همین الان هم بعدِ بیشتر از بیست و دو سال، هیجان رو منتقل میکنه.من سنم کم بود، پنج شش سالم بود.تو مطب دکتر بودم که بازی و میدیدم.بعد بازی تو راه خونه شیرینی پخش کردیم. چه روزای خوبی بود🥺❤️
آخ یادش بخیر من اونموقعه ده سالم بود که رفتیم خونه عمم همه جمع شده بودیم مادرم با تسبیح صلوات میداد دستای همه بالا بود دعا میکردن ازصمیم قلبشون یه حس عجیبی بود تک تک بازیکنارو ازصمیم قلبمون دوستشون داشتیم مخصوصا علی دایی مهدوی کیا خدادعزیزی استیلی عابدزاده انگاری جزئی از خانوادمون بودن وقتی برنده شدیم یادمه همه مردم ریخته بودن توی خیابون اونوقع تازه از اون شیپوری پلاستیکی اومده بود بعضی‌ها داشتن میزدن چه شورو حالی بود ای داد که گذشت بعداز اون بازی دیگه هیچوقت فوتبال نگاه نکردم وتا به امشب که یادم اومد دلم تنگ شد برای اون دوران ویک روز یادمه خبرنگار با خدادعزیزی توی خیابونای آلمان مصاحبه کرد ومن همون موقع که ۹سالم بود گفتم منم یه روزی میرم اروپا زندگی میکنم وحالا که اون حرفم به. واقعیت تبدیل شد اما علی دایی رو هنوزم همونجوری دوستش دارم چونکه جوانمردی توی وجودشه
نمیدونم اون زمانها بچه بودیم با اونهمه کمبود امکانات که الان اینجوری برامون حس نوستالژی داره، یا درکمون از فوتبال روز دنیا کم بود و صرفا هیجانی حمایت میکردیم، یا واقعا بازیکنهامون عالی بودند. اسم تک تک بازیکنها برامون یک حس خاصی می داد، علی دایی، عابدزاده، کریم باقری، خداداد عزیزی، شاهرودی، مهدوی کیا، استیلی، خاکپور، حتی ذخیره ها مثل نکیسا، واقعا به تواناییهای همشون ایمان داشتیم. واقعا الان بهترین بازیکنهارو داریم که حتی آمارهای بهتری هم دارند ولی به هیچکدوم اون حس رو نداریم که به بازیکنهای اون نسل هنوزم که هنوزه داریم
یادش بخیر . چه روزی بود. من اونروز مدرسه بودم. ناظم مدرسه سر صف گفت که بچه ها برای برد تیم‌ملی دعا کنید .اونروز درس و مدرسه رو تعطیل کردن. بعدشم یه تلویزیون اوردن گذاشتن تو راهروی مدرسه که فوتبالو نگاه کنیم ولی بخاطر سر و صدای بچه ها مدرسه رو تعطیل کردن. نمیدونم چجوری تا خونه رفتم
وقتی که دقت میکردم به صحبت های مصاحبگر با این ایران عقب بود ولی پر امید صحبت میکرد خیلی جالبه که ما الانم بتونیم پر امید به زندگی نگاه کنیم حتی تو شرایط بد
الان که بعداز24سال دارم بعدصدبار این بازی رو نگاه میکنم میبینم که گل دوم ایران فقط باسه ضربه وارد دروازه استرالیاشد این یعنی یک فوتبال کلاسیک ومدرن مثل تیکی تاکا که بچهاباسه ضربه به گل رسیدن یادش بخیربعد سعود تیم ایران به جام جهانی توبازار پرشداز عکسهای بازیکنان فوتبال اون زمان اون هم به صورت کارتهای خیلی کوچک که با20تک تومنی تمام عکسهای بازیکنهارو میخریدیم وپز میدادیم اون موقع هرکدوم از بازیکناهای تیم هرکدومشون توهرماه وهفته بهترین بازیکنهای آسیامیشدن ولی الان چه الان توده سال هم یک بازیکن بهترین بازیکن خاورمیانه نمیشه چه برسه به بهترین بازیکن آسیای بزرگ
دقیقا من هم با شما موافق هستم و آن موقع من دوازده سال بیش نداشتم تصور کنید بچه ای که ۱۲ سال داشته باشد و آن همه استرس داشته باشد چطور میشود از ناراحتی آنقدر گریه کردم که نگو همه جمع شده بودند توی خانه ما که داشتیم آن بازی هیجان انگیز را نگاه می کردیم اما متاسفانه ایران دو گل دریافت کرد همه ناامید شده بودند �هیچ کس تصور نمی‌کرد که بازی آنطوری شود همه می گفتند ای بابا دو گل دیگر نیز دریافت می کنیم بازی میشود چهار یا پنج هیچ �اما خوشبختانه این گونه نشد و شد برای استرالیایی‌ها آنچه که نباید می شد و برای ما بهترین اتفاق رقم خورد
من اون موقع پخش مستقیم فکر میکردم بازی خیلی یک طرفست به نفع استرالیا اما حالا که بعد از سال ها بازی را با دقت میبینم تو نیمه اولم تیم ما خوب کار کرد و بازیکنا فرصت میکردن رو به جلو حرکت میکردن
تیم ما همیشه نیمه اول ضعیف عمل کرده و نیمه دوم هم اگر گل نخورده باشیم کمی پرانرژی بازی میکنن اما اگر گل خورده باشیم نهایت تلاش را برای جبران انجام می‌دهیم!!!!! به نظرم ایران بهترین بازی را زمانی انجام میده که گل خورده باشه! دید من اینه
همین الان هم بعدِ بیشتر از بیست و دو سال، هیجان رو منتقل میکنه.من سنم کم بود، پنج شش سالم بود.تو مطب دکتر بودم که بازی و میدیدم.بعد بازی تو راه خونه شیرینی پخش کردیم.
چه روزای خوبی بود🥺❤️
آخ یادش بخیر من اونموقعه ده سالم بود که رفتیم خونه عمم همه جمع شده بودیم مادرم با تسبیح صلوات میداد دستای همه بالا بود دعا میکردن ازصمیم قلبشون یه حس عجیبی بود تک تک بازیکنارو ازصمیم قلبمون دوستشون داشتیم مخصوصا علی دایی مهدوی کیا خدادعزیزی استیلی عابدزاده انگاری جزئی از خانوادمون بودن وقتی برنده شدیم یادمه همه مردم ریخته بودن توی خیابون اونوقع تازه از اون شیپوری پلاستیکی اومده بود بعضی‌ها داشتن میزدن چه شورو حالی بود ای داد که گذشت بعداز اون بازی دیگه هیچوقت فوتبال نگاه نکردم وتا به امشب که یادم اومد دلم تنگ شد برای اون دوران ویک روز یادمه خبرنگار با خدادعزیزی توی خیابونای آلمان مصاحبه کرد ومن همون موقع که ۹سالم بود گفتم منم یه روزی میرم اروپا زندگی میکنم وحالا که اون حرفم به. واقعیت تبدیل شد اما علی دایی رو هنوزم همونجوری دوستش دارم چونکه جوانمردی توی وجودشه
از اين كه اين بازي را هر ماه يك مرتبه تماشا مي كنم نه تنها خسته نشده بلكه بيشتر خوشحالي و شوق زيادي پيدا مي كنم.
موفق باشيد
یادش بخیر بعد از بازیکنان اون نسل دیگه هیچ وقت فوتبال زیبا ندیدم
دقیقا منم
حماسه بی نظیر ملبورن! یادش بخیر، هیجان دیدنش مثله روز اوله و هیچوقت کم نمیشه...
This is one of the unforgettable match I’ve ever seen and I usually watch it at least once in a month.
Well done guys.
نمیدونم اون زمانها بچه بودیم با اونهمه کمبود امکانات که الان اینجوری برامون حس نوستالژی داره، یا درکمون از فوتبال روز دنیا کم بود و صرفا هیجانی حمایت میکردیم، یا واقعا بازیکنهامون عالی بودند. اسم تک تک بازیکنها برامون یک حس خاصی می داد، علی دایی، عابدزاده، کریم باقری، خداداد عزیزی، شاهرودی، مهدوی کیا، استیلی، خاکپور، حتی ذخیره ها مثل نکیسا، واقعا به تواناییهای همشون ایمان داشتیم. واقعا الان بهترین بازیکنهارو داریم که حتی آمارهای بهتری هم دارند ولی به هیچکدوم اون حس رو نداریم که به بازیکنهای اون نسل هنوزم که هنوزه داریم
دقیقا
یا خدا ۲۵ سال گذشت...من ۱۱ ساله ، شده ام ۳۶ ساله...چه زود گذشت...
بعد از این همه سال ؛ هنوز هم جذاب و شیرینه. سپاس فراوان از اینکه دانلود کردید
تنها تیم ملی واقعا مردمی چقد خندیدیم و گریه کردیم باهاشون
بسیار زیبا ajab bazi boood khodavakili
khatere bazi khatere bazi
یادش بخیر . چه روزی بود. من اونروز مدرسه بودم. ناظم مدرسه سر صف گفت که بچه ها برای برد تیم‌ملی دعا کنید .اونروز درس و مدرسه رو تعطیل کردن. بعدشم یه تلویزیون اوردن گذاشتن تو راهروی مدرسه که فوتبالو نگاه کنیم ولی بخاطر سر و صدای بچه ها مدرسه رو تعطیل کردن. نمیدونم چجوری تا خونه رفتم
ای جان از کریم و مهدوی دای
کی‌در‌سال‌‌نو‌میلادی۲۰۲۲نگاه‌میکنه‌هنوز‌هم‌‌تازه‌هست
زیبایی گزارش خیابانی از زیبایی کامبک قشنگتر بود. واقعا باید 6 ک هیچ 8 میخوردیم خدا رحم کرد
خخخخخ
وقتی که دقت میکردم به صحبت های مصاحبگر با این ایران عقب بود ولی پر امید صحبت میکرد خیلی جالبه که ما الانم بتونیم پر امید به زندگی نگاه کنیم حتی تو شرایط بد
الان که بعداز24سال دارم بعدصدبار این بازی رو نگاه میکنم میبینم که گل دوم ایران فقط باسه ضربه وارد دروازه استرالیاشد این یعنی یک فوتبال کلاسیک ومدرن مثل تیکی تاکا که بچهاباسه ضربه به گل رسیدن یادش بخیربعد سعود تیم ایران به جام جهانی توبازار پرشداز عکسهای بازیکنان فوتبال اون زمان اون هم به صورت کارتهای خیلی کوچک که با20تک تومنی تمام عکسهای بازیکنهارو میخریدیم وپز میدادیم اون موقع هرکدوم از بازیکناهای تیم هرکدومشون توهرماه وهفته بهترین بازیکنهای آسیامیشدن ولی الان چه الان توده سال هم یک بازیکن بهترین بازیکن خاورمیانه نمیشه چه برسه به بهترین بازیکن آسیای بزرگ
یادش بخیر
بهترین بازیکن این مسابقه عابدزاده بود
با اختلااااااف
بهترین روز زندگیم بود ......
زنده باد ایران و ایرانی
یادش بخیر
ولی انصافا سطح فوتبال استرالیا آن زمان خیلی بالاتر بود شانس آوردیم نباختیم البته دم عابدزاده و خداد گرم
طارمی بود گل خداداد رو می زد تو اوت مثل جام جهانی
یادش بخیر..
اون موقع ۱۲ساله بودم یادمه که چقدر استرس داشتم نگرانی توی خونواده موج میزد اما وقتی گل دوم رو خوردیم یادمه دیگه همه قبول کردن که میبازیم!
@@profesorlemoharramjumung1804 13 ساله بودم مدرسه امتحان داشتیم حیاط مدرسه رادیو روشن بود، گل دوم که زدیم مدرسه تعطیل شد.. واقعن یادش بخیر
واقعا یادش بخیر
ماهی پاس گل داد به غزال🤣🤣
یادش بخیر چقدر استرس داشتیم
دقیقا من هم با شما موافق هستم و آن موقع من دوازده سال بیش نداشتم تصور کنید بچه ای که ۱۲ سال داشته باشد و آن همه استرس داشته باشد چطور میشود از ناراحتی آنقدر گریه کردم که نگو همه جمع شده بودند توی خانه ما که داشتیم آن بازی هیجان انگیز را نگاه می کردیم اما متاسفانه ایران دو گل دریافت کرد همه ناامید شده بودند �هیچ کس تصور نمی‌کرد که بازی آنطوری شود همه می گفتند ای بابا دو گل دیگر نیز دریافت می کنیم بازی میشود چهار یا پنج هیچ �اما خوشبختانه این گونه نشد و شد برای استرالیایی‌ها آنچه که نباید می شد و برای ما بهترین اتفاق رقم خورد
خدایی حق تهامی رو خوردن
۱۵ نفر رو دریبل می زد
@@professorboltzmann5709 داداش خدایی از علی لطیفی و بهنام سراج بهتر و آماده تر بود
Faghat onja ke stilli davaro boos mikone😂
من اون موقع پخش مستقیم فکر میکردم بازی خیلی یک طرفست به نفع استرالیا اما حالا که بعد از سال ها بازی را با دقت میبینم تو نیمه اولم تیم ما خوب کار کرد و بازیکنا فرصت میکردن رو به جلو حرکت میکردن
تیم ما همیشه نیمه اول ضعیف عمل کرده و نیمه دوم هم اگر گل نخورده باشیم کمی پرانرژی بازی میکنن اما اگر گل خورده باشیم نهایت تلاش را برای جبران انجام می‌دهیم!!!!! به نظرم ایران بهترین بازی را زمانی انجام میده که گل خورده باشه!
دید من اینه
غزال تیز پای اسیا
هشت آذر ١٣٧٦ كجا بودى؟
مردهای باشرف ایران بنازم واقعا. حیف
چرا دوربین ها فرق داره من این و با گزارش اینگلیسی شنیدم کیفیت دوربین خیلی بهتر بود و دوربین از کمی عقب تر بالاتر فیلم گرفته بود
در گل اول ایران که عزیزی توپ را به کریم باقری پاس داد، کاملا دیده میشه که عزیزی در آفساید قرار داره، ولی چطور آفساید گرفته نشد؟؟؟
خاکپور و کریم باقری واقعا بد بازی میکردن
جدی میگی؟!
کریم باقری یک گل زد در این بازی ! آقای پروفسور 😂