Στο 1:16:41 ο κος Γεωργουσόπουλος αναφέρεται στον μύθο που διηγείται ο Σωκράτης στο τέλος του Πλατωνικού «Φαίδρου» (274c): Ο Αιγύπτιος θεός Θευθ παρουσίασε στον βασιλιά Θαμού την εφεύρεση της γραφής ως το φάρμακο της μνήμης. Αλλά ο Θαμούς αντέτεινε ότι η εφεύρεση αυτή θα φέρει λήθη στις ψυχές αφού η μνήμη θα πάψει να ασκείται και ότι στην πραγματικότητα της «υπόμνησης» το φάρμακο είχε βρει και όχι της μνήμης.
Στο 37:28 ο κος Γεωργουσόπουλος πάλι τα μπέρδεψε: «Ο εγκληματίας άνθρωπος» (1876) του Cesare Lombroso έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά από την Έλλη Αλεξίου - όχι από τον Καζαντζάκη.
Στο 52:38 ο κος Γεωργουσόπουλος αναφέρει πως ο Αναξαγόρας ήταν ανεψιός της Ασπασίας, της γυναίκας του Περικλή - πού απαντά αυτό; Μάλλον απίθανο, ειδικά αν σκεφτούμε ότι ο Αναξαγόρας ήταν περίπου 25 χρόνια μεγαλύτερός της.
Στο 1:16:41 ο κος Γεωργουσόπουλος αναφέρεται στον μύθο που διηγείται ο Σωκράτης στο τέλος του Πλατωνικού «Φαίδρου» (274c): Ο Αιγύπτιος θεός Θευθ παρουσίασε στον βασιλιά Θαμού την εφεύρεση της γραφής ως το φάρμακο της μνήμης. Αλλά ο Θαμούς αντέτεινε ότι η εφεύρεση αυτή θα φέρει λήθη στις ψυχές αφού η μνήμη θα πάψει να ασκείται και ότι στην πραγματικότητα της «υπόμνησης» το φάρμακο είχε βρει και όχι της μνήμης.
Στο 37:28 ο κος Γεωργουσόπουλος πάλι τα μπέρδεψε: «Ο εγκληματίας άνθρωπος» (1876) του Cesare Lombroso έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά από την Έλλη Αλεξίου - όχι από τον Καζαντζάκη.
Εξαιρετικός ************
Στο 52:38 ο κος Γεωργουσόπουλος αναφέρει πως ο Αναξαγόρας ήταν ανεψιός της Ασπασίας, της γυναίκας του Περικλή - πού απαντά αυτό; Μάλλον απίθανο, ειδικά αν σκεφτούμε ότι ο Αναξαγόρας ήταν περίπου 25 χρόνια μεγαλύτερός της.
Γεωργουσοπουλος
δεν θα ήξερα τι θα ήθελε περισσότερο το πνεύμα ενός φιλόσοφου από έναν καλό χορευτή.