HMS Warrior 1860 - Pierwszy Brytyjski Okręt Pancerny

Witajcie na kanale ‪@WedrowkiZMaszynami‬. Zapraszam do zapoznania się z dzisiejszym filmem jak i poniższym opisem. Miłego seansu!
Pierwszym brytyjskim okrętem pancernym, który został skonstruowany w reakcji na francuską "Gloire", był "Warrior". Okręt ten był pierwszym żelaznym okrętem pancernym, największym, najszybszym, najlepiej uzbrojonym i najsilniej opancerzonym statkiem w momencie jego powstania. Został zaprojektowany jako odpowiedź na francuską fregatę pancerną, "Gloire", która została wodowana w 1859 roku. Brytyjska Royal Navy uważała, że musi posiadać najnowocześniejsze okręty na świecie, dlatego zawsze śledziła postępy technologiczne innych państw w zakresie okrętów. Po wprowadzeniu do służby "Gloire", która miała konstrukcję drewnianą ale była opancerzona, Królewska Marynarka zamówiła u Isaaca Wattsa i Johna Russela żelazny okręt, który miał przewyższać we wszystkich aspektach francuską jednostkę.
"Warrior" i bliźniaczy HMS "Black Prince" były całkowicie żelaznymi okrętami, które napędzane były zarówno żaglami, jak i silnikami parowymi. Nie zastosowano w ich projektach żadnych nowych technologii, ale po raz pierwszy połączono różne innowacje, takie jak silniki parowe, żelazna konstrukcja, żelazne opancerzenie, śruby napędowe i działa z gwintowanym ładowaniem odtylcowym. W momencie wprowadzenia ich do służby, okręty były uzbrojone w dziesięć armat 110-funtowych, dwadzieścia osiem armat 68-funtowych i cztery armaty 70-funtowe. Ich załogę stanowiło 705 marynarzy i żołnierzy piechoty morskiej, którzy byli uzbrojeni w armaty polowe, muszkiety i kordelasy.
"Warrior" i "Black Prince" były eleganckimi, trzymasztowymi i dwukominowymi okrętami. Maksymalna prędkość przy żaglach wynosiła około 13 węzłów, a przy użyciu silników parowych wzrastała do 17 węzłów. Długie i smukłe kadłuby o stosunku długości do szerokości wynoszącym 6,5:1 zapewniały im doskonałe właściwości manewrowe przy wysokich prędkościach. Żadne z tych okrętów nie zostało użyte do walki. Postęp w dziedzinie technologii okrętowej był na tyle szybki, że oba okręty zostały wycofane ze służby już w 1875 roku. "Warrior" został przekazany do Fleet Reserve, a następnie z wykreślono go ze spisu Royal Navy w maju 1883 roku. Jego armaty i maszty zostały sprzedane, a kadłub służył jako magazyn. W latach 1902-1904 służył jako baza dla flotylli niszczycieli. W 1904 roku okręt zmienił nazwę na "Vernon III" i stał się częścią szkoły torpedowej Vernon. Kadłub został przeholowany do Milford Haven, gdzie przez kolejne 50 lat służył jako zbiornik oleju napędowego o nazwie "Oil Fuel Hulk C77".
W 1968 roku utworzono organizację Maritime Trust pod przewodnictwem księcia Filipa, której celem było zachowanie historycznych okrętów Royal Navy dla przyszłych pokoleń. Pierwszym okrętem, który został uratowany przez Maritime Trust, był "Warrior". Prace nad jego restauracją rozpoczęły się w 1979 roku i zakończyły w 1987 roku. Odnowiony okręt otrzymał nazwę "HMS Warrior (1860)", aby uniknąć pomyłki z innym okrętem o nazwie HMS "Warrior". Obecnie jest on eksponowany jako muzeum w Portsmouth.
Spodobała Ci się Moja recenzja? zostaw łapkę w górę! 👍

[@karolliio665]

Super filmy, czekam na nowe

[@leszek.pp.krzyzowski]

Bardzo ciekawe.

[@wdrugastrone1080]

Fajny material

[@sylwekkolekcjonerzegarowme8564]

trzymaj ode mnie suba i łapkę w górę

[@WedrowkiZMaszynami]

Wielkie dzięki!

[@asiaskalska3462]

On miał oświetlenie wnętrza elektryczne czy naftowe?