Видео

Merhabalar yazar hanım özlettiniz yav

Bi dolmadı şu sınırrr

Bu kesin çok komik içimden bir ses öyle söylemekteee

_Biliyorum çok seviyorsun ama bende seni çok seviyorum hem seni dünler için sevmedim. dünler yaşanıp bitti. seni bugünler içinde sevmedim bugünlerde bitecek. seni yarınlar için sevdim çünkü yarınlar hiç bitmeyecek. Aşk görülemez, sadece hissedilebilir diyorlar. Fakat yanılıyorlar. Gözlerinde gerçek aşkı defalarca gördüm. Ve hayatım boyunca gördüğüm en güzel şey buydu ve Aşk mı? O seninsin işte... Aynı günde dört mevsime şahit olmak gibi bir şey bu... Önce özlüyor, sonra ağlıyor, akşamları küsüyor, geceleri çok seviyorum. Hala kıskanıyor musun?.._

Sınır çok fazla degilmi? Çok güzel olmus bu arada💋

İlk yeni takipçinim😊

Ayy kadın yerine kendimi koyup utandımmm

En sonunda atdınn

SÜPERRR🤩🤩

Topluluğu gördügum gibi uctum

Ohaaaaaaaaaaa sonunda gelmiş🥳🥳🥹🤩

Taehyung, sessizliği bozarak Esha’ya döndü. "Esha, bize ne olduğunu anlat. Nasıl bu hale geldiniz?" diye sordu, yüzünde ciddi bir ifade vardı. Esha, Taehyung'un sorusuyla gözyaşlarını daha fazla tutamadı. Hıçkırarak konuşmaya başladı. "Jungkook'u aradıktan sonra kaçmaya çalıştık. Başardık da... Ama o kırık dökük evden çıktıktan sonra bizi birkaç adam kovaladı. Mia’yı sırtından vurdular." Sesi titriyor, gözyaşları yanaklarından aşağı süzülüyordu. "Ben... Ben onu öylece bıraktım ve kaçtım," dedi, suçluluk duygusuyla dolu bir sesle. Jungkook hemen araya girdi, Esha’nın omzunu sıkıca tutarak. "Yardım çağırmak için oradan uzaklaştın, Esha. Bu yanlış değil, ağlama. Mia'yı kurtarmak için yapman gerekeni yaptın." Esha, Jungkook’un sözleriyle biraz olsun rahatladı ama hala acı içindeydi. Herşey onun yüzündenmiş gibi hissediyordu. Taehyung, bir anda hışımla elini duvara vurdu. "Onu buraya hiç getirmemeliydim! Amcamın işlerini bile bile, onu ateşe attım. Daha ilk günden o pezevenklerin ne yapacaklarını tahmin etmem gerekirdi." diye öfkeyle bağırdı. Jungkook, Taehyung’un öfkesini sakinleştirmeye çalışarak, "Bu senin suçun değil, Taehyung. Hiçbirimiz böyle olacağını tahmin edemezdik," dedi, sesi sakin ve yatıştırıcıydı. Dediğinde, Taehyung, bir anda öfkeyle dönerek Jungkook’u göğsünden itti. "Onlarla gitmen gerekirdi! Belki de gitseydin Mia şu an bu halde olmazdı, lanet olsun!" diye bağırdı. Jungkook, bir adım geri sendeleyip gözlerini Taehyung’dan ayırmadı. "İşimin başındaydım ve patronumla beraberdim, Bay Kim. Onun emirlerine uymak zorundaydım," diye cevap verdi, sesi artık otoriter ve ciddi çıkıyordu. Taehyung sinirli bir şekilde güldü. "Ne yani, işin onları güvende tutmak değil mi? Bunu mu inkâr ediyorsun, ukala herif?" dedi, sesi keskin bir şekilde yükseliyordu. Jungkook, Taehyung’un sözlerine sinirle karşılık vermek üzere bir adım attı, gözleri öfkeyle doluydu. "Ne diyorsunuz, Bay Kim? Ben görevimin başındaydım!" dedi, sesinde yükselen bir gerginlikle. Tam bu sırada Esha, öfkesini daha fazla tutamayarak araya girdi. "Ya yeter! Mia içeride canıyla cebelleşirken siz burada neyin savunmasını ve tartışmasını yapıyorsunuz? Susun artık!" diye bağırdı. Esha’nın sözleri odada yankılandı ve bir anlık sessizlik oluştu. Jungkook ve Taehyung birbirlerine baktıktan sonra, sessizce geri çekildiler. İkisi de farklı yerlere oturarak düşüncelere daldılar. Hastane odasında sessiz bir bekleyiş hakim oldu. Herkes, Mia’nın iyileşmesini ve bu zor günlerin geride kalmasını umut ederek bekliyordu. Doktor, yüzünde yorgun ama ciddi bir ifadeyle konuşmaya başladı. "Mia'nın durumu şu an stabil, ama önümüzdeki 24 saat içinde ne olacağını bilemeyiz. Bu yüzden dikkatle beklemek zorundayız." Esha hemen atıldı, gözlerinde hem endişe hem de umut vardı. "Onu görebilir miyiz?" diye sordu. Doktor üzgün bir şekilde başını salladı. "Maalesef, hastayı şu an yoramayız. Dinlenmesi ve bu anları çok titizlikle atlatması gerekiyor." Esha ısrarla baktı, sesinde biraz daha yalvarma vardı. "Lütfen, sadece birkaç dakika. Onu görmem çok önemli."dedi Esha üzgün bir ses tonuyla. Doktor bir an düşündükten sonra iç çekerek kabul etti. "Peki, ama sadece birkaç dakika ve onun bu anları kritik."diyerek ordan ayrıldı. Esha derin bir nefes alarak teşekkür etti. Jungkook ise kapının önünde bekleyeceğini belirtti, "Siz girin, ben burada bekleyeceğim," dedi. Esha ve Taehyung, Mia’nın yanında sessizce otururken, odanın sakin atmosferi içinde her şey yavaşça ilerliyordu. Taehyung, Mia’nın elini dikkatlice tuttu ve parmaklarına odaklandı. O anda, Mia'nın baş parmağının hafifçe hareket ettiğini fark etti. Gözleri doldu, önce şaşkınlıkla baka kaldı. Taehyung, Mia’nın baş parmağının hareketini görünce ağlamaya başladı ama yüzünde küçük bir gülümseme de belirdi. Gözyaşları yanaklarından süzülürken, yüzünde karışık bir mutluluk ifadesi vardı. "Mia, seninle gurur duyuyorum güzelim pes etmeyip hala hayatta olduğun için sana defalarca kez teşekkür ederim." diye fısıldadı, sesi titrek ama sevinçle doluydu. Esha, Taehyung’un bu anı yaşadığını görünce yavaşça başını çevirdi ve Mia’nın baş parmağının hareketini fark etti. "O çok güçlü, Taehyung," dedi, sesinde umut ve sevinç vardı. "Mia’a ayağa kalkacak ve yine ikimizi azarladıktan sonra gönlümüzü almaya çalışacak." Taehyung, Esha’ya başını sallayarak onay verdi ve Mia’nın elini nazikçe tuttu. O anda, Mia’nın iyileşme yolunda bir adım daha attığını hissettiler. Bu küçük ama umut dolu işaret, onların bu zorlu süreçte biraz olsun rahatlamalarını sağladı. Bölüm sonu~🌛 Evet arkadaşlar umarım beğenirsiniz bildiğiniz üzere bölümleri sınır geçince atıyorum lütfen bana ne zaman gelecek şekilde sorular sormayın çünkü sınır geçmeden atmayacağım. Sınır~ Like:200 Abone;5,600

Ay çok güzel olmuş

Erken geldimm

Wuaa geldimm

(Bir kaç saat sonra)🌛 Taehyung, mutfağa hızlıca girip, “Esha, tatlı hazır mı?” diye sordu. “Bu akşamki şefin değerlendirmesi için mükemmel olmalı.” “Evet, tatlı hazır,” dedim, gülümseyerek. “Tam zamanında bitecek.” Taehyung, diğer yemeklere bakmak için mutfakta dolaşmaya başladı. Aşçı yardımcılarına her şeyin hazır olup olmadığını sordu. Bir yardımcı, bir yemeğin henüz tamamlanmadığını söyledi. Taehyung, sinirli bir şekilde yardımcıya yaklaştı. “Bu yemek neden hala hazır değil?” diye sordu, sesi yüksek ve sertti. Yardımcı şef, biraz çekinerek yanıtladı, "Özür dilerim şef,biraz gecikme oldu. Yemeği en kısa sürede tamamlayacağım.”dedi mahçup bir ses tonunda. Taehyung, gergin bir şekilde “En kısa süre ne demek, ne kadar vaktimiz kaldı görmüyor musun sen? Bu akşam her şey mükemmel olmalı, geç kalamayız!” dedi yüksek bir ses tonunda. Ben de hemen yanına gidip, “Sakin olur musun?” dedim. “Durumu çözebiliriz, gerginlik yaratmanın hiçbir faydası yok.”koluna dokunarak okşadım. Taehyung, derin bir nefes aldı ama gerginliği azalmadı. “Esha, sen de biraz daha dikkatli olmalısın,” dedi, gözlerini bana dikerek. “Bu tür şeyler bizden kaynaklanıyorsa, tüm ekibi etkiler.”kaşlarımı çatarak, "Tamam, Taehyung. Her şey mükemmel olmalı, biliyorum, buradaki herkes biliyor." dedim. "Ama bu kadar gergin olmanı gerektiren bir durum yok. Daha önce bu işi yaptık neyin ne olduğunu bu mutfaktaki herkes biliyor ve hep birlikte çalışıyoruz ve her şeyi beraber yapıyoruz.”dedim. Taehyung’un gözleri iyice daraldı. “Bu kadar rahat davranmak senin işin değil. Her detayı kontrol etmemiz gerekiyor,” dedi, sesinde hala sinirli bir ton vardı. "Ne demek bu işimi ve kendimi bildiğim için rahatım ve demek istediğin şu ki, tek suçlu ben miyim?” dedim, hafif bir kızgınlıkla. "Tüm ekibin üzerine gitmek yerine, belki de hep birlikte çalışıp bir an önce işimizi bitirsek?.”diye eklediğimde Taehyung, derin bir nefes alarak, “Tamam,” dedi, gözleri hâlâ gerilmiş bir şekilde. “Ama bir sonraki sefer daha dikkatli olalım. Bu gece her şeyin kusursuz olması şart.”dedi. Bir an sessizlik oldu, ardından birlikte kalan işleri bitirmek için harekete geçtik. (Yemek için kalan son dokunuşlar) Yemeklerin son dokunuşlarını yapmak için mutfakta yoğun bir şekilde çalışıyorduk. Taehyung, sessizce yemekleri kontrol ederken, yanına yaklaşıp, “Esha, biraz konuşalım mı?” dedi, sakin bir şekilde. Ben, çalışmaya devam ettim ve göz teması kurmaktan kaçındım. Taehyung, gergin bir şekilde, “Seninle olan bu gerilim beni etkiliyor. Sinirli ve gergin olduğum için seni kırdım gerçekten üzgünüm gergin olunca ne dediğimi bilmiyorum biliyorsun,” dedi. Tok bir sesle, “Bu iş ikimiz için de ne kadar önemli, biliyorsun,” dedim. “Sakin kalmak ve işimizi soğukkanlılıkla yapmak en doğrusu. Ki ikimizde deneyimli işini bilen iki şefleriz. Mutfakta biz gergin olursak buradaki ekip arkadaşlarımıza nasıl ön ayak olucaz? Yemek yaparken panik yapmanın hiçbir faydası yok.”dedim tatlıma son dokunuşları yaparken gergin olduğu için böyle davrandığını biliyordum fakat, bu iş ikimiz için de çok önemliydi ve ben buna rağmen sakin kalmaya çalışırken bana bu imayı yapması beni gerçekten kırmıştı. Taehyung, başını sallayarak nazikçe, “Haklısın, özür dilerim. Söz veriyorum daha sakin olacağım hm?” dedi. Ben, hala kırgın bir şekilde, “Her neyse, bunun bir önemi yok. İşine dön,” dedim. Taehyung, bozulmuş bir şekilde başını eğdi ve sessizce işine geri döndü. Aramızdaki gerginlik devam etse de, geceyi başarıyla tamamlamamız için birlikte çalışmak zorundaydık. ... Jungkook, mutfakta enerjik bir şekilde dolaşarak, “Eee gençler, her şey mükemmel görünüyor! Birazdan Jeong Kwan burada olacak. Hazırsınız değil mi?” diye sordu. Taehyung, dikkatle yemekleri kontrol ederek, “Evet, her şey hazır. Git, bekletme adamı,” dedi. Jungkook hızlıca mutfaktan çıktı ve kapı kapanırken, geriye dönüp bir kez daha kontrol ettim. Her şeyin yerli yerinde olduğunu görmek içimi rahatlattı. Taehyung’un yanında sessizce dururken, hazırlıkların tam anlamıyla tamamlandığını düşündüm. Şimdi, Jeong Kwan’ın gelmesini ve her şeyin yolunda olduğunu umarak beklemeye başladık. Bu gece her şeyin mükemmel olmasını diliyordum. Bir süre sonra, mutfaktan salona geçip, üzerime eski kıyafetlerimi giydiğimde Bay Jeong ve Jungkook’u karşılamaya hazırlandık. Taehyung, rahatlamış bir şekilde salonun ortasında durdu ve ben de yanında yer aldım. Kapı açıldığında, Bay Jeong ve Jungkook içeri girdi. Bay Jeong zarif bir şekilde giyinmişti ve odadaki atmosferi hemen hissetti. Jungkook ise enerjik bir şekilde gülümsüyordu. Taehyung, gülümseyerek, “Hoş geldiniz, Bay Jeong Umarım yolculuğunuz iyi geçmiştir.” dedi. Ben de gülümseyerek, “Hoş geldiniz, Bay Jeong." dedim. Bay Jeong, bana nazikçe gülümsedi ve Taehyung’a dönerek, “Gerçekten şanslısın genç adam. Böyle bir iş arkadaşı ve hayat arkadaşı bulmak kolay değil. Yurt dışında olduğumda sürekli beni arayarak iyi dileklerini iletti. Bunu yapmak zorunda değildi, ama geleceğim kesindi. Hem iş hem de karakter açısından mükemmel bir eş adayı. Kaçırma sakın!” dedi, esprili bir şekilde. Ben mahçup bir şekilde gülerek, “Teşekkür ederim ben sadece işimi yapıyorum. Yapmayın böyle, utandırıyorsunuz beni,” dedim. Taehyung, Bay Jeong’a döndü ve gülümseyerek, "Haklısınız. Ona sahip olmak, hayatımda sahip olduğum en büyük şans. Bu restoranı onunla yönetmek, benim için büyük bir ayrıcalık,” dedi ardından bana dönerek, "Gerçekten, dünyanın en şanslı adamıyım. Seninle olmak, her şeyin en iyisini yaşamak demek,” dedi. Taehyung, gözlerimin içine bakarak devam etti "Seninle birlikte bu restoranda çalışmak ve hayallerimizi gerçekleştirmek o kadar güzel ki elini neye atsan güzelleştiriyorsun bunlardan biri de burası aslına bakarsan bir nevi senin sayende burası diğer restoranta dahil adeta evim gibi oldu." Bu sözler karşısında gözlerim doldu, ama gülümsemeyi ihmal etmedim. "Seninle olmak de benim için de büyük şans emin ol. Birbirimize duyduğumuz güven ve aşk sayesinde her şeyin üstesinden gelebiliriz,"dedim. Jungkook, masadaki duygusal anları hafifletmek için komik bir şekilde lafa girdi, "Tamam tamam, romantizm bir kenara. Asıl soru şu: Mutfakta en iyi şefi belirlemek için bir yarışma yapacak mıyız? Kaybeden bulaşıkları yıkar!" Bu sözler herkesi güldürdü. Bay Jeong'ta espriye katılarak, "Bu sizin için de bir değişiklik olur Ee hadi bakalım yemeklere geçelim sırf buraya gelip yemek yiyeceğim diye aç bıraktı beni bu kerata." dedi Jungkook'a bakarak. Jungkook, masum bir ifadeyle ellerini havaya kaldırarak, "Ne yapabilirim? Şeflerimizin becerilerini göstermesi için sizi aç bıraktım ki yemekler daha da leziz gelsin!" dedi. Taehyung, gülerek, "O zaman aç karnına yemeklerin tadı gerçekten daha iyi gelecek. Hazırsanız başlayalım," dedi. Ben de sıcak bir gülümsemeyle, "Umarım beklediğinize değer, Bay Jeong. Bugün sizin için özel tarifler hazırladık," diye ekledim. Herkes sofraya yerleşti ve yemekler sunuldu. Bay Jeong, ilk lokmasını aldıktan sonra memnuniyetle başını sallayarak, "Gerçekten beklediğime değdi. Bu yemekler harika!" dedi. Jungkook, kendinden emin bir şekilde, "Şimdi her gün yemeğe davetliyiz, değil mi?" diye sordu. Taehyung, esprili bir şekilde, "Tabii ki, ama her geldiğinde bulaşıkları senin yıkaman şartıyla!" diye yanıtladı. Bu neşeli sohbet, yemeklerin keyfine varılmasını sağladı ve akşamı daha da özel kıldı ve gece güzel bir şekilde kapandı. Son~🌛 Bir sonraki tek bölümlük için sınırı geçirin 🙌🏻❤️ Sınır~🌛 Like;200 Abone;1,500

Müq ❤❤

Yeni bölümü ne zaman atarsın ask

Sinir dolsun lütfennn❤❤

Yaa jk kocaamm❤

Merhaba arkadaşlar öncellikle bu bir kurgu serisidir. Aksiyon macera ne ararsanız var takip edip kurgunun bölümlerini paylaştığımda hemen okuyabilirsiniz şimdiden teşekkürler.❤🌛

Çok tatlı ve hoş soft bir hikayeydi güzelim eklerine sağlık. 😊❤

Ayyheörn okumaya gidiyom 😊❤

2....🎉

Cok guzel olmus mukemmel yeni bolum hemen gelsin 🎉🎉🎉

Sergi alanında dolaşarak, tablolarımı inceleyenlerin yüzlerindeki ifadeleri izlemek bana büyük bir keyif veriyordu. Herkesin sanatımla olan etkileşimini gözlemlemek, içimdeki heyecanı ve mutluluğu katlıyordu. Birkaç kişiyi daha incelerken, takım elbise giymiş, keskin yüz hatlarına sahip bir adam dikkatimi çekti. Uzaktan incelediğimde, adamın tepkisiz bir şekilde eserlerimi izlediğini fark ettim. Yavaşça yanına yaklaştım ve sessizce, "Sanata ve savaşa uzaktan bakılmalıdır; sadece bir adım, bakış açınızı değiştirir," dedim. Adam, bakışlarını bana çevirdi ve gözlerinde derin bir anlam arayan bir ifade vardı. "Etkileyici bir söz," dedi. "Ama sanatınız, her adımda yeni bir anlam kazanıyor gibi görünüyor." Gülümsedim. "Sanatın büyüsü de burada. Herkes farklı bir şey görür ve her bakış, yeni bir hikaye anlatır." "Benim adım Jimin. Park Jimin," dedi elini uzatarak. Elini sıkarken, "Memnun oldum, Jimin. Ben de Esha," dedim. "Sergiye ilginiz için teşekkür ederim." "Eserleriniz gerçekten etkileyici," dedi Jimin. "Her bir tablo, derin bir hikaye anlatıyor gibi. Uzaktan bakarken bile bu kadar etkileyici olmaları şaşırtıcı." "Siz de sanatla ilgileniyor musunuz?" diye sordum. "Evet, aslında sanatın her türüne hayranım. Özellikle böyle derin duygular barındıran eserlere," diye yanıtladı. "Serginizde yürürken, her bir tablonun arkasındaki duyguları ve hikayeleri hissedebiliyorum." "Bu benim için büyük bir onur," dedim samimiyetle. "Sanatımın insanlara dokunabildiğini bilmek, benim için çok önemli." Bir süre sessizce tabloları izledik. Ardından Jimin, "Sizinle daha fazla konuşmak ve sanatınızın arkasındaki ilham kaynaklarını öğrenmek isterim," dedi. "Elbette," dedim gülümseyerek. "Sergiden sonra bir kahve içip sohbet edebiliriz." Jimin, başını olumlu bir şekilde salladı. "Bu harika olur. O zaman sergiyi bitirdikten sonra görüşürüz." O an, Jimin'in sanata olan derin ilgisi ve anlayışı beni etkiledi. Sergi devam ederken, Jimin'in de dahil olduğu bu güzel gün, sanatın ve insan ilişkilerinin ne kadar güçlü olabileceğini bir kez daha gösterdi bana. Jimin ile konuşmamız bittikten sonra, onun yanından ayrılıp sergi alanında dolaşmaya devam ettim. Başkalarıyla sohbet ederken, zihnim sürekli Jimin'e kayıyordu. Onunla neden bu kadar çabuk bir bağ kurduğumu kendimce sorgulamaya başladım. Belki de Jimin'in sanata olan derin ilgisi ve anlayışı beni etkilemişti. Onun gözlerinde gördüğüm samimiyet ve içtenlik, konuşmamız sırasında hissettiğim bağlantıyı güçlendirmişti. Sanat hakkında konuşurken, onun kelimelerindeki duygusal derinlik ve anlam, beni ona yakın hissettirmişti. Sergi sonunda, tüm tablolarımın satıldığını fark ettim. "Bu sergi muhteşemdi," dedi sergiyi organize eden yönetici. "Eserleriniz büyük ilgi gördü. Bu da demek oluyor ki artık resmen sözleşmeyi imzalayabiliriz." "Teşekkür ederim," dedim gülümseyerek. "Bir sonraki sergide, tekrar sizinle çalışmak benim için büyük mutluluk yeni tablolarla ve daha büyük bir alanda bir sergi düzenlemek istiyorum. Sanatımı daha fazla insana ulaştırmak benim için çok önemli." "Bu harika bir fikir!" dedi yönetici heyecanla. "Biz de sizinle çalışmaya devam etmekten mutluluk duyarız. Yeni sergi için gerekli hazırlıklara hemen başlayalım." Konuşmamızdan sonra baş selamı vererek el sıkıştıktan sonra iki tarafında müsait olduğu bir vakitte sözleşme için şirkete gidecektim. Daha sonra annemin yanına gittim. "Anne, sen eve git ben biriyle görüşeceğim," dedim. Annem göz kırparak gülümsedi. "Sanırım kim olduğunu tahmin ediyorum," dedi şakayla karışık. "O yakışıklı genç adam, değil mi?" Gülerek, "Anne!" dedim, yanaklarımın kızardığını hissederek. "Sadece bir kahve içip sohbet edeceğiz." Annem, beni taksiye binerken yanaklarımdan öptü. "Tamam, tatlım. Kendine iyi bak ve her şeyin tadını çıkar. Çocuk yakışıklı bak kaçırma." gözlerim kocaman açılırken elimle sus işareti yapıp taksinin kapısını kapatıp ücretini de ödedikten sonra annem gitmişti. Annemin taksiye bindiğini izledikten sonra, Jimin'in numarasını almadığımı fark ettim ve bir an için paniğe kapıldım. Tam bu düşüncelerle boğuşurken, arkamdan gelen tanıdık bir sesle irkildim. "Esha?" dedi Jimin, sakin ve kendinden emin bir ses tonuyla. Dönüp ona baktığımda, içimdeki tüm panik yerini rahatlamaya bıraktı. "Jimin! Tam da seni arıyordum," dedim gülümseyerek. "Galiba kahve içip sohbet edecektik, değil mi?" diye sordu, hafif bir tebessümle. "Evet, tabii," dedim rahat bir nefes alarak. "Sana sanatım hakkında daha fazla şey anlatmak için sabırsızlanıyorum." "Ben de," dedi Jimin. "Seni daha fazla bekletmeyelim o zaman. Hadi gidelim." Beraberce galeriden çıkarken, Jimin'in yanında olmanın verdiği sıcaklık ve rahatlıkla doluydum. Sanatımızın ve hayatlarımızın birbirine nasıl dokunduğunu keşfetmek için sabırsızlanıyordum. Bu yeni tanışıklığın ne tür güzelliklere yol açacağını zaman gösterecekti. Kafeye oturduktan sonra, kahvelerimizi beklerken Jimin, "Sanatınızın arkasındaki hikayeleri gerçekten merak ediyorum," dedi. "Ama aynı zamanda hayatınız hakkında da daha fazla şey öğrenmek isterim." "Elbette," diye başladım. "Sanat benim için bir kaçış ve iyileşme yolu oldu. Ama aynı zamanda günlük hayatım da sanatımı etkiliyor. Amerika'da doğdum ve büyüdüm. Ailemle çok yakın bir bağım var. Annem her zaman en büyük destekçim oldu ve beni sanata yönlendiren de oydu." Jimin, kahvesinden bir yudum alarak, "Ailenizin desteği gerçekten harika. Ben de Busan'da doğdum ve büyüdüm. Sanatla ilgilenmeye lise yıllarında başladım ve sonra Seul'e taşındım. O zamandan beri hayatımın büyük bir parçası oldu." "Sanatın evrensel dili, her birimizin iç dünyasına hitap ediyor," dedim. "Bu yüzden sanatçıların birbirini anlaması daha kolay oluyor." Jimin, derin bir nefes alarak, "Esha, bazı kişisel şeylerden bahsetmek istiyorum ama sizin için sorun olur mu bilmiyorum. Şu an şişli konuşmak istemiyorum, eğer bu sizin için uygunsa." "Tabii, sorun değil," dedim. "Rahat olduğun bir zamanda konuşabiliriz." Bir an sessizlik oldu, sonra Jimin aniden, "Sizi ilk gördüğüm anda hoşlandığımı söylemeliyim," dedi. "Sanatınız kadar siz de çok etkileyicisiniz." Biraz şaşırarak gülümsedim. "Bu biraz hızlı oldu sanki," dedim hafifçe. Jimin de gülerek, "Hızlı olmayı severim," dedi. Gülümsemeye devam ederek, "Şimdilik birbirimizi iki arkadaş olarak tanımaya devam edelim, olur mu?" dedim. "Tabii," dedi Jimin samimiyetle. "Bu da güzel bir başlangıç." Sohbetimiz sanattan, hayattan ve geleceğe dair planlardan devam etti. Her geçen dakika, Jimin'le olan bağımızın güçlendiğini hissediyordum. Kahvelerimizi bitirdikten sonra, Jimin, "Numaralarımızı değişelim mi?" diye sordu. "Tabii," dedim, telefonumu çıkararak. "İletişimde kalmak güzel olur." Numaralarımızı değiştikten sonra, dışarıya çıktık. Akşamın serinliği bizi karşılarken, bu yeni dostluğun nereye varacağını merak ediyordum. "Bu akşam ve güzel sohbet için teşekkür ederim, Esha," dedi Jimin. "Ben de teşekkür ederim, Jimin," dedim içtenlikle. "Bu tanışıklık, hayatıma yeni bir renk kattı." Birbirimize veda ederken, içimde yeni bir umut ve heyecanla evimin yolunu tuttum. Jimin'le tanışmamızla birlikte daha da parlak görünüyordu. Hayatımda açılan bu yeni sayfa, sanata ve dostluklara olan inancımı pekiştirdi. Eve döndüğümde gülerek odama geçip yatağa uzandım. Telefonumdan gelen bildirim ile doğrulup baktığımda jimin'den gelen mesajı gülerek okudum. Jimin. *Bence artık level atladık prenses hm? Gülerek kafamı yastığa gömdüm. Sanırım level atladık Park Jimin. 🌜Biraz saçma oldu sanki ama bilmiyorum ya bu sefer de böyle olsun bir sonra kurgumuz Park Jimin ile olsun diyorsanız sınırı geçirin bebeklerimmm😘🌜 Like;200 Abone;5,500

Devamı olacak mı?

Devamı ne zaman geleceeekkk

Bence şarkılarda türkçe şarkı kullanmalısın 😊

Çoookk güzeelll😂❤

Aşkım çok güzel olmuş ellerine Sağlık❤ ama bir sorun var sanırım belkide bu yüzden tutmamış ( çok kısa olmuş birde başlıkta bts ile hayal et yazıyor ya ama üyelerin hikayede yeri yok bu yüzden biraz nasıl desem uymamış başlık ve hikaye jungkook ile hayal et yazsaydın daha uygun olurdu diye düşünüyorum çünkü senin hikayelerini çok severek okuyorum hatta hikayelerinin tuttuğunu hatırlıyorum o yüzden biraz şaşırdım mesele fotodada bts üyeleri yer alıyor ama hiç biri hikayede yer almamış ben başlığı okuyunca çok uzun olacağını düşünmüştüm çünkü genelde okuduğum diğer hikayelerde öyleydi hatta başlıkları bile şöyle mesela " bts ile hayal et jk sevgilin " gibisinden doğrusu demek istediğim bu beni yanlış anlama lütfen 😊

İlkkkkk 🎉❤

Koreli hayranlar gereksiz her şeye tepki verip eleştiriyorlar idolleri kısıtlıyorlar birde güzel algısı var yok şu kilo yok şu boy onlar da insan çok baskı yapıyolar

Coook guzel hele diyalogları gülmekten öldüm😂❤

İlk odada, eski ve tozlu mobilyalarla dolu bir oturma odası vardı. Bir anda, duvardan bir gölge belirip bize doğru hareket etti. Çığlık atarak geriye doğru sıçradım. "Bu gerçekten ürkütücü, Off ya buraya niye geldik ki hepsi Taehyung yüzünden." dedim, nefes nefese kalmış bir halde. "Hahaha korkma güzelim, bunların hepsi sıradan bir figür," diyince göz devirdim. "Çok komik gül sen hem ne kadar figür olduğunu bilsem de korkutucu işte," dedim ve elini bırakarak öne doğru yürüyerek. Aniden önüme bir manken çıktı ve geriye doğru sıçradım. Ayağım takıldı, düşecekken Jungkook hızla hareket ederek beni belimden yakaladı. "Hey, dikkat et! bir daha da elimi bırakma baksana gerçekten korkuyorsun." dedi gülerek. Kendimi toparlayıp ayağa kalktım. "YA GÜLMEYİ KES! bu kadar gerçekçi olmaları gerekmezdi," dedim, kızgın bir ses tonunda. Jungkook, yüzünde sevimli bir gülümsemeyle, "Belki de burayı daha romantik hale getirmeliyiz. Mesela... bu korkunç figürleri yok sayabiliriz," dedi. "Romantik mi? Korku evinde?" dedim alaycı bir tonla. "Evet, neden olmasın? Bir düşün, karanlık bir oda, sadece sen ve ben, belki de biraz... müzik?" dedi ve cep telefonundan hafif bir şarkı açtı. Kahkahalarla gülerek, "Gerçekten mi? Korku evinde romantik müzik mi dinleyeceğiz?" dedim. "Tabii ki! Her şey seninle olduğu sürece romantik olabilir," dedi ve beni kendine çekip kollarının arasına aldı. "Sadece ikimiz, bu karanlıkta... belki de biraz dans edebiliriz?" Gözlerimi devirdim ama gülümsememi engelleyemedim. "Sen gerçekten delisin" "Belki de... ama seninle olmak beni deli ediyor," dedi ve hafifçe beni döndürdü. "Seninle her an daha da özel ve daha güzel." diyerek dudağıma minik bi öpücük bıraktı. Dans etmeye başladık, karanlık koridorlarda sadece biz vardık. Korku evinin ürkütücü atmosferi bir anda kayboldu, yerini sadece bizim kahkahalarımız ve birlikte olmanın keyfi aldı. Birden bir ses duydum ve durdum. "Bu sefer gerçekten bir şey mi var?" dedim hemen arkamı dönerek. Jungkook, gülerek, "Yine bir figürdür. Ama korkma, ben buradayım," dedi ve elimi sıkıca tuttu. "Jungkook gerçekten seninleyken her şey daha az korkutucu," dedim gülümseyerek. "Evet, çünkü seninleyken sadece seni koruma içgüdüsü var aklımda. dedi ve beni bir kez daha öptü. Korku evinde geçirdiğimiz bu an, korkutucu olmaktan çok romantik ve komik olmuştu. Jungkook'un yanında, korkunun bile sevimli ve eğlenceli bir hale gelmesi mümkündü... Sonnn~ Umarım beğenmişsinizdir. Böyle komik diyalogların olduğu bir kurgu daha istiyorsanız sınırı geçirin ve bende hemen atayım aşklarım yorumlarda buluşalım❤🌹 Sınır- Like=200 Abone=5,400

Askm koruma serisinin yeni bolumunu ne zaman atarsinn?