Stathis Drogosis, Natassa Bofiliou - Platia Navarinou

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 9 дек 2015
  • Πλατεία Ναυαρίνου - Στάθης Δρογώσης & Νατάσα Μποφίλιου
    Μουσική: Στάθης Δρογώσης
    Στίχοι: Ισαάκ Σούσης
    © 2015 Minos - EMI SA
    Βρείτε το τραγούδι σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και σε όλες τις streaming υπηρεσίες:
    🎧 iTunes: bit.ly/KokkinoTetradioItunes
    🎧 Apple Music: bit.ly/KokkinoTetradioAppleMusic
    🎧 Spotify: bit.ly/KokkinoTetradioSpotify
    🎧 Google Play: bit.ly/KokkinoTetradioGplay
    🎧 Napster: bit.ly/KokkinoTetradioNapster
    🎧 Deezer: bit.ly/KokkinoTetradioDeezer
    🎧 Rdio: bit.ly/KokkinoTetradioRdio
    MINOS EMI - A Universal Music Company
    Facebook: bit.ly/MinosEmiFacebook
    Twitter: bit.ly/MinosEMITwitter
    Instagram: bit.ly/MinosEmiInstagram
    Google+: bit.ly/MinosEmiGooglePlus
    RUclips Channel: bit.ly/MinosEmiRUclips
    Pinterest: bit.ly/MinosEmiPinterest
    Ακολουθήστε τον Στάθη Δρογώση στα Social Media:
    ▶ Facebook: bit.ly/StathisDrogosisFacebook
    ▶ Website : www.stathisdrogosis.gr
    vevo.ly/kDMrwO
  • ВидеоклипыВидеоклипы

Комментарии • 5

  • @rorygallaher
    @rorygallaher 8 лет назад +6

    Ένα τραγούδι που μου θυμίζει την παλιά γειτονιά.Τα απογευματινά καφέ στη Ναυάρίνου με τον Γιώργο και την Καμέλια.Τη δουλειά στη Μαυρομιχάλη με τον Πλάκα και τον Κιρκ και πιο πάνω στη Βαλαωρίτου με τον Σωτήρη.Τα Σκουφόμπαρα που γυρίζαμε με τον πρόεδρο.Τον Σάκη που του έπαιρνα το Ματίζ και μετά ήθελε 5 λίτρα νερό συμπλήρωμα το ψυγείο.Τον αριστερό πρώην φυλακισμένο που κάθε πρωί που ξύπναγα λιωμένος και άνοιγα το παράθυρο,τον έβλεπα στη πλατεία να κάθεται και να σκαλίζει γλαρούς χωρίς να τον ρωτήσω ποτέ τι σκεφτόταν να τους κάνει...

  • @TheAndreasgreece
    @TheAndreasgreece 8 лет назад +21

    Απόγευμα πλατεία Ναυαρίνου
    Με τίναξε το ρεύμα όλο εκείνου
    Που φτάνει από διάφορα κανάλια
    Σε μια συνεννόηση νηφάλια.
    Τα γένια σου ήταν έξι ημερών
    Εγώ ήμουν πάλι δώδεκα χρονών
    Κοιτάζαμε τους σκύλους τους μεγάλους
    Και νιώθαμε το ίδιο με τους άλλους
    Γαλήνη, γαλήνη
    Κι όπως σωπαίναμε έτσι κατά λάθος
    Σου χύθηκε ο καφές που’ χα στην άκρη
    Και από το κατακάθι κι’ από το βάθος
    Ξεφύτρωσε ανοιξιάτικο ένα δάκρυ
    σαν μνήμη
    Για λίγο στη πλατεία Ναυαρίνου
    Με πήραν τα φτερά του γλάρου εκείνου
    Που κλέβει τις στιγμές τις φυγαδεύει
    Και πιστεύει
    Πλατεία απ τους περιοικους φτιαγμένη
    Χωρίς σχεδιαγράμματα ή μελέτες
    Μα όλοι απο το απόγευμα νωρίς
    Χτυπάν το νούμερο τους και θα δεις
    Τελειώνουν τα ψωμιά των αρμοδίων
    Εκεί που υπάρχει αγάπη μου πλησίον
    Μας κάνει,
    Και ήσουν πλησιέστερα απ’ όλους
    Του ενήλικου παιδιού η συμμετρία
    Στα Εξάρχεια ανάμεσα στους πόλους
    Για μια στιγμή κρατάμε ισορροπία
    Και φτάνει, μας φτάνει

    • @marialask2133
      @marialask2133 3 года назад +1

      Ευχαριστούμε! Μικρη διόρθωση, "Τελειώνουν τα ψωμιά των αρμοδίων εκεί που υπάρχει η αγάπη του πλησίον"

  • @greogrec6101
    @greogrec6101 7 лет назад +1

    Τοσο αληθινα υπεροχο τραγουδι.Απ τα καλυτερα της ελληνικης σκηνης των τελευταίων ετων μουσικα,στιχουργικα και φωνητικα..Επισης μεγαλη αγαπη για ολες τις πλατειες Ναβαρινου με την τοση αληθεια τους, για το ιδιο το Ναβαρινο (Πυλος) που αποτελει έμπνευση με την απεραντοσυνη του..

  • @jocker8589
    @jocker8589 7 лет назад +6

    Πολύ καλό ντουέτο, σημερινό τραγούδι , βαθύ κι όχι χαζοχαρούμενο, ούτε χαζολυπημένο, γιατί υπάρχει κι αυτή η κατηγορία. Πολύ καλοί στίχοι και εξαιρετική και η μουσική.