Co to jest stres pozytywny a stres negatywny. Rodzaje stresu czyli czym są eustres i dystres.

Twórcą pojęcia STRES jest Hans Hugo Selye, który poświęcił na badania dotyczące stresu aż 50 lat swojego życia i zdefiniował go jako „nieswoistą reakcję organizmu na wszelkie stawiane mu wymagania”.
Inny badacz - J. Strelau zdefiniował stres jako „stan charakteryzujący się silnymi negatywnymi emocjami, takimi jak strach, lęk, złość, wrogość a także innymi stanami emocjonalnymi wywołującymi dystres czyli stres szkodliwy oraz sprzężone z nimi zmiany fizjologiczne i biochemiczne ewidentnie przekraczające normalny poziom aktywacji”.
Mówiąc wprost jest to stan nierównowagi pomiędzy naszymi możliwościami a wymogami danej sytuacji.
Okazuje się jednak, że stres może mieć wymiar zarówno negatywny ale i korzystny, a wszystko zależy od częstotliwości jego przeżywania i czasu trwania.
Stres krótkotrwały określany jako eustres jest czynnikiem motywującym, korzystnym, mobilizującym do pracy. Gdy dopada nas eustres jesteśmy w stanie szybko i skutecznie tworzyć, kreować, budować lub walczyć. To dlatego, że podczas stresu cały organizm przechodzi w tryb zwany “walka-ucieczka” po to aby szybko zareagować na potencjalne zagrożenie.
Kiedyś, tysiące lat temu wykorzystywaliśmy ten system aby upolować dzikiego zwierza i zdobyć pożywienia lub aby ochronić się przed realnym zagrożeniem życia. Obecnie reakcja organizmu pozostaje taka sama lecz źródła stresu są zupełnie inne. Stresuje nas praca, finanse, relacje międzyludzkie, mała ilość like-ów na fb, sms od szefa lub bliskiej nam osoby.
W trakcie sytuacji stresowej gdy organizm jest w trybie walka-ucieczka, może zachodzić w nim nawet 2000 różnych reakcji, dzięki którym jesteśmy w stanie gotowości do działania.
Podsumowując: krótkotrwały stres jest mobilizujący i korzystny oraz pomaga nam radzić sobie z trudnymi sytuacjami.
Długofalowy stres, tzw. dystres, wpływa na nas negatywnie, co objawiać się może, np. spadkiem koncentracji, obniżeniem odporności, problemami ze snem, zmęczeniem czy apatią.
Ta forma stresu jest bardzo wyniszczająca i nieleczona, może doprowadzić, w skrajnych przypadkach, do zaburzeń nerwicowych, stanów lękowych oraz przewlekłych chorób, takich jak depresja, paniczny lęk czy PTSD (zespół stresu pourazowego).
Amerykański Instytut Stresu (AIS), który wskazuje aż 50 symptomów stresu, mówi że właśnie na tych wczesnych objawach w ciele warto się skupić aby uniknąć formy stresu długofalowego. Dlatego tak ważna jest obserwacja swojego zachowania, czytanie znaków które daje ciało i świadomość potrzeby ich zatrzymania.
Symptomami stresu są. m.in. zdenerwowanie, ból brzucha, sztywność karku, trzęsące się dłonie, suchość w ustach, potliwość dłoni, kołatanie serca, przyspieszony oddech.
To właśnie je można zaobserwować i odczuć w pierwszej fazie stresu, czyli fazie alarmu i są to efekty fizjologiczne aktywacji współczulnego (sympatycznego) układu nerwowego, działającego poza naszą wolą. Dochodzi do wydzielania się 2 hormonów- noradrenaliny i adrenaliny, których obecność w krwiobiegu odczuwamy poprzez przyspieszoną akcję serca, rozszerzone oskrzela czy wzmożone napięcie mięśniowe. Po chwili wydzielane są kolejne hormony- kortyzol i aldosteron. Dzieje się tak dlatego, że w pierwszej fazie stresu ciało przygotowane jest do ucieczki lub walki, stąd też reakcje fizjologiczne ukierunkowane są właśnie na aspekt przetrwania i bycia w , tzw. “stanie gotowości”.

[@patrykbroniszewski9169]

Dziękuję, bardzo przydatny film, pomógł mi w nauce do egzaminu z psychologii ogólnej. Pozdr.