Ζεύξη Πυρός - Θέατρο του Παραλόγου

Στίχοι / Ερμηνεία: Ζεύξη Πυρός
Μουσική Παραγωγή: dkayin
Ηχογράφηση / Μίξη / Mastering: dkayin
Ζεύξη Πυρός: linktr.ee/zefx...
dkayin: linktr.ee/dkay...
Στίχοι:
Αυτή η αυλαία έχει ανοίξει εδώ και καιρό
Γεννημένος σε παράσταση που με βάλαν να δω
Στις θέσεις καθίσαμε και 'συ ακόμα απορείς
Για εισιτήριo πληρώσαμε την σκλαβιά μιας ζωής
Αυτή η σκηνή με ηθοποιούς της στιγμής
Αυτά τα φώτα φωτίζουν την σκηνή της ντροπής
Το σενάριο γραμμένο για μαριονέτες φθηνές
Αυτά τα μάτια κοιτάνε από γωνίες κρυφές
Και από κάτω το κοινό να παραμένει κενό
Με θέσεις γεμάτες, σώμα από πηλό
Mουσική απ' τα ηχεία δραματική, λυπηρή
Να συνοδεύει το έργο, δραματικά την στιγμή
Από κάτω ο θεατής πότε κλάμα και οργή
Πότε γέλιο, πότε φόβος, πότε άγχος, ντροπή
Εδώ η αλήθεια μακιγιάρεται στα καμαρίνια
Και στα πινέλα μένει η πιο μεγάλη γύμνια
Θέατρο φτιαγμένο για παραστάσεις στρεβλές
Φτιαγμένο να πουλάει ανάγκες πλαστές
Σενάριο γραμμένο από ανθρώπους στυγνούς
Ερμηνεία από ηθοποιούς ρηχούς και φαιδρούς
Αυτό είναι θέατρο θρυμματισμένων ονείρων
Αυτό είναι θέατρο διεφθαρμένων ολίγων
Αυτό είναι θέατρο που κινεί το κοινό
Αυτό είναι θέατρο που σε πετά στο βωμό
Και αυτό το θέατρο δεν το 'χεις ανάγκη εσύ
Αυτό το θέατρο έχει ανάγκη εσένα
Αυτό το θέατρο θα πέσει μια μέρα
Θέατρο του δόλου, θέατρο του παραλόγου
Και όσο θεάω και θεώμαι μπροστά στην σκηνή
Τόσο τα δάκρυα κυλούν του αιχμαλώτου η οργή
Και προδομένος μονολογώ, μα δεν βγάζω μιλιά
Τη φωνή μου τρυπάνε του φόβου καρφιά
Και όσο κοιτάω βουβά, τόσο υποχωρώ
Καθηλωμένος σε θεωρείο νωθρό
Στα παρασκήνια της αυλαίας κινούνται κρυφά
Δεν θα φανούν από πάνω, τον ρόλο ξέρουν καλά
Τα μολύβια στάζουν αίμα, κόλαση δίχως όαση
Στερέψαμε από ζωή, στερέψαμε από μόρφωση
Σπάστε τα σανίδια να γίνει οργή ο πόνος
Το σενάριο καίγεται, σφετερίζεται ο θρόνος
Μια ξάστερη ματιά δεν διακρίνει πόλους
Σώματα ατόφια, φτάνει με τους ρόλους
Επιδρομή απ' τις επάλξεις, γράφουμε το μέλλον
Φωτιά στο θέατρο, να γίνει το θέλω πρέπον
Αρκετά με την επί πτωμάτων εξουσία
Έξω απ' την σκηνή αληθινή ελευθερία
Όχι παθητικό κοινό στην δικιά μας ιστορία
Με λυρικό σκοπό τραγουδάει η χορωδία
Αυτό είναι θέατρο θρυμματισμένων ονείρων
Αυτό είναι θέατρο διεφθαρμένων ολίγων
Αυτό είναι θέατρο που κινεί το κοινό
Αυτό είναι θέατρο που σε πετά στο βωμό
Και αυτό το θέατρο δεν το 'χεις ανάγκη εσύ
Αυτό το θέατρο έχει ανάγκη εσένα
Αυτό το θέατρο θα πέσει μια μέρα
Θέατρο του δόλου, θέατρο του παραλόγου