Międzypokoleniówka: O neokatechumenacie
HTML-код
- Опубликовано: 13 сен 2021
- W dzisiejszym odcinku Patrycja i Hanna Hurlak goszczą w kościele św. Augustyna w Warszawie, a ich rozmówcą ponownie jest Ksiądz Moisés Marin Peréz. Rozmowa dotyczy wspólnoty neokatechumenalnej. Dla kogo jest ta droga? Na czym polega jej istota? Jaka jest historia wspólnoty? Kto był jej założycielem i jak do niej dołączyć? To wszystko już dziś.
Podziękowania:
- Ks. Walenty Królak, proboszcz parafii św. Augustyna w Warszawie
www.swaugustyn.pl
- Siedlecka Manufaktura Kawy
siedleckamanufakturakawy.pl/
Strona www: www.patrycjahurlak.pl
Facebook: / patrycjahurlakofficial
RUclips: / patrycjahurlakpl
Patronite: patronite.pl/patrycjahurlak
Patrycja Hurlak, Hanna Hurlak, Międzypokoleniówka,ksiądz Moisés Marin Peréz, neokatechumentat,
Bardzo dziękuję za świadectwo, szczególnie poruszył mnie fakt świadectwo matki prezbitera ,która pomimo że była samotna urodziła syna ,Bog naprawdę jest WIELKI I KOCHAJACY , JESTEM WE WSPOLNOCIE ,a właściwie skończyliśmy Drogę, zapraszam na katechezy ,życzę ODWAGI ,Bog jest MIŁOSCIĄ ,doświadczyłam Jego MILOSCI Asia szczęściara
Jestem w neokatechumenacie. Tu poznałem moją narzeczoną a w tym roku biedxiemy mieć ślub. Droga neokatechumenalna dla mnie jest to ogromny dar który na co dzień prowadzi mnie w dobry i bożym kierunku
Pozdrowawiam
Pokój tobie czy jestes juz po drugim skrutinium?
Sekta luterańsko judaistyczna
Witajcie dziewczyny. Bosko wyglądacie 😍. Mam podobne doświadczenie z Neokatechumenatem co Hania. Nie trafili do mnie nic a nic.
to jest żydowska sekta
zabawny material, dzieki
Dziękuję gorąco
Wreszcie o Drodze!!
Pokój z Wami - to ja prosiłem
😊👍
Bardzo pokorny ksiądz. Chwała Panu.
Pozdrawiam
Bylam tez w neo, spotkalam wspanialych ludzi ale tez i nie . Bylam samotna osoba mloda i mialam straszne problemy rodzinne. Ciezko chora matka, ciezko chora babcia, ojciec alkoholik zmarl jak mialam 8lat. Czulam sie odpowiedzialna i ciezko pracowalam na oplaty dla matki czynsz itd. Bylam sama i nieraz w kryzysie. Uslyszalam od katechistow ze pracuje i zarabiam i nie roznie sie niczym od rozwiazlych kobiet ze starego testamentu bo one zarabialy pieniadze. Do tego jeden mezczyzna chcial sie ze mna spotykac , choc byl duzo starszy, naprawde zaczelam sie bac bo inni czlonkowie z wyrzutami na mnie patrzyli choc ja nie mialam niczego na sumieniu a to on mnie probowal wykorzystac i to ze jestem w kryzysie. Odeszlam bo nie umialam tego wytrzymac, matke utrzymywalam do smierci, nie spodziewalam sie ze tak mozna traktowac kobiete z problemami. Nie chce sie tu uzalac nad soba, ale ja jestem silna a co jak trafi na kogos kto sie zalamie pod osadami katechistow i czlonkow? Ich traktowaniem zeby czuc sie jak ktos kto jest nic nie wart bo inni nie musza np. harowac na oplaty a ja skoro musze to jestem sama winna bo mi Bog nie dal. Absurd. Zwrocic uwage na to trzeba
To dobrze ,że opuściła Pani tą sektę .
Strasznie mi przykro, że musiałaś tego doświadczyć. Niestety manipulacja i nadużycia w takich wspólnotach się zdarzają.. Ile lat tam wytrzymałaś? Życzę Ci dużo siły
❤️❤️❤️❤️✝️
Należałam do wspólnoty, ale po pewnym czasie zauważyłam , że ci ludzie są bardzo zamknięci na innych. W ich ocenie ci którzy nie należą do Neo, są uważani za gorszych, a siebie uważają za wybrańców. Kiedy zaproponowałam wspólny różaniec z parafianami w miesiącu pażdzierniku, zostałam wyśmiana i upokorzona, także stwierdzili że zwyczajni wierni chodzący na Msze św., to bezmyślny tłumek., natomiast Msza św. we wspólnocie sprawowana jest w specyficzny sposób, Benedykt XVI mówiąc o możliwości sprawowaniu Eucharystii w małych grupkach przez neokatechumenów zaznaczył , że musi być otwarta na wszystkich , którzy należą do Kościoła i nie można odzielać od wspólnoty parafialnej.Niestety z tej wspólnoty wyniosłam tylko przykre doświadczenie , uważam , ze powinna być zbadana właściwa formacja tej Drogi.
Bardzo szkoda, że miałaś takie doświadczenia. Droga neokatechumenalna nie jest łatwa i jej celem nie jest żeby było miło, tylko staniecie w prawdzie o sobie. Jest pokusa żeby poczuć się kimś lepszym, bo dostajesz nową wiedzę i jest wrażenie że się rozwijasz a inni nie. To taka słabość ludzka. Może takie doświadczenia są potrzebne, żebyśmy poznali siebie samych i swoje słabości. Ale to dopiero pierwszy krok do głównego celu, jakim jest miłość do Boga i blizniego
Byłam kilka lat na drodze i odeszłam z wielu powodów. Główne z nich to: zaburzony punkt ciężkości podmiotu i przedmiotu zainteresowania, tzn. większe skoncentrowanie na człowieku i jego grzechu, aniżeli na Bogu, realnej współpracy z Jego łaską i wzroście duchowym. Takie trochę chodzenie po pustyni, byle mielić piach pod sobą, ot cała dynamika. Kolejna sprawa to napastliwa presja otwierania się i wynurzania na forum wspólnoty całego swojego życia duchowego, by zostało zbadane, czyli zanalizowane i ocenione przez domorosłych teologów w postaci świeckich katechistów, którym pomimo wszystko brak merytorycznych podstaw, pomijając że wykraczało to daleko poza ich duchowe kompetencje formowania kogokolwiek. To trochę jak leczenie się u lekarza bez dyplomu. Kolejny powód to podział na my i świat; przeświadczenie, że każda krytyczna uwaga ludzi spoza wspólnoty to oznaka prześladowania i nierozumienia, bo niewtajemniczenia z powodu niewybrania. Taka trochę zbiorowa mania prześladowcza / manię wielkości. Zamknięcie i robienie tajemnicy z formacji, co nadaje drodze znamiona sekty z wyczuleniem na spodziewany sprzeciw rodziny, który trzeba uznać za znak, że jesteśmy na dobrej drodze dlatego diabeł kręci ogonem... Mierzenie wszystkich jedną miarą i pod gotowy skrypt oczekiwanych efektów. Jak nie pasujesz do foremki, albo za szybko rośniesz to widocznie jesteś pyszny i trzeba Cię skrócić. Izolacja, pycha, humanocentryzm, rezygnacja z tradycyjnego autorytetu kapłaństwa na rzecz zrównania go ze świeckimi prowadzącymi. Wyprowadzanie celebracji świąt poza wspólnotę kościoła powszechnego w rozumieniu kościoła parafialnego, bo sami zrobią to lepiej po swojemu. Zero realnego samokrytycyzmu w odniesieniu do tych wszystkich wątpliwości i uwag co do formacji, przeświadczenie o doskonałości drogi na poziomie wręcz dogmatycznym, o czym świadczy przeciętna reakcja neokatechumena na jakąkolwiek krytykę lub inne propozycje duszpasterskie. Moje doświadczenie niestety pozostawiło obraz ludzi pogubionych, którzy dobrze się czują we własnym sosie wzajemnego przekonania o monopolu na zbawienie. Można łatwo zatracić umiejętność samodzielnej oceny sytuacji lub jak kto woli zdrowie sumienia
@@MaugosDeLepiej bym tego nie ujął. Byłem w Neo 2 lata i mam identyczne odczucia : 1 Bóg jest gdzieś obok a liczą się bardziej nasze emocje i odczucia (to człowiek powoli staje na pierwszym planie), 2) Kapłani zostają zrównani do osób swieckich (takich fumfli) i w sumie to trochę gdzieś z boku przygladaja się całej sprawie. 3) Co drugi członek wspólnoty wie 'najlepiej" i bardziej niż cały Boży Kościól który wypracowal przez 2000lat odpowiednie zachowania zakazy i nakazy.
Po odjeściu z Neo bardziej zacząłem dostrzegać piękno i sens tradycyjnej Mszy Świętej.
Pomimo tego że na początku byłem zachwycony tym nurtem to teraz dostrzegam w nim wpływy protestantyzmu (czytaj - nie tak jak Bóg chce tylkko tak jak ja chcę i czuję)
Z Panem Bogiem!
@@JanKowalski-gs8bg Tak. Jakkolwiek dziwnie to zabrzmi Bogu dziękuję za ocalenie, bo miałam wrażenie, że przechodzę tam jakieś pranie mózgu i gdybym wtedy została, dziś pewnie nie umiałabym już myśleć samodzielnie, bez 'wspólnoty'. Co ciekawe pomimo pięknych teorii tam zawsze też jest wyraźny podział na liderów i resztę, a wszystkie schematy interakcji ja-Bóg-wspolnota sprowadzane są do różnych konfiguracji ofiary-winnego-ratownika, zupełnie jak w trójkącie Karpmana. Ludzie którym znana była wcześniej współzależność naturalnie się tam odnajdują, bo schematy myślenia są znajome. Wydaje im się na ogół, że w końcu przychodzi ratunek z zewnątrz, podczas gdy problem tylko zmienia twarz. W zdrowym podejściu ludzie płacą latami krocie na terapiach, żeby wydostać swoją mentalność z takich trójkątów.
Długo by pisać, najgroźniejsze jednak jest podejście do tradycyjnego Kościoła
Pozdrawiam i z Panem Bogiem
Ja też byłam wiele lat na drodze, moi rodzice i rodzina również. Wychowałam się w neo. Dopiero jak się człowiek z dystansuje jest w stanie zauważyć te wszystkie absurdy. A jak masz odwagę mówić, że ci się coś nie podoba, to nie spotyka się to z miłym odbiorem. Jak odchodzisz, to twoi "bracia" zapominają o tobie. Jeśli początkowo ktoś dzwoni, to tylko po to żeby namówić cię na powrót i straszy, że bez drogi w życiu sobie nie poradzisz, że odchodzisz od Boga. Dzisiaj dziękuję Bogu z całego serca, że mnie stamtąd wyrwał 🙏
neokatechumenizm to droga odstąpienia od tradycjonalnych dogmatów religi jaką stworzył Jezus, to jest rozmydlanie prawdziwej religi Chrystusowej, to droga do szatana. ludzie nie dajcie się zwieść szatanowi. Święty Paweł apostoł powiedział w jednym ze swoich listów: Nadziwić się nie mogę że od tego który was łaską Chrystusa powołał tak szybko chcecie przejść do innej ewangeli. Innej jednak ewangeli niema. Są tylko tacy ludzie którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieli by przekręcić ewangelię Chrystusową. Ale gdybym nawet my lub anioł z nieba głosił wam ewangelię różną od tej którą wam głosiliśmy niech będzie przeklęty. List do Galatów 1, 6-9
Jakieś konkrety czy będziesz lał wodę?
O tej wspólnocie krąży wiele opinii, często niepochlebnych. Jest bardzo mocno promowana w KK. Nie jest to przekonujące, mówiąc delikatnie.
Kiko Argüello powiedział o Benedykcie XVI: „Jedyną rzeczą, która może nas uratować, jest śmierć papieża”
Materiał na blogu Osservatorio sul Camino Neocatecumenale z dnia 04 stycznia 2023.
Kłamiesz
Kościół w kościele. Nie rozumiem tych podziałów w kk. A wszystko od soboru watykańskiego II się zaczęło, można choćby zobaczyć po owocach w jakim kierunku zmierza kościół. A w tej chwili następuje protestantyzacja kościoła katolickiego.
SEKTA,. AMEN .
Biedaczyno
Wspólnota Neokatechumenalna , niestety kojarzy mi się z protestantyzmem, w większości kapłani mają podobną opinię.
Od protestantyzmu katolicyzm różni się przede wszystkim tym, że akceptuje autorytet Papieża. Skoro Papieże od Pawła VI do Franciszka akceptują Drogę i nawet prawnie ją zatwierdzają, to raczej ci wspomniani księża są protestantyzujący 😁
"Większość kapłanów" - jakieś badania są na ten temat, statystyki, czy to wlasna opinia?
Chyba międzynarodówka sekciarska
takie samo mam zdanie
Fuuu... Ile tu nienawiści