Θάνος Ανεστόπουλος - Σαν πεθάνω

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 18 сен 2024
  • Σαν πεθάνω...
    Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη
    όταν αντίκρυ θ' ανοίγει μες' στη γλάστρα μου δειλά
    ένα ρόδο -- μια ζωούλα.
    Και θα μου κλειστούν τα χείλη
    και θα μου κλειστούν τα μάτια μοναχά τους, σιωπηλά.
    Θα πεθάνω μιαν αυγούλα θλιβερή σαν την ζωή μου,
    που η δροσιά της, κόμποι δάκρυ θα κυλάει πονετικό
    στο άγιο χώμα που με ρόδα θα στολίζει τη γιορτή μου,
    στο άγιο χώμα που θα μου είνε κρεβατάκι νεκρικό.
    Όσα αγάπησα στα χρόνια της ζωής μου θα σκορπίσουν
    και θ' αφανιστούν μακριά μου, σύννεφα καλοκαιριού.
    Όσα μ' αγάπησαν μόνο θα' ρθουν να με χαιρετήσουν
    και χλωμά θα με φιλούνε σαν αχτίδες φεγγαριού.
    Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη.
    Η στερνή πνοή μου θα' ρθει να στο πει και τότε πια,
    όση σου απομένει αγάπη, θα' ναι σαν θαμπό καντήλι
    - φτωχή θύμηση στου τάφου μου την απολησμονιά.
    Μαρία Πολυδούρη
    www.designfactotum.net

Комментарии • 12

  • @patricia7845
    @patricia7845 3 года назад +7

    "Θα’ ρθει μια μέρα διαφορετική απ’ τις άλλες
    κι απ’ αυτές τις τελευταίες μου στιγμές
    θα έχει νίκες, μαζί και χαρές μεγάλες
    και θα μπορώ να αντιλαμβάνομαι κι αυτές.

    Θα’ χει την μάνα μου κρυμμένη στη γωνία
    που θα κοιτάζει κι ίσως θα κρυφογελά
    θα’ χει τους φίλους μου σαν σε φωτογραφία
    που θα’ ναι δίπλα μου σ’ άσχημα και καλά.

    Θα έρθει η λήθη κι ίσως δυο καινούρια μάτια
    και η νεότητα δεν θα’ ναι πια φορτίο
    θα’ χει τον ήλιο σ’ όλα μου τα μονοπάτια
    κι όχι σκοτάδι σαν στο τελευταίο αντίο.

    Θα έχει αγάπη κι όλα πάλι απ’ την αρχή,
    και το θλιμμένο παρελθόν σαν φυλαχτό
    δεν θα’ χει πόνο, μα ελπίδα η ζωή
    όμως η μέρα αυτή δεν θα’ ναι πια εδώ.

    Το ηλιοβασίλεμα τον νου μου θ’ απαλύνει
    και θα βρέχει το επόμενο πρωί
    όλη την λύπη μου η βροχή να την ξεπλύνει
    κι αστραπή στην τελευταία μου πνοή.

    Θέλω χαρούμενοι να είστε όταν θα λείπω
    και ήρεμοι σαν πάντα όταν με βρουν
    ό,τι αγάπησα για πάντα εγκαταλείπω
    κι εύχομαι ωραίες μέρες μόνο να σας ‘ρθουν.

    Κύκνειο άσμα το πικρό τραγούδισμά μου
    μοναδική παράστασή μου η τελευταία
    δεν θ’ ακουστεί σ’ αυτήν ούτε το όνομά μου
    ίσως αλλού λοιπόν θα έρθει αυτή η μέρα."
    Αυτό το έγραψα τον Σεπτέμβριο του 2016, σε στιγμή αυτοκτονικού ιδεασμού, ακούγοντας αυτό το τραγούδι. Μετά πήγα στο πάρτι γενεθλίων της κολλητής μου, που τότε αγνοούσε ακόμα τι συνέβαινε. Το επόμενο μεσημέρι που ξύπνησα, διάβασα την είδηση: "Ο Θάνος Ανεστόπουλος πέθανε."

    • @fronto17
      @fronto17  3 года назад +2

      s'euxaristo pou to moirastikes.. euxomai se tetoies stigmes panta na vriskeis to fos sou sto grapsimo :) sou stelno megali agkalia

    • @patricia7845
      @patricia7845 3 года назад +1

      @@fronto17

    • @user-ro7qc7pg4f
      @user-ro7qc7pg4f 3 года назад +2

      Εξαιρετικό αυτό το ποίημα... Συγκινητικός και προσωπικός λόγος, εξομολογητικός τόνος και μια ελαφρά δόση ειρωνείας... Δύσκολη και η ομοιοκαταληξία, αλλά σωστή και ισορροπημένη! Πολύ μου άρεσε!🌹🌷🌹

    • @patricia7845
      @patricia7845 2 года назад +1

      @@user-ro7qc7pg4f Είσαι υπέροχη Αθηνά μου, ευχαριστώ ♡

    • @user-ro7qc7pg4f
      @user-ro7qc7pg4f 2 года назад +1

      @@patricia7845 να είσαι καλά!🌟

  • @joankorina
    @joankorina 9 лет назад +3

    Κλαίω Θεέ μου ...

  • @anagtia.
    @anagtia. 8 лет назад +1

    Αγαπημένη Πολυδουρη.Αγαπημένος Ανεστοπουλος

  • @edih
    @edih 4 года назад +1

    Του Απρίλη....

  • @christinechristine1763
    @christinechristine1763 7 лет назад +2

    Ειδικά κάποια τραγούδια είναι ανατριχίλα μετά τα γεγονότα