ความโศกเศร้าคือดินแดนที่เราไม่รู้จัก...จนกว่าจะไปเยือน | Readery EP.134
HTML-код
- Опубликовано: 15 сен 2024
- มันเริ่มต้นที่วันธรรมดาวันหนึ่ง โจน ดิเดียน และ จอห์น ผู้เป็นสามี นั่งรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน แล้วจู่ๆ จอห์นก็ล้มลงหน้ากระแทกโต๊ะ บุรุษพยาบาลหลายคนพยายามให้สัญญาณชีพของเขากลับมา แต่ก็ไม่เป็นผล โจน ดิเดียน สูญเสียสามีไปในวันธรรมดาวันหนึ่ง
Readery Podcast อยากพาไปเยือนดินแดนแห่งความสูญเสีย หรือ Grief โลกที่เราหลีกเลี่ยงที่จะพูดถึง แต่เราก็ต้องเผชิญหน้ามันในสักวันหนึ่ง มันสับสน หมุนวน บ้าคลั่ง และจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่เอพิโสดนี้จะค่อยๆ ทำให้เห็นวิธีการรับมือของโจนผ่านหนังสือ The Year of Magical Thinking ที่เธอเขียนไว้ เผื่อว่าวันหนึ่งเมื่อการสูญเสียคนรักมาเยือนโดยไม่ได้เตรียมใจ เราพอจะมีวิธียอมรับและพร้อมใช้ชีวิตไปกับมัน
---------------
ติดตาม Readery ในช่องทางต่างๆ
Website: thestandard.co...
Apple Podcasts: bit.ly/readery
Spotify: bit.ly/readery-...
SoundCloud: bit.ly/sc-readery
Facebook Group: / readerypodcast
#Readery #TheStandardPodcast
![[PODCAST] Re-Mind | EP.3 - เรียนรู้และเข้าใจโรคซึมเศร้า | Mahidol Channel](http://i.ytimg.com/vi/g-AuxSvRJ2E/mqdefault.jpg)
เม้นนี้ขอรวมคนเรียกร้องให้มีREADERYต่อครับ
ชอบฟังพี่ๆเล่ามากครับ ไม่รู้เพราะเหตุผลอะไรถึงหายไปแต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้รายการดีๆนี้นะครับ ผมว่าคนที่รอก็มีอยุ่อีกเยอะเลย
ด้วยค่ะ เราพึ่งมาเจอช่วงหลังๆ พึ่งตามๆได้แปปเดียวเองก็หยุดทำไปแล้ว จนตอนนี้นั่งดูอีพีเก่าๆ เเล้วหาตามอ่าน😂 รอพวกพี่กลับมาทำกันอยู่นะคะ
ยังรออยู่เหมือนกันฮะ
ฟัง ep เก่าวนไป อยากให้กลับมามาต่อ คิดถึงเสียงเล่าของพี่ๆมาก
ชอบ readery มากค่ะ ฟังวน ep เก่าๆ
เห็นด้วยครับ
คิดถึง Readary Podcast มากๆครับ เวลาที่ เหงา เบื่อ เศร้า ผมมีคุณเป็นเพื่อนจริงๆ อยากให้ Readary Podcast กลับมาทำต่อครับ
Ep นี้ใช่ล่าสุดไหมครับ รู้สึกเงียบนาน 😊
เห็นด้วยมากๆๆๆๆๆค่ะ
คิดถึง Readery มากมากนะครับ Readery สร้างให้ผมเปนคนอ่านหนังสือ ทุกวันนี้ผมมีหนังสือเกิน 100 เล่มแล้วครับ มันทำให้ชีวิตผมมีความหมายมากกว่าเดิม มีความหมายมากกว่าเดิม มีความสุขกว่าเดิม ขอบคุณครับ
เราต้องฟัง Readery ก่อนนอนทุกคืน จนต้องวนกลับไปฟัง EPเก่าวนไป
คิดถึงมากๆ เลยค่ะ อยากให้กลับมาทำ EP ต่อไปเรื่อยๆ นะคะ
ขอบคุณที่ช่วยฮีลใจในวันที่เหนื่อยมากๆ นะคะ❤
คิดถึง Readary อยากให้กลับมา น้ำเสียงการเว้นจังหวะ ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ผมรู้จักช่องนี้ตอนที่เปลี่ยนงานใหม่ ผมเดินทางด้วยรถเมล์ ระยะทางจากบ้านไปที่ทำงาน 22กม. ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 2ชม. ผมเลือกเปิดช่องนี้แล้วใส่หูฟัง ความวุ่นวายบนท้องถนน ผู้คนอัดแน่นตลอดระยะทาง แต่เมื่อเร่งเสียงขึ้นจนกลบความวุ่นวายนั้น ตัวผมเองรู้สึกเหมือนนั่งอยู่บ้าน ปล. กลับมาได้แล้วนะครับพวกเรารักและคิดถึงคุณมาก
อยากให้มี readery ต่อค่ะ ชอบฟังแนวคิดจากหนังสือที่พี่ๆมาบอกเล่าให้ฟัง เรากลับมาอ่านหนังสืออ่านเล่นเพราะ readery เลยย
อินเป็นพิเศษสำหรับEp.นี้ เราชอบมากเลยค่ะ เพราะสูญเสียคุณแม่ที่เป็นทุกอย่างในชีวิตเมื่อพค.ปี64 เป็นการสูญเสียที่กะทันหัน ไม่มีสัญญาณนบอกกล่าว… ความรู้สึกตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงปัจจุบันมันท่วมท้นไปหมด เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด คิดถึง เศร้าหมอง โหยหา อยากกอดแม่อีกครั้งแต่..ก็ทำไม่ได้อีกแล้ว และไม่มีใครแทนท่านได้
ขอบพระคุณพี่ๆที่มาเล่าให้ฟังนะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็เสียทั้งคุณพ่อคุณแม่แล้วเหมือน เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ 🤍
สู้ๆนะครับ❤
เข้าใจเลยค่ะ เราก็อินกับ ep นี้เป็นพิเศษ TT แล้วก็อยากขอส่งกำลังใจให้นะคะ 🤍
เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคนที่สูญเสียคุณแม่แล้วเหมือนกันค่ะ : )
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณแม่จะต้องภูมิใจใตัวคุณแน่ๆค่ะ คุณเก่งมากๆ
เราเข้าใจคุณค่ะ คุณแม่เราเสียตอนปี 63 ตอนนั้นเราเคว้งมาก
ซีซั่นนี้ฟลูฟิลมาก เหมือนได้ดูหนังดีๆสักเรื่อง
+1
EP นี้เปิดฟังประมาณ 10 นาทีแรก เราปิดแล้วบอกกับตัวเองไม่ฟังตอนนี้มันเป็น EP ที่ฟังแล้วไม่สามารถคุมความเศร้าของตัวเองได้ ไม่สามารถเปิดฟังตอนนั่งรถกลับบ้านหรือมีคนอื่นอยู่ได้ เพราะเราจะต้องร้องไห้แน่ แล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ตั้งแต่ต้นจนจบเราฟัง นั่งคิดวนซ่ำไปถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านไปแล้วร้องไห้กับตัวเองว่ามันผ่านไปแล้วและเราต้องยอมรับได้แล้ว ว่าพวกเขาจะไม่กลับมา และเราจะได้ไปที่ดินแดนความเศร้าอีกแน่ๆ ถึงแม้เราจะไม่ต้องการ ขอบคุณสำหรับ EP นี้มันพิเศษสำหรับเราจริงๆ
ยกให้ ep นี้คือที่สุดสำหรับเราเลยค่ะ เพราะเพิ่งเสียเพื่อนที่สนิทที่สุดด้วยมะเร็งเมื่อ 2 ปีก่อนด้วยวัยเพียง 28 ปี จากคนที่มีเพื่อนน้อยอยู่แล้ว เหมือนมันมีรูโหว่ใหญ่ ๆ อยู่ในตัวเราเลยค่ะ และโลกใบนี้ก็ดูไม่เหมือนเดิมอีกเลย 2 ปีตั้งแต่ไม่มีเค้า เราไม่เหมือนเดิม แต่เราก็ได้ค้นพบมุมใหม่ ๆ ของตัวเองเช่นกัน คนที่ยังอยู่ก็ยังต้องอยู่ต่อนั่นแหละค่ะ มันไม่ง่าย มันไม่ง่ายขึ้นเลยสักวันนะที่จริง แต่มันก็ไม่มีทางไหนแล้วนอกจากใช้ชีวิตต่อไปและเก็บเค้าเป็นความทรงจำอันล้ำค่า เป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ เวลาที่นึกถึง น้ำตาจะซึม ๆ แต่ก็อบอุ่นในหัวใจ
คิดถึง readery podcast ค่ะ ตามฟังตั้งแต่สมัยอยู่ปี1 ตอนนี้เรียนจบแล้ว เหงาๆไม่รู้จะฟังอะไรแล้ว เป็นอีก1เสียงให้กลับมาทำต่อนะคะ ❤
ปกติแทบทุกวัน ผมจะหาคลิปพี่ๆสักคลิปฟังก่อนนอน เพราะผมนอนมืดๆเงียบๆไม่ได้ แต่น่าจะ2-3วันก่อน คลิปนี้เป็นคลิปแรกที่ผมไม่อยากฟังหลังจากผ่านไป5นาที ที่รู้ว่าเป็นคลิปเรื่องราวการสูญเสีย จนมาวันนี้ ที่ผมกำลังเร่งขับรถกลับบานแม่โทรหาบอกผมว่า พ่อจะไม่ไหวแล้ว ผมอาจจะโชคดีกว่าโจนหน่อยที่ผมได้เตรียมใจมาหลายเดือน แต่ ไม่รู้ว่าวันนี้พรุ่งนี้จะเป็นวันสุดท้ายหรือเปล่า และเรื่องราวนี้จะช่วยผมได้ไหม แต่ มันก็ทำให้ผมพอจะรับความจริงได้บ้าง แต่สักวัน ไม่รู้วันไหน มันก็คงต้องมาถึง ขอบคุณมากครับ
ยินดีต้อนรับการกลับมาครับ คิดถึงเสียงนี้มากกก
ชอบตั้งแต่ท่อน 1:05:23 เป็นต้นไปมากๆเลยค่ะ โดยเฉพาะท่อน ปล่อยให้จอห์นตายได้แล้ว คือมันทัชมาก คนเราจะตายเมื่อเราปล่อยให้เขาตายจริงๆค่ะ
กำลังเริ่มฟังพอดแคสต์อยู่ค่ะ เจออีพีนี้เข้าไปแล้วหน่วงมากๆ แต่ก็ทำให้ยอมรับและเข้าใจถึงการจากไปของคนรอบข้างมากขึ้น การจากไปในที่นี้ของเราหมายถึงคนสนิทที่อยู่ๆเค้าก็เลือกที่จะเดินออกไปจากชีวิตด้วยไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม การยอมรับในความจริงมันอาจจะเป็นเรื่องที่ยาก แต่พอทำได้แล้วเราจะอยู่กับมันได้และมองว่าเป็นเพียงช่วงเวลานนึงในชีวิตเท่านั้นเอง ขอบคุณพอดแคสต์ดีๆนะคะ^^
เป็น ep ที่อินมากๆ ค่ะ โดนฉุดไปตั้งแต่เสียงพี่โจ้ช่วงแรก ๆ แล้ว ให้ฟีลเหมือนฟังละครเวทีดี ๆ เลยค่ะ คิดถึงช่วงที่สูญเสียคุณน้าแบบกระทันหัน ซึ่งครั้งนั้นคือไม่เชื่อ และยังไม่เสียน้ำตา แต่พอมาสูญเสียคุณยายที่อุ้มเราเป็นคนแรกตอนเกิดอีก เป็นบ้าไปช่วงนึงเลยค่ะ ไม่หลับไม่นอน นั่งร้องไห้ พอแม่มาถาม ก็บอกแม่ว่า ไม่อยากนอนเผื่อคุณยายจะมาหา จะมาอุ้มเราอีกครั้ง ช่วงนั้นเพิ่งมาร้องไห้ฟูมฟายย้อนหลังเรื่องคุณน้าด้วยค่ะ 😭😭😭
คิดถึง readery podcast มากค่ะ กลับมาทำต่อเถอะนะคะ😢
คิดถึงน้ำเสียงของพี่ๆ 2 คนมากค่าา น้ำเสียงที่ฟังสนุกที่สุด และน้ำเสียงที่ฟังเศร้าที่สุด นอกจากตัวหนังสือแล้วก้มีน้ำเสียงของพี่ๆที่พาเราผ่านไปได้ในบางคืนที่ผ่านยากๆ อย่าเพิ่งหายไปนะ
รอพี่โจ้ พี่เน็ท กลับมาเยียวยาหลายๆคนผ่าน podcast Readery อยู่นะครับ :)
❤😢 epนี้สะเทือนใจมาก
ฟังหลับไปเกือบทุกคืน ชอบเสียงเปียนโนที่แทรกเข้ามาเป็นระยะๆ
ป.ล.เมื่อไหรจะกลับมาอ่านให้แฟนๆฟังกันอีกคะ
น้ำตาซึมอีกแล้วฮือออ..
หวนนึกถึงสภาพตัวเองตอนต้องเสียคุณแม่ไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วเลย
ฟังในช่วงเวลาที่รู้สึกโกรธ คุณแม่ที่ป่วยหนักมานาน แล้วท่านอารมณ์ฉุนเฉียว ใส่เราตลอดเวลา เหตุการณ์นี้ เรื่องนี้ ช่วยฉุดอารมณ์เรา ให้เย็นลง ซึมซับเอาความจริงที่จะเกิดขึ้น ต่อไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ว่าวันนึง เราจะรู้สึกถึงมัน และคงไม่มีปาฏิหาริย์ ที่จะอยากได้ ให้ย้อนเวลากลับมา ขอบคุณ❤️
โอ้ยยย ชอบมากๆๆๆๆครับผมม มันซึมลึก เข้าไปในใจ ความสุข ความเศร้า มันคือชีวิตเนาะ และความเศ้ราเนี่ยแหละคือสิ่งที่จะทำให้เรารู้ว่าเรากล้าหาญ แค่ไหนที่จะเผชิญหน้ากับมัน เราแข็งแกร่งแค่ไหนแค่ไหนที่จะยืนมั่น นั่งนอนอย่างสบาย อยู่และยอมรับมัน บางครั้งยิ้มทั้งน้ำตาเถอะ แหงนหน้ามองฟ้านะ แล้วหัวใจคุณจะมีหวังและฟื้นคืนกลับมา....ขอบคุณมากๆครับ
เท่าที่ฟังมา ep เป็น ep แรกที่ฟังจนจบ เราดื่มดำกับความเศร้าได้ในทุกๆคำที่คุณเล่า
ฟังไปหน่วงไป เหมือนความเศร้าที่คุณเล่ามันคอยบีบหัวใจเราเรื่อยๆ จนจบตอน
ในท้ายที่สุด ความเศร้าของเราค่อยๆคลายตัวออก จนได้มาเจอ แสงแดด เจอสายลมอย่างที่คุณว่าจริงๆ
(จากใจคนเป็นซึมเศร้าที่หยุดยาเอง และไม่ยอมไปหาหมออีก ทุกวันนี้อยู่กับความ suffered)
อยากให้กลับมามีreaderyค่ะ ชอบรายการมากๆเลย
คิดถึง Readary Podcast มากๆเลยยยยย เมื่อไหร่ถึงจะกลับมาลงอีกหรอคะ รออยู่ตลอดนะคะ กลับมาฟังตอนเก่าๆอยู่ตลอด คิดถึงนะคะ
ชอบฟังพี่ๆ มากเลยคะอยากให้พี่ๆ อ่านเล่มนี้
"if are you so smart why aren't you happy"
ชอบเสึยงพวกพี่ฟังแล้วสบายหูมาก เปิดฟังก่อนนอนตลอดเลยค่ะ
พอเค้าไปแล้ว ไม่ว่าผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังคิดถึงอยู่ ยังอยากให้อยู่ด้วยกัน แต่ทุกวันนี้ที่คิดว่าอยู่กับมันได้ดีขึ้นเป็นเพราะจินตนาการว่าเค้าแค่ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไหนซักแห่ง เป็นนกซักตัว เป็นหมาป่าในป่า รึเป็นสิ่งมีชีวิตในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งในซักที่ แน่นอนเค้าก็คงยังต้องเจอปัญหาในชีวิตใหม่ไม่ได้มีความสุขจลอดเวลา แต่เราก็ทำใจยอมรับว่าทุกคนมีชีวิตของตัวเอง ไม่มีใครก้าวล่วงชีวิตคนอื่นได้ เกิดคนเดียวตายคนเดียวคือเรื่องจริง เราอาจไม่ได้รับรู้ความเป็นไปของเค้าแต่ยังไงก็จะคอยส่งความปรารถนาดีไปให้เสมอเหมือนเดิมแบบตอนที่เค้ายังอยู่ อยากให้ชีวิตเค้าไปได้ดีมีทุกข์สั้นความสุขยาว รู้สึกยังไงก็ยังรู้สึกอย่างนั้น
คิดถึงreaderyอ่าเมื่อไหร่จะกลับมาน้อ
คิดถึงมากค่ะ กลับมาทำอีกนะคะ
เป็น podcast ที่ดีที่สุดเลย ทำไมถึงเลิกทำซะละคะ คิดถึง ขอบคุณมากๆด้วยนะคะที่เคยทำให้ฟัง
คิดถึง readery มากค่ะ ยังรอให้กลับมาทำต่อเสมอ เราพึ่งเริ่มฟังพอดแคสได้ไม่นาน แต่ตามฟังครบทุกคนคลิปเลยของรีดเดอรี่พอดแคส ทำให้อยากอ่านหนังสือเพิ่มมากขึ้นด้วย ถึงอย่างไรก็เป็นกำลังใจและเฝ้ารออยู่เสมอนะคะ
พยายามมูฟออนแล้วครับแต่ทำไม่ได้จนต้องกลับมาฟังอีกหลายรอบแล้ว อยากให้ทำต่อครับ คิดถึงจริงๆครับ 😢
คิดถึง Readary ชอบฟังเวลาเหงาๆรู้สึกเหมือนมีเพื่อนอยู่ด้วย🥲 ชอบรูปแบบการนำเสนอของรายการมากค่ะ โดนตกต้องไปซื้อหนังสือตามหลายเล่มเลย รายการดีๆแบบนี้อยากให้กลับมาทำอีก🥹
ชอบมาก สะเทือนใจมาก พี่ๆทำให้เรารู้สึกได้จริงๆ ถึงกับน้ำตาร่วง
สิ้นสุดการรอคอย คิดถึงมากค่า😊
ดีใจมากเลยค่ะที่ได้ยินสองเสียงนี้อีกครั้งนะคะ และยังอยากที่จะฟังอีกเรื่อยๆ ทำคลิปมาให้ฟังอีกนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณค่ะ
นี่ต้องฟัง 2 รอบ นอนฟังรอบแรกแล้วหลับไปทั้งน้ำตา
รอบสองตั้งใจฟังใหม่ ยังจุกๆ แต่ฟังจบนะคะ ขอบคุณพี่ทั้งสองมากที่แบ่งปัน🙂
บทเปิดเรื่องตรึงใจมากครับ ฟังแล้วน้ำตาแตกเลย
ชอบรายการนี้ ฟังเกือบทุกอีพีเลยค่ะ เสียดายลงไม่บ่อย
ชอบเสียงของพี่ทั้งสองมาก ฟังแล้วรู้สึก cool อยากให้ออกอีพีใหม่เรื่อยๆนะคะ
การเล่าแบบนี้คือชอบมาก ๆ ครับพี่ ๆ ดีงามและทรงพลังมากครับแบบนี้ ดนตรีก็เข้ามาเป็นจังหวะ ทิ้งช่องว่างให้อารมณ์ดำดิ่งไปกับเนื้อเรื่องด้วย ❤❤❤
ใช่ค่ะ การสูญเสียที่เราเจอ มันสามารถเกิดขึ้นตอนไหนก็ได้ในชีวิต บางครั้งมันเกิดตอนกลางดึกคืนวันอังคาร หรือ อาจจะเกิดตอนกินข้าวเย็นเสร็จ ในวันเสาร์ธรรมดาวันหนี่งเท่านั้นเอง
ฟังตอนขับรถคือต้องจอดรถแล้วร้องไห้เลย อินมาก เพราะพึ่งเสียแมวไป ฟังไปก็ร้องไห้ไป ความรู้สึกในวันนั้นมันค่อยๆกลับมา คงต้องวนมาฟังบ่อยๆ เพราะยังไม่อยากมูฟจากความเศร้านี้ อยากอยู่กับน้องนานๆ ยังไม่อยากปล่อยน้องไป
เข้าใจสุดๆ เลยครับ มันไม่ใช่ move on แต่ move ไปด้วยกันทั้งที่ยังเศร้าแบบนี้แหละ นี่เม้นเองก็นึกถึงแมวตัวเองที่เพิ่งเสียไปเหมือนกัน
@@joewannapin เรายังวางชามอาหารน้องไว้ที่เดิม บางวันเราก็เผลอเตรียมอาหารสำหรับแมว3ตัว ผ้าที่ใช้ห่อตัวเขาในวันแรกที่เจอกันก็ยังซักเก็บไว้อย่างดี
ใกล้จะเข้าเดือนที่ 4 แล้วค่ะที่น้องจากไปในอ้อมกอดเรา ถ้าไม่ต้องย้ายที่อยู่เราก็คงไม่เก็บของน้องใส่กล่องเหมือนกันค่ะ เราก็วางชามข้าวน้อง ไว้มาเกือบ 3 เดือนก่อนเก็บเหมือนกันค่ะ คิดถึงเค้ามากเลยนะคะ
สะเทือนใจ และประทับใจ ในเวลาเดียวกัน.
+1
คิดถึง Readery มากค่ะ เป็นพอดแคสที่เยียวยาเราในวันที่ใจอ่อนล้ามากๆ คิดถึงเสียงพี่ๆทั้ง2นะคะ
เป็นอีกหนึ่งอีพี ที่ทรงคุณค่ามากเลยค่ะ ขอบคุณพี่ทั้งสองนะคะที่ถ่ายทอด ความรู้สึกของหนังสือได้อย่างดี
ไม่ว่าฟังกี่รอบ ก้อร้องไห้ทุกรอบเลย😭😭😭😭😭🥺 เหมือนชีวิตเราจริงๆ ไม่เก็บสักสิ่งจริงๆ แม้กระทั่งรองเท้าที่ประตูหน้าบ้าน จำได้ทุกๆสิ่ง เสื้อผ้าน้ำหอม🥺 ไม่อยากเก็บอะไร จะได้รู้สึกว่ายังอยู่ด้วยกัน ไม่ได้จากไปไหน😣
คิดถึงมากเลย กลับมาฟังตลอดมีประสบการณ์คล้ายเรื่องนี้เลยรอ กลับมาทำรายการอีกนะคะ
ทุก ep คือ ฟังวนไป หรือ วนกลับมาฟัง อย่างน้อย 2 รอบ, ep walk คือ ฟังไปแล้ว 3 รอบ, รักมากจริง ๆ ค่ะ ❤️
คือหนูฟังอีพีนี้หลายครั้งมากเลยค่ะ คุณพ่อเสียไปตั้งแต่อายุ 12 ตอนนี้ผ่านมา 9 ปีแล้ว มันเหมือนแผลที่โดนเมื่อไหร่ก็ยังรู้สึกเจ็บและร้องไห้ออกมาได้ทุกครั้งเลยค่ะ พอฟังโยคที่ว่า "ปล่อยให้ฉันตายไปได้แล้ว และจงมีชีวิตที่ดีต่อไป" คือปล่อยโฮเลยค่ะ หนูเอาแต่ยึดติดเพราะตอนนั้นพ่อจากไปเร็วมากและหนูเองก็ยังเด็ก เลยไม่เข้าใจและไม่ยอมรับสักที ผ่านมา9ปีปลดล็อคเพราะประโยคนี้จริงๆค่ะ
ประโยคปิดท้าย ดีมากๆครับ รู้สึก touch มาก เรื่องการอยากได้คนฟัง ฟังที่ไม่ต้องตัดสิน ไม่บอกให้รีบละทิ้งความรักตรงนี้แล้วเดินต่อ ฟังแล้วไม่รู้สึกอึดอัดกับความตาย มันน้อยมากที่จะมีคนทำได้ ขอบคุณมากๆนะครับที่แชร์สิ่งพวกนึ้ออกมา มันทำให้ผมได้สัมผัสกับแดดอุ่นๆขึ้นมาจริงๆ ขอบคุณครับ
เป็น ep ที่ขับรถไปฟังไปน้ำตาคลอ ตาแดงเดินเข้าออฟฟิศเลยค่ะ ประทับใจมากค่ะ
ฟังแล้วนึกถึงช่วงที่แม่เราเสียเลย ความรู้สึกเหมือนกันสุดๆ เข้าใจอย่างดีเลย
คิดถึง readery มากค่ะ กลับมาทำต่อนะคะ❤
อยากให้กลับมาทำ readary podcast อีกครับคือเฝ้ารอมากครับ ชอบวิธีการเล่าเรื่องน้ำดสียงที่น่าฟังทำให้คล้อยตามไปได้อย่างอัศจรรย์ บางอีพีนี่ถึงกับอินแทบจนรู้สึกเหงาบ้าง อยากให้กลับมาจริง ๆ นะครับ เฝ้ารอ
ชอบมากเลย เปิดตัวซีซั่นนี้ได้ปังมาก EP.นี้คือเริ่ดเลย น้ำเสียงฟังสบาย เพลงประกอบละมุน ฟังยังไม่ทันจบหลับสบายเลย เป็นยานอนหลับที่ดีเลย ขอบคุณที่ทำให้คนหลับยากนอนหลับได้ไวกว่าเดิม ประทับใจมากๆ ขอบคุนสื่อดีๆแบบนี้ ขอบคุนจากใจ❤️🤟❤️
คิดถึงเสียงพี่ๆทุกคืน
เฝ้ารอคอยมานานมากๆเลยค่ะ ดีใจมาก ยินดีต้อนรับกลับมานะคะ คิดถึงเสียงนี้ที่สุด เสียงที่คอยฮีลใจในตอนดิ่ง🥺
เราฟัง EP นี้แล้วนอนร้องไห้เลยค่ะ เพราะเราฟังช่วงที่แม่เสียใหม่ ๆ เป็นตอนที่ทั้งปลอบประโลมและทำให้เศร้าในตอนเดียว
Readery เป็นความธรรมดาของหนูนะ ตอนหายไปนานๆคือโหวงเลย
เป็นเรื่องที่เศร้าใจมาก น้ำตาไหลตามเลยค่ะ ตรงคำว่ารอเขากลับมา รอปาฏิหาริย์ ที่ไม่มีจริง 😢
จากไม่เคยรู้สึกถึงความสูญเสีย ปู่ย่าตายายคนรักอยู่ครบ แต่เดือนนี้ของปีที่แล้ว เสียพ่อแบบกระทันหัน …. กลายเป็นว่าฟังแล้วเศร้าเพราะเหมือนเราได้เข้าใจความรู้สึกของแม่แบบชัดเจนมาก ฟังต่อไม่ไหวค่ะ (พยายามแล้ว) 😔
เป็นเทปที่ผมฟังบ่อยสุด และฮีลผมได้ทุกครั้งเลย ขอบคุณมากๆนะครับ
อยากฟังอีกครับ ชอบมาก
มันเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อปี2008พฤศจิกายนฉันต้องการมีเขาไม่ต้องการอยู่คนเดียว เหลืออยู่เพียงแมวสองเป็นเพื่อนอยู่ไม่นานก็ต้องเหลือตัวคนเดียวอย่างใจจะปวดเมื่อมาพบ readeryฉันก็มีฟ้าใหม่อืกครั้งในเวลาที่เหลืออยู่และรู้ในใจว่ามันน้อยลงๆทุกวัน วันนี้และในวันนี้ฉันคงยังใช้ชีวิตที่ความสวยตายจากไปฉันอยู่กับความตายครั้งสุดท้ายของฉัน🎅💌
ฟังเรื่องเศร้าที่แสนสุข
ดนตรีประกอบและน้ำเสียงที่เล่ากลมกล่อมละมุนกำลังดี
อีพีนี้ทำให้อยากมาเม้นท์เลยค่ะ ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ชอบทั้งเสียงของพี่ทั้งสองและเรื่องราว
เหมือนนั่งอยู่ใน session จิตบำบัดเลย
แต่รอบนี้บำบัดต่างออกไปค่ะ
จากแต่ก่อนพูด พูดและพูด
รอบนี้คือฟัง
ขอบคุณพี่เน็ต พี่โจ้มากๆ เลยนะคะ
“ วันธรรมดาวันนึง “ ที่เรากำลังเดินซื้อของอยู่ที่ตลาด มีสายเรียกเข้าจากแม่ ประโยคที่ได้ยินคำแรกคือ ทำใจดีๆนะ พ่อเสียแล้ว ในตอนนั้นเข้าใจความรู้สึกเลยว่าค่ะว่ารู้สึกยังไง ทั้งงง สับสน ว่างเปล่า เสียใจ ความรู้สึกตีกันไปหมด เป็นความรู้สึกที่แทบจะอธิบายไม่ได้ ไม่อยากเชื่อ ภาวนาว่า ไม่ใช่เรื่องจริง เพราะก่อนหน้าที่พ่อจะจากไป เรานัดเจอกันช่วงวันหยุด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ทันได้ตั้งตัว มีสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจตลอด มีแต่คำว่ารู้งี้ น่าจะไปเจอพ่อ รู้งี้น่าจะโทรกลับไป รู้งี้น่าจะบอกรักพ่อบ่อยๆ ช่วงแรกๆฝันว่าพ่อตายแล้วฟื้นอยู่หลายครั้ง ขอปาฏิหาริย์ว่าขอพ่อกลับมาได้มั้ย พอตื่นขึ้นก็พบว่าไม่มีร่างพ่ออยู่แล้ว เป็นความรู้สึกว่าพ่อไม่ได้จากไปแค่เราไม่ได้ติดต่อกัน ความสูญเสียเป็นสิ่งที่ยากจะรับมือ แต่การเชื่อว่า พ่อได้เดินทางไปในที่ที่สงบและสบาย ไม่ต้องเจ็บปวดก็ทำให้อยู่ได้ แต่นึกถึงที่ไรน้ำตาก็ยังคลออยู่ตลอด สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เราหันมาใส่ใจคนรอบตัว กล้าที่จะบอกรักบอกความรู้สึก ทำทุกอย่างในตอนที่มีโอกาส
พรุ่งนี้ 11 ธันวา ครบ 1 เดือนที่พ่อจากไป คิดถึงสุดหัวใจ 🤍 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันนะคะ
ย้อนฟังepเก่าจนหมดแล้วว คิดถึงเสียงมากๆค่า💓💓
รายการนี้เป็นรายการที่ชอบที่สุดเลย อยากให้กลับมาทำต่อมากๆ เวลาที่ท้อ มีปัญหารายการนี้ช่วยเราได้มากที่สุดเลย❤
เป็นเพื่อนของการทำทุกอย่างเลยค่ะ รอให้กลับมานะคะ🤍
คิดถึงช่องนี้มากมากมากเลย T^T เมื่อไหร่น้าาาาา
กลับมาทำต่อเถอะค่ะ มีคนรอเยอะเลย ❤
เปิดฟังก่อนนอนคะ หลับไปแบบไม่รู้ตัวเพลินดีคะ
เป็น 1 ชั่วโมง 15 นาที ที่คุ้มค่ากับการฟังมาก ๆ
เป็น ep ที่ทำใจฟังได้ยากมาก ต้องกดหยุด พัก แล้วมาฟังต่อ หลายครั้งมาก
มาแล้วววว คิดถึงที่สุด🫶🏻✨
น้ำตาซึมตลอดตอน
เป็นอีกหนึ่งอีพีที่ยอดเยี่ยมที่สุดเลยค่ะ กลับมาบ่อยๆ นะ พี่ๆ
ดีใจที่กลับมานะคะ ยินดีต้อนรับกลับมาค่ะ 💖💖
กรุณากลับมาทำต่อนะคะ มันฮีลใจจริงๆ ใช่ว่าใครจะทำได้ รอฟังนะคะ
คิดถึงเสียงของพี่ๆทั้ง 2 มากนะคะ
พับผ้าอยู่ร้านซักผ้า ฟังไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย😢 จินตนาการว่าถ้าวันหนึ่งเราเสียคนที่เป็นทุกอย่างหรือเป็นโลกทั้งใบ คงเป็นแแบบนี้เหมือนกัน
น้ำตาซึมตั้งแต่เกริ่น ชอบมากจริงๆค่ะ
🤩🎧รอฟังๆค่ะ ชอบฟังเสียงที่คุ้นเคย
+1
ดีมากเลย ชอบ ep นี้มาก ได้คิดย้อนถึงตัวเอง
ฟังอีพีนี้แล้ว อยากดูหนังที่ทั้งสองท่านนีักำกับจัง มันต้องเป็นหนังที่ถ่ายออกมาได้ดีมากแน่ ๆ
รายการดี ต้องทำต่อนะคะ readery podcast ❤
ปกรอบนี้สวยมากตาแตกกกก เสียงนุ่มน่าฟังเหมือนเคยค่ะ คิดถึงสุดๆเลย❤
+1
สูญเสียคนที่เรารักไปเช่นกันครับ แต่ไม่ใช่แบบตาย แต่เขาเลือกที่จะไป แต่ก่อนเคยเจ็บแบบนั่งเฉยๆก็ร้องไห้ออกมาได้เอง ร้องไห้จนเจ็บตา แบบร้องได้เองทั้งวัน บางวันไม่กินข้าวเลย กินแค่วันละมื้อและวันละนิดหน่อย ผมร่วงหนักมาก รู้สึกเหมือนจะตายเลยครับ ตอนนี้ก็มาเจออีกครั้งนึง เจ็บเช่นกันแต่ไม่ขนาดนั้น วันที่เราเจ็บคนที่เรารักเขาไม่สนใจเราหรอก เราอยู่คนเดียว ทรมานก็คนเดียวตายไปเขาก็ไม่สนใจ อดทนไว้มันก็จะวนมาเรื่อยๆจนกว่าวันนึงเราจะยอมรับได้ว่าเขาไม่อยู่แล้ว และเราต้องมีชีวิตต่อไป
คิดถึงเสียงนี้จริงๆ ครับ ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ
คิดถึง reaeny podcast มากๆเลยทำออกมาบ่อยๆน่ะครับ
โห ep นี้สุดจะบรรค่ะ คุ้มค่าการแวะเข้ามารอทุกวันๆๆ
ขอขอบคุณ
เศร้าสุดๆ
อ่านได้ดีมากๆๆๆๆๆ
@...อีกเมื่อไรที่จะกลับเล่าเรื่องอีกคะ รอนานมากแล้วคิดถึงมากๆค่ะ..
กลับมาย้อนฟังอีกรอบ แล้วก็มีอยู่ช่วงนึง ที่ถามกับตัวเองว่า เอ๊
ช่องที่ฉันฟังประจำ ตอนที่สูญผู้เป็นที่รักไป นั้นหายไปไหนนะ คนสองคน ที่มาเล่าเรื่องราวต่างๆ ในหนังสือ เค้ายังอยู่ดีรึป่าวน้า เพราะตั้งแต่เรียนต่อโท ก็ไม่ค่อยได้ฟัง ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย
วันนี้เลยมาลองเซิร์ชหา แล้วมาย้อนๆฟังหลายๆอีพีดู ก็ยังทำให้นึกถึงช่วงเวลาที่เราก้าวข้ามผ่านมาอย่างยากลำบาก ขอบคุณที่ทำช่องดีดี เรื่องราวดีดี มาให้ฟังตอนช่วงที่ไม่รู้จะคุยและปรึกษากับใครคับ
เราฟังแล้วจะร้องไห้ ฟังจนจบไม่ได้เลยค่ะ
My favorite podcast 😍
ชอบเสียงของพี่ๆทั้ง 2 คนมาก ปลอบประโลมมากเลยค่ะ