Park Jimin ile Hayal Et "Mafya Babası ile Randevuya Çıkarsın" Tek Bölümlük
HTML-код
- Опубликовано: 10 фев 2025
- Yazar Hanım 🌜 'tarafından yazılmıştır.
Sabah gözlerimi açtım ve geniş, ferah yatak odamın tavanına baktım. Oda, benim zevkime göre dekore edilmişti; duvarlarda kendi tablolarımdan bazıları asılıydı. Yumuşak yataktan kalkıp, büyük pencereden dışarı baktım. Şehrin manzarası büyüleyiciydi. Fakat şehirle her zaman bağ kurmamak gerekirdi. Çünkü bazen bu büyüleyici görüntünün ardında yatan karmaşıklık ve gürültü, insanın ruhunu yıpratabilirdi. Şehirde yaşayanlar, bu karmaşanın içinde kaybolabilir ve kendi iç seslerini duymakta zorlanabilirlerdi. Bu yüzden, zaman zaman şehirden uzaklaşıp doğayla baş başa kalmak, huzur bulmak ve zihni dinlendirmek önemliydi. Bu dengeyi kurabilenler, şehir hayatının sunduğu olanaklardan faydalanırken, ruhlarını da koruyabilirlerdi. Benim evimde bu yüzden şehirden uzak doğanın içindeydi. Sadece camdan baktığınızda şehiri görebiliyordunuz.
Banyoya gidip yüzümü yıkadım, sonra gardırobuma yöneldim. Bugün önemli bir gün, galerimde yeni bir sergi açılışı var. En sevdiğim beyaz elbisemi seçtim, zarif ve sade ama aynı zamanda dikkat çekici. Üzerime giyindikten sonra, aynada kendime son bir kez baktım. Evet! artık hazırdım.
Aşağı kata indiğimde, annem ve yıllardır bizimle olan Soo-jin kahvaltı hazırlığı yapıyorlardı. Annem, hala güzel ve zarifti. Soo-jin ise her zaman güler yüzlü ve yardımseverdi.
"İyi sabahlar herkese." dedim mutfağa girerken.
"İyi sabahlar tatlım," annem gülümseyerek. "Kahvaltı hazır gel bakalım bir şeyler atıştır." dedi.
"Evet, çok açım," dedim gülerek ve masaya oturdum.
Soo-jin, masaya taze meyve, peynir, ekmek ve sıcak kahve getirdi. "İşte, en sevdiğiniz kahvaltı hazır," dedi.
"Teşekkürler Soo-jin, ellerine sağlık," dedim.
Kahvaltı ederken, annemle günün planlarını konuştuk.
"Bugün galeri açılışında neler olacak merak ediyorum," dedi annem benden bile daha heyecanla bir ses tonunda. Gülerek yanağından öptüm.
"Umarım her şey yolunda gider," dedim. "Bakıyorum da birileri benden daha heyecanlı."
"Tabi heyecanlı olucam benim yapamadığımı yapıyorsun hayallerimi gerçekleştirememek beni artık üzmüyor çünkü bunu severek sen yapıyorsun." dediğinde hüzünle gülümsedim.
"Sayende siyah beyaz dünyamı renklerdim anne." Ayağa kalkarak bana sıkıca sarıldığında soo-jin konuştu.
"Hadi ama bugün büyük bir gün hüzünlenmenin sırası değil." annem başını sallayarak benden ayrıldı.
"Hemen hazırlanıp çıkalım soo-jin sen halledersin burayı olur mu?" soo-jin gülerek başını salladığında annem hemen yukarı çıkıp hazırlandılar.
Annem hazırlandıktan sonra, birlikte galerinin yolunu tuttuk. Yeni işimin ilk sergisinin bu güzel sabahı, geçmişin tüm zorluklarını unutturuyordu bana. Şimdi, sadece geleceğe odaklanmıştım.
Galerinin kapısına vardığımızda, içimde tarif edilemez bir heyecan ve gurur vardı. Annemle birlikte galeriye adım attığımızda, çalışanlar bizi gülümseyerek karşıladılar. Sergi, modern ve şık bir atmosferde düzenlenmişti; tablolar, dikkatlice yerleştirilmiş ışıklar altında göz kamaştırıyordu.
Etrafta dolaşırken, ziyaretçilerin tablolarımı nasıl incelediklerini görmek beni mutlu etti. Sanatımın, onların ruhlarına dokunabildiğini hissetmek paha biçilmezdi. Annem, gururla etrafı izliyordu. Gözlerimiz buluştuğunda, ona minnetle gülümsedim.
Bir süre sonra, serginin açılış konuşmasını yapmak üzere sahneye çıktım. Mikrofonu elime alıp derin bir nefes aldım. Kalabalığa bakarken, orada olmaktan dolayı duyduğum mutluluğu ve heyecanı içimde hissediyordum.
"Hoş geldiniz," diye başladım. "Bugün burada, sanatımın ve duygularımın bir yansıması olan eserlerimle sizlerle birlikte olmaktan büyük onur duyuyorum. Bu sergi, sadece benim için değil, aynı zamanda bana her zaman destek olan ailem ve sevdiklerim için de büyük bir anlam taşıyor. Özellikle anneme, hayallerimi gerçekleştirmemdeki sonsuz desteği için minnettarım."
Annemle göz göze geldiğimizde, gözlerinde beliren gurur ve sevgi dolu bakışlar beni duygulandırdı. Sözlerime devam ettim. "Sanat, insanın iç dünyasını, hislerini ve düşüncelerini ifade etmenin en güzel yollarından biri. Bu sergide de, benim iç dünyamı ve yaşadığım duygusal yolculuğu göreceksiniz. Umarım, eserlerim sizlere de aynı duyguları hissettirebilir."
Konuşmam sona erdiğinde, kalabalıktan gelen alkışlar beni daha da motive etti. Sahneden indiğimde, annem yanıma gelerek bana sarıldı. "Harika bir konuşmaydı, canım," dedi gururla.
Sergi boyunca ziyaretçilerle sohbet ettim, sorularını yanıtladım ve onların sanatımla ilgili yorumlarını dinledim. Her biriyle olan etkileşim, bana daha fazla ilham verdi. Sergi, başarılı bir şekilde devam ederken, hayatımın en güzel anlarından birini yaşadığımı hissettim.
Devamı Yorumda~🌜
Sergi alanında dolaşarak, tablolarımı inceleyenlerin yüzlerindeki ifadeleri izlemek bana büyük bir keyif veriyordu. Herkesin sanatımla olan etkileşimini gözlemlemek, içimdeki heyecanı ve mutluluğu katlıyordu. Birkaç kişiyi daha incelerken, takım elbise giymiş, keskin yüz hatlarına sahip bir adam dikkatimi çekti. Uzaktan incelediğimde, adamın tepkisiz bir şekilde eserlerimi izlediğini fark ettim.
Yavaşça yanına yaklaştım ve sessizce,
"Sanata ve savaşa uzaktan bakılmalıdır; sadece bir adım, bakış açınızı değiştirir," dedim.
Adam, bakışlarını bana çevirdi ve gözlerinde derin bir anlam arayan bir ifade vardı.
"Etkileyici bir söz," dedi. "Ama sanatınız, her adımda yeni bir anlam kazanıyor gibi görünüyor."
Gülümsedim.
"Sanatın büyüsü de burada. Herkes farklı bir şey görür ve her bakış, yeni bir hikaye anlatır."
"Benim adım Jimin. Park Jimin," dedi elini uzatarak.
Elini sıkarken, "Memnun oldum, Jimin. Ben de Esha," dedim. "Sergiye ilginiz için teşekkür ederim."
"Eserleriniz gerçekten etkileyici," dedi Jimin.
"Her bir tablo, derin bir hikaye anlatıyor gibi. Uzaktan bakarken bile bu kadar etkileyici olmaları şaşırtıcı."
"Siz de sanatla ilgileniyor musunuz?" diye sordum.
"Evet, aslında sanatın her türüne hayranım. Özellikle böyle derin duygular barındıran eserlere," diye yanıtladı.
"Serginizde yürürken, her bir tablonun arkasındaki duyguları ve hikayeleri hissedebiliyorum."
"Bu benim için büyük bir onur," dedim samimiyetle.
"Sanatımın insanlara dokunabildiğini bilmek, benim için çok önemli."
Bir süre sessizce tabloları izledik. Ardından Jimin,
"Sizinle daha fazla konuşmak ve sanatınızın arkasındaki ilham kaynaklarını öğrenmek isterim," dedi.
"Elbette," dedim gülümseyerek. "Sergiden sonra bir kahve içip sohbet edebiliriz."
Jimin, başını olumlu bir şekilde salladı.
"Bu harika olur. O zaman sergiyi bitirdikten sonra görüşürüz."
O an, Jimin'in sanata olan derin ilgisi ve anlayışı beni etkiledi. Sergi devam ederken, Jimin'in de dahil olduğu bu güzel gün, sanatın ve insan ilişkilerinin ne kadar güçlü olabileceğini bir kez daha gösterdi bana.
Jimin ile konuşmamız bittikten sonra, onun yanından ayrılıp sergi alanında dolaşmaya devam ettim. Başkalarıyla sohbet ederken, zihnim sürekli Jimin'e kayıyordu. Onunla neden bu kadar çabuk bir bağ kurduğumu kendimce sorgulamaya başladım.
Belki de Jimin'in sanata olan derin ilgisi ve anlayışı beni etkilemişti. Onun gözlerinde gördüğüm samimiyet ve içtenlik, konuşmamız sırasında hissettiğim bağlantıyı güçlendirmişti. Sanat hakkında konuşurken, onun kelimelerindeki duygusal derinlik ve anlam, beni ona yakın hissettirmişti.
Sergi sonunda, tüm tablolarımın satıldığını fark ettim.
"Bu sergi muhteşemdi," dedi sergiyi organize eden yönetici. "Eserleriniz büyük ilgi gördü. Bu da demek oluyor ki artık resmen sözleşmeyi imzalayabiliriz."
"Teşekkür ederim," dedim gülümseyerek.
"Bir sonraki sergide, tekrar sizinle çalışmak benim için büyük mutluluk yeni tablolarla ve daha büyük bir alanda bir sergi düzenlemek istiyorum. Sanatımı daha fazla insana ulaştırmak benim için çok önemli."
"Bu harika bir fikir!" dedi yönetici heyecanla. "Biz de sizinle çalışmaya devam etmekten mutluluk duyarız. Yeni sergi için gerekli hazırlıklara hemen başlayalım."
Konuşmamızdan sonra baş selamı vererek el sıkıştıktan sonra iki tarafında müsait olduğu bir vakitte sözleşme için şirkete gidecektim.
Daha sonra annemin yanına gittim.
"Anne, sen eve git ben biriyle görüşeceğim," dedim. Annem göz kırparak gülümsedi.
"Sanırım kim olduğunu tahmin ediyorum," dedi şakayla karışık. "O yakışıklı genç adam, değil mi?"
Gülerek, "Anne!" dedim, yanaklarımın kızardığını hissederek. "Sadece bir kahve içip sohbet edeceğiz."
Annem, beni taksiye binerken yanaklarımdan öptü.
"Tamam, tatlım. Kendine iyi bak ve her şeyin tadını çıkar. Çocuk yakışıklı bak kaçırma." gözlerim kocaman açılırken elimle sus işareti yapıp taksinin kapısını kapatıp ücretini de ödedikten sonra annem gitmişti.
Annemin taksiye bindiğini izledikten sonra, Jimin'in numarasını almadığımı fark ettim ve bir an için paniğe kapıldım. Tam bu düşüncelerle boğuşurken, arkamdan gelen tanıdık bir sesle irkildim.
"Esha?" dedi Jimin, sakin ve kendinden emin bir ses tonuyla.
Dönüp ona baktığımda, içimdeki tüm panik yerini rahatlamaya bıraktı. "Jimin! Tam da seni arıyordum," dedim gülümseyerek.
"Galiba kahve içip sohbet edecektik, değil mi?" diye sordu, hafif bir tebessümle.
"Evet, tabii," dedim rahat bir nefes alarak. "Sana sanatım hakkında daha fazla şey anlatmak için sabırsızlanıyorum."
"Ben de," dedi Jimin. "Seni daha fazla bekletmeyelim o zaman. Hadi gidelim."
Beraberce galeriden çıkarken, Jimin'in yanında olmanın verdiği sıcaklık ve rahatlıkla doluydum. Sanatımızın ve hayatlarımızın birbirine nasıl dokunduğunu keşfetmek için sabırsızlanıyordum. Bu yeni tanışıklığın ne tür güzelliklere yol açacağını zaman gösterecekti.
Kafeye oturduktan sonra, kahvelerimizi beklerken Jimin, "Sanatınızın arkasındaki hikayeleri gerçekten merak ediyorum," dedi. "Ama aynı zamanda hayatınız hakkında da daha fazla şey öğrenmek isterim."
"Elbette," diye başladım. "Sanat benim için bir kaçış ve iyileşme yolu oldu. Ama aynı zamanda günlük hayatım da sanatımı etkiliyor. Amerika'da doğdum ve büyüdüm. Ailemle çok yakın bir bağım var. Annem her zaman en büyük destekçim oldu ve beni sanata yönlendiren de oydu."
Jimin, kahvesinden bir yudum alarak, "Ailenizin desteği gerçekten harika. Ben de Busan'da doğdum ve büyüdüm. Sanatla ilgilenmeye lise yıllarında başladım ve sonra Seul'e taşındım. O zamandan beri hayatımın büyük bir parçası oldu."
"Sanatın evrensel dili, her birimizin iç dünyasına hitap ediyor," dedim. "Bu yüzden sanatçıların birbirini anlaması daha kolay oluyor."
Jimin, derin bir nefes alarak, "Esha, bazı kişisel şeylerden bahsetmek istiyorum ama sizin için sorun olur mu bilmiyorum. Şu an şişli konuşmak istemiyorum, eğer bu sizin için uygunsa."
"Tabii, sorun değil," dedim. "Rahat olduğun bir zamanda konuşabiliriz."
Bir an sessizlik oldu, sonra Jimin aniden, "Sizi ilk gördüğüm anda hoşlandığımı söylemeliyim," dedi. "Sanatınız kadar siz de çok etkileyicisiniz."
Biraz şaşırarak gülümsedim. "Bu biraz hızlı oldu sanki," dedim hafifçe.
Jimin de gülerek, "Hızlı olmayı severim," dedi.
Gülümsemeye devam ederek, "Şimdilik birbirimizi iki arkadaş olarak tanımaya devam edelim, olur mu?" dedim.
"Tabii," dedi Jimin samimiyetle. "Bu da güzel bir başlangıç."
Sohbetimiz sanattan, hayattan ve geleceğe dair planlardan devam etti. Her geçen dakika, Jimin'le olan bağımızın güçlendiğini hissediyordum. Kahvelerimizi bitirdikten sonra, Jimin, "Numaralarımızı değişelim mi?" diye sordu.
"Tabii," dedim, telefonumu çıkararak. "İletişimde kalmak güzel olur."
Numaralarımızı değiştikten sonra, dışarıya çıktık. Akşamın serinliği bizi karşılarken, bu yeni dostluğun nereye varacağını merak ediyordum.
"Bu akşam ve güzel sohbet için teşekkür ederim, Esha," dedi Jimin.
"Ben de teşekkür ederim, Jimin," dedim içtenlikle.
"Bu tanışıklık, hayatıma yeni bir renk kattı."
Birbirimize veda ederken, içimde yeni bir umut ve heyecanla evimin yolunu tuttum. Jimin'le tanışmamızla birlikte daha da parlak görünüyordu. Hayatımda açılan bu yeni sayfa, sanata ve dostluklara olan inancımı pekiştirdi.
Eve döndüğümde gülerek odama geçip yatağa uzandım. Telefonumdan gelen bildirim ile doğrulup baktığımda jimin'den gelen mesajı gülerek okudum.
Jimin.
*Bence artık level atladık prenses hm?
Gülerek kafamı yastığa gömdüm. Sanırım level atladık Park Jimin.
🌜Biraz saçma oldu sanki ama bilmiyorum ya bu sefer de böyle olsun bir sonra kurgumuz Park Jimin ile olsun diyorsanız sınırı geçirin bebeklerimmm😘🌜
Like;200
Abone;5,500
Ayyheörn okumaya gidiyom 😊❤
Çok tatlı ve hoş soft bir hikayeydi güzelim eklerine sağlık. 😊❤
Sağol canım benim ❤
@@edaiste97 rica edrerim (◕‿◕✿)
Müq ❤❤
Teşekkürler❤️
2....🎉
Cok guzel olmus mukemmel yeni bolum hemen gelsin 🎉🎉🎉
Aşkım yeni bölüm yok ki başka kurgu için sınır koydum😂