Orich, Λούπες Μοτίβα - Χαρμολύπη
HTML-код
- Опубликовано: 12 сен 2024
- Παραγωγή: Mr.Storm
Video edit: Orich
Orich: / @orich_
Στίχοι:
Αντικατέστησα καρδιά με μια χαλασμένη πέρλα.
Πέρνα, να περάσει η μέρα. Με έρωτα, ραπ και με γέλια.
Αυτή είναι η 4η απόπειρα να γράψω το κομμάτι στις σελίδες απ τη μισοτελειωμένη μου νουβέλα.
Γλιστρώ μέσα στη μπανιέρα, το ταξίδι ασφυξίας ξεκινά.
Τα βρίσκω σκούρα στη σχολή κι είπα να ποντάρω στο ραπ... σον και καλά.
Σωπαίνω να ακουστούν τα χείλη που φιλιούνται αφού πρώτα μεθάν'.
Μαδά την ανθοδέσμη και τη πετά στα νερά.
Κάτι βαλτόνερα εκεί που θάβονται όνειρα, διαμάντια κι ερπετά.
Πετά με κέρινα φτερά σε σχήμα φοίνικα, πηγαίνει προς τον ήλιο.
Της είπα για τον Ίκαρο κι αυτή μου απαντά: «δε με νοιάζει, θα προσπαθήσω»
Είναι ευθύνη μου.
Έχω χρέος να νικήσω το σκοτάδι μέσα μου για αυτό θα καταπιώ ότι στίχο έγραψα στη χαρμολύπη μου.
Λείπαμε και λυπάμαι Αλίκή μου για όποτε μόλυνα την χώρα των θαυμάτων.
Ήταν μια απατεωνιά αυτός ο έρωτας κι η πριγκίπισσα έπεσε απ το μπαλκόνι του κάστρου.
Σκαστός έφυγα απ το χάος και να πα να γαμηθει, χαμογελάω.
Ανοίγω σ'άγαλμα πληγές να δω αν πονάω.
Τραγουδάω σε μια χορωδία τρόμου.
Να'μαστε καλα μωρό μου, σε ένα σπίτι φωτεινό με τη γάτα που σώσαμε από το δρόμο.
Το πως δρω είναι μια πίκρα.
Τόπος δροσερός τη νύχτα
να χτυπά τα κύτταρα μου η ησυχία.
Κρασί και αγριόσυκα, κρασί και φαντασία,
ώστε να φτιάξουμε τοπία, να περπατήσουμε σ'αυτα,
να ταξιδέψουμε βαθιά έως ότου να ερωτευτούν η αυταπάτη κι η αλήθεια...
Φέρνω τα νέα που δεν μ' αρέσουν
Πέφτουν εκείνοι που δεν θα 'πρεπε να πέσουν
Πόσες θηλιές πια να χωρέσουν σ' ένα απόγευμα
Πριν έρθει καν η νύχτα πέφτει το σκοτάδι απότομα
Πάλι κωλόθεμα στα πλαίσια μιας εικόνας
Αφηγητής στο στόρυ,μ' απ' την ιστορία απόντας
Η ζωή πανέμορφος κι απαίσιος αγώνας
Κι η αντίφαση είναι ο μόνος θεμελιακός κανόνας
Μες στο πέρασμα της ώρας μόνο φρίκες
Βρήκες μνήμες,πίκρες,λύπες κι είπες
Πως σε φέρανε οι μοίρες σε νησί γεμάτο Κίρκες
Μα η αλήθεια είναι πως η Πηνελόπη έμεινε μ' έναν απ' τους μνηστήρες
Κι ίσως να χρειάζομαι απλά μια Καλυψώ
Να καλύψω όλη τη μοναξιά μου με κάτι λειψό
Κι ας διψώ,κι ας πονώ,κι ας σ' έχω ανάγκη,ανάγκη
Είδανε τα μάτια κι αυτοκτόνησαν οι μάγοι
Στο νήμα της ζωής μου βρέθηκαν σκισμένοι σπάγγοι
Πούλα συναισθήματα,δεν φτάνουνε οι πάγκοι
Μέσα μας κρύος άνεμος κι οι έρωτες απάγκιοι
Πες μου "Σ' αγαπώ" και σπρώξε με απ' το φαράγγι
Μα θα πέσω στο ταβάνι
Αφήνω φως να με ζεστάνει,απλά κυλάω μεσα στην πλάνη
Απλά είμαι καλά κι αυτό μου φτάνει
Απλά είμαι σκατά κι αυτό μου κάνει
Απλά αφήνω το εγώ μου να πεθάνει
Και μένει απο πίσω μόνο ο παρατηρητής
Στην πιο σουρεάλ ταινίας χαμηλής παραγωγής
Και δημιουργείς το Genre
Περιπέτεια ή δράμα
Όσο κρατιέσαι είναι θαύμα
Έλα να ζήσουμε τα όμορφα αντάμα
Παίζω βαλέ και ντάμα
Ο βασιλιάς νεκρός μέσα στο φράγμα
Και κυλάει μόνο μάγμα
Μείγμα οργής και θλίψης κράμα
Δίχως κλάμμα
Όλα τα δάκρυα μας τα στέρεψε η κάταρα
Κατάρα...
Έριξε στο ποτό της γύρη
Μια γάτα ,δύο φίλοι κι αρλεκίνοι
Έχουν μεθύσει σε ένα τσίρκο κάπως πρόχειρα στημένο στη Σελήνη
Κάπως πρόχειρα στημένο στη σελήνη
Είμαι
Θεατής κατάδικος σε στοιχειωμένο θίασο
Μόνιμες παραστάσεις σ' ενα μυαλό τόσο ατίθασο
Κενοί συνεπιβάτες στο ταξίδι,έπειτα πήγα σ' ο-
λόκληρη την πλάση πάνω στο μαύρο μου πήγασο
![[DOKKAN BATTLE] Worldwide Campaign Announcement Video Part 2!](http://i.ytimg.com/vi/JpT5Voak6WA/mqdefault.jpg)
Θεϊκό κομμάτι ρε μάγκες 🔥👏🏻🫶🏻🫶🏻❤️
*πέρνα, να περάσει η μέρα. με έρωτα, ραπ και με γέλια.*
Λείπαμε και λυπάμαι Αλίκή μου για όποτε μόλυνα την χώρα των θαυμάτων...
"Πως σε φέρανε οι μοίρες σε νησί γεμάτο Κίρκες".
Ποίηση σκέτη και ωραία αλλαγή στο μπιτ στο τέλος!
Το ταξιδι ασφυξιας ξεκινα !! Μπραβο αλανια , μοναδικοι !!
Να'μαστε καλά μωρό μου, σε ένα σπίτι φωτεινό με τη γάτα που σώσαμε από το δρόμο.
Γλιστρώ μέσα στη μπανιέρα, το ταξίδι ασφυξίας ξεκινά.
Αυτή είναι η 4η απόπειρα να γράψω το κομμάτι στις σελίδες απ τη μισοτελειωμένη μου νουβέλα. Παμε Αλεξάρα!
😎🔥🔥🔥😎
Απλά απίστευτο... ✨
Αυτό αξίζει πολλα
Apo pou to video? Opios mpori na m pei to ektimo poly thanks
Τι ωραία πράγματα
Πέρνα, να περάσει η μέρα. Με έρωτα, ραπ και με γέλια.
🤘🤘
❤️🙏👌