Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
Yorumunu gözyaşları içinde okudum..canım yavrum benim kızımda ilkokul 4.sinifta ve okula başladığından beri akran zorbalığına maruz kalıyor.. öğretmeni ve yönetim ile defalarca konuşmama rağmen sonuç alamadım..kızım daha da içine kapandı.hergun mutsuzum ben yaşamak istemiyorum diye ağlıyor..bu durum karşısında aklımı kaciricam.. dersleri de günden güne kötüye gidiyor..çaresiz kaldık.. güzel yavrum sen okulu bitirmiş mezun olmuşsun bin darbe ile..fakat bizim bitirmeniz Cook zor..tek siginagimiz Allah ..hergun dua edip dinimize siginicaz..o zaman huzur buluruz diye düşünüyorum..dünya adil ve adaletli bir yer değil.. Allah gönlüne göre versin umarım bundan sonra karşına düzgün merhametli insanlar çıkar..
Hocam ben 9. Sınıfa gidiyorum daha lisenin başındayım ve kendi hâlimde takılan biriyim öğretmenlerimle ilişkilerim çok iyi. Fakat dönemin başından beri sınıftaki kız erkek farketmeksizin sürekli olarak arkamdan konuşuyorlar, gruplarda konuşuyorlar. Lakap bile takmışlar, sürekli beni kışkırtmaya çalışıyorlar eşyalarımı yerde buluyorum sırama ayakla basıyorlar. Ben kesinlikle susmuyorum ve yüzlerine söylüyorum fakat işe yaramıyor sınıf öğretmenime söyledim. Disipline gitmelerini sağlayacağım. Artık ruhsal olarak kötü hissediyorum. Kafaya takmıyordum fakat artık fazla oldu. Aileme anlattım durumu okula gelecekler.
Hocam oğlum 5 yasında okulda arkadaslarına ayran zorbalığı yapıyo ne kadar konuşsam da yine yapıyo bu yüzden okul yönetimi okula kabul etmiyo bu akran zorbalıgını nasıl çözebilirim
Akran zorbalığını tanımak, alabileceğin önlemleri öğrenmek ve süreci nasıl yöneteceğini keşfetmen için "Akran zorbalığı ile baş etmek" yolculuğunu senin için hazırladık, unutma #relateyanında 💜
Kurban mı? Anlatırken zorbalığın iyi bir şeymiş gibi algilatildiguni anlamıyor musunuz? Genelde güçlü ufak tefegi ezer derken bunu zorbalığa uğradığını düşünen bir çocuk izleyebilir, zorba daha sosyal, daha güçlü o zaman zorba daha iyi ben de zorba olmalıyım ama olamıyorum diye uzulebilir. Zorbalığın ne olduğunu hepimiz biliyoruz. Basmakalıp cümleleri siralamaktan vazgeçin artık. Bu durumla neden karşılaşıyoruz? Duygusal hassas kişi kendini nasıl savunabilir nasıl diğerleriyle bağ kurabilir vunarla ilgili hareket almalıyız
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
Yorumunu gözyaşları içinde okudum..canım yavrum benim kızımda ilkokul 4.sinifta ve okula başladığından beri akran zorbalığına maruz kalıyor.. öğretmeni ve yönetim ile defalarca konuşmama rağmen sonuç alamadım..kızım daha da içine kapandı.hergun mutsuzum ben yaşamak istemiyorum diye ağlıyor..bu durum karşısında aklımı kaciricam.. dersleri de günden güne kötüye gidiyor..çaresiz kaldık.. güzel yavrum sen okulu bitirmiş mezun olmuşsun bin darbe ile..fakat bizim bitirmeniz Cook zor..tek siginagimiz Allah ..hergun dua edip dinimize siginicaz..o zaman huzur buluruz diye düşünüyorum..dünya adil ve adaletli bir yer değil.. Allah gönlüne göre versin umarım bundan sonra karşına düzgün merhametli insanlar çıkar..
@@duygudemirel7432benim oglumda 12 yaşında ve kimse onunla arkadaş olmak istemiyor çok üzülüyorum kalbim o kadar aciyorki 😔
Yaşadığınız şeyler çok üzücü ama şunu unutmayın herkes kendine yakışanı yapar.
Hocam.agziniza saglik. Yasadiklarimizi olan biteni çok guzel anlatmıssınız. Teşekkür ediyorum
Muhteşem anlatınız için teşekkürler.Son derece önemli bir konuyu,bu kadar kusursuz ve net anlatabilmeniz çok etkileyici.Umarım çok insana ulaşır.
100% doğru! çok güzel konuştu
Hocam ben 9. Sınıfa gidiyorum daha lisenin başındayım ve kendi hâlimde takılan biriyim öğretmenlerimle ilişkilerim çok iyi. Fakat dönemin başından beri sınıftaki kız erkek farketmeksizin sürekli olarak arkamdan konuşuyorlar, gruplarda konuşuyorlar. Lakap bile takmışlar, sürekli beni kışkırtmaya çalışıyorlar eşyalarımı yerde buluyorum sırama ayakla basıyorlar. Ben kesinlikle susmuyorum ve yüzlerine söylüyorum fakat işe yaramıyor sınıf öğretmenime söyledim. Disipline gitmelerini sağlayacağım. Artık ruhsal olarak kötü hissediyorum. Kafaya takmıyordum fakat artık fazla oldu. Aileme anlattım durumu okula gelecekler.
Dinlerken aklıma bir kore filmi geldi "Glory" diye. Çok etkili gelmişti bana bu mini dizi
karma dövüş sanatlarını öğrenin
Hocam oğlum 5 yasında okulda arkadaslarına ayran zorbalığı yapıyo ne kadar konuşsam da yine yapıyo bu yüzden okul yönetimi okula kabul etmiyo bu akran zorbalıgını nasıl çözebilirim
Çözüm süreci önemli olan
Akran zorbalığını tanımak, alabileceğin önlemleri öğrenmek ve süreci nasıl yöneteceğini keşfetmen için "Akran zorbalığı ile baş etmek" yolculuğunu senin için hazırladık, unutma #relateyanında 💜
Kurban mı? Anlatırken zorbalığın iyi bir şeymiş gibi algilatildiguni anlamıyor musunuz? Genelde güçlü ufak tefegi ezer derken bunu zorbalığa uğradığını düşünen bir çocuk izleyebilir, zorba daha sosyal, daha güçlü o zaman zorba daha iyi ben de zorba olmalıyım ama olamıyorum diye uzulebilir. Zorbalığın ne olduğunu hepimiz biliyoruz. Basmakalıp cümleleri siralamaktan vazgeçin artık. Bu durumla neden karşılaşıyoruz? Duygusal hassas kişi kendini nasıl savunabilir nasıl diğerleriyle bağ kurabilir vunarla ilgili hareket almalıyız
Hocam.agziniza saglik. Yasadiklarimizi olan biteni çok guzel anlatmıssınız. Teşekkür ediyorum