik vind alsnog dat er teveel verantwoordelijkheid wordt afgeschoven en slachtoffer wordt gespeeld. Ach wat zielig toch, die slimme creatieve mensen. Kom op zeg. Vind zelf de uitdaging. Vind dan de uitdaging in hoe je effectiever met je collega's om kunt gaan. En als dat niet werkt zoek je wat anders. En begin nou niet over dat we dan bij het job-hoppen komen, want dan 'hop' je volgens mij gewoon niet weloverwogen. Het is echt niet alsof slimme creatieve denkers nergens welkom zijn en geen plek vinden. Dat heeft allemaal minstens zoveel te maken met eigen attitude en persoonlijkheid als met cultuur / situatie.
Tot blijkt dat je passie en creativiteit ligt op een gebied waar helemaal geen zekerheden zijn. De rekeningen betalen zichzelf niet en de afbetaling van een woning komt ook niet uit de lucht vallen. Na een bore-out op mijn vorige job heb ik me omgeschoold naar een vak waar werkzekerheid in was, maar ver onder mijn capaciteiten ligt. Het idee was om mijn energie in mijn vrije tijd te steken. Na ruim een jaar ben ik er alweer op mijn job uitgekeken, maar voel ik op financieel gebied de hete adem in mijn nek. Ik kan niet zomaar mijn job opgeven en ik zie mezelf afglijden als een "car crash in slow motion".
Smrtfsk nou ik bevind me niet echt in een vakgebied met veel werkzekerheid. In tegendeel. Ik denk dat het überhaupt een misvatting is dat je met een hoge intelligentie per se hele interessante moeilijke dingen moet doen. "Bore out" is volgens mij gewoon een onvoldoende onderzocht symptoom waarbij het makkelijker is om te zeggen "ik ben zo slim dat ik me alweer verveel." Geloof me, er zijn hele slimme mensen die heel simpel leven. De vraag is vaak ook wat je nu eigenlijk echt wil en hoe flexibel (slim) je bent. Als je je blind wil staren op een specifiek soort werk dat heel onzeker is of waarin weinig werk te vinden is dan is dat je eigen keuze en weet je waar je aan begint. Het is echt onzin dat je maar 1 ding met "passie" (nog zo een concept omgeven door misvattingen) zou kunnen doen. Net zoals het onzin is dat je per se in dat huis moet blijven wonen, per se in dit land moet blijven, en noem maar op. Alles wordt onderhandelaar als je oprecht op zoek bent naar een leven dat van jou voelt. Als je kiest voor een worsteling mag dat ook maar dan doe je dat zelf. Er kan veel meer dan je denkt en de meeste beperkingen leg je jezelf op. Maar wijzen naar HB of die maatschappij is gewoon makkelijker. Dan hoeven we geen verantwoordelijkheid te nemen.
Je hebt een hoog zelfvertrouwen. Ik ook, en dat is goed, maar vele anderen hebben dat zelfvertrouwen minder opgebouwd. Vergeet daarbij niet dat HB'en VERUIT in de minderheid zijn, dus het is moeilijk om vrienden te vinden die ook echt gelijk denken als hun zelf. Vaker dan niet gaan die mensen zelfs heel hard twijfelen aan hun eigen gedachten. Dat is voor veel asociale HB'en een eenzaam bestaan. Dat heb ik toch gezien in Mensa. Ook veel gefrustreerde en toxische mensen ginder. Weinig sociale intelligentie. Ik was daar rap terug weg. Precies een oord waar ze allemaal intellectueel konden klaarkomen zonder ook maar enige focus of aandacht voor een ander. Ik vind in het algemeen wel dat je gelijk hebt. Te veel pamperen is ook niet goed. En kijken naar wat je zelf kan doen is altijd belangrijk.
Ik snap dat je dit denkt, alleen is het voor veel HBers op dit vlak ingewikkeld, net als sommige dingen voor anderen ook ingewikkeld is. Sommige mensen weten niet eens dat ze HBer zijn en tegen allerlei dingen aanlopen zonder dat ze begrijpen dat het gaat over dat ze anders zijn, niet meer of minder of zieliger, maar op veel fronten anders. Dit soort filmpjes kunnen een begin zijn dat men begrijpt waar het vandaan komt, zich laten testen en dan zichzelf verder kunnen gaan ontwikkelen. Het probleem is dat het hoge IQ vaak gezien wordt als "ik ben slimmer (dus beter) dan de rest" en dat wordt vaak als vervelend ervaren. Daarbij hebben veel HBers een hekel aan die stempel omdat het een onbegrepen term is en reageren dan vaak zoals jij reageert in je stuk. (en ik kan me daar heel goed in vinden!)
@@ruudjw Jammer van je knie. Als je je verveelt, ik ben het universum aan het ontcijferen. Ik ben verder dan wie dan ook, kijk maar op vedoder.eu: Mijn periodiek systeem ontstaat vanzelf. Het levert niks op, maar het is uitdagender dan Sudoku.
@@STARDRIVE Tracht iets te lezen van Joe Dispenza, kan mij er nauwelijks meer toe zetten. Probeer iets van mijn leven te maken, maar kan mij zelfs daar niet meer toe zetten. Ben eigenlijk de gehele motivatie om te leven kwijt
@@ruudjw Jeetje Ruud wat vervelend om te horen. Joe Dispenza geeft wat mooie kennis en één van die zaken is dat we met z'n allen in verbinding staan. Ik heb het gelukkig als HB bij mensa te zijn aangesloten waar anderen zoals jij en ik tenminste een gemeenschap hebben van mensen die ons begrijpen. Gelukkig mag ik binnen m'n job als tutor op de universiteit de studenten heel wat zelf-ontwikkeling bijbrengen, geeft zingeving aan m'n leven. Heb je zelf enig idee wat je zou willen doen als geld geen rol zou spelen? Als je toegang zou hebben tot veel grondstoffen?
Wat heeft dit nu met hoogbegaafdheid te maken. Een heel groot deel van de workforce heeft dergelijke ervaringen, de meeste mensen hebben nu eenmaal een job onder hun kwalificaties omdat dat nu eenmaal het jobaanbod is.
Vakken zoals chirurgie, die zullen ook moeite mee hebben, vooral met hoog begaafde vrouwen... Jammer dat zulke mensen daar ook ontbreken... Eigenlijk waar keihard nodig is...
Heel wat bedrijven die beweren naar "talent" te zoeken, zoeken vooral naar het "talent" om in het gareel te lopen en zich zonder morren uit te laten buiten.
👍
Wat heb je aan iemand met ervaring een echte vakman.
Als die plots verantwoordelijkheid krijgt om 10 mensen aan te sturen. Wat is de waarde nog van zijn handigheid en structuur om alleen te werken…
Idd niets
Mijn tip is om zo snel mogelijk voor jezelf te beginnen. Voor mij was dat een verademing. Ik heb een eenvoudig timmerbedrijf maar ik kan de hele dag luisterboeken en podcasts luisteren.
Sinds kort is ook bij mij hoogbegaafdheid vastgesteld. Ik kan niet hard genoeg benadrukken in wat voor een hel ik de hele tijd heb geleefd. Hoogbegaafdheid is niet altijd een geschenk maar vaak ook een last. Ik volg nu begeleiding via een hoogbegaafdheidscoach en mijn psychologe helpt me ook zeer goed. Ik heb o.a. moeten leren dat minder intelligente mensen niet "niet willen", maar gewoon "niet kunnen".
En dan bestaat er ook nog de kunst van het “formuleren”.
Hahahah zwaar herkenbaar, ik vond andere mensen altijd gigantische idioten en retards maar toen kwam ik erachter dat ze dat ook gewoon echt waren 🌝 best een opluchting 😂😂
@@VigilanteTheFirst Precies. Mensalen ondereen hebben vaak aan een paar zinnen voldoende om elkaar te begrijpen. Bijvoorbeeld: wat Timmy schrijft is glashelder. Als iemand niet meteen snapt wat je zegt, dan gaat die je vaak raar aankijken of vragen om een betere formulering van je verhaal. Zo heb ik een vriend die regelmatig een onlogische mening verkondigt. Voordat je hebt uitgevist waar de gedachtenkronkel zit, en uiteindelijk een aanknopingspunt hebt om het uit te leggen, ben je een half uur verder. En dan komt de uitspraak: "je hebt gelijk", en volgt de volgende onzin. En dat is erg vermoeiend...
Zeer herkenbaar helaas. Waar ik tevens tegenaan gelopen heb , is met mn hoofd boven het meiveld uitkomen. Dit word niet altijd geapprecieerd.. Mijn talenten werden niet gewaardeerd,eerder afgestraft.Ik ervaarde alsof ik een zalm was..😢
@@patrickstoute4085 Aan de andere kant heeft die weerstand wel een signaal-functie. Krijg je geen gedonder, dan doe je iets fout. Alleen dooie vissen "zwemmen" altijd met de stroom mee.
Hoogbegaafdheid en hooggevoeligheid lopen in mijn geval parallel. Mijn leven is kwa studie en werk een ware hel. Geweest, hoop ik te kunnen zeggen. Onderprikkeling kwa lesstof en overprikkeld kwa sociale omgang, ook gepest. Op mijn 26e enkele foutieve diagnoses gekregen blijkt nu op mijn 45. Meerdere malen in burn-out en burn-out kan ook ontstaan door onderprikkeling / disbalans in uitdaging. Ik zou een autisme spectrum stoornis hebben terwijl ik juist heel sociaal hoogvoelend ben. Mijn hele leven loop ik vast in (laaggeschoold) werk. Sterker nog ik heb geen diploma. Ik raak gefrustreerd door de simpelheid. "Hobbymatig", in vrijwilligerswerk kom ik met de grootste oplossingen en vondsten, wat werkelijk spectaculair te noemen is, en zo wordt dat door de mensen om mij heen beschouwd. Ik heb altijd geweten en geloofd dat ik veel kan, en dat ook gedaan. Maar ook vaak onbegrepen omdat mensen mijn vooruitziende blik niet kunnen "comprehenderen", dat heb ik als zeer frustrerend ervaren tot bewust moedwillig tegenwerken. Ik zie verbanden ver vooruit, voel en maak koppelingen die voor anderen veel tijd nodig hebben.
En altijd mensen die naar mijn lage opleidingsniveau (neer) kijken. Maar het is niet bewust realiseer ik mij.
En nu ga ik leven. Geloof.
@@sakeboersma Nou, dit dus...
Mensen zo als jij zijn wij allergisch voor.
Doordat hoogbegaafden weinig gehoor ondervinden van hun superieuren zijn er een hoop klungels aan het werk die met hun grote mond onderhand overal de baas zijn en ervoor verantwoordelijk zijn dat er momenteel in bijna heel de wereld zoveel ontevredenheid en ellende heerst!
Inderdaad. Met klimaatverandering als gevolg!
Op de ambachtschool in nederland had ik slechte cijfers voor wiskunde....ik lerrde voor metselaar en had voor de theorie en praktijk de beste cijfers mijn wiskunde leraar zij dat als mijn cijfers niet goed zouden zijn ik geen examen kon doen of niet zou slagen ik vroeg hem ...ik heb 90% van al mijn vakken de beste cijfers hoe kun je mij laten zitten voor 10% wiskunde....toen moest ie nadenken ik ben geslasgt met een slecht cijfer voor wiskunde en heb al 26 jaar mijn eigen bedrijf en al in veel landen gewerkt op uitvoerders niveu....... ben nu 52 en top nog steeds op de werkvloer hoe andere er een puinzooi van maken en er mee weg komen....dank voor dit filmpje zo herkenbaar mvg mark
Heel herkenbaar. Ik vind het altijd suuuuper frustrerend om met mensen samen te werken, omdat de conclusie die ik al binnen enkele minuten trek om vergaderingen vragen. En dan word ik geirriteerd. En dan vinden mensen mij vervelend, dus gaan ze mij tegenwerken door elke andere optie langs te gaan om dan vaak bij hetzelfde uit te komen als wat ik al bedacht had maar dan anders geformuleerd en daardoor niet mijn idee.
haha dat ken ik....die mensen die in heel veel woorden samenvatten wat jij aan het begin al gewoon zei.Nog leuker is het dat er eerst gelachen is om je opmerking en dat je 'dat zei ik toch' wordt genegeerd. Maar het is best ingewikkeld voor jezelf op den duur als je probeert je aan te passen door maar niets meer te zeggen. Want dan ben je weer niet betrokken. Pffff......
Dit
Dan is voor jou nu de opdracht, hoe kan ik datgene wat ik zo snel zie, nu ook overbrengen bij de ander.
Al die extra woorden die zei nodig hebben om hun oplossing tot het probleem te beargumenteren, is precies datgene waaraan jij nu zou moeten werken. Hoe kan ik datgene wat ik wel zie, overbrengen aan mensen die dat niet zo snel zien. Als je dat leert, dan wordt je echt waardevol voor een bedrijf, en gaat jouzelf waarschijnlijk veel voldoening geven.
Als iemand die al sinds de schooltijd ongelukkig was, omdat ik niet bewust was dat mijn hersenen anders werkten, vond ik deze presentatie erg herkenbaar. Dit weekend heb ik, op aanraden van mijn studiebegeleider nagedacht over de kernaspecten die ik nodig heb om te functioneren op mijn hbo eindstage. Vreemd genoeg denk ik maar drie nodig te hebben: het globale plaatje in mijn hoofd is compleet, er is duidelijkheid voor beide partijen en er is een vaste basisstructuur. Raadt het echt aan om hier zelf ook over na te gaan denken wat jij nodig hebt, als je hier ook mee worstelt! Handig is om te kijken bij vorige ervaringen: waarom werkte de ene situatie wel en de andere situatie niet voor jou? Veel succes voor iedereen die ook op zelfonderzoek is hierover :)
😍
Herkenbaar. Ik heb namelijk ook ongeveer dezelfde 3 zaken. Maar ik zit dan vast met de vraag: Hoe verdien je geld met zo'n kernwaarden? Want meeste jobs zijn repetitief en saai waar er niet per se van je wordt verwacht dat je het begrijpt....
"""""""""
Het is alsof ik mijn leven geschetst zie worden. Mijn werkzame leven was een hel. En het duurde inderdaad een hele tijd voordat ik erachter kwam dat niet iedereen zo dacht als ik. Voelde me door mijn goede bedoelingen die anderen niet konden volgen waardoor er een sfeer van vijandigheid ontstond volledig onbegrepen en miskend.
Geboren 1962, ontslag genomen 2007. Zonder uitkering/regulier inkomen maar met mijn vrijheid terug. Ondanks dat ik de organisatie veel opbracht werd niet naar mijn pijnpunten geluisterd. Vanwege mijn begaafdheid werd ik uitgebuit en gedesillusioneerd. Mijn uitweg was niet jobhoppen maar een huwelijk. Ik heb nooit meer aan minder begaafde mensen verantwoording hoeven afleggen.
Ik kan me goed in vinden. In mijn loopbaan als ICT'er heb ik redelijk wat oplossingen voor problemen bedacht. En dan toch je te min voelen niet beseffende hoe uniek een oplossing was, voor mij was de oplossing een logisch en simpel iets en daarbij denkende dat iedereen dit kon en het niets bijzonders was. Wat mij wel opviel dat ik vaak de opdrachten kreeg die voor andere personen of zelfs andere bedrijven teveel bleken te zijn. Sociaal heb ik het ook altijd moeilijk gevonden om te communiceren met andere mensen, wat voor mij logisch was keken mensen mij aan zo van "Waar heb je het over?" of "oh, het zal wel". Dus ik was vaak stil en terug getrokken en deed gewoon me ding. En gelukkig voelen op de werkvloer, tja, ook niet echt eerlijk gezegd. Het was saai. Ik ging altijd zelf extra werk zoeken om me bezig te houden. Oplossingen veel breder te maken dat nodig was, puur om mezelf bezig te houden. En schooltijd zal ik maar niet over beginnen. Als je wat slimmer schijnt te zijn dan de rest en daarbij sociaal ook minder vaardig ben je niet echt populair zo gezegd...
Bazen houden niet van werknemers die slimmer zijn dan zijzelf, dus... gewoon uurtjes gaan kloppen, schouders ophalen en thuis de leuke dingen doen.
Dat kunnen hoogbegaafden niet. Zij willen graag van nut zijn, anders gaan ze zich vervelen. En bandwerk is ook niks.
Ik ben hoogbegaafd, maar als ik zo slim ben, waarom ben ik dan geen eigen baas? Waarom ben ik niet al lang binnen?
Het enigste wat mij interesseert is wetenschap en techniek: Ik geef niks om geld, en misschien is dat wel het probleem..
@@STARDRIVE Klinkt heel bekend wel...
Inge Craamer dat is dus niet waar. Goede bazen omringen zich met specialisten en zijn zelf meer van de aansturing, dus zij kunnen in grote lijnen dingen begrijpen maar zullen juist slimme mensen om zich heen verzamelen 😅😉
Ronald van Kemenade Omdat je dat moet doen 💪🏻 Eigen baas zijn is keihard werken. Al ben ik daar ook niet zo’n fan van... Maar je moet er vol voor gaan en er echt in geloven. Tja en als geld niet belangrijk voor je is word het lastig. Dat zal je eerst anders mogen bekijken. Vaak zit daar een belemmering op gebied van geld 🤑☹️ Bedrijven gaan om geld en anders moet je een stichting beginnen. Daarbij kan je ook je financiën uitbesteden. Kortom je hoeft lang niet alles zelf te kunnen, zolang jij de regie maar hebt en weet wat je wilt. En met techniek en wetenschap zit je wel in een goede sector qua geld verdienen 👌🏻 Alleen het idee wat veel mensen hebben is dat je maar slim moet zijn en dan loop je binnen, vaak is het juist andersom, domme doeners lopen binnen en slimme mensen zoals hoogbegaafden lopen vast 😪 Toch niet getreurd, hoe het nu is hoeft het niet te blijven 😉 Alles valt te leren ook ondernemen!
Deze maatschappij houdt gewoon geen rekening met hoogbegaafden.
"All in all you're just another brick in the wall"
0q0
Áq
0qá
Deze maatschappij houdt ook geen rekening met mensen die zo niet slim zijn. Ze worden in de armoede geduwd en uitgebuit.... Hoogbegaafden mensen zijn oude zielen. Als jou piano spelen makkelijk af gaat dan wil dat zeggen dat jij daar in je vorig leven al mee te maken hebt gehad. We dragen allemaal onze vorige levens mee in het nieuwe leven.
Ik herken mezelf in dit verhaal. Mijn eerste baan na mijn studie, moest ik 1,2 miljoen omzet draaien. Mijn manager kon mij niet managen. Ik voelde me niet erkend in wat ik aan werk verzette. Ik dacht anders en sneller. Ik had gelukkig een collega waar ik goed mee samenwerkte en we kwamen tegelijk op sollicitatiegesprek en we gingen binnen 1 jaar ook samen weer weg. Er kwamen 5 collega’s voor ons terug.
De volgende baan vonden collega’s dat niet zo hard moest “lopen.” Ik had het getroffen met mijn manager. Hij vertrok en ik werd diep ongelukkig daar. Terugkijkend had ik een Bore Out. Ik miste de gesprekken met mijn manager. Ik vertrok en wat bleek ik was de enig van de ambtenaren die haar target had gehaald. Ik kan beter zelfstandige zijn. Helaas ben ik getroffen door de toeslagen affaire. Ook hier heb ik mijn tanden in staan en dit gaat me toch wat opleveren ✨🥳✨
Helemaal mee eens. Gelukkig doe ik het mooiste werk wat ik me kan voorstellen! Daar ben ik superblij mee en heel dankbaar!
Ik heb als hoogbegaafde een gouden kans gekregen in een NGO, die meer dan 20 jaar geleden projecten deed om ex-Joegoslavie opnieuw op te bouwen na een periode van intense conflicten.
Ik kreeg het vertrouwen van mijn leidinggevende, zodat ik de logistieke afdeling van die NGO kon uitbouwen tot een referentie in de sector.
De NGO bestaat niet meer, maar nog altijd ben ik blij om de kans die ik toen gekregen en benut heb.
Fascinerend betoog en het klinkt heel herkenbaar. Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben maar ik heb wel dezelfde problemen. Ik denk vaak sneller dan anderen heb ik het idee en snap ook de logica van anderen vaak niet. Mijn werkgever kan hier slecht mee omgaan en noemt me een probleem denker. Dat demotiveert me en ik sluit me af, stop met het geven van ideeen. Totdat ik ergens weer motivatie vandaan haal en ik weer begin met het cirkeltje. Gelukkig remt het ouder worden me af in mijn felheid en frustratie maar ik blijf het zonde vinden dat mijn potentieel niet goed benut wordt, en dat ik er niets aan doe om dat te veranderen..
Eigen bedrijf starten
'Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben', doe een IQ test dan weet je het zeker maar ik wil best wel met je wedden dat dit eruit komt.
Ik ben niet hoog begaafd maar zeker wel beter dan het gemiddelde. Anderzijds heb ik een slecht geheugen. Wiskundig goed aangelegd maar taalkundig eerder een ramp. Ik neem meer tijd om alles goed door te denken dan gemiddeld. Elk brein werkt zo divers, met betere en mindere eigenschappen. Volgens de iQ-test van wetenschap in beeld haal ik toch 120.
Maar sociaal ervaar ik dezelfde problemen als hoog begaafden. Zo heb je veel misschien wel harde werkers die mentaal lui zijn. En ze weten alles beter! Tja hoe minder je weet, hoe meer je denkt te weten zeker!
@@zwekkerboy716 een IQ test KAN een indicatie geven, maar de correlatie van hoogbegaafdheid en een hoog IQ gaat niet altijd op. Dit effect kan soms groter worden, doordat een hoogbegaafd persoon bv onderontwikkeld is door verkeerde sturing. Hierdoor bv niet een bepaalde basis heeft meegekregen.
Er zijn tal van andere punten waar ook op gelet en getoetst wordt.
Ik heb exact hetzelfde! Naarmate ik ouder wordt, krijg ik meer rust en berusting.
Toen ik in de jaren 70 naar school ging was ik ook super lui, maar super creatief, natuurlijk werdt vroeger niet naar kinderen gekeken en wat hun mogelijkheden zijn , sinds ik van school kom verveel ik mij dood, geen werk dat mij langer vast kan houden dan 6 maanden.
Weinig uitdagingen in mijn leven , te veel omgang met (dommere) mensen.
Nu ik 53 ben voel ik hoe langer ik hier ben , hoe dommer ik wordt, en ja ik ben extreem gevoelig en best creatief met veel mensen kennis (dat vergrootglas), heb een hoog EQ, dat alles zorgt toch voor veel problemen , en vraag me vaak af wat ik in godsnaam hier moet op aarde, je past er gewoon niet bij/tussen ..
Heel jammer, want mijn leven in deze tijd voelt nutteloos aan, er zijn simpelweg geen uitdagingen in dit leven, of ik heb het niet gevonden nog, alhoewel psychologie (mensenkennis) altijd wel een uitdaging blijft en soms ook leuk om mensen te helpen en doorgronden, moeilijke problemen oplossen is ook heel leuk om te doen.
Helaas heb ik bepaalde begeleiding en scholing gemist om verder te denken dan ik eigenlijk zou kunnen.
Gewoon jammer dat ik niet later ben geboren, maar in een tijd dat niemand er bewust van was en ik voor de leraren en mijn ouders maar een vervelende luie kwast was die je goed op zijn donder moest geven om te leren, terwijl de andere kinderen naar de lerares luisterde keek ik naar buiten naar de vogeltjes en de bomen.
Ik heb gewoon het gevoel dat ik mijn tijd verdoe op deze wereld alhoewel ik wel goede ideen had, problemen oplossen blijft leuk, iets nieuws verzinnen of een sociaal probleem aanpakken , maar wordt niet gewaardeerd, en als het een goed idee is stelen mensen het van je en lopen er mee weg, zal niet de eerste keer zijn.
Het helpt ook niet als je een perfectionist bent, perfectionisten nemen weinig risico en vaak zien dingen die er misschien niet zijn, de angst om te falen is te groot en belemmert mij in het maken van mijn toekomst.
Gewoon in de verkeerde tijd geboren denk ik.....
Je bent echt niet dom je had zich gewoon aangepast op de rest van de maatschappij. "Teveel omgang met domme mensen" vertelt al dat je gewoon net als hun begon te funcioneren als je veel met hun omging. Als je hoogbegaafd bent, nog steeds heel creatief en gevoelig dan ben je nog steeds hoogintelligent maar je hebt gewoon geen redenen om die te gebruiken
De hele wereld draait niet om intelligentie. Ik ben zelf waarschijnlijk hoogbegaafd en ik zit op het VMBO kader. Eerst vond ik het ook superjammer dat ik mezelf zo erg heb verspild maar toen besefte ik me dat je niet alleen intelligentie nodig hebt voor school. Ik ben ook superlui en ik had gewoon geen zin om verder te presteren. Je moet ook zoiets bedenken wat laat zien dat het niet jouw schuld is. Ga iets doen wat je leuk vind, voek een hobby of ga dingen onderzoeken of nieuwe dingen leren.
Fred Lakota, ik herken mij helemaal in jouw verhaal. Ik voelde mij altijd al totaal anders dat de rest, keek op school ook veel liever naar buiten dan die bijna nooit leuke lessen te volgen. Ik was een heel creatief (buiten)kind, kon o.a. tekenen als de beste, maar werd niet geloofd nog gestimuleerd in mijn prestaties. Ik had veel jaloerse mensen (waaronder een bekende kunstenaar) om mij heen. Die hooggevoeligheid en dat bekende vergrootglas, ja natuurlijk! Alles komt wel 20 x zo hard binnen. Heb er soms zo'n last van. Een flinke onverwachte sneer kan al voldoende zijn om er minimaal een hele week stress van te krijgen en wakker van te liggen.
Het was en is nu nog steeds niet gemakkelijk. Je word vaak niet begrepen door je omgeving en voor domme doedel verklaard. Dat laatste overkwam mij al heel vroeg in mijn jeugd (helaas getreiterd door eigen broer die jaloers was en altijd zei dat ik dom was, alleen omdat ik vaders (mijn vader was zelf hoogbegaafd) oogappeltje was) waar hij jaloers op was en ik heel lang onder geleden heb. Als je je pad niet meer kunt vinden (of het duurt heel lang eer je het uiteindelijk eens zal vinden), kan het zomaar zijn dat je ahw implodeert en je in een niet passende leefomgeving terecht komt. Je lijkt veelal in een soort van eindeloze zoektocht te zitten. Je ziet zoveel 'domheid' om je heen dat je er bijna zot van zou worden. Het enige wat je kunt doen is proberen terug te keren naar je eigen, ware kern en daar te onderzoeken waar je nou werkelijk gelukkig van werd/word en daar op voort te borduren. Problemen zullen er vrees is altijd zijn, maar ik probeer mij zoveel als mogelijk af te sluiten voor negatieve invloeden, die zijn alleen maar schadelijk voor mijn gezondheid.
Heb je weleens gedacht om naar de psycholoog te gaan om een diagnose te halen? Jouw verhaal klink heel bekend en in mijn geval hadden de verveling en het naar buiten staren te maken met zowel mijn hoogbegaafdheid als mijn ADD. Werk verveelde mij ook heel makkelijk maar het gaat beter nu ik een functie heb waarin ik ruimte heb om verschillende dingen op te pakken én medicijnen slik, waardoor ik veel minder snel opbrand.
@@sanfran91 Zonder profesionele diagnose krijg je zowiezo de ruimte niet in je werk, je toekomstige werknemer moet wel op de hoogte zijn van jouw kunnen ... en probeer maar een functie te vinden die je ligt ... makkelijker gezegd dan gedaan , stapels diplomas en certificaten gehaald in de jaren , maar geen 1 werk tot nu toe waarvan ik zeg.. dat zou ik nu de rest van mijn leven willen doen, geen ADD hier.. eerder het tegenover gestelde
mooi betoog! 👍 en nu nog dit alles in de praktijk omzetten 👊😍
Antwoord: omdat het werk onder hun niveau is, of ze mogen niets nieuws uitproberen, of er is geen uitdaging, of ze worden niet gewaardeerd vanwege hun talenten.
Elk werk is uiteindelijk onder je niveau zodra je de inns and outs ken, dat is in iedergeval mijn gevoel en dat is ook wanneer de verveling toeslaat, het moment dat dingen automatisch gaan zonder na te denken is het moment dat je een andere uitdaging moet zoeken, anders ga je net als ik innerlijk dood uiteindelijk
"Mogen niets nieuws uitproberen:" jep, dat is exact mijn ervaring. Collega's en bazen zonder verbeelding (al zijn er uitzonderingen).
Fijn en helder verhaal. Dit leg ik al 3jr of meer uit aan mijn omgeving en familie en leuk om het nu uitgelegd te zien door een autoriteit. Goed te weten waar het aan ligt en wat er fout gaat alleen is de conclusie helaas dat heel veel bedrijven en organisaties totaal niet zitten te wachten op slimme mensen. Ze willen eigenlijk doeners die weinig tot geen vragen stellen en met oogkleppen op doen wat de anderen in het rijtje bureaus doen. Ze willen over het algemeen geen denkers en zeker niet denkers die ze niet kennen. Uit het eigen nest is "altijd goed". En als ik soecifiek naar NL kijk dan speelt het achterlijke Calvinisme ook heel sterk mee waarin je absoluut niet met je kop boven het maaiveld uit mag steken. Met de nek aankijken, afgunst en jaloezie tot ongeloof worden je realiteit en je kop wordt er afgehakt. Zoals een bekende eens zei na 5min toen ik vertelde over een gave zakenreis naar het Midden Oosten: "Nederland is de klein voor jou". Die opmerking is gaande weg gaan leven en ik besefte wat hij daar daadwerkelijk zei, helaas. Typerend is hoe bedrijven kijken naar langere CV’s: inderdaad de convervatieve angstige reactie dat het een jobhopper CV zou zijn. Terwijl diegene al zijn tijdelijke opdrachten succesvol heeft afgerond in soms erg korte tijd zonder sector of bedrijfservaring daar. En nog belangrijker: zulke kortzichtige HR mensen zien niet dat bedrijven de belangrijkste oorzaak zijn van een lange CV. Sollicitanten worden gezien als potentieel financieel risico i.p.v. een kans en worden dus wantrouwig benaderd. Vervolgens wordt als tussenweg een tijdelijk contract gegeven en dan zakt de prijs van de aandelen of de omzet weer iets en wordt het contract niet verlengd van flex werkers die op zoek kunnen naar het volgende stukje werk. Een opmerking als "jobhopper" of "rommelig arbeidsverleden" is dan beledigend richting mensen die alles aangrijpen om aan het werk te komen maar continu tegen budgetaire beperkingen van organisaties aanlopen. Investeringsmaatschappijen hebben een grotere HR pet op tegenwoordig dan managers of HR afdelingen zelf. Bijvoorbeeld 10 mensen er op Legal uit gooien terwijl die afdeling ineens een maand later verantwoordelijk wordt alle in- en verkooporders te checken en de helft van de mensen net van burnout is teruggekomen? En dan 3 dure interimmers inhuren om de overloop in 5mnd op te vangen en daarna de achterstand weer te laten oplopen? Korte termijn werk, geen visie en puur aandeelwaarde creatie. Dat is de focus op resources als R in HR en niet Human Capital of Human Relations.
Ik ken 2 banen die wel slimme mensen zoeken, Ziggo customer care teleperformance, of Home Instead Thuiszorg, Allebei is een karig loon per maand maar allebei kei leuk om te doen
Coco Bedankt voor het meedenken 😊
@@missyc13 wow..onzin! Ik heb 3 jaar op ziggo's help desk gewerkt en ik heb er oprecht een boreout/depressie aan over gehouden die me nog achtervolgt. Micro management /scripten / verplichte e-learnings op kleuter niveau/ karaktermoord. Ik heb het meegemaakt. NOOIT DOEN!!
Je neemt mij bijna de woorden uit mijn mond :)
Coco hoe kom je erbij dat dat plekken zijn waar ze hoogbegaafden zoeken? Mijn ervaring is gelijk aan @t.klarenbeek
Heeel erg herkenbaar…mijn werk is alles behalve heel makkelijk, mr ik ervaar t zelf niet zo.
1) Typische "Betweters" houden niet altijd rekening met alle factoren die belangrijk zijn voor een bedrijf. Vanuit een enkel perspectief, nl het jouwe, heb je altijd gelijk.
2) Genoeg job hoppers die gewoon veel willen verdienen voor minimale inspanning op kortere tijd. Volgens mij de nr 1 reden voor job hopping van de mensen die ik gekend heb.
3) Hoogbegaafden zijn soms ook gewoon redelijk dom op bepaalde vlakken.
Ik ben zelf redelijk arrogant geweest op bepaalde vlakken toen ik jonger was, maar men moet niet vergeten dat het leven draait om leven en laten leven. De meeste collega's op de werkvloer zijn mensen die gewoon hun brood willen verdienen om hun gezin te onderhouden, en het is niet de droom van elke werknemer in een bedrijf om alles om te gooien en extra te werken voor beperkte winsten die misschien een kost hebben op andere vlakken. Wanneer je jong bent wil je de top bereiken, jezelf bewijzen ed... maar eigenlijk is het tegelijk een vorm van immaturiteit waarbij je een beperkte visie tentoon spreid: nl die van jezelf en utopische dromen.
Bv op zeker punt heb ik alle administratieve taken in een groot energie bedrijf mbt trading activities geautomatiseerd. Hierdoor werden miljoenen aan fout marges uitgespaard en kon het team verkleind worden. Was dat werkelijk een goed idee? Of was het een egocentrisch idee om mijn rol in het bedrijf te verbeteren en ego te strelen; waarbij collega's in de problemen waren wanneer ik er niet was in geval van bugs, over tijd sommige collega's niet meer wisten wat er achter de automatiseringen zat, minder mensen aangenomen werden, verhoogde standaarden, hogere verwachtingen etc etc... een slim idee is dus niet altijd een goed idee.
Waar ik wél mee akkoord ben (zoals de presentatie aan geeft) is dat mensen die hoogbegaafd zijn (of denken dat zij het zijn), hun eigen weg moeten gaan. Maw, je moet het bewijzen, en niet verwachten dat bedrijven het aan je voeten komen leggen. Ik heb het geprobeerd, en ook wanneer je uitblinkt in een bedrijf, kan het uiteindelijk veel moeilijker blijken te zijn wanneer je op je eigen benen moet leren staan.
Je hebt de presentatie duidelijk niet begrepen en snapt ook niet wat hoogbegaafdheid inhoudt. En ik snap heel goed dat je zo over jezelf denkt, want je manier van denken is inderdaad niet heel empatisch.
@@bibialtink9995wat is hoogbehaafdheid, want dat stuk heb ik gelijk ook gemist?
Dit betoog heeft mij enorm geholpen. Dank!
Wauw. Alsof je het verhaal van mijn carriere tot nu toe hebt gehoord en mijn naam hebt vervangen door 'Jef' en 'Marie'. Zoveel herkenning.
Bedankt voor dit. Ik heb mijn hele leven al last dat ik niet uitgedaagd wordt. Op school deed ik nooit mijn huiswerk, leerde weinig voor mijn tentamens en stelde alles uit. Op het werk is het nog erger. Ik werk zo'n 1/2 uur per dag, als ik meer ga doen wordt iedereen gek van me. Ik ben al een aantal keer zo vastgelopen dat ik me nu maar inhoud. Ik ben gelukkig nu veel thuis aan het werken en lees dan over economie en politiek, anders heb ik geen uitdaging.
Werk om te leven niet om te werken ga ontdekken waar u interesse ligt. Er wacht een wonderbaarlijke wereld ligt voor u.
Tijdens het covid thuiswerken werkte ik maar 4 uur en sliep de overige 4; niet omdat er niets te doen was, maar uit pure verveling; ik zit in customer service en deze job kent echt saaie kanten op momenten dat er geen urgent probleem is. Nu dat we langzaamaan de covid-periode uitgaan en thuiswerken niet meer gewenst is, heb ik geen flauw idee welke kant op te gaan. Een job die ik opnieuw echt wil (marketing manager, of bv. een PhD in Communicatie) maar waar ik schrik heb om fouten te maken, of hier blijven en me dood vervelen maar tenminste geen fouten maken.
Ik heb geen hoogbegaafd IQ maar scoor wel onzettend hoog op informatieverwerkingsnelheid en ik herken ontzettend veel van deze video.
Vaak is anderen vragen om mee te denken of een overleg plegen ontzettend irritant, want ze komen inderdaad met dingen waar ik allang aan voorbij ben. Soms als er iets nieuws omhoog komt, dan merk ik dat ik het razendsneldoordenk en dan al vijf stappen voor loop op de rest. Daardoor meot ik zelf steeds op de rem trappen, anders volgen de andere mensen mij niet meer. Ik denk niet dat al dit per se met hoogbegaafdheid te maken heeft, maar ook met snel kunnen denken.
Okay, maar hoogbegaafheid staat los van IQ net zoals IQ los staat van intelligentie. Als je snel kunt denken, en voorloopt op de rest, dan is de kans extreem hoog dat je hoogbegaaft bent. Of je dat nou gelooft of niet, dit is echt hetgeen wat ik het meest voorbij hoor komen in groepen met hoogbegaafden. Dus ja, het heeft inderdaad te maken met snel kunnen denken, maar waar in deze hele video hoor je haar praten over een hoog IQ?
Misschien is de oplossing voor een mooie wereld niet zo zeer te zoeken in de hoogbegaafdheid van mensen maar in de wil/potentie tot samenleven. Het probleem dat we niet veroorzaken hoeven we niet op te lossen. Verbinding is het allerbelangrijkste en wat mij betreft het grootste probleem voor de mens.
Ben niet hoogbegaafd maar word al ongelukkig als ik aan werk denk. Waar is onze video
Heel herkenbaar. Ik vraag me af of het lezen van die boeken voldoende kan zijn voor een hoogbegaafde om zijn eigen leerproces aan te gaan zonder die begeleiding.
Ik dacht dat ik de enige was,
Ik zou liever dom zijn en ontwetend... Zouden al een groot stuk zorgen wegzijn uit mijn leven
Er is een groot verschil tussen hoogbegaafdheid en hoogintelligentie!
Een hoog IQ wijst op hoogintelligentie, niet op hoogbegaafdheid.
- Hoogintelligentie gaat over mensen die moeilijke redeneringen kunnen maken (op logisch, ruimtelijk, verbaal, ... vlak).
- Hoogbegaafdheid gaat over mensen die een hoog aantal "gaven" lijken te hebben, in de praktijk hebben ze meer "ervaring" dan anderen omdat ze meer leren uit dezelfde gebeurtenissen.
Hoogbegaafden zijn typisch sterk in metacognitie (ze kunnen hun eigen handelen als een soort objectieve buitenstaander zeer genuanceerd en correct analyseren waardoor ze meer en correcter leren dan anderen), empathie (ze kunnen zich goed in andere mensen/dieren/planten/systemen inleven waardoor ze ook leren uit de ervaringen van anderen) en echte creativiteit (ze denken standaard out-of-the-box waardoor ze een diversere set aan ervaringen opbouwen en dus een rijkere leerervaring hebben).
Mensen met hoogbegaafdheid zijn dikwijls ook hoogintelligent (hun ruimere, genuanceerde en rijkere ervaringsverwerking traint hun redeneervermogen tot een hoger niveau).
Mensen met hoogintelligentie zijn dikwijls niet (!) hoogbegaafd (ze missen de typische empathie, creativiteit en soms ook metacognitie die een ervaringsvoorsprong genereert). Veel hoogintelligente mensen zijn eerder alleen zeer gespecialiseerd (HI) en in mindere mate zeer gegeneraliseerd (HB)...
Het merendeel van deze video is echter wel van toepassing op beiden, zowel de zeer gespecialiseerden als de zeer gegeneraliseerden worden dikwijls misbegrepen en krijgen dikwijls niet het vertrouwen in hun kunnen dat ze eigenlijk verdienen.
Ik zou willen dat ik hoogbegaafd was, maar na dit gelezen te hebben denk ik dat ik hoogstens hoogintelligent ben.
Bart de Haas Waarom zou je HB willen zijn?
De meeste HB hebben last van hun creativiteit (altijd abnormaal denken/doen ligt moeilijk in de meeste groepen) en van hun empathie (te veel inleven is zwaar en leidt dikwijls tot zichzelf wegcijferen of verliezen). Ze doorzien dikwijls problemen voor ze opduiken, maar ze kunnen niet uitleggen of bewijzen waarom problemen gaan opduiken en dus krijgen ze de mensen niet overtuigd om die stappen te zetten die het probleem vermijden. Heel frustrerend. Ze zijn dikwijls ook enorm hooggevoelig, verantwoordelijk, ethisch, perfectionist, controlefreak, intens, koppig en een beetje autistisch. Maar als dat allemaal niet in de weg zit, doen ze soms wel fantastische dingen 😁
Ik heb dit eens naar ze gestuurd:
//Ik kwam dit filmpje tegen: ruclips.net/video/oFCLdJVoHVg/видео.html
En heb me verder niet in jullie onderzoek verdiept dus ik geef ter overweging kort mijn visie over hoogbegaafdheid (vreselijk woord, het is gewoon een state of mind).
Hoogbegaafden:
1. zijn oplossingsgericht. Dat is alles. Ze kunnen blijkbaar niet tegen problemen.
2. zijn extreem lui.
3. herkennen feilloos (zelfs van grote afstand) gelijken.
4. denken nooit: 1+1=2 maar: 2.
5. denken nooit out of the box want ze hebben geen box.
6. hebben vrienden die 10-15 jaar ouder zijn.
7. hebben een onstilbare honger naar informatie.
8. maken zich onzichtbaar.
Goed filmpje, goed verhaal maar toch moest ik meteen denken aan een ontmoeting op een camping in Frankrijk met een vrouw die zei en plein public: mijn kleinzoon heeft ADHD en is ook hoogbegaafd.
Die 3% klopt niet. 0,3% is waarschijnlijker.
Let wel: punt acht doen ze al als ze twee jaar zijn.
Misschien heeft u hier iets aan.
//
Ik heb ook geen goed gevoel met hun definitie. Overeenkomsten met jouw verhaal.
Bedankt, dat vond ik een heel verhelderend commentaar!
Dag Marieke
Leuk dat je er iets aan hebt!
Er is wel wat discussie rond dit onderwerp. Hetgeen ik uitlegde, is een eigen theorie die ik grondig getest heb, maar die nog nergens gepubliceerd is (ik ben bezig met er een boek over te schrijven). Sommige mensen kunnen zich hier helemaal niet in vinden, voor anderen klinkt het heel aannemelijk.
Wat in elk geval algemeen aanvaard is, is dat hoogintelligentie en hoogbegaafdheid niet hetzelfde zijn (al gaan de meeste wetenschappers er wel van uit dat HI een voorwaarde is voor HB, waar ik het dus niet mee eens ben).
Als we ooit een manier vinden om in de mensen hun hoofd te kunnen kijken, zullen we misschien vooruitgang boeken in dit vakgebied. Tot dan moeten we ons behelpen met de verschillende theorieën en is het aan de deskundigen om een afweging te maken tussen de verwarring die we scheppen en het voortschrijdend inzicht dat we versterken als we niet allemaal dezelfde boodschap verspreiden...
Iets voor de stad. Als ze zien dat je contacten kunt leggen met mensen die wat moeilijker zijn door wat ze meegemaakt hebben en je voor hen een goede woning kunt vinden en dat je initiatief je zo ver heeft gebracht dat je kon bellen met het kabinet omdat daar de macht werkt....dan nemen ze het van je af en mag je voor deze mensen niet meer op zoek voor hun welzijn. Het gevolg was groot onbegrip bij deze mensen.
Het mag gewoon niet verbeteren voor deze mensen. Spreek me niet over sommige maatschappelijke assistenten.
En nu denkt iedereen hier : ik wist het, ik ben een genie! 🧐 maar geen enkel die eventjes denkt bij zichzelf of dit een video is om u gewoon goed te doen voelen over jezelf aangezien je niet blij bent met je werk en voldoeningen zoekt als motivatie.. je zal wel morgen weer gaan werken maar het is toch een dag meer dat je werkt voor een bedrijf en staat die 0 waarde toont aan je levenssituatie.. allemaal dankzij dit verhaaltje dat zo mooi verteld is aan jou ❤ opleiding van slavernij op zijn best 😂
???!!!
Story of my life. 😥
Rustig aan jongens jullie zijn niet hoogbegaafd!
Wel ongelukkig (-.-)
Veel mensen snappen niet dat je brein je helemaal gek maakt wanneer je telkens onder je denk en werkniveau moet werken als hoogbegaafde. Je brein vraagt dan telkens om geprikkeld te worden. Vaak zie je ook hoe dingen verbeterd kunnen worden, maar dan kom je inderdaad snel over als de beterweter. Je wordt er letterlijk depressief van.
Ik herken sommige zaken, maar zie wel sterk hokjesdenken in de presentatie. Ook kan ik me niet vinden in de enge definitie van hoogbegaafdheid die teveel focust op cognitie alleen. Het lijkt me dat sommige problemen hier besproken ook te wijten zijn aan een gebrek van EQ en andere eigenschappen (laat ik nu even in het midden). De toespraak doet me soms wel wat denken aan ASS (Autisme Spectrum Stoornis) in die zin dat men nu meer van een spectrum spreekt bij autisme (vroegere term), maar bij hoogbegaafheid zit men precies zo ver nog niet? Tenzij... je het natuurlijk enkel over snelle denkers hebt (duidelijker afgebakend begrip) en dan past de toespraak wel beter in dat hokje.
oplossingen zijn er al, voor alles wat we maar nodig zouden kunnen hebben en meer dus ... misschien meer aandacht besteden aan het werk dat gratis is uitgegeven
volgens dit filmpje zouden er meer dan 1 miljoen werkende hoogbegaafden zijn in loondienst in België en Nederland waarbij beweerd wordt dat bijna 80% van deze groep jobhopt.
België telt 4,1 miljoen mensen in loondienst en Nederland telt 9 miljoen mensen in de werkzame beroepsbevolking. Dat zou dus betekenen dat ongeveer 1 op de 13 van de werkende beroepsbevolking hoogbegaafd is en dat er zo'n 800.000 hoogbegaafden aan jobhoppen doen. Interessant om te zien dat de wetenschap eerder riep dat er ongeveer 1 kind per klas hoogbegaafd is en niet 2. Waar komt deze verdubbeling vandaan? Hoe betrouwbaar zijn statistieken over dit onderwerp??
Hoe ben je tot de conclusie gekomen dat er sprake is van een verdubbeling? 2 kinderen per klas ipv 1?
@@sanfran91 uit mijn berekening kun je afleiden dat de getallen uit het filmpje zich herleiden tot de verhouding 1:13, d.w.z. 1 hoogbegaafde werkende per 13 werkenden. Deze werkenden hebben vroeger op school gezeten. Dan zouden er dus gemiddeld 2 kinderen in een klas van 26 kinderen hoogbegaafd moeten zijn geweest terwijl (toen ik voor de klas stond) algemeen aangenomen (ook in de literatuur uit die tijd over dit onderwerp) werd dat er ongeveer gemiddeld 1 kind per klas hoogbegaafd zou zijn. Met terugwerkende kracht beweert dit filmpje dus het dubbele.
Ik stel dus mijn vraagtekens bij de getallen, that's all.
Dank u voor de inzichten.
Ik wil ten sterkste benadrukken dat het leven (ook van een hb) niet gaat over presteren. Dat is slechts een (prestatie)maatschappelijk perspectief. Waar het wel om gaat is welzijn. En als onderdeel daarvan enrichment, verrijking. Een hb heeft een onvoorstelbare behoefte aan enrichment. Dat is een need. Niet een want. Maar een need. En als je je needs vervult krijgt ben je gezond, in balans en heb je een goede welzijn. Dit is de reden waarom hb geholpen moeten worden met werk. Niet omdat ze zogenaamd zoveel kunnen betekenen in de (prestatie)maatschappij. De waarde en bestaansrecht van een mens is niet gekoppeld aan wat die kan geven aan de maatschappij. De waarde en bestaansrecht van een mens is er gewoon zonder voorwaarden of tegenprestaties. Je mag er zijn, punt. En je welzijn is belangrijker dan moeten geven aan de maatschappij. Kijk verder dan de maatschappij. De wereld en het leven zijn zoveel meer dan de maatschappij. De maatschappij is een onderdeel van de wereld. De wereld is geen onderdeel van de maatschappij.
In hoeverre is die hoogbegaafdheid in de hersenen, en in hoeverre komt die van een andere bron die moeilijker te meten is?
Hei dames en heren die zich hebben herkennen, zullen we allemaal een eiland kopen, en nieuwe land beginnen?
Faalangst is een groot gebrek bij uitvoerige persoonlijke progressie.
Ik denk dat het voorbeeld van de werkvloer paradox meer zegt over gebrek aan leiderschap en ervaring in veranderingsprocessen dan over hoogbegaafdheid. En dat kan verschillende oorzaken hebben.
Ik denk dat de voorbeelden veel schrijnender zijn. Bv altijd betere ideeën hebben dan je baas maar tevens beseffen dat je baas te veel narcistische kenmerken heeft waardoor je weet dat je in de problemen komt als je ze voor zou stellen ook omdat je baas niet in staat is om alle gevolgen te kunnen overzien en je vervolgens verliezen in een toxische werk cultuur, omdat je gaat twijfelen aan je inschattingen en je je maar aanpast. Om dan vervolgens steeds weer tegen datzelfde issue aan te lopen. Waardoor je gaat onderpresteren. Totdat je er achter komt hoe het werkelijk zit.
Jullie methode heet compassie.
Ik wou dat ik goede hulpverleners had gehad toen ik in 2017 mij meldde met een Burnout. En in 2018 met HSS-HSP en Burnout. En in 2019 met HSS-HSP, een burnout en Whiplash. En dat ik een goede werkgever had gehad.
ik ben ook een HSS-HSP en heb meerdere malen burn-out gehad en zeker ook bore-out. Een goede werkgever vinden in de juiste werkomgeving met de juiste uitdaging is ontzettend moeilijk 😭😭
Wie kan mij meer vertellen over hoogbegaafd en traumaverwerking van bijvoorbeeld een familielid? Wat ik merk als hoogbegaafd en HSP is dat ik mijn emotie, gevoel en gedachten voortdurend voor de gek kan houden. Sinds mijn jongere leeftijd bescherm ik mijzelf maar ondertussen stoot ik meer geluk af dan dat ik aantrek. Heeft iemand een aanvulling hierop?
Kan alleen maar zeggen, heb hetzelfde 😮
@@PietapietPieta het antwoord wat ik heb is "heb geduld en geloof in jezelf"
Ik ben zeker niet hoogbegaafd, maar dit alles is zo extreem herkenbaar hahahaha. Misschien heb ik een selectieve hoogbegaafdheid, want als iets me niet boeit lukt het me niet
Door bepaalde levensr redenen ik doe gewoon magazijn werk, maar ik ben slimmer dan de baas, dat maakt me slecht voelen.
Leuke video! Geeft toch een soort van rust.
Tja en daarom werk ik vanaf m’n 21e voor mezelf ✌🏻😉 Al schept dit filmpje wel duidelijkheid! Grappig dat ze Richard Branson en Elon Musk noemt, dat zijn beiden mijn voorbeelden. O en btw ik voelde me vaak dom en dacht overal te moeilijk over na volgens m’n omgeving. Inmiddels weet ik dat ik hoogbegaafd ben en dat ik gewoon continue problemen zoek om ze op te lossen 🤪🤞🏻 Ik kies vaak voor de moeilijkste manier. Met games begin ik ook gelijk op expert level, waarom zou je tijd verspillen met die saaie langzame opstart. En helaas heb ik die bore-out al gehad en dat is geen pretje. Heb 2 jaar half depressief thuis gezeten en had geen flauw idee meer van wie ik ben en wat ik nou wil. Compleet mezelf kwijt. Inmiddels met coaching de boel weer op de rit aan het krijgen... Dus dat kost helaas ook tijd, maar ondertussen geloof ik wel in m’n dromen en dat ik ze ga waarmaken. Onder andere het energieprobleem, de klimaatverandering en vervuiling zijn onderwerpen waar ik me op wil richten. En ja dat zijn geen eenvoudige opgaven. 😅
Dat doe jij dus goed , na mijn burnout, die zo'n 5 tot 7 jaar duurde is het bij mij nooit meer echt goed gekomen, heb ook nooit hulp gehad met mijn burnout en moest alles zelf oplossen, vaak over nagedacht om zelf in probleem oplossing te gaan , maar mijn ervaringen zijn heel negatief, meerdere malen liepen mensen met mijn ideen weg, waarvan ik er 1 zeker weet milljonair is geworden in Canada, daar pas ik voor en doe ik het niet voor, en eigen bedrijf is voor mij een risico, mede omdat ik nogal een perfectionistisch ingesteld persoon ben , en dat betekent in de praktijk.. faalangst. dus dat zit er ook niet echt in
Fred Lakota dankjewel 🙏🏻 dat betekent veel voor me! Jammer om te lezen dat het jou niet zo lekker vergaat. Ik zal wel even wat misvattingen uit de weg ruimen gelijk. Ik heb echt al honderden keren overwogen om te stoppen met m’n bedrijfje, maar ik ben heel slecht in opgeven, als ik me ergens in vastbijt laat ik niet meer los. Verder ben ik ook megaperfectionistisch wat echt een valkuil is. Hoewel ik daardoor juist veeleisende klanten krijg die meer van me verwachten, wat niet vervelend is. Faalangst is een ding waar ik nog steeds mee struggle. Dus voordat je denkt dat ik het geweldig doe, nee helaas, ik ga nu weer naar een psycholoog omdat coaching niet voldoende helpt. En ja met ideeën moet je oppassen. Er zijn nou eenmaal mensen die overal geld uit willen slaan... Ik ben soms te gul en vrijgevig maar in het zaken doen kom je er niet altijd goed uit op zo’n manier. Je kan geven als je weet dat die persoon te vertrouwen is en het waardeert, in zo’n geval wil ik mensen nog weleens voor niets helpen in ruil voor een goed gesprek en soms ruilen van diensten met gesloten beurzen. Maar ja, conclusie is dat het lastig is allemaal en een hele zoektocht en zelfs nu op 30 jarige leeftijd zoek ik nog naar wat nou wel goed werkt... 🤞🏻🤓 Nou het beste en bedankt voor je optimisme 🙏🏻
Beste Bert, ik herken veel in wat je zegt. Ik ben zelf nooit getest op hoogbegaafdheid maar de basisschool ging me extreem makkelijk af. Ik was overal goed in en wou ook overal goed in zijn.(voetbal, piano, school, sociaal) Op de middelbare kreeg ik het lastiger, het was een andere stad andere omgeving nieuwe mensen, nieuwe prikkels dus ik paste m’n persoonlijkheid heel erg aan om dat allemaal te kunnen verwerken. Terwijl ik niet de goede lijn voortzette waarmee ik begon. Inmiddels studerende maar twee studies niet gehaald en denk anders dan anderen en soms sneller of juist langzamer en pas me aan. Ik ben ook creatief en wil altijd graag dat alles één coherent geheel is. Ik heb er moeite mee dat mensen dat niet begrijpen. Ik heb een zachtaardige natuur terwijl anderen heel hard zijn en onnodig schreeuwen(ten minste zo komt het over). Ik probeer het vertrouwen en zelf-respect terug te vinden dat ik vroeger had. Als je me nu zo hoort denk je dan dat ik hoogbegaafd ben? Lijkt me ook leuk om een keer te chatten om te kijken of je dingen in mij herkent. Mooi dat je je dromen achterna gaat!
Improving Man hi 👋🏻. Sorry dat ik dit nu pas zie en inhoudelijk probeer te reageren. Zoek even m’n website op en daar vind je m’n nummer en stuur me dan een appje met verwijzing naar dit gesprek. Kan nogal vergeetachtig zijn, dus help me herinneren 🤓🤞🏻😉 Ik ben geen officiële coach al heb ik wel een NLP opleiding gevolgd - en niet afgerond 😏😂🤪 - maar uit contact met lotgenoten herken ik veel. Heb zelf megaveel geld in coaching gestopt en dat heeft me wel dit inzicht gegeven. Ik vermoed wel dat jij hoogbegaafd ben. Herken alles wat je zegt. Heb zelf ook 2 hbo opleidingen niet afgemaakt. Het probleem met hb’ers is dat we vaak niet geleerd hebben om een goede basis te creëren van waaruit je the next level kan bereiken waarop we op ons best zijn. Oftewel wij hebben extra speciale eisen aan de randvoorwaarden waarop we op ons best zijn. Dat komt oa door onze gevoeligheid. Schreeuwende of negatieve mensen tolereer ik ook niet. Dan kan ik daar nog lang over doorpiekeren waarom iemand zo tegen mij deed... niet handig. Mezelf leren afschermen helpt wel hiertegen. Maar dat is dus iets wat ik nog onvoldoende toepas.
Wat tips:
1. Wil je een zeer betrouwbare test (helaas wel 600-700 euro) die beter werkt dan een IQ test ga dan naar CoreTalents een test waarmee niet bewuste hoogbegaafden vaak de conclusie trekken dat ze hoogbegaafd zijn. Zo werkte het voor mij wel 👌🏻
2. Zoek op Gidted People. Dan kom je bij een hb-coach uit.
3. Ga naar een hb-café met lotgenoten. Daaraan kan je relateren of je herkenning hebt 😅
Dus zoek me op en laat wat van je horen. Al ben ik zelf ook nog aan het zoeken.
Good luck with your search for meaning! ✨
Ik ben 25 nu en nu wil ik ook voor mezelf werken ik voel me te hoogbegaafd om nog voor andere mensen te werken ik ben er veel te snel voor en dan laten ze mij alles doen en krijg ik een te grote werkdruk
Mijn oplossing voor de hele problematiek rond meer of minder 'begaafd' zijn is het Flat Earth Model - weg met de hiërarchie en de promoties, want je krijgt een functie binnen een groot veld. Het model vindt z'n kleinste vorm in het concept van een zorgteam binnen het koninklijk atheneum aan de Rooseveltplaats - een multidisciplinair team dat gecuretteerd wordt uit de diverse bestaande zorgcentra en gesubsidieerde activiteiten. De basis zit in mijn werk binnen het Atelier en wat ze vertelt over een verkeerd imago creëren, herinnerde mij aan het 'kookatelier', niet dat ik gelijk de messen ging uitdelen, maar ik keek naar de kinderen, die niet altijd even enthousiast waren over ons 'menu'. Toen we na de vakantie bij elkaar kwamen om het eerste halfjaar werken met ateliers en homogene niveau-groepen te evalueren, viel gelijk het doek over mijn bijdrage, want ik had een paramedisch diploma en moest maar therapeutisch werken, terwijl dat niet verder van een normaal leerprogramma kan af staan. Ik was BLIJ dat de stichting geen passend werk meer voor me had, want het verplichtte mij om me te gaan herbezinnen over hoe ik mijn opgedane kennis optimaal kon benutten. Ik besliste de dag, dat de ontslagformulieren door de bus vielen, om me in te schrijven voor een ba-na-ba, die als een maatpak aansloot bij mijn werkervaring. Ook daar klampte ik me vast aan het idee dat de klok ongenadig verder tikte en (ook al zullen ze dat in alle toonaarden ontkennen) ik werd de beste student, die ze ooit zullen hebben. Voor mij had de opleiding namelijk zin en het had moeten leiden naar een nieuw plekje binnen het Vlaamse basisonderwijs, maar het onvoorstelbare gebeurde, met als gevolg dat ik volledig gecrasht ben (en daar is dan het idee van de KA In A uit gekomen). Dingen gebeuren omdat ze moeten gebeuren op het moment en in de vorm dat ze dienen te gebeuren, alles wat ik voor mijn 50 e heb gedaan, was het tegengewicht voor de sprong, die ik op mijn 5 e zou maken, maar het pakte heel anders uit dan verwacht en tegen mijn 52 e was ik alles kwijt, waarin ik heel mijn leven geïnvesteerd had. LEREN is iets waar je heel je leven mee bezig bent, zelfs als je door een beroerte je vermogen om te communiceren kwijt bent geraakt, moet je leren om met de middelen, die overgebleven zijn minimaal te communiceren en het grootste probleem is de omgeving, die dat als extra last ervaart. Door naar dit soort van RUclips video's te kijken, besef ik hoe extreem hard men zich in mij en de veroorzaakte situatie vergist heeft, want ik had de bagage al, maar moest die op een efficiënte manier combimeren. Alleen al het feit dat men combimeren toelaat, buiten combineren, vertelt me dat de algemene opinie over mij niet zo negatief is als men me probeert wijs te maken en ook daar blijk ik veel sneller te denken dan de mensen, die nu het verschil hadden kunnen maken, want oplossingen zitten doorgaans in het probleem vervat. Bij de Kok van de week mocht 1 kind de hele kookles leiden, ik zat er wel bij om desnoods bij te sturen, maar eigenlijk is dat nooit nodig geweest. Marlons (ook op 3 mei geboren) vader was een echte kok en toen de collega's uit andere scholen kwamen kijken naar het vernieuwde schoolgebouw, vertelde hij trots dat zijn vader OOK kok was - wat meer kan je willen, want verder blonk hij niet uit wat assertiviteit betreft. Kortom, wat ik ervaren heb is doodgewoon een ijskoude afrekening en ze hebben zich nooit de vraag gesteld - wat, als ze nu eens gelijk heeft, welk pasgeboren kind zitten we dan hier te vermoorden? Tot 2015 heb ik nog de ijdele hoop gehad dat het opgelost kon worden (op de manier die ik me had voorgesteld), daarna wist ik dat ik tegen een groep mensen stond, die mij hooguit voor hun karretje zouden spannen en, nu het echt een aflopende zaak is, blijven er alleen de namen over van de projecten die enorme potentie hadden, maar waarvoor men nog niet klaar was. Ik heb nergens over gelogen, maar moest wachten tot nu voor ik doorkreeg dat men mij bewust in de war gebracht heeft - laten we zeggen dat we een goederentrein moesten laten passeren voor we doorkregen dat je dit niet met geld gaat oplossen. Op al mijn 'concepten' is er een patent genomen, juist omdat ze gingen feesten met mijn ideeën, maar aan opruimen kwamen ze niet toe en daarom spreek ik over the Boston Tea Party 2.0 (de kostbare thee werd in zee gekapt om de gewone handelaren een hak te zetten en had dus niks met belastingen te maken, maar het was puur vandalisme. Natuurlijk hebben ze voor zichzelf een paar zakken op het droge gezet en daar komt het meestal wel op neer - zolang ik het maar goed heb - de mens is nu eenmaal een opportunistisch wezen en het is die moedwillige blindheid die me inwendig razend maakt. Ondertussen hebben mijn 4 mannen ook niet stil gezeten en we hebben meer dan genoeg tijd gehad om het kaf van het koren te scheiden. Ik weet dat alles aan mij is aangepast, dus na de teleurstelling zal de verrassing komen en is die evenwaardig, dan breken nu de beste jaren aan.
Ik heb mijzelf altijd als Dian Fossey gevoeld. Zij was een anthropologe die een groep gorilla's aan het bestuderen was. 90% van de "mensen" om mij heen zie ik als dieren.
Dat is niet aardig. Er valt van iedereen wel wat te leren.
Hoe mooi zou de wereld eruitzien als je wordt betaald voor u kwaliteiten in een bedrijf dat is helaas niet zo of dat vergt veel ambras en geduld dusja als een hoogbegaafde evengoed is als hij hem 60 of 70 procent geeft waarom dan verderdoen das toch logisch dat 4 op 5 gewoon stoppen of 1 op 5 rebeleren
Herkenbaar...
Mijn zoontje kreeg in de kleuterklas het label "ass" (autisme spectrum). Nog steeds verzet ik me tegen deze diagnose maar de strijd is vermoeiend. Hoe en/of waar kan ik met mijn zoon terecht om te zien of hij al dan niet hoogbegaafd is?
Beste Kurt, Prof. Venderickx runt samen met collega prof. Kieboom een expertisecentrum voor hoogbegaafdheid. Meer info daarover vind je hier: www.exentra.be/
Ik ben volgens bepaalde tests en volgens verschillende therapeuten hoogbegaafd, hoge IQ in combinatie met zeer hoge gevoeligheid en empathie. Ik vind het zeer jammer voor mezelf want mijn leven is bijna een nachtmerrie :/
Communicatie met anderen buiten het werk vind ik in veruit meeste gevallen niet interessant omdat ik niet of nauwelijks word uigedaagd. Heel vaak vind ik zelfs dat men onzin uitkraamt (al zeg ik het uiteraard slechts uitzonderlijk). Vaak hoor ik dingen als 'mijnheer u speelt zo kort op de bal' of zelfs 'ik vind dat u een arrogante rare man bent'. Ik vind dat de meeste mensen traag van begrip zijn en als ze iets uitleggen is het bijna altijd meteen evident wat ze gaan zeggen, soms onderbreek ik die mensen dan met 'get to the point' en dat wordt soms niet geapprecieerd.
In vergaderingen heb ik een soort spelletje om minuten te tellen omdat alles zo saai en traag lijkt. Op het werk krijg ik vrij snel een 'raar geval' stempel met alle gevolgen die eruit vloeien.
In mijn geval is het geen zegen maar een vloek :///
Voor iemand met zeer hoge gevoeligheid en empathie zou je moeten begrijpen dat mensen onderbreken met ''get to the point'' denigrerend en onaardig kan overkomen. Ook zou je je kunnen afvragen waarom mensen je arrogant noemen. Je mag dan wel slimmer zijn dan veel anderen, maar je bent uiteindelijk gelijkwaardig aan elk ander mens. Het is lastig als anderen veel langzamer denken, het vereist geduld. Maar als je echt wil dat mensen je niet als een arrogante rare man zien, raad ik aan communicatiestijlen te bestuderen, jezelf gelijk te stellen aan anderen en erachter te komen waarin je zelf kan ontwikkelen.
@@rachel9744 Rachel u hebt zeker gelijk over de grote lijn.
Eerst en vooral: ik stel mezelf gelijk aan anderen. Niemand is perfect, ik ook niet, verre van, en imperfecties van anderen die op mijn zenuwen werken is uiteraard mijn probleem, net als het hun probleem is dat mijn imperfecties bij hen voor een negatieve respins kunnen zorgen.
2. Met 'get to the point' bedoel ik enkel "lets save each others time" en niet "hou je mond, het interesseert mij niet".
3. Ik ervaar de wereld alsof het in slow motion gebeurt, waar de meesten zeer traag zijn in handelingen en in hun denkvermogen. Heel vaak kunnen zelfs professionele medewerkers van bedrijven geen relatief gemakkelijke job gerichte vragen aan en zijn ze ronduit incompetent. In deze zee van slow motion kom ik soms plots figuren tegen die wel snel zijn, dat doet deugd.
Komt heel bekend over. Ik raad aan gelijkwaardigen te bevrienden. Eigen doelen te stellen, niet perse in loondienst.
Verdiep je eens in New Thought, misschien klikken de verklaringen van wat het leven is en wat het niet is wel.
Als je fysieke realiteit beschouwt als een level in een computerspel met geheime opdracht en verborgen scoretelling, en dat je dit leven zelf uitkoos voor de specifieke uitdagingen en leerkansen...biedt dat misschien hoop? Er is ongelooflijk veel te lezen, maar een paar boeken of videos zijn misschien al genoeg om alles een plekje te geven. Je bent immers niet standaard.
Ik ga new thought zeker onderzoeken hoor.
En ja, het leven is idd een avontuur. Soms denk ik zelfs dat ik de enige mens ben en dat al de rest van de wereld uitsluitend als een soort decoratie geldt. = very speculative thought yes.
Thx for the tip!
Zonder u af als het teveel wordt herkauw de wereld naar uw beeld.😊
Simpele antwoord is dat we niet trappen in nutteloze afleidingen en marketing stunts.
Omdat mensen die van zichzelf denken dat ze hoogbegaafd zijn dat dus niet zijn ?
Jij bent het duidelijk niet, anders zou je zo nooit denken ;)
Ik wil mezelf niet op de borst kloppen met het etiket "hoogbegaafd" (en ik hou niet van de term). Ik ben erop uitgekomen omdat ik mijn draai niet vond in het beroepsleven, en naar antwoorden zocht.
1 op 30 wordt hoogbegaafd genoemd. Terwijl 1 op de 100.000 mensen daadwerkelijk geïnteresseerd zijn in de wetenschap.
Gevolg echtte hoogbegaade mensen worden niet eens herkend.
Duurde te lang. Wist de conclusie al bij 2:36.
niet alleen hoogbegaafden
lijkt me dat dit probleem dan net zo hard speelt op scholen al snap ik dat je je richt op mensen die kunnen betalen voor je oplossing.
Hallo Kenchan1337, het speelt zich inderdaad ook af op scholen. Hierbij ons eerste videocollege met prof. Venderickx over hoogbegaafde kinderen: ruclips.net/video/oFCLdJVoHVg/видео.html
@@UniversiteitvanVlaanderen gekeken, al ben ik bang dat een oplossing verder weg is dan zeg 25 jaar geleden gezien het tekort aan leerkrachten voor 'gewoon' basisonderwijs.
Zeg hoe onbeleefd! Een top video, maar het is niet genoeg. Verwezen nr een andere top video, geen Dankje maar nog een probleem. Probleemhopper!
Dat verhaal van "Marie" met die vergadering, dat heeft minder te maken met het verschil in snelheid van denken, en meer met het feit dat zij als enige gevraagd is om op te schrijven wat volgens haar de oplossing zou worden. Had je het aan eender welke andere deelnemer gevraagd, die zou op ongeveer hetzelfde moment ook tot dezelfde conclusie gekomen zijn.
Ik zie dat constant in vergaderingen: we weten allemaal wat er zal moeten gebeuren, we weten allemaal hoe het zal moeten opgelost worden, maar iedereen wil zijn ei kwijt, iedereen wil dat hun problematiek ook besproken wordt. Uiteindelijk hebben al die dingen weinig tot geen effect op welke oplossing uiteindelijk gekozen wordt, maar mensen willen gewoon zekerheid dat de boel ook vanuit hun noden bekeken wordt om zich ervan te vergewissen dat de oplossing daar niet mee conflicteerd.
En al deze dingen uitklaren kost nu eenmaal tijd. Bv. halverwege de zin weet je al wat de andere gaat zeggen, en het antwoord flitst in een fractie van een seconde in je hoofd. Maar je moet beleefd wachten tot die persoon is uitgesproken, en dan moet je die gedachte van een fractie van een seconde in moeizame woorden gieten die misschien wel tien, twintig seconden duren om uit te spreken. En afhankelijk van de reactie van de andere moet je eventueel nog toelichten, wat nog meer tijd kost, of een al even triviale opvolgvraag beantwoorden. Die fractie van een seconde dat jij hebt moeten nadenken wordt al gauw een stukje conversatie van anderhalve minuut of meer.
Precies, en wie houdt er in godsnaam 3 overleggen van 2 uur? Bij een vergadering in die vorm gaat het niet om het uitdenken van een oplossing.
Voor de meeste problemen kun je binnen 15 minuten duidelijk krijgen wat het probleem is en wat mogelijke vervolgstappen zijn. Als dat niet lukt binnen 15 minuten dan komt dat wellicht omdat er ter plekke iets wordt uitgezocht of bedacht, dat kun je beter buiten de vergadering doen. Het probleem is na 15 minuten niet opgelost, maar wel is duidelijk wat er moet gebeuren en kan de vergadering worden gesloten.
Toch is dit exact mijn ervaring, keer op keer. Ik heb antwoorden binnen een kwartier bedacht, stel vragen in die richting, mensen volgen me niet, snappen me niet, maar komen dan aan het einde van de vergadering of zelfs een vergadering later tot exact mijn conclusie. Collega's die dit zien gebeuren zeggen dan: je denkt veel sneller dan de rest en je moet mensen meenemen in hoe je bij die conclusie bent gekomen. Dus het klinkt misschien overdreven, Marie's verhaal, maar het is voor mij dagelijkse realiteit.
@@sanfran91 Het lijkt me dan dat jij intellectueel geen goede fit bent met je team. Of je zit in een rol die veel contact met de klant vereist. Waarmee ik niet noodzakelijk wil zeggen dat de klant per definitie onintelligent is. Maar vaak is de dienst die jouw bedrijf aanbiedt iets waar ze niet echt mee bezig zijn en weinig kennis van hebben, en dan is't moeilijk om mee te denken natuurlijk.
Ik loop ook vaak kilometers voor op andere mensen, maar da's vooral als ik met "normale" mensen spreek. Mogelijk heb ik gewoon geluk; ik werk in de IT, bij een bedrijf dat een redelijk goede selectieprocedure heeft. Iedereen die bij ons werkt heeft een zeker niveau of groeipotentieel. Dus ik maak dat soort situaties gewoon nooit mee.
Maar inderdaad, ik kan me voorstellen dat als ik bij pakweg een bouwbedrijf of een gemeentebestuur zou werken, ik me ook mateloos zou ergeren aan de "domme collega's". Ik ben liever de domste persoon in de kamer, want dat wil zeggen dat ik kan bijleren. De slimste persoon in de kamer zijn is in't begin misschien even leuk voor je ego. Maar dat verveelt al snel, en verder heeft het weinig te bieden.
@@EvenTheDogAgrees Dat is nu net het punt van Marie. Zij zit niet in een groep van slimme collega's, dus verveelt zij zich. In IT ervaar je dat misschien niet, maar niet alle slimme mensen werken in IT.
@@Octochiken Oh, geloof me, het omgekeerde is ook waar: niet iedereen die in de IT werkt is per definitie bovengemiddeld intelligent. Het is een breed vakgebied, en niet voor alles heb je een sterk redeneervermogen nodig.
Je moet zodanig begaafd zijn dat je doorhebt dat er altijd al hoogbegaafden zitten op een bedrijf, namelijk de leidinggevenden. Jij moet keihard werken (op een bescheiden manier !!!) om hen zo meer tijd te geven om briljante ideeën te hebben.
Leidinggevenden zijn zeker niet hoogbegaafd per definitie. Niet waar. Je kunt de baas spelen met macht, en respect verdienen uit nobelheid, eer, prestatie, voorbeeldfunctie
@@ooievaar6756 ❤
Ben jij leidinggevende of zo?
@@peterslegers6121 ? Ik heb (terecht) altijd een erg bescheiden rol gehad maar ik probeerde ironisch te zijn uiteraard.
@@jean-pierredevent970 Lol. Mjah, ironie werkt het beste als het publiek je gezichtsuitdrukking ziet. Hier kunnen we hooguit een leesteken toevoegen, zoals achter mijn reactie: "zo ?) " Doen we da nie, dan krijg je soms serieuze reacties. ^^
This explains a lot!
talent mag niet worden ontwikkeld, ze willen dat jij je job doet zoals die beschreven staat
Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben, ik denk van niet. Maar dit verhaal is steeds weer de story of my working life. En het wordt alleen maar erger, want meer ervaring en kennis om te gebruiken. Ik snap niet dat werk zo vaak draait om relatie, positie, je plek kennen etc. ipv het werk en het doel. Het zo efficiënt mogelijk werken lijkt mij logisch. Ik zie in een nieuwe baan na een paar dagen al waar een leidinggevende maanden over doet en er misschien niet naar gaat handelen. En dan moet ik me naar die trage vierkante-wiel-situatie schikken. Erg deprimerend.
Jouw commentaar omschrijft ook mijn werkzame leven! Ik vond mezelf altijd naief want ik dacht dat alle medewerkers hetzelfde doel hadden, nl.: De zaak vooruit helpen. Niets is minder waar. Binnen praktisch ieder bedrijf is er een ondoorzichtige hierarchie, een "zo doen wij het hier nou eenmaal" mentaliteit, maar ook "koninkrijkjes" met eigen belangen die soms regelrecht tegen het algemeen belang vd zaak ingaan. Als voorbeeld: ik had een mooie internationale baan gekregen, en binnen een week voorzag ik meerdere grote problemen op de werkvloer en ik dacht goed te doen om het op een zakelijke manier op te sommen en voorzichtig te formuleren (op papier). Dit heb ik vervolgens met de CEO van het bedrijf gedeeld. Hij was niet boos, maar woest! "Nog 1 keer zoiets, en je vliegt de deur uit!" was zijn reactie. Uiteindelijk ben ik zelf weggegaan. En de grote problemen die ik genoteerd had? Stuk voor stuk zijn ze uitgekomen zoals ik toen had voorzien. Ben ik daar blij om? Totaal niet.
Al eens een Mensa-test gedaan?
Herkenbaar... voor mij voelt het vaak alsof ik een andere taal spreek... en dan maanden soms jaren later roept iedereen wat ik daarvoor al had proberen te verkondigen... oms zijn mensen daar gewoon nietklaar voor, en voor mij is dat best een eenzaam bestaan op de werkvloer...
Ben duidelijk ook hoogbegaafd. Probleem bij mij is: participeren in een wereld waarin ik heden leef interesseert me gewoon niet meer...
We kunnen de wereld naar onze wil omvormen. Zeker als we als hoogbegaafden samenwerken. Steeds vallen we voor separatie en vervallen in onzekerheid/blokkades. Als we als team werken, hoeveel bereiken we dan wel niet?
Ik heb veel aan de New Thought leringen, alles klopt veel beter nu. De gaven dringen zich op. Onze voorouders waren niet stoned toen ze tekenden en schreven over het 3e oog. En toch vergat de mensheid het, precies als ze al vreesden. Dus denken we dat we mensen zijn met gekke ervaringen, terwijl we zielen zijn met 1 van vele menselijke ervaringen voor we naar het volgende hogere level gaan. De wereld is een soort game, er zijn punten te halen maar er wordt niet gezegd hoe, dat mogen we zelf bepalen of uitvinden. Wat voelt als waardevol, het doen en leren waard? Ik zie nu een pad dat het lopen waard is en ik kan het redelijk op eigen voorwaarden leven.
Dat heb ik ook!
Knowledge is only real when shared ... je kan alle kennis van de wereld hebben, maar kan je die niet doorgeven dan is dat a waste of time and energy ... Daar dacht ik aan, toen ik Leen Stoffels (mijn trajectbegeleidster in de ba-na-ba Zorgverbreding en remediërend leren) vertelde waarom Peter (met een IQ van 153 en een oplossingsvermogen dat niet eens op de curve stond) niet kon SAMENWERKEN, want hij was niet in staat om in te schatten wat de anderen konden bevatten en in dit hele verhaal over hoogbegaafdheid mis ik dat leer-aspect, wat ons collectief op een hoger niveau gebracht heeft. Ik werkte op een school voor zogenaamd zwak-begaafde kinderen, alhoewel ik dat zou nuanceren - deze kinderen hadden een blokkade in hun leerproces en konden hun eigen leervermogen niet gebruiken. Door de negatieve reacties van hun omgeving, zagen ze de noodzaak niet van investeren in je eigen rugzakje, want zelfs de 'goede' leerlingen stranden ergens tijdens de ratrace. Toen Nieuwlandgaarde het Atelier werd (en Atelier wordt Atelier.be, zodat geen Boston Tea Party 2.0 wordt), moest ik meedraaien op teamniveau en we stonden onder het 'gezag' van de orthopedagoge, Margriet. Om de zoveel tijd moesten we de kinderen testen (om te kijken of ze nog wel in het juiste groepje zaten voor de circuits) en ik kreeg het groepje van de hopeloze reken-gevallen. Veel van de opdrachten waren extra moeilijk omdat ze zelf een tekst in cijfers moesten vertalen, als logopediste weet ik als geen ander hoe taal en rekenen een eigen kweekvijver heeft, dus maakte ik de zinnen eenvoudiger en hielp ik ze met een voorbeeld op weg. Margriet was not pleased dat deze kinderen veel hoger scoorden dan bij de eerdere testen en ik bood aan om het opnieuw te doen, me nu sec aan de testvorm te houden, maar zelfs dan scoorden ze te hoog in de ogen van de orthopedagoge. Wat ik daarmee wil zeggen is, dat verwachtingspatronen een grote invloed hebben op de uitkomst - ik weet dat ik een heel creatief denkvermogen heb, maar ga ik me ergens op focussen, dan blokkeer ik, dus moet ik zonder verwachtingen ergens mee bezig zijn, dan komt het aha moment vanzelf. De beste teams zijn de heterogene teams en ook daar is een voorbeeld van te vinden in het Atelier. Om ons imago op te krikken, moesten we onze niet-leerling gebonden tijd invullen met zaken, die veel tijd kostten en weinig opbrachten, we moesten 'druk' lijken om te ontkennen dat we meer vakantie hadden dan de gemiddelde werknemer. Als ik mocht samenwerken met Angela, Petra en Resi, dan waren we in geen tijd klaar, want ik was een logopediste, Petra een zeer begaafde klasse assistente en Angela heeft uiteindelijk gekozen voor een coaching carrière. Dat, wat goed werkt, ga je toch niet vervangen door iets dat bewezen heeft de boel lam te slaan - denk je - maar helaas, het was belangrijker om een statement te maken (en het was toch een sterfhuisscenario, bleek achteraf) dan te kijken wat aanspreekt en wat alleen een 'moetje' is. Met z'n vieren waren wij een 'superteam' en dat is mooi meegenomen als je echt werk maakt van efficiënt met je middelen om te gaan. Ik ZIE letterlijk de oplossingen en probeer dat dan vast te houden met trefwoorden, maar het gelijk kunnen doorgeven aan iemand die er z'n eigen surplus aan kan toevoegen is het beste wat je je wensen kan, dus moeten we af van dat idee dat hoogbegaafde mensen het best presteren in hun eigen clubje, want maken ze dan een fout, dan is er niemand die hen kan corrigeren. Ik kijk naar RUclips video's om voldoende input te hebben en dat werkt geniaal, want men heeft me zo hard doen walgen van alles dat met intellectueel snobisme te maken heeft, dat ik snak naar een bord puree en boerenworst (als je begrijpt wat ik bedoel). Ik voel me pas intelligent als ik een oplossing gevonden heb, tijdens het proces voel ik me nog dommer dan degenen, die er geen last van hebben en daarmee is de cirkel rond, want eenmaal je een goede naam hebt wat oplossingsgericht presteren betreft, mag jij al het werk van de anderen erbij nemen en die sparen hun krachten voor de slechte kritieken, waarmee jij op je plaats gezet wordt. Mijn eerste project, waarbij ze mij als pispaal gebruikten, was het paasfeest ('07) en nu weet ik dat ik de kinderen iets te hoog had ingeschat, maar ik heb het creatief opgelost. Bij de nabespreking waren de opmerkingen zo negatief, dat ik besliste nooit nog mijn best te doen om iets te laten slagen (maar zo werkt dat natuurlijk niet). Anderen kregen een compliment voor zaken, die ik bedacht had en ik slikte mijn frustratie verdrietig weg. Alleen Jan Hermans vond dat het een 'dynamisch' spektakel was, de rest claimde dat geen kind er iets van belang uit geleerd had (what about the collegues?). Het wringt behoorlijk en toch leren we het meeste als het ons VERRAST heeft en ergens hoop ik dat we van de bekende paden af stappen en weer eens NORMAAL gaan doen wat prioritair, wenselijk en bonussen betreft. Misschien ben ik van hetzelfde kaliber als Peter (want ik begreep hem tenminste en kon er nog zaken aan toevoegen, waar hij nog niet aan gedacht had), maar voor mijn gevoel heb ik alleen maar gefaald, omdat niemand het nodig vond om me eerlijk te bedanken voor al dat extra dat ik er ongevraagd aan toevoegde. De kwaliteit zit 'm in de GTW (Gratis Toegevoegde Waarde) en niet in de btw (belastbaar toegevoegde waarde). Je had me ook kunnen helpen in plaats van te wachten tot ook ik bewees dat er voor sommige problemen geen pasklare oplossingen bestaan.
Wat u zegt allemaal komt voor ook in mij leven. U haald alles naar voren waar ik ook mee kamp. Niemand die je begrijpt en toch ondanks alles toch probeert je weg te bepalen. Toen jan limbourg bij mij kwam zij hij tegen mij. Zo wat zit er veel in mij. Ik voelde mij altijd maar vertrapt. Het leven is zo hoe het is. Je valt altijd buiten de groep. Maar wat je doet. Word ook altijd tegen gewerkt en lukt de opdracht wel. Dab zie je iedereen raar kijken. De waarheid mag nooit gesproken worden. Iedereen probeert je uit te schakelen. Omdat ze bang zij dat je ze voorbij loop. En zo vind je niet de plek waar je wilt zijn. Mij testen waren ook iq van 136. Ik kwan er achter pas. Op mij 36 jaarleventijd. Je bent 1 prooi voor de onderwereld
dus eigenlijk hebben jullie zijn identiteit geweizigt? Op welke manier werden die opleidingen en operaties eigenlijk gedaan? was dit met kennis of zonder mede kennis van Hem?
love this talk
Not just work, life in general.
This is almost word for word my life, now I sit at home, barely even talk to people anymore, just my computers and my toys.
I'm decently happy where I am, can entertain myself well enough surfing away on the patterns of life, oh well....We are just stupid humans after all, enjoy it while it lasts.
I recognize the feeling, hope you find a way to make the most of it. Keep trying new things!
recognize the feeling too
If youre ok with that why mention it anyway ? If not, limit yourself and schedule your time. Do sports, learn a craft, Cook, invite others. Ive got friends who are developers, programmers. Even they schedule/limit their screen time. People are not built to be digital zombies
Durven jullie geen moeilijkere vragen te stellen?
Waarom klinkt het zooo bekend ondanks ik niet hoogbegaafd ben?
Het kan best zijn dat jouw ervaringen nauw aansluiten bij het verhaal dat professor Venderickx uit de doeken doet zonder dat je ook effectief hoogbegaafd bent!
@@UniversiteitvanVlaanderen telt een hoog EQ ook 🤪
Dat speelt ongetwijfeld ook een rol 😉@@WItska-bd1qn
Ach ja, ik mag mezelf ook zo noemen op basis van testjes en ook de praktijk, maar ik vind alsnog dat er teveel verantwoordelijkheid wordt afgeschoven en slachtoffer wordt gespeeld. Ach wat zielig toch, die slimme creatieve mensen. Kom op zeg. Vind zelf de uitdaging. Vind dan de uitdaging in hoe je effectiever met je collega's om kunt gaan. En als dat niet werkt zoek je wat anders. En begin nou niet over dat we dan bij het job-hoppen komen, want dan 'hop' je volgens mij gewoon niet weloverwogen. Het is echt niet alsof slimme creatieve denkers nergens welkom zijn en geen plek vinden. Dat heeft allemaal minstens zoveel te maken met eigen attitude en persoonlijkheid als met cultuur / situatie.
Tot blijkt dat je passie en creativiteit ligt op een gebied waar helemaal geen zekerheden zijn. De rekeningen betalen zichzelf niet en de afbetaling van een woning komt ook niet uit de lucht vallen. Na een bore-out op mijn vorige job heb ik me omgeschoold naar een vak waar werkzekerheid in was, maar ver onder mijn capaciteiten ligt. Het idee was om mijn energie in mijn vrije tijd te steken. Na ruim een jaar ben ik er alweer op mijn job uitgekeken, maar voel ik op financieel gebied de hete adem in mijn nek. Ik kan niet zomaar mijn job opgeven en ik zie mezelf afglijden als een "car crash in slow motion".
Smrtfsk nou ik bevind me niet echt in een vakgebied met veel werkzekerheid. In tegendeel. Ik denk dat het überhaupt een misvatting is dat je met een hoge intelligentie per se hele interessante moeilijke dingen moet doen. "Bore out" is volgens mij gewoon een onvoldoende onderzocht symptoom waarbij het makkelijker is om te zeggen "ik ben zo slim dat ik me alweer verveel." Geloof me, er zijn hele slimme mensen die heel simpel leven. De vraag is vaak ook wat je nu eigenlijk echt wil en hoe flexibel (slim) je bent. Als je je blind wil staren op een specifiek soort werk dat heel onzeker is of waarin weinig werk te vinden is dan is dat je eigen keuze en weet je waar je aan begint. Het is echt onzin dat je maar 1 ding met "passie" (nog zo een concept omgeven door misvattingen) zou kunnen doen. Net zoals het onzin is dat je per se in dat huis moet blijven wonen, per se in dit land moet blijven, en noem maar op. Alles wordt onderhandelaar als je oprecht op zoek bent naar een leven dat van jou voelt. Als je kiest voor een worsteling mag dat ook maar dan doe je dat zelf. Er kan veel meer dan je denkt en de meeste beperkingen leg je jezelf op. Maar wijzen naar HB of die maatschappij is gewoon makkelijker. Dan hoeven we geen verantwoordelijkheid te nemen.
Je hebt een hoog zelfvertrouwen. Ik ook, en dat is goed, maar vele anderen hebben dat zelfvertrouwen minder opgebouwd. Vergeet daarbij niet dat HB'en VERUIT in de minderheid zijn, dus het is moeilijk om vrienden te vinden die ook echt gelijk denken als hun zelf. Vaker dan niet gaan die mensen zelfs heel hard twijfelen aan hun eigen gedachten.
Dat is voor veel asociale HB'en een eenzaam bestaan. Dat heb ik toch gezien in Mensa. Ook veel gefrustreerde en toxische mensen ginder. Weinig sociale intelligentie. Ik was daar rap terug weg. Precies een oord waar ze allemaal intellectueel konden klaarkomen zonder ook maar enige focus of aandacht voor een ander.
Ik vind in het algemeen wel dat je gelijk hebt. Te veel pamperen is ook niet goed. En kijken naar wat je zelf kan doen is altijd belangrijk.
Ik snap dat je dit denkt, alleen is het voor veel HBers op dit vlak ingewikkeld, net als sommige dingen voor anderen ook ingewikkeld is. Sommige mensen weten niet eens dat ze HBer zijn en tegen allerlei dingen aanlopen zonder dat ze begrijpen dat het gaat over dat ze anders zijn, niet meer of minder of zieliger, maar op veel fronten anders. Dit soort filmpjes kunnen een begin zijn dat men begrijpt waar het vandaan komt, zich laten testen en dan zichzelf verder kunnen gaan ontwikkelen. Het probleem is dat het hoge IQ vaak gezien wordt als "ik ben slimmer (dus beter) dan de rest" en dat wordt vaak als vervelend ervaren. Daarbij hebben veel HBers een hekel aan die stempel omdat het een onbegrepen term is en reageren dan vaak zoals jij reageert in je stuk. (en ik kan me daar heel goed in vinden!)
tja... ik zit inmiddels al ruim 8 jaar thuis met een bore-out.
En die paarden, houden die je niet bezig?
@@STARDRIVE niet echt. Beetje voeren en meer niet. Ik rij er niet meer op. Knie blessure
@@ruudjw Jammer van je knie.
Als je je verveelt, ik ben het universum aan het ontcijferen. Ik ben verder dan wie dan ook, kijk maar op vedoder.eu: Mijn periodiek systeem ontstaat vanzelf. Het levert niks op, maar het is uitdagender dan Sudoku.
@@STARDRIVE Tracht iets te lezen van Joe Dispenza, kan mij er nauwelijks meer toe zetten.
Probeer iets van mijn leven te maken, maar kan mij zelfs daar niet meer toe zetten.
Ben eigenlijk de gehele motivatie om te leven kwijt
@@ruudjw Jeetje Ruud wat vervelend om te horen. Joe Dispenza geeft wat mooie kennis en één van die zaken is dat we met z'n allen in verbinding staan. Ik heb het gelukkig als HB bij mensa te zijn aangesloten waar anderen zoals jij en ik tenminste een gemeenschap hebben van mensen die ons begrijpen.
Gelukkig mag ik binnen m'n job als tutor op de universiteit de studenten heel wat zelf-ontwikkeling bijbrengen, geeft zingeving aan m'n leven. Heb je zelf enig idee wat je zou willen doen als geld geen rol zou spelen? Als je toegang zou hebben tot veel grondstoffen?
Laag geschoolden zijn ook niet blij op het werk door het lage salaris
mmm... dat is vast ook al te vaak zo...
Pas hoogbegaafd zijn is meer een vloek dan een zege en als er 100 mensen om je heen zijn ben je toch alleen
Bedankt
Zeer verhelderende uiteenzetting.
We deden een plas en het bleef zo 't was...
Hoogbegaafden kunnen ZIEN
Ik ben een snelle denker
DIT!!!!!!!!!!!!!
Klinkt zoals mij
Job hopping haha een vorm van vrijheid voor de leerlustigen. happy life happy end
Wat heeft dit nu met hoogbegaafdheid te maken. Een heel groot deel van de workforce heeft dergelijke ervaringen, de meeste mensen hebben nu eenmaal een job onder hun kwalificaties omdat dat nu eenmaal het jobaanbod is.
Omdat je wordt genaaid met je broek aan. Einde discussie
Niet enkel werk ook in relatie komen er dingen om de hoek kijken vooral bij een hoog begaafde vrouw, niet alle mannen kunnen dat aan...
Vindt jullie leuk!
Vakken zoals chirurgie, die zullen ook moeite mee hebben, vooral met hoog begaafde vrouwen... Jammer dat zulke mensen daar ook ontbreken... Eigenlijk waar keihard nodig is...
Yes.
Hooggeleid swa
Hoogbegaafden - ik denk moker snel