JAK WYGLĄDA DEPRESJA | Hania Es #61
HTML-код
- Опубликовано: 7 окт 2017
- 📚Kliknij i kup moją książkę: hania.alt.pl/ 📚
Czy depresja to tylko powyciągany dres, leżenie w łóżku i czekanie na śmierć? Niekoniecznie. Udawanie jest o wiele prostsze niż przyznanie się do słabości i powiedzenie „hej, dzisiaj jest mi źle”. Warto wiedzieć, że czarne myśli nachodzą też tych, którzy z zewnątrz wyglądają, jakby nie mieli żadnych trosk.
DRUŻYNA ES na Facebooku: bitly.com/druzynaes
Facebook: / haniaess
Snapchat: @hania.es
Instagram: / hania.es
Twitter: / haniaes
Blog: www.hania.es/
Bo najwięcej śmieją się ci, którzy nocami płaczą w poduszkę.
Niestety.
Tak
Skądś to znam
Skąd ja to znam.
Znam to
,,Depresja nie musi wyglądać" trafiłaś w samo sedno. :) Świetnie wyglądasz, mam wrażenie, że w każdym kolorze włosów byłoby Ci dobrze. :D Wieloryb!
Dzięki!
Jako osoba, która od kilku lat boryka się z depresją, jestem wdzięczna Tobie za ten kanał. Sprawiasz, że wierzę, iż ten stan nie będzie permanentny i kiedyś wyjdę z tego bagna
Czasami możesz powiedzieć że masz jakąś chorobę psychiczną a oni mówią że jej nie masz, ponieważ się smiejszesz np.
PS. Okazało się że mam
Allison_Thunder
Znam to... -_-
Karen Jefferson Właśnie ;-;
Właśnie... I jeszcze mówią, że jesteś głupia itp. Bo po prostu myślą, że kłamiesz bo chcesz być fajna...
Joker też się dużo śmiał, a normalny to on raczej nie był.
@@robinhut5359 w rzeczy samej
Wieloryb.
To jest bardzo trafne stwierdzenie: depresja nie musi wyglądać. Otóż to! Nie musimy ubierać się na czarno, mając niejako wewnętrzną żałobę po swojej skaleczonej psychice, nie musimy leżeć w łóżku całymi dniami, itp. Kiedyś koleżanka opowiadała o jej znajomym, który przeddzień swej samobójczej śmierci żartował z wisielców, a na drugi dzień znaleźli jego wiszące ciało w garażu. To jest zaburzenie. Oczywiście nie można nigdy generalizować. Można względnie "normalnie" funkcjonować i cierpieć, a można totalnie oddać się bezsensowi, który nas dopadł i być tym stereotypowym - niedbającym o higienę, chodzącym w za dużych bluzach, zupełnie odciętym od świata człowiekiem i oba "typy" są chore. A z chorobą trzeba walczyć. Dzięki, Hania, otwierasz ludziom oczy. ;)
Prawda 😊
Prawda
To prawda mówisz idealnie
Zgadzam się z tym
Gdy moja mama zobaczyła blizne po cięciu na mojej ręce przez przypadek "Nie możesz robić takich rzeczy bo jeszcze wychowawczyni zobaczy i sobie coś pomyśli"
Kiedy rodzice przejmują się bardziej opinią publiczną niż własnym dzieckiem i jego uczuciami😟
@@zdzichsiemaho8512 no niestety ale tak jest.......
Moja mama zaczęła na mnie krzyczeć i wymagała wyjaśnień itp.
@@zdzichsiemaho8512 dokładnie❤️ aż boli
Najlepsze jest to, że w tamtym tygodniu dwa razy byłam u lekarza, który badał mnie kontrolnie i nic nie zauważył
a widzisz a ja WYGLĄDAM i ZACHOWUJĘ się jakbym miała depresję i NIKT TEGO NIE WIDZI. wszyscy widzą tylko to, że nie pozamiatałam, znowu zostawiłam kubek z kawą na pralce, że w ogóle nie śpię albo śpię za dużo, że nic nie jem, że albo leżę na łóżku z telefonem albo łażę po domu słuchając muzyki i ciągle słyszę "ty się wpędzisz w jakąś chorobę". ja JUŻ jestem chora! od +/- 10 lat.
*Wieloryb*
U mnie było tak, że dopiero po roku czasu powiedziałem przyjaciołom, że mam depresję. Jedna ze znajomych, gdy jej powiedziałem, odparła: "A wiesz, że Natalia też ma depresję? No bo ogólnie chodzi o to..." I tak opowiadała. Na koniec powiedziała: "A no Ty coś tam mówiłeś, że masz depresję...". Następna znajoma była bardziej wyrozumiała (?) wysłuchała mnie, ale totalnie nie rozumiała nic, co do niej mówiłem i spytała się czy jestem gejem. Mój dobry przyjaciel zaczął się śmiać i powiedział: "Jesteś pojebany". Poszedłem do wychowawcy, który lubi żartować, ale stwierdziłem, że chyba jest na tyle dorosły, żeby zachować powagę. Oczywiście okazało się, że nie. Jego żarty typu: "Dziewczyny Ci brakuje i tyle, albo nie chce Ci się poprostu nic robić, wymyślasz, idź na lekcje." Nawet mi się już do psychologa szkolnego nie chciało iść z tego wszystkiego, ale ostatecznie poszedłem na konsultację. Powiedziałem o swoich problemach. Koniec roku, zmiana szkoły. Zerwałem kontakt ze znajomymi, a po jakimś czasie trafiłem na Twój kanał, Haniu. :) ❤
Wybaczcie, że takie długie.
Strasznie smutno mi się czyta takie historie - bo we mnie po prostu nie ma zgody na takie lekceważenie tego tematu. No kurde!
Dziś już jest lepiej. ❤
Takie coś dobija osoby z deprechą. Skoro nie interesuje cię jak było u niego, to po co oglądasz Hanię?
Maka Paka Ty nie jesteś wszystkimi. Czytam te komentarze tylko po to, żeby poczytać jak było u innych, tak naprawdę to twój komentarz nikogo nie obchodzi jak ty sam, skoro takim człowiekiem jesteś. Obyś miał depresję i zobaczył, jak to jest.
Dobra... Teraz już wszystko jasne - jakiś kolejny dzieciak myślący że bycie maką paką i wyzywanie innych jest fajne, bo będziesz fejmem, a tak naprawdę twoje życie ogranicza się do chodzenia do szkoły/pracy, graniu w cs'a i pisania "bezsensownych" komentarzy. Społeczeństwo do w 75% takie dzieci C':
Wieloryb. Mam dokładnie tak samo jak miałaś ty. Na zewnątrz wyglądam normalnie, maluje się, uśmiecham, żartuję z ludźmi a w środku czuję jakbym umierała.
Ech, straszna sprawa.
Sara Brzozowska me too 😪
Prawda też tak się często czuje
Ja też :(
Ja mam podobnie
Niestety depresja nie objawia się, tak jak np. katar. Gdy mamy katar wszyscy widzą, że zaczynamy chorować, czerwone nosy i takie tam, a gdy zaczyna dziać się w naszej głowie źle, tylko my jesteśmy w stanie to zauważyć. Zauważyłam, że panuje coraz większa znieczulica, gdy ktoś mówi "Mam złe myśli", społeczeństwo często takie sygnały bagatelizuje, argumentując swoje zachowanie tym, że dla tego kogoś to pewnie tylko jeden, gorszy dzień. Niestety witamy w XXI wieku. Mam nadzieje, że to się kiedyś zmieni i żeby takie osoby, były jak najszybciej obdarzne jakąś profesjonalną opieką, aby nie robiły sobie krzywdy. Nikomu nie życzę, aby przechodził takie piekło w swojej głowie, jakim jest depresja. Wieloryb.
O tak, przez długi czas właśnie to mnie dobijało - że tych objawów nie widać na rtg czy w badaniu krwi.
Tutaj masz mój obiaw 😐
Wieloryb
Od 2 lat choruje na depresję, ten kanał jest dla mnie ZBAWIENIEM! mam często huśtawki nastroju. Przez to nikt ze mną nie wytrzymuje osoby z mojego otoczenia uważają, że robię z siebie ofiarę
Wieloryb. Właśnie to jest najgorsze, że póki się uśmiechamy to większość myśli, że jest wszystko dobrze a nie wiedzą jaką walkę ktoś toczy ze sobą samym...
wieloryb!
mi wszyscy (w tym mama i siostra) mówili, "przesadzasz! jaka depresja? wymyślasz, dziecko, świata jeszcze nie znasz", bo wyglądam tak, jak mówisz - normalnie. chodzę do szkoły, ładnie się ubieram, maluję, co z tego, że w domu płaczę i nie potrafię zasnąć, bo myśli mnie przytłaczają. było mi z tym źle, bo zaczynałam powoli wierzyć, że tak jest - może jestem za głupia na depresję? może naprawdę tylko wymyślam sobie problemy? a kiedy pokazałam siostrze i mamie, że mam leki, temat został ucięty. cóż, przynajmniej na mam pewność, że nie jestem głupia.
Ja miałam to samo. Nikt wokół mnie nie rozumie. Nie mam z kim porozmawiać o tym ze każdego dnia jest ze mną coraz gorzej. Nie mam siły dosłownie żyć
Miałem podobnie z rodziną, w sumie pochodzę z patologicznej. Gdy poszedłem na terapię wszystkim zajmowałem się poza domem aż w końcu się wyprowadziłem. Kiedy miałem wybuchy płaczu, leżałem plackiem nie do życia bo nie miałem na nic siły czy były duże skoki nastroju, raz śmiech raz płacz, rodzina do mnie mówiła że mam jakieś urojenia. Po zaczęciu terapii i uświadomieniu sytuacji rodzinnej nie mieszkam już w rodzinnym domu. Wyszedłem z tego a niestety muszę powiedzieć że czynnik tego wszystkiego byłe przez rodzinę. Żyje w miarę dobrze ale kontakt do dziś ograniczony.
JAK MOZNA BYC ZA GŁUPIM NQ DEPRESJĘ
*pomysl co mówisz*
Przepiękne włosy 🔥🔥 Wyglądasz zabójczo 😻 Film mega uświadamiający, dzięki...
#wieloryb
Dzięki!
Miałam tak samo. Gdy moi znajomi dowiedzieli się gdzie nagle zniknęłam, byli nieźle zszokowani. Zawsze uśmiechnięta, pełna energii, przyjaciółka wszystkich. Szkoda, że martwa w środku ;)
Zresztą nadal mam tendencję do tego, że daje wesołe zdjęcia, kiedy jestem najsmutniejsza. Albo mam piękny makijaż, kiedy czuję się ze sobą najgorzej (mój facet jak mnie widzi w makijażu, to zawsze się przestraszy, zauważył tendencję xd).
Ale też staram się teraz być ze sobą szczera i jak najszybciej zapisywać, co naprawdę czuję. A ostatnio nawet udaje mi MÓWIĆ innym LUDZIOM o moich UCZUCIACH, co wogole jest szalone ;)
Też jestem zadziwiona tym, że już coraz częściej mówię ludziom NA SERIO, co ja czuję. Szał!
Też wiem jak to jest szkole próbuje zakryć smutek sztucznym uśmiechem i agresją ale jak to robię to zastanawiam się jaka to ja muszę być samotna skoro robię takie rzeczy. Cieni pod oczami próbuje zakryć korektorem całe dnie spędzam sama w pokoju zatracając się w internecie.
Super, że zdarza Ci się podejść do samej siebie z taką wyrozumiałością - oby tak było jak najczęściej. :)
Wieloryb.
Najbardziej uwielbiam tekst "co Ty sobie (znowu) wkręcasz?"
Uwielbiam twoje włoski aa
Dziękuję, że poruszyłaś ten temat. Szlag mnie trafia jak ludzie oceniaja depresję stereotypowo, lub gdy są smutni mówią "mam depresje". Nic więcej chyba nie musze mówić, po prostu dziękuję.
Wieloryb! Świetny odcinek, który powinien obejrzeć każdy.
Wieloryb! Uwielbiam Cię, pamiętaj nawet w najgorszych chwilach, które pochłoną całą radość i szczęście, że "Nie jesteś błędem do naprawienia. Jesteś SKARBEM do odkrycia!" ❤️
Awww!
Kiedy powiedziałam ostatnio najbliższym znajomym, że chyba mam depresje (diagnoza psychologa u którego ostatnio byłam) to zareagowali ,,ale jak to?" ,,Ty?!" ,,niemożliwe!!!" ,,nie wyglądasz" ,,zmień psychologa" dodatkowo dziwne było dla nich to, że będę musiała prawdopodobnie brać leki i chodzić na terapie tak od razu. Wydaje mi się, że do tej pory w to nie wierzą i porównywali mnie do osób, które przez depresję zamykały się kompletnie w sobie i nie wychodziły z domu. Sama na razie w to nie dowierzam, wydaje mi się, że po prostu przesadzam i wystarczy wziąć się w garść, ale to średnio mi wychodzi
Hania Es jesteś na prawdę super . podziwiam cie jak teraz masz tyle energii w sobie itd 😀
Dzięki twoim filmom zrozumiałam jak należy postępować w obecności innych i pomogłaś mi zrozumieć choroby psychiczne oraz otworzyła świat mi oczy na świat
Cześć. Mam prawie 14 lat i od dziecka czułam się inna. Pamiętam, gdy mając 5 lat wyjmowałam ostry nóż, nożyczki lub podobne takie rzeczy i próbowałam się zabić. Moim wytłumaczeniem zawsze było, że ludzie ode mnie mają gorzej. Jestem przecież "głupią nastolatką, która nic nie wie o życiu". Prawie zawsze mam inne zdanie od społeczeństwa i otaczających dookoła mnie rówieśników. W moim domu panuję napięta atmosfera i od zawsze jest głośno. Boję się ludzi i najchętniej leżałabym w domu całe dnie, w tym do nikogo nie odzywając się. Chodzę do szkoły i "zakładam" maskę. Jestem zazwyczaj szczęśliwą wariatką kochająca życie. Staram się zawsze pomóc i rozśmieszyć innych, ale sama nie daję sobie rady. Czuję, że się wyżalam i nie chcę nikomu pisać o moich problemach, bo wiem, że mała część ludzi mnie nie zrozumie, powie, że przesadzam lub zignoruje mnie. Od kilku tygodni totalnie nie daję rady i pogarsza się mój stan. Boję się prawie wszystkiego dookoła mnie. Mam chęci do popełnienia samobójstwa, ale nie potrafię. Jest mi ciężko, ale nie jestem pewna czy to jest depresja... Nie powiem to rodzicom, bo mnie wyśmieją, a nawet nie mam takiej odwagi. Nie mając przyjaciół też mało zdołam. Jedyna osoba, która zawsze była blisko mnie to moja ś.p. babcia... Mam nadzieję, że ktoś przeczytał moje "wypracowanie" i napiszę coś na ten temat. Nie chcę nasuwać depresji, bo jestem pewna, że może ją ustalić psycholog, ale ja nawet z takimi ludźmi się boję porozmawiać. Po prostu mam takie objawy i nie wiem co robić.
Mam podobnie i też nie daje rady z tym u mnie jest tak że się boję że jak cokolwiek zrobię to ludzie będą na mnie krzyczeć 😭😭😭
Wieloryb. Ja właśnie teraz jestem w szpitalu, do którego trafiłam właściwie nie wiem, czemu (to znaczy okaleczałam się i mam podejrzenie borderline, ale to przecież nic, prawda? i cały czas zastanawiam się nad tym, czy mi coś w ogóle jest czy tylko wszystkich oszukałam i mam się całkiem dobrze. To wszystko jest takie skomplikowane. Pozdrawiam
Ja pamiętam, jak krzyczałam lekarzowi „ale ja tak naprawdę tylko udaję, to wszystko nie jest prawda!”. Ech, strasznie smutne to było i szkoda mi siebie, jak tak patrzę z perspektywy czasu.
Cieszę się, że tu jesteś i tak szczerze o tym wszystkim mówisz. Ostatni nawrót mojej depresji, objawił się napadami lękowymi. Zaczęłam bać się ludzi. Nie dosłownie "bać", ale chociażby w sklepie, kiedy było więcej osób i nie mogłam "dopchać" się do regału albo w autobusie, kiedy robiło się coraz więcej ludzi - zaczynałam się trząść z przerażenia. Nikomu nie powiedziałam. W rodzinie przeżywaliśmy wtedy czyjąś poważną chorobę, więc nie chciałam się "chwalić" swoimi problemami. Po prostu uznano, że "jestem zbyt leniwa", żeby odwiedzać umierającą osobę w szpitalu. Ostatni raz, kiedy tam poszłam, musiałam wyjść na chwilę, żeby przejść swój atak paniki w samotności. Nikt nie wiedział. Znosiłam dezaprobatę bliskich bez słowa. W końcu wybrałam się do psychiatry. Tylko on wie, co się ze mną dzieje. Leki zaczęły działać. Nie mam już problemu z wyjściem z domu. I teraz najciekawsze: przez ten cały czas jestem taka sama. Uśmiechnięta, w pracy jestem uznawana za torpedę energii. Tylko ja wiem, jak bardzo to jest ściema... Wracam do domu i boję się zasnąć. Ale jakoś tak... mimo że od pół roku nie przespałam normalnie nocy i fizycznie ledwo się poruszam, to ta codzienna "normalność" daje mi jakieś takie przyzwyczajenie do nie odsłaniania się. Może właśnie o to chodzi? To jest nasza tarcza? A może to choroba psychiczna wymusza u nas jakąś taką "powtarzalność każdego dnia"? Gdyby każdy nasz dzień nie wyglądał "normalnie" to byśmy nie wytrzymali?
Super film, uświadamia jak najróżniejsze objawy może mieć depresja. Wieloryb :)
Wieloryb :)
Kolejny niesamowicie dobry filmik. Coraz bardziej mi uświadamiasz, że może warto się przejść do psychologa. Bo udawanie weszła mi w krew, nie potrafię pokazać, że jest źle, mogę w środku się rozklejać i na zewnątrz być wulkanem radości i optymizmu.
Wgl, to, uwielbiam Cię!
Piękna zmiana!
Dziękuję, Olu:)
jesteś bardzo ładną dziewczyną Hania, bardzo dobrze się Ciebie słucha ❤
A dziękuję.
Ten film, to scenariusz mojego życia 👏👌
Obejrzałam do końca, bo zawsze masz bardzo mądre i genialne filmiki 😉! WIELORYB🐳
Przechodziłam 1.5 roczną męczarnię z powtarzającymi się regularnie stanami, w których wszystko w środku rozrywało mnie na kilkanaście stron, jedyna rzecz, na jaką miałam ochotę, było zapadnięcie się w samą siebie i zniknięcie z powierzchni Ziemi. Na początku tej sytuacji poszłam do psychologa, który mi nie pomógł, stwierdziłam, że w takim razie nic mi nie pomoże. Miesiąc później trafiłam do szpitala, tam do psychologa, od którego wyszłam ze skierowaniem na terapię. Bagatelizowałam to, miałam umówioną wizytę, odmówiłam, dalej siedziałam w tym samym bagnie z ludźmi, którzy widzieli mnie jako najszczęśliwszą osobę na świecie albo z takimi, którym się zwierzyłam, i którzy powiedzieli, że nie mam żadnych problemów. We wrześniu zmotywowałam się i poszłam do psychologa. Zaczęłam walkę, czuję, że ktoś jest w moim teamie grającym przeciwko tym potworom w głowie. Życzę wszystkim, by znaleźli w sobie siły do walki o siebie! Przede mną długa droga, ale przynajmniej jakaś droga, bo wcześniej takowej nie było. Wieloryb ❤
Ooo, jak dobrze czytać, że ta historia ma bardziej pozytywny koniec. Walcz, dziewczyno, warto!
Wieloryb!jak dobrze, że ktoś w końcu obalił ten mit!
Ja sama mam depresje . Ostatnio powiedziałam o tym co czuje jednej osobie i słyszałam potem od niej że „ Ty nie masz żadnej depresji „ oraz „ Inni mają gorzej od ciebie„ a także „ Osoby z depresją chodzą z tłustymi włosami „ . Ja po tych słowach totalnie się załamałam . Cieszę się że zobaczyłam twój film bo przynajmniej wiem że nie tylko po mnie nie widać tego jak jest naprawdę .
Wieloryb 🐳 film, świetny bo opisuje to co się dzieje na prawdę, a nie to co wszyscy widzą. I że nie można zrozumieć od razu powagi sytuacji.
Niedawno zostałam zdiagnozowana i zaczęłam terapię, od wczoraj biorę leki. Moja współlokatorka, bardzo bliska mi osoba stwierdziła, że nie mam depresji, tylko jestem leniwa. Bo nic nie widać. Blizsza znajoma to samo; przecież nie wyglądasz. Prawie dwa tygodnie zajęło mi przełamanie się i odwiedzenie psychiatry którego zaproponował psycholog. Bo "przecież nie mam depresji, a ciężkiej już w ogóle. To kretyn". Przyjamniej tak uważałam. Teraz próbuję uwierzyć, że to choroba z której wyjdę. Czasami czuję się trochę jak mentalna kopia Hani; depresja, borderline, wege i gejka. Cóż, podsumuję to jednym słowem: wieloryb.
Caroline, wiem, że to brzmi jak straszna rada, ale spróbuj dać sobie czas i skupić się na akceptacji tego stanu. Okrutnie trudne zadania, ale jak już zrozumiałam, że „no dobra, i tak będę myśleć, że to nie depresja”, „wiem, że moja głowa mnie obraża, ale wiem też, że niekoniecznie jest to prawdą” i przestałam się tak cisnąć za to, jakie mam automatyczne myśli, to zaczęłam iść do przodu.
Jesteś na diecie wegańskiej? Czy wiesz, że możesz chorować na depresję i stany lękowe przez niedobory w organizmie?
@@JiaLena27 no np jak w diecie jest za mało serotoniny, noradrenaliny albo dopaminy.... To są skutki! Ludzie z depresją, jedzcie serotonine!
Wieloryb 🐳 Chyba właśnie uświadomiłaś mi mój problem... Dziękuję za ten film Haniu. Pozdrawiam cieplutko
Dzięki kochana za ten kanał , za bardzo mądre , trafione w punkt stwierdzenia . Cierpię na depresję od ośmiu lat . Dobrze że Jesteś.
Cieszę się, że Ci się podoba. Mam nadzieję, że będzie lepiej!
Wieloryb
#wzrusz 😘
Śliczny kolor włosów ❤
no te złowieszcze selfiaki i zdjecia to wlasnie objaw tego, ze cos jest nie tak. Jesli ktos robi wszystko, zeby wygladac normalnie, to najlepszy znak, ze nie jest normalnie. Nawet jesli osoba w danym momencie jest w euforycznym nastroju, to nie znaczy, ze godzine pozniej nie bedzie chciala sie zabic. Zreszta euforia to zupelnie co innego niz szczescie, raczej zjawisko negatywne, silna reakcja obronna na cierpienie. To wlasnie tej euforii na selfie, roznych zdjeciach, wideo czy tekstach (słynne motywacyjne teksty) powinnismy sie bac i traktowac jako zly znak.
Dziękuje Ci bardzo że prowadzisz ten cudowny kanał dajesz mi nadzieję na to że kiedyś będzie dobrze❤️
Haniu ślicznie wyglądasz w tych włosach. Ten kolor jest lepszy od poprzedniego
wieloryb 😍 ładny koloor, lovkii Haniu 😁
Otoczenie otoczeniem. W moim przypadku (silna nerwica lękowa - w dodatku lekooporna, z napadami lęku, fobią społeczną i agorafobią) dwóch lekarzy psychiatrów, u których byłem po pomoc, na pierwszej wizycie stwierdzili coś w stylu: "Ale pan nie wygląda na osobę, która ma jakiś problem..." i wizyty te przebiegały w dziwnej atmosferze, jakbym ja sobie chorobę wymyślił. Każdy mój gest był bacznie obserwowany... Kutasowo się czułem. A otoczenie w ogóle się nawet nie domyśla, bo na codzień jestem uśmiechniętym, dowcipnym człowiekiem, który normalnie pracuje i stara się funkcjonować w społeczeństwie. Cierpienie, emocje zawsze dusiłem w sobie, bo za wszelką cenę nie chciałem dopuścić do tego żeby ktoś się zorientował, że mam problem, że jakaś słabość rządzi moim życiem.
Mam to samo😊
Pod jednym z filmów wyraziłem zachwyt twoją energią i urodą, ale jeszcze muszę napisać, że twoje filmy naprawdę zmieniają moje postrzeganie świata, a przede wszystkim siebie. Poprzez to, co przeszłaś, znalazłem kogoś, kto by potrafił zrozumieć mą poplątaną i schorowaną duszę, bo przechodziłem przez to samo i oglądając twe filmy, czuję, jakby to była psychoterapia, i to na najwyższym poziomie, jakbym rozmawiał z terapeutą pełnym zrozumienia i życzliwości i kogoś, kto naprawdę chce zmienić świat na lepsze, a przynajmniej na lepsze dusze takich ludzi jak ja. Nie zważaj na hejt, rób swoje, bo powiedzieć, że jesteś w tej swoistej psychoterapii dobra, to jakby nic nie powiedzieć. Naprawdę, RUclips potrzebuje takich ludzi jak ty! Mam nadzieję, że kiedyś naprawdę sowicie zostaniesz wynagrodzona za twą nomen omen tytaniczną pracę aniżeli jedynie takim komentarzem Gurney'a Halleck'a ;). Nie przerywaj tego, co robisz, bo tacy ludzie jak ja potrzebują tego, co robisz. ;)
Ja to podziwiam ludzi którzy potrafią się tak głęboko ciąć. Mi zawsze brakowało odwagi żeby przekroczyć barierę skury czy nawet naskurka. Tak samo z miejscem zawsze na ramieniu powyżej rękawów w t-shercie.
A tak poza tym to bardzo potrzebny filmik obala pewne mity apropo depresji.
Naprawdę ciełaś się do kości? Szacun
ładnie ci w tym kolorze. :) cieszę się,że prowadzisz ten kanał,uwielbiam ciebie słuchać,pozdrawiam cieplutko :D
Dziękuję pięknie :)
A ja jestem ciekaw pewnej kwestii. Pewnie utrata celu i sensu życia jest cechą wspólną osób w depresji (co samo w sobie jest dodatkowo beznadziejne, bo można w ten sposób wrzucić kogoś do jednego worka), ale czy rzeczywiście można takie coś 'wyleczyć'? Bo wiadomo, tam gdzie jest masa tam jest racja, ale czy zawsze powinno się nazywać takie coś chorobą? Jeśli ktoś nie akceptuje rzeczywistości, tego jak zachowują się ludzie, jak proste jest otoczenie, czy tego jak wszystko jest powtarzalnym kołem życia, to czy jest w aż takim błędzie? Da się uzyskać/odzyskać wiarę w to wszystko? Nawet jeśli ktoś miał przyzwoity bagaż doświadczeń, gdzie mógł doświadczyć również tych pięknych chwil w życiu, ale ostatecznie to wszystko straciło sens, to czy jest w stanie ten sens odzyskać?
Samobójstwo też jest strasznie piętnowane, ale kurcze, jeśli idziemy w jakieś miejsce i się nam tam nie podoba to zwyczajnie wychodzimy, więc jeśli przyjąć życie jako takie miejsce, to aż tak nieprawidłowe jest po prostu sobie 'wyjść'?
Nie wiem, po prostu chciałbym to jakoś lepiej pojąć, zrozumieć, uzmysłowić sobie.
~No i oczywiście wieloryb :)
Też tak uważam. Na razie się nie zabijam, bo mama by się czuła strasznie samotna beze mnie, ale jak ona umrze, to pewnie i ja niedługo. Nie planuję dzieci, dziewczyny nie znajdę, odejdę bez wyrzutów sumienia.
Ale u niektórych osób leki pomagają na tyle, że okazuje się, że myśli samobójcze były całkowicie wynikiem choroby. Nawet mnie pomogły na tyle, że nie planuję samobójstwa w najbliższej przyszłości, ale mojemu mordercy bym raczej podziękowała :D Chociaż najbardziej mi się marzy śmiertelna choroba, żebym zdążyła przez kilka miesięcy zrobić pewne rzeczy i ze spokojem bym umarła, bo jednak w takiej sytuacji jak spotykasz mordercę to odzywa się panika, nawet jak chcesz umrzeć.
Tak więc żyję sobie, staram się jak najbardziej umilać sobie czas i jak najmniej stresować, ale sensu i chęci życia to ja nie czuję.
P.S. No i ktoś się musi zająć kotem :P
To jest naprawdę ciekawe... szczególnie kwestia samobójstwa jako "wyjścia".
,, To co zrobił wymagało olbrzymiej odwagi. Po prostu zakończyła to wszystko nie wiedząc co jest po drugiej stronie, nie wiedząc czy w ogóle coś jest. O wiele łatwiej wieść życie w którym nie pozostało ani odrobiny życia niż ośmielić się powiedzieć >>pieprzyć to
Da się. To znaczy ja byłam pewna (powtarzam: pewna), że nie ma opcji, że to się nie zmieni, że nie ma nadziei. Byłam przekonana, że ja wiem lepiej. Dobijała mnie każda z kwestii, o których mówisz. Ale teraz to myślenie włącza mi się sporadycznie. Naprawdę, nawet jeśli mam świadomość tego, że to życie jest takie małe i nieznaczące w porównaniu do wszechświata, decyduję się przeżyć ten czas jak najprzyjemniej, tak po prostu. Moje przekonania zupełnie się zmieniły i stało się to przede wszystkim dzięki terapii. Więc się da.
Dzięki za odpowiedź. Nie wiem, może to jedna z cięższych kwestii, ale na prawdę trudno jest uwierzyć, że da się uwierzyć.
Zdaję sobie sprawę z tego, że myśli można do pewnego stopnia kontrolować, ale jednak pewien sposób postrzegania otoczenia jest już w nas i taki pozostanie, nie da się chyba tego kompletnie wymazać.
Więc czy to się potem sprowadza do zbywania tych niepożądanych myśli? Czy ten sens rzeczywiście, tak autentycznie da się dostrzec?
Bo generalnie ciężko jest podjąć jakieś działanie, jeśli na horyzoncie nie widzi się żadnego celu i sensu, oraz jeśli nie dostrzega się żadnych perspektyw.
Niektórzy są już zmęczeni ciągłym uśmiechaniem się i udawaniem, że wszystko jest w porządku. To ma swoją granicę i to może człowieka bardzo wyniszczyć od środka.
Wieloryb:-) Temat morze. Nie masz nogi złamanej, nie jesteś na wózku- oszukujesz. Także tego doświadczyłem i to bardzo mocno;( Walczę! Oj, nie jest łatwo! Marzenia! Dążenie do celu! Prawo jazdy zrobione! Żony już nie mam bo poszła w siną dal ale dzieci cudowne mam i dla nich jestem! Europa cała zaliczona w nowej pracy. CHCĘ ŻYĆ! Kocham góry! Nie poddawajcie się proszę! :-)
Niestety stereotypy to nie odłączna część życia i ludzie bardzo się ich trzymają. To smutne bo później wszyscy w koło są zdziwieni "to nie możliwe, taka pozytywna osoba jak ty ma depresje?". Pozdrawiam 💖 Wieloryb. 🐳🐋
Jezu sama prawda, ze 'depresja nie musi wyglądać’
Plus piękne włosy!! 😍
Dzięki, Karola!
Lubię wracać do starszych filmów ❤️
Jesteś rewelacyjna, tym co robisz pomagasz wielu osobom... Wieloryb!
Dzięki, Mariusz!
Wieloryb
Też tak miałam. Jak zdecydowałam się wreszcie pójść do pani psycholog to moja mama powiedziała:,, Przecież ty nie masz tam po co iść. Wszystko wyolbrzymiasz. Nie szkoda ci wydawać pieniędzy bez potrzeby?." A ja o swoich problemach nic jej nie mówiłam. Nie wiedziała, że czułam że ja tam muszę iść, bo cały czas się czułam jakbym zbliżała się do krawędzi przepaści i nie potrafiłam się sama zatrzymać. Po paru spotkaniach i chwili odstępu w spotkaniach czuję że po części zdrowieję. To proces wolny ale przynajmniej jest :-) zdarzają mi się jeszcze dni w które nic nie potrafię kompletnie zrobić ale jest ich coraz mniej :-)
Wspaniale to czytać! Dobrze, że jest coraz lepiej, trzymam kciuki, żeby ta tendencja się nie zmieniała. :)
Wieloryb 💓
BaZukeł 😍 kckckckc ❤️❤️
Bazuczek?! 😃 Heeejjjjj!
U mnie wyglądało to identycznie! Chociaż jak siedziałam w domu to noe wychodziłam z łóżka a co dzień śmiałam i żartowałam jak zawsze. 😘
Wieloryb ☺.
Świetny odcinek, żona nie wierzyła w moją depresję z powodów o których mówisz.
Pozdrawiam.
Jesteś moim terapeutą
Jak ładnie w nowych włosach ♥ Na plus
Dzięki, Damian!
Czasami mam myśli " skoro ja jestem w stanie czasami śmiać się bez powodu to znaczy że ja nie mogę mieć stanów totalnego smutku " -> i znów poczucie winy że to przesadzam bo ktoś inny wcale tak nie może 😢😞 dzięki tobie wiem że nie ma określonego modelu w który trzeba się wstrzelić ( choć wciąż mam napady tych myśli ) -> właśnie zaczęłam czytać twoja książkę i mam niedługo umówić wizytę u psychologa
Dziękuję Ci że pokazujesz tą stronę psychiki której ja nie mogłam dostrzec przez wiele lat🧡
Dziękuje
Jezus, to prawda, o wiele łatwiej uśmiechać się niż powiedzieć, co faktycznie jest grane
Śliczne włosy❤️
Bardzo fajnie mi się Ciebie słucha.Słuchałabym codziennie :-) "wieloryb" - fajna koszulka :-)
Dziękuję!
A codziennie można mnie słuchać na Snapchacie, zapraszam. :)
Nie mam żadnych kont na portalach społecznościowych :-) I dobrze mi z tym :))) Więc pozostaje RUclips :-))) Ja jestem na początku drogi i bardzo sobie cenię Twoje filmy :)
Mi uwierzyli dopiero kiedy dostawałam ataki paniki. kilkanaście razy na dzień ! :O . Poruszyłaś niesamowite ważny temat :') . Mam nadzieję że kontynuujesz leczenie. wieloryb
Szczerze to nie piszę nigdy komentarzy, bo nie jestem w tym zbyt dobra, ale postanowiłam się dziś przełamać. Chciałam tylko bardzo Ci podziękować, za to co robisz, za wszystkie Twoje filmy. Lubię sposób w którym opowiadasz o zaburzeniach, z którymi niestety też się w swoim życiu borykam. Każde Twoje słowo jest takie prawdziwe i czuję się lepiej, jakby wreszcie dobrze zrozumiana. Nigdy się nie zmieniaj i jeszcze raz dziękuję! 💕#🐋
Tym bardziej cieszę się, że napisałaś! Dziękuję za te miłe słowa, one mi bardzo dużo dają. :) Trzymam kciuki!
Mam to samo co Ty ,naprawde nikt mi nie wierzy, jak mówię że mam depresje, ale w środku już totalnie wrak człowieka :(
Heh mam trochę na odwrót nawet moja mama zauważa że zemną jest coś nie tak ze jestem wrakiem człowieka a i tak nic z tego nie robi tylko to obraca w zart niepolecam
Ojejku, rzadko komentuje twoje filmy, mimo, ze z większością się utożsamiam i bardzo mi pomagają, ale ten mną wyjątkowo wstrząsną. Jakbym dostawala złotówkę za każdym razem, kiedy ludzie mówią mi, ze jestem niesamowicie pozytywna osoba i mnie podziwiają to byłabym już milionerka. Wzbudza we mnie to ogromne poczucie winy, mam wrażenie ze wszystkich oszukuje, a przede wszystkim- siebie. Ciagle usprawiedliwiam się, ze to nie depresja, bo przecież chodzę do szkoły, uśmiecham się, wstaje rano, pisze motywującego bloga. A to ze płacze co wieczór i czuje się jak jeden wielki problem dla wszystkich, który powinien zniknąć to przecież normalne, prawda? Jak to pisze to czuje ten absurd, szkoda, ze jeszcze nie potrafię do końca przyznać się przed sobą, ze mam problem. Dziękuje ci za wszystkie filmy, przesyłam duuużo miłości. #wieloryb
Same. Znaczy ja się już przyznałam do tego, że problem mam, ale co chwilę to wypieram. Tak w kółko. No i nikt nie gada mi, że jestem pozytywna, ale przecież się śmieję, żartuje, dobrze uczę...
Weronika, dzięki! Niesamowicie to rozumiem i jedyne, co mogę powiedzieć, to - im szybciej uda Ci się dojść do tego, że naprawdę możesz mieć problem i potrzebować pomocy, tym lepiej dla Ciebie. Trzymam kciuki, żeby to się stało już wkrótce. :)
Wieloryb! Ślicznie Ci w tych nowych włosach❤❤❤
Wieloryb - i jemu, i Tobie dziękuję za ten odcinek!
Ślicznie z tym nowym kolorem włosów, powiem Ci ze lepszy jest niż poprzedni ❤
Dziękuję!
O... Julka
ładne masz paznokcie ^^
Ja byłam bardzo wesołą dziewczynką i nawet nie myślałam o tym że mogłabym mieć kiedyś depresje ale jak miałam 8-9 lat zaczęłam myśleć o tym że jestem bez sensu, niepotrzebna itd. Potem zaczęłam mieć myśli samobójcze ale wiedziałam że nie mogę zrobić tego mojej rodzinie i wtedy zaczęło się piekło nie mogłam tego znieść więc zaczęłam sobie łamać ręce. PS. Uwielbiam cię Hania i sorki za rozpisanie
Mam obecnie tak samo. Najbliższa osoba która o wszystkim wie mówi że jestem dobra aktorka. Na codzień wyglądam normalnie a nocami płaczę w poduszkę. Trochę zmienił się mój tryb życia, ale nadal każdy może stwierdzić że jestem zupełnie zdrowa. Życzę dużo siły każdemu!
Jim Carrey, Rowan Atkinson, Robin Williams... tak wygląda depresja...
Chester Bennington ..❤️💔
@@annneczka82 :(
Moje życie to żart.
Jejkuuuu... Jesteś cudowna!
Zrozumiałam, że nie mogę lekceważyć tego co przechodzę i dzięki tobie wzięłam się w garść... Jutro idę do psychologa i chciałam ci bardzo podziękować 💞 Kocham twoje filmy 💞💞💞
Wieloryb
Piona, brawo dla Ciebie! Powodzenia w walczeniu o siebie. Pamiętaj - warto!
Dzięki, że o tym mówisz.
Podobnie wyglądają objawy CHAD (choroba afektywna dwubiegunowa), która miewa przeróżne warianty, np. nie tylko czyste stany depresyjne/maniakalne o różnym nasileniu i tempie zmian faz, ale również stany mieszane - najtrudniejsze, w których ma się MIX depresji z manią. To jest stan, w którym najczęściej dochodzi do samobójstw, bo w czystej depresji często (nie zawsze!) brak sił i motywacji, żeby zrobić ze sobą cokolwiek, a w mixie... cóż w głowie depresja, a w ciele moc (a czasem odwrotnie - w głowie moc, a w ciele niemoc) i wszystko może się zdarzyć...
Tylo to jest trochę straszne w takim razie, jak pomóc ludziom jeśli nie widać że potrzebują pomocy?
Chciałabym umieć w jednym zdaniu odpowiedzieć na to pytanie. Myślę, że przede wszystkim trzeba być uważnym, wyrozumiałym, potrzeba dużo empatii i otwartości. I szczerej rozmowy, bez oceniania.
łatwo uwierzyć w uśmiech innej osoby bo to zwalnia nas z pytań. Jeśli pokażesz troskę, ta osoba zobaczy że może Ci zaufać. Nie będzie musiała udawać, bo Ci ufa. Jeśli zaufa, to powie. Jak nie , to możesz jej już nie zobaczyć. Warto się interesować.
Każdy daje sygnały, ale nie specjalnie, nie często i szczerze.. Mówi najlepiej z uśmiechem i sarkazmem, gdy w oczach widać łzy, które stara się, by nie spływały..
Doskonale ujełaś ten temat
*Wieloryb* miłej niedzieli Haniu!
Wieloryb :3 dzięki Hania za te filmy ❤️
Śliczna jesteś, wiesz ? ❤️
PS- wieloryb :)
Wieloryb. Masz śliczny kolor włosów. Taki żywy, cudowny
Dzięki, Rose!
Wieloryb ja bardzo długo udawałam że wszystko jest ok.Ale ludzie z najbiższego otoczenia widzieli że coś jest nie tak. Ale i tak gdy się dowiedzieli prawdy to byli w ciężkim szoku.
Hania miałam a raczej mam tak samo tak samo tylko że zamiast do pracy chodziłam do szkoły... Nikt do teraz nie może w to uwieżyć co się z mną stało. Najgorsze było uczucie gdy przechodziłam przez ulicę i w myślach prosiłam żeby coś mnie rozjechało. Twój filmik wiele wyjaśnił, oglądam cię od niedawna i naprawdę jestem pod wrażeniem.WIELORYB
❤️
No, seems legit, bo psycholog o której chodzę, nie dość że mówi mojej mamie żeby odciąć mnie od internetu, mimo ze jedyną rzeczą która odciąga mnie od myśli samobójczych i samobójstwa to właśnie internet, to nawet nie stara się wykonywać swojej pracy poprawnie. Np. powiedziała mojej mamie: "Nie, pani córka na pewno nie ma depresji, to TYLKO myśli samobójcze. A poza tym siedzi, śmieje się i nie wygląda na taką co sobie coś zrobi." Ja tam tak siedzę i mam takie "No to ja chyba kurwa wiem o tej depresji więcej niż ty." Serio, japier*ole. Już pani pedagog z mojej szkoły jest lepszą psycholog niż ona!
P.S. Tak wiem że późno.
/ niebieski / wieloryb?
trochę się martwię XDD
Haniu, dziękuję Ci. Pomagasz mi zrozumieć moją córkę, która od dwpch tygodni przebywa na dziecięcym oddziale psychiatrycznym z diagnozą depresji umiarkowanej...
Tak bardzo bym chciała jej pomóc a widzę, że prawie wszystko co robię i mówię wywołuje u niej złość...😒🙄🤔
Dziękuję Haniu i życzę zdrowia 💚
Bardzo wspieram i ściskam! Mam nadzieję, że córka wróci szybko do zdrowia.
@@HaniaEs dziękujemy ❤❤❤
Wieloryb. Jesteś świetna. Uświadamilas mi wiele rzeczy. :)
#wieloryb PS. Kolor włosów na mega plus :)
Dzięki!
Wieloryb :)
Wtf?
ines nyu! Trzeba oglądać do końca ;)
Kinga Beściak Cię robił :)
Jakub Jaranowski Ona jej nie obrazila, tylko kto obejrzal do konca, mial napisac „Wieloryb” w komentarzu
Moja depresja przebiega zawsze tak, że zamykam się w sobie i non stop słucham muzyki. Nikt na to nie reaguje zwłaszcza, że zgłaszam moje problemy. Zawsze brakuje mi kogoś z kim mogłabym szczerze o wszystkim porozmawiać. Na rodzinę nie mogę liczyć.
Wieloryb ♥️ jesteś zdecydowanie najlepsza😂💞
Ale po twoich gestach i mimice widać, że masz problemy. Zasługujesz na szczęście i wewnętrzny spokój, niunia, każdy młody, rozwijający się i budujący podstawy swojej przyszłości człowiek zasługuje, by być szczęśliwy i móc się realizować bez tak potwornych przeszkód, jakimi są myśli samobójcze, lęk, poczucie, że jest się gorszym, brzydszym, głupszym, nielubianym. Życzę Ci, abyś się uwolniła od tego na zawsze i przez resztę życia nie musiała tak cierpieć.
❤️
50 twarzy depresji xD
Otóż to.
Po tym filmiku zrozumiałam że jednak mam problem, od lat borykam się z myślami samobójczymi ale ani razu nie byłam jeszcze u psychologa bo po prostu się boję, zawsze się bałam bo myślałam że ludzie mi powiedzą "ale ty przecież się śmiejesz, jesteś taka szczęśliwa to jak możesz mieć depresję". Właśnie świetnie to ujęłaś że "depresja nie wygląda" bo codziennie normalnie robię sobie makijaż do szkoły, ubieram się ładnie i często się uśmiecham ale cały czas mimo wszystko mam myśli samobójcze robię sobie krzywdę i mam wiele innych problemów, do tego dochodzi czasem poczucie pustki i brak chęci do życia... Mam nadzieję że w końcu się przełamię i poproszę o pomoc zanim skończy się to źle
Mega filmik 😍 chyba mój ulubiony 😍❤️
Mój też jeden z ulubionych.