Τση φυλακής Δημήτρης Λάγιος
HTML-код
- Опубликовано: 5 сен 2024
- Με σμπάρα εγεννήθηκα, με κάμες με φασκιώσαν
Και με πιστολομάχαιρα, στη κούνια μου μ’ ασημώσαν
Είχα μια πίκρα στην καρδιά, για πάντα σκεπασμένη
Πως δεν μ’ αγάπησε κι εμέ ποτέ μια παντρεμένη
Σιώπα μωρέ τραγουδιστή να τραγουδήσει κι άλλος
Τον πόνο που ‘χω στην καρδιά να τον ακούσει κι άλλος
Μωρή Μαρία του κηπουρού σεληνοπουλημένη
Όλα τα κηπουρόπουλα σ’ έχουνε φιλημένη
Ω, ουρανέ πατέρα μας και γης μάνα γλυκιά μας
Να μην τα μάθει άλλος κανείς τα πάθη τα δικά μας
Μισεύω κι αποχαιρετώ τση Ζάκυνθος τα μέρη
Τσι κοπελούλες τσι όμορφες και το δικό μου ταίρι
Αναδημοσίυεση από την εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (Κυριακή 26 Μαΐου 1995)
Μελωδική ντοπιολαλιά
.....Μια "διαδρομή" στα "Λαϊκά Τραγούδια της Ζάκυνθος", μέσα από μια πολύτιμη παρακαταθήκη του αξέχαστου συνθέτη Δημήτρη Λάγιου...
.....
"Με σμπάρα εγεννήθηκα... "
Στο δίσκο, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται το ερωτικό, δοξαστικό τραγούδι "Δυο ήλιοι, δυο φεγγάρια",τα πατριωτικά "Εφτασε η λαμπρά στιγμή" και "Στ' άγρια βουνά",το επίγραμμα του Σολωμού "Στων Ψαρών".Επίσης, τα "Φυλακίσια" ή "Τση φυλακής",όπως ονόμαζαν οι παλιοί τραγουδιστάδες τα δίστιχα, που το περιεχόμενό τους αναφερόταν στην παλικαριά, τον πόνο και τον έρωτα. Οπως μας πληροφορεί ο Δ. Λάγιος, αυτά τα κομμάτια τα τραγουδούσαν με το γνώριμο τρόπο της ερωταπόκρισης και με τη συνοδεία μιας κιθάρας που έπαιζε "διπλό κοπανιαμέντο". Σε αντίθεση με τις άλλες αρέκιες, που είναι πολυφωνικές, εδώ τραγουδάει ένας ένας, κάτι ανάλογο με τις κρητικές μαντινάδες. Τα ονόμαζαν φυλακίσια, γιατί τα τραγουδούσαν στη φυλακή αυτοί που μπαίνανε από "βεντέτα" για λόγους τιμής ή από διαμάχες με τους άρχοντες. "Με σπάρα εγεννήθηκα, με κάμες με φασκιώσαν, και με πιστολομάχαιρα στην κούνια με ασημώσαν" αρχίζει το "φυλακίσιο" κομμάτι, που φιλοξενείται στο δίσκο και κάνει λόγο για τη "σελινοπουλημένη Μαρία", την "πουλημένη στα σελίνια, στο αγγλικό χρυσάφι δηλαδή, συνείδηση του καταχθόνιου άρχοντα". Ενα κομμάτι, που όπως γράφει ο Σαράντης Α. Αντίοχος στο βιβλίο "Χρονικά Ζακύνθου", "τραγουδούσαν στους δρόμους οι Ζακυνθινοί και ήταν μοτίβο συνεννόησης μεταξύ εκείνων που δεν τολμούσαν να εξωτερικεύσουν ελεύθερα τη γνώμη τους".
Η έκδοση αυτού του πολύτιμου υλικού - παραγωγή του "Κάλβειου Μουσικού Σχολείου" που ο Δ. Λάγιος ίδρυσε - βεβαίως δεν είναι τωρινή. Παραπέμπει στα μέσα της δεκαετίας του '80. Η μοναδικότητά της όμως κάνει φανερή την ανάγκη ώστε αυτό το μουσικό υλικό να βγει και έξω από τα όρια του νησιού, κάνοντας και άλλους πέρα από τους Ζακυνθινούς κοινωνούς αυτής της πλούσιας μουσικής παράδοσης. Καθώς η έκδοση αυτή, όπως και οι άλλοι δίσκοι που προαναφέραμε, έγινε σε περιορισμένα αντίτυπα, θεωρούμε ότι σήμερα μια ενδεχόμενη επανέκδοσή του με πανελλήνια εμβέλεια θα είχε πολλά να προσφέρει.
Ρουμπίνη ΣΟΥΛΗ
www2.rizospasti...
Η καλυτερη φωνή που έχει βγάλει η Ελλάδα...Ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει Δημήτρη.....
Δεν υπάρχουν λόγια...εξαιρετικό!!!!!!
Το είχα βρει πριν απο πολλά χρόνια σε μια κασέτα που είχα αγοράσει στην Ζάκυνθο... Δυστυχώς την έχασα..... Ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρεία να το ξαναβρώ.... Σπανίζουν κομμάτια σαν και αυτό......... Δυστυχώς, όπως όλοι οι καλοί...... Ο Ηλίας έφυγε νωρίς.......
Mε εστειλε το τραγουδι ειχα ακουσει για τον Λαγιο απο το πατερα μου , συγκινηθηκα τι τραγουδι τι φωνη...
Ευχαριστουμε πολυ για τις πληροφοριες..
Γειά σου ΖΑΝΤΕ! !!!!
Τα ονόμαζαν φυλακίσια, γιατί τα τραγουδούσαν στη φυλακή αυτοί που μπαίνανε από "βεντέτα" για λόγους τιμής ή από διαμάχες με τους άρχοντες. "Με σπάρα εγεννήθηκα, με κάμες με φασκιώσαν, και με πιστολομάχαιρα στην κούνια με ασημώσαν" αρχίζει το "φυλακίσιο" κομμάτι, που φιλοξενείται στο δίσκο και κάνει λόγο για τη "σελινοπουλημένη Μαρία", την "πουλημένη στα σελίνια, στο αγγλικό χρυσάφι δηλαδή, συνείδηση του καταχθόνιου άρχοντα".
σαν συνεργάτης του Δημήτρη που συμμετείχα στο δίσκο στον προκείμενο ακούμε 3 έξοχες διαφορετικές φωνές του συνθέτη του Ανθη και του τρίτου δυστυχώς ξεχνώ το όνομα όποιος διαθέτει το δίσκο έκδοση 1985 ας τον ανεβάσει γιατί τον δικό μου τον έχασα και περιέχει εκτός από της φυλακής και αρκετά άλλα εξαίσια!!
Φυλακίσια ή Τση φυλακής (Δημήτρης Λάγιος, Μιχάλης Άνθης, Κώστας Ρομάντης, Κάλβειο) - Πηγή: Ogdoo.gr - www.ogdoo.gr/prosopa/afieromata/dimitris-lagios-afieroma-stin-agnosti-di
solomos costas ευχαριστώ από καρδιάς Κώστα η δυνατότητα να μπει όλο το ηχητικό του δίσκου υπάρχει?
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ,,,
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Δώστε μου λίγο χρόνο και θα σας ενημερώσω σχετικά... Ευχαριστώ για την κατανόηση!
solomos costas ευχαριστώ από καρδιάς.
Χρήσιμες πληροφορίες, αντιγράφω από Ριζοσπάστη: Τα "Φυλακίσια" ή "Τση φυλακής",όπως ονόμαζαν οι παλιοί τραγουδιστάδες τα δίστιχα, που το περιεχόμενό τους αναφερόταν στην παλικαριά, τον πόνο και τον έρωτα.
Από ότι έχω ακούσει το τραγούδι αυτό είναι γραμμένο στις φυλακές της Ζακύνθου (προ του σεισμού του 53 ενοείται) όπου το δημιούργησαν οι φυλακισμένοι Ζακυνθινοί της εποχής. Η φυλακή φυσικά μετά τον σεισμό έπαψε να υφίσταται. Άγνωστη η χρονιά που γράφτηκε. Αργότερα το έφερε ο Λάγιος στην επιφάνεια πιθανόν με κάποιες αλλαγές. Όσα ανέφερα είναι ότι άκουσα... Συγνώμη αν κάνω λάθος.
μαγικό....'οπως και η πατρίδα μας.....
Σ ευχαρηστω τη δωρο εινε αυτο ! τη φωνη θεε μου!!!!
ΖΑΚΥΝΘΟΣ --ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΓΑΛΗΝΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ
Οπως μας πληροφορεί ο Δ. Λάγιος, αυτά τα κομμάτια τα τραγουδούσαν με το γνώριμο τρόπο της ερωταπόκρισης και με τη συνοδεία μιας κιθάρας που έπαιζε "διπλό κοπανιαμέντο". Σε αντίθεση με τις άλλες αρέκιες, που είναι πολυφωνικές, εδώ τραγουδάει ένας ένας, κάτι ανάλογο με τις κρητικές μαντινάδες.
Ενα κομμάτι, που όπως γράφει ο Σαράντης Α. Αντίοχος στο βιβλίο "Χρονικά Ζακύνθου", "τραγουδούσαν στους δρόμους οι Ζακυνθινοί και ήταν μοτίβο συνεννόησης μεταξύ εκείνων που δεν τολμούσαν να εξωτερικεύσουν ελεύθερα τη γνώμη τους".
Συγκίνηση μόνο!!!!!
εξαιερτικο !
*****
δε μπορώ να αναγνωρίσω τη φωνή του Λάγιου...ποιους στίχους τραγουδάει;;;
Όλους
μα αφού ακούγεται διαφορετική φωνή σε κάθε στροφή. Παρακάτω αναφέρετε τρία ονόματα: Δημήτρης Λάγιος, Μιχάλης Άνθης, Κώστας Ρομάντης, Γι αυτό ρώτησα σε ποιες στροφές τραγουδάει ο Λάγιος.
....... Συγνώμη. Με παρέσυρε η συγκίνηση... Διόρθωση: Αντί για Ηλίας διαβάστε Δημήτρης............
Εκπληκτικό..