Μη με ρωτάς πως τα περνάω μέσα σ αυτό το ψέμα Τι να σου πω; Απόψε τούμπαρε ξανά το κέρμα Η μουσική κι ο αχός της πόλης με πυροβολάνε Κι όσα έζησα του άρρωστου νου μου τον τροχό γυρνάνε Ζώστηκα φίλε με τα εκρηκτικά που φύλαγα Φεγγάρια που κατρακύλαγα με ρούμι τζιν και μπύρα Νερό απ τη Στύγα τα πνευμόνια μου πλημμύρισα Το δρόμο προς τα ξεχασμένα στέκια μας πήρα Μια επιβλητική σκιά παράλληλά μου περπατάει Κάτι μέσα μου ψελλίζει πως δε ξέρει που πάει Μήνες τώρα μ ακολουθάει Συστήθηκα χίλιες φορές Σφίγγει το χέρι μου μα δε μου απαντάει Αν ήσουν εδώ ίσως να μπέρδευε κι εσένα Εξάλλου λένε το σφάλμα είναι δικαίωμα του καθένα Μα 'μαι σε μια δοκιμασία που δε συγχωρεί κανένα Και το χειρότερο; Στέκομαι μόνος μου στην αρένα κείνα που πα κι έκανα από 'να σκόπευτρο με κοιτάνε Θεατές εξαγριωμένοι περιμένουν να με φάνε Με μετράνε κι όπως ξοδεύτηκα με μοιράζουν Στο ζύγι της γκαβής με πετάνε και με δικάζουν Ανώφελο θηρίο σε κλουβί από μπετό Μέσα στα σπλάχνα βαρίδια Κι άντε μια μέρα ρεπό Όλο τον κόσμο γύρισες Το στίχο αφήνω μισό Το λάθος τέμνει το σωστό 2 πόντους πίσω απ της στιγμής το εφικτό Κράτα κι αυτό ή πέταξέ το, ξέρω γω Ακόμα ένα έμμισθο σκλαβάκι εθισμένο στο κακό Ρίμες γραμμένες στο πόδι και παριστάνω το σοφό Πνεύματα χαλασμένα σε κορμί ανθεκτικό Το πιοτό στο ποτήρι μου θα ναι πάντα πικρό Και για να σβήσει τη δίψα ποτέ δε θα ναι αρκετό Θα χω 'να κόμπο στο λαιμό άσο αναπολώ το χαμό Τους φόβους μου όλους γδύνω και τους πετάω στο θυμό Γιατί δε μπήκα μαζί σου στο κρεματόριο Και δεν ήπιαμε παρέα τ αποχαιρετισμού το κώνειο Μόνο, πήρα τις στάχτες σου και δίπλα τους κοιμάμαι Αυτά που μου 'διναν ζωή όσο τα θυμάμαι με πονάνε
"Γιατί Δε μπήκα τότε μαζί σου στο κρεματόριο Και δεν ήπιαμε παρέα τ αποχαιρετισμού το κώνειο Μόνο, πήρα τις στάχτες σου και δίπλα τους κοιμάμαι Αυτά που μου 'διναν ζωή όσο τα θυμάμαι με πονάνε"
Με συγκρίνεις κάθε φορά που σ ακούω. Σε αυτό το έργο σου. Κάθε φορά το ίδιο δυνατά, ίσως και πιο πολύ. Είσαι μεγάλος. Το έχω πει ξανά κ ξανά γιατί έτσι το νιωθω
![Coolio - Gangsta's Paradise (feat. L.V.) [Official Music Video]](/img/1.gif)
Μη με ρωτάς πως τα περνάω μέσα σ αυτό το ψέμα
Τι να σου πω; Απόψε τούμπαρε ξανά το κέρμα
Η μουσική κι ο αχός της πόλης με πυροβολάνε
Κι όσα έζησα του άρρωστου νου μου τον τροχό γυρνάνε
Ζώστηκα φίλε με τα εκρηκτικά που φύλαγα
Φεγγάρια που κατρακύλαγα με ρούμι τζιν και μπύρα
Νερό απ τη Στύγα τα πνευμόνια μου πλημμύρισα
Το δρόμο προς τα ξεχασμένα στέκια μας πήρα
Μια επιβλητική σκιά παράλληλά μου
περπατάει
Κάτι μέσα μου ψελλίζει πως δε ξέρει που πάει
Μήνες τώρα μ ακολουθάει
Συστήθηκα χίλιες φορές
Σφίγγει το χέρι μου μα δε μου απαντάει
Αν ήσουν εδώ ίσως να μπέρδευε κι εσένα
Εξάλλου λένε το σφάλμα είναι δικαίωμα του καθένα
Μα 'μαι σε μια δοκιμασία που δε συγχωρεί κανένα
Και το χειρότερο; Στέκομαι μόνος μου στην αρένα
κείνα που πα κι έκανα από 'να σκόπευτρο με κοιτάνε
Θεατές εξαγριωμένοι περιμένουν να με φάνε
Με μετράνε κι όπως ξοδεύτηκα με μοιράζουν
Στο ζύγι της γκαβής με πετάνε και με δικάζουν
Ανώφελο θηρίο σε κλουβί από μπετό
Μέσα στα σπλάχνα βαρίδια Κι άντε μια μέρα ρεπό
Όλο τον κόσμο γύρισες Το στίχο αφήνω μισό
Το λάθος τέμνει το σωστό 2 πόντους πίσω απ της στιγμής το εφικτό
Κράτα κι αυτό ή πέταξέ το, ξέρω γω
Ακόμα ένα έμμισθο σκλαβάκι εθισμένο στο κακό
Ρίμες γραμμένες στο πόδι και παριστάνω το σοφό
Πνεύματα χαλασμένα σε κορμί ανθεκτικό
Το πιοτό στο ποτήρι μου θα ναι πάντα πικρό
Και για να σβήσει τη δίψα ποτέ δε θα ναι αρκετό
Θα χω 'να κόμπο στο λαιμό άσο αναπολώ το χαμό
Τους φόβους μου όλους γδύνω και τους πετάω στο θυμό
Γιατί δε μπήκα μαζί σου στο κρεματόριο
Και δεν ήπιαμε παρέα τ αποχαιρετισμού το κώνειο
Μόνο, πήρα τις στάχτες σου και δίπλα τους κοιμάμαι
Αυτά που μου 'διναν ζωή όσο τα θυμάμαι με πονάνε
Αυτά που μου έδιναν ζωή
Όσο τα θυμάμαι , με πονάνε .
"Γιατί Δε μπήκα τότε μαζί σου στο κρεματόριο
Και δεν ήπιαμε παρέα τ αποχαιρετισμού το κώνειο
Μόνο, πήρα τις στάχτες σου και δίπλα τους κοιμάμαι
Αυτά που μου 'διναν ζωή όσο τα θυμάμαι με πονάνε"
Με συγκρίνεις κάθε φορά που σ ακούω. Σε αυτό το έργο σου. Κάθε φορά το ίδιο δυνατά, ίσως και πιο πολύ. Είσαι μεγάλος. Το έχω πει ξανά κ ξανά γιατί έτσι το νιωθω
Για κάτι τέτοιες σπουδές στο "Μαραμπού" σε αγαπάω.
Το χω ακούσει 45 φορές μέσα σε 5 μερες
Με μετράνε κι όπως ξοδεύτηκα με μοιράζουν
Στο ζύγι της γκαβής με πετάνε και με δικάζουν.....
τον σεβασμό μου....!!!
dope beat.... θυμιζει mobb deep-CNN κ γενικα NY
Τα πες όλα αδερφέ!! Την αγάπη μας!! ✊
Το κρατώ. Καλοτάξιδο, να"σαι καλά
Καλοταξιδο!!!
Respect 🙏
Πολύ καλο koozare!!
Γειά σου ρε KooZάρα!!!
Το αγαπώ. Όσο εσένα..
ΚοοΖαρος!
🖤🖤🖤