Sam Glazer powiedział. na wreczeniu nagród w Cannes , że Martin Amis zmarł w dniu premiery filmu...Na szczęście, jak sam mówi, reżyser 3 tyg przed jego śmiercią wysłał mu kopię filmu, lecz nie jest pewny czy Amis go obejrzał, no i jak go odebrał, bo był juz w bardzo złym stanie zdrowotnym...
Może ten film przeraża o tyle że tak wygląda pozornie Świat. Niby wszystko pięknie a gdzieś w tle dochodzą do nas subtelne sygnały na ktore przymykamy oczy? Może my też jesteśmy zanurzeni tak głęboko w czymś że czegoś nie widzimy?
Dla mnie ten film był niesamowitym doświadczeniem i chętnie powiem dlaczego. Jestem człowiekiem starszej daty, ale za to pamiętającym słuchowiska radiowe. Stąd mój mindfuck: na przerażające słuchowisko dźwiękowe została mi nałożona warstwa wizualna, która niczym nie spajała się z tym, co słyszę. Genialne posunięcie! Niejedyne w tym filmie. Bardzo polecam Twoją rekomendację.
Tak! Miałam takie same odczucia. Tak jakby oglądaliśmy coś innego (to, co "powinniśmy", co zostało nam "pokazane"), a słyszeliśmy coś innego (podświadomość). Przez to przez cały film panował niesamowity nastrój traumy i grozy, mimo że pokazywano nam piękne obrazki z życia idealnej, wzorowej niemieckiej rodziny. Genialny chwyt artystyczny.
Filmowe dzieło sztuki, a może więcej niż filmowe. Każda scena, każdy dźwięk i kadr ma tu znaczenie. Każde tło. A postać nastoletniej dziewczynki dokarmiającej więźniów i sposób jej pokazania (noktowizor jako negatyw dla chorej rzeczywistości podstawowych scen) wbija w fotel. Najważniejsze dla mnie jest chyba, że ona istniała naprawdę i cieszy, że żyje nadal. I żyją ludzie, którzy widzą zło w obojętności i nazywaniu "zwykłymi ludźmi" tych, którzy każdego dnia jak z wody w kranie czerpali osobiste korzyści z machiny śmierci i okrucieństwa. Korzyści nie tylko materialne. "Strefa interesów" jakkolwiek w najwyższym stopniu jest świadectwem holocaustu, na poziomie psychologicznym wykracza poza ramy zdarzeń historycznych i uczy więcej o człowieku niż można by przypuszczać. Jak dzwon podbija słowa: Auschwitz nie spadło z nieba...
Zaczęłam oglądać ten film z nastawieniem, że to będzie nudnawa opowieść o kobiecie uprawiającej swoj ogródek, spodziewałam się może jakiejś ckliwej historii o ukrywaniu Żydów w tle... ...a siedząc podczas seansu dosłownie oniemiałam. Wszystko w tym filmie do mnie trafiło i dotknęło: treść, forma, tempo akcji, "artystyczne" wstawki, muzyka przechodząca w krzyk, powtarzający się motyw pedzącego pocuągu w tle, w ogóle to wszystko, co się działo za horyzontem .. i do tego genialne, mistrzowskie zakończenie... Ten film ma tyle warstw... Nic nie dodaję. Ogólnie jestem zaskoczona, bo widziałam w zeszłym roku kilka świetnych filmów i myślałam, że kolejnych filmów o holokauście już naprawdę nie trzeba, a mistrzowskie, artystyczne kino już dawno nie istnieje... i na szczęście okazało się, że byłam w totalnym błędzie. Łał!
Ten film jest manipulacją na twoim biednym umyśle targanym emocjonalnością wyobrażeń i mitów😂😂😂. Nie wsiadaj więcej do pociągów, bo dźwięk będzie ci się kojarzył z krematorium 😂😂
Film obejrzalam po raz drugi tydzien temu. Film w filmie i dźwiękoszczelni bohaterze. Niby tak mało, tak subtelnie, a tak łapiące za serce i totalna rozpierducha w głowie.
Co Ty na to żeby w retro recenzjach pojawił się film "ŻYCIE JEST PIĘKNE" pamiętam jak jeszcze chodziłem do szkoły i oglądaliśmy go na polskim cudowny wzruszający i zabawny film który odmienił w pewnym stopniu moje życie.
Jako mieszkaniec Oświęcimia byłem statystą na planie tego filmu, bo casting więźniów byl przeprowadzany w moim liceum. Filmu jeszcze nie widziałem ale fajnie pomyśleć ze jest się nominowanym do Oscara haha
Polecam książkę Hanny Arendt "Eichmann w Jerozolimie". Sporo jest tam wlasnie o banalności zla. Tzn masowy morderca niekoniecznie musi byc gościem, ktory zabija koty w dzieciństwie, bije żonę, etc. Czasem - jak w przypadku bihatera ksiazki - jest to po prostu bezrefleksyjny urzednik niedpuszczajacy do siebie mysli, ze jego decyzję niosą śmierć. I jak sie zastanowić to chyba taki obraz ludzi złych jest jeszcze straszniejszy. Pozdro Michal.
Widziałam. Zgadzam się z oceną. Byłam pozamiatana po tym filmie. Jak sama byłam w Oświęcimiu to mimo woli (jako inzynier) musiałam docenić myśl techniczną. Powiem ci jednak, że scena że współczesności jakby mnie walnęła w brzuch....
Hmm, brzmi intrygująco... tak zwane "kino obozowe" ale nakręcone z bardzo nietypowej perpsktywy.. przypomina się "The boy in striped pyjama".. gdzie też mamy perpsketywę rodziny komendanta... polecam, jeśli ktoś nie oglądał.. finał i puneta są mocne!
Bardzo mocno czekam na ten film, według wielu moich znajomych jest najlepszy z tegorocznej stawki Oscarowej. Tym bardziej nie mogę się doczekać tego seansu.
Już po dzisiejszym seansie. Film z każdą kolejną sceną, aż do samego końca coraz bardziej ściska za gardło. Ta obojętność na ludzką śmierć wzbudzała we mnie gniew wobec tych zwyrodnialców. Końcówkę z ukazaniem przyszłości interpretuję jakoby Hoss doznał wizji, iż to co robił zostanie przez wszystkich zapamiętane, a nie zapomniane jako coś błachego.
Uderzył mnie bardzo mocno ten film. Wiele osób powie, że nudne, że nic się nie dzieje na ekranie, ale jeśli ktoś się w tym zanurzy to może się bardzo źle poczuć, autentycznie żaden horror nie wywołał u mnie takiego wewnętrznego strachu, niepokoju.
@@daru1683 nie chciałem napisać wprost, że jesteś mocno ogłupiony. Sam zresztą napisałeś, że "ten film jest nudny" i "nic się nie dzieje", ale skoro film dostał przymusowego Oskara za holokaust (to ich ulubiona kategoria😂) to musiałeś obejrzeć, by się podniecać gniotem 🤣🤣
@@dybusmariusz >nie chciałem napisać wprost, że jesteś mocno ogłupiony. ale nie rozumiem co mają szczepionki do tego, że mi się film po prostu podobał. Możesz wytłumaczyć jakie zachodzą pomiędzy tym połączenia? Bo mam wrażenie, że to jakieś twoje projekcje na całą rzeczywistość są tu uprawiane. >Sam zresztą napisałeś, że "ten film jest nudny" i "nic się nie dzieje" Nie napisałem tak. Napisałem, że wiele osób tak może odebrać ten film, a nie że ja go tak odbieram. >to musiałeś obejrzeć, by się podniecać gniotem Chłopie, obejrzałem go przed oscarami, więc nie wiem o czym ty tu pierdolisz xD Ewidentnie boli cię tematyka filmu, ale może zamiast się nakręcać, bo ktoś śmiał nakręcić film o żydach wyjdź na zewnątrz dotknij trawy, albo obejrzyj sobie co tam lubisz, a nie siej toksyczność. Pozdrawiam.
Strefa Interesów - 10/10 No i właśnie o tym filmie Michale ostatnio wspominałem. To JEST ARCYDZIEŁO! Oglądając ten film dotykasz CZYSTEGO ZŁA. I nie wiem jak co poniektórzy ale po tym filmie MOŻNA jeszcze bardziej znienawidzić hitlerowskie Niemcy niż JUŻ teraz to ma miejsce. To jest aż niebywałe. P.S "Chłopiec w pasiastej piżamie" to miękka (hollywodzka) wersja tego właśnie filmu. Filmweb pomylił datę premiery w Polsce że już recka wychodzi teraz?? Na portalu piszą że miała być 8 Marca.
Genialny, ale i wstrząsający, to piękny obraz piekła - dlatego nie mam odwagi polecać znajomym tego filmu. Miałam wrażenie, że po seansie publiczność rozchodziła się w ciężkim milczeniu, że nikt ani nie komentował filmu, ani nie zagadywał do sąsiada, ot tak, byle sobie pogadać. To film o przedłużonym działaniu - po wyjściu z kina trudno jest się oprzeć chęci zgłębianie biografii Hoessa i innych strasznych historii z tamtych lat. I tak trafiłam na Listę obdarzonych łaską Bożą (Gottbegnadeten-Liste) - 36-stronicową listę najważniejszych artystów w III Rzeszy, ułożoną we wrześniu 1944 roku przez Josepha Goebbelsa i Adolfa Hitlera. Niektóre nazwiska całkiem niezłe, np. Richard Strauss czy Herbert von Karajan. Ci utalentowani wybrańcy tworzyli okołokrematoryjne piękno, ogród sztuki użyźniany ludzkim popiołem.Ten film pokazuje prawdę.
Właśnie wróciłam z seansu. Tego się nie da opisać, specyficzny film, ale polecam każdemu, kto interesuje się tematyką wojenną. Ja jestem pod ogromnym wrażeniem.
To co najbardziej mnie w tym filmie uderzyło to fakt, że żyję w podobnej relacji z rodzicami co "dziewczyny ze wsi" z rodziną Hossów. Nie jest ważne, że wysprzątałem cały dom, tylko że gdzieś nie dopatrzyłem się plamy. Zostaję wtedy zmieszany z błotem.
Najbardziej przeraża to, że jest to prawdziwa historia. Żona komendanta wspominała, że uwielbia swój dom z pięknym widokiem na krematorium. Podziwiasz wizję reżysera ale z perspektywy tych dzieci i tej Hedwigi to była rzeczywistość a nie wizja, zwykła sielanka. Tu sobie pracujemy w ogródku, tu się opalamy... A co tam, że słychać jakieś jęki, jakieś krzyki, tyle to nas obchodzi jak ćwierkanie ptaków....... No brak słów na to jak Ci ludzie mieli wyprane mózgi. Jak to mówiła Irma Grese (jedna z nadzorczyń SS, paskudna kobieta), ich sumieniem był Adolf Hitler.
"Tu wszystko jest krecone normalnie" - rezyser i operator zastosowali technike krecenia tego filmu rodem z reality-show:D KAMERY BYŁY POUKRYWANE W ŚCIANACH;D PO DRUGIE WSZYSTKO W NATURALNYM ŚWIETLE 😮
Niesamowity film. Jako Krakowianka pozycja obowiązkowa, przypomina się obowiązkowa szkolna wizyta w AB. Subtelny sposób niezwykle. I wybrzmiewa to czego nie widać. Niesamowite
Ps. Aktualne pytania co do budowy osiedla w Plaszowie na terenie dawnego obozu albo widok z balkonu osiedla na obóz Majdanku w Lublinie... trochę w temacie
ten film przypominał mi trochę swoją powolnością i spokojem "Zabójcę" Finchera, gdzie widzieliśmy pracę bohatera od kuchni, a tutaj życie rodzinne i dosłownie kuchnie jakiegoś zbrodniarza wojennego, tylko trochę jakby to kręcił Wes Anderson, przez tę symetrię w obrazie i kadrowanie. I jak wtrąciłeś wzmiankę o pierwszym sezonie "Detektywa" to stłumione kolory w filmie też nadają takiej niecodziennej, lekko niepokojącej i dołującej atmosfery, jak o tym pomyśleć o takie ciekawe połączenie bogactwa kolorów ogrodu, lasów dookoła i betonowej oschłości obozu za murem i wszystkiego co ma tam miejsce, takie wzmocnienie tego kontrastu dwóch skrajnych sąsiadujących ze sobą rzeczywistości dla mnie jest to dobry film, minął mi szybko, ale im bliżej końca tym bardziej mnie nudził, w skali punktowej dałbym 7/10 i ciekawostka, w wywiadzie na "Cameraimage" Łukasz Żal mówił, że film kręcili jedną kamerą (widziałem w tv), ale teraz nie mam pewności czy mówił o całym filmie czy o nagraniach w ogrodzie, ponieważ niektóre ujęcia z ogrodu były pokazywane w trakcie tego wywiadui do nich się odnosił)
zgadzam się, że "banalność zła" ma zawsze dużo większą moc oddziaływania, niż takie "jestem zły in ur face", bo uświadamia, że nie ma ich-i-nas, nie daje "spać spokojnie", bo przecież ja nie jestem tą zła karykaturką... zmusza do przypomnienia sobie, że zło i okrucieństwo jest w każdym z nas, a decyzja o nim jest kwestią wyłącznie własnego wyboru. .... no chyba, że kogoś rzeczywiście boli fakt, że musiałby o czymś pomyśleć, a przecież w Biedrze jest promka na pączki... ;)
Nie zachwycił mnie niestety. Taki do obejrzenia, ale nie do zapamiętania jak chociażby Lista Schindlera, chłopiec w pasiastej pidżamie, pianista - które to wbiły się głęboko w moje serce. Mało tego sam Hoss zostaje według mnie wybielony, a jest sporo opracowań/relacji, jasno pokazujących jego okrucieństwo, techniki represji, bezwzględność itp. Ot zwykły randomowy nazi Niemiaszek, a jak wiemy randomowy nie był. Dałbym temu filmowi 5-6 na 10.
Film pokazywał bardzo ciekawa perspektywę, ale mam wrażenie ze w momencie kiedy ojciec opuszcza dom, film traci tępo. Wtedy poczułam jakieś znużenie i rozmycie głównego wątku. Bardzo podobał mi się sam pomysł i małe, subtelne elementy pojawiające się przez cały film. Mam poczucie ze muszę poszukać jakiejś bardziej wnikliwej analizy, bo jestem pewna ze wielu rzeczy nie wychwyciłam. Mimo ciężkiego tonu, końcówka jest dla mnie bardzo optymistycznym punktem: on schodzi w dół do ciemności, a pamięć o tych którzy zginęli jest pielęgnowana. No i po filmie oczywiście usiadłam do czytania życiorysów rodziny; zasmuciło mnie ze matka która budziła we mnie agresje miała jeszcze przed sobą długie życie (ale chociaż nie w swoim ukochanym domu)
Ja teraz czytam Dzieci nazistów. To przerażające. Te potwory w ludzkiej skórze byli dobrymi ojcami. Przeprowadzali masowa zagładę i wracali do domu i normalnie bawili się z dziećmi. Przerażające.
Jeden z trzech filmów, którym wystawiłem ostatnio maksymalną ocenę. Pozostałe to "Przesilenie Zimowe" oraz "Zakochany bez pamięci". Po seansie w kinie Charlie (Łódź), gdzie odbył się pokaz przedpremierowy odbyła się dyskusja. I napiszę tylko tyle, że zdania były podzielone, nie wszyscy się zachwycali tym obrazem. Część z osób obecnych wtedy na sali jest/była spokrewniona z osobami, które przeżyły, bądź nie, tamto piekło na ziemii, więc dla nich ten seans miał dodatkowy emocjonalny wydźwięk. Niemniej dyskusja (którą przeprowadziła wtedy Diana Dąbrowska) okazała się być niezwykle interesująca. Zacytuję tutaj swój komentarz do oceny filmwebowej (tak, wiem, że to trochę jak przybijanie piątki z własnym odbiciem w lustrze): Film prostoty, kontrastów, elegancji i pustki.
Co do samej tematyki i sposobu pokazania - to jest całkowite przeciwieństwo tego co sam zrobilem w filmie 'Ludobójstwo" - tam owszem mamy motyw "zimnej kamery" która niezwruszenie, przez cały film ciągłym jednostajnym ruchem pokazuje - ale no własnie - BARDZO bezpośrednio wszystkie najgorsze koszmary II WŚ które na terenie Polski miały miejsce. I myślę że oba sposoby zaprezentowania tematu mogą byś potrzebne i skuteczne. Operowanie na subtelnościach, uczuciach, kontrastach (filmu jeszcze nie oglądałem więc trochę zgaduję, mając pamięci film "chłopiec w pasiastej piżamie" który trochę na tej zasadzie działał) - może poruszyć wiele strun w sercu, ale nie odda w mojej opinii skali. Skalę mordu, terroru praktycznie przemysłowego - oddał bardzo bezpośredni w ukazaniu brutalności film "Czekista" który obejrzalem raz, i więcej do niego nie wrócę, powiedziałbym że jeszcze może "Pianista"? Choć tu już Polański korzystał z jeszcze innych środków. Nie mniej nie ma myślę jedynego słusznego sposobu opowiadania o ludobójstwie. Temat zbyt szeroki niestety, by jeden rodzaj filmu zalatwił sprawę.
Mnie film ujal bardzo, dla mnie to rewers "Syna Szawła". Jedyny moj problem, to czy ludzie, którzy nie sa tak obyci z tematyką Holocaustu jak Polacy czy Zydzi, odczytaja wszystko (skad pani Hoessowa ma ciuchy, co to Kanada, skad popiół, ktorym ogrodnik nawozi ziemie etc.). I zakończenie mi zazgrzytalo mocno. Dla mnie powinien sie skonczyc w momencie, w którym Hoess zaglada w przyszlosc.
Ja to odebrałem tak, że wszystkie sceny zła dzieją się w biały dzień na widoku, a prawdziwe człowieczeństwo musi się ukrywać pod osłoną nocy, ale możliwe że przekombinowalem. Czytałem też, że ta dziewczynka była wzorowana na historii Polki z którą reżyser rozmawiał.
Dla mnie to jest taki negatyw tego, co się dzieje "normalnie" w tym filmie. Ogólnie cały ten film jest odwróceniem oczekiwań: największy potwór i morderca (Hoss) to przystojny, schludny facet w białym garniturze. A największe piekło to piękny, zadbany ogród z kwiatami. Dlaczego? Bo podczas holocaustu świat wywrócił się do góry nogami, dokonało się najgorsze możliwe zło, piekło rozpętało się w biały dzień. Więc w tym złym świecie, gdzie regułą jest systematyczne, masowe mordowanie setek tysięcy ludzi, każdy objaw prawdziwego dobra jest wyjątkiem, wykroczeniem, czymś niebezpiecznym, za co grozi śmierć. Dlatego dziewczynka jest kręcona przez wojskowe kamery termowizyjne, jak jakiś terrorysta, a my patrzymy na nią jak na coś dziwnego, zaskakującego, nienormalnego w świecie opanowanym przez zło. No i ponieważ cały film kipi od kolorów, a pokazuje piekło, to dla odmiany bohaterski czyn dziewczynki, jako że jest inny niż cała reszta, został pokazany w czerni i bieli. Jako coś, co kontrastuje z kolorową, szatańską rzeczywistością.
Mnie jeszcze zastanawia motyw, że w którymś momencie filmu było słychać krzyki z obozu, z których wynikało, że więźniowie zaczęli walczyć o jedną z gruszek zostawionych przez tą dziewczynkę. I walczyli do tego stopnia, że jeden z nich został zastrzelony przez strażnika. To było dla mnie najbardziej niejasne, bo pokazywałoby, że nawet jak próbujemy w okropnym świecie zrobić coś dobrego, to i tak może się to skończyć jakąś tragedią (?). No nie wiem.
OMG, to dlatego te sceny przy basenie, z prysznicem w kształcie latarni, przy której Hoss stał tak jakby był na niej powieszony, były takie niepokojące :O @@klaudiaart
Mimo że filmy o niemieckich zbrodniach w obozach koncentracyjnych bardzo mnie poruszają to ten film był dla mnie dużym zawodem. Mam wrażenie że z powodu hajpu i nagród nie wypada go krytykować. Dla mnie byl nudny choć doskonale rozumiałem że chodzi właśnie o nie pokazywanie teagedii a utrzymanie atmosfery grozy. Niestety film przekombinowany okrutnie.
Historia komendanta, który robi okrutne rzeczy w obozie (których nie widzimy dosłownie, ale o tym wiemy), a po powrocie do domu jest normalnym "dobrym" człowiekiem i żyje sobie dobrze z rodziną. Tak można streścić ten film, który trwa ok. jedną godzinę i czterdzieści minut. Ciężko się oglądało ten film. Lista Schindlera, która trwa aż trzy godziny, a gdy oglądałem to nie zauważyłem kiedy te trzy godziny minęły. Nie uznałbym Strefy Interesów za jakieś arcydzieło 10/10. Sceny są bardzo, ale to bardzo wydłużone (Łażenie po domu, gaszenie świateł, łowienie ryb, spacery po ogródku, przymierzanie ubrań, malowanie się i tak dalej). W czasie tych długich scen, słychać czasem w tle dźwięki krzyków, strzałów, cierpienia, wszystko to co dzieje się za murami. Czasami zobaczymy ogromny dym z kominów. Tak, jest to poruszające, ciekawie przedstawione, inaczej niż w wielu innych filmach o tej tematyce, ale po 40 minutach filmu już to wiesz, rozumiesz itd. Liczysz na coś innego, ale potem dalej jest to samo. Były momenty, które zaczynały być ciekawe jak dialogi pomiędzy oficerami na temat obozu, gdzie ten gość opowiadał jak te komory się palą i pokazywał te plany. Wtedy myślałem, że o coś się zaczyna dziać może będzie tego więcej. Może ten komendant będzie opowiadał żonie jak było "ciężko w pracy". Może pojawi się jakiś problem, że na przykład muszą szybciej zabijać i się zastanawiają jak to zrobić bo przyjeżdża jakiś główny komendant i tak dalej. Nie wiem, cokolwiek co by jeszcze bardziej podkręciło zły charakter głównej postaci. Nie chodzi mi o to, żeby ten film przemienił się w jakiś film akcji, ale właśnie żeby było więcej takich brudnych/złych rozmów. Niestety, zawiodłem się, bo potem znowu były bez celowe dialogi i łażenie tu i tam. Sceny w których chodzą po ogródku czy po domu i coś tam losowego gadają do siebie serio w ogóle mnie nie interesowały. Wiem, że w tych scenach chodziło o to żeby pokazać normalne życie, a za murami żebyśmy słyszeli tą grozę. Ale były one bardzo długie. Podsumowując, historia ukazana w filmie była ogólnie ciekawa. Tylko film jest za długi jak na taką historię. Po 40 minutach byłem zmuszony przewijać sceny bo po prostu się dłużyło, a w filmie nic się nie działo po za rzeczami, które wymieniłem wyżej.
@@darekb.4563 Nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka. Jest wiele filmów, które nie są "tanią rozrywką" ale powolną rozwijaną fabułą, którą śledzimy do końca filmu; przykład: Lista Schindlera". Strefa interesów jest specyficznym filmem. Tutaj już mamy wszystko podane od początku filmu. Dlatego w późniejszych minutach już nie ma nas czym zaskoczyć. Jeżeli komuś taki format przedstawienia historii się podoba to w porządku.
Wg mnie zaden film nie przebije "przechadzki " po obozie z przewodnikiem, która kończy się na piecach gdzie wiadomo co sie działo...łzy same leciały Nie mniej jednak film doceniam pzdr
Od Glazera polecałbym Ci nadrobić sobie ,,Pod skórą" z 2013 r. Bardzo interesujące sci-fi, pięknie nakręcone i zmuszające do ciekawych rozkmin (podobnie jak strefa).
Córka Hoessa, Brigitte, po wojnie wyjechała do Hiszpanii, a następnie do Ameryki. Pracowała jako modelka i żyło jej się całkiem całkiem...pod innym nazwiskiem, nazwiskiem męża...Ech....życie....
Ostatnią publiczną egzekucją w Polsce było powieszenie zbrodniarza wojennego Rudolfa Hossa w 1947 roku. To oczywiste, że dzieci nie powinny odpowiadać za zbrodnie rodziców. Jednak warto się zastanowić, jaka jest przewrotność losu, który jednym dzieciom zgotował Auschwitz i komory gazowe, , a innym, dzieciom zbrodniarzy...dostatnie życie...
Widzę ze chyba jestem jedyną osobą tutaj której nie podoba sie koncept tego filmu. Film przedstawia jednego z największych zbrodniarzy wojennych jak super ojca, niezłego męża (czasem tylko zdradził żonę), porządnego pracownika wielkiej korporacji zwanej SS, fajnego szefa i ogólnie pozytywnego faceta. A to pójdzie z dzieciakami nad wodę, popływa kajakiem, spędzi z nimi czas na pool party albo na pikniku na kocykach. Tak powoli i beztrosko sobie płynie czas małżeństwu Hessów. Raz na jakiś czas trzeba pogadać w domu o planach nowych komór gazowych. Czasem słychać jakieś dziwne strzały, krzyki za murem albo trzeba zamknąć okna w domu, bo dym leci. Ale co tam, da się przyzwyczaić. W końcu dom ma fajny ogródek i basen. A wszystko to zaprojektowane i zrobione przez panią Hess. Zastanawiam się co o takim filmie pomyśli np. jakiś przeciętny Amerykanin. Wiadomo, że go nie obejrzy, bo musiałby czytać napisy, ale przypuśćmy że zabłąka się gdzieś w kinie ze swoim maślanym popcornem i wejdzie na ten film. Jakimś cudem obejrzy do końca i wyjdzie z myślą: "Kurde ci Niemcy to byli nawet fajni ludzie, tacy rodzinni. Byli też nawet eko, bo myśleli o roślinach. Ten holocaust to pewnie jakaś ściema". Dla mnie ten cały pomysł na realizację tego filmu, to pseudo-intelektualny bełkot. Recenzenci łyknęli to od razu (chociaż nie wszyscy, np. New Yorker skrytykował takie podejście do filmu, teraz tez kilku z Filmweb dalo niższe oceny), bo niby "zło jest ukryte" i "to czego nie widać jest najstraszniejsze", ale ja się z tym nie zgadzam. Wizerunek jaki tu jest przedstawiony wg mnie wybiela tego potwora i pokazuje w nim człowieka. Oczekiwałem czasem jakiegoś zestawienia tego "spokojnego" życia w domowych pieleszach, z tym co robił ten potwór na murem. No ale wiadomo, można to sobie wyobrazić, albo doczytać z książek. Tylko że nie wszyscy to zrobią. Film posiada kilka scen gdzie jest wiele niedomówień, część widzów będzie wiedziało o co chodzi, ale reszta już niekoniecznie. Kuriozalne jest też dla mnie zakończenie, kiedy pokazują muzeum w Auschwitz, i zamiast tylko skupić się na tym co zostało z jeńców obozu, to mamy ciągle obok sprzątaczki, które sobie odkurzają. Dla mnie to pokazuje kompletny brak szacunku dla wszystkich, którzy zginęli w tym obozie. Podsumowując wielki zawód, szczególnie po tych wszystkich ochach i achach.
Właśnie o to chodzi, żeby pokazać, że najokrutniejszych rzeczy dokonują nie ludzie-potwory o szpetnym wyglądzie i zachowaniu, po których od razu widać, że są źli. Tylko ludzie w białych garniturach, na pierwszy rzut oka przykładni mężowie, ojcowie i żony. Dokładnie takie jest zło - nie spektakularne, nie do rozpoznania na pierwszy rzut oka. Ten film to genialna przestroga przed życiem w bańce, kiedy ktoś potrafi dosłownie lub metaforycznie robić najstraszniejsze rzeczy, żeby utrzymać status quo (intratną posadę, ładny dom, prestiż społeczny) i udawać świetnego człowieka, podczas gdy tak naprawdę jest zgnity od środka. Co do sprzątaczek na końcu, chodzi o to, żeby pamięć o holokauście regularnie odkurzać i odświeżać. Tak jak to robi ten film, żebyśmy nie zapomnieli, jak łatwo tworzy się zło i może się stworzyć kolejny raz - nawet w nas samych.
@@Wiatr_od_morza Tylko ze na mnie nie zrobilo to żadnego wrażenia, tak jak pisał Muszynski, formuła wyczerpuje sie po 20min. Wczoraj obejrzałem "20 dni w Mariupolu", dziwnie tam pokazali jak ludzie umierają w trakcie wojny, a ruscy strzelaja z czołgów. Mogli zatrzymać sie za jakims murkiem i przez 1,5h mogliśmy słuchać sobie wystrzałów z daleka i oglądać dym ze spalonych domow.
@@przemysawmazur5350 może masz jakieś deficyty emocjonalne, skoro zaplanowana, masowa, eufemistycznie opakowana, eksterminacja istot ludzkich, nie robi na Tobie żadnego wrażenia ..
@@nizarlakhoroszczanski96 Właśnie cos takiego robi na mnie wrażenie, ale tego nie bylo w filmie. Ale byl za to piknik i pływanie kajakiem, no i czasem jakieś strzały za murem, a to mnie nie jakoś wzrusza. Przepraszam, ale tak juz mam.
@@przemysawmazur5350 ..czyli RAW prawda spływa po Tobie, jak po kaczce, ale wystarczy Ci byle propagandowe gówienko ślicznie opakować, abyś to łyknął???
Niestety dla mnie Strefa Interesów była jednym z największych rozczarowań kinowych ostatnich lat. Czekałem na premierę filmu od kilku miesięcy, a kolejne bardzo pozytywne recenzje, tylko potęgowały moją niecierpliwość w oczekiwaniu na pierwsze pokazy. Po seansie przeważa we mnie odczucie zmarnowanego potencjału. Ciężko nie zgodzić się ze zdaniem Łukasza Muszyńskiego. Moim zdaniem Glazer nie wykorzystał świetnego konceptu i w pewien sposób zapętlił się w swoim pomyśle, dorzucając do tego przeciągnięte sceny oraz takie, które nie wniosły nic do filmu (lub ich znaczenia nie zrozumiałem). Doceniam produkcję za nietypowe i bardzo ciekawe podejście do kina dotykającego tematu holokaustu. Godna uznania jest próba przedstawienia tego zjawiska, bez skupienia na ukazaniu wprost koszmaru i brutalności wydarzeń mających miejsce za obozowymi murami. Jednakże ostatecznie czuję się, jakby ktoś zaserwował mi dzieło średniego metrażu, rozciągnięte do niemal dwugodzinnego filmu.
... Właśnie obejrzałam.. Ten dźwięk nieprzerwanie działającego krematorium... Te dzieci, które podświadomie czują, że coś jest nie tak ... Rzeczywiście mogloby coś jebnac na koniec , ale .. i tak film działa.
Prawda, poza tym wstawianie jakiegoś szarego ekranu na kilka minut i czerwonego, to czysta kpina na widzu który już nie wie czy projektor się nie zepsuł czy co
Dawno nie widziałem tak nieoczywistego filmu. Czarny charakter jest święcie przekonany, że robi dobrze i ukazany jest jako normalny człowiek z zwyczajną rodziną. U mnie też 9/10 Będzie Oscar za film międzynarodowy, a być może coś więcej?
Nie widziałam, ale potrzebne jest takie pokazywanie właśnie nieoczywistego zła i obalanie pewnych mitów-można być czułym dla swoich dzieci a nie przejmować się i wręcz nadzorować śmierć innych. Tak samo jak irytuje mnie takie upraszczanie, że jak ktoś jest dobry dla zwierząt to na pewno jest dobrym człowiekiem, a mnóstwo bandziorów miało swoje ukochane zwierzęta, nawet wspierało jakieś organizacje a równocześnie potrafiło zlecać zabójstwa cały rodzin z dziećmi i w dodatku także jeśli mieli to ich zwierząt. Takie refleksje, bo tyle dobrego w kinie, a ja się rozchorowałam, więc za dużo czasu na myślenie :D
Nie było przy nagrywaniu kamerzystów i kamery również nie byly widoczne dla aktorów,najlepszy film w którym zagrałam chociaż moja rola nie należała do najłatwiejszych,bo z prawdziwą krwią i świadomością czym nawoze ogród była straszna
Pierwszy akt jest cudowny. Właściwie nic się tam nie dzieje, ale to, jak normalne dla całej tej rodziny jest to, co się dzieje naokoło, jest coraz bardziej przerażające i właściwie nie przestaje zaskakiwać... Kiedy zaczyna się dziać coś konkretnego, to całe przeniesienie Hossa itd., to jakoś mnie to trochę wybiło i nie zrobiło aż takiego wrażenia, ale nawet w "najgorszych" momentach ten film jest co najmniej dobry. Jak dla mnie 8.5/10, na razie numer 1 w tym roku, mimo że konkurencja jest konkretna. Ale też nie widziałem jeszcze Diuny ani Anatomii Upadku.
@@PonarzekajmyoFilmach tak byłam osobiście na premierze w 2023 roku też film oglądałam w październiku ,a Amis zmarł w maju o czym powiadomił mnie sam Jonn
No ja się nie zgodzę z opinią co do Pana Muszyńskiego. Amator może sobie pozwolić na subiektywizm, a ktoś kto uważa się za zawodowego krytyka, a domiemam że Muszyński do takiego aspiruje, jest zobligowany w sposób obiektywny, kierując się uniwersalnymi kryteriami, w kwesti zarówno formy jak i treści ocenić film. Guzik mnie interesuje że jemu się ten film nie podobał, Ja chce obiektywnej opini od kogoś kto się zawodowo zajmuje krytyką. W przeciwnym razie po co wogóle jest coś takiego jak zawód krytyka w szeroko rozumianej kulturze i sztuce skoro wszystkim rządzi subektywizm i wszystko ulega relatywizmowi ?
Dokładnie tak jest ^^. Obiektywnie to można stwierdzić jaki ktoś obiektyw założył na kamerę ale wszystkie opinie o sztuce są subiektywne, nie wiem skąd się w Polsce przekonanie wzięło że jest jedną słuszna prawda w kwestii sztuki, to nie fizyka ^^
@@PonarzekajmyoFilmach I to jest właśnie choroba współczesnych czasów, zrelatywizowanie wszystkiego, i wyrzucenie poza nawias prawdy obiektywnej. Zatem prawda obiektywna zawsze istniała dopóty, dopóki nie został zniszczony przez postmodernistyczną myśl, paradygmat na temat uniwersalnych prawideł dotyczących również estetyki. Krytyka literacka nie powinna być subiektywa bowiem pod kątem choćby warsztatu filmowego są uniwersalne prawidła, które wyraźnie określają czy coś jest zrobione dobrze zgodnie z operatorską sztuką, pod kątem warsztatowym, czy też nie. Podobnie jest w pisaniu scenariusza filmowego, czy reżyserii. Jeśli nie istnieje coś takiego jak obiektywne kryterium, to po co wogóle jest nam potrzebny zawód krytyka ? Równie dobrze mogę o opinię zapytać menela spód budki z piwem, on też ma subiektywną opinię, i idąc tym tokiem rozumowania powinna być równie ważna co opinia Pana Raczka czy też innego krytyka. Nie dajmy się zwariować . Zatrważające jest to, jak większość ma spaczony obraz, na temat tej percepcji rzeczywistości, na temat tego czym jest subiektywizm i obiektywizm w ocenie rzeczywistości. Nastąpił kompletny regres w tej materii, rozbuchany egocentryzm wśród wszelkiej maści posmodernistów sięgnął zenitu, również w kręgu krytyki. Ich własne "widzi mi się " stoi ponad uniwersalne wartości panujące w sztuce. Żeby była jasność, ten komentarz jest bez aluzji do Pana roboty, bo akurat tutaj na ogół widnieją opinie jak dla mnie bardzo trafne i merytorycznie uzasadnianie. Chodzi mi o myśl jakoby wszystko było skazane na relatywizm, ja się z tym głęboko nie zgadzam i mam merytoryczne podstawy takie twierdzenie zanegować, ale to już temat na dłuższa dyskusję.
Jeden z najsłabyszch filmów jaki widziałem w tym roku. Słabo wykorzystany temat tragedii, na którym chciano trochę zagrać na uczuciach. W tym filmie nie dzieje się nic. Puste scen następujące po sobie. Zmarnowany potencjał. Fakt, temat jest trudny, ale to jako go przedstawiony to marność. Całość dało się zamknąć w 15 minutach, a tutaj ktoś to postanowił rozwlec. Jest tyle pięknych historii w takiej tematyce, które są kilka poziomów wyżej niż to coś, a tu o dziwo oceny wygórowane i jakieś tam nominacje. No nie. Coś się komuś pomyliło
wyobraż sobie dokładnie ten sam film z identycznym scenariuszem i dialoga ale BEZ Auschwitz za płotem tej willi....co wtedy byś pomyslał o tym filmie ?
W mojej wypowiedzi będą spoilery. Groza nie polega w tym filmie tylko na tym, że oni żyją sobie w tym domu pod obozem. To jest tylko część. Najważniejsze, że jest tu ukazana prawdziwa rodzina Rudolfa Hoessa odpowiedzialnego za śmierć miliona osób, który z tego domu nieraz nadzoruje prace, które mają na celu np zmodernizowanie komór gazowych by zabić jeszcze więcej ludzi, będący jednocześnie łagodnym ojcem dla swoich dzieci i lubiącym zwierzęta (zbrodniarz został powieszony na terenie obozu w 1947 roku). Całe mięso zawarte jest w dialogach. Żona Hoessa uprawia ogród nawożony popiołem spalonych Żydów i doskonale o tym wie, podobnie gdy zawłaszcza sobie różne dobra więźniów typu złote zęby czy futro lub grozi gosposi, że jej mąż rozsypie jej popioły na polach w Babicach. Jest w tym filmie porażająca rozmowa małżeństwa. Rudolf opowiada o tym jak na balu w sumie nic go nie zainteresowało bo myślał o tym jak mógłby zagazować wszystkich obecnych na sali, ale byłoby to w sumie trudne ze względu na wysoki sufit. Słowem wszędzie w każdym dialogu, w każdej scenie było napięcie. Zwróciłam uwagę również na ubiór Rudolfa - poza domem sztywny mundur, w domu biel bo stawał się zupełnie innym człowiekiem. Dla mnie 8/10. Pozostaje na długo w głowie.
Widziałem wpis p. Muszyńskiego na Filmwebie. I to prawda, jednemu może się seans podobać, innemu nie, ale od dziennikarza wymagamy bardziej wnikliwego spojrzenia, a nie clickbajtowy popis w stylu: 'Ale fajne zdanie wymyśliłem'. A może się mylę 🙁
Kapitalny film, wstrząsający, wręcz zbyt dobrze zrobiony technicznie, casting, zdjęcia, reżyseria, odtworzenie np ogrodu itp. Ma jedną wadę - nie chcesz go obejrzeć. Mija doba a ja nie umiem o niczym innym myśleć.
Dla chcących wesprzeć kanał, buycoffee.to/pof
"Autor zmarł dzień po premierze filmu, i ta decyzja uważam że jest genialna" Niepokojąco to cięcie wyszło jak na dzień leczenia depresjii :D
Hah, jak montowałem, to samo pomyślałem ^^
To samo mi się w uszy rzuciło
Strasznie to brzmi, aż ciarki mnie przeszły na siłowni 😅
Sam Glazer powiedział. na wreczeniu nagród w Cannes , że Martin Amis zmarł w dniu premiery filmu...Na szczęście, jak sam mówi, reżyser 3 tyg przed jego śmiercią wysłał mu kopię filmu, lecz nie jest pewny czy Amis go obejrzał, no i jak go odebrał, bo był juz w bardzo złym stanie zdrowotnym...
Może ten film przeraża o tyle że tak wygląda pozornie Świat. Niby wszystko pięknie a gdzieś w tle dochodzą do nas subtelne sygnały na ktore przymykamy oczy? Może my też jesteśmy zanurzeni tak głęboko w czymś że czegoś nie widzimy?
Dla mnie ten film był niesamowitym doświadczeniem i chętnie powiem dlaczego. Jestem człowiekiem starszej daty, ale za to pamiętającym słuchowiska radiowe. Stąd mój mindfuck: na przerażające słuchowisko dźwiękowe została mi nałożona warstwa wizualna, która niczym nie spajała się z tym, co słyszę. Genialne posunięcie! Niejedyne w tym filmie. Bardzo polecam Twoją rekomendację.
Tak! Miałam takie same odczucia. Tak jakby oglądaliśmy coś innego (to, co "powinniśmy", co zostało nam "pokazane"), a słyszeliśmy coś innego (podświadomość). Przez to przez cały film panował niesamowity nastrój traumy i grozy, mimo że pokazywano nam piękne obrazki z życia idealnej, wzorowej niemieckiej rodziny. Genialny chwyt artystyczny.
Filmowe dzieło sztuki, a może więcej niż filmowe. Każda scena, każdy dźwięk i kadr ma tu znaczenie. Każde tło. A postać nastoletniej dziewczynki dokarmiającej więźniów i sposób jej pokazania (noktowizor jako negatyw dla chorej rzeczywistości podstawowych scen) wbija w fotel. Najważniejsze dla mnie jest chyba, że ona istniała naprawdę i cieszy, że żyje nadal. I żyją ludzie, którzy widzą zło w obojętności i nazywaniu "zwykłymi ludźmi" tych, którzy każdego dnia jak z wody w kranie czerpali osobiste korzyści z machiny śmierci i okrucieństwa. Korzyści nie tylko materialne. "Strefa interesów" jakkolwiek w najwyższym stopniu jest świadectwem holocaustu, na poziomie psychologicznym wykracza poza ramy zdarzeń historycznych i uczy więcej o człowieku niż można by przypuszczać. Jak dzwon podbija słowa: Auschwitz nie spadło z nieba...
Aleksandra Bystroń-Kołodziejczyk zmarła w 2016 roku.
Zaczęłam oglądać ten film z nastawieniem, że to będzie nudnawa opowieść o kobiecie uprawiającej swoj ogródek, spodziewałam się może jakiejś ckliwej historii o ukrywaniu Żydów w tle...
...a siedząc podczas seansu dosłownie oniemiałam. Wszystko w tym filmie do mnie trafiło i dotknęło:
treść, forma, tempo akcji, "artystyczne" wstawki, muzyka przechodząca w krzyk, powtarzający się motyw pedzącego pocuągu w tle, w ogóle to wszystko, co się działo za horyzontem .. i do tego genialne, mistrzowskie zakończenie...
Ten film ma tyle warstw...
Nic nie dodaję. Ogólnie jestem zaskoczona, bo widziałam w zeszłym roku kilka świetnych filmów i myślałam, że kolejnych filmów o holokauście już naprawdę nie trzeba, a mistrzowskie, artystyczne kino już dawno nie istnieje... i na szczęście okazało się, że byłam w totalnym błędzie.
Łał!
Ten film jest manipulacją na twoim biednym umyśle targanym emocjonalnością wyobrażeń i mitów😂😂😂. Nie wsiadaj więcej do pociągów, bo dźwięk będzie ci się kojarzył z krematorium 😂😂
Film obejrzalam po raz drugi tydzien temu. Film w filmie i dźwiękoszczelni bohaterze. Niby tak mało, tak subtelnie, a tak łapiące za serce i totalna rozpierducha w głowie.
Co Ty na to żeby w retro recenzjach pojawił się film
"ŻYCIE JEST PIĘKNE" pamiętam jak jeszcze chodziłem do szkoły i oglądaliśmy go na polskim cudowny wzruszający i zabawny film który odmienił w pewnym stopniu moje życie.
Podbijam
Jako mieszkaniec Oświęcimia byłem statystą na planie tego filmu, bo casting więźniów byl przeprowadzany w moim liceum. Filmu jeszcze nie widziałem ale fajnie pomyśleć ze jest się nominowanym do Oscara haha
Gratulacje 🙂
żałuję że w filmie nie pokazano żadnego z więźniów
Pokazano. Po prostu nie o tym był ten film @@Daisy616pl
@@Daisy616plPokazano w scenie z jazdą konną
Serdeczne gratulacje pośredniego wygrania dwóch statuetek
Polecam książkę Hanny Arendt "Eichmann w Jerozolimie". Sporo jest tam wlasnie o banalności zla. Tzn masowy morderca niekoniecznie musi byc gościem, ktory zabija koty w dzieciństwie, bije żonę, etc. Czasem - jak w przypadku bihatera ksiazki - jest to po prostu bezrefleksyjny urzednik niedpuszczajacy do siebie mysli, ze jego decyzję niosą śmierć. I jak sie zastanowić to chyba taki obraz ludzi złych jest jeszcze straszniejszy. Pozdro Michal.
Mieszkam w Oświęcimiu. Znałem dużo osób, które pracowały w tej "strefie interesów". Jeszcze 15 lat temu żyli.
Czy powiedzieli ci prawdę czy kłamali jak wszyscy?
Widziałam. Zgadzam się z oceną. Byłam pozamiatana po tym filmie. Jak sama byłam w Oświęcimiu to mimo woli (jako inzynier) musiałam docenić myśl techniczną. Powiem ci jednak, że scena że współczesności jakby mnie walnęła w brzuch....
Miałam podczas tego seansu dosłownie identyczne odczucia...
Hmm, brzmi intrygująco... tak zwane "kino obozowe" ale nakręcone z bardzo nietypowej perpsktywy.. przypomina się "The boy in striped pyjama".. gdzie też mamy perpsketywę rodziny komendanta... polecam, jeśli ktoś nie oglądał.. finał i puneta są mocne!
Proszę zrób retro recenzje dawno temu w Ameryce
Bardzo mocno czekam na ten film, według wielu moich znajomych jest najlepszy z tegorocznej stawki Oscarowej. Tym bardziej nie mogę się doczekać tego seansu.
Czwartek 15 a tu prawie pełna sala. Dobrze że ten film dobył taki rozgłos.
Już po dzisiejszym seansie. Film z każdą kolejną sceną, aż do samego końca coraz bardziej ściska za gardło. Ta obojętność na ludzką śmierć wzbudzała we mnie gniew wobec tych zwyrodnialców. Końcówkę z ukazaniem przyszłości interpretuję jakoby Hoss doznał wizji, iż to co robił zostanie przez wszystkich zapamiętane, a nie zapomniane jako coś błachego.
Propsy za wspomnienie o Liście Schindlera. Mam dalszą nadzieję na reckę.
Uderzył mnie bardzo mocno ten film. Wiele osób powie, że nudne, że nic się nie dzieje na ekranie, ale jeśli ktoś się w tym zanurzy to może się bardzo źle poczuć, autentycznie żaden horror nie wywołał u mnie takiego wewnętrznego strachu, niepokoju.
Po komentarzu widzę,że wyszczepiłeś się wszystkimi dawkami- wszystkie działają ze spotęgowaną mocą.😂😂
@@dybusmariusz co to ma do rzeczy?
@@daru1683 nie chciałem napisać wprost, że jesteś mocno ogłupiony. Sam zresztą napisałeś, że "ten film jest nudny" i "nic się nie dzieje", ale skoro film dostał przymusowego Oskara za holokaust (to ich ulubiona kategoria😂) to musiałeś obejrzeć, by się podniecać gniotem 🤣🤣
@@dybusmariusz
>nie chciałem napisać wprost, że jesteś mocno ogłupiony.
ale nie rozumiem co mają szczepionki do tego, że mi się film po prostu
podobał. Możesz wytłumaczyć jakie zachodzą pomiędzy tym połączenia? Bo mam wrażenie, że to jakieś twoje projekcje na całą rzeczywistość są tu uprawiane.
>Sam zresztą napisałeś, że "ten film jest nudny" i "nic się nie dzieje"
Nie napisałem tak. Napisałem, że wiele osób tak może odebrać ten film, a nie że ja go tak odbieram.
>to musiałeś obejrzeć, by się podniecać gniotem
Chłopie, obejrzałem go przed oscarami, więc nie wiem o czym ty tu pierdolisz xD Ewidentnie boli cię tematyka filmu, ale może zamiast się nakręcać, bo ktoś śmiał nakręcić film o żydach wyjdź na zewnątrz dotknij trawy, albo obejrzyj sobie co tam lubisz, a nie siej toksyczność. Pozdrawiam.
Mieszkam w UK...byłem kilka dni temu na seansie..w niedzielę idę drugi raz z córką...rewelacja
Polecam ci obejrzeć poprzedni film Glazera ,,Pod skórą'' Kapitalne, mroczne, surrealistyczne z powolnym tempem kino
Kurczę, to jest film, ktorego naprawde nie było wcześniej
Strefa Interesów - 10/10 No i właśnie o tym filmie Michale ostatnio wspominałem. To JEST ARCYDZIEŁO! Oglądając ten film dotykasz CZYSTEGO ZŁA. I nie wiem jak co poniektórzy ale po tym filmie MOŻNA jeszcze bardziej znienawidzić hitlerowskie Niemcy niż JUŻ teraz to ma miejsce. To jest aż niebywałe.
P.S "Chłopiec w pasiastej piżamie" to miękka (hollywodzka) wersja tego właśnie filmu.
Filmweb pomylił datę premiery w Polsce że już recka wychodzi teraz?? Na portalu piszą że miała być 8 Marca.
Genialny, ale i wstrząsający, to piękny obraz piekła - dlatego nie mam odwagi polecać znajomym tego filmu. Miałam wrażenie, że po seansie publiczność rozchodziła się w ciężkim milczeniu, że nikt ani nie komentował filmu, ani nie zagadywał do sąsiada, ot tak, byle sobie pogadać.
To film o przedłużonym działaniu - po wyjściu z kina trudno jest się oprzeć chęci zgłębianie biografii Hoessa i innych strasznych historii z tamtych lat. I tak trafiłam na Listę obdarzonych łaską Bożą (Gottbegnadeten-Liste) - 36-stronicową listę najważniejszych artystów w III Rzeszy, ułożoną we wrześniu 1944 roku przez Josepha Goebbelsa i Adolfa Hitlera. Niektóre nazwiska całkiem niezłe, np. Richard Strauss czy Herbert von Karajan. Ci utalentowani wybrańcy tworzyli okołokrematoryjne piękno, ogród sztuki użyźniany ludzkim popiołem.Ten film pokazuje prawdę.
Właśnie wróciłam z seansu. Tego się nie da opisać, specyficzny film, ale polecam każdemu, kto interesuje się tematyką wojenną. Ja jestem pod ogromnym wrażeniem.
ja tez, bylam wczoraj do dzis o tych scenach mysle
To co najbardziej mnie w tym filmie uderzyło to fakt, że żyję w podobnej relacji z rodzicami co "dziewczyny ze wsi" z rodziną Hossów. Nie jest ważne, że wysprzątałem cały dom, tylko że gdzieś nie dopatrzyłem się plamy. Zostaję wtedy zmieszany z błotem.
Cześć Michał! Myślisz o nagraniu recenzji Avatara od Netflixa?
Super recenzja
Najbardziej przeraża to, że jest to prawdziwa historia. Żona komendanta wspominała, że uwielbia swój dom z pięknym widokiem na krematorium. Podziwiasz wizję reżysera ale z perspektywy tych dzieci i tej Hedwigi to była rzeczywistość a nie wizja, zwykła sielanka. Tu sobie pracujemy w ogródku, tu się opalamy... A co tam, że słychać jakieś jęki, jakieś krzyki, tyle to nas obchodzi jak ćwierkanie ptaków....... No brak słów na to jak Ci ludzie mieli wyprane mózgi. Jak to mówiła Irma Grese (jedna z nadzorczyń SS, paskudna kobieta), ich sumieniem był Adolf Hitler.
"Tu wszystko jest krecone normalnie" - rezyser i operator zastosowali technike krecenia tego filmu rodem z reality-show:D KAMERY BYŁY POUKRYWANE W ŚCIANACH;D PO DRUGIE WSZYSTKO W NATURALNYM ŚWIETLE 😮
Koniecznie obejrzeć muszę!
Niesamowity film. Jako Krakowianka pozycja obowiązkowa, przypomina się obowiązkowa szkolna wizyta w AB. Subtelny sposób niezwykle. I wybrzmiewa to czego nie widać. Niesamowite
Jak już omawiamy kino wojenne to byłaby szansa na recenzję "Idź i patrz"?
Ps. Aktualne pytania co do budowy osiedla w Plaszowie na terenie dawnego obozu albo widok z balkonu osiedla na obóz Majdanku w Lublinie... trochę w temacie
Moze być więcej: histori, świata, wartosci, gry Jest się z czym zmierzyć (ekranizując) jeśli chodzi o dalsze losy uniwersum Herberta.
Więcej takich studiów jak A24 :)
W przypadku tego filmu zajęli się tylko dystrybucją w USA.
ten film przypominał mi trochę swoją powolnością i spokojem "Zabójcę" Finchera, gdzie widzieliśmy pracę bohatera od kuchni, a tutaj życie rodzinne i dosłownie kuchnie jakiegoś zbrodniarza wojennego, tylko trochę jakby to kręcił Wes Anderson, przez tę symetrię w obrazie i kadrowanie. I jak wtrąciłeś wzmiankę o pierwszym sezonie "Detektywa" to stłumione kolory w filmie też nadają takiej niecodziennej, lekko niepokojącej i dołującej atmosfery, jak o tym pomyśleć o takie ciekawe połączenie bogactwa kolorów ogrodu, lasów dookoła i betonowej oschłości obozu za murem i wszystkiego co ma tam miejsce, takie wzmocnienie tego kontrastu dwóch skrajnych sąsiadujących ze sobą rzeczywistości
dla mnie jest to dobry film, minął mi szybko, ale im bliżej końca tym bardziej mnie nudził, w skali punktowej dałbym 7/10
i ciekawostka, w wywiadzie na "Cameraimage" Łukasz Żal mówił, że film kręcili jedną kamerą (widziałem w tv), ale teraz nie mam pewności czy mówił o całym filmie czy o nagraniach w ogrodzie, ponieważ niektóre ujęcia z ogrodu były pokazywane w trakcie tego wywiadui do nich się odnosił)
..no kwiaty nie były stłumione... raczej stonowane WxVLq4EqFzQ?t=4
zgadzam się, że "banalność zła" ma zawsze dużo większą moc oddziaływania, niż takie "jestem zły in ur face", bo uświadamia, że nie ma ich-i-nas, nie daje "spać spokojnie", bo przecież ja nie jestem tą zła karykaturką... zmusza do przypomnienia sobie, że zło i okrucieństwo jest w każdym z nas, a decyzja o nim jest kwestią wyłącznie własnego wyboru.
.... no chyba, że kogoś rzeczywiście boli fakt, że musiałby o czymś pomyśleć, a przecież w Biedrze jest promka na pączki... ;)
Nie zachwycił mnie niestety. Taki do obejrzenia, ale nie do zapamiętania jak chociażby Lista Schindlera, chłopiec w pasiastej pidżamie, pianista - które to wbiły się głęboko w moje serce. Mało tego sam Hoss zostaje według mnie wybielony, a jest sporo opracowań/relacji, jasno pokazujących jego okrucieństwo, techniki represji, bezwzględność itp. Ot zwykły randomowy nazi Niemiaszek, a jak wiemy randomowy nie był. Dałbym temu filmowi 5-6 na 10.
Czy zasmiales sie przy komentarzu o "Królowej"?
Też lekko ale chodziło mi o ten moment jak gadała że nie chce opuszczać wymarzonego domu jakby mówiła o amerykańskim przedmieściu ;)
Film pokazywał bardzo ciekawa perspektywę, ale mam wrażenie ze w momencie kiedy ojciec opuszcza dom, film traci tępo. Wtedy poczułam jakieś znużenie i rozmycie głównego wątku. Bardzo podobał mi się sam pomysł i małe, subtelne elementy pojawiające się przez cały film. Mam poczucie ze muszę poszukać jakiejś bardziej wnikliwej analizy, bo jestem pewna ze wielu rzeczy nie wychwyciłam. Mimo ciężkiego tonu, końcówka jest dla mnie bardzo optymistycznym punktem: on schodzi w dół do ciemności, a pamięć o tych którzy zginęli jest pielęgnowana. No i po filmie oczywiście usiadłam do czytania życiorysów rodziny; zasmuciło mnie ze matka która budziła we mnie agresje miała jeszcze przed sobą długie życie (ale chociaż nie w swoim ukochanym domu)
Dziękuję 👌
Ja teraz czytam Dzieci nazistów. To przerażające. Te potwory w ludzkiej skórze byli dobrymi ojcami. Przeprowadzali masowa zagładę i wracali do domu i normalnie bawili się z dziećmi. Przerażające.
Zastanawiałaś się kiedyś co rozumiesz z tego co czytasz?😂
Diesen Hollywood Budgetfilm lehne ich total ab !!!
Shit all in all😮😢
Jeden z trzech filmów, którym wystawiłem ostatnio maksymalną ocenę. Pozostałe to "Przesilenie Zimowe" oraz "Zakochany bez pamięci". Po seansie w kinie Charlie (Łódź), gdzie odbył się pokaz przedpremierowy odbyła się dyskusja. I napiszę tylko tyle, że zdania były podzielone, nie wszyscy się zachwycali tym obrazem. Część z osób obecnych wtedy na sali jest/była spokrewniona z osobami, które przeżyły, bądź nie, tamto piekło na ziemii, więc dla nich ten seans miał dodatkowy emocjonalny wydźwięk. Niemniej dyskusja (którą przeprowadziła wtedy Diana Dąbrowska) okazała się być niezwykle interesująca. Zacytuję tutaj swój komentarz do oceny filmwebowej (tak, wiem, że to trochę jak przybijanie piątki z własnym odbiciem w lustrze): Film prostoty, kontrastów, elegancji i pustki.
Co do samej tematyki i sposobu pokazania - to jest całkowite przeciwieństwo tego co sam zrobilem w filmie 'Ludobójstwo" - tam owszem mamy motyw "zimnej kamery" która niezwruszenie, przez cały film ciągłym jednostajnym ruchem pokazuje - ale no własnie - BARDZO bezpośrednio wszystkie najgorsze koszmary II WŚ które na terenie Polski miały miejsce. I myślę że oba sposoby zaprezentowania tematu mogą byś potrzebne i skuteczne. Operowanie na subtelnościach, uczuciach, kontrastach (filmu jeszcze nie oglądałem więc trochę zgaduję, mając pamięci film "chłopiec w pasiastej piżamie" który trochę na tej zasadzie działał) - może poruszyć wiele strun w sercu, ale nie odda w mojej opinii skali. Skalę mordu, terroru praktycznie przemysłowego - oddał bardzo bezpośredni w ukazaniu brutalności film "Czekista" który obejrzalem raz, i więcej do niego nie wrócę, powiedziałbym że jeszcze może "Pianista"? Choć tu już Polański korzystał z jeszcze innych środków.
Nie mniej nie ma myślę jedynego słusznego sposobu opowiadania o ludobójstwie. Temat zbyt szeroki niestety, by jeden rodzaj filmu zalatwił sprawę.
Mnie film ujal bardzo, dla mnie to rewers "Syna Szawła".
Jedyny moj problem, to czy ludzie, którzy nie sa tak obyci z tematyką Holocaustu jak Polacy czy Zydzi, odczytaja wszystko (skad pani Hoessowa ma ciuchy, co to Kanada, skad popiół, ktorym ogrodnik nawozi ziemie etc.).
I zakończenie mi zazgrzytalo mocno. Dla mnie powinien sie skonczyc w momencie, w którym Hoess zaglada w przyszlosc.
A czy ktoś mi wyjaśni czemu te sceny z dziewczynką miały taką formę wizualną? To nawiązanie do czegoś? Jakaś symbolika?
Też jestem ciekaw tego. Odebrałem jako po prostu coś z innego świata niż ten ich piękny zwykły
Ja to odebrałem tak, że wszystkie sceny zła dzieją się w biały dzień na widoku, a prawdziwe człowieczeństwo musi się ukrywać pod osłoną nocy, ale możliwe że przekombinowalem. Czytałem też, że ta dziewczynka była wzorowana na historii Polki z którą reżyser rozmawiał.
Dla mnie to jest taki negatyw tego, co się dzieje "normalnie" w tym filmie.
Ogólnie cały ten film jest odwróceniem oczekiwań: największy potwór i morderca (Hoss) to przystojny, schludny facet w białym garniturze. A największe piekło to piękny, zadbany ogród z kwiatami. Dlaczego? Bo podczas holocaustu świat wywrócił się do góry nogami, dokonało się najgorsze możliwe zło, piekło rozpętało się w biały dzień.
Więc w tym złym świecie, gdzie regułą jest systematyczne, masowe mordowanie setek tysięcy ludzi, każdy objaw prawdziwego dobra jest wyjątkiem, wykroczeniem, czymś niebezpiecznym, za co grozi śmierć. Dlatego dziewczynka jest kręcona przez wojskowe kamery termowizyjne, jak jakiś terrorysta, a my patrzymy na nią jak na coś dziwnego, zaskakującego, nienormalnego w świecie opanowanym przez zło.
No i ponieważ cały film kipi od kolorów, a pokazuje piekło, to dla odmiany bohaterski czyn dziewczynki, jako że jest inny niż cała reszta, został pokazany w czerni i bieli. Jako coś, co kontrastuje z kolorową, szatańską rzeczywistością.
Mnie jeszcze zastanawia motyw, że w którymś momencie filmu było słychać krzyki z obozu, z których wynikało, że więźniowie zaczęli walczyć o jedną z gruszek zostawionych przez tą dziewczynkę. I walczyli do tego stopnia, że jeden z nich został zastrzelony przez strażnika. To było dla mnie najbardziej niejasne, bo pokazywałoby, że nawet jak próbujemy w okropnym świecie zrobić coś dobrego, to i tak może się to skończyć jakąś tragedią (?).
No nie wiem.
Będzie recenzja Avatar the last Airbender?
Wait, a Hess to przypadkiem nie poleciał do Anglii i nie został tam uwięziony? Czy mi się postacie pomyliły.
Hess tak a to Hoss
@@justynakozakiewicz2732 dobra, nie dopatrzyłem się. To wiele tłumaczy
To nie ten. Rudolf Höss-komendant obozu, został powieszony na terenie Auschwitz obok krematorium w 1947.
OMG, to dlatego te sceny przy basenie, z prysznicem w kształcie latarni, przy której Hoss stał tak jakby był na niej powieszony, były takie niepokojące :O @@klaudiaart
Ps jak rozumieć plakat?
Zrozumiałam plakat podczas seansu. To graficzna interpretacja zbliżenia jednego z kwiatów hodowanych przez żonę komendanta.
Ja też mam takie skojarzenia - te dzwonki z grządki
Jest dużo niewerbalnych istotnych subtelnie podanych informacji, pewnie trzeba co najmniej 2 razy zobaczyć
Super
Mimo że filmy o niemieckich zbrodniach w obozach koncentracyjnych bardzo mnie poruszają to ten film był dla mnie dużym zawodem. Mam wrażenie że z powodu hajpu i nagród nie wypada go krytykować. Dla mnie byl nudny choć doskonale rozumiałem że chodzi właśnie o nie pokazywanie teagedii a utrzymanie atmosfery grozy. Niestety film przekombinowany okrutnie.
2:52 zaśmiałeś się,ale po francusku, żeby cię nikt nie zrozumiał 😀nie wypada śmiać się z holokaustu chyba, że z Niemców 😂
Powiedzieć Ci coś?
Po dwudziestu minutach przywykamy.
PRZYWYKAMY DO WSZYSTKIEGO.
Zwłaszcza do zła.
Bo taki jest człowiek.
Ma szanse na oskara?
Ma ;)
Może to nie Chłopi ale w końcu Polacy będą mieli szansę na oscara 🙏
Wyszedłem z kina po 1 h i 15 min, więc nie wiem czym się tu podniecać
Historia komendanta, który robi okrutne rzeczy w obozie (których nie widzimy dosłownie, ale o tym wiemy), a po powrocie do domu jest normalnym "dobrym" człowiekiem i żyje sobie dobrze z rodziną. Tak można streścić ten film, który trwa ok. jedną godzinę i czterdzieści minut. Ciężko się oglądało ten film. Lista Schindlera, która trwa aż trzy godziny, a gdy oglądałem to nie zauważyłem kiedy te trzy godziny minęły. Nie uznałbym Strefy Interesów za jakieś arcydzieło 10/10. Sceny są bardzo, ale to bardzo wydłużone (Łażenie po domu, gaszenie świateł, łowienie ryb, spacery po ogródku, przymierzanie ubrań, malowanie się i tak dalej). W czasie tych długich scen, słychać czasem w tle dźwięki krzyków, strzałów, cierpienia, wszystko to co dzieje się za murami. Czasami zobaczymy ogromny dym z kominów. Tak, jest to poruszające, ciekawie przedstawione, inaczej niż w wielu innych filmach o tej tematyce, ale po 40 minutach filmu już to wiesz, rozumiesz itd. Liczysz na coś innego, ale potem dalej jest to samo. Były momenty, które zaczynały być ciekawe jak dialogi pomiędzy oficerami na temat obozu, gdzie ten gość opowiadał jak te komory się palą i pokazywał te plany. Wtedy myślałem, że o coś się zaczyna dziać może będzie tego więcej. Może ten komendant będzie opowiadał żonie jak było "ciężko w pracy". Może pojawi się jakiś problem, że na przykład muszą szybciej zabijać i się zastanawiają jak to zrobić bo przyjeżdża jakiś główny komendant i tak dalej. Nie wiem, cokolwiek co by jeszcze bardziej podkręciło zły charakter głównej postaci. Nie chodzi mi o to, żeby ten film przemienił się w jakiś film akcji, ale właśnie żeby było więcej takich brudnych/złych rozmów. Niestety, zawiodłem się, bo potem znowu były bez celowe dialogi i łażenie tu i tam. Sceny w których chodzą po ogródku czy po domu i coś tam losowego gadają do siebie serio w ogóle mnie nie interesowały. Wiem, że w tych scenach chodziło o to żeby pokazać normalne życie, a za murami żebyśmy słyszeli tą grozę. Ale były one bardzo długie. Podsumowując, historia ukazana w filmie była ogólnie ciekawa. Tylko film jest za długi jak na taką historię. Po 40 minutach byłem zmuszony przewijać sceny bo po prostu się dłużyło, a w filmie nic się nie działo po za rzeczami, które wymieniłem wyżej.
"Ciężko się oglada" bo ludzie są przyzwyczajeni do szmiry.. Do taniej rozrywki.. Do śmieci filmowych , które nas zasypuje showbiznes amerykański..
@@darekb.4563 Nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka. Jest wiele filmów, które nie są "tanią rozrywką" ale powolną rozwijaną fabułą, którą śledzimy do końca filmu; przykład: Lista Schindlera". Strefa interesów jest specyficznym filmem. Tutaj już mamy wszystko podane od początku filmu. Dlatego w późniejszych minutach już nie ma nas czym zaskoczyć. Jeżeli komuś taki format przedstawienia historii się podoba to w porządku.
W końcu jakaś polska produkcja która walcy o oscara niż tylko Chłopi 😊
Hoess miał właśnie taki "nudnawy" i miękki głos. W sieci można znaleźć nagranie fragmentu jego wypowiedzi z procesu.
Widzialam film dwa dni temu i nadal siedzi mi w głowie.
Wg mnie zaden film nie przebije "przechadzki " po obozie z przewodnikiem, która kończy się na piecach gdzie wiadomo co sie działo...łzy same leciały
Nie mniej jednak film doceniam pzdr
Od Glazera polecałbym Ci nadrobić sobie ,,Pod skórą" z 2013 r. Bardzo interesujące sci-fi, pięknie nakręcone i zmuszające do ciekawych rozkmin (podobnie jak strefa).
No zamierzam zrobić retro recke ;)
@@PonarzekajmyoFilmach Bardzo się cieszę 😌
Rzadko się zdarza żebym tak bardzo zgadzał się z recenzją.
Córka Hoessa, Brigitte, po wojnie wyjechała do Hiszpanii, a następnie do Ameryki. Pracowała jako modelka i żyło jej się całkiem całkiem...pod innym nazwiskiem, nazwiskiem męża...Ech....życie....
a co miano ją ściąć publicznie toporem na rynku w Pcimiu dolnym za czyny Starego?
Ostatnią publiczną egzekucją w Polsce było powieszenie zbrodniarza wojennego Rudolfa Hossa w 1947 roku. To oczywiste, że dzieci nie powinny odpowiadać za zbrodnie rodziców. Jednak warto się zastanowić, jaka jest przewrotność losu, który jednym dzieciom zgotował Auschwitz i komory gazowe,
, a innym, dzieciom zbrodniarzy...dostatnie życie...
Na obliczzch 20 wieku jest nowy film o córce Rudolfa Hossa
Radujmy się albowiem nowy sezon The Boys już w czerwcu 😁
Widzę ze chyba jestem jedyną osobą tutaj której nie podoba sie koncept tego filmu.
Film przedstawia jednego z największych zbrodniarzy wojennych jak super ojca, niezłego męża (czasem tylko zdradził żonę), porządnego pracownika wielkiej korporacji zwanej SS, fajnego szefa i ogólnie pozytywnego faceta. A to pójdzie z dzieciakami nad wodę, popływa kajakiem, spędzi z nimi czas na pool party albo na pikniku na kocykach. Tak powoli i beztrosko sobie płynie czas małżeństwu Hessów.
Raz na jakiś czas trzeba pogadać w domu o planach nowych komór gazowych.
Czasem słychać jakieś dziwne strzały, krzyki za murem albo trzeba zamknąć okna w domu, bo dym leci. Ale co tam, da się przyzwyczaić. W końcu dom ma fajny ogródek i basen. A wszystko to zaprojektowane i zrobione przez panią Hess.
Zastanawiam się co o takim filmie pomyśli np. jakiś przeciętny Amerykanin. Wiadomo, że go nie obejrzy, bo musiałby czytać napisy, ale przypuśćmy że zabłąka się gdzieś w kinie ze swoim maślanym popcornem i wejdzie na ten film. Jakimś cudem obejrzy do końca i wyjdzie z myślą: "Kurde ci Niemcy to byli nawet fajni ludzie, tacy rodzinni. Byli też nawet eko, bo myśleli o roślinach. Ten holocaust to pewnie jakaś ściema".
Dla mnie ten cały pomysł na realizację tego filmu, to pseudo-intelektualny bełkot. Recenzenci łyknęli to od razu (chociaż nie wszyscy, np. New Yorker skrytykował takie podejście do filmu, teraz tez kilku z Filmweb dalo niższe oceny), bo niby "zło jest ukryte" i "to czego nie widać jest najstraszniejsze", ale ja się z tym nie zgadzam. Wizerunek jaki tu jest przedstawiony wg mnie wybiela tego potwora i pokazuje w nim człowieka. Oczekiwałem czasem jakiegoś zestawienia tego "spokojnego" życia w domowych pieleszach, z tym co robił ten potwór na murem. No ale wiadomo, można to sobie wyobrazić, albo doczytać z książek. Tylko że nie wszyscy to zrobią. Film posiada kilka scen gdzie jest wiele niedomówień, część widzów będzie wiedziało o co chodzi, ale reszta już niekoniecznie.
Kuriozalne jest też dla mnie zakończenie, kiedy pokazują muzeum w Auschwitz, i zamiast tylko skupić się na tym co zostało z jeńców obozu, to mamy ciągle obok sprzątaczki, które sobie odkurzają. Dla mnie to pokazuje kompletny brak szacunku dla wszystkich, którzy zginęli w tym obozie.
Podsumowując wielki zawód, szczególnie po tych wszystkich ochach i achach.
Właśnie o to chodzi, żeby pokazać, że najokrutniejszych rzeczy dokonują nie ludzie-potwory o szpetnym wyglądzie i zachowaniu, po których od razu widać, że są źli. Tylko ludzie w białych garniturach, na pierwszy rzut oka przykładni mężowie, ojcowie i żony. Dokładnie takie jest zło - nie spektakularne, nie do rozpoznania na pierwszy rzut oka. Ten film to genialna przestroga przed życiem w bańce, kiedy ktoś potrafi dosłownie lub metaforycznie robić najstraszniejsze rzeczy, żeby utrzymać status quo (intratną posadę, ładny dom, prestiż społeczny) i udawać świetnego człowieka, podczas gdy tak naprawdę jest zgnity od środka.
Co do sprzątaczek na końcu, chodzi o to, żeby pamięć o holokauście regularnie odkurzać i odświeżać. Tak jak to robi ten film, żebyśmy nie zapomnieli, jak łatwo tworzy się zło i może się stworzyć kolejny raz - nawet w nas samych.
@@Wiatr_od_morza Tylko ze na mnie nie zrobilo to żadnego wrażenia, tak jak pisał Muszynski, formuła wyczerpuje sie po 20min. Wczoraj obejrzałem "20 dni w Mariupolu", dziwnie tam pokazali jak ludzie umierają w trakcie wojny, a ruscy strzelaja z czołgów. Mogli zatrzymać sie za jakims murkiem i przez 1,5h mogliśmy słuchać sobie wystrzałów z daleka i oglądać dym ze spalonych domow.
@@przemysawmazur5350 może masz jakieś deficyty emocjonalne, skoro zaplanowana, masowa, eufemistycznie opakowana, eksterminacja istot ludzkich, nie robi na Tobie żadnego wrażenia ..
@@nizarlakhoroszczanski96 Właśnie cos takiego robi na mnie wrażenie, ale tego nie bylo w filmie. Ale byl za to piknik i pływanie kajakiem, no i czasem jakieś strzały za murem, a to mnie nie jakoś wzrusza. Przepraszam, ale tak juz mam.
@@przemysawmazur5350 ..czyli RAW prawda spływa po Tobie, jak po kaczce, ale wystarczy Ci byle propagandowe gówienko ślicznie opakować, abyś to łyknął???
Niestety dla mnie Strefa Interesów była jednym z największych rozczarowań kinowych ostatnich lat. Czekałem na premierę filmu od kilku miesięcy, a kolejne bardzo pozytywne recenzje, tylko potęgowały moją niecierpliwość w oczekiwaniu na pierwsze pokazy.
Po seansie przeważa we mnie odczucie zmarnowanego potencjału. Ciężko nie zgodzić się ze zdaniem Łukasza Muszyńskiego. Moim zdaniem Glazer nie wykorzystał świetnego konceptu i w pewien sposób zapętlił się w swoim pomyśle, dorzucając do tego przeciągnięte sceny oraz takie, które nie wniosły nic do filmu (lub ich znaczenia nie zrozumiałem). Doceniam produkcję za nietypowe i bardzo ciekawe podejście do kina dotykającego tematu holokaustu. Godna uznania jest próba przedstawienia tego zjawiska, bez skupienia na ukazaniu wprost koszmaru i brutalności wydarzeń mających miejsce za obozowymi murami. Jednakże ostatecznie czuję się, jakby ktoś zaserwował mi dzieło średniego metrażu, rozciągnięte do niemal dwugodzinnego filmu.
Masz 100% racji. Zmarnowano potencjał tematu. Niestety gdy chcieć wziąć się do tego na poważnie trzeba by dotknąć patologi współczesności
... Właśnie obejrzałam..
Ten dźwięk nieprzerwanie działającego krematorium... Te dzieci, które podświadomie czują, że coś jest nie tak ... Rzeczywiście mogloby coś jebnac na koniec , ale .. i tak film działa.
Matko boska właśnie wyszedłem z kina, film dodany 8minut temu😮😮😮
Czy ty masz na profilowym Mioduskiego z Legii czy mi się wydaję ?
@@kamilgorski1997 bingo
Obojętność.
1:18 swietna rekomendacja na nie oglądanie filmu dla idiotów: " to taki film, ktorego nikt nie chce oglądać,ale powinien"😂😂😂
Rutkowski? ;)
+scenografia +odwzorowanie gal Hugo Bossa +kontrastowość -(ale taki mały)zbyt miałkie psychologicznie postaci ; 7/10 imo..
no może drugi mały minusik to 'odwracanie głów' - a może to plusik hmmm..
Uważam że ten film jest overrated i to bardzo. Już nawet slowcinema klasyczne jest lepsze....
Prawda, poza tym wstawianie jakiegoś szarego ekranu na kilka minut i czerwonego, to czysta kpina na widzu który już nie wie czy projektor się nie zepsuł czy co
Dawno nie widziałem tak nieoczywistego filmu. Czarny charakter jest święcie przekonany, że robi dobrze i ukazany jest jako normalny człowiek z zwyczajną rodziną. U mnie też 9/10
Będzie Oscar za film międzynarodowy, a być może coś więcej?
Podejrzewam, że może wygrać za dźwięk.
@@RadOstr1 Możliwe, choć akademicy nie lubią takich "bezdźwięcznych" filmów. Za dźwięk wygra raczej Openheimer, który jest dość doniosły.
😊👍
Niemcy - to taki rodzinny naród.
I dźwięk,przerażajacy
Nie widziałam, ale potrzebne jest takie pokazywanie właśnie nieoczywistego zła i obalanie pewnych mitów-można być czułym dla swoich dzieci a nie przejmować się i wręcz nadzorować śmierć innych. Tak samo jak irytuje mnie takie upraszczanie, że jak ktoś jest dobry dla zwierząt to na pewno jest dobrym człowiekiem, a mnóstwo bandziorów miało swoje ukochane zwierzęta, nawet wspierało jakieś organizacje a równocześnie potrafiło zlecać zabójstwa cały rodzin z dziećmi i w dodatku także jeśli mieli to ich zwierząt. Takie refleksje, bo tyle dobrego w kinie, a ja się rozchorowałam, więc za dużo czasu na myślenie :D
Nie było przy nagrywaniu kamerzystów i kamery również nie byly widoczne dla aktorów,najlepszy film w którym zagrałam chociaż moja rola nie należała do najłatwiejszych,bo z prawdziwą krwią i świadomością czym nawoze ogród była straszna
Pierwszy akt jest cudowny. Właściwie nic się tam nie dzieje, ale to, jak normalne dla całej tej rodziny jest to, co się dzieje naokoło, jest coraz bardziej przerażające i właściwie nie przestaje zaskakiwać... Kiedy zaczyna się dziać coś konkretnego, to całe przeniesienie Hossa itd., to jakoś mnie to trochę wybiło i nie zrobiło aż takiego wrażenia, ale nawet w "najgorszych" momentach ten film jest co najmniej dobry.
Jak dla mnie 8.5/10, na razie numer 1 w tym roku, mimo że konkurencja jest konkretna. Ale też nie widziałem jeszcze Diuny ani Anatomii Upadku.
Narodziny i Pod skórą, a wcześniej mnóstwo genialnych teledysków. Glazer od dawna jest zawodnikiem wagi ciężkiej w kinie.
Depresja ważny temat.
Film mnie interesuje odkąd się o nim dowiedziałam. Słuszny wybór jak na światowe dni walki z depresją
Autor książki zmarł nie dzień przed premierą,tylko w 2023 roku
Premierą festiwalową z 2023 roku
@@PonarzekajmyoFilmach tak byłam osobiście na premierze w 2023 roku też film oglądałam w październiku ,a Amis zmarł w maju o czym powiadomił mnie sam Jonn
Dla mnie to film, który nie pokazując nic mówi wszystko.
No ja się nie zgodzę z opinią co do Pana Muszyńskiego. Amator może sobie pozwolić na subiektywizm, a ktoś kto uważa się za zawodowego krytyka, a domiemam że Muszyński do takiego aspiruje, jest zobligowany w sposób obiektywny, kierując się uniwersalnymi kryteriami, w kwesti zarówno formy jak i treści ocenić film. Guzik mnie interesuje że jemu się ten film nie podobał, Ja chce obiektywnej opini od kogoś kto się zawodowo zajmuje krytyką. W przeciwnym razie po co wogóle jest coś takiego jak zawód krytyka w szeroko rozumianej kulturze i sztuce skoro wszystkim rządzi subektywizm i wszystko ulega relatywizmowi ?
Dokładnie tak jest ^^. Obiektywnie to można stwierdzić jaki ktoś obiektyw założył na kamerę ale wszystkie opinie o sztuce są subiektywne, nie wiem skąd się w Polsce przekonanie wzięło że jest jedną słuszna prawda w kwestii sztuki, to nie fizyka ^^
@@PonarzekajmyoFilmach I to jest właśnie choroba współczesnych czasów, zrelatywizowanie wszystkiego, i wyrzucenie poza nawias prawdy obiektywnej. Zatem prawda obiektywna zawsze istniała dopóty, dopóki nie został zniszczony przez postmodernistyczną myśl, paradygmat na temat uniwersalnych prawideł dotyczących również estetyki. Krytyka literacka nie powinna być subiektywa bowiem pod kątem choćby warsztatu filmowego są uniwersalne prawidła, które wyraźnie określają czy coś jest zrobione dobrze zgodnie z operatorską sztuką, pod kątem warsztatowym, czy też nie. Podobnie jest w pisaniu scenariusza filmowego, czy reżyserii. Jeśli nie istnieje coś takiego jak obiektywne kryterium, to po co wogóle jest nam potrzebny zawód krytyka ? Równie dobrze mogę o opinię zapytać menela spód budki z piwem, on też ma subiektywną opinię, i idąc tym tokiem rozumowania powinna być równie ważna co opinia Pana Raczka czy też innego krytyka. Nie dajmy się zwariować . Zatrważające jest to, jak większość ma spaczony obraz, na temat tej percepcji rzeczywistości, na temat tego czym jest subiektywizm i obiektywizm w ocenie rzeczywistości. Nastąpił kompletny regres w tej materii, rozbuchany egocentryzm wśród wszelkiej maści posmodernistów sięgnął zenitu, również w kręgu krytyki. Ich własne "widzi mi się " stoi ponad uniwersalne wartości panujące w sztuce. Żeby była jasność, ten komentarz jest bez aluzji do Pana roboty, bo akurat tutaj na ogół widnieją opinie jak dla mnie bardzo trafne i merytorycznie uzasadnianie. Chodzi mi o myśl jakoby wszystko było skazane na relatywizm, ja się z tym głęboko nie zgadzam i mam merytoryczne podstawy takie twierdzenie zanegować, ale to już temat na dłuższa dyskusję.
Jeden z najsłabyszch filmów jaki widziałem w tym roku. Słabo wykorzystany temat tragedii, na którym chciano trochę zagrać na uczuciach. W tym filmie nie dzieje się nic. Puste scen następujące po sobie. Zmarnowany potencjał. Fakt, temat jest trudny, ale to jako go przedstawiony to marność. Całość dało się zamknąć w 15 minutach, a tutaj ktoś to postanowił rozwlec. Jest tyle pięknych historii w takiej tematyce, które są kilka poziomów wyżej niż to coś, a tu o dziwo oceny wygórowane i jakieś tam nominacje. No nie. Coś się komuś pomyliło
Może Panu?
wyobraż sobie dokładnie ten sam film z identycznym scenariuszem i dialoga ale BEZ Auschwitz za płotem tej willi....co wtedy byś pomyslał o tym filmie ?
W mojej wypowiedzi będą spoilery. Groza nie polega w tym filmie tylko na tym, że oni żyją sobie w tym domu pod obozem. To jest tylko część. Najważniejsze, że jest tu ukazana prawdziwa rodzina Rudolfa Hoessa odpowiedzialnego za śmierć miliona osób, który z tego domu nieraz nadzoruje prace, które mają na celu np zmodernizowanie komór gazowych by zabić jeszcze więcej ludzi, będący jednocześnie łagodnym ojcem dla swoich dzieci i lubiącym zwierzęta (zbrodniarz został powieszony na terenie obozu w 1947 roku). Całe mięso zawarte jest w dialogach. Żona Hoessa uprawia ogród nawożony popiołem spalonych Żydów i doskonale o tym wie, podobnie gdy zawłaszcza sobie różne dobra więźniów typu złote zęby czy futro lub grozi gosposi, że jej mąż rozsypie jej popioły na polach w Babicach. Jest w tym filmie porażająca rozmowa małżeństwa. Rudolf opowiada o tym jak na balu w sumie nic go nie zainteresowało bo myślał o tym jak mógłby zagazować wszystkich obecnych na sali, ale byłoby to w sumie trudne ze względu na wysoki sufit. Słowem wszędzie w każdym dialogu, w każdej scenie było napięcie. Zwróciłam uwagę również na ubiór Rudolfa - poza domem sztywny mundur, w domu biel bo stawał się zupełnie innym człowiekiem. Dla mnie 8/10. Pozostaje na długo w głowie.
Widziałem wpis p. Muszyńskiego na Filmwebie. I to prawda, jednemu może się seans podobać, innemu nie, ale od dziennikarza wymagamy bardziej wnikliwego spojrzenia, a nie clickbajtowy popis w stylu: 'Ale fajne zdanie wymyśliłem'. A może się mylę 🙁
Gdize ty to oglądałeś? Patrzyłem po kinach to niema ba tydzień w przód
Mało seansów niestety
Kapitalny film, wstrząsający, wręcz zbyt dobrze zrobiony technicznie, casting, zdjęcia, reżyseria, odtworzenie np ogrodu itp. Ma jedną wadę - nie chcesz go obejrzeć. Mija doba a ja nie umiem o niczym innym myśleć.