Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
ชอบหัวยาวอีซุ.เท่สุดๆ
ติดตามคับ
พี่ชายเคยไปช่วยเพื่อนขับรถหัวยาวถังนํ้ามันแดง พี่ชายคอยเอาขอนไม้รองตอนขึ้นลำตะคอง.
ทุกวันนี้ขับรถออกไปต่างจังหวัด ส่วนมากพี่ใหญ่มีน้ำใจกว่ารถเล็กเยอะ
สมัยนั้นผมอยากเป็นเด็กรถมากๆ
เห็นสิบล้อหน้ายาวแล้วคิดถึงพ่อ สมัยผมยังเด็กที่บ้านมีสิบล้อหน้ายาวสองคัน มีคนงานมากมาย คิดถึงอดีตเมื่อ40กว่าปีมาแล้ว
คิดจะแข่งกับเครื่อง V8 เทอร์โบว์เดี่ยวลูกเท่าพัดลมฮาตาริตัวเล็กสุดของผมเหรอ 300แรงม้า ท่อสูตร เปลี่ยนเกียร์ทีดัง วี๊ฟ!!! ชุบ!!! ชุบ!!!! หุ้มสติ๊กเกอร์ทองคำสั่งตรงจากดูไบอิมมิเรสกระบะไม้ด้านหลัวไม้หยีสีดำ โลโก้ทองหมด กระจกสไตล์มอสสีทอง ที่ปัดน้ำฝนดาบทอง ใต้ท้องรถติดแบล็คไล้ฟ มีคันเดียวในประเทศ 8:45
ใช่เลยครับชัดเจน
ถนนสายพังโคน-บึงกาฬแต่ก่อนยังไม่ลาดยางเป็นถนนลูกรังฝุ่นสีแดงเต็มบ้านและก่อนที่จะลาดยางเห็นรถบรรทุกรุ่นนี้แหล่ะบรรทุกหินจากโรงโม่มาเทสมัยก่อนไม่เห็นรถติดดั๊มพ์เอาหินมาเทก็เปิดกระบะข้างแล้วจ้างคนมาโกยลง
ด้วยความขอบพระคุณครับ
เกิดทันพอดี
คนขับรถสมัยก่อนมีน้ำใจให้กัน
เยี่ยมครับ
รถหัวยาว😮
คิดถึงพ่อเลยครับ😭
ถูกต้องทุกประการครับ
ชมคุณเล่าเรื่องอดีตรถบรรทุกสินค้าหน้ายาวมีใช้มากว่า๖๐แล้ว สมัยนั้นคนขับจะออกตัวต้องโยกพวงมาลัยแรงเพราะหนักมากเห็นล่ะเหนื่อยแทน คนขับต้องนั่งเอียงออกข้างเป็นมาตรฐานกระทั่งพวกขับเท็กซี่ทั่วไปรถส่วนบุคคลนั่งท่าเดียวกะสิบล้อเพราะว่าเท่สุดสมัยนั่นครับ ชมแล้วหวลคิดถึงวันวานก็สุขดี เวลาผ่านเร็วช่วง๓๕ปีหลังรถสิบล้อหน้ายาวค่อยๆหายไปเป็นหน้าสั้นช่วงยาวครับ
รถสิบล้อสมัยก่อนนมีน้ำใจมากครับ ถ้าแซงไม่ได้เพราะมีรถสวนเขาจะเปิดไฟเลี้ยวขวา ถ้าแซงได้จะเปิดไฟเลี้ยวซ้าย
ใช่เลย
เดี๋ยวนี้ก็ยังมีแต่คนขับรุ่นไหม่ไม่เข้าใจหาว่า..กั๊ก.ไว้ไม่แซง...พอเขาเปิดทางไห้แซงดันไปชูนิ้วไห้
@@นานาจิตตํนานาจิตตํ-ฅ8ฌ ถ้าไม่เชื่อก็แซงออกไปเลย จะได้บวกกับรถสวน
ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ😊😊
รถในภาพเป็นรถอาจารย์ผมเลย เเต่กว่าจะได้ขึ้นขับเต็มตัวเป็นเด็กท้ายรถยุหัดคลุมผ้าใบ เวลารถหนักขึ้นเนินต้องคอยฟังเสียงเครื่องหรืออาการว่าขึ้นไม่ไหวต้องโดดลงเอาขอนลองไม่ให้รถไหลไเป็นปี เงินเดือนน้อยนิดขอเเค่มีข้าวกินเเละได้วิชา เรียนรู้สัญญานไฟเเละประสบการณ์บนถนนเเละรุ้จักเส้นทางไปด้วย สมัยนั้นศิริยังไม่เกิด😂😂
คนขับรถสมัยนี้ต้องเอาเป็นตัวอย่าง
ฟังแล้ว คิดถึงครั้งยังเป็นเด็ก ขอบคุณมากๆครับ
สนนราคา
❤🎉😅🎉❤
ผมวิ่งอุบล-กรุงเทพ เดินทางขาเดียว10กว่าชั่วโมง กว่าจะถึงแทบแย่ สมัยก่อนร้านปะยางค่อนข้างหายาก ปั๊มน้ำมันก็ลุ้นเอาว่าจะเปิดมั๊ย แต่มันก็เป็นตำนานของรถล่องจริงๆ อีซูซุหัวยาวของแท้
สมัยเป็นวัยรุ่น8-9-12-13เคยไปล่อง ถนนเป็นสองเลน.โคราชบางไทร.ยังประทับบรรยากาศน้ำใจ10ล้อเก่าที่..หายไป
ISUZU หัวยาวนอนหลังคารถวิ่งสนุก เย็นสบายมีเพื่อนด้วย เมื่อ๕๐ปีก่อนโน้น ..~ฒ.พเนจร
ของเก่าที่เราลืม !
เรียกรถล่องคับผมเคยเป็นเด็กรถมาสมัยผ่าใบหนังควายคับ
สมัยก่อนผมเป็นเด็กรถ10ล้อ..พอวิ่งมาถึงคลองไผ่ปวดฉี่กระโดดลงไปฉี่ข้างทางแล้ววิ่งตามขึ้นรถยังวิ่งขึ้นรถทันเลย
เถ้าแก่ไร่อ้อยแถวบ้านยังไช้กันอยู่มีทุกเถ้าแก่พอถึงหน้าตัดออ้ยก็ออกมาวิ่งบรรทุกอ้อย..พอเสร็จหน้าตัดอ้อยเก็บเข้าโรงจอดส่วนมากจะเป็นหน้ายาวภายนอก..เครื่องยนต์..ช่วงล่างระบบเบรค...ช่างไทยผู้มากฝีมือดัดแปลงเปลี่ยนไหม่หมด
ทุกEP.ของเพจ บัญญัติ คำประภา ทำให้เห็นภาพความทรงจำในอดีตได้อย่างสมบูรณ์แบบมากจริงๆ และ EP.ด้วยเช่นกันที่ทำให้เห็นภาพ และนึกถึงธุรกิจขนส่งในอดีตได้เป็นอย่างดีขอขอบพระคุณไทม์แมชชีนของ บัญญัติ คำประภา มากครับผม
ขอบคุณที่ติดตามและรับชมครับ
น้าเสริมเคยเล่าให้ฟัง ขับมาถึงปากช่องลงไปยกก้อนหินขึ้นมาวางทับคันเร่ง แล้วยกเท้าขึ้นไปนั่งขัดสมาดบนเบาะสบายใจ
สวัสดีครับ เม้นแรก
พวกเรายังจำรถสิบล้อหัวยาวแบบนี้ได้เป็นอย่างดี ตอนนี้แทบไม่มีให้เห็นอีกแล้ว
เช ยังไม่ตาย 😆 แต่ก่อนมีแต่รถหน้ายาว ทำไมเดี๋ยวนี้หายสาปสูญกลายเป็นรถหน้าสั้นกันหมด 🤔
ปากน้ำโพธ์ทะเล
คิดถึงพ่อเลย พ่อขับ10 หัวยาว
แก๊งไทยถีบ สมัยก่อนเยอะคับ
คนขับ ยุคนี้ หา ที่ มี น้ำใจ แบบ เก่า นั้น แทบ เป็น % 0
รักสิบล้อต้องรอสิบโมงแม่คิ้วโก่งขวัญใจสิบล้อคนที่ร้องเพลงนี้คือครูสรวง.สันติท่านได้ขับรถประสานงากับรถสิบล้อตายคาที่ไปแล้วในอดีต
แต่ทุกวันนี้เด็กรุ่นไหม่มันด่าเราว่าช้าแล้วปาดปีบแตรลมใส่มันให้ปวด
ใครที่ขับประจำเส้นทางจากโคราชไปกรุงเทพฯประจำประสบการณ์บนถนนมิตรภาพเริ่มจากบ้านน้ำเมื่อ.สีคิวไปปากช่องช่วงนี้แหละครับที่ยอมรับความอดทนหลายอย่างถนนก็แค่2ช่องทางถ้าไม่ชำนาญจริงโอกาสลงข้างทางมีสูง
อยากให้ทุกคนบนท้องถนนมีน้ำใจให้กันตลอดไปแต่ตอนนี้หาได้ยากครับ
เดี๋ยวนี้ลงยากสุดคือข้าวสารครับบางโกดังเป็นอาทิตย์แต่หนักสุดเคยเจอข้าวปลายอบมอดล่อไปสองอาทิตย์นับแต่นั้นมาก็เข็ดหลาบไม่ขนอีกเลยจนทุกวันนี้
นอนรอลงของข้างสวนลุมยุงเยอะบรรลัยเลย
ผมก็ขับรถหัวยาวโคราชกรุงเทพสมัยก่อนสนุกมากไปไหนไปเป็นทีม
บางโรงสีแถบสุรินทริ์หัวยาวสภาพอย่างสวยยังมีอยู่เลย
ชีวิตต้องสุ้พ่อผมเคยบอกรุ้นี้ขับยากต้องเอียงขับสมัยทำงานที่โรงปอล่องโคราช
ชอบหัวรถสมัยก่อนมันเท่เหมื่อนรถยุโรบ
ชอบมากยุคเราคิดถึงอดิตดูแล้หายเครียดครับ
กลางดงเขามีของดีสิบล้อทุกคันรู้ดีต้องจอด
คุ้มโคตรคุ้มเลยรถรุ่นนี้เกิดมาเกือบจะตายแล่วยังเห็นใช้อยู่เลยครับ
ชอบหัวยาวอีซุ.เท่สุดๆ
ติดตามคับ
พี่ชายเคยไปช่วยเพื่อนขับรถหัวยาวถังนํ้ามันแดง พี่ชายคอยเอาขอนไม้รองตอนขึ้นลำตะคอง.
ทุกวันนี้ขับรถออกไปต่างจังหวัด ส่วนมากพี่ใหญ่มีน้ำใจกว่ารถเล็กเยอะ
สมัยนั้นผมอยากเป็นเด็กรถมากๆ
เห็นสิบล้อหน้ายาวแล้วคิดถึงพ่อ สมัยผมยังเด็กที่บ้านมีสิบล้อหน้ายาวสองคัน มีคนงานมากมาย คิดถึงอดีตเมื่อ40กว่าปีมาแล้ว
คิดจะแข่งกับเครื่อง V8 เทอร์โบว์เดี่ยวลูกเท่าพัดลมฮาตาริตัวเล็กสุดของผมเหรอ 300แรงม้า ท่อสูตร เปลี่ยนเกียร์ทีดัง วี๊ฟ!!! ชุบ!!! ชุบ!!!! หุ้มสติ๊กเกอร์ทองคำสั่งตรงจากดูไบอิมมิเรสกระบะไม้ด้านหลัวไม้หยีสีดำ โลโก้ทองหมด กระจกสไตล์มอสสีทอง ที่ปัดน้ำฝนดาบทอง ใต้ท้องรถติดแบล็คไล้ฟ มีคันเดียวในประเทศ 8:45
ใช่เลยครับชัดเจน
ถนนสายพังโคน-บึงกาฬแต่ก่อนยังไม่ลาดยางเป็นถนนลูกรังฝุ่นสีแดงเต็มบ้านและก่อนที่จะลาดยางเห็นรถบรรทุกรุ่นนี้แหล่ะบรรทุกหินจากโรงโม่มาเทสมัยก่อนไม่เห็นรถติดดั๊มพ์เอาหินมาเทก็เปิดกระบะข้างแล้วจ้างคนมาโกยลง
ด้วยความขอบพระคุณครับ
เกิดทันพอดี
คนขับรถสมัยก่อนมีน้ำใจให้กัน
เยี่ยมครับ
รถหัวยาว😮
คิดถึงพ่อเลยครับ😭
ถูกต้องทุกประการครับ
ชมคุณเล่าเรื่องอดีตรถบรรทุกสินค้าหน้ายาวมีใช้มากว่า๖๐แล้ว สมัยนั้นคนขับจะออกตัวต้องโยกพวงมาลัยแรงเพราะหนักมากเห็นล่ะเหนื่อยแทน คนขับต้องนั่งเอียงออกข้างเป็นมาตรฐานกระทั่งพวกขับเท็กซี่ทั่วไปรถส่วนบุคคลนั่งท่าเดียวกะสิบล้อเพราะว่าเท่สุดสมัยนั่นครับ ชมแล้วหวลคิดถึงวันวานก็สุขดี เวลาผ่านเร็ว
ช่วง๓๕ปีหลังรถสิบล้อหน้ายาวค่อยๆหายไปเป็นหน้าสั้นช่วงยาวครับ
รถสิบล้อสมัยก่อนนมีน้ำใจมากครับ ถ้าแซงไม่ได้เพราะมีรถสวนเขาจะเปิดไฟเลี้ยวขวา ถ้าแซงได้จะเปิดไฟเลี้ยวซ้าย
ใช่เลย
เดี๋ยวนี้ก็ยังมีแต่คนขับรุ่นไหม่ไม่เข้าใจหาว่า..กั๊ก.ไว้ไม่แซง...พอเขาเปิดทางไห้แซงดันไปชูนิ้วไห้
@@นานาจิตตํนานาจิตตํ-ฅ8ฌ ถ้าไม่เชื่อก็แซงออกไปเลย จะได้บวกกับรถสวน
ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ😊😊
รถในภาพเป็นรถอาจารย์ผมเลย เเต่กว่าจะได้ขึ้นขับเต็มตัวเป็นเด็กท้ายรถยุหัดคลุมผ้าใบ เวลารถหนักขึ้นเนินต้องคอยฟังเสียงเครื่องหรืออาการว่าขึ้นไม่ไหวต้องโดดลงเอาขอนลองไม่ให้รถไหลไเป็นปี เงินเดือนน้อยนิดขอเเค่มีข้าวกินเเละได้วิชา เรียนรู้สัญญานไฟเเละประสบการณ์บนถนนเเละรุ้จักเส้นทางไปด้วย สมัยนั้นศิริยังไม่เกิด😂😂
คนขับรถสมัยนี้ต้องเอาเป็นตัวอย่าง
ฟังแล้ว คิดถึงครั้งยังเป็นเด็ก ขอบคุณมากๆครับ
สนนราคา
❤🎉😅🎉❤
ผมวิ่งอุบล-กรุงเทพ เดินทางขาเดียว10กว่าชั่วโมง กว่าจะถึงแทบแย่ สมัยก่อนร้านปะยางค่อนข้างหายาก ปั๊มน้ำมันก็ลุ้นเอาว่าจะเปิดมั๊ย แต่มันก็เป็นตำนานของรถล่องจริงๆ อีซูซุหัวยาวของแท้
สมัยเป็นวัยรุ่น8-9-12-13เคยไปล่อง ถนนเป็นสองเลน.โคราชบางไทร.ยังประทับบรรยากาศน้ำใจ10ล้อเก่าที่..หายไป
ISUZU หัวยาวนอนหลังคารถวิ่งสนุก เย็นสบายมีเพื่อนด้วย เมื่อ๕๐ปีก่อนโน้น ..~ฒ.พเนจร
ของเก่าที่เราลืม !
เรียกรถล่องคับผมเคยเป็นเด็กรถมาสมัยผ่าใบหนังควายคับ
สมัยก่อนผมเป็นเด็กรถ10ล้อ..พอวิ่งมาถึงคลองไผ่ปวดฉี่กระโดดลงไปฉี่ข้างทางแล้ววิ่งตามขึ้นรถยังวิ่งขึ้นรถทันเลย
เถ้าแก่ไร่อ้อยแถวบ้านยังไช้กันอยู่มีทุกเถ้าแก่พอถึงหน้าตัดออ้ยก็ออกมาวิ่งบรรทุกอ้อย..พอเสร็จหน้าตัดอ้อยเก็บเข้าโรงจอด
ส่วนมากจะเป็นหน้ายาว
ภายนอก..เครื่องยนต์..ช่วงล่างระบบเบรค...ช่างไทยผู้มากฝีมือดัดแปลงเปลี่ยนไหม่หมด
ทุกEP.ของเพจ บัญญัติ คำประภา ทำให้เห็นภาพความทรงจำในอดีตได้อย่างสมบูรณ์แบบมากจริงๆ
และ EP.ด้วยเช่นกันที่ทำให้เห็นภาพ และนึกถึงธุรกิจขนส่งในอดีตได้เป็นอย่างดี
ขอขอบพระคุณไทม์แมชชีน
ของ บัญญัติ คำประภา มากครับผม
ขอบคุณที่ติดตามและรับชมครับ
น้าเสริมเคยเล่าให้ฟัง ขับมาถึงปากช่องลงไปยกก้อนหินขึ้นมาวางทับคันเร่ง แล้วยกเท้าขึ้นไปนั่งขัดสมาดบนเบาะสบายใจ
สวัสดีครับ เม้นแรก
พวกเรายังจำรถสิบล้อหัวยาวแบบนี้ได้เป็นอย่างดี ตอนนี้แทบไม่มีให้เห็นอีกแล้ว
เช ยังไม่ตาย 😆 แต่ก่อนมีแต่รถหน้ายาว ทำไมเดี๋ยวนี้หายสาปสูญกลายเป็นรถหน้าสั้นกันหมด 🤔
ปากน้ำโพธ์ทะเล
คิดถึงพ่อเลย พ่อขับ10 หัวยาว
แก๊งไทยถีบ สมัยก่อนเยอะคับ
คนขับ ยุคนี้ หา ที่ มี น้ำใจ แบบ เก่า นั้น แทบ เป็น % 0
รักสิบล้อต้องรอสิบโมงแม่คิ้วโก่งขวัญใจสิบล้อคนที่ร้องเพลงนี้คือครูสรวง.สันติท่านได้ขับรถประสานงากับรถสิบล้อตายคาที่ไปแล้วในอดีต
แต่ทุกวันนี้เด็กรุ่นไหม่มันด่าเราว่าช้าแล้วปาดปีบแตรลมใส่มันให้ปวด
ใครที่ขับประจำเส้นทางจากโคราชไปกรุงเทพฯประจำประสบการณ์บนถนนมิตรภาพเริ่มจากบ้านน้ำเมื่อ.สีคิวไปปากช่องช่วงนี้แหละครับที่ยอมรับความอดทนหลายอย่างถนนก็แค่2ช่องทางถ้าไม่ชำนาญจริงโอกาสลงข้างทางมีสูง
อยากให้ทุกคนบนท้องถนนมีน้ำใจให้กันตลอดไปแต่ตอนนี้หาได้ยากครับ
เดี๋ยวนี้ลงยากสุดคือข้าวสารครับบางโกดังเป็นอาทิตย์แต่หนักสุดเคยเจอข้าวปลายอบมอดล่อไปสองอาทิตย์นับแต่นั้นมาก็เข็ดหลาบไม่ขนอีกเลยจนทุกวันนี้
นอนรอลงของข้างสวนลุมยุงเยอะบรรลัยเลย
ผมก็ขับรถหัวยาวโคราชกรุงเทพสมัยก่อนสนุกมากไปไหนไปเป็นทีม
บางโรงสีแถบสุรินทริ์หัวยาวสภาพอย่างสวยยังมีอยู่เลย
ชีวิตต้องสุ้พ่อผมเคยบอกรุ้นี้ขับยากต้องเอียงขับสมัยทำงานที่โรงปอล่องโคราช
ชอบหัวรถสมัยก่อนมันเท่เหมื่อนรถยุโรบ
ชอบมากยุคเราคิดถึงอดิตดูแล้หายเครียดครับ
กลางดงเขามีของดีสิบล้อทุกคันรู้ดีต้องจอด
คุ้มโคตรคุ้มเลยรถรุ่นนี้เกิดมาเกือบจะตายแล่วยังเห็นใช้อยู่เลยครับ