✰ 𝐼𝑑𝑜𝑙𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑘𝑜̈𝑡𝑢̈𝑙𝑒𝑚𝑒𝑘 𝑔𝑖𝑏𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑚𝑎𝑐𝚤𝑚 𝑦𝑜𝑘𝑡𝑢𝑟 ✰ 𝐹𝑖𝑘𝑖𝑟𝑙𝑒𝑟 𝑜̈𝑧𝑔𝑢̈𝑛𝑑𝑢̈𝑟 ✒️ 𝑆𝑎𝑛𝑎 𝑐̧𝑎𝑟𝑝𝑎𝑛 𝑚𝑜𝑡𝑜𝑟𝑐𝑢 𝑦𝑢̈𝑧𝑢̈𝑛𝑑𝑒𝑛 ℎ𝑎𝑠𝑡𝑎𝑛𝑒𝑙𝑖𝑘 𝑜𝑙𝑢𝑟𝑠𝑢𝑛 ✰✰✰ ☘︎ 𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘 ~ 24 ☘︎ 𝐽𝑢𝑛𝑔 𝑌𝑖 𝑠𝑒𝑜 ~ 21 🧸 𝐵𝑒𝑔̆𝑒𝑛𝑚𝑒𝑛𝑖𝑧 𝑑𝑖𝑙𝑒𝑔̆𝑖𝑦𝑙𝑒... 🪄𝐾𝑒𝑦𝑖𝑓𝑙𝑖 𝑜𝑘𝑢𝑚𝑎𝑙𝑎𝑟... 𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒: Bir sonbahar günü, akşam saat 23:00 suları ve ben bu yağmurda kütüphaneden eve dönüyordum. Proje ödevim için 2 haftadır çok sıkı çalıyordum. Bu yüzden gece geç saatlere kadar kütüphanede kalıyordum. Evimin olduğu sokağa varmama az kalmıştı. Yolu geçmek isterken kırmızı ışığın yandığını görüp durmak zorunda kaldım. Tanrım...çok fazla ıslanmıştım. Hasta olmazsam iyidir. Sonunda yeşil ışığın yandığını görünce yolu geçmeye başladım. Tam caddeye çıkacaktım ki, bana çarpan sert bir cisimle yere kapaklanmıştım. Bacağımı hissetmiyordum. Çok kötü acıyordu...yanımda duyduğum sesle başımı zorlukla kaldırıp baktım. Genç bir adamdı ve bana çarpan oydu sanırım. Çünkü kendisine lanet okuyordu. Başımı çevirip baktığımda bana motorla çarptığını ve aynı zamanda başımıza toplanan bir kaç insanı görmüştüm. İçlerinden birinin ambulansı aradığını duymuştum... JK: Çok üzgünüm. Ben...görmedim sizi. Bir yeriniz yaralandı mı? "B-bacağım...çok kötü ağrıyor..." JK: Tanrım! Lanet olsun! Neden daha dikkatli kullanmadım ki, şu lanet olası aracı. Siz sakin olun. Ambulans yolda... Hemen hastaneye götüreceğim sizi. "Ç-çok acıyor..." JK: Lütfen biraz daha dayanın. Ambulans neredeyse gelir. Çok özür dilerim... "L-lütfen daha f-fazla özür d-dilemeyin...ahh.." Ambulansın sesini duymamla derin bir nefes vermiştim. Sonunda gelmişti. Gece-gece başıma gelecek iş mi bu şimdi? Nerede türlü-türlü aksilikler var beni bulurdu zaten. Ambulansdan indirdikleri sedyeyi bize doğru getirip yere indirdiler ve bana soru sormaya başladılar; X: Nereniz ağrıyor efendim? "B-bacağım çok kötü a-ağrıyor." X¹: Kırılmış olabilir. JK/Yi seo: N-NE?! X¹: Bu basit bir ezilmeye benzemiyor. X: Hemen hastaneye gitmeliyiz. Beni dikkatlice yerden kaldırıp sedyeye yatırdılar ve ambulansa bindirdiler. Genç adamın da ambulansa bindiğini gördüm. Yanı başımda oturmuştu. Kendine kızıyordu sürekli. Bu hali nedense gözüme tatlı gelmişti. Üzerine giyindiği kıyafetler ve yüzündeki küçük yaralar onu sert gösteriyordu. (Kapak fotoğrafındaki Jungkook) Ama yüzüne dikkatlice baktığımda çok yakışıklı ve aynı zamanda hem tatlı, hem de sexy yüz hatlarına sahip olduğunu fark etmiştim. Ahh ne söylüyorum ben...Canımın acısını unutmuş hiç tanımadığım bir adamı süzüyordum resmen. Kendi-kendime utanmış gözlerimi onun üzerinden çekmiştim. ... Hastaneye gelmemizin üzerinden 1 saat geçmişti. Bacağım sandıkları gibi kırılmamıştı. Sadece ezilmiş ve morarmıştı. Bacağım bir kaç kontrolden sonra ilaç sürülmüş ve sarılmıştı. Doktor ise ilaç yazmış ve yanımdan ayrılmıştı. O gittikten sonra yanıma bana çarpan genç gelmişti. Mahcup olduğu her halinden belliydi. Şimdiyse 15 dakikadır ne ben konuşuyordum, ne de o bir şeyler söylüyordu. İkimiz de sus-pus olmuştuk. Ben derin düşüncelere dalmışken aniden konuşmaya başlamasıyla korkmuştum. Başını yerden kaldırmış bana bakıyordu, ben de onu dikkatlice dinlemeye başladım; JK: Ben...gerçekten üzgünüm. Böyle olmasını istemezdim. Yani sizi görünce motoru durdurmaya çalıştım. Ama çok hızlı sürdüğüm için durduramadım. "Sorun değil. Küçük bir kazaydı işte." JK: Küçük bir kaza olduğunu söylüyorsunuz, ama bacağınız çok daha kötü olabilirdi. Kırılabilirdi...Bunun olma düşüncesi bile korkunç. Bir çok yerimi kırmış biri olarak sizin çok zorluk çekeceğinizi biliyordum. "Benim başıma ilk kez geliyor." JK: Ahh, ben bunu telafi edeceğim. Söz veriyorum... "Sorun olmadığını söyledim. Lütfen endişelenmeyin. Şey..bu arada..." JK: Evet? Söyleyin. "Siz biraz önce bir çok yerimi kırdım söylediniz. Başınıza ne geldi ki, böyle konuştunuz?" JK: Ahh...ben çocukken çok yaramazdım. Bir keresinde ağaçtan düşüp bacağımı kırmıştım. Bir keresinde babamın iş aletleriyle oynarken ağır bir demir diğer bacağıma düşmüştü. Sonra geçen yıl motor kazası yapmıştım ve kolum kırılmıştı. Kemiklerimi biraz fazla kırmış olabilirim...kkkk... "Evet...gerçekten de birazmış..kkkk." JK: Hmm...bu arada tanışalım mı? Benim adım Jeon Jungkook. "Olur, benim adım da Kim Yi seo. Memnun oldum Jungkook." JK: Ben de Yi seo. Çok güzelmiş... "Ne?" JK: İsmin...çok güzelmiş. "Teşekkür ederim Jungkook-shi." JK: Ah..peki..Eve böyle gidebilecekmisin? Ailenden haber verebileceğin biri yok mu? Yanlış anlama...gecenin bir yarısı ve seni merak edip arayan biri olmadı hiç. "Benim burada kimse yok. Yalnız yaşıyorum. Sadece bir abim var, ama o da yurtdışında." JK: Anladım. Sen kendine bu durumda bakabilecekmisin? "Zor da olsa, yapmaya çalışacağım." JK: Ahh, benimki de soru mu...Şey...benimle gel kal desem? "Ne? Ah, hayır, olmaz." JK: Yani kötü anlamda söylemedim. Annemle birlikte kalıyorum. İyileşene kadar bizimle kalırdın. Yalnız olman senin için zor olur, hem de bu halde. "Teşekkür ederim. Ama size yük olmak istemiyorum. Başımın çaresine bakabilirim." JK: Hmm, tamam. Seni daha fazla zorlamayacağım. Kendini nasıl iyi hissedeceksen öyle olsun. Ben o zaman gidip taburcu olman için doktorla konuşayım, sen de burada bekle. "Tamam." 𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘'𝑑𝑎𝑛 Yi seo'nun yanından ayrılmış doktorun odasına doğru gitmiştim. Kapıyı çaldım ve "gel" komutunu duyduktan sonra içeri girmiştim. "Doktor, Yi seo'nun taburcu olup-olamayacağını sormak için gelmiştim." D: Ahh, evet. Ben de bunun için yanınıza gelecektim. Taburcu olabilir. Pek bir şeyi yok. Sadece fazla ayakta kalmaması ve ayağına çok yüklenmemesi gerek bu kadar. "Anladım. Ben o zaman gidip çıkış işlemlerini halledeyim. Teşekkür ederim." D: Rica ederim. Geçmiş olsun. Baş selamı vermiş odadan çıkmıştım. Cebimden telefonumu çıkarmış annemi aramıştım. 📲 Bayan Jeon: Efendim bebeğim? "Anne sana ihtiyacım var." Bayan Jeon: Ne oldu bebeğim? Sen iyimisin? "Ben iyiyim anne. Ama hastanedeyim." Bayan Jeon: Ne?! Ne oldu?! Hani iyiydin? Hastanede ne yapıyorsun?! "Anne sakin ol. Benim bir şeyim yok. Ben...birine çarptım..." Bayan Jeon: NE!? "Anne bak..kötü bir şey olmadı. Kız şu anda iyi. Sadece bacağı ezilmiş." Bayan Jeon: Jungkook, bana her şeyi baştan ve doğru-düzgün anlat bebeğim. Hiç bir şey anlamadım çünkü. "Bak...ben motor kullanıyordum, tamam mı?" Bayan Jeon: Bu yağmurda Jeon Jungkook? "Anne lütfen sözümü kesmeden dinle beni. Şimdi ben motorla giderken karşıdan karşıya geçen bir kız gördüm. Motoru hızlı sürdüğüm için durduramadım ve kıza çarptım. Ama iyiki çok kötü bir şey olmadı. Ambulansta kırık olabileceğini söylemiştiler ama hastanede kontrol edince sadece ezik olduğunu anladılar. Ve bir de morarmış..." Bayan Jeon: Tanrım...Jungkook sana dikkatli olmanı söylemiştim. Kız iyi mi şimdi? "İyi anne...merak etme. Yanlız bir sorun var." Bayan Jeon: Nedir? "Yi seo tek yaşıyormuş. Burada kimsesi yokmuş. Ailesinden bir tek abisi varmış, ama o da yurtdışındaymış. Bu ayakla kendine bakamaz, zorluk çeker. Bize gelmesini söyledim..kabul etmedi." Bayan Jeon: Yi seo demek kızın adı... Hmm...peki..bunda benim üzerime düşen vazife nedir bebeğim? "Anne...onun evine git ve o iyileşene kadar ona bak. Lütfen..." Bayan Jeon: Vicdan azabı mı çekiyorsun oğlum? "Anne ya...Sadece ben de onun gibi olmuştum. Ne kadar zor olduğunu biliyorum. Benim yanımda sen vardın, hala da varsın. Ama o kız yalnız. Bir başına ne yapabilir? Hem doktor ayağa kalkmaması ve ayağına fazla yüklenmemesi gerektiğini söyledi. Bu, yalnız yaşayan biri için pek mümkün değil." Baya Jeon: Anlıyorum seni bebeğim. Ben kendime küçük bir çanta hazırlayarak hemen hastaneye geliyorum o zaman. "Çok iyisin anne. Çok teşekkür ederim. Seni seviyorum." Baya Jeon: Kkkk..ben de seni seviyorum bebeğim.
𝑫𝒆𝒗𝒂𝒎-1 Telefonu kapatmış cebime atmıştım ve çıkış işlemlerini halletmek için resepsiyona doğru ilerlemeye başladım. Bir süre sonra işlemler bittikten sonra Yi seo'nun yanına dönmüştüm. Telefonla konuşuyordu; Yi seo: Hayır abi..arkadaşım kaza geçirdi de . Onun ziyarete geldim. ... Yi seo: Hayır, iyiyim gerçekten. ... Yi seo: Tamam, iyi geceler. Ben de seni seviyorum. "Abinmiydi?" Yi seo: Hm-hm... Beni merak etmiş ve aramış. Ama hastanede olduğumu ağzımdan kaçırdım. "Neden burada olduğunu söyledin mi peki?" Yi seo:Hayır..eğer burada neden olduğumu söyleseydim işlerini yarıda bırakıp buraya gelebilirdi. İşinden olmasını istemiyordum. "Anladım. Şey...peki...abin hangi işte çalıyor?" Yi seo: Söylesem korkmazsın, değil mi? "Neden korkayam ki?" Yi seo: Bilmem... "Çok merak ettim. Hadi söyle." Yi seo: O bir polis... "Gerçekten mi?!" Yi seo: Evet... "Anladım." Yi seo: Ne o? Korktun mu? "Ben mi? Hah, güldürme beni. Karşında korkusuz Jeon Jungkook duruyor. Herkes korkuyor benden. Ben herkesten değil." Yi seo: Kendine çok mu güveniyorsun? "Hem de nasıl. Sen bu kaslara baksana..." Yi seo: Kkkk...çok tatlısın. "Ha? Ne? Ne dedin sen?" Yi seo: Ne? Ne dedim ben? Şey...unut...yani hiçbir şey..boş ver. "Ahh, neyse..bak ne diyorum..birazdan an-..." Kapının çalınması ve annemin elinde büyük çiçek buketiyle içeri girmesi gözlerimin parlamasına sebep olmuştu... Bayan Jeon: Gelebilirmiyim çocuklar? "Tabiiki de kraliçem." Bayan Jeon: Merhaba tatlım. Ben bu serserinin annesiyim. Adım Jeon Minju. Geçmiş olsun güzelim. Bu çiçekleri de sana aldım. Yi seo: Ahh, şey...teşekkür ederim efendim. Ne gerek vardı... Bayan Jeon: Ve serseri oğlum adına da senden çok özür dilerim. Yi seo: Hayır efendim. Özür dilemeyin. Sorun değil...Hem benim de dikkatsizliyim. Geçidi geçerken daha dikkatli olmalıydım. Bayan Jeon: Çok iyi kalplisin güzelim benim. Peki sana bu durumda bakabilecek birileri var mı? Yi seo: Aslında hayır..yalnız yaşıyorum. Nedenki? Bayan Jeon: Tamam o zaman. Artık var... Yi seo: Ne? Bayan Jeon: Yanında kalabilecek biri oldu artık. Ve o kişi de benim. Yi seo: Ama efendim..nasıl olur? Jungkook-shi size söyledi mi? Bayan Jeon: Hmm...biraz ucundan söylemiş olabilir. Yi seo: Efendim ben size yük olmak istemiyorum. Kendi başımın çaresine bakabilirim. Bayan Jeon: Ne yük olması bebeğim...Merak etme bana yük olmazsın asla. Hem ben de zaten kendime arkadaş arıyordum. Oğlum sayesinde de bulmuş oldum. Biraz kötü bir karşılaşma oldu ama olsun. Yi seo: Efendim, gerçekten buna ihtiyacım yok. Sizi işlerinizden alıkoymak istemiyorum. Bayan Jeon: Susma hakkını kullanıyorsun. Ve büyüğünün sözünü dinliyorsun. Seninle geleceğim ve iyileşene kadar yanında kalacağım. İtiraz edemezsin... Yi seo: Ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Kendimi çok mahcup hissediyorum. Çok teşekkür ederim. Bayan Jeon: Ne demek güzelim benim. Jungkook taburcu işlemlerini halletmiş. Hadi eve gidelim bir an önce. Sen yorgunsundur. Yi seo: Tamam... Bayan Jeon: Jungkook, bebeğim yardım et. "Tamam anne." ... Yarım saat önce Yi seo'nun evine gelmiştik. Annemle ona yardım etmiş yatağına yatırmıştık. Annem üzerini sıkıca örtmüş ve dışarı çıkmıştık. Evi çok tatlıydı. Tıpkı kendisi gibi. Küçük bir apartman dairesinde yaşıyordu. Salonda televizyonun yanındaki küçük sehpadaki çilekli çerçevede kendisi ve yanında bir adam vardı. Elime alıp baktığımda abisi olduğunu tahmin etmiştim. Yi seo...o çok güzeldi. Tanıdığım hiçbir kıza benzemiyordu. Bayan Jeon: Çok güzel, değil mi? "Anne? Geldiğini farketmemişim." Bayan Jeon: Yi seo'nun fotoğrafına o kadar dalmışsın ki, farketmezsin tabii anneni. "Öylesine bakıyordum." Bayan Jeon: Yi seo iyi bir kıza benziyor. Eskiden takıldığın kızlar gibi değil. Onunla daha bir kaç saat önce tanışmama rağmen iyi bir kız olduğunu anladım. Hem çok güzel, hem de iyi kalpli. Onunla daha yakından tanışmak isterim doğrusu. Kim bilir...belki gelecekte gelinim olur, hmm? "A-anne...saçmalama. Nereden biliyorsun onun senin gelinin olacağını? Belki ben başkasına aşık olacağım. Bir kıza yardım ettim diye hemen aşık mı olacağım?" Bayan Jeon: Eh, göreceğiz artık. "Neyse anne. Ben gideyim artık. Her gün gelip kontrol edeceğim. Dikkat edin kendinize." Bayan Jeon: Merak etme bebeğim. İyi geceler. Annen seni seviyor. "İyi geceler. Ben de seni seviyorum anne." ... Yatağımda uzanmış tavanla bakışıyordum. Yorucu bir geceydi...Ama güzeldi de... Yi seo...Yi seo...beynimde yankılanıyordu ismi sürekli. Gözlerimi kapadığım zaman önümde beliriveriyor sanki. Büyük gözleri, kiraz dudakları...Kısa ama onu tatlı gösteren kestane rengi saçları. Ahh, o gerçekten çok tatlı ve çok güzeldi. Kalbimin olduğundan hızlı çarpması normalmiydi? Aşık olmuştum? Hemen mi? İlk görüşte mi? Tanrım... Ne aşık olması ya...İnsan ilk günden gördüğü birine aşık olabilir mi ki, hemen? Bu kadar çabuk olacağına inanmıyorum. Hem asıl mesele...birine aşık olabilecek kadar olgunlaşmışmıydım?... ✰2 ℎ𝑎𝑓𝑡𝑎 𝑠𝑜𝑛𝑟𝑎✰ 𝑌𝑖 𝑠𝑒𝑜'𝑑𝑎𝑛 Artık yavaş-yavaş iyileşiyordum. Bacağımın morartısı gitmiş, ayakta durabiliyordum. Bu 2 haftada derslerimde aksaklık olmuştu, ama gece-gündüz durmadan çalışırsam eğer, düzene girecekti herşey. Bayan Jeon 2 hafta bana bıkmadan bakmıştı resmen. Uzun zaman sonra bir anne şefkati hissetmiştim. Onunla iyice kaynaşmış, çok iyi anlaşıyorduk. İki arkadaş gibiydik. Bazen yanıma gelir, bana sarılarak uyurdu. Şimdi iyileştiğim için gidecekti. Bunun için üzülüyordum. Ama sonuçta onun da bir evi ve uğraşacak işleri vardı. Oğlu Jungkook...her gün gelip-gidiyordu. Her geldiğinde bana bir buket çiçek ve şeftali alıyordu. Şeftaliye bayılırdım...Nereden öğrendiğini bilmiyordum, ama bu çok hoşuma gitmişti nedense. Jungkook'u gördüğüm an kalbimin ritmini kontrol edemiyordum. Midemde kelebkler uçuşuyordu sanki... Onun görünce yüzüne dalıp gidiyordum. İlk görüşte aşka inanırdım..benimki de ondan olmuştu. Jungkook'a ilk görüşte aşık olmuştum. Onun bana yakın davranması, bana bir şeyler alıp getirmesi, benimle ilgilenmesi beni değerli hissettiriyordu... Bayan Jeon'un mutfaktan bana seslenmesiyle kendime gelerek ona cevap vermiştim; "Efendim Bayan Jeon?" Baya Jeon: Güzelim, kapı çalıyor, duymuyormusun? "Ahh...hemen bakıyorum." O kadar dalmışım ki, kapının çaldığını bile duymamışım. Salondan çıkmış, yavaş adımlarla kapıya doğru ilerlemiştim. Kapı deliğinden baktığımda gelenin Jungkook olduğunu görmüştüm. Heyecanımı bastırmaya çalışarak kapıyı açmış onu içeri davet etmiştim. Üzerine giyindiği kıyafetlerle çok yakışıklı görünüyordu. ( pin.it/72vYnkARq ) Yine çiçek almıştı bana...çok nazik biriydi... JK: Nasılsın güzellik? "İyiyim Jungkook-ah. Sen nasılsın?" JK: İyi ben de. Al, bunlar sana. "Ev çiçekci dükkanına döndü Jungkook-ah..kkkk..." JK: Bu çiçeklerin içindeki en güzel ve en özeli de sensin güzelim. "Bu iltifatın için teşekkür ederim..." JK: Rica ederim..Annem nerede? "Mutfakta, sofrayı hazırlıyor." İkimiz birlikte mutfağa ilerledik. Jungkook annesiyle selamlaşıp, sarıldı. Ben de bu sırada dolaptan vazo alıp içine su doldurdum ve çiçekleri koydum. Sonra hep beraber sofraya oturduk. Bayan Jeon: Hemen iyileşmene çok sevindim güzel kızım. "Teşekkür ederim efendim. Sizi çok yordum bu süreçte. Çok mahcup hissediyorum." Bayan Jeon: Asla böyle hissetme güzelim. Bunu isteyerek yaptım. İyiki tanıdım seni. Çok iyi bir kızsın. Bundan sonraki günlerde de seninle görüşmek isterim. "Siz nasıl isterseniz efendim. Doğrusunu söylemek gerekirse, sizi çok sevdim ben. Uzun zaman sonra hissedemediğim anne sevgisini hissettim sizin sayenizde." Bayan Jeon: Güzelim benim. Annenin yerini tutamam belki ama, ben senin de annen sayılırım. Ne zaman istersen hep yanında olacağım. "Teşekkür ederim efendim." JK: Bu kadar yeter. Ağlayacaksınız neredeyse... Bayan Jeon: Serseri seni...
𝑫𝒆𝒗𝒂𝒎-2 JK: Anne imajımı çiziyorsun. Bayan Jeon: Sus bakayım... "Kkkk..." JK: Bakıyorum da hoşunuza gitti Bayan Kim? "Y-yok ya..şey..öyle boşluğuma geldi." Bayan Jeon: Uğraşma kızımla. JK: Anne oğlunum ben senin, öz oğlun. Bayan Jeon: Oow, biricik bebeğim benim. Annesinin minik oğlu. JK: Yah! Anne...Rezil oluyorum kıza. "Kkkk..sorun değil..Kkk.." JK: Çok mu komik? "Evet...kkkk." JK: Ben sana daha sonra gösteririm. "Ne?" JK: Yok bir şey.. Bayan Jeon: Ahh, bebeklerim benim gitmem lazım. Dükkandan arıyorlar. Güzel kızım, seni bir akşam yemeğe bekliyorum. "Olur tabii , gelirim." Bayan Jeon: Tamam güzelim. Hiç kalkmayın sofradan. Ben kendim giderim. Afiyet olsun size. Görüşürüz... JK/Yi seo: Görüşürüz. "Ben doydum." JK: Ben de. Sofrayı toplayalım o zaman. "Sen otur. Ben yaparım." JK: Olur mu öyle şey? Yardım edeyim sana. "Tamam. Nasıl istersen." Ayağa kalkmış sofrayı toplamaya başlamıştık. Ben bulaşıkları sudan geçirip bulaşık makinesine dizerken Jungkook da yemediğimiz yemekleri paketleyip buzdolabına yerleştiriyordu. Bulaşıkları dizmeyi bitirmiş makineyi çalıştırmıştım. Arkamı döndüğümde Jungkook'un arkamda durduğu görüp korkmuştum. "Korkuttun beni Jungkook. Bir şey mi oldu?" Cevap vermeden bana öylece bakması garibime gitmişti. "Jungkook? Neden öyle bakıyorsun?" JK: Yi seo... "Efendim?" JK: Bana ne yaptın böyle? "Ne?" Bir anda belimden tutup beni tezgahla arasına almasıyla afallayıp ellerimi kollarına getirmiştim. Gözlerimi bana derin bakan gözlerine doğru çevirmiştim. Öyle güzel bakıyordu ki...Gözlerinde sanki bir galaksiyi taşıyor gibiydi. Elini yanağıma getirib okşamaya başladı. Elini yüzümden çekmeden baş parmağıyla dudağıma hafifce dokundu. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp fısıltıyla konuşmaya başlamasıyla gözlerimi kapatıp onu dinlemeye başladım; JK: Ben...bir çok kızla takılmış, seni tanımadan önce de takılmaya devam eden bir serseriydim. Seni gördükten sonra bana bir şeyler olmaya başladı. Geceleri sürekli seni düşünür oldum. Adını sürekli sayıklar oldum. Rüyalarıma girip orada bile kalbimi esir aldın. Kalbimin ritmini bozuyorsun. Gözlerimi her kapattığımda güzel yüzün karşımda beliriyor. Aşk nedir bilmem..İlk görüşte aşk nedir bilmem...Pek güzel söz de bilmem. Bu yaşadığım aşk mı, hoşlantı mı, yoksa sadece bir heves mi bilmiyorum. Bu kadar kısa sürede sana alışmam, sana hoşlantı duymam ne kadar doğru bilmiyorum. Tek bir şey söyleye bilirim ki, seninle olmak istiyorum. Sadece seninle olmak istiyorum...yanımda ol istiyorum. Birlikte olalım istiyorum. Bana aşık ol istiyorum. Birlikte aşık olup, aşkın tadını çıkaralım istiyorum. Benim ol, herşeyim ol istiyorum. Bana aşkın nasıl bir şey olduğunu öğret istiyorum. Ve...tüm kalbimle seni istiyorum... "J-jungkook-ah..." JK: Lütfen...bana olumsuz bir cevap verme. "B-ben...ben de...ben de senden...h-hoşlanıyorum." JK: Güzelim... "Birlikte aşık olalım Jungkook. Bir-birimizi sevelim sadece. Birlikte olalım. Herşeyin olayım, herşeyim ol. Benimle ol, benim ol." JK: Güzelim... Yüzümdeki elini başımın arkasına getirip beni kendine çekmesiyle dudaklarıma yapıştı. Kollarımı kollarından yukarı doğru sürükleyerek boynuna sarıp saçlarıyla oynamaya başladım. Kollarını belime götürüp beni kendine daha çok çekti, kaldırıp tezhaha oturtarak bacaklarımı arasında yerini alıp daha çok asıldı dudaklarıma. Nefessiz kalınca dudaklarını dudaklarımdan çekip soluklanmaya başladık. Tekrar dudaklarını dudaklarıma bastırmasıyla öpüşmemize kaldığımız yerden devam etmeye başladık. Bu pek uzun sürmeden gelen bağırma sesiylr bir-birimizden ayrılmak zorunda kalmıştık... Abimin mutfağın kapısından bizi bu halde görmesi hiç hoş olmamıştı... Tae: NE YAPIYORSUNUZ SİZ?! ~𝑆𝑂𝑁~
Yaaa çok tatlı olmuş son da gülmekten kırıldım taehyung'un baskınına uğradılar 😂😂
@@AhmetKökce-p5i 🤭
✰ 𝐼𝑑𝑜𝑙𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑘𝑜̈𝑡𝑢̈𝑙𝑒𝑚𝑒𝑘 𝑔𝑖𝑏𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑚𝑎𝑐𝚤𝑚 𝑦𝑜𝑘𝑡𝑢𝑟
✰ 𝐹𝑖𝑘𝑖𝑟𝑙𝑒𝑟 𝑜̈𝑧𝑔𝑢̈𝑛𝑑𝑢̈𝑟
✒️ 𝑆𝑎𝑛𝑎 𝑐̧𝑎𝑟𝑝𝑎𝑛 𝑚𝑜𝑡𝑜𝑟𝑐𝑢 𝑦𝑢̈𝑧𝑢̈𝑛𝑑𝑒𝑛 ℎ𝑎𝑠𝑡𝑎𝑛𝑒𝑙𝑖𝑘 𝑜𝑙𝑢𝑟𝑠𝑢𝑛
✰✰✰
☘︎ 𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘 ~ 24
☘︎ 𝐽𝑢𝑛𝑔 𝑌𝑖 𝑠𝑒𝑜 ~ 21
🧸 𝐵𝑒𝑔̆𝑒𝑛𝑚𝑒𝑛𝑖𝑧 𝑑𝑖𝑙𝑒𝑔̆𝑖𝑦𝑙𝑒...
🪄𝐾𝑒𝑦𝑖𝑓𝑙𝑖 𝑜𝑘𝑢𝑚𝑎𝑙𝑎𝑟...
𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒:
Bir sonbahar günü, akşam saat 23:00 suları ve ben bu yağmurda kütüphaneden eve dönüyordum. Proje ödevim için 2 haftadır çok sıkı çalıyordum. Bu yüzden gece geç saatlere kadar kütüphanede kalıyordum. Evimin olduğu sokağa varmama az kalmıştı. Yolu geçmek isterken kırmızı ışığın yandığını görüp durmak zorunda kaldım. Tanrım...çok fazla ıslanmıştım. Hasta olmazsam iyidir. Sonunda yeşil ışığın yandığını görünce yolu geçmeye başladım. Tam caddeye çıkacaktım ki, bana çarpan sert bir cisimle yere kapaklanmıştım. Bacağımı hissetmiyordum. Çok kötü acıyordu...yanımda duyduğum sesle başımı zorlukla kaldırıp baktım. Genç bir adamdı ve bana çarpan oydu sanırım. Çünkü kendisine lanet okuyordu. Başımı çevirip baktığımda bana motorla çarptığını ve aynı zamanda başımıza toplanan bir kaç insanı görmüştüm. İçlerinden birinin ambulansı aradığını duymuştum...
JK: Çok üzgünüm. Ben...görmedim sizi. Bir yeriniz yaralandı mı?
"B-bacağım...çok kötü ağrıyor..."
JK: Tanrım! Lanet olsun! Neden daha dikkatli kullanmadım ki, şu lanet olası aracı.
Siz sakin olun. Ambulans yolda... Hemen hastaneye götüreceğim sizi.
"Ç-çok acıyor..."
JK: Lütfen biraz daha dayanın. Ambulans neredeyse gelir. Çok özür dilerim...
"L-lütfen daha f-fazla özür d-dilemeyin...ahh.."
Ambulansın sesini duymamla derin bir nefes vermiştim. Sonunda gelmişti. Gece-gece başıma gelecek iş mi bu şimdi? Nerede türlü-türlü aksilikler var beni bulurdu zaten. Ambulansdan indirdikleri sedyeyi bize doğru getirip yere indirdiler ve bana soru sormaya başladılar;
X: Nereniz ağrıyor efendim?
"B-bacağım çok kötü a-ağrıyor."
X¹: Kırılmış olabilir.
JK/Yi seo: N-NE?!
X¹: Bu basit bir ezilmeye benzemiyor.
X: Hemen hastaneye gitmeliyiz.
Beni dikkatlice yerden kaldırıp sedyeye yatırdılar ve ambulansa bindirdiler. Genç adamın da ambulansa bindiğini gördüm. Yanı başımda oturmuştu. Kendine kızıyordu sürekli. Bu hali nedense gözüme tatlı gelmişti. Üzerine giyindiği kıyafetler ve yüzündeki küçük yaralar onu sert gösteriyordu. (Kapak fotoğrafındaki Jungkook) Ama yüzüne dikkatlice baktığımda çok yakışıklı ve aynı zamanda hem tatlı, hem de sexy yüz hatlarına sahip olduğunu fark etmiştim. Ahh ne söylüyorum ben...Canımın acısını unutmuş hiç tanımadığım bir adamı süzüyordum resmen. Kendi-kendime utanmış gözlerimi onun üzerinden çekmiştim.
...
Hastaneye gelmemizin üzerinden 1 saat geçmişti. Bacağım sandıkları gibi kırılmamıştı. Sadece ezilmiş ve morarmıştı. Bacağım bir kaç kontrolden sonra ilaç sürülmüş ve sarılmıştı. Doktor ise ilaç yazmış ve yanımdan ayrılmıştı. O gittikten sonra yanıma bana çarpan genç gelmişti. Mahcup olduğu her halinden belliydi. Şimdiyse 15 dakikadır ne ben konuşuyordum, ne de o bir şeyler söylüyordu. İkimiz de sus-pus olmuştuk. Ben derin düşüncelere dalmışken aniden konuşmaya başlamasıyla korkmuştum. Başını yerden kaldırmış bana bakıyordu, ben de onu dikkatlice dinlemeye başladım;
JK: Ben...gerçekten üzgünüm. Böyle olmasını istemezdim. Yani sizi görünce motoru durdurmaya çalıştım. Ama çok hızlı sürdüğüm için durduramadım.
"Sorun değil. Küçük bir kazaydı işte."
JK: Küçük bir kaza olduğunu söylüyorsunuz, ama bacağınız çok daha kötü olabilirdi. Kırılabilirdi...Bunun olma düşüncesi bile korkunç. Bir çok yerimi kırmış biri olarak sizin çok zorluk çekeceğinizi biliyordum.
"Benim başıma ilk kez geliyor."
JK: Ahh, ben bunu telafi edeceğim. Söz veriyorum...
"Sorun olmadığını söyledim. Lütfen endişelenmeyin. Şey..bu arada..."
JK: Evet? Söyleyin.
"Siz biraz önce bir çok yerimi kırdım söylediniz. Başınıza ne geldi ki, böyle konuştunuz?"
JK: Ahh...ben çocukken çok yaramazdım. Bir keresinde ağaçtan düşüp bacağımı kırmıştım. Bir keresinde babamın iş aletleriyle oynarken ağır bir demir diğer bacağıma düşmüştü. Sonra geçen yıl motor kazası yapmıştım ve kolum kırılmıştı. Kemiklerimi biraz fazla kırmış olabilirim...kkkk...
"Evet...gerçekten de birazmış..kkkk."
JK: Hmm...bu arada tanışalım mı? Benim adım Jeon Jungkook.
"Olur, benim adım da Kim Yi seo. Memnun oldum Jungkook."
JK: Ben de Yi seo. Çok güzelmiş...
"Ne?"
JK: İsmin...çok güzelmiş.
"Teşekkür ederim Jungkook-shi."
JK: Ah..peki..Eve böyle gidebilecekmisin? Ailenden haber verebileceğin biri yok mu?
Yanlış anlama...gecenin bir yarısı ve seni merak edip arayan biri olmadı hiç.
"Benim burada kimse yok. Yalnız yaşıyorum. Sadece bir abim var, ama o da yurtdışında."
JK: Anladım. Sen kendine bu durumda bakabilecekmisin?
"Zor da olsa, yapmaya çalışacağım."
JK: Ahh, benimki de soru mu...Şey...benimle gel kal desem?
"Ne? Ah, hayır, olmaz."
JK: Yani kötü anlamda söylemedim. Annemle birlikte kalıyorum. İyileşene kadar bizimle kalırdın. Yalnız olman senin için zor olur, hem de bu halde.
"Teşekkür ederim. Ama size yük olmak istemiyorum. Başımın çaresine bakabilirim."
JK: Hmm, tamam.
Seni daha fazla zorlamayacağım. Kendini nasıl iyi hissedeceksen öyle olsun.
Ben o zaman gidip taburcu olman için doktorla konuşayım, sen de burada bekle.
"Tamam."
𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘'𝑑𝑎𝑛
Yi seo'nun yanından ayrılmış doktorun odasına doğru gitmiştim. Kapıyı çaldım ve "gel" komutunu duyduktan sonra içeri girmiştim.
"Doktor, Yi seo'nun taburcu olup-olamayacağını sormak için gelmiştim."
D: Ahh, evet. Ben de bunun için yanınıza gelecektim. Taburcu olabilir. Pek bir şeyi yok. Sadece fazla ayakta kalmaması ve ayağına çok yüklenmemesi gerek bu kadar.
"Anladım. Ben o zaman gidip çıkış işlemlerini halledeyim. Teşekkür ederim."
D: Rica ederim. Geçmiş olsun.
Baş selamı vermiş odadan çıkmıştım. Cebimden telefonumu çıkarmış annemi aramıştım.
📲
Bayan Jeon: Efendim bebeğim?
"Anne sana ihtiyacım var."
Bayan Jeon: Ne oldu bebeğim? Sen iyimisin?
"Ben iyiyim anne. Ama hastanedeyim."
Bayan Jeon: Ne?! Ne oldu?! Hani iyiydin? Hastanede ne yapıyorsun?!
"Anne sakin ol. Benim bir şeyim yok. Ben...birine çarptım..."
Bayan Jeon: NE!?
"Anne bak..kötü bir şey olmadı. Kız şu anda iyi. Sadece bacağı ezilmiş."
Bayan Jeon: Jungkook, bana her şeyi baştan ve doğru-düzgün anlat bebeğim. Hiç bir şey anlamadım çünkü.
"Bak...ben motor kullanıyordum, tamam mı?"
Bayan Jeon: Bu yağmurda Jeon Jungkook?
"Anne lütfen sözümü kesmeden dinle beni. Şimdi ben motorla giderken karşıdan karşıya geçen bir kız gördüm. Motoru hızlı sürdüğüm için durduramadım ve kıza çarptım. Ama iyiki çok kötü bir şey olmadı. Ambulansta kırık olabileceğini söylemiştiler ama hastanede kontrol edince sadece ezik olduğunu anladılar. Ve bir de morarmış..."
Bayan Jeon: Tanrım...Jungkook sana dikkatli olmanı söylemiştim. Kız iyi mi şimdi?
"İyi anne...merak etme. Yanlız bir sorun var."
Bayan Jeon: Nedir?
"Yi seo tek yaşıyormuş. Burada kimsesi yokmuş. Ailesinden bir tek abisi varmış, ama o da yurtdışındaymış. Bu ayakla kendine bakamaz, zorluk çeker. Bize gelmesini söyledim..kabul etmedi."
Bayan Jeon: Yi seo demek kızın adı... Hmm...peki..bunda benim üzerime düşen vazife nedir bebeğim?
"Anne...onun evine git ve o iyileşene kadar ona bak. Lütfen..."
Bayan Jeon: Vicdan azabı mı çekiyorsun oğlum?
"Anne ya...Sadece ben de onun gibi olmuştum. Ne kadar zor olduğunu biliyorum. Benim yanımda sen vardın, hala da varsın. Ama o kız yalnız. Bir başına ne yapabilir? Hem doktor ayağa kalkmaması ve ayağına fazla yüklenmemesi gerektiğini söyledi. Bu, yalnız yaşayan biri için pek mümkün değil."
Baya Jeon: Anlıyorum seni bebeğim. Ben kendime küçük bir çanta hazırlayarak hemen hastaneye geliyorum o zaman.
"Çok iyisin anne. Çok teşekkür ederim. Seni seviyorum."
Baya Jeon: Kkkk..ben de seni seviyorum bebeğim.
𝑫𝒆𝒗𝒂𝒎-1
Telefonu kapatmış cebime atmıştım ve çıkış işlemlerini halletmek için resepsiyona doğru ilerlemeye başladım.
Bir süre sonra işlemler bittikten sonra Yi seo'nun yanına dönmüştüm. Telefonla konuşuyordu;
Yi seo: Hayır abi..arkadaşım kaza geçirdi de . Onun ziyarete geldim.
...
Yi seo: Hayır, iyiyim gerçekten.
...
Yi seo: Tamam, iyi geceler. Ben de seni seviyorum.
"Abinmiydi?"
Yi seo: Hm-hm...
Beni merak etmiş ve aramış. Ama hastanede olduğumu ağzımdan kaçırdım.
"Neden burada olduğunu söyledin mi peki?"
Yi seo:Hayır..eğer burada neden olduğumu söyleseydim işlerini yarıda bırakıp buraya gelebilirdi. İşinden olmasını istemiyordum.
"Anladım. Şey...peki...abin hangi işte çalıyor?"
Yi seo: Söylesem korkmazsın, değil mi?
"Neden korkayam ki?"
Yi seo: Bilmem...
"Çok merak ettim. Hadi söyle."
Yi seo: O bir polis...
"Gerçekten mi?!"
Yi seo: Evet...
"Anladım."
Yi seo: Ne o? Korktun mu?
"Ben mi? Hah, güldürme beni. Karşında korkusuz Jeon Jungkook duruyor. Herkes korkuyor benden. Ben herkesten değil."
Yi seo: Kendine çok mu güveniyorsun?
"Hem de nasıl. Sen bu kaslara baksana..."
Yi seo: Kkkk...çok tatlısın.
"Ha? Ne? Ne dedin sen?"
Yi seo: Ne? Ne dedim ben? Şey...unut...yani hiçbir şey..boş ver.
"Ahh, neyse..bak ne diyorum..birazdan an-..."
Kapının çalınması ve annemin elinde büyük çiçek buketiyle içeri girmesi gözlerimin parlamasına sebep olmuştu...
Bayan Jeon: Gelebilirmiyim çocuklar?
"Tabiiki de kraliçem."
Bayan Jeon: Merhaba tatlım. Ben bu serserinin annesiyim. Adım Jeon Minju. Geçmiş olsun güzelim. Bu çiçekleri de sana aldım.
Yi seo: Ahh, şey...teşekkür ederim efendim. Ne gerek vardı...
Bayan Jeon: Ve serseri oğlum adına da senden çok özür dilerim.
Yi seo: Hayır efendim. Özür dilemeyin. Sorun değil...Hem benim de dikkatsizliyim. Geçidi geçerken daha dikkatli olmalıydım.
Bayan Jeon: Çok iyi kalplisin güzelim benim. Peki sana bu durumda bakabilecek birileri var mı?
Yi seo: Aslında hayır..yalnız yaşıyorum. Nedenki?
Bayan Jeon: Tamam o zaman. Artık var...
Yi seo: Ne?
Bayan Jeon: Yanında kalabilecek biri oldu artık. Ve o kişi de benim.
Yi seo: Ama efendim..nasıl olur? Jungkook-shi size söyledi mi?
Bayan Jeon: Hmm...biraz ucundan söylemiş olabilir.
Yi seo: Efendim ben size yük olmak istemiyorum. Kendi başımın çaresine bakabilirim.
Bayan Jeon: Ne yük olması bebeğim...Merak etme bana yük olmazsın asla. Hem ben de zaten kendime arkadaş arıyordum. Oğlum sayesinde de bulmuş oldum. Biraz kötü bir karşılaşma oldu ama olsun.
Yi seo: Efendim, gerçekten buna ihtiyacım yok. Sizi işlerinizden alıkoymak istemiyorum.
Bayan Jeon: Susma hakkını kullanıyorsun. Ve büyüğünün sözünü dinliyorsun. Seninle geleceğim ve iyileşene kadar yanında kalacağım. İtiraz edemezsin...
Yi seo: Ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Kendimi çok mahcup hissediyorum. Çok teşekkür ederim.
Bayan Jeon: Ne demek güzelim benim. Jungkook taburcu işlemlerini halletmiş. Hadi eve gidelim bir an önce. Sen yorgunsundur.
Yi seo: Tamam...
Bayan Jeon: Jungkook, bebeğim yardım et.
"Tamam anne."
...
Yarım saat önce Yi seo'nun evine gelmiştik. Annemle ona yardım etmiş yatağına yatırmıştık. Annem üzerini sıkıca örtmüş ve dışarı çıkmıştık. Evi çok tatlıydı. Tıpkı kendisi gibi. Küçük bir apartman dairesinde yaşıyordu. Salonda televizyonun yanındaki küçük sehpadaki çilekli çerçevede kendisi ve yanında bir adam vardı. Elime alıp baktığımda abisi olduğunu tahmin etmiştim. Yi seo...o çok güzeldi. Tanıdığım hiçbir kıza benzemiyordu.
Bayan Jeon: Çok güzel, değil mi?
"Anne? Geldiğini farketmemişim."
Bayan Jeon: Yi seo'nun fotoğrafına o kadar dalmışsın ki, farketmezsin tabii anneni.
"Öylesine bakıyordum."
Bayan Jeon: Yi seo iyi bir kıza benziyor. Eskiden takıldığın kızlar gibi değil. Onunla daha bir kaç saat önce tanışmama rağmen iyi bir kız olduğunu anladım. Hem çok güzel, hem de iyi kalpli. Onunla daha yakından tanışmak isterim doğrusu. Kim bilir...belki gelecekte gelinim olur, hmm?
"A-anne...saçmalama. Nereden biliyorsun onun senin gelinin olacağını? Belki ben başkasına aşık olacağım. Bir kıza yardım ettim diye hemen aşık mı olacağım?"
Bayan Jeon: Eh, göreceğiz artık.
"Neyse anne. Ben gideyim artık. Her gün gelip kontrol edeceğim. Dikkat edin kendinize."
Bayan Jeon: Merak etme bebeğim. İyi geceler. Annen seni seviyor.
"İyi geceler. Ben de seni seviyorum anne."
...
Yatağımda uzanmış tavanla bakışıyordum.
Yorucu bir geceydi...Ama güzeldi de...
Yi seo...Yi seo...beynimde yankılanıyordu ismi sürekli.
Gözlerimi kapadığım zaman önümde beliriveriyor sanki. Büyük gözleri, kiraz dudakları...Kısa ama onu tatlı gösteren kestane rengi saçları. Ahh, o gerçekten çok tatlı ve çok güzeldi. Kalbimin olduğundan hızlı çarpması normalmiydi? Aşık olmuştum? Hemen mi? İlk görüşte mi? Tanrım...
Ne aşık olması ya...İnsan ilk günden gördüğü birine aşık olabilir mi ki, hemen?
Bu kadar çabuk olacağına inanmıyorum.
Hem asıl mesele...birine aşık olabilecek kadar olgunlaşmışmıydım?...
✰2 ℎ𝑎𝑓𝑡𝑎 𝑠𝑜𝑛𝑟𝑎✰
𝑌𝑖 𝑠𝑒𝑜'𝑑𝑎𝑛
Artık yavaş-yavaş iyileşiyordum. Bacağımın morartısı gitmiş, ayakta durabiliyordum. Bu 2 haftada derslerimde aksaklık olmuştu, ama gece-gündüz durmadan çalışırsam eğer, düzene girecekti herşey. Bayan Jeon 2 hafta bana bıkmadan bakmıştı resmen. Uzun zaman sonra bir anne şefkati hissetmiştim. Onunla iyice kaynaşmış, çok iyi anlaşıyorduk. İki arkadaş gibiydik. Bazen yanıma gelir, bana sarılarak uyurdu. Şimdi iyileştiğim için gidecekti. Bunun için üzülüyordum. Ama sonuçta onun da bir evi ve uğraşacak işleri vardı.
Oğlu Jungkook...her gün gelip-gidiyordu. Her geldiğinde bana bir buket çiçek ve şeftali alıyordu. Şeftaliye bayılırdım...Nereden öğrendiğini bilmiyordum, ama bu çok hoşuma gitmişti nedense. Jungkook'u gördüğüm an kalbimin ritmini kontrol edemiyordum. Midemde kelebkler uçuşuyordu sanki...
Onun görünce yüzüne dalıp gidiyordum. İlk görüşte aşka inanırdım..benimki de ondan olmuştu. Jungkook'a ilk görüşte aşık olmuştum. Onun bana yakın davranması, bana bir şeyler alıp getirmesi, benimle ilgilenmesi beni değerli hissettiriyordu...
Bayan Jeon'un mutfaktan bana seslenmesiyle kendime gelerek ona cevap vermiştim;
"Efendim Bayan Jeon?"
Baya Jeon: Güzelim, kapı çalıyor, duymuyormusun?
"Ahh...hemen bakıyorum."
O kadar dalmışım ki, kapının çaldığını bile duymamışım. Salondan çıkmış, yavaş adımlarla kapıya doğru ilerlemiştim. Kapı deliğinden baktığımda gelenin Jungkook olduğunu görmüştüm. Heyecanımı bastırmaya çalışarak kapıyı açmış onu içeri davet etmiştim. Üzerine giyindiği kıyafetlerle çok yakışıklı görünüyordu.
( pin.it/72vYnkARq )
Yine çiçek almıştı bana...çok nazik biriydi...
JK: Nasılsın güzellik?
"İyiyim Jungkook-ah. Sen nasılsın?"
JK: İyi ben de. Al, bunlar sana.
"Ev çiçekci dükkanına döndü Jungkook-ah..kkkk..."
JK: Bu çiçeklerin içindeki en güzel ve en özeli de sensin güzelim.
"Bu iltifatın için teşekkür ederim..."
JK: Rica ederim..Annem nerede?
"Mutfakta, sofrayı hazırlıyor."
İkimiz birlikte mutfağa ilerledik. Jungkook annesiyle selamlaşıp, sarıldı. Ben de bu sırada dolaptan vazo alıp içine su doldurdum ve çiçekleri koydum. Sonra hep beraber sofraya oturduk.
Bayan Jeon: Hemen iyileşmene çok sevindim güzel kızım.
"Teşekkür ederim efendim. Sizi çok yordum bu süreçte. Çok mahcup hissediyorum."
Bayan Jeon: Asla böyle hissetme güzelim. Bunu isteyerek yaptım. İyiki tanıdım seni. Çok iyi bir kızsın. Bundan sonraki günlerde de seninle görüşmek isterim.
"Siz nasıl isterseniz efendim. Doğrusunu söylemek gerekirse, sizi çok sevdim ben. Uzun zaman sonra hissedemediğim anne sevgisini hissettim sizin sayenizde."
Bayan Jeon: Güzelim benim. Annenin yerini tutamam belki ama, ben senin de annen sayılırım. Ne zaman istersen hep yanında olacağım.
"Teşekkür ederim efendim."
JK: Bu kadar yeter. Ağlayacaksınız neredeyse...
Bayan Jeon: Serseri seni...
𝑫𝒆𝒗𝒂𝒎-2
JK: Anne imajımı çiziyorsun.
Bayan Jeon: Sus bakayım...
"Kkkk..."
JK: Bakıyorum da hoşunuza gitti Bayan Kim?
"Y-yok ya..şey..öyle boşluğuma geldi."
Bayan Jeon: Uğraşma kızımla.
JK: Anne oğlunum ben senin, öz oğlun.
Bayan Jeon: Oow, biricik bebeğim benim. Annesinin minik oğlu.
JK: Yah! Anne...Rezil oluyorum kıza.
"Kkkk..sorun değil..Kkk.."
JK: Çok mu komik?
"Evet...kkkk."
JK: Ben sana daha sonra gösteririm.
"Ne?"
JK: Yok bir şey..
Bayan Jeon: Ahh, bebeklerim benim gitmem lazım. Dükkandan arıyorlar. Güzel kızım, seni bir akşam yemeğe bekliyorum.
"Olur tabii , gelirim."
Bayan Jeon: Tamam güzelim. Hiç kalkmayın sofradan. Ben kendim giderim. Afiyet olsun size. Görüşürüz...
JK/Yi seo: Görüşürüz.
"Ben doydum."
JK: Ben de. Sofrayı toplayalım o zaman.
"Sen otur. Ben yaparım."
JK: Olur mu öyle şey? Yardım edeyim sana.
"Tamam. Nasıl istersen."
Ayağa kalkmış sofrayı toplamaya başlamıştık. Ben bulaşıkları sudan geçirip bulaşık makinesine dizerken Jungkook da yemediğimiz yemekleri paketleyip buzdolabına yerleştiriyordu. Bulaşıkları dizmeyi bitirmiş makineyi çalıştırmıştım. Arkamı döndüğümde Jungkook'un arkamda durduğu görüp korkmuştum.
"Korkuttun beni Jungkook. Bir şey mi oldu?"
Cevap vermeden bana öylece bakması garibime gitmişti.
"Jungkook? Neden öyle bakıyorsun?"
JK: Yi seo...
"Efendim?"
JK: Bana ne yaptın böyle?
"Ne?"
Bir anda belimden tutup beni tezgahla arasına almasıyla afallayıp ellerimi kollarına getirmiştim. Gözlerimi bana derin bakan gözlerine doğru çevirmiştim. Öyle güzel bakıyordu ki...Gözlerinde sanki bir galaksiyi taşıyor gibiydi.
Elini yanağıma getirib okşamaya başladı. Elini yüzümden çekmeden baş parmağıyla dudağıma hafifce dokundu.
Yüzünü yüzüme yaklaştırıp fısıltıyla konuşmaya başlamasıyla gözlerimi kapatıp onu dinlemeye başladım;
JK: Ben...bir çok kızla takılmış, seni tanımadan önce de takılmaya devam eden bir serseriydim. Seni gördükten sonra bana bir şeyler olmaya başladı. Geceleri sürekli seni düşünür oldum. Adını sürekli sayıklar oldum. Rüyalarıma girip orada bile kalbimi esir aldın. Kalbimin ritmini bozuyorsun. Gözlerimi her kapattığımda güzel yüzün karşımda beliriyor. Aşk nedir bilmem..İlk görüşte aşk nedir bilmem...Pek güzel söz de bilmem. Bu yaşadığım aşk mı, hoşlantı mı, yoksa sadece bir heves mi bilmiyorum. Bu kadar kısa sürede sana alışmam, sana hoşlantı duymam ne kadar doğru bilmiyorum. Tek bir şey söyleye bilirim ki, seninle olmak istiyorum. Sadece seninle olmak istiyorum...yanımda ol istiyorum. Birlikte olalım istiyorum. Bana aşık ol istiyorum. Birlikte aşık olup, aşkın tadını çıkaralım istiyorum. Benim ol, herşeyim ol istiyorum. Bana aşkın nasıl bir şey olduğunu öğret istiyorum. Ve...tüm kalbimle seni istiyorum...
"J-jungkook-ah..."
JK: Lütfen...bana olumsuz bir cevap verme.
"B-ben...ben de...ben de senden...h-hoşlanıyorum."
JK: Güzelim...
"Birlikte aşık olalım Jungkook. Bir-birimizi sevelim sadece. Birlikte olalım. Herşeyin olayım, herşeyim ol. Benimle ol, benim ol."
JK: Güzelim...
Yüzümdeki elini başımın arkasına getirip beni kendine çekmesiyle dudaklarıma yapıştı. Kollarımı kollarından yukarı doğru sürükleyerek boynuna sarıp saçlarıyla oynamaya başladım. Kollarını belime götürüp beni kendine daha çok çekti, kaldırıp tezhaha oturtarak bacaklarımı arasında yerini alıp daha çok asıldı dudaklarıma. Nefessiz kalınca dudaklarını dudaklarımdan çekip soluklanmaya başladık. Tekrar dudaklarını dudaklarıma bastırmasıyla öpüşmemize kaldığımız yerden devam etmeye başladık.
Bu pek uzun sürmeden gelen bağırma sesiylr bir-birimizden ayrılmak zorunda kalmıştık...
Abimin mutfağın kapısından bizi bu halde görmesi hiç hoş olmamıştı...
Tae: NE YAPIYORSUNUZ SİZ?!
~𝑆𝑂𝑁~
Bu mükemmel yaaa çok tatlılarr🎉❤
Ay çok güzelll😻💕
Bence özel bı bölümü olmalı çok güsel olmuş
Ben bayılmayiımda ne ediyimmm
Çileğim çokkkk teşekkürler 💋❤️
@@azeaz9064 yerim senii❤️❤️
Harikaa ellerine emeğine sağlık abla
@@yazarhanımlar_baştacım teşekkürlerr
@@winterrbeaar ben teşekkür ederimm :D
Geç kalmışım ya😢 hemen okuyorum güzelim 😊
Aaaaaa yeni kurgu gelmiss hemen okuyomm...eminim her zamanki gibi mükemmel olmuştur💓💓
Her zamanki gibi eşsizdi💗🎀
@@HiddenWriter1997 teşekkür ederim güzelim🎀🩷
@winterrbeaar ne demek bebeğim💗🎀
@@winterrbeaarçoook güzel olmuş çilek ablam ellerine sağlık yine harikalar yaratmışsın❤❤❤ 04:15
Teşekkür ederimm❤❤@@Black_Quenn-tae
@@winterrbeaar rica ederim 💜
Ğağağağağağağağa aşkım çok güzel olmuş ellerine sağlık ❤️ yazarım mükemmeldi ❤❤❤❤❤❤
@@ArmyHeadfann teşekkür ederim güzelim💋🩷
@winterrbeaar güzelin yesin seniiiii💋💋
@@ArmyHeadfann 🤭🫠
@winterrbeaar ❤️❤️🍓🍓
Devammmmm bunu yarida kesmeee istersen devam ettir ama
@@Christmasforseungmin malesef tek bölümlük. Belki bir ara özel bölüm yaparım
@winterrbeaar tamm
harika olmuş prensesimmmmmmmm💗💗💗💗
@@jungkookieM-Jjk teşekkür ederim bebeğimm💋🩷
Yaaaa çok güzel olmuş bu arada part 2 gelir mi
@@Ben_sıla-j8t teşekkür ederim
Hayır tek bölümlüktü
@winterrbeaar rica ederim 🫶🏻
Çok güzel olmuş abla ❤🍓
@@catwjisoo1995 teşekkür ederimm🩷
Yaaaa o ne sonduuuu
@@azeaz9064 hehe😄
@@winterrbeaarben bile korktum heehhe
Harika mükemmel olmuş ❤❤❤
@@SongülTufan-j7z teşekkürlerrr🩷
Çok soft ve tatlı bir hikayeydi ellerine sağlık 😊❤
@@Jimininserçeparmağı teşekkür edwrimm❤️❤️
Benim gecikmem normal mii hemde bu hikayeyee ağağağğaağ
@@azeaz9064 bilemem artık🙃
Wiii yeni hikaye atmış best yazarrr yine müq
@@Jisooya_2e 💋
Aağğğağağaağağa süpeeeer gülüm jk ile daha fazla hikaye yaparmısınn hikayelerin mükemmell🌸💝
@@Jkhayatımm teşekkür ederimm
Taeli hikayeler daha fazla olacak🩷
Tea yi seo nun abisimi ❤❤ ama mükemmel olmuş ❤❤❤
@@Jungkok-r3w evett, teşekkür ederimm🩷🩷
Özel bölüm yapsan çok iyi olur 🌺
@@fatmanevaciftci4708 belki yaparım🫶🏻
Şarkı ismi alabilirmiyim?
@@Jimininserçeparmağı Jeon Jungkook - My you
Mük buna benzer tae versyon gelir mi? ~pls~
@@jenniewater yazmaya çalışırımm😻