Aftersun, czyli wakacje po których będzie bolało - Recenzja
HTML-код
- Опубликовано: 3 фев 2023
- "Mały wielki film" tego sezonu nagród.
#Aftersun #PaulMescal #Oscary2023
__
mail: kontakt@sfilmowani.tv
www: sfilmowani.tv
PATRONITE: bit.ly/3BUavOO
FACEBOOK: bit.ly/3P6t0CN
GRUPA: bit.ly/3OXS0Mw
INSTAGRAM: bit.ly/3oWDbiP
TWITTER: bit.ly/3QsnR91
__
Sprzęt z którego korzystamy:
▶ Aparat Lumix GH6 - bit.ly/3bAzZpT
▶ Obiektyw Sigma 18-35mm - bit.ly/3Q6XqGq
▶ GoPro Hero 10 Black - bit.ly/3T4qI9G
▶ Mikrofon RODE Videomic Rycote: bit.ly/3gwLFHN
▶ Mysz Logitech MX Master 3 - bit.ly/MXMaster_SF
▶ Klawiatura Logitech MX Keys - bit.ly/MXKeys_SF
__
Muzyka w intro: Oververk "Daybrake" www.overwerk.com/
Ten film wywarł na mnie tak ogromne wrażenie, że nadal płacze myśląc o nim
Pierwszy film, który poruszył mnie dogłębnie w ciągu ostatnich minimum 10 lat. Ta historia zostanie z wami na długo. Końcówka miażdży..
Dla mnie to arcydzieło. Jak się skonczyl to trudno bylo mi wstać z fotela. Choć potrzebowałem długiej chwili po żeby sobie poukładać wszystko to ten film jest uderzenie obuchem... Wzruszam się za każdym razem gdy przypominam sobie sceny oglądając czy czytając recenzje, wzruszam się słuchając muzyki z tego filmu. Prosta i trudna zarazem poetyka tego filmu jest mistrzowska i doskonale oddaje jego ducha. Tego nie da się zapomnieć, ten film dla mnie wwierca się w duszę
Nic nie chcę mówić o fabule bo warto samemu poczuć to co się dzieje, Mescal i Corio całkowicie hipnotyzują, natomiast dobór muzyki to jest absolutne mistrzostwo i cios w moje serce, wychowane na muzyce z lat 90. Łzy same napływają jak pomyślę o Tender albo Losing My Religion, lepiej się nie dało.
Dzisiaj widziałam go w kinie. Podczas seansu miałam takie "hm, no ładny, ale co z tego?". Jednak im bliżej końca, tym bardziej wchodziłam w ten świat i już teraz - kilka godzin po seansie - mam zupełnie inne odczucia niż w trakcie oglądania. Mały wielki film. Chętnie kiedyś do niego wrócę.
Jestem w grupie osób, które odbiły sie od filmu. Po seansie czuje sie tak jakby czegoś brakowało we mnie żeby to zrozumieć. Czuje sie jakbym oglądał wystawę sztuki nowoczesnej, która jest zbyt do przodu. Film jest rzeczywiście bardzo dobrze zrobiony, ale ja nie widzę w nim treści. Plus ten przejmujący niepokój przez cały film spowodował, że wyszedłem z kina niesamowicie zmęczony.
We mnie tak siedzi ten film, że się wzruszam nawet kiedy słucham Waszej recenzji. Scena Under pressure -gęsia skórka.
Ja przez cały film miałam z tyłu jakiś smutek, ale dopiero po wyjściu z kina te emocje do mnie dotarły i nawet teraz, oglądając Waszą recenzje, lecą mi łzy przy niektórych kadrach. Nie wiem co, ale coś jest w tym filmie, a piękne kadry i kolory tylko pomagają. I zgodzę się z Wami, bardzo naturalna gra aktorska - Mescalowi zawsze wierzę :D Dzięki za recenzję!
Mnie ten film bardzo poruszył. Po obejrzeniu natychmiast podjęłam decyzję, żeby wyjechać na wakacje z osobami z mojej rodziny, co by wykorzystać ten czas który mamy. Jutro lecę z siostrą na Fuerteventurę :)
Do mnie ten film trafił totalnie. Mam wykształcenia psychologiczne i te wszystkie małe detale i "wskazówki" dotyczące stanu głównego bohatera dawały mi jasny i sensowny obraz. Film naprawdę rezonuje po seansie, widziałam go parę miesięcy temu ale ciągle mam przed oczami niektóre sceny. Dogłębnie poruszający, ale tylko przy odpowiednim skupieniu.
Pierwszy raz w życiu byłam dwa razy w kinie! Za drugim razem zobaczyłam więcej, wiedziałam też już czego szukam. Niemniej za 1 jak i za 2 seansem film dotknął mocno czegoś w moim środeczku i siedzi głęboko w głowie i w sercu…
Byłam wczoraj, "zmuszona" przez Was i Zwierza. Dzięki za to.
W końcu doczekałem się recenzji (z niecierpliwością czekałem na opinię innych i ich wrażenia :) - to film o którym chce się pogadać). Film 'trzyma' mnie do dzisiaj w podwyższonym stanie emocjonalnym. Może dlatego że sam mam podobną relację z córką, która jest w tym samym wieku co bohaterka. Dlatego patrzę na niego również przez pryzmat więzi ojca z córką i tego jak to zostaje na zawsze. Słowa Sophie (córka) do ojca że w sumie widzą to samo niebo nawet jak są daleko rozwaliła mnie emocjonalnie. Dziękuje Wam za tą recenzję. Pewnie obejrzę ją jeszcze kilka razy.
Oglądałam go na początku stycznia. Totalnie się z wami zgadzam. Zarówno z tym, że trzeba poczekać z oceną jak i z tym, że film z nami zostaje. Mnie też skusił Paul. Nie wiem czy gdyby nie on zdecydowałabym się na seans ale bardzo się cieszę, że obejrzałam ten film.
Byłam wczoraj rano na seansie i czekałam na waszą recenzję z niecierpliwością. Dla mnie to arcydzieło. Jeden z najlepszych filmów jakie w życiu widziałam. Idealnie wyważony. Szczery i niesamowicie realistyczny, tak jak mówicie - jakby oglądało się czyjeś prawdziwe życie.
Film bez żadnych zarzutów.
Ten film wplynal na mnie niezwykle - im dluzej od seansu, ten film coraz silniej we mnie pracuje. Piekny, nieoczywisty, poruszajacy
Ojjj jakie to było ładne....To prawda.Takie coś zostawia w człowieku.Kluje w serce.Ten pokiereszowany ojciec...No były sceny,że można się było o niego bać.I ta kochająca tak mocno go córka.No piękne.Aaaa i kino było pełne.Widac,że ludzie Was posłuchali:)
jeezu, absolutnie się zgadzam! dziękuję, że to ładnie nazwaliście. Oglądałam go, trochę się wynudziłam. Skończyłam i miałam poczucie w głowie 'ja chcę jeszcze raz!'. Widziałam w tamtym roku, myślę codziennie. Bardzo we mnie rośnie. Nie pamiętam, kiedy miałam takie osobliwe doświadczenie z filmem.
Wczoraj byłam na seansie. Przez cały czas jego trwania, czułam jak widzowie i widzki są zaangażowane w odbiór tego filmu. Całkowita cisza... Koniec filmu... Nikt nie wychodzi, wszyscy siedzą. Niesamowite doświadczenie. Osobiście wyszłam jakaś taka skołowana... I faktycznie rezonuje ten film dłuuugo po seansie....