Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπορεί να συνδεθεί άνθρωπος με αυτό το τραγούδι αν δεν έχει ταλαιπωρηθεί στη ζωή του . Από το σημείο" είχαμε φύγει παιδάκια είχαμε μείνει γεράκια ως το τέλος πάντα δακρύζω γιατί είναι τόσο δυνατό αυτό που με κάνει να νιώθω
Από παιδί ήταν μπρος μου έκρυβε πάντα το φως μου, όλα πως κρύβονται στη κορυφή του έτσι μου είχανε πει, και όλοι παλεύουνε για να βρεθούνε,και όλοι αυτό ονειρεύονται, και χαραμίζουν τα χρόνια τους δίχως να ξέρουν γιατί. Από τη πρώτη του πέτρα πιάστηκα κι άρχισα να σκαρφαλώνω, ένας ακόμα απερίσκεπτος που θα νικούσε το χρόνο. Διατεθειμένος να κάνω τα πάντα για να ενσαρκώσω το όνειρο, κι ήταν μαζί μου πολλοί που αναζητούσαν κάτι παρόμοιο. Φόβος καν δεν υπήρχε ο κόσμος ήταν δικός μας, η διαδρομή τόσο απλή μόνο στόχος η κορυφή στο μυαλό μας. Και είχε τα πρώτα τα χρόνια εκείνη την ύποπτη γλυκιά λιακάδα, και εμείς νομίζαμε πως το ταξίδι μας έτσι θα ήταν για πάντα. Και ήρθαν τα πρώτα τα σύννεφα και ύστερα οι πρώτες οι μπόρες, οι καταιγίδες οι πρώτες, δαιμονισμένοι Χειμώνες. Οι πέτρες γίναν λεπίδες ο βράχος έσταζε αίμα, και έπεσε ο πρώτος δικός μας τα κόκαλα του σπασμένα. Και όσο περνάγαν τα χρόνια άλλοι το βάζαν στα πόδια άλλοι εξουθενωμένοι άλλοι τα δίνανε όλα. Κάποιοι δειλιάσανε και είπαν απότομα να αλλάξουνε πλάνο, όμως οι πιο πολλοί ήρθαν μαζί μου για να πάμε πιο πάνω. Ρεφρέν Ήταν εκεί η ευτυχία (που?) ήταν εκεί το χρυσάφι (τι?) στη κορυφή του (στη κορυφή του) έτσι μας είχανε μάθει. (ναι) Από παιδιά σκαρφαλώναμε (και) με μια θηλιά μεγαλώναμε (και) πρώτοι να φτάσουμε εμείς πριν μας προλάβουν οι άλλοι. (ναι) x2 Οι από πάνω σε κλότσαγαν τίποτα δεν χαριζότανε, και όποιος δεν άντεχε κι έπεφτε τότε κανείς δεν νοιαζότανε. Είχαμε φύγει παιδάκια είχαμε γίνει γεράκια με μια καρδιά από ατσάλι έτσι μας μάθαν τα βράχια. Και είχα τσακίσει τα νύχια μου κι είχα διαλύσει τα δόντια μου, γιατί με εκείνα κρατιόμουνα όταν πια τρέμαν τα πόδια μου. Ήτανε νύχτα όταν έφτασα και είχα απομείνει πια μόνος, φίλησα πρώτα το χώμα στα πόδια μου όλος ο κόσμος. Και άνοιξα μάτια να βρω το θησαυρό που μου τάξανε, και αντί να βρω τη γαλήνη τα πάντα μέσα μου σπάσανε. Εκατομμύρια οι βράχοι πίσω απ'το βράχο που ανέβηκα, και εκατομμύρια άλλοι να κυνηγάνε τα ψεύτικα. Όνειρα κι απωθημένα τους, να σπαταλάνε τη μέρα τους, σφιχτά δεμένα στα βράχια τους, έτσι σκοτώναν τα νιάτα τους. Κι έκτοτε γυρίζω πίσω λέω σε όποιον συναντήσω, ότι οι μέρες οι όμορφες, κρύβονται πίσω στους πρόποδες. Ρεφρέν Ήταν εκεί η ευτυχία (που?) ήταν εκεί το χρυσάφι (τι?) στη κορυφή του (στη κορυφή του) έτσι μας είχανε μάθει. (ναι) Από παιδιά σκαρφαλώναμε (και) με μια θηλιά μεγαλώναμε (και) πρώτοι να φτάσουμε εμείς πριν μας προλάβουν οι άλλοι. (ναι) x2
Άκουσα ραπ μετά από πολλά χρόνια.. πολύ καθαρό στίχο(χωρίς βρισιές ναρκωτικά κτλπ).. είσαι τρομερός.. βοηθάς πολύ κόσμο και φαίνεται.. συνέχισε έτσι!!!
Μπράβο Παλίκαρε είσαι γερό μικρόφωνο. Να σαι πάντα καλά να ακούμε ωραία ραπαρίσματα. Ακούμε ρίμες που μας εκφράζουν από εσένα πορωμένες. Πάντα τέτοια είσαι εκπρόσωπος του Rap σε αυτήν την χώρα.
τριτη λυκειου φετος. διαβαζω για πανελληνιες να περάσω βιολογικο εστω στο πρωιν ΤΕΗ της Θεσσαλονικης. Ωρες ωρες αναρωτιεμαι αν αξιζει ολο αυτο. Εχω φτασει να πιστευω οτι πραγματικα οι πιο γλυκες μερες βρισκονται πισω στα νηπια που επαιζα με του Power Rangers, πισω στην εκτη δημοτικου, με τα κυνηγητα στο προαυλιο και το σπιτακι μου στο Minecraft, πισω στην δευτερα γυμνασιου, που παρολο που ειχα υποχρεωσεις που πιο πριν δεν γνωριζα, ηταν ακομα ολα σχετικα απλα. Τα ποσοστα καθημερινης χαρας μου μειωνονται καθε χρονο, οσο μου φορτωνονται περισσοτερα "πρεπει", αγχος, και οσο γνωριζω σιγα σιγα καλυτερα τον κοσμο και την αδικια του. Η υποπτη λιακαδα που λεει κια το τραγουδι, ειναι για εμενα η ψευδης και ουτοπικη εικονα για τον κοσμο που ειχα μικρουλης και που σιγα σιγα διαλυεται μπροστα στα ματια μου. Εχω ακομα πολλα να μαθω, δεν γνωριζω ακομα καλα τον κοσμο, ειμαι ακομα πολυ νεος, αλλα δεν μπορω παρα να πιστευω, πως για καθε βραχο που θα ανεβαινω, θα υπαρχουν παντα αλλοι δεκα. Υποθετω πως πολλοι στην ηλικια μου και σιγουρα πιο μεγαλοι, εχουν παρομοια εικονα, και θελω να πω μονο πως, ισως τελικα αυτα τα παροδικα σημεια χαρας μεσα στην κοπωση και την απογοητευση, ειναι αρκετα για να μας κρατησουν, και να μας ευχαριστησουν. Θεωρω πως ισως αν αριχσω να εκτιμω περισσοτερο τα μικρα πραγματα, θα κρατηθω οσο πρεπει απο το βραχο μου, και οποιον βραχο ακολουθησει.
Τι να πω ρε παληκαρε ενα απλο μπράβο και συγχαρητήρια δεν.φτάνουν για να σε ευχαριστώ...Και κοιτα να δεις πως.οσα.δεν.φέρνουν τα χρόνια τα φερνει ενα τραγουδι...σου..Εισαι πανεξυπνος σίγουρα εχεις καταλαβει ποσους απο μας.βοηθας..Σε ευχαριστώ απο καρδιάς και ας.σε.γνωρισα στα 41 μου.
Επιτελους. Επιτελους ενα τραγουδι με νοημα, επιτελους ενα τραγουδι που προσπαθει να περασει κατι, επιτελους ενα τραγουδι που δεν μιλαει για γκομενες και λεφτα, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ενα τραγουδι με βαζεις σε σκεψεις.
"Πρώτοι να φτάσουμε εμείς, μη μας προλάβουν οι άλλοι." Ο Έλληνας σε μια πρόταση. Αλλά πιστεύω σε εμάς, ξέρω ότι είμαστε ικανοί για πρωτόγνωρα για την ανθρωπότητα πράγματα.
Μάγκες απλά έγραψα την προσωπική μου άποψη... Μην υπάρχουν παρεξηγήσεις δεν σύγκρινα κανέναν, απλά για εμένα οι μεγαλύτεροι ποιητές σήμερα είναι άτομα σαν τον Γιάννη (anser), γράφει ποιητικά και με ρεαλισμό κάτι μου εμένα προσωπικά μου θύμισε τον Καζατζάκη, και ταυτόχρονα ο στίχος του έχει ένα επαναστατικό ύφος και σε βάζει να προβληματιστείς κάτι που μου θυμίζει τον Ρίτσο. Δέχομαι ότι μπορεί κάποιος να διαφωνεί.... Ωστόσο αυτό πίστευα και το έγραψα :P
Christoforos Pagoulatos Αν η κορυφή είναι όλα όσα δήθεν μετράνε σε αυτά τη ζωή (ίσως χρήματα δόξα φήμη και οτιδήποτε υλικό) οι πρόποδες είναι το σημείο όπου κρύβονται αυτά που πραγματικά έχουν νόημα, οι άνθρωποι και οι ηθικές αξίες. Δλδ δε χρειάζεται να κυνηγάς αυτά που η κοινωνία σου επιβάλλει.
![Anser/Eversor - Flowroyal [Full Album]](http://i.ytimg.com/vi/HBtWy4TuQ1s/mqdefault.jpg)
💥 Anser - Ό,τι αγαπάς δεν έχει τέλος
📅 Δευτέρα 10 Ιουνίου - Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
🎟 Βρείτε εισιτήρια εδώ: www.more.com/music/anser-oti-agapas-den-exei-telos-texnopoli-dimou-athinaion/
📍 Φυσικά σημεία προπώλησης:
👉 Reload Stores (Ακαδημίας 81, Αθήνα)
👉 Monsterville (Αγίας Ειρήνης 13, Αθήνα)
👉 Βρωμιάρα (Λεωφ. Παναγή Τσαλδάρη 16, Περιστέρι)
& more tba
💪 Διοργάνωση & Επικοινωνία: Action Εστί | Artist & Event Management
🔗 Press & Info: linktr.ee/actionesti
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπορεί να συνδεθεί άνθρωπος με αυτό το τραγούδι αν δεν έχει ταλαιπωρηθεί στη ζωή του . Από το σημείο" είχαμε φύγει παιδάκια είχαμε μείνει γεράκια ως το τέλος πάντα δακρύζω γιατί είναι τόσο δυνατό αυτό που με κάνει να νιώθω
Έχει μείνει στην καρδιά μου αυτό το κομμάτι. Κάθε φορά σαν να το ακούω πρώτη φορά πόσο με αγγίζει.
Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να γράφει και στα 60 του.... Respect εξαιρετικοί στίχοι
Από παιδί ήταν μπρος μου έκρυβε πάντα το φως μου,
όλα πως κρύβονται στη κορυφή του έτσι μου είχανε πει,
και όλοι παλεύουνε για να βρεθούνε,και όλοι αυτό ονειρεύονται,
και χαραμίζουν τα χρόνια τους δίχως να ξέρουν γιατί.
Από τη πρώτη του πέτρα
πιάστηκα κι άρχισα να σκαρφαλώνω,
ένας ακόμα απερίσκεπτος που θα νικούσε το χρόνο.
Διατεθειμένος να κάνω τα πάντα
για να ενσαρκώσω το όνειρο,
κι ήταν μαζί μου πολλοί
που αναζητούσαν κάτι παρόμοιο.
Φόβος
καν δεν υπήρχε ο κόσμος ήταν δικός μας,
η διαδρομή τόσο απλή
μόνο στόχος η κορυφή στο μυαλό μας.
Και είχε τα πρώτα τα χρόνια
εκείνη την ύποπτη γλυκιά λιακάδα,
και εμείς νομίζαμε πως το ταξίδι μας
έτσι θα ήταν για πάντα.
Και ήρθαν τα πρώτα τα σύννεφα
και ύστερα οι πρώτες οι μπόρες,
οι καταιγίδες οι πρώτες,
δαιμονισμένοι Χειμώνες.
Οι πέτρες γίναν λεπίδες
ο βράχος έσταζε αίμα,
και έπεσε ο πρώτος δικός μας
τα κόκαλα του σπασμένα.
Και όσο περνάγαν τα χρόνια
άλλοι το βάζαν στα πόδια
άλλοι εξουθενωμένοι
άλλοι τα δίνανε όλα.
Κάποιοι δειλιάσανε
και είπαν απότομα να αλλάξουνε πλάνο,
όμως οι πιο πολλοί ήρθαν μαζί μου
για να πάμε πιο πάνω.
Ρεφρέν
Ήταν εκεί η ευτυχία (που?)
ήταν εκεί το χρυσάφι (τι?)
στη κορυφή του (στη κορυφή του)
έτσι μας είχανε μάθει. (ναι)
Από παιδιά σκαρφαλώναμε (και)
με μια θηλιά μεγαλώναμε (και)
πρώτοι να φτάσουμε εμείς
πριν μας προλάβουν οι άλλοι. (ναι) x2
Οι από πάνω σε κλότσαγαν
τίποτα δεν χαριζότανε,
και όποιος δεν άντεχε κι έπεφτε
τότε κανείς δεν νοιαζότανε.
Είχαμε φύγει παιδάκια
είχαμε γίνει γεράκια
με μια καρδιά από ατσάλι
έτσι μας μάθαν τα βράχια.
Και είχα τσακίσει τα νύχια μου
κι είχα διαλύσει τα δόντια μου,
γιατί με εκείνα κρατιόμουνα
όταν πια τρέμαν τα πόδια μου.
Ήτανε νύχτα όταν έφτασα
και είχα απομείνει πια μόνος,
φίλησα πρώτα το χώμα
στα πόδια μου όλος ο κόσμος.
Και άνοιξα μάτια να βρω
το θησαυρό που μου τάξανε,
και αντί να βρω τη γαλήνη
τα πάντα μέσα μου σπάσανε.
Εκατομμύρια οι βράχοι
πίσω απ'το βράχο που ανέβηκα,
και εκατομμύρια άλλοι
να κυνηγάνε τα ψεύτικα.
Όνειρα κι απωθημένα τους,
να σπαταλάνε τη μέρα τους,
σφιχτά δεμένα στα βράχια τους,
έτσι σκοτώναν τα νιάτα τους.
Κι έκτοτε γυρίζω πίσω
λέω σε όποιον συναντήσω,
ότι οι μέρες οι όμορφες,
κρύβονται πίσω στους πρόποδες.
Ρεφρέν
Ήταν εκεί η ευτυχία (που?)
ήταν εκεί το χρυσάφι (τι?)
στη κορυφή του (στη κορυφή του)
έτσι μας είχανε μάθει. (ναι)
Από παιδιά σκαρφαλώναμε (και)
με μια θηλιά μεγαλώναμε (και)
πρώτοι να φτάσουμε εμείς
πριν μας προλάβουν οι άλλοι. (ναι) x2
Μπραβοο σουυ
να σαι καλα
Ευχαριστουμε παρα πολυ! Ξεκαθαροι οι στιχοι και σωστα συνταγμενοι με τονους και τα παντα! Να εισαι καλα παλικαρε!
@@M1key
@@frapesmono7240
Θα αργήσετε πολύ να καταλάβετε ότι αυτός ο δίσκος είναι ο καλύτερος στην Ελλάδα αυτήν την στιγμή.
Άκουσα ραπ μετά από πολλά χρόνια.. πολύ καθαρό στίχο(χωρίς βρισιές ναρκωτικά κτλπ).. είσαι τρομερός.. βοηθάς πολύ κόσμο και φαίνεται.. συνέχισε έτσι!!!
Μπράβο Παλίκαρε είσαι γερό μικρόφωνο. Να σαι πάντα καλά να ακούμε ωραία ραπαρίσματα. Ακούμε ρίμες που μας εκφράζουν από εσένα πορωμένες. Πάντα τέτοια είσαι εκπρόσωπος του Rap σε αυτήν την χώρα.
Ο ψυχολόγος μας είσαι!
2 ταξιδιώτες ruclips.net/video/vvnYRkK84hg/видео.html !
τριτη λυκειου φετος. διαβαζω για πανελληνιες να περάσω βιολογικο εστω στο πρωιν ΤΕΗ της Θεσσαλονικης. Ωρες ωρες αναρωτιεμαι αν αξιζει ολο αυτο. Εχω φτασει να πιστευω οτι πραγματικα οι πιο γλυκες μερες βρισκονται πισω στα νηπια που επαιζα με του Power Rangers, πισω στην εκτη δημοτικου, με τα κυνηγητα στο προαυλιο και το σπιτακι μου στο Minecraft, πισω στην δευτερα γυμνασιου, που παρολο που ειχα υποχρεωσεις που πιο πριν δεν γνωριζα, ηταν ακομα ολα σχετικα απλα. Τα ποσοστα καθημερινης χαρας μου μειωνονται καθε χρονο, οσο μου φορτωνονται περισσοτερα "πρεπει", αγχος, και οσο γνωριζω σιγα σιγα καλυτερα τον κοσμο και την αδικια του.
Η υποπτη λιακαδα που λεει κια το τραγουδι, ειναι για εμενα η ψευδης και ουτοπικη εικονα για τον κοσμο που ειχα μικρουλης και που σιγα σιγα διαλυεται μπροστα στα ματια μου. Εχω ακομα πολλα να μαθω, δεν γνωριζω ακομα καλα τον κοσμο, ειμαι ακομα πολυ νεος, αλλα δεν μπορω παρα να πιστευω, πως για καθε βραχο που θα ανεβαινω, θα υπαρχουν παντα αλλοι δεκα.
Υποθετω πως πολλοι στην ηλικια μου και σιγουρα πιο μεγαλοι, εχουν παρομοια εικονα, και θελω να πω μονο πως, ισως τελικα αυτα τα παροδικα σημεια χαρας μεσα στην κοπωση και την απογοητευση, ειναι αρκετα για να μας κρατησουν, και να μας ευχαριστησουν. Θεωρω πως ισως αν αριχσω να εκτιμω περισσοτερο τα μικρα πραγματα, θα κρατηθω οσο πρεπει απο το βραχο μου, και οποιον βραχο ακολουθησει.
δουλεψε τον εαυτο σου , βρες πραγματα που σε γεμιζουν, μεινε δυνατος και αληθινος ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ
Οι μέρες οι όμορφες κρύβονται πίσω στους πρόποδες.
ειδικα σε δυο στιγμεςς τισ μερας..ανατολη και δυση!!
Σε οτι underground hip hop ακουω σε βρισκω στα σχολια...
@@unknownkostas3004 χαίρομαι που βρίσκω κ εγώ εσένα.
Με συγκινησατε παλιόπαιδα .. Ανσερ φερνεις τους ανθρώπους κοντά
@@GeorgePetrogiannis-o2t χαχαχαχαχα
Τι να πω ρε παληκαρε ενα απλο μπράβο και συγχαρητήρια δεν.φτάνουν για να σε ευχαριστώ...Και κοιτα να δεις πως.οσα.δεν.φέρνουν τα χρόνια τα φερνει ενα τραγουδι...σου..Εισαι πανεξυπνος σίγουρα εχεις καταλαβει ποσους απο μας.βοηθας..Σε ευχαριστώ απο καρδιάς και ας.σε.γνωρισα στα 41 μου.
Ανατριχίλα..♡
οι μέρες οι όμορφες,
κρύβονται πίσω στους πρόποδες
Κατι παρομοιο μονο σε βιβλιο μεγαλων ποιητών μπορεις να βρεις!!
_κι έκτοτε γυρίζω πίσω_
_λέω σε όποιον συναντήσω_
*_ότι οι μέρες οι όμορφες,_*
*_βρίσκονται πίσω στους πρόποδες._*
Θα το ακούσω μια ημέρα πριν μπώ εύζωνας. Είς το επανιδείν!
Διατεθειμένος να κάνω τα πάντα για να ενσαρκώσω το όνειρο
Επιτελους. Επιτελους ενα τραγουδι με νοημα, επιτελους ενα τραγουδι που προσπαθει να περασει κατι, επιτελους ενα τραγουδι που δεν μιλαει για γκομενες και λεφτα, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ενα τραγουδι με βαζεις σε σκεψεις.
Eisai terastios!
Για κάτι τέτοια τραγούδια ζούμε
..
Respect spartian man !
Respect!
πρωτα like, μετα play
"Πρώτοι να φτάσουμε εμείς, μη μας προλάβουν οι άλλοι."
Ο Έλληνας σε μια πρόταση. Αλλά πιστεύω σε εμάς, ξέρω ότι είμαστε ικανοί για πρωτόγνωρα για την ανθρωπότητα πράγματα.
Είχαμε φύγει παιδάκια
είχαμε γίνει γεράκια
με μια καρδιά από ατσάλι
έτσι μας μάθαν τα βράχια.
Το πιο Άρτιο στιχουργικά κομμάτι της ελληνικής Hip Hop Σκηνής!!!!
Πόσο μεγάλος καλλιτέχνης....
γράφει " ιστορία " στην " ψυχή."❤"
Τι έγραψες ρε φίλε!!
Πάμε ρεεεε
Τετοιο κομματι βγαινει καθε 10 χρονια!
Τετειου ειδους στιχουργοι μου δινουν δυναμη να συνεχισω ν γραφω αυτα που βλεπω μπας και κανω τον κοσμο λιγο καλυτερο,μηπως καποιος,καπου ακουσει.
ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙ!!
Ηταν εκει.......
ΣΕΒΑΣ!!!!!!!!!!!!!
Έκρυβε πάντα το φως μου
Τελειος
Άπυρα respect!!
Κομματάρα ρε...
Και άνοιξα μάτια να δω τον θυσαυρό που μου τάξανε και αντι να βρω την γαλήνη τα πάντα μέσα μου σπάσανε...
*τη
Οι μέρες οι όμορφες κρύβονται πίσω στους πρόποδες
⚡
anserara ζεις για να σε ακουμεε !!!!
Γιάνναρα σε γνώρισα στην Λάρισα το καλοκαίρι στο λάιβ σου σε εκτιμούσα πολύ από τα τραγούδια σου τώρα σε εκτιμώ 10 φορές περισσότερο
ακόμα εδώ να θυμόμαστε που πάμε
ola gia mia kotsida...apla gia na xerete!!!
τοπ στην Ελλαδα
💣🤘
οι μερες οι ομορφες κρυβονται πισω στους προποδες..
Μαλακα ανσερ με εχεις βοηθησει απιστευτα
Bb
Ο Καζαντζάκης και ο Ρίτσος θα ήταν περήφανοι για εσένα ;)
Το να συγκρινεις τον Kαζαντζακη και το Ριτσο με τον Anser μαλλον προσβλητικο για τη μνημη τους ειναι.
@@Giannis132000 Θα ήταν περήφανοι είπε, δεν τους σύγκρινε, μην τα μπερδεύουμε
Περίεργο δίδυμο διάλεξες πάντως, τον Καζαντζάκη και τον Ρίτσο εννοώ. Σα να λες ο Καβάφης και ο Βάρναλης, δε πολύ κολλάνε μαζί :P
@@BTimelessC tha phgainei trith lukeiou mallon xaxa
Μάγκες απλά έγραψα την προσωπική μου άποψη... Μην υπάρχουν παρεξηγήσεις δεν σύγκρινα κανέναν, απλά για εμένα οι μεγαλύτεροι ποιητές σήμερα είναι άτομα σαν τον Γιάννη (anser), γράφει ποιητικά και με ρεαλισμό κάτι μου εμένα προσωπικά μου θύμισε τον Καζατζάκη, και ταυτόχρονα ο στίχος του έχει ένα επαναστατικό ύφος και σε βάζει να προβληματιστείς κάτι που μου θυμίζει τον Ρίτσο. Δέχομαι ότι μπορεί κάποιος να διαφωνεί.... Ωστόσο αυτό πίστευα και το έγραψα :P
τι εννοει λεγοντας προποδες;
Christoforos Pagoulatos Αν η κορυφή είναι όλα όσα δήθεν μετράνε σε αυτά τη ζωή (ίσως χρήματα δόξα φήμη και οτιδήποτε υλικό) οι πρόποδες είναι το σημείο όπου κρύβονται αυτά που πραγματικά έχουν νόημα, οι άνθρωποι και οι ηθικές αξίες. Δλδ δε χρειάζεται να κυνηγάς αυτά που η κοινωνία σου επιβάλλει.
Diatethumenos na kanw ta panta gia na ensarkwsw to oneiro
Κάνεις από το 2021 ?
2 ταξιδιώτες ruclips.net/video/vvnYRkK84hg/видео.html ..
οι μέρες οι όμορφες,
βρίσκονται πίσω στους πρόποδες.