Czy jesteś zagłodzony emocjonalnie?/Kasia Sawicka/
HTML-код
- Опубликовано: 8 сен 2024
- Ponieważ wiele osób w naszej populacji pochodzi z rodzin dysfunkcjonalnych mamy często do czynienia ze zjawiskiem zagłodzenia emocjonalnego czyli deprywacją emocjonalną.
________________________________________________________________________________________________
Skorzystaj z kodu rabatowego: youtube10 i otrzymaj 10% zniżki na wszystkie moje produkty online :kasiasawicka.p...
________________________________________________________________________________________________
Ogólnie rzecz biorąc jest to głębokie przekonanie,że "moje potrzeby nie są ważne i nie zostaną zaspokojone". Dotyczy to podstawowych potrzeb każdego dziecka takich jak:
1. Bliskości, ciepła i czułości .
2. Bycia wysłuchanym i zrozumianym w empatyczny sposób.
3. Wsparcia i kierowania, bycia chronionym .
4. Inne.......
Te deficyty skutkują cała gamą problemów natury psychicznej i komunikacyjnej. Takie osoby mają trudność w proszeniu o zaspokojenie potrzeb. Często nic o nich nie mówią ( np. w DDA - niewidzialne dziecko ) albo komunikują je w desperacki i często agresywny sposób. Trudno jest ich poznać, gdyż nie lubią mowić o sobie ( choć pragną przyjaźni i szczerości ) i bardzo często udają silnych ( taka maska ). Kolejną konsekwencją jest słaby kontakt emocjonalny z samym sobą i złe rozpoznanie potrzeb oraz trudność w stawianiu granic.
MAIL/ COLLABORATION:
k.sawickam@wp.pl
ZNAJDŹ MNIE W SIECI:
Tik Tok: / kasiasawicka.pl
Facebook: / rodzinne-puzzle-650720...
Instagram: / kasia.sawicka.pl
NAJPOPULARNIEJSZE FILMY:
Toksyczni ludzie:
• TOKSYCZNI LUDZIE - 8 c...
Toksyczny Narcyz:
• TOKSYCZNY NARCYZ - 10 ...
Osobowość BORDERLINE:
• Osobowość BORDERLINE -...
SERIA DLA RODZICÓW:
• Jak kształtować od naj...
➡➡➡ Mam na imię Kasia, mam 158 cm wzrostu, mieszkam w Gdyni. Z wykształcenia pedagog, mam piątkę dzieci. Wiele lat spędziłam w terapii pedagogicznej, pracując z dziećmi, które miały problemy z czytaniem oraz byłam trenerem szybkiego czytania i technik pamięciowych. Moje ulubione tematy to: indywidualne podejście do dzieci, nastolatki, rozwój osobisty, dysfunkcje w rodzinie.
Już w podstawówce powinny być prowadzone takie lekcje psychologii, zamiast przerabiania mnóstwa niepotrzebnego do życia materiału.
po co mi historia, właśnie, powinni uczyć, jak radzić sobie z emocjami
Zgadzam się! 😊
To prawda. Też ciągle o tym mówię.
ostatnio o tym rozmawiałam z mężem, że psychologia powinna być w szkole
Od zawsze tak mowie. Ba, powinny być zajęcia tez z pedagogiki, każdy powinien mieć podstawowa wiedzę z zakresu wychowywania dziecka. Wiadomo, ze teorie czasem ciężko zastosować w realnym życiu, ale może mniej byłoby tragicznych sytuacji...?
Jak mało jest psychologów, pedagogów którzy potrafią mówić tak mądrze jak Pani
oj właśnie, przerobiłam z 10, w tym 6 to były memeje nieporadne, które chyba niewiedząc co mają w życiu robić posdzły na psychologie choć samym sobie nie potrafiły pomóc, jedna w mega przemocowym związku (jedna z droższych psycholożek w wojewódzkim mieście). Tylko jedna była naprawdę z powołania!
Dokładnie tak! Bo to są często ludzie, którzy sami maja problemy ze sobą!!! Przecież w Polsce nie ma ustawy o zawodzie psychologa wiec każdy sklepikarz, murarz, weterynarz mogę założyć działalność gospodarcza pt udzielanie porad terapeutycznych. Ktoś kończy kurs i otwiera działalność! A po drugie często to jest osoba, która nie jest w superwizji- czyli nie chodzi sama do specjalisty który ma zapobiec niezdrowymi pomaganiu!
Pół filmu przepłakałam.Mam 24 lata. Praktycznie większość rzeczy o których Pani mówi dotyczy mnie. Jakby Pani mówiła o moim dzieciństwie i teraźniejszym życiu. Nie chce takiego życia dla moich dzieci. Dopiero teraz uświadomiłam sobie, że to nie jest moja wina, że nie byłam i nie jestem winna temu że nie zwracano na mnie uwagi, umniejszano moje zdanie, dopiero się tego uczę, że jestem wartościowa jako człowiek po prostu. Dziękuję, że Pani jest. Zazdroszczę Pani dzieciom.
Anitko, dużo miłości i ciepła, życzę Ci na reszę Twojego życia.
Tulę 💞
Mam identycznie jak Ty, również mocno Cię tule
Nie mamy wpływu w jakiej rodzinie się wychowujemy. Życzę Ci dużo wsparcia zrozumienia 😘😘😘
Ściskam i pozdrawiam Cię Anitko 😘
Pani Kasiu, jest Pani cudowna, przemawia przez Panią kojący spokój i mądrość. Bardzo przyjemnie się tego słucha
"Nie wiesz co zrobić? Taki jesteś słaby?" A pokazałaś/eś mi jak być silnym? Pierwsza moja myśl jaka mi przyszła do głowy.
Te filmy to droga do szczęscia przyszłych pokoleń !😍
Szkoda, ze nie wiedzialam o tym 30 lat temu........
@@iwonajakubik2445 albo nie chciałaś wiedzieć, moja mama ma 50 lat a wiedziała co to zasady i co można mówić dziecku, jako jedna z niewielu jestem wychowana według psychologów i jestem mega szczęśliwa kobieta 😊moi rodzice chodzili do szkoły dla rodziców, ludzie coraz więcej wiedzą ale np teściowa dalej sądzi że jak dziecko musi posprzątać po sobie to mu się krzywda dzieje, a jak dziecko nie słucha to trzeba je publicznie osnieszyc przy wszystkich.... Jakie jest złe i niegrzeczne, efekt dziecko muszę izolować od teściów bo po prostu znecaja się psychicznie nad moją córka
szkoda, że temu naszemu już nic nie pomoże
Niestety moi rodzice w dzieciństwie nie poświęcali mi zbyt wiele czasu, bo jak już wracali z pracy i ja coś próbowałam do nich zagadać to zawsze było "Nie przeszkadzaj mi, jestem zmęczony". Ja właśnie jestem dotykowcem i potrzebowałam żeby poświęcali mi czas. Teraz z kolei mój tata czy mama coś próbują do mnie zagadać czy coś i ja nie potrafię z nimi gadać. Jak się z czegoś zwierzam (co jest dla mnie bardzo trudne) to jestem wyśmiewana czy zostaje to olane. Nie wspierają mnie w moich pasjach a wręcz zniechęcają. Nie mam z nimi praktycznie żadnej więzi. Tak tylko chciałam się wygadać :)
Paulina Markiewicz mam podobne doświadczenia
Jakbym czytał swoją historię, kropka w kropkę ;) Dobrze jest czasami się wygadać. Trzymaj się ciepło ;)
@@shakaz4152 dzięki i nawzajem
I u mnie praktycznie tak samo, tylko że moja mama jeszcze w dzieciństwie jak już coś jej powiedziałam to wykorzystywała przeciwko mnie i teraz chciałaby być moją przyjaciółką...
Znam to miałam podobnie;)
Mało jest ludzi z empatią ktörzy cię wysłuchają Wszędzie trzeba robić dobrą minę do złej gry. Mówisz o swoich uczuciach, potrzebach, a każdy ma to w d...Zawsze trzeba robić to co wypada, a nie to co chcielibyśmy.
Moja mama pochodzi z bardzo dysfuncyjnej rodziny. Nie umie prosić o pomoc, okropnie wypiera się tego i ma syndrom "Zosi samosi", nie mówi o swoich uczuciach i emocjach, ona wszystko umie sama, zrobi sama, nikogo nie potrzebuje. Widzę w niej wszystkie cechy osoby zaglodzonej emocjonalnie. Ale jest teraz duuuuzo Lepiej, otwiera się itp, pokazuje emocje i siebie... od Kiedy? Od kiedy urodził się jej wnuczek, mój synek. To jej dało chyba mega kopa. Nie wiem jakim cudem wychowała mnie tak genialnie! Nie wiem jakim cudem jest tak wspaniałą mamą, skoro nie miała grama wsparcia i przykładu tego w dzieciństwie.
Patrycja Gurbiel Pracowała nad sobą:) Gratuluję i szczęścia! ❤️
Miód na moje uszy. Dziękuje ze pani jest ❤️ i życie staje się troszkę lepsze.
Ja czuje niesamowity głòd emocjonalny. Dopiero teraz zdaje sobie sprawe z tego, że źròdlo tego leży w dziecinstwie, kiedy rodzice byli zapracowani i nie bylo żadnych rozmòw o potrzebach, o uczuciach. Nauczylam sie tak życ. Nie wiedzialam jak wyrażac uczucia, poza frustracją. Nie umiem powiedziec "kocham cie". Na dodatek jestem w związku z narcyzem, ktòry na początku wypelnil moją pustke a teraz pogłębia ten glòd emocjonalny dwukrotnie. Bo to on i jego potrzeby są nahważniejsze, moje ignoruje albo wysmiewa. Teraz widze, że sama popelniam ten błąd przy moich dzieciach, ktòre sygnalizują, że potrzebują milosci emocjonalnej, a ja nie wiem jak im ją okazac. Jestem zajęta skomplikowaną osobowoscią męża, ktòra wyssysa ze mnie energię, ktòrą moglabym zużyc dla dzieci. Po prostu błędne kolo. To prześlasuje czlowieka i wlecze sie przez cale życie.
Rozpocząć proces powrotu do siebie, do ciała, kierując uwagę na to co się w nim dzieje, skupić się na sobie. Zacząć karmić uwagą te części w ciele które bólem (ściskiem, niewygodą) wołają o uwagę. Odkładać myśli na bok, świadomie być ze sobą i tym bólem, powracać i powracać do ciała i odczuć z niego płynących, z czasem ból będzie maleć a te miejsca zacznie wypełniać miłość, poczucie bycia i zjednoczenia na powrót ze sobą.
Dziękuję, że Pani założyła kanał. Dziękuję, że Pani jest ❤️
Udawanie bycia silnym. Życie w masce. 46 lat praktyki.
U mnie podobnie.
Też tak mam
48 lat noesze maske
Pani Kasiu jak wiele jest osób zagłodzonych emocjonalnych aż trudni uwierzyć. Mojego przyszłego męża musiałam dosłowne nauczyć miłości, okazywania emocji., okazywania i przyjmowania uczuć Pamiętam jak drętwiał dosłownie (i to nie z podniety) jak się do niego próbowałam przytulić. Po prostu nie wiedział jak, nie umiał, nie potrafił przyjąć tych emocji. Dom z pozoru miał normalny. Nikt nie pił, nie było awantur, ale też nie było uczuć, żadnych! Mama dbała o dom i dzieci, ojciec zarabiał, dbał o rodzinę. W tym domu nie było przytulania, całusów, czułych słów, nie wypowiadało się słów żono, mężu, synu, córko- absolutnie, wszystko bezosobowo - możesz, chcesz, itd.. Na zewnątrz moja przyszła teściowa mówi moja córka to czy tamto, mój mąż, ale żeby wzajemnie do siebie, nigdy. Gdy mój partner pierwszy raz usłyszał jak mój tata mówił do mamy kochanie, był w szoku. I ktoś by powiedział taki dom 1 na 1000 000 000. Nieprawda, jest ich wiele.
U mnie podobnie. Mąż nie umie wyrażać uczuć nawet po wielu latach małżeństwa. A ja tak bardzo tego potrzebuję. Nauczyłam się o tym mówić mu wprost, prosilam o otwarcie, o relacje itp. Jego to przerasta, zamyka się, ucieka. Szczerze mówiąc mam tego dość i chyba dojdzie do tego, że od niego odejdę. Życie ucieka a ja się czuję strasznie samotna w małżeństwie.
@@letniwiatr6279 na szczęście mój partner się otworzył, ale na prawdę dużo wody musiało upłynąć, dziś jest zupełnie innym człowiekiem.
@@hagnos77. Szczerze gratuluję. Ja zaczęłam nad nim pracę i także nad sobą od roku. Chwilami jest super a potem znów się blokuje. Ja się wkurzam, jest mi smutno, podsuwam informacje o językach miłości z nadzieją, że coś zrozumie. Niby wie a jednak ...idzie to opornie. Nie miał przykładu w domu, jego ojciec nie szanował matki, krzyczał ciągle na nią i dużo pił . Myślę że to odbiło się na emocjach dziecka. Gdy się poznaliśmy był bardzo uczuciowy, także w stosunku do naszych dzieci. A po latach andropauza i jest problem. Bardzo się zmienił niestety. Zobaczymy jak to dalej pójdzie. Pozdrawiam gorąco.
Letni Wiatr Żyję w bardzo podobnej rodzinie jak czytam z opisu, z tą różnicą że jestem synem tego męża. W wieku 19 lat z powodu moich tłumionych emocji, których bałem się okazywać w domu, zacząłem mieć stany, w których się samookaleczałem, krzyczałem, miałem ochotę zakończyć swoje życie bo nie mogłem sobie poradzić. Teraz mam 21 lat i od roku z przerwą w międzyczasie przechodzę psychoterapię. Pomaga mi to zrozumieć siebie i jestem zadowolony, że mimo tego w jakiej sytuacji dorastałem, biorę życie w swoje ręce. Nie wszystkie rzeczy jednak naprawią się moją psychoterapią. Od pewnego czasu czuję, że prędzej znowu doprowadzę się do okropnego stanu niż mój tata się zmieni i zacznie mnie uszczęśliwiać. Chciałbym żeby sam uczestniczył w terapii ale bardzo boję się zaczynać z nim tego tematu 😔
Letni Wiatr Wiem też z innych doświadczeń, że rozwód nie jest absolutnie rzeczą zakazaną której należy się wystrzegać. Jeżeli nie czujemy się szczęśliwi jako ludzie i czujemy codziennie BLOK warto zastanowić się nad zaczęciem nowego życia.
Dziękuję Pani Kasiu za ten filmik. Ujęte w punkt. Kiedyś uważałam się za ofiarę, a to było odbierane przez innych jako księżniczkowanie :) Dziś mając tę wiedzę i ilość nieudanych związków, dało do myślenia. W końcu otworzyłam się przed jednym facetem, tylko w sposób roszczeniowy i tutaj właśnie mój błąd.. nie jedyny oczywiście. Dużo pracy przede mną. Mam nadzieję i sobie kibicuję, że kolejny będzie już ostatnim.. Mam 31. Pragnę być dla kogoś ważna, doceniona i po prostu kochana. Pozdrawiam wszystkich, którzy to przeczytali :)
Bardzo potrzebny i ważny filmik. Uwielbiam Pani słuchać. Dzisiaj wyjątkowo piękny kadr z kwiatami w tle.
Zaglodzenie emocjonalne z dzieciństwa prawie zrujnowało mi związek ( i zycie)ale obudzilam sie w porę i zobaczylam jakie mechanizmy mną kierują.
Paniu Kasiu, prosze jeszcze nagrac filmik o tym jak mozna pomoc osobie, ktora wlasnie nie potrafi wyrazac swoich uczuc i bardziej jest tylko „sluchaczem”. Bo zauwazylam ze „co na sile” to ta osoba zamyka sie jeszcze bardziej... pozdrawiam ❤️
Przyłączam się do prośby.
Mnie nikt nie obudził. Jestem powietrzem.
Przwda
Witam czy jest odpowiedz na pytanie. Bo mój partner jest właśnie zamknięty w sobie, nie potrafi okazać uczuć nie pokazuje emocji
Taka osoba po pierwsze musi z ta potrzeba sama od siebie wyjsc. Nie mozesz kogos innego zmienic. Jesli ta osoba chce sie zmienic, bo z tego powodu cierpi, moze zaczac robic terapie. Zycze powodzenia.
Jestem zagłodzona emocjonalnie odkąd pamiętam. Doprowadziło to do depresji, zaburzeń osobowości i nałogów. A te konsekwencje sprawiają, że nie miałam do tej pory siły na jakiekolwiek zmiany. Jestem zrozpaczona tym w jaki sposób zostało zdeterminowane moje życie. I zazwyczaj coś sobie uświadamiam, pogłębia to moja depresję, ale nie dochodzi do momentow, że jestem w lepszy stanie i gotowa na zmiany. Czy da się jeszcze przerwać to koszmarnie błędne koło? Cóż nadzieja umiera ostatnia. Zasługuje na coś więcej niż tylko cierpienie i samotność. Chce na początek siebie dużo lepiej poznać i zrozumieć. Wiedzieć, co myślę, czego chce, co lubię i w czym jestem dobra, znać swoje potrzeby i szukać sposobu na ich zaspakajanie. Tak bardzo chciałabym jeszcze kiedyś poczuć się szczęśliwa, chciałabym, żeby znikło choć połowę tej czarnej, lepkiej i obslizglej mazi, która mnie wypełnia.
A ja dziś mojemu biednemu synkowi wciskalam na siłę elektrolity (jest chory i ma takie zalecenie) i usłyszałam, że mama zła. Kiedy w tych nerwach i krzykach go mocno przytulilam (oczywiście się poplakalam, że jestem wredną matką) to momentalnie się uspokoił i powiedział "mamusi Antoś tulić". Ten kontakt jest mega mega ważny! Ogólnie mój syn jest mało przytulaśny (chyba się oprzytulał jak był malutki i musiał być do mnie przylepiony) więc kiedy chce na ręce albo się przytulić to rzucam wszystko i korzystam!! Uwielbiam też nasze wieczorne rozmowy, kiedy "gadamy" co robiliśmy, co się nam podobało, kogo spotkaliśmy itp. Widzę, że to mojego synka baaardzo uspokaja i wycisza.
Dziękuję za twój kanał bo przynosi mi wiele informacji i ogarnia to co krąży w mojej głowie 😊
jestes uwazna Mama.
Moi rodzice tez nie rozumieli mnie, moich emocji i tego czego potrzebuje. A jednak wiem ze kluczem jest zrozumienie siebie. Danie sobie pozwolenia by byc taka a nie inna. Dzieki temu ja tez moglam im wybaczyć. Kiedys nie mieli ludzie takiej swiadomosci roli rodzica. Powielali to co ich rodzice przekazali. Nie bylo takiego dostepu do informacji.
Kasiu, a może nagrasz film - jak przestać się porównywać z innymi i zazdrościć innym?
A co kiedy dziecko jest zazdrosne o „wszystko” co ma koleżanka ?
eM Kej przyłączam się do Twojej prośby eM Kej, Pani Kasiu a może film jak przestać się porównywać i zazdrościć innym ? Jak się od tego uwolnić ?
Mam niestety takie dziecko w domu .Dołączam się do tego pytania.
Bardzo potrzebny taki film. Mój mąż jest człowiekiem, który mi zazdrości. On mnie nienawidzi i mnie niszczy.
@@jolajaniec zostaw go albo wyślij na terapię
Zgadzam się 100%!.
Ja też to miałam, wynikało z baraku zainteresowania że strony zapracowanych rodziców. Było nas 3 córki i każda miała inny problem z rodzicami. Mnie brakowało zainteresowania mamy, zazdrosciłam koleżance jej relacji z mamą z którą o wszystkim mogła porozmawiać. Moja siostra natomiast miała ogromny brak zainteresowania taty, u niej to chyba zaowocowało tym że w dorosłym życiu zawsze wiązała się z facetami ok 20 lat starszymi. Ja zupełnie nie odczuwalna braku ojca, nie miałam potrzeby jego zainteresowania. Czyli takie same warunki w domu, a każda ma inny problem. Ale muszę dodać że gdy się ma swoje dzieci to rozgrzesza się jednak troszkę swoich rodziców, widząc jak to nasze życie jest ciężkie.
Ja teraz mam to szczęście, że ja i mój partner oboje mieliśmy podobny brak zainteresowania i okazywanych uczuc przez rodziców. i oboję teraz okazujemy sobie bardzo dużo czułości, bo oboje tego potrzebujemy. Gdybym trafiła na innego faceta, myślę czuła bym się nadal bardzo samotna.
Bardzo fajne informacje, dziękuję bardzo za takie rady. Chyba po raz pierwszy na RUclips, wcisne dzwoneczek, aby nie przegapić następnych odcinków :)
Nareszcie ten filmik pokazał jakim byłam dzieckiem . Pokazał jak ten głód emocjonalny wpływał na całe moje dzieciństwo, młodość i dorosłe życie. Na moją drogę życia a mam już 68 lat i ciągle czuję ten niezaspokojony głód wsparcia,opieki miłości . To samotność nie wiem czy jeszcze warto coś zmieniać to rezygnacja . A w gardle klucha aby nie płakać a serce jak kamień.
@@jadwigamichaelis2705 Ściskam Panią cieplutko i otulam modlitwą 🙏♥️ 😘
U mnie zawsze było tak, że mama w którymś momencie życia przestała mi dawać wsparcie emocjonalne i uznała, że jeśli mam co jeść, ubrać i gdzie spać, to wszystko jest w porządku. Kiedy coś było nie tak, nie miała siły się zainteresować moimi problemami i miała ciągle pretensje, że wszystko mam, a jeszcze czegoś chce. A ja wolałabym głodować i spać na ziemi, gdyby to miało oznaczać, że rodzice bardziej zainteresują się moim stanem emocjonalnym. Zawsze byłam z tymi wszystkimi psychicznymi wyzwaniami sama, a jeszcze wymagano ode mnie, żebym była najlepsza, miała same piątki (czwórka to była u mnie jedynka), skończyła studia, znalazła pracę. Myślałam, że jak to wszystko zrobię, to wtedy w nagrodę dostanę to upragnione emocjonalne zainteresowanie, ale to tak nie działa. Nawet gdybym została prezydentem, i tak najmniejsza wada wywoływałaby tylko kolejną falę krytyki i rozczarowania u mojej matki.
Rozumiem doskonale, moja mama też , nigdy nie była mną pocieszona.
Zawsze, się " coś znajdzie".
To pewnego rodzaju horror
Ma Pani coś kojącego w sobie i to już jest piękne i leczące ❤️❤️❤️👍👌👏
Każdy powinien to obejrzeć...obowiązkowo. To sedno życia.
Oglądam, mam dwójkę małych dzieci, ciągle się uczę macierzyństwa
Kolejny raz słucham z zapartym tchem i z pewną ulgą pomimo mojego 'zimnego' dziecinstwa nasze dzieci mają niemal każdą godzinę codziennie wypełnioną mną i/lub mężem:) a od niedawna też bardzo zwracam uwagę na zaspokajanie ich języków miłości i podchodzenie zgodnie z charakterem. I tak po woli zauważam że wychowywanie moich dzieci staje się jakby moim hobby:) patrzenie na ich zmiany nastroju odkąd dzięki Pani wiem jak z nimi rozmawiać bawić się czy reagować na przeróżne zachowania jest niesamowicie satysfakcjonujace:) I do tego kolejny raz zauważam że ma Pani prześliczne urządzony dom:)
Jest Pani mądra mamą 😇🌸♥️ Życzę samego dobra 😘
Dzień dobry,Pani Kasiu Ministrem Edukacji Narodowej powinna Pani być😊👏
Może temat na film jak być asertywnyn w pracy, rodzinie, wśród znajomych ...
Ja też jestem za 😀
Tak!
Za
Polecam kurs/szkolenie online I na żywo pt. Asertywny rodzic partner. Kobieta asertywna. Prowadzony przez Kamila Rowińska
Niesamowite ! Zawsze czułam, że można przerwać nieświadome destruktywne nawyki, tylko trzeba je umieć zauważyć i dzięki Pani jest to możliwe. Dziekuje z całego serca za przemyślane i rzetelne wykłady !
Hej Marcelina! Fajnie Cię spotkać na tym kanale ;)
Hej Basia ! Ale numer! Uwielbiam słuchać pani Kasi i widzę że nie tylko ja :D
Tak sobie pomyślę, że w moim własnym otoczeniu jest sporo osób zagłodzonych emocjonalnie. Rodziców, którzy mają dzieci i powielają schemat. Zauważyłam też, że często do tego zagłodzenia emocjonalnego dochodzi w tak zwanych białych rękawiczkach, kiedy to rodzic nieustannie komunikuje dziecku, że jest już na tyle duże by samemu sobie poradzić, nawet nie wysłucha o co chodzi. Smutne ...
Codziennie jestem świadkiem takich sytuacji, ostatnia jaka miała miejsce to matka oczywiście szła obrażona przodem a dziecko na oko 4-letnie człapało za nią i matka rzucała mu tylko nie odwracając się nawet przodem hasła typu "sama powinnaś wiedzieć co robić" do 4-letniego dziecka!!! Zagubienie tej dziewczynki było ciężkie dla mnie do udźwignięcia, chciałam ją przytulić ale nie mogę tulić wszystkich dzieci na ulicy, ta matka i tak by zareagowała agresją na mnie i zrobiła scenę jakbym tylko odezwała się do JEJ dziecka bo to przecież JEJ własność a nie mały człowiek, codziennie rozwala mnie emocjonalnie to jak ludzie zdawałoby się "dorośli" używają jak ściery swoich dzieci
Pani Kasiu, uświadomiła mi Pani wiele rzeczy, dziękuję.
Właściwa osoba na właściwym miejscu, uwielbiam Panią oglądać pozdrawiam dziękuję 😍
Człowiek co nie potrzebuje żadnych uczuć jest arbo martwy lub jest żywym trupem!!! Pierwszy jest dotyk jako zmysł odczuwania człowieka i ostatni jest dotyk!!!
Wszystko co u Pani usłyszałam, to moim zdaniem najbardziej wartościowa wiedza. Super się słucha, mega ciekawie opowiedziane. Dopiero Pani mi uświadomiła, jak dużo pracy nad sobą przede mną.
Bardzo lubię Pani słuchać. Wzbudziła Pani moje zaufanie już od samego początku do tego stopnia, że poczułam, że mogłabym Pani całe swoje życie opowiedzieć, tzn w szczególności o tych zranieniach które mam z dzieciństwa. Zawsze interesowała mnie psychologia, rozkładanie na czynniki pierwsze ludzkich problemów i radzenie sobie z nimi dzięki tej nauce, dzięki obserwacji i doświadczeniu. Jeszcze nie przejrzałam wszystkich filmików ale czuję że znajdę tu wiele odpowiedzi na swoje pytania. Dziękuje za Pani pracę!
ja mam godziny autorefleksji i wiele lat psychoterapii i wciąż życie jest dla mnie ciężkie i ciagle mam ten głód
Pani Kasiu dziękuję za ten filmik. Może to tylko pośrednio na temat ale to wiąże się z tym, jak ważne jest zaspokojenie wszystkich potrzeb wieku dziecięcego przedstawionych przez Panią. Jestem pielęgniarką pediatryczną i nie raz i nie dwa aby obniżyć poziom lęku u pacjentów wystarczy porozmawiać z dzieckiem , wytłumaczyć, czasem po prostu objąć, pogłaskać po głowie, uśmiechnąć się. Aby zrozumiało, że jestem po to by je ochronić, pomóc i przede wszystkim że rozumiem. To wszystko przedstawiłam w dużym uproszczeniu i często rozmowa nie pomaga na ogromny poziom lęku oraz bólu związany z pobytem w szpitalu, jednak wiele razy takie po prostu ludzkie ciepło oraz empatia otrzymane nawet od obcej osoby potrafi zdziałać cuda. I przyznam szczerze, że na wiele rzeczy w życiu bym nie zwracała uwagi jako na rzeczy niezwykle ważne dla dziecka gdybym nie pracowała w tym zawodzie (bo dla nas, dorosłych są banalne-przecież już zapomnieliśmy jak to było). Pracuję też z nastolatkami po przedawkowaniu leków, z próbami samobójczymi, też dużo z zaburzeniami odżywiania i na podstawie opinii psychologów, psychiatrów oraz własnej intuicji muszę przyznać, że nie spotkałam się z sytuacją, żeby w rodzinie nie było jakiejś dysfunkcji ( i zazwyczaj nie jest to alkoholizm lub przemoc - to są "normalne" rodziny!!) w przypadku tej grupy pacjentów. To daje do myślenia.
Dzięki Pani filmom z ogromna dawka wiedzy zmieniam swoje życie na lepsze. Dziękuję!! ☺❤
Ale masz kojący głos 😊 świetny kanał, zostanę na dłużej.
Może nagrałabyś filmik o psychologii odżywiania? Dla osób które jedzą bo jedzenie ich "przytula"?
Bardzo dziękuję Pani za otwartość, empatię, mądrość, radość, gotowość do dzielenia się przeogromną wiedzą... Pani zmienia świat, ludzi i ich wnętrza...
Ten film trafiony w dziesiątkę, odkad pamiętam czuje bez sens swojego życia, żadnego celu. Nareszcie rozumiem dlaczego tak jest. Otaczam się towarzystwem emocjonalnych wampirów, nigdy nie skarżę się na nic, sama o wszystko walczę. Ale to mnie wcale nie cieszy... Do dziś nie mogłam zrozumieć dlaczego tak jest. Dziękuję za ten film ❤️
Dziękuje za filmik. Jestem mamą 6 latka dużo rozmawiamy przytulamy się troszczymy się. Ale trochę brakuje nam wartościowego wspólnego czasu na zainteresowaniach syna;) popracuje nad tym. Dziękuje PS w domu bałagan bo wole pogadać, wyjść razem na spacer czy poleżeć i się poprzytulać. Jak się zbierze więcej to sprzątam 💋
Gdyby w latach 90tych można było zobaczyć Pani porady dotyczące tego co tak naprawdę kieruje naszymi wyborami życiowymi. Ja byłabym dziś szczęśliwą mężatką z trójką dzieci. A tak, jestem DDA z w miarę samodzielnie przepracowanym systemem wartości. Pani filmiki to darmowa psychoterapia, cenne źródło informacji o tym, na jakie tory należy się nastawić by nasze życie było szczęśliwym. Ja startowałam z pozycji dziecka alkoholika, które wybrało sobie partnera alkoholika bo nie znałam niczego innego. Teraz jestem na etapie, nigdy więcej pozwalania na przemoc wobec mnie i dziecka. I konsekwetnie porządkuję swoje życie. Jestem dumna z tego że pomimo problemów sama nie popadłam w nałóg, byłam w stanie obronić siebie i dziecko i odbić się od naprawdę czarnego dna w którym była tylko czarna rozpacz. To wszystko o czym Pani mówi to naprawdę tak jest. Ważnym aspektem jest też poruszenie tematu że dzieciom z takich rodzin przypinane są łatki, są stygmatyzowane i rzadko kto podaje rękę i są skazane same na siebie i często dochodzi do dramatów. Bardzo dziękuje że poświęca Pani swój czas i dzieli się Pani z Nami swoją wiedzą.
Kasiu jesteś rewelacyjna. Życie wokół nas się kręci i w życiu nie spodziewałam się, że coś takiego usłyszę, co dotyczy mnie i mojego męża.
Od dzisiaj ta świadomość będzie mnie prowadziła abym mojej czwórki dzieci nie głodziła emocjonalnie.
Temat niewiarygodnie trafiony w 100.
Pozdrawiam
Bardzo konkretny materiał. Takie lekcje powinny być wprowadzane dla dzieci z rodzin destrukcyjnych od najmłodszych lat. Z własnego doświadczenia w pracy widzę, ze im młodsze dziecko tym więcej można mu wytłumaczyć, ponieważ jest najmniej zaniedbane. Im starsze dziecko to zaniedbanie jest na poziomie zamknięcia się w sobie i zamrożenia uczuć. W takiej sytuacji Bardzo ciężko jest aby dziecko się otworzyło.
Mój schemat jest inny, mnie nigdy nikt nie słuchał i teraz gdy tylko ktoś się mną zainteresuje to chciałabym gadać i gadac o sobie i wygląda to samolubnie ale tak naprawdę nikogo tak naprawdę nie obchodzi to co ja mam do powiedzenia i to mnie strasznie łamie.
Kurcze, mam to samo. Zauważyłam, że lubię jak ktoś mnie pyta co lubię?, co uważam?, co czuję? Ach... mam wrażenie, że nigdy nikogo to nie obchodziło
Dajcie temu ujscie, jak mowi pani Kasia, sami stworzcie sytuacja. Moze jakis blog? Sa osoby, ktore chetnie Was wysluchaja.
Wreszcie poczułem, że ktoś bezinteresownie się mną interesuje:) i w dobry i miły sposób chwyta mnie za serce i daje przyzwolenie na przeżywanie tego co odczuwam ;) od roku oglądam Pani kanał i Ja to po prostu zaczynam czuć w sobie... takiego małego chłopca, który przytula się sam do siebie i w racjonalny sposób tłumaczy emocje które towarzyszą na codzień :)
Jestes SUPER babka ! Dzieki za wspaniale filmiki !🥰👍🏆🌞Luiza
Jestem zagłodzona emocjonalnie
"Moje potrzeby nie są ważne" kojarzy mi się z przekonaniami DDA. Stawianie potrzeb innych przed swoje.
Dziękuję Pani za to co Pani robi. Od dłuższego czasu słucham Panią, ponieważ nie ukrywam pogubiłam się w sobie i chciałam odnaleźć dobrą drogę, którą mogłabym podążać. Dzięki Pani filmikom mogę być lepszą osobą. Jeszcze raz serdecznie dziękuję. Proszę nie przejmować się i dalej robić "swoje". ;)
Pozdrawiam, Justyna.
Dziękuję za mądre słowa. Teraz już wiem, dlaczego moim mottem jest Umiesz liczyć, licz na siebie😢 Tez potrzebuje bardzo dużo czasu, aby się otworzyć. Tak do końca, nigdy tego nie uczyniłam… nawet w małżeństwie
Jesteś cudną kobietą 💕 Dziękuję!
Pani Kasiu, włączając ten filmik wiedziałam, że dowiem się czegoś mądrego ale nie spodziewałam się takiego katharsis jakie odczułam... Dziękuję za to :) otwiera Pani oczy. Odkąd pamiętam czułam się winna, że nie jestem dość silna (mądra, zaradna itp. itd.), winna za to, że potrzebowałam pomocy lub że zachowywałam się emocjonalnie... Usłyszeć od drugiej osoby, że wcale nie jestem "nienormalna" i mam prawo do swoich uczuć - już samo w sobie wiele pomaga ;)
To co Pani mówi to także dobra nauka dla przyszłych rodziców, którzy obawiają się czy podołają tej roli - najważniejsze zapewnić dzieciom dużo miłości, czasu, rozmawiać z nimi i wspierać, a wszystko będzie dobrze ;)
pozdrawiam serdecznie i życzę dużo pozytywnej energii, która zaowocuje nowymi filmikami ;)
Wiele mi ten filmik wyjaśnił, bardzo za niego dziękuję. Zaczęłam rozumieć w końcu swoje zachowania i czemu jestem taka, a nie inna... Ale nawet bez tej wiedzy muszę przyznać, że powoli zaczęłam się i tak już otwierać. Teraz się trochę boję, że sama nieświadomie to przeniosę, na mojego syna, ale już wiem nad czym muszę pracować...
fajnie, że są na świecie tacy ludzie jak Pani
Jesteś potrzebna
ale ma Pani wiedze. duzo odkrylam w sobie dzieki tym nagraniom. nie uswiadamialam sobie z czego to pochodzi. dziekuje i prosze o więcej
Spieszę Panią usatysfakcjonować komentarzem! Lubię "pić" z Panią poranną kawę, wtedy wiem, że zaczyna się dobry dzień :) Znakomity materiał. Jeśli chodzi o zagłodzenie emocjonalne, mam wśród znajomych masę osób zmagających się z tym problemem. Są to bardzo wrażliwi, wspaniali ludzie. Podsyłam im Pani filmy, staram się uświadomić jak wiele są warci i jak bardzo wyjątkowi, i mocno trzymam za nich kciuki. Za to wstyd, o którym była mowa w filmie, a może raczej nieśmiałość, często towarzyszy mi. Nie wiem, czym to jest spowodowane. Nie mam problemu z wystąpieniami publicznymi, nawet przed szeroką publicznością, często nie mam problemu z wyrażeniem swojego zdania (ale to już w węższym i raczej znanym mi gronie). Jednak strach przed tym, że ktoś zobaczy mój post/komentarz czy udostępnienie paraliżuje mnie całkowicie. Praktycznie wcale nie dzielę się niczym, nawet wartościowym, na facebooku, bo przecież ktoś coś sobie pomyśli, skomentuje, obgada. Poza tym linki, które z chęcią bym udostępniła, przekierowują do filmów, a tym samym do moich komentarzy pod nimi, komentarzy, w których jednak jakoś się uzewnętrzniam. Cóż, powinnam się z tym liczyć, że internet to otwarta przestrzeń, mimo wszystko jest to dla mnie trudne. Jednocześni nie wyobrażam sobie milczeć (w sytuacji, gdy mam coś do powiedzenia) po obejrzeniu Pani filmów, bo wiem, że poruszane na Pani kanale tematy są niezwykle ważne i potrzebne, a jeśli moje spostrzeżenia i doświadczenia mogą pomóc, choćby w formie inspiracji czy motywacji, w tworzeniu kolejnych, to ja w to wchodzę :) Problemem jest chyba to - "co sobie ludzie pomyślą" - bo wiem, że wielu nie zrozumie, a dodatkowo skwituje jako wariatkę. Kolejna epistoła odhaczona :D Przeciepło pozdrawiam! :)
Tak słucham i coś czuję, że dokładnie znam temat - z domu właśnie... 😏
Bardzo lubię takie łagodnie i treściwie prowadzone "wykłady" dzięki Pani potrafię lepiej wyjaśnić gnębiące mnie w minionych latach problemy. Wcześniej nie wszystko dałabym radę sobie wyjaśnić.
Dziękuję Pani Kasiu😀Czułam to od dawna, ale nie potrafiłam nazwać...Czekam na kolejny film👍
Jeju, cudowny wykład. Zostaję po więce,j Pani Kasiu!
Pani Kasiu, Pani filmiki są dla mnie bardzo wartościowe. Ale nieraz robi mi się smutno, gdy ich słucham. Gdy mówi Pani o krzywdach, które się zdarzają i myślę sobie, że właśnie tak miałam. :(
Cudowny wykład, jak zawsze jestem pełna podziwu dla Pani wiedzy. Odwiedzam ten kanał zawsze gdy wyczerpuje mi się limit wiary w ludzi i zawsze otrzymję tu dużo ciepła i mądrych słów.
Ja jestem z dysfunkcyjnej rodziny, jestem dda. Bardzo długo miałam problem by umieć poprosić o pomoc. Jak byłam dzieckiem to wszystkim musiałam sobie sama radzić a jednocześnie jak chciałam zaryzykować i zrobić coś po swojemu, inaczej to często słyszałam, że nie dam rady, że jestem zbyt wylewna i na pewno ludzie tylko czyhają by zrobić mi krzywdę. Tymczasem moja wylewność popchała mnie by rozmawiać o tym co czuję i w konsekwencji zrozumiałam, że z czasem zostałam wepchnięta w złe schematy. Dzisiaj pomału z nich wychodzę. :)
Pani Kasiu, jak słucham, to jakbym słuchala o sobie, pozdrawiam.
Pani opowiada w tak fantastyczny sposób🤗 Miło się Pani i słucha,i ogląda❤️
Pani Kasiu! Film świetnie wpisał się w to, nad czym się aktualnie zastanawiam i co chcę przepracować. No i odkryłam, dlaczego jest mi ciężko określić mój drugi typ temperamentu - bo zakładam maski, żeby przetrwać! Dziękuję!!! ❤️❤️❤️
Uwielbiam Pani sluchac. Bardzo duzo mi Pani uswiadomila I wyjasnila, dziekuje ❤ Marlena
Bardzo ciekawy i przydatny temat. Czekam na całą serię :)
Cudowny filmik! U mnie akurat zdanie które mogę przytoczyć to "zobaczycie jak ojca zabraknie, nie dacie sobie rady beze mnie" teraz ciężko jest podejmować ważne decyzję i mimo dobrej pracy, studiów i tak ciągle czuje jakbym miała nic I że to ciągle za mało, czuję podświadomie, że właśnie sobie nie dam rady.
Też tak słyszałam w domu. Rozumiem Cię.
Uwielbiam panią Kasię i to co mówi. Daje dużo do myślenia tylko drażni mnie co chwilę ‚nie’ 🤪 wiem upoerdliwa jestem 🥰😃
Pozdrawiam Pani Kasiu i dziękuję za kolejny mądry wykład. Pięknie Pani urządził swoje gniazdko. 👌
Ja byłam w dzieciństwie bardzo tulaśna, tak do 8 roku życia, ale potem czułam się krytykowana, bo ciągle słyszałam: "taka duża dziewczynka, a ciągle wtulona w mamusię". I nagle przestałam. Bardzo zamknęłam się w sobie. Już w dorosłym życiu w związkach mi nie wychodziło, bo brakowało mi fizycznej bliskości, nie każdy facet jest na tyle czuły i ciągle gdzieś ta potrzeba nie była zaspokajana. Teraz mam 25 lat, na szczęście wreszcie trafiłam na mężczyznę, przy którym ta pustka została wypełniona i czuję się szczęśliwa. Bardzo często się przytulamy i ta bliskość w związku, uważam, jest baaardzo potrzebna. A skoro tak bardzo z związkach, to tym bardziej w rodzinie i w stosunku do dzieci. Owszem, jestem dotykowcem, szkoda tylko że w późniejszym dzieciństwie mi tego zabrakło. Choć po części z wyboru.
Uwielbiam Pani kanał, bezcenna wiedza, przekazana w łatwy do zrozumienia sposób. Dziękuje!
Bardzo dziękuję za film. Niestety, serce trochę boli, jak tego słucham..
Bo chciałoby się żyć tak pozytywnie, przyjemnie a tu nie za bardzo się daje.
Temat jakby wiadomy, jakby rozpoznawalny. Ale raczej nieobecny w przekazach, czy to mainstreamu, czy też alternatywy.
A ważny, ważny tak osobiście, dla mnie.
Przez lata wyobrażałem sobie, tak jak moje otoczenie, że "to samo się ułoży".
No niestety oszukaństwo, nie ułożyło się. "Samo to się grzmi i błyska".
I same spadają rzeczy z suszarki po praniu.
A jak się przypatruję na moje życie uczuciowe to jakieś normalnie Himalaje.
Dziękuję
Pani Kasiu bardzo bardzo dziękuję za Pani mądrość, doświadczenie oraz to że dzieli się Pani tym wszystkim ze mną...jest mi to bardzo potrzebne...dziękuję
Dziękuję za wartościowy filmik ❣
Pięknie Pani wyglada 😍😍😍
Dziękuję. Czerpię z Pani wiedzy garściami. Pozdrawiam serdecznie
Super, taki przekaz mnie zadowala. Dziękuję pozdrawiam
Dziękuję Pani Kasiu, wszystko w punkt. Pomaga Pani wielu osobom. Dzięki Pani radom udało mi się wyjść z roli ofiary i dziś jestem w stanie zadbać o Siebie jak również dzielę się ta wiedza z innymi. Budujący przekaz. Pozdrawiam.
Oooo tak,
zagłodzenie emocjonalne = uzależnienie 😓zmagam sie z tym codziennie
Pani Kasiu, filmik w punkt, 21 lat braku stawiania granic, wyrażania własnych potrzeb i emocji, dziękuję za uświadomienie mi tego, najwyższy czas zmienić myślenie i czuć się wartościowym człowiekiem zasługującym na szacunek.
Dziekuje ze Pani nagrywa takie filmiki. Otwieraja oczy i umysl.Jest Pani fantastyczna.
Dziękuję. Ten film tak dużo mi wyjaśnił ♥️🧡💛
Bardzo lubie Pani sluchac ze wzgledu na jasny i cieply przekaz.
Pani Kasiu, dzíękuję za Pani pracę. Proszę nie przestawać ❤️
Jest Pani niesamowita 😍 podeśle Mamie 😬 dziękuje bardzo za filmik 💘 ps posłużyła się Pani moim komentarzem o ,,znalezieniu sobie chłopaka” 😂
KASIU droga Bardzo Ci dziękuję za ten film. Jestem w procesie przemiany, i ten film jest dla mnie kolejnym krokiem w tym. Dobrze że mówisz o tym. Dobrze że Jesteś💕
Pani Kasiu, z każdym Pani filmikiem jestem bardziej świadoma. Niestety widzę okaleczenie z dzieciństwa, które wpłynęło na moje dorosłe życie. Dziękuję i pozdrawiam. :-)
Jest Pani wspaniała. Dziękuję ze znalazłam Panią, dużo siebie widzę w tym co Pani mówi.
czy ze mną coś złego się stało, że ja już nie mam ochoty ani być kochana ani kochać ani nie potrzebuję już przytulania, ani nie potrzebuję przyjaźni nawet z kobietami?
Nie potrzebuję mężczyzny, nie mam do nich wstrętu, są mi obojętni, jednak za obojętnością pojawia się myśl, że ludzie krzywdzą, ale i zarazem zrozumienie, taki jest po prostu człowiek, jesteśmy na takim etapie rozwoju. Mnie jest dobrze być samej. nie stronię od ludzi, ale też nie zależy mi na nich. Jest mi dobrze samej z sobą. Szukam spokojnych miejsc, gdzie mogę być sama a jednocześnie w śród ludzi. Obserwacje ludzkich zachowań są ciekawsze od rozmów z nimi:)
Pani Kasiu ja niestety mam schemat deprywacji emocjonalnej stwierdzonych na terapii. Niestety przez to ciągnie mnie do osób z problemami np. uzależnionych, DDA, bordeline, czy jako przyjaciół, czy partnerów. Na pewno wynika to z tego że z tymi osobami mogę porozmawiać o emocjach, że mają podobny poziom. empatii i wrażliwości, ale z takimi osobami nie da się stworzyć relacji. Ostatnio np. byłam w relacji z osobą uzależniona. Na początku tego nie wiedziałam. Zakochałam sie bo ta osoba idealnie wstrzelila się w moje potrzeby emocjonalne. Ale co z tego jak z taką osobą nie da się stworzyć związku. Jak wyjść z tego błędnego koła. Podobnie jeśli chodzi o znajomych to np. jedna z moich bliższych przyjaciółek ma stwierdzono osobowość bordeline. Chciałbym stworzyć związek, ale cały czas wybieram tych problematycznych partnerów. Jak sobie z tym poradzić?
Mam to samo
Kiedy roztałam się z moim wieloletnim partnerem, co uważam za najlepszą decyzję mojego życia, moja matka skomentowała, że JAK ZWYKLE COS WYMYSLAM. Zaznacze tylko, że ani razu nie rozmawiałam z nią na temat mojego związku, więc nie miała zielonego pojęcia o tym co było przyczyną. W jej oczach to zawsze ja jestem problemem.
super ze jesteś! bardzo mi otwierasz oczy ! dziekuje 😍
Dziękuję Pani Kasiu⚘ za ten i wiele innych filmów,za Pani autentyczną troskę❤ by pomóc tym,którzy tego potrzebują a tak naprawdę nam wszystkim - mniej lub bardziej ZAGŁODZONYM ,poranionym,doświadczonym,okaleczonym,zagubionym,nieświadomym,zadufanym w sobie.,zamkniętymDziękuję❤..za te lekcje jak pokochać siebie ,że trzeba pokochać siebie🍀żeby wyrwać się z tego zaklętego koła bezsilności.autodestrukcji😟Kochaj bliżniego swego ,jak siebie samego" a tymczasem byliśmy tak kształtowani przez dom ,kościół, szkołę ,że przede wszystkim należy kochać innych ,że to wstyd myśleć o sobie zawracać głowę komuś swoimi problemami itd że trzeba cierpieć a z siebie rezygnować...
Nie ma skutku bez przyczyny .🎆Dziękuję Pani Kasiu⚘,że tak pięknie i wytrwale dzieli się Pani swoją wiedzą i osobistym doświadczeniem 🌼Że edukuje Pani całe społeczeństwo,że każdy może skorzystać⚘❤
Uwielbiam Pani filmiki 😁 tak trzymać!
Bardzo potrzebny film. Poznałam mężczyznę, który w dzieciństwie był porzucony przez swoich rodziców. Matka zostawiła go w wieku 17 lat i wyjechała do Angli, a ojciec cały czas pił.Na chleb zarabiał sam. Teraz jest po 30 mieszka sam. Nie ma rodziny... Twierdzi, że jest szczęśliwy i nic mu nie potrzeba. Widać, że potrzebuje miłości - pomaga charytatywnie, zajmuje się dziećmi i kocha psy... Dalej pomaga matce, której finansowo wiedzie się dobrze. Twierdzi, ze nie jest mściwy więc dlaczego miałby jej nie pomagać. Usprawiedliwia ja, że miała ciężkie życie z alkoholikiem. Ale zapomina że on też miał ciężkie dzieciństwo bo żył z tym samym człowiekiem, tylko ojcem. Jak mu pomoc? Jak z nim rozmawiać?
Bardzo wartościowy filmik, dziękuję